Καλό ταξίδι στον Κώστα Εφήμερο - 13 6 2017 rip

#Κωστας_Εφημερος The Press Project

 Είμαι ένα από τα πρώτα 1101 μέλη του Press Project. 

Η ενημέρωση του δικού μου μικρού ιστολογίου κατά πολύ στηρίχτηκε σε ενημέρωση από αυτό. Μαζί αντιμετωπίσαμε το Μαύρο της ΕΡΤ, μαζί διαδίδαμε τις αποκαλύψεις των wikileaks, μαζί ξενυχτήσαμε με εκείνα τα απελπισμένα κείμενά του κάθε φορά που έκλεινε επειδή δεν έβγαινε, τις επιθέσεις που δεχόταν είτε για την ουτοπική απόφαση να στηριχτεί στα 1101 μέλη αντί σε επενδυτές ή ακόμα και για τη φλυαρία των 'προτελευταίων' αυτών άρθρων του γραμμένων καθώς ξενυχτούσε μόνος και βέβαιος πως το Press Project θα έκλεινε. Είχε μιλήσει για το λίγο χρόνο που του έμενε μα εμείς οι αναγνώστες δίναμε παράταση, ανασταίναμε. Κι ύστερα άντε πάλι βουνό έπεφταν τα προβλήματα, οι έχθρες, οι συγκρούσεις.

Στα εσωτερικά δε θα μπω, δεν έχω γνώση κι ούτε είναι ώρα τώρα να τα θυμόμαστε.

13 Ιουνίου πέθανε, από καρδιά, στα 42 του.

Μας αφήνει καλή κληρονομιά. Και ελπίδα.

Μακάρι το έργο του να μη φύγει μαζί του..

Το 'Καλό ταξίδι' στο ημερολόγιο είναι του Γιώργου Μικάλεφ, μόνιμου εικονογράφου του.

Φέρνω μικρό κείμενο με συνδέσμους + μακρύ αυτοβιογραφικό του προς εμάς.

Έφυγε σήμερα ξαφνικά, σε ηλικία μόλις 42 ετών, ο Κώστας Εφήμερος, ο δημιουργός της γνωστής ειδησεογραφικής ιστοσελίδας The Press Project, προδομένος από την καρδιά του.

Ο Κώστας Εφήμερος (Παπαδόπουλος) ήταν ο εκδότης του ThePressProject και ιδιοκτήτης της εταιρίας πληροφορικής BitsnBytes.

Έγινε ευρύτερα γνωστός όταν, μετά το «μαύρο» στην ΕΡΤ, παρείχε άμεσα τεχνική υποστήριξη ώστε το πρόγραμμα της δημόσιας τηλεόρασης να συνεχίσει να μεταδίδεται κανονικά.

Ο Κώστας Εφήμερος ήταν μέλος των European Center for Press and Media Freedom, International Press Institute, Osservartorio Balcani and Caucaso for Media Freedom και συνεργάτης του Wikileaks.

Αυτό ήταν το τελευταίο κείμενο του Κώστα Εφήμερου στο The Press Project.

Αλλάζοντας τα ΜΜΕ και αλλάζοντας 

του Κώστα Εφήμερου         Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2017 Δημοσίευση: 02:23:35

Πριν από μερικούς μήνες «πήγαμε στον άλλο κόσμο και επιστρέψαμε». Έτσι το περιγράφει ο Κωνσταντίνος. Όταν έγραφα το «προτελευταίο κείμενο του ThePressProject» στην ουσία το αποχαιρετούσα και τίποτα δεν με είχε προετοιμάσει για το συγκινητικό «Παρών» που φώναξαν μερικές χιλιάδες αναγνώστες μας. Η αλήθεια είναι όμως, ότι ανεξάρτητα από τα όσα ακολούθησαν, εκείνο το βράδυ αποχαιρέτησα το TPP μέσα μου και αυτό είναι ίσως το καλύτερο πράγμα που μπορούσε να του συμβεί. 

Είχα ξεκινήσει να γράφω εκείνο το κείμενο ακούγοντας το «nothing gonna hurt you baby» και ενώ μέσα μου επικρατούσε μια τρομερή θολούρα και ένταση. Διαβάζοντας το πάλι συνειδητοποίησα ότι στην πρώτη παράγραφο σας έγραφα για τα παιδιά μου και τη Γρανέτα, την αγαπημένη μου σύντροφο. Ίσως ήδη να είχα αλλάξει.

