Ο οίστρος του παρέσυρε το ρεπόρτερ έξω από τα όρια κοινών δημοσιογραφικών clichés και τον έσπρωξε σε τόπους γλωσσικούς απάτητους. Δύο σχήματα λόγου σε πέντε λεξούλες. Επίτευγμα;
Παραδοσιακά τον ανθρωπομορφισμό τον συναντάμε όταν περιγράφονται θεοί ή έντονα και μοιραία στοιχεία της Φύσης. Εδώ όμως όχι μόνο με προσωποποίηση ζωντανεύει το Βυτιοφόρο το οποίο αυτονομείται σε ενεργητική φωνή όταν δρα και «κάνει προσπάθειες» (αντί να παθαίνει σε παθητική φωνή όπως τα άλλα ταπεινά οχήματα που οδηγούνται) αλλά και, δια ανθρωπομορφισμού, καθώς ρητά το δήλωσε ο ρεπόρτερ οι προσπάθειες είναι υπεράνθρωπες
Δεν αγαπώ τις φιοριτούρες αν και με κάνουν να γελάω πολύ. Προσωποποίηση και οι ανθρωπομορφικές μεταφορές είναι για μένα τα ροζ φιογκάκια της γραφής, χαρακτηριστικά των σχολικών εκθέσεων αθώων υπάρξεων που επειδή ακόμα δε γνωρίζουν τη ζωή έχουν μια τάση να την υπερστολίζουν για να κρυφτεί η άγνοια. Αγνή παρθένος όμως δε είναι ο γνωστός ρεπόρτερ γι’ αυτό και με ανησύχησε. Μήπως κάτι υπονοεί; Μήπως τα ροζ φιογκάκια της στυλιστικής υπερβολής είναι το μυστικιστικό κλείσιμο ματιού, σκόπιμα εκεί για να δουν όσοι έχουν μάτια κι οι έχοντες ώτα ακούειν το Λόγο του ρεπόρτερ ακουέτω; Μήπως αρχαίος θεός είναι το βυτιοφόρο κι οι «υπεράνθρωποι» κόποι του μήπως είναι μυστήριο και θαύμα της εποχής μας;
#Προσωποποίηση
#Ανθρωπομορφισμός
#ΒαγγέληςΓκούμας #Σταρ #ΜΜΕ
__________________________
Εικόνα δείγμα
«Η Πατρίς στεφανώνει το καμάρι της.», Γενικά αρχεία του κράτους. Λαϊκό αφισάκι/κάρτα χαρακτικό χρωματισμένο μετά Αλληγορική προσωποποίηση της Ελλάδας ως φτερωτής γυναικείας μορφής που στεφανώνει τον εύζωνα γονατιστό στα πόδια της. Λόγω της λίμνηΣ πίσω της πιθανολογείται ότι αναφέρεται στην κατάληψη και απελευθέρωση των Ιωαννίνων κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους.
Στο κρατητήριο.
Δυό γιατροί η Κάκια Νικολαου κι ο Κ. Κοκκώλης σε προσομοίωση,
ένα σκετσάκι βγαλμένο απ' τη ζωή και την εμπειρία τους.
Από την
3η Ημερίδα: ΓΝΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΤΙΓΜΑ,
στο Αμφιθέατρο του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγιεινής.
Χαίρομαι που είχα την ετοιμότητα να σώσω σε video.
αυτή τη στιγμή από των κύκλο ημερίδων στις ιατρικές πανεπιστημιακές σχολές που είμαι περήφανη κι ευγνώμων που συμμετείχα.
