Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αλληλ/ύη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αλληλ/ύη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 19 Μαΐου 2023

Sign On: Homophobia & Transphobia Are A Public Health Crisis

 



Please sign here:

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLScDBlNI3Vg_S7o7Q8TgBFFbTSqHlGg-UaftJ2Jtl_edJDN5vA/viewform

Sign On: Homophobia & Transphobia Are A Public Health Crisis

Homophobia & Transphobia are a Public Health Crisis 

We the undersigned believe that homophobia and transphobia constitute a public health crisis globally. Homophobia and transphobia are killing LGBTQ people. The oppression of LGBTQ people has profound negative consequences on physical and mental health, the ability to access quality healthcare, and the ability to be an active member of society. Furthermore, the oppression of LGBTQ people has profound negative consequences for broader community health. We call on public health officials and government leaders, public and private sectors to recognize homophobia and transphobia as a public health crisis and to act.  

Homophobia and transphobia threaten the lives, rights and dignity of LGBTQ persons globally. Violence, lack of social protections, insufficient healthcare access, and social exclusion cause immense harm. LGBTQ persons are persistently more likely to experience violence than heterosexual and cisgender counterparts. The experience of violence, threat of criminal persecution, and discrimination exponentially create more mental health stressors and increase risk of suicide for LGBTQ people. In many countries, LGBTQ persons have no access to appropriate and adequate healthcare.  

The real-world consequences of homophobia and transphobia has been a criminalization of same sex sexual behavior and gender diversity, structural discrimination, denial of healthcare, stigma, violence, torture, and execution. The HIV pandemic – now in its fourth decade - is an ongoing example of how the systemic oppression of a group of people can cause a society wide public health crisis.  

Homophobia and transphobia are intricately linked. The rise in anti-trans legislation in many countries resulting from the increased power and geographical reach of anti-gender movement globally, and the banning or restriction of LGBTQ visibility in books and social media in some countries demonstrate how inextricably these forces are linked. Where sexuality and gender are strictly policed, LGBTQ individuals face additional vulnerabilities in employment, housing, education, and safety. 

Our Demands 

In light of the public health crisis caused by homophobia and transphobia, we collectively demand:  

  • A declaration by public health agencies that recognizes homophobia and transphobia are a public health crisis; 

  • Public health agencies resource interventions to end homophobia and transphobia;  

  • Resources for LGBTQ-led organizations to organize LGBTQ people to resist homophobia and transphobia; 

  • Elected officials to recognize the public health crisis and advocate against homophobia and transphobia; 

  • Media partners to highlight the ways that homophobia and transphobia persist in contemporary society, including the increasing levels of violence against LGBTQ persons; and  

  • Further community-engaged research on the health impacts of homophobia and transphobia.

MPact Global and GATE are leading this initiative to have homophobia and transphobia declared a public health crisis. This call is supported by organizations in every region of the world. 

MPact is a catalyst for creating change among global gay, bisexual, and gender diverse communities. MPact  works with  community partners around the world to educate, empower, and mobilize queer communities to improve the health and wellness of gay, bisexual, and queer folks and advance human rights. 

GATE is an international advocacy organization working towards justice and equality for trans, gender diverse, and intersex (TGDI) communities. Rooted in our movements, we work collaboratively with strategic partners at the international, regional, and national levels to ensure access to resources, knowledge, and decision-making spaces. GATE envisions a world free from human rights violations based on gender identity, gender expression, and sex characteristics. We aim to ensure that trans, gender diverse, and intersex (TGDI) people can enjoy their human rights and achieve the highest level of health and wellbeing possible. GATE focuses on advocating for the human rights of trans, gender diverse, and intersex people, while also playing a pivotal role in strengthening the global trans, gender diverse, and intersex (TGDI) movements through training, capacity building, resource mobilization and political mobilization. Additionally, GATE prioritizes its institutional strengthening to ensure that we can continue to grow and develop as the leading advocacy and expert organization advancing the rights, health, and well-being of trans, gender diverse, and intersex (TGDI) people in a sustainable way. 

Κυριακή 14 Μαΐου 2023

10410 Τηλεφωνική Γραμμή καταγγελιών για κακοποιήσεις ζώων

 



10410 Τηλεφωνική Γραμμή καταγγελιών για κακοποιήσεις ζώων στο πλαίσιο εφαρμογής του νόμου 4830/2021

 

Οι πολίτες μπορούν να τηλεφωνούν στον πενταψήφιο αριθμό 10410 για να αναφέρουν κάθε κακοποίηση ζώου αδέσποτου ή και δεσποζόμενου, χωρίς να χρειάζεται να πάνε στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής τους. Αμέσως μετά την καταγγελία, θα γίνεται η διερεύνηση του περιστατικού.