Τους τελευταίους μήνες είχα την τιμή να ξεπεράσω σε αρνητικά δημοσιεύματα τον Θέμο Αναστασιάδη του Πρώτου Θέματος. Πολλά περισσότερα από όσα γράφτηκαν για τον ΔΟΛ και τον Σταύρο Ψυχάρη. Γράφτηκε ότι στο ThePressProject επικρατούν συνθήκες εργασιακής γαλέρας, ότι απέλυσα τους εργαζόμενούς μου επειδή έκαναν απεργία, ότι κυκλοφορώ με πανάκριβη BMW, ότι σπαταλάω τα πεντάευρα των αφελών για να κάνω κοσμικά πάρτι. Είχα την τιμή να κατονομαστώ από την ΕΣΠΗΤ στο μοναδικό δελτίο Τύπου στην ιστορία της που περιελάμβανε στον τίτλο το όνομα μου και το TPP. Το κείμενο βασιζόταν σε  μια θρυλούμενη καταγγελία δημοσιογράφων που δεν είδε ποτέ το φως της δημοσιότητας. Σε αυτό γραφόταν ότι χρωστάω 7 μισθούς σε όλους τους δημοσιογράφους και ότι τα χρέη μου ξεπερνάνε τα 40.000€. Κατηγορήθηκα για lock out από ένα σωματείο που στην περίπτωση της εφημερίδας Documento, μετά από μια επώνυμη καταγγελία μέλους της ΕΣΠΗΤ εκδόθηκε ένα αόριστο δελτίο για την ανάγκη οι νέοι εκδότες να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Καλά, κατηγορήθηκα για lock out και από την Δέσποινα Κουτσούμπα που αφενός γνώριζε ότι τα αιτήματα της «απεργίας» είχαν καλυφθεί και αφετέρου υποστήριζε το εντελώς αδιανόητο επιχείρημα «δεν σου βάζω πια χρήματα γιατί χρωστάς στους εργαζόμενους». Σαν προτροπή για διαπλοκή δεν ακούγεται αυτό; 

Πέρασα όλες αυτές τις εβδομάδες με ένα μούδιασμα και μερικές κρίσεις πανικού. Όσο δεν με φοβίζουν τα ρεπορτάζ για τον Μαρινάκη και την ΕΥΠ τόσο με γονατίζει η συκοφάντηση και οι επιθέσεις. Ο Πιτσιρίκος που ένιωσε την ανάγκη να συκοφαντήσει το TPP επειδή δεν είχε την ψυχραιμία να αντιμετωπίσει μια σκληρή κριτική μιας συνεργάτιδάς μας και έχτισε ένα ολόκληρο πράγμα στο μυαλό του για «προσπάθειες εξόντωσης», ο Χατζηστεφάνου που κατηγόρησε το υγιέστερο μέσο μαζικής ενημέρωσης στην Ελλάδα για «fake news»…

Την ίδια ώρα που συνέβαιναν όλα αυτά συνειδητοποιούσα ότι τα τελευταία χρόνια άφησα την καθημερινότητα να μου στερήσει μερικά πολύτιμα χρόνια από τα παιδιά μου. Έφτασα να εργάζομαι 14 έως 16 ώρες την ημέρα. Να επιστρέφω σπίτι όταν κοιμόντουσαν και να ξυπνάω όταν ήταν ήδη στον παιδικό σταθμό. Κυρίως όμως έχασα πολύτιμο χρόνο από την γυναίκα που με επέλεξε και με απίστευτο θάρρος και υπομονή κράτησε, όσο κανείς άλλος, αυτό που είναι το TPP ζωντανό. Ό,τι είναι για τον καθένα τέλος πάντων.

Δεν θυμάμαι πια καλά τις σκέψεις της νύχτας που έγραψα το προτελευταίο κείμενο. Είναι λίγο μπερδεμένες στο μυαλό μου. Θυμάμαι όμως τη λυτρωτική τελευταία σκέψη που είπα στη Γρανέτα όταν προσπαθούσε να με πείσει να συνεχίσω. Της είπα «από αύριο θα είμαι για σένα και για εμάς» και ήταν η πρώτη φορά που παραιτήθηκε από την προσπάθεια. Εκείνο το βράδυ λοιπόν κάτι άλλαξε που τώρα είναι ξεκάθαρο.