Ευχαριστώ το Δρα Χρήστο Κουϊμτσίδη, Εθνικό Συντονιστή για τα Ναρκωτικά, την Δρα Κάκια Νικολάου και τον Δρα Κωνσταντίνο Κοκκώλη που μου έδωσαν την ευκαιρία να συμμετέχω σ΄αυτή τη σειρά ομιλιών μας προς φοιτητές Ιατρικής που είχε στόχο να χτυπηθεί η στιγματιστική γλώσσα και συμπεριφορά προς τα άτομα που κάνουν χρήση παράνομων ουσιών.#drugs#health#stigma#law#harm_reduction
Τον Αύγουστο του 1918, για τέσσερις μέρες, από
τις 2 ως τις 5 Αυγούστου,10.000 Καναδοί βετεράνοι του Α’ Παγκόσμιου
Πολέμου μαζί με ένα πλήθος 40.000 «πατριωτών» Καναδών, εξαπέλυσαν ένα ανελέητο
πογκρόμ σε βάρος των Ελλήνων μεταναστών του Τορόντο. Το αποτέλεσμα αυτού του
ρατσιστικού πογκρόμ ήταν ο θάνατος αρκετών μεταναστών, μεταξύ των οποίων 29 γυναίκες και 6 ανήλικα
παιδιά καθώς
και υλικές ζημιές πάνω από 1.000.000 δολάρια.
Από τη δημιουργία του
σύγχρονου ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, το 1830, οι άθλιες οικονομικές
συνθήκες δημιουργούν τα πρώτα μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα. Από την
Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλάδα και τα νησιά του Αιγαίου χιλιάδες Έλληνες
προσπαθούν να ξεφύγουν από την άθλια οικονομική κατάσταση και τις συνέπειες της
πρώτης πτώχευσης του 1827 και να βρουν καλύτερες συνθήκες ζωής κύρια προς τις
επαρχίες της …Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στην Κωνσταντινούπολη και τις
μικρασιατικές ακτές.
Ακολούθησαν η δεύτερη
πτώχευση του 1843, η Τρίτη πτώχευση, του Τρικούπη, το 1893, ο ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897 και οι Βαλκανικοί
πόλεμοι του 1912 – 1913 που συνοδεύτηκαν από τα μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα προς
την Ευρώπη και την Αμερική.
Η μικρασιατική καταστροφή
του 1922 οδήγησε πάνω από
1.500.000 Ελληνες πρόσφυγες στη χώρα μας από την Τουρκία, οι οποίοι
αντιμετώπισαν άθλιες συνθήκες επιβίωσης και την αντιπροσφυγική, ξενοφοβική
συμπεριφορά αρκετών Ελλήνων της «παλαιάς Ελλάδας».
Οι Ελληνες μετανάστες,
αντιμετώπισαν εχθρότητα, ρατσισμό, υποτίμηση. Αισθάνθηκαν ανεπιθύμητοι, πολίτες
δεύτερης κατηγορίας. Αυτές οι συμπεριφορές έφτασαν ακόμα και σε επίπεδα
πογκρόμ. Χαρακτηριστικά ήταν τα γεγονότα στις ΗΠΑ το 1909, και στην Αυστραλία
το 1935. Περισσότερα για αυτά πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων μεταναστών εδώ.
Καναδάς, Τορόντο
1918
Οι Ελληνες μετανάστες,
ήταν κυρίως ιδιοκτήτες εστιατορίων ή δούλευαν σαν μάγειροι, ψήστες, σερβιτόροι
ή υπάλληλοι εμπορικών καταστημάτων. Στο Τορόντο, στις αρχές του 20ου αιώνα, αν
και οι Ελληνες αποτελούσαν μόνο το 0,5% του πληθυσμού της πόλης, είχαν στην
ιδιοκτησία τους πάνω από το 35% από τα εστιατόρια και τις καφετέριες. Οι
ξενοφοβικοί και ρατσιστές Καναδοί τους αποκαλούσαν υποτιμητικά Slackers (τεμπέληδες),
επειδή ασχολούνταν με τον επισιτισμό και κατά τους ρατσιστές απέφευγαν τις
βαριές δουλειές του φορτοεκφορτωτή, του ξυλοκόπου ή του βιομηχανικού εργάτη.
