Τον Αύγουστο 2010 ανήρτησα εδώ
το link για το απαγορευμένο ντοκουμέντο από το Αφγανιστάν του ανεξάρτητου Νορβηγού
πολεμικού ανταποκριτή Paul Refsdal, του μόνου που με τόλμη που οι συνάδελφοί του
χαρακτηρίζουν αυτοκαταστροφική, έχει πλησιάσει τους Ταλιμπάν και τους Μουζαχεντίν
και μας δείχνει το ανθρώπινο πρόσωπο της άλλης πλευράς αυτού του πολέμου.
Το ταινιάκι όμως απαγορεύτηκε
να παιχτεί στα μεγάλα βρετανικά κανάλια. Δείχνει την καθημερινή ζωή των Ταλιμπάν,
σπίτια, πρόσωπα, στρατηγικά σχέδια, ακόμα και παιχνίδια και γέλια με τα παιδιά
τους.
Καθώς έφευγε
το μικρό συνεργείο ο οπλαρχηγός Ομάρ (που βλέπουμε και στο ντοκιμαντέρ) έδωσε τον
αριθμό του κινητού του στον Ρέφσνταλ και συμφώνησαν να τηλεφωνηθούν σε δύο εβδομάδες
για να ξαναβρεθούν.
Εν τω μεταξύ ειδικές δυνάμεις επετέθησαν
στην περιοχή και οι Μουζαχεντίν είχαν σημαντικές απώλειες. Ο Ομάρ επέζησε μα χτυπήθηκε
το σπίτι τού Ντέβραν και μεταξύ άλλων σκοτώθηκαν και τα δύο μικρά παιδιά του
που βλέπουμε (λίγες μέρες πριν) να χαμογελούν ντροπαλά μπροστά στους ξένους.
Ο Ρέφσνταλ όντως τηλεφώνησε
σε δύο εβδομάδες αλλά αυτή τη φορά τον απήγαγαν. Στη αρχή ζήτησαν λύτρα, ύστερα
όταν ασπάστηκε το Ισλάμ απέσυραν κάθε απαίτηση κι επέστρεψε στο Όσλο.
Σήμερα το εικοσιεξάλεπτο ντοκιμαντέρ
'Behind the Masks' έχει
αναρτηθεί και ενοικιάζεται διαδικτυακά. Λόγω ειδικής συμφωνίας απαγορεύεται 'προς
το παρόν' η προβολή του εντός των ΗΠΑ. Σας παραπέμπω στο ήδη αναρτηθέν
αλλά και σε ένα ακόμα απόσπασμα
(το οποίο όμως, γιά κάποιο λόγο δεν παίζει πάντα εύκολα).
_________________________________________________________
Διαβάστε: συνέντευξη του Paul Refsdal, abcNews, 12 Αυγούστου 2010
Δείτε: Behind the Masks,
και (το νέο απόσπασμα):