Μου έγραψαν αρκετοί στα σχόλια ότι δεν έπρεπε να είμαι τόσο συναισθηματικός. Ότι δεν είμαι ψύχραιμος και ότι ένιωσαν άβολα με τις αναφορές μου στα παιδιά μου και στην υγεία μου. Η αλήθεια είναι όμως ότι ο λίγος χρόνος που έχω μπροστά μου εξαιτίας της υγείας μου είναι η δύναμη που με κινούσε από το 2008 μέχρι σήμερα. Και θα πρέπει να καταλάβετε ότι όταν σας αποχαιρετούσα το έκανα χωρίς την ελπίδα που μου δώσατε τις επόμενες ημέρες.

Στους επόμενους 4 μήνες προσπάθησα να αφομοιώσω την καλοπροαίρετη κριτική που δέχτηκα. Ιδρύθηκε νέα εταιρία για να διαχωριστεί η BitsnBytes από το ThePressProject. Όλοι οι εργαζόμενοι είναι ασφαλισμένοι με την συλλογική σύμβαση δημοσιογράφων του 2008, προχώρησα στην ιδιωτική ασφάλιση τους για μικρό-ατυχήματα και κάλυψη όταν είναι σε αποστολές. Ρύθμισα τις οφειλές μου και μένει να ολοκληρωθεί η επικοινωνία με τους εργαζόμενους που έχουν απαιτήσεις (τις οποίες ακόμα δεν έχω λάβει γραπτώς). Προσπάθησα επίσης να σας εξηγήσω με ψυχραιμία και χωρίς συναισθηματικούς εκβιασμούς τη σημασία της συνεχόμενης στήριξης σε ένα μέσο που, αν δεν αποτελεί επανάσταση στα ΜΜΕ, σίγουρα είναι επαναστατικό ως προς τον τρόπο λειτουργίας και χρηματοδότησής του. Τα κείμενά μου αυτά ήταν τα λιγότερο αναγνωσμένα που δημοσίευσα ποτέ στο TPP.

Μέσα όμως από αυτή τη διαδικασία έγινε και κάτι εντελώς εκπληκτικό. Οι άνθρωποι που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο TPP, οι βασικοί συνάδελφοί μου, ο Κωνσταντίνος, ο Θάνος, ο Ορέστης, η Τζένη, ο Μηνάς, η Νάντια, ο Δημήτρης, η Κατερίνα αλλά και οι συνεργάτες μας δημιούργησαν μια ομάδα που για πρώτη φορά μπορεί να λειτουργήσει το TPP χωρίς να χρειάζεται να είμαι μονίμως από πάνω του. Το κατάλαβα αυτό τις τελευταίες ημέρες που για προσωπικούς λόγους αλλά και εξαιτίας των πολλών ταξιδιών είχα ελάχιστο χρόνο για οτιδήποτε άλλο. Αυτό να ξέρετε το κάνατε εσείς, οι χιλιάδες υποστηρικτές του Οκτώβρη. Εσείς και το πάθος με το οποίο τροφοδοτήσατε αυτούς τους ανθρώπους.

Η αλήθεια είναι ότι έχω κουραστεί να διαβάζω πόσο κακός άνθρωπος είμαι. Τους τελευταίους μήνες συγκεντρώνω χρήματα (που ακόμα πέφτουν στο TPP) από ομιλίες σε διάφορα μέρη του κόσμου. Μη φανταστείτε υπέρογκα ποσά. Από 300 έως 600 ευρώ. Λίγο η εμπλοκή μου με το Wikileaks, λίγο το θεωρητικό μου ενδιαφέρον για τη νέα δημοσιογραφία, λίγο που οι οργανωτές ξέρουν ότι κάνω άνω-κάτω τα πάνελ στα οποία συμμετέχω με έκαναν να ταξιδέψω αρκετά. Σε αυτά τα ταξίδια είχα την τύχη να νιώσω συγκλονιστικές εμπειρίες με έλληνες της διασποράς που με αναγνωρίζουν στο δρόμο και σπεύδουν να με κεράσουν μια μπύρα. Έξι ταξίδια, πάνω από 30 άνθρωποι. Δεν πέρασα από πόλη της Ευρώπης που να μην στάθηκε κάποιος να με χαιρετήσει. Τρομερό!