Κατά τη διάρκεια
του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου η Ελλάδα ήταν επισήμως ουδέτερη για το μεγαλύτερο
μέρος του πολέμου, με αποτέλεσμα οι Ελληνες του Καναδά να μην κατατάσσονται
στον στρατό, η δε Καναδική κυβέρνηση ήταν εχθρική προς την ιδέα της
στρατολόγησης των Ελλήνων και της πρόσληψής τους στο δημόσιο από
φόβο μήπως τελικά η Ελλάδα μπει στον πόλεμο με τη πλευρά της Γερμανίας.
Στις 2 Αυγούστου χιλιάδες βετεράνοι του πολέμου είχαν
προγραμματίσει το συνέδριο του Μεγάλου Συνδέσμου Βετεράνων Πολέμου στο Τορόντο
για την αντιμετώπιση των οξυμένων προβλημάτων που αντιμετώπιζαν γυρνώντας από
το μέτωπο, ανάπηροι, ταλαιπωρημένοι και σε άθλια κατάσταση. . Επιστρέφοντας οι
χιλιάδες των βετεράνων Καναδών από τη σφαγή των χαρακωμάτων του Α’ παγκοσμίου
πολέμου, πολλοί απ’ αυτούς, ανάπηροι και σε άθλια οικονομική κατάσταση, βρήκαν
τους Ελληνες μετανάστες να ευημερούν έχοντας στην κατοχή τους το 35% των
μικρομεσαίων καταστημάτων. Για αυτή τους τη κατάσταση πολύ εύκολα
θεώρησαν υπεύθυνους τους Slackers Ελληνες.
Η κυρίαρχη αντίληψη μεταξύ του πληθυσμού, και των βετεράνων
ιδιαίτερα, ήταν ότι ενώ οι Άγγλο-Καναδοί συμμετείχαν στον Πόλεμο, οι
«Slackers, αντί να πολεμούν και αυτοί
όπως έπρεπε, κέρδιζαν χρήματα στο Τορόντο».
Η αφορμή
Το απόγευμα της 1ης
Αυγούστου, ένας από τους χιλιάδες απογοητευμένους βετεράνους , ο Κλόντ Κλιντερνάι (Claude Cludernay),
στρατιώτης πεζικού, οποίος είχε χάσει το ένα του πόδι στη μάχη, μεθυσμένος και
σε άθλια κατάσταση μπήκε στο ελληνικής ιδιοκτησίας White City Café, στην Yonge Street
του Τορόντο, προκάλεσε καυγά και χτύπησε έναν σερβιτόρο, ο οποίος αφού
τον πέταξε έξω από το μαγαζί, κάλεσε την αστυνομία.
Ο Κλιντερνάι συνελήφθη και
πέρασε το βράδυ του, μεθυσμένος, σε ένα κελί ενός κοντινού αστυνομικού
τμήματος. Την άλλη μέρα επέστρεψε στο White City Café, του οποίου ήταν τακτικός
θαμώνας, για
να ζητήσει συγγνώμη.
Το επεισόδιο όμως δεν
έληξε εκεί. Η αφορμή είχε βρεθεί. Το γεγονός ότι ο Κλιντερνάι δεν επέστρεψε σπίτι
του το προηγούμενο βράδυ, σε συνδυασμό με τις έντονες φήμες που κυκλοφόρησαν
ότι οι «βρωμο-Έλληνες» τον είχαν ξυλοκοπήσει,
απελευθέρωσε το ρατσιστικό μίσος. Ο «Βίαιος Αύγουστος» είχε ήδη ξεκινήσει. Την
επόμενη μέρα, Παρασκευή 2 Αυγούστου και για 4 μέρες (2 – 5 Αυγούστου 1918)
50.000 πολίτες του Τορόντο εξαπέλυσαν πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων και των
επιχειρήσεών τους. Η περιοχή που περικλείεται από τις οδούς Jarvis,
Yonge, Carleton και Dundas παραδόθηκε στους βάνδαλους που κατέστρεφαν ότι
έβρισκαν μπροστά τους.
Το ανθρωποκυνηγητό και ο
ξυλοδαρμός των Ελλήνων ξεκινούσε το πρωί και σταματούσε στις 3 τα ξημερώματα.