 

 

Στη  Σελίδα  https://daphnechronopoulou.blogspot.com/p/blog-page_29.html


 

 θα βρείτε:

Το Νόμο 4830/2021 (με τροπολογίες, πρόστιμα κλ)

 - Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς

 

Φόλα:  Τι Πρώτες Βοήθειες

 

 

Τη Διεθνή Διακήρυξη Διακαιωμάτων των Ζώων

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑΣ

      ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΖΩΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

 

 

απόσπασμα για τα Ζώα στα Μέσα Μεταφοράς (ΚΤΕΛ)  

Θάλασσα― Τι και πού επιτρέπεται, πού το λιμεναρχείο απαγορεύει και με τι πρόστιμο 

και, στο τέλος,συνδέσμους προς δύο ενημερωτικά περί εκπαίδευσης που (αν είστε καινούργιοι ή έχετε ως τώρα κακή εμπειρία, θα σας βοηθήσουν)

 

 

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2023

The Jude Byrne Emerging Female Leader Award

 Daphne Chronopoulou



As a member of the adjudication panel for this award I want to to share it with you that there is still time for you to apply (Applications will close on 16 March 2023 at 5:00 PM PDT).

We are proud to honour Jude’s memory via this award, now in its second year, which aims to help foster expertise and resilience in the next generation of female leaders.
Jude served as an INHSU and INPUD board member and made countless valuable contributions to our network and community.

The award will be provided to two recipients who identify as female in recognition of their contribution to the community of people who use drugs
The award includes a mentorship program – a unique professional development opportunity that supports emerging female leaders and celebrates advocacy efforts internationally. There will be $10,000 USD per awardee allocated to supporting participation in the program
The Jude Byrne Emerging Female Leader Award was developed by INHSU and INPUD (The International Network of People Who Use Drugs) in remembrance of Jude Byrne, a globally recognised, powerful advocate who fought to advance the health and human rights of people who use drugs.


The five panel members for the 2023 round are:
Judy Chang (INPUD)
Mary Harrod (NUAA)
Tracy Swan (INHSU)
Daphne Chronopoulou (EuroNPUD)
Annie Madden (INPUD)

You can read more (english, french, spanish, russian):

Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2023

Δουβλίνο και Μπέλφαστ ομότιμοι κι ακτιβιστές

 


Δουβλίνο και από χθες το βράδυ Μπέλφαστ

 

Με την ευκαιρία της ετήσιας αυτοπροσώπως συνάντησης του idpc Consortium του Robert Carr Fund, μένω παραπάνω στις Ιρλανδίες για επίσκεψη σε ομoτίμους (‘peers’) και ακτιβιστές και εργαζόμενους στη Μείωση Της Βλάβης.

Πέντε συναντήσεις χθες, και στη φωτογραφία το τέλος του γεύματος που παραθέσαμε πριν φύγουμε οδικώς για την άλλη Ιρλανδία. 






Μακριά από το Tipperary, συνέδριο στο Croke Park Hotel.
1η μέρα στο Face To Face του Consortium.
Η λέξη 'Croak’ στην Αυστραλία είναι ρήμα που σημαίνει «πεθαίνω», κάτι σαν το ελληνικό «τα τινάζω», εδώ στο Δουβλίνο είναι απλώς ξενοδοχείο.





























Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2022

Κατερίνα Ιατροπούλου #rip

 



«Τα Εξάρχεια παίξανε σπουδαίο ρόλο μεταπολιτευτικά, έφτιαξαν συνειδήσεις. Ήταν επίσης –κι εν μέρει παραμένουν– καταφύγιο και άσυλο κάθε διαφορετικού. Αντικατέστησαν, επίσης, την Αριστερά σε μια σειρά ζητήματα που εκείνη σνόμπαρε (φυλακές, σεξουαλικότητα, πορνεία, αποποινικοποίηση ουσιών, ψυχασθένεια, άρνηση στράτευσης κ.λπ.).»
Κατερίνα Ιατροπούλου
Καλό ταξίδι Κατερίνα!
#rip 7 Νοεμβρίου 2022
___________________________________________________________________

LIFO

Η Κατερίνα Ιατροπούλου αφηγείται τη ζωή της


Γεννήθηκα στην Τρίπολη. Ήμουν κόρη διευθυντού Τραπέζης, οι οποίοι τότε ήταν κάτι σαν προύχοντες, ειδικά στις μικρές πόλεις – κι αλλάξαμε αρκετές, οπότε έχανα διαρκώς τα σημεία αναφοράς μου. Σε κάποια, έτυχε να μένουμε στο ίδιο κτίριο και νόμιζα, πιτσιρίκα ούσα, πως η Τράπεζα ήταν δική μας, κανονικά.