Πριν από μερικούς μήνες κάποιοι από εσάς στήριξαν το TPP με κάποιο ποσό και υποσχέθηκαν να μετατρέψουν την στήριξή τους σε πάγια συνδρομή. Σήμερα στο TPP θα βρείτε ένα αφιέρωμα που δημιουργήσαμε για να σας θυμίσουμε αυτή την υπόσχεση αλλά και για να σας προσκαλέσουμε να δημιουργήσουμε κάτι ακόμα μεγαλύτερο. Πιστός στην υπόσχεση που έδωσα την ημέρα της επαναλειτουργίας στο τέλος του Μάρτη θα κάνω όλες τις απαραίτητες κινήσεις προκειμένου το TPP να είναι στο εξής βιώσιμο. Αν δεν βρεθούν οι περίπου 1000 συνδρομές που λείπουν μπορεί να γίνει λίγο μικρότερο. Αν βρεθεί και άλλος κόσμος να χρηματοδοτήσει το πιο συναρπαστικό εγχείρημα για τον Τύπο μπορεί να γίνει και μεγαλύτερο. Δεν έχω ιδέα. Με αγωνία σας περιμένω.

Όσον αφορά εμένα, η απόφασή μου είναι να συνεχίσω την εμπλοκή μου σε ένα ανθρώπινο επίπεδο. Θα ολοκληρώσω το βιβλίο μου για τη νέα δημοσιογραφία, θα προχωρήσω το ντοκιμαντέρ και φυσικά θα συνεχίσω με κάθε ευκαιρία να κάνω την ερευνητική δημοσιογραφία που με ερεθίζει. Θα συνεχίσω να παλεύω με τις επιθέσεις, τα παγώματα των τραπεζικών λογαριασμών και τις κάθε είδους απειλές. Θα με βρίσκετε καθημερινά στο γραφείο και στο ραδιόφωνο και στις τηλεοπτικές εκπομπές αλλά το απόγευμα θα μαζεύω τα πράγματά μου και θα επιστρέφω στη Γρανέτα μου και στον Μάρκο και τη Λήδα.

Και σε όλους εσάς θέλω να πω ότι η δύναμή σας είναι τεράστια. Πέραν και πάνω από τους ανθρώπους η ενημέρωση είναι το οξυγόνο της δημοκρατίας. Φροντίστε να απαιτείτε το οξυγόνο που χρειάζεστε. Και να ζήσετε τη ζωή σας. Και να μη ξεχάσετε τη Γρανέτα σας.

Υ.Γ. Αυτές τις δύσκολες ημέρες ανακάλυψα ένα τραγούδι των Social Waste για μια πειρατική γαλέρα που είναι μαζί μούτσοι και καπετάνιοι. Μου κράτησε συντροφιά και σας το αφιερώνω. 

Υ.Γ.2. Κωνσταντίνε, σε ευχαριστώ για όλα.

___________________________

The Press Project

Συνθήκες ζωής, καταδίκες θανάτου στο #kolastirio (λεπτομερώς με videos, σχόλια κ.α.)

#kolastirio_nkk

Στο Νοσοκομείο των Φυλακών Κορυδαλλού πεθαίνει ένας άνθρωπος το μήνα. 100 νεκροί σε 5 χρόνια.

Ακόμα και μετά τα κάποια βαψίματα, την απεντόμωση και απόπειρες αποσυμφόρησης που έφεραν η δημοσιότητα κι οι επισκέψεις δημοσιογράφων και υπουργών, ακόμα και μετά της καταδίκες της χώρας από το ευρωπαϊκό δικαστήριο, σήμερα κρατούνται παράνομα δίχως την απαιτούμενη νοσηλεία πάνω από 30 βαριά ασθενείς με αναπηρία άνω του 67% .

Στις συνθήκες του Κολαστηρίου ο εγκλεισμός ανάπηρων, ασθενών ή ηλικιωμένων ισοδυναμεί με καταδίκη σε βασανιστήρια ή θάνατο.