Το White
City Café καταστράφηκε
τελείως, δεκάδες άλλες επιχειρήσεις και σπίτια μεταναστών λεηλατήθηκαν και
καταστράφηκαν.
Η περιφερειακή εθνοφυλακή
και η αστυνομία όλο αυτό το διάστημα παρακολουθούσε χωρίς να επεμβαίνει, ενώ
δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις όπου Καναδοί αστυνομικοί έπαιρναν ενεργά μέρος
στο πογκρόμ σε βάρος των Ελλήνων.
Το ανθελληνικό πογκρόμ, ο
«Βίαιος Αύγουστος» τέλειωσε τις πρώτες πρωινές ώρες της 6ης Αυγούστου,
αφήνοντας πίσω του αδιευκρίνιστο αριθμό νεκρών (ανάμεσά τους 29 γυναίκες και 6
ανήλικα παιδιά), εκατοντάδες τραυματίες και ζημιές σε ελληνικές περιουσίες και
σπίτια ύψους 1.250.000 δολαρίων, όταν ο δήμαρχος της πόλης αναγκάστηκε να
επιβάλλει απαγόρευση της κυκλοφορίας και την επέμβαση του στρατού για να
καθαρίσει τους δρόμους.
Κανένας Ελληνας δεν
αποζημιώθηκε ποτέ για τις ζημιές με πρόσχημα τις διαφορές που υπήρχαν ανάμεσα
στην ελληνική την καναδική και την βρετανική κυβέρνηση.
Οι μνήμες του ρατσιστικού
πογκρόμ της πόλης του Τορόντο έχουν μετατραπεί σήμερα σε φιέστα όπου
αντιρατσιστές συγκεντρώνονται στις συνοικίες των ελληνόφωνων και τρώνε μαζικά
greek souvlaki, tzatziki, mousaka κλπ μεσογειακά εδέσματα.
Ένα ντοκιμαντέρ για τα πογκρόμ
εναντίον των Ελλήνων μεταναστών στο Τορόντο το 1918. Τον Αύγουστο του 1918 ένα πλήθος 50.000 καναδών
"πατριωτών" επιδόθηκε για μέρες σε ένα ανελέητο πογκρόμ σε βάρος των ελληνόφωνων
μεταναστών της πόλης. Το αποτέλεσμα αυτού του ρατσιστικού πογκρόμ ήταν ο θάνατος
αρκετών μεταναστών, μεταξύ των οποίων 29 γυναίκες και 6 ανήλικα παιδιά καθώς και
υλικές ζημιές 1.000.000 δολαρίων.
Η αφορμές ήταν πολλές. Για χρόνια οι ελληνόφωνοι
μετανάστες, μικροιδιοκτήτες και εργαζόμενοι κυρίως στον επισιτισμό (greek
restaurants) αποκαλούνταν από τους ντόπιους "slackers", δηλαδή "τεμπελχανάδες"
επειδή κατα τους ρατσιστές απέφευγαν τις βαριές δουλειές του φορτοεκφορτωτή, του
ξυλοκόπου ή του βιομηχανικού εργάτη και δούλευαν σαν μάγειροι, ψήστες, σερβιτόροι
ή υπάλληλοι εμπορικών καταστημάτων. Ακολούθησε μια σειρά από γεγονότα όπως οι καλές σχέσεις
του τότε πρωθυπουργού Βενιζέλου με το γερμανό Κάιζερ, η ουδετερότητα της χώρας προέλευσής
τους κατα τις αρχές του Α' παγκοσμίου πολέμου και η άρνηση των ελληνόφωνων μεταναστών
να καταταγούν στον Καναδικό στρατό που όξυναν τις ρατσιστικές αντιλήψεις σε βάρος
τους. Επιστρέφοντας οι χιλιάδες των βετεράνων καναδών από
τη σφαγή χαρακωμάτων του Α' παγκοσμίου πολέμου, πολλοί απ'αυτούς ανάπηροι και σε
άθλια οικονομική κατάσταση, βρήκαν τους ελληνόφωνους μετανάστες που αποτελούσαν