Όσο μεγάλωνα, τώρα, τόσο πιο πολύ πνεύμα αντιλογίας γινόμουν. Στο σχολείο, στη γραμμή μάς έλεγαν «στρίψτε δεξιά», «στρίψτε αριστερά» κι εγώ πάντα μπερδευόμουν, έστριβα ανάποδα. Επιπλέον, δεν άντεχα με τίποτα το άδικο. Ένστικτο αυτοσυντήρησης μηδέν, ακόμα κι ένα γατί να έβλεπα ότι πάει να το πατήσει ένα αμάξι έμπαινα στη μέση, πόσο μάλλον άνθρωπο. Παρότι μικροκαμωμένη,ένιωθα πάντα πως, για κάποιον λόγο, έπρεπε πάση θυσία να προστατεύω τον αδύναμο και να αποκαθιστώ τη δικαιοσύνη. Οι δικοί μου με προόριζαν επίσης για την Τράπεζα ήδη από τα 17 μου κι εγώ έφριττα. Φοβούνταν επιπλέον ότι, αν ερχόμουν στην Αθήνα να σπουδάσω, θα έτρεχα συνέχεια σε πορείες.

• Στην Κρήτη και στα σχολεία των καλογραιών υπέφερα, αλλά ευτυχώς τα τελευταία γυμνασιακά χρόνια τα πέρασα στην περισσότερο προοδευτική και κοσμοπολίτικη Λέσβο. Γνωρίστηκα με έναν κύκλο καλλιτεχνών και διανοουμένων που σύχναζαν στην κινηματογραφική Λέσχη του Κούνδουρου και που με «υιοθέτησαν». Κοντά τους κιόλας πολιτικοποιήθηκα – οι γονείς μου τους χρέωναν την καταστροφή μου κι εγώ έκανα το παν να τους δικαιώσω!

Πέρασα στη Νομική δίνοντας εξετάσεις σχεδόν κρυφά, εγκαταστάθηκα στα Άνω Πατήσια αρχικά, έμαθα και τα Προπύλαια διαδηλώνοντας με τη Νεολαία Λαμπράκη. Μέχρι και σε μια «παράτυπη» –δίχως καν κομματική έγκριση– πορεία για το Βιετνάμ είχα κατέβει. Μ' έβρισκες στην Tropicana, απέναντι από τη Νομική, στα πατάρια των γύρω καφέ όπου συνεδριάζαμε, στα γραφεία της ΕΔΑ στην Αριστείδου, στην κινηματογραφική Λέσχη Μητροπούλου –ήταν, βλέπεις, πεδία διαπαιδαγώγησης τότε αυτές οι Λέσχες–, αλλά και σε Εξάρχεια, Πλάκα, Θησείο, παντού όπου υπήρχε ζωή και κίνηση ανθρώπων και ιδεών.

Ξημερώματα της 21ης Απριλίου '67 κι ενώ είχαμε διαγώνισμα για τις ατομικές ελευθερίες στον Γάφο, αυτές ήδη είχαν καταλυθεί το προηγούμενο βράδυ. Τα τανκς στο δρόμο, συλλήψεις. Κατεβαίνουμε με κάτι συμφοιτητές στα Εξάρχεια να δούμε τι γίνεται, το κέντρο αποκλεισμένο, στην Καλλιδρομίου βλέπω να συλλαμβάνουν τον Κιάο.

Η καθοδήγηση μάς παραμύθιαζε πως αποκλειόταν να γίνει χούντα γιατί ο λαός θα πλημμύριζε, λέει, τους δρόμους και θα την απέτρεπε. Καμία σχέση. Κάποια μπουλούκια που έκαναν να συγκεντρωθούν στον ΟΤΕ και αλλού διαλύθηκαν άμεσα. Παράδοση άνευ όρων. Άκυρη εννοείται η εξέταση, ποια δικαιώματα και ποιες ελευθερίες.