Φέρνω περιγραφή από την Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, Δελτίο Τύπου, αιτήματα, συνεντεύξεις, ντοκιμαντέρ, σχόλια κρατουμένων, συνδέσμους, mail, τηλ επικοινωνίας. Επίσης, πολύ υλικό με videos, εικόνες και πληροφορίες στις αναρτήσεις με ετικέτα #kolastirio.

Ας μην προσπερνάμε. Η συμπεριφορά προς τους αδύναμους δίνει το μέτρο του πολιτισμού μας. Η ανοχή τέτοιων συνθηκών βαραίνει όλους μας.

Τάσος Θεοφίλου 

‏‪Τους τελευταίους 10 μήνες, 10 νεκροί. Το ΝΚΚ «αποσυμφορίζεται» κυρίως λόγω θανάτων

ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΚΟΡΥΔΑΛΟΥ‏‪ @kolastirio ‬  

Αόρατο το ‪#kolastirio για τον Υπουργό  Δικαιοσύνης κ.Κοντονη πάρα την επιστολή μας πριν από δύο μήνες!

Α r i s t o s‏

Βίκυ Σταμάτη: Ο Άκης ζει σε ένα κολαστήριο

Έχει δίκαιο !! Οι άλλοι κρατούμενοι ζούνε στο

GRAND SERAI CONGRESS AND SPA.

 omniatv.com‏@omniatv  

2 hours ago

Πρωτοβουλία γα τα Δικαιώματα των Κρατουμένων: «Προκλητική η αδιαφορία των Υπουργείων για το Κολαστήριο» https://omniatv.com/blog/6130-%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CE%B3%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%8E%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CF%89%CE%BD-%C2%AB%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B7-%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CF%89%CE%BD-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BF%C2%BB …

Στο Δελτίο Τύπου για την επίσκεψή της στο ΝΦΚ «Αγιος Παύλος», η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων καταγγέλλει την προκλητική αδιαφορία του Υπουργείου Δικαιοσύνης σε ό,τι αφορά τη μη εφαρμογή του νόμου για την απόλυση των ασθενών κρατουμένων με αναπηρία πάνω από 67% αλλά και την αδιαφορία του Υπουργείου Υγείας στο να επισπεύσει τις διαδικασίες για να ενταχθεί, αυτή η αποθήκη ασθενών ανθρώπων, στο ΕΣΥ, και να λειτουργήσει ως ένα κανονικό νοσοκομείο.

Η Πρωτοβουλία συζήτησε με τη διεύθυνση της φυλακής - νοσοκομείου, με τους γιατρούς και το νοσηλευτικό πρσωπικό και επισκέφθηκε όλους του χώρους του «νοσοκομείου» όπου μίλησε με ασθενείς κρατούμενους για τις σκέψεις και τα προβλήματά τους.

Σχετικά με τον Σάββα Ξηρό που κρατείται σε ένα κελί στο ισόγειο του παλιού, ακατάλληλου για ασθενείς κτηρίου, η Πρωτοβουλία υπογραμμίζει, για άλλη μια φορά, την πάγια θέση της για την άμεση αποφυλάκισή του, καθώς είναι ένας άνθρωπος ασθενής με αναπηρία πάνω από 80%, που εκτός από το ότι δεν μπορεί να αποτελεί κίνδυνο για κανέναν, έχει και άμεση ανάγκη ιατρονοσηλευτικής φροντίδας.

Από την εφημερίδα/ιστολόγιο Το Κελλί

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Επίσκεψη της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων στο Ν.Φ.Κ. «Αγ. Παύλος», γνωστό ως «Κολαστήριο»

                                            Αθήνα, 27 Φεβρουαρίου 2017

Στις αρχές Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε η προγραμματισμένη επίσκεψη της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, στο Νοσοκομείο Φυλακών Κορυδαλλού «Αγ. Παύλος», ένας ιδιότυπος χώρος εγκλεισμού που επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά -και μάλιστα στο έπακρο- την πεποίθηση πως οι φυλακές είναι μόνο χώροι για τη σκληρή και εκδικητική μεταχείριση εκείνων τους οποίους το κράτος υποτίθεται πως επιδιώκει να «σωφρονίσει». 

Η Πρωτοβουλία επισκέφτηκε αρκετούς χώρους του κτιρίου και συζήτησε με τους ασθενείς κρατουμένους, το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό καθώς και τη Διεύθυνση.