το 0,5% του πληθυσμού της πόλης να ευημερούν έχοντας στην κατοχή τους το 35% των
μικρομεσαίων καταστημάτων. Τον Αύγουστο του 1918, 10.000 βετεράνοι διαδήλωσαν
στους δρόμους συνεπικουρούμενοι από 40.000 καναδούς πολίτες. Οι πολυήμερες διαδηλώσεις
συχνά εξετράπησαν σε πογκρόμ σε βάρος μαγαζιών και σπιτιών μεταναστών με την αστυνομία
στην καλύτερη περίπτωση θεατή ενώ δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις όπου καναδοί αστυνομικοί
έπαιρναν ενεργά μέρος στο πογκρόμ σε βάρος των ελληνόφωνων. Οι μνήμες του ρατσιστικού πογκρόμ της πόλης έχουν
μετατραπεί σήμερα σε φιέστα όπου "αντι"ρατσιστές συγκεντρώνονται στις
συνοικίες των ελληνόφωνων και τρώνε μαζικά greek souvlaki, tzatziki, mousaka κλπ
μεσογειακά εδέσματα. Οι συγκρίσεις με τα σημερινά πογκρόμ μεταναστών σε
αθήνα και πάτρα με την ανάλογη στάση της αστυνομίας και κάποιων "πολιτών"
είναι αναπόφευκτες. Για το γεγονός έχει γυριστεί ντοκυμανταίρ με βίντεο
από σκληρές εικόνες της εποχής που κυκλοφορεί σε dvd με υπότιτλους στα ελληνικά
με τον τίτλο "violent august".
Άλλο να είσαι αρχίδι κι άλλο να έχεις αρχίδια, αναφώνησα χθες και σόκαρα τον εαυτό μου.
Ήταν μια δύσκολη στιγμή. Κατηγορήθηκα μπροστά σε 50 συνεργάτες για κάτι που δεν είχα κάνει κι ο μόνος που ύψωσε φωνή να με υπερασπιστεί ήταν Άγγλος συνεργάτης ενώ ο φίλος και άνθρωπος που με ξέρει πάνω από δεκαετία ψέλλισε κάτι τύπου ‘μη μαλώνουμε’.
Κι η σκέψη ότι άλλοι είναι αρχίδια κι άλλοι έχουν αρχίδια μού ήρθε αυτόματα στο νου.
Σ’ εμένα. Που κάνω θέμα για όλα αυτά τα πατριαρχικά σεξιστικά υπολείμματα, που μου ηχούν γελοίες εκφράσεις πεπαλαιωμένες γι’ αυτούς που φοράνε ή σέβονται τα παντελόνια τους και άλλα γραφικά.
Κι ωστόσο στην οργή μου θέλοντας να εκτονωθώ να τι μου βγήκε. Διότι είμαστε μέρος της κοινωνίας που μας εξέθρεψε και όλα αυτά που με το νου παλεύουμε ζουν μέσα μας ακόμα.
Γι’ αυτό, δίδαγμα ηθικόν στην εποχή που ζούμε: γενναίοι να είμαστε κι αγνοί, πιστοί και έντιμοι κι όλα τα ‘κάνσελ’ και κυνήγια μαγισσών για μια λέξη ή καμιά μπαρούφα που μας βγήκε δίχως σκέψη ας τα προσπερνάμε.
___________________________________
Σημείωση όμως:
το θέμα είναι οι παραδοσιακές εκφράσεις που ξεπηδούν με την οργή και όχι ο φίλος μου. Η πίκρα κι η απογοήτευση μου πέρασαν ήδη. Διότι ναι, οι άνθρωποι είμαστε οι πράξεις μας αλλά όλες, δε θα απορρίψω από μια παράληψη.
Καφρίλα. Ξέρετε τι κάνουν τα λέιζερ και τα ντεσιμπέλ στα πουλιά που φωλιάζουν κι αναπαράγονται στο πάρκο και ζωντανεύουν τη φύση; Υπολογίσατε τι μαρτύριο είναι η ηχορύπανση για τους κατοίκους της Αθήνας;
Ένα πάρκο έχουμε, ας το καταστρέψουμε.