 

• Λίγοι παλέψαμε τη χούντα. Εγώ εντάχθηκα στο Πατριωτικό Μέτωπο ως δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ Ρήγα Φεραίου και κάποιων ακόμα υποτυπωδών αντιστασιακών πυρήνων. Συγκεντρώναμε πληροφορίες και έντυπα, έκανα τη διανομή. Η εν γένει εμφάνισή μου βοηθούσε να περνώ απαρατήρητη, ώσπου τον Ιούνιο του '68, δίχως να πολυκαταλάβω πώς, βρίσκομαι δαρμένη στην απομόνωση της Μπουμπουλίνας.

Πλήρης οπτικοακουστική απομόνωση σε ένα στενό υπόγειο κελί για 25 μέρες. Παραδίπλα άλλοι λιανισμένοι σύντροφοι. Ύπνος στο νοτισμένο τσιμέντο, απανωτές ανακρίσεις στο Σπουδαστικό με πρωταγωνιστές τους Καραπαναγιώτη, Καλύβα, Κραββαρίτη. Τα χρειάστηκα, είναι η αλήθεια. Η καθωσπρέπει μητέρα μου στέλνει ένα τάπερ με ζελέ φρούτων για επιδόρπιο, δεν διανοείται καν πως μας κρατάνε νηστικούς. Απελευθερώθηκα χάρη στις οικογενειακές γνωριμίες, ωστόσο μέχρι τέλους επέμεναν να υπογράψω, να ταπεινωθώ.

• Επιστρέφοντας σπίτι, οι γονείς συμφωνούν με την εντολή του διοικητή Λάμπρου να με ελέγχουν ασφυκτικά, αναφέροντας κάθε μου κίνηση. Οι περισσότεροι φίλοι μου φυλακή ή φευγάτοι εξωτερικό. Θέλουν και να με προξενέψουν. Ασφυξία. Το σκάω εντέλει κι εγώ στο Λονδίνο. Είναι καλοκαίρι του '69, ο κόσμος έξω αλλάζει ραγδαία, αναστάτωση παντού, είναι σαν να είχαμε επιτέλους κυριαρχήσει στον πλανήτη οι νέοι. Διαδηλώσεις για Βιετνάμ, Ιρλανδία, Ελλάδα, νέες ιδέες, κοινωνικά κινήματα...

Οι Έλληνες έχουν δημιουργήσει σχήματα εκτός παραδοσιακών κομμάτων. Κυριαρχεί η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, μια και ο γαλλικός Μάης είχε αναβιώσει την επαναστατική προοπτική. Γνώρισα από διανοούμενους μέχρι πολιτικούς πρόσφυγες. Έκανα διάφορες δουλειές, από σερβιτόρα μέχρι μεταφράστρια. Ταυτόχρονα, διεύρυνα τους πνευματικούς μου ορίζοντες σε τέχνη, λογοτεχνία, μουσική. Αλλάξαμε πολύ όλοι μας μέσα από αυτές τις εμπειρίες.

• Με τη Μεταπολίτευση επιστρέφω στην Αθήνα. Ενθουσιασμός, πανηγύρι, εκδοτικός οργασμός και μια απέραντη –δικαιολογημένη, ωστόσο– πολυλογία. Σε πανεπιστημιακά αμφιθέατρα, καφέ, πλατείες, παρέες, παντού. Μόλις, βέβαια, καταλάγιασαν οι ζητωκραυγές, αναδύθηκαν τα πραγματικά ζητήματα της κοινωνίας. Ξεκινούν μεγάλες απεργίες, διαδηλώσεις, κινητοποιήσεις. Ξημεροβραδιαζόμαστε στα εργοστάσια, συμπαραστεκόμενοι στους εργαζόμενους.