Μα και πόσο θυμίζει Ινδία αυτό το εκ παραλλήλου αγγλιστί. Υπάρχει σύνδρομο πρώην αποικίας ή προσπαθούμε να το εφεύρουμε;
Ή που ναι, περνά ο τουρίστας γωνία Αλεξάνδρας και Πατησίων και κλείνει ρεζερβέ.
Τρελαθήκατε ή χαζέψατε; Ποιοι τα αποφασίζουν αυτά;
Όχι ότι νοιάζονται για τη γνώμη μου αλλά προτείνω εμείς οι Αθηναίοι να μποϋκοτάρουμε ΚΑΙ να ζητήσουμε εξηγήσεις. Με ονόματα.
Η αυθαιρεσία του ενός ανοίγει το δρόμο και για τον άλλο...
Το GreenPark από ένα καφέ-εστιατόριο μετατρέπεται σε δεύτερο συναυλιακό κέντρο μέσα στο πάρκο.
Χτες Τρίτη 11 Ιουνίου όχι μόνο έκανε συναυλία που αντηχούσε σε όλο το Πάρκο ξεκουφαίνοντας τους περιοίκους, αλλά χρησιμοποίησε και laser προβολείς προσβάλοντας την ίδια την έννοια του πάρκου τυφλώνοντας την πανίδα επάνω στα δένδρα.
Ηδη διαφημίζει συναυλίες κάθε Παρασκευή και Kυριακή. Δύο συναυλιακά κέντρα μέσα στο Πεδίο του Άρεως
Γίναμε πλέον με την βούλα παραλιακή.
Ακούει η Περιφέρεια ή θεωρεί ότι έτσι γινόμαστε Ευρώπη;
ανοίγοντας επιτέλους το δρόμο σε μια πιο ανθρώπινη και ρεαλιστική θεώρηση της χρήσης ουσιών.
Φεύγουμε από το άσπρο-μαύρο της Ναρκοαπαγόρευσης και πορευόμαστε προς μια πιο υγιή πραγματιστική αντιμετώπηση αναγνωρίζοντας, όπως και για το αλοκόόλ, ότι χρειάζεται γνώση για να μην αποβεί μοιραία η χρήση.
*Χθες, στη 67η Σύνοδο Υψηλού Επιπέδου της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά στη Βιέννη- #CND. Περιμένω το video για να το προσθέσω.
Kοινοποιώ εικόνα από τις Καταλωνές συνεργάτιδές μας Metzineres:
#CND67 | #Today is a #HISTORIC day: the concept of "harm reduction" breaks the historical consensus of the UN Commission on Narcotic Drugs (#CND) and winds of change are on the horizon. For the first time the #CND has included this term in a resolution. This has occurred during the 67th session, in Vienna, Austria.
The incorporation of "harm reduction" implies opening a small crack, more aligned with the real needs of today's world: no longer focused on punitive or criminalization, but on minimizing the negative impacts of drug use through public policies and laws, both at the health, social and legal levels.
The tireless agenda of this great family that is civil society, which has been advancing harm reduction strategies for more than 30 years, finally has a recognition of their hard work and the rights of those who use drugs.
From #Metzineres we celebrate this moment and continue to advocate for policies on drug use to be approached from the full spectrum of "harm reduction", without judgment or coercion, addressing not only consumption but structural factors such as housing, work, leisure and bonds of trust.
κι αφού «δεν είναι κάθε μέρα τ’ Άι-Γιαννιού» καισήμερα γιορτάζετε (
εύχομαι
Χρόνια Πολλά στους Γιάννηδες
να σάς χαιρόμαστε με γλέντια και γιορτές!
Ακολουθούν λίγα για το όνομα μα,
μια κι οι Γιάννηδες έχετε τις πιο πολλές παροιμίες,
σας τις συνέλλεξα, μαζί με τραγούδια γιά σάς,
μικρό δωράκι για σήμερα.