Το '76 αρχίζω τη δικηγορία, μετακομίζω στα Εξάρχεια κι ανοίγω γραφείο στη Ναυαρίνου. Αστυνομικές αγριότητες εναντίον των διαδηλωτών και των εξωκοινοβουλευτικών, κυρίως, πολιτικών ομάδων. Μαζικές δίκες και καταδίκες. Ψηφίζονται οι πρώτοι τρομονόμοι με θύματα τον Σκανδάλη (ομάδα γιατρού Τσιρώνη), τους Κυρίτσηδες, τον Σερίφη, διώκονται οι Άσιμος, Μπαλής, Κωνσταντινίδης, Πρωτοψάλτης, το '77 δολοφονείται ο Κασίμης στην AEG, το '80 οι Κουμής-Κανελλοπούλου στο Πολυτεχνείο. Οι υποθέσεις αυτές με έφεραν κοντά στον κόσμο και στα κινήματα των φυλακών, μια πορεία που με καθόρισε στο εξής. Σανταρόζα - Αρσάκειο - Ομόνοια -Αίγινα - Κορυδαλλός - Ευελπίδων - Αλεξάνδρας ήταν ο άξονας που κινούμουν επί 36 χρόνια. 

• Με τον Ρολφ Πόλε γνωριστήκαμε το '82. Είχε μόλις απελευθερωθεί κι επιστρέψει στην Ελλάδα για να δει τους ανθρώπους που αντιτάχθηκαν στην έκδοσή του το '77. Πίστευε κιόλας ότι εδώ θα ζούσε πιο ανθρώπινα. Είχα επίσης συμμετάσχει ενεργά στο κίνημα συμπαράστασης, οπότε παρευρέθηκα στην υποδοχή του. Υπήρξε μια ψυχική συγγένεια που μας έφερε κοντά. Δικηγόρος επίσης, διέθετε απίστευτη διορατικότητα και τεράστια εμπειρία κινηματική, πράγματα που είχε πληρώσει ακριβά – η γερμανική καταστολή δεν αστειευόταν.

Μου φαινόταν αστείο, αλλά εκείνος πίστευε σοβαρά ότι κάποια στιγμή θα τον εκδικηθώ για την εκτέλεση της θείας μου από τους ναζί το '43 στην Τρίπολη, ήταν πολύ ενοχική η γενιά του! Παντρευτήκαμε το '84, προκαλώντας το διεθνές αστυνομικό ενδιαφέρον. Βέβαια και μου λείπει, σε όλους μας λείπει. Φοβόταν διαρκώς, ξέρεις, ότι αν καταλάβουν πως απέκτησε συναισθήματα για κάποιον άνθρωπο θα τον χτυπήσουν μέσω αυτού, όπως κι έγινε – ήταν η βασική αφορμή της σκευωρίας για όπλα και ναρκωτικά που στήθηκε το '86 σε βάρος μου.

• Τα Εξάρχεια παίξανε σπουδαίο ρόλο μεταπολιτευτικά, έφτιαξαν συνειδήσεις. Ήταν επίσης –κι εν μέρει παραμένουν– καταφύγιο και άσυλο κάθε διαφορετικού. Αντικατέστησαν, επίσης, την Αριστερά σε μια σειρά ζητήματα που εκείνη σνόμπαρε (φυλακές, σεξουαλικότητα, πορνεία, αποποινικοποίηση ουσιών, ψυχασθένεια, άρνηση στράτευσης κ.λπ.).

Άσε που και ως γειτονιά είναι πολύ ιδιαίτερα, με γωνιές μοναδικές. Αλλάξανε, βέβαια, πια, όπως όλα, ίχνη όμως του παλιού χαρακτήρα τους συναντάς ακόμα Σάββατα στην Καλλιδρομίου στη λαϊκή, στη Μουριά, στον Ηριδανό, στην πλατεία και στα στέκια ολόγυρα. Θυμάμαι τη νύχτα της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου, οπότε έσμιξαν αι γενεαί των Εξαρχείων πάσαι. Τίποτα δεν χάνεται τελικά, η μνήμη παραμένει ζωντανή σε αυτή την πόλη και στα δύσκολα αφυπνίζεται. Όχι, δεν νιώθω τελικά πως υπήρξα κάποιο ιδιαίτερο άτομο. Απλώς αντιστάθηκα.

Τρίτη 3 Μαΐου 2022

Σβήνουμε το στίγμα. Στο λόγο μας (Ψήφισμα- Υπογράφουμε)

Δημιουργός ψηφίσματος: 

Σβήνουμε Τ.

 - Παραλήπτες:

Ελληνική Κυβέρνηση, ΕΣΡ, ΕΣΗΕΑ





Το στίγμα ψυχικής υγείας επηρεάζει αρνητικά εκατομμύρια συνανθρώπους μας. Τους αποτρέπει από το να ζητήσουν την ενδεδειγμένη βοήθεια όταν αντιμετωπίζουν προκλήσεις ψυχικής υγείας και τους περιθωριοποιεί μέσα από προκαταλήψεις και παρωχημένα στερεότυπα για την ψυχική υγεία.

Πάνω από 450 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως αντιμετωπίζουν κάποια μορφή ψυχικής διαταραχής ενώ, ειδικά στην Ελλάδα, σχεδόν ένα στα δύο άτομα που αντιμετωπίζουν κατάθλιψη δεν αναζητούν την ενδεδειγμένη στήριξη υπό τον φόβο του στίγματος.

Μια πολύ σημαντική έκφανση του στίγματος ψυχικής υγείας εντοπίζεται στο λόγο που χρησιμοποιείται στα ΜΜΕ και τα δημόσια έγγραφα.

Το πρόγραμμα «Σβήνουμε το στίγμα. στο λόγο μας», που υλοποιείται από την Εταιρία Κοινωνικής Ψυχιατρικής Π. Σακελλαρόπουλος στο πλαίσιο του Active citizens fund, πραγματοποίησε εκτενή ποιοτική έρευνα σε δημοσιεύματα ΜΜΕ κατέγραψε τα στοιχεία του στιγματιστικού λόγου. Σε συνεργασία με το ΚΕΣΔ – Ίδρυμα Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου, επανεξέτασε τους Κώδικες Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας, τους Κώδικες Ραδιοτηλεοπτικών Προγραμμάτων & Διαφημίσεων και τους όρους που χρησιμοποιούνται σε δημόσια έγγραφα και κατέληξε σε συγκεκριμένες προτάσεις για την ενίσχυση του συμπεριληπτικού και αντιστιγματιστικού λόγου. 


Ήρθε η ώρα να ενώσουμε τις φωνές μας! Υπογράφουμε για να σβήσουμε το στίγμα από τον δημόσιο λόγο.
Γνωρίζουμε πλέον ότι το στίγμα ψυχικής υγείας επηρεάζει αρνητικά εκατομμύρια συνανθρώπους μας.

Καμπάνια ΝΑ ΣΒΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΛΟΓΟ & ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΓΓΡΑΦΑ!


Γνωρίζουμε πλέον ότι μια σημαντική έκφανση του στίγματος ψυχικής υγείας εντοπίζεται στο λόγο που χρησιμοποιείται στα ΜΜΕ και τα δημόσια έγγραφα.
Γνωρίζουμε πλέον, μέσα από την έρευνά μας, ποια είναι τα στοιχεία του στιγματιστικού λόγου και το κυριότερο, γνωρίζουμε τι χρειάζεται για να τα «σβήσουμε».
Ήρθε λοιπόν η ώρα αυτή η γνώση να γίνει δύναμη.
Σε συνεργασία με το ΙΔΡΥΜΑ ΤΣΑΤΣΟΥ, επανεξετάσαμε τους Κώδικες Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας, τους Κώδικες Ραδιοτηλεοπτικών Προγραμμάτων & Διαφημίσεων και τους όρους που χρησιμοποιούνται σε δημόσια έγγραφα και καταλήξαμε σε συγκεκριμένες προτάσεις για την ενίσχυση του συμπεριληπτικού και αντιστιγματιστικού λόγου.
Οι προτάσεις αυτές απευθύνονται στην Κυβέρνηση, το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) και την Ένωση Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθήνών (ΕΣΗΕΑ) και έχουν στόχο την αναθεώρηση παρωχημένων και στιγματιστικών αναφορών που υπάρχουν σε δημόσια έγγραφα και Κώδικες Δεοντολογίας.
Ζητάμε λοιπόν από την Κυβέρνηση, την ΕΣΗΕΑ και το ΕΣΡ:
1) Να υιοθετήσουν το κείμενο αρχών για τη συμπεριληπτική γλώσσα στη νομοθεσία, στον δημόσιο χώρο και τα ΜΜΕ.
2) Να υιοθετήσουν τις προτάσεις για την ενίσχυση του συμπεριληπτικού και αντιστιγματιστικού λόγου.
3) Να προβούν στις ενέργειες που απαιτούνται ώστε να εκλείψει η χρήση στιγματιστικού λόγου στα δημόσια έγγραφα και να υλοποιηθούν άμεσα οι προτεινόμενες αλλαγές στους Κώδικες Δεοντολογίας και στους κανονισμούς επικοινωνίας δημοσίων υπηρεσιών.
Διάβασε τις προτάσεις μας & στήριξε κι εσύ τα αιτήματά μας.