Με πρώτες-πρώτες την όχι πολύ γνωστή μα αγαπημένη μου:
«Γιάννη είχα, Γιάννη έχω·
κι άμα πάλι θα χηρέψω
μόνο Γιάννη θα γυρέψω»
την πασίγνωστη:
«Καμμιάδε έκανεπαιδί,
μόνο η Μαριώ το Γιάννη»
και την περί οπτικής όταν μας καταλαμβάνουν πάθη:
«Κάνε Γιάννο μ’ τη δουλειά σου, κι ύστερα και πάλι θειά σου»
καθώς και το εκσυγχρονισθέν:
―Τι 'χες Γιάννη;
―Τι 'χα panda
Ακολουθούν, αρχίζοντας από γνωστές και προχωρώντας προς σπανιότερες:
Σαράντα πέντε Γιάννηδες ενός κοκκόρου γνώση
Τα καλά του Γιάννη θέλεις μα το Γιάννη δεν τον θέλεις
Ακόμα δεν τον είδαμε Γιάννη τονεβγάλαμε
Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει
Τι είχες Γιάννη τι είχα πάντα
Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη
Πότε ο Γιάννης δεν μπορεί, πότε ο κώλος του πονεί
Όχι Γιάννης … Γιαννάκης
―Τι κάνεις Γιάννη;
―Κουκιά σπέρνω
― Τι κάνουν τα παιδιά σου;
―Όπου να’ναι θα φυτρώσουν
Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω μέλι
ήΝα σε κάψω Γιάννη, να σʼ αλείψω λάδι
Λιγότερο γνωστές:
‘Οποια μπλέξει με το Γιάννη όμορφη ζωή θα κάνει
Κόψε κέδρο, φτιάξε Αντώνη
και από πλάτανο Θανάση,
εάν πεις και για το Γιάννη,
όποιο ξύλο να ʽναι κάνει.
Κατά το μαστρο-Γιάννη και τα κοπέλια του
Και άγνωστές μου, ως τώρα:
Άμα ακούς Μαρία – Γιάννη, βάλε ψάρια στο τηγάνι.
Όλοι μιλούν για τ’ άρματα και ο Γιάννης για την πίτα
ή
Όπου γάμος και τραπέζι ο Γιαννάκης εις τη μέση
Όλη μέρα καλογιάννη και το βράδυ κακογιάννη
Πιάσ’ το Γιάννη τον άπιαστο
Σέρνει ο Γιάννης το Γιαννάκη, κι η Γιαννάκαινα το Γιάννη
Απόξω Γιάννης μέσα Σουλεϊμάνης
Γιάννης καβάλα στ’ άλογο και τ’ άλογο αραδούσε
Για το όνομα
ΤοόνομαΙωάννης προέρχεται από το εβραϊκόόνομαיוחנן (חנןYôḥānān(Γιοάναν),συντετμημένημορφή του ονόματος יהוחנן (Γιεχόαναν). Παραδοσιακά μεταφράζεται ως «Δώρο Θεού», γι'αυτό και συνήθως θεωρείται αντίστοιχο του Θεόδωρου και Θεοδώρητου. Κατά wikipedia λίγο διαφορετικά: «Ο Γιαχβέ στάθηκε γενναιόδωρος».
Στο Χριστιανισμό είναι ο Ιωάννης ο Πρόδρομος και ο Ευαγγελιστής. Το όνομα έγινε πολύ δημοφιλές σε Ανατολή και Δύση, και μέσω των λατινικών προέκυψαν στις νεότερες ευρωπαϊκές γλώσσες ο Τζον και ο Ζαν, ο Τζοβάνι, ο Χουάν, ο Ζοάο, αλλά και ο Γιόχαν, ο Χανς, ο Γιενς, ο Ιβάν, ο Γιαν και ο Γιάννος με τα θηλυκά τους Χάννες, Γιάννες, Ιωάννες, Τζοβάννες, Ιβάνες κλ.