Από την επίσκεψή της, η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων κατέγραψε τα εξής:

Κτίριο-Συνθήκες

Σε ένα παλιό και υγρό κτίριο κρατούνται για νοσηλεία 185 ασθενείς κρατούμενοι, ενώ παράλληλα παραπέμπονται εκεί για ιατρικές εξετάσεις κρατούμενοι από άλλες φυλακές της χώρας, οι οποίοι είτε επιστρέφουν σ’ αυτές είτε μεταφέρονται σε νοσοκομεία για χειρουργεία και ειδικές θεραπείες. Ένα κτίριο που εμφανέστατα, αλλά και επί της ουσίας συνιστά φυλακή και όχι νοσοκομείο. Η δημοσιότητα που πήρε παγκοσμίως το ζήτημα των απάνθρωπων συνθηκών το 2014, οι σχετικές καταδίκες της Ελλάδας από το ΕΔΑΔ (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) καθώς και η έκθεση της CPT (Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων) έφεραν κάποια αμυδρά αποτελέσματα στις συνθήκες διαβίωσης των νοσηλευόμενων, αφού οι τοίχοι έχουν βαφτεί, τα σπασμένα τζάμια έχουν αντικατασταθεί, τα διώροφα κρεβάτια έχουν κατά κανόνα αφαιρεθεί –εκτός κάποιων εξαιρέσεων- και η θέρμανση έχει σχετικά αποκατασταθεί - αν και κάποιοι ασθενείς  διαμαρτύρονται για έλλειψή της. Η ασφυξία ωστόσο είναι εκεί, τεντώνει κανείς το χέρι του και προσκρούει στο κρεβάτι του διπλανού του, ντουλάπες ανύπαρκτες, μπάνια κάπου στο διάδρομο. Είναι προφανές ότι ο δρόμος εφαρμογής στοιχειωδών προδιαγραφών που συνάδουν με τα δικαιώματα των κρατουμένων είναι μακρύς. 

Το ΝΦΚ διαθέτει 60 θέσεις, όμως κατά την ημέρα της επίσκεψης «νοσηλεύονταν» 185 άνθρωποι, οι μισοί εκ των οποίων είναι οροθετικοί. Εξ αυτών 60 (που είναι σε καλύτερη κατάσταση) βρίσκονται σε αχρησιμοποίητη πτέρυγα της παρακείμενης φυλακής του Κορυδαλλού, στο επονομαζόμενο «παράρτημα». Μ’ αυτό τον τρόπο ο αριθμός των υπεράριθμων νοσηλευόμενων στο κυρίως κτίριο του ΝΦΚ περιορίστηκε από το τριπλάσιο στο διπλάσιο (125) της χωρητικότητάς του. 

Το συγκεκριμένο ίδρυμα, παρότι ονομάζεται νοσοκομείο, δεν λειτουργεί σαν κανονικό νοσοκομείο, είναι περισσότερο χώρος εγκλεισμού ασθενών, βαριά ασθενών και αναπήρων  και όχι χώρος ιατρικής φροντίδας που αρμόζει σε νοσοκομειακή μονάδα. Η παροχή νοσοκομειακής περίθαλψης περιορίζεται σε στοιχειώδεις εξετάσεις και κάποια νοσηλεία (για τους εδώ έγκλειστους). Όταν ρωτήθηκαν οι γιατροί για τον αυξημένο αριθμό θανάτων (περίπου ένας τον μήνα), η απάντησή τους ήταν απλή: είναι αναμενόμενο αφού τα βαριά περιστατικά από όλες τις φυλακές καταλήγουν στο ΝΚΦ.

Ιατρική περίθαλψη-νοσηλεία

Σύμφωνα με τους γιατρούς, η έλλειψη ασθενοφόρου αποτελεί πρόβλημα, αφού χρειάζεται διακομιδή ακόμη και 2-3 φορές καθημερινά, όχι μόνο για τους ασθενείς του νοσοκομείου, αλλά και για τους κρατούμενους των Φυλακών Κορυδαλλού, ένα συνολικό πληθυσμό 3.000 ατόμων με αυξημένα περιστατικά ασθενών, τραυματισμών κλπ. Θεωρούν πως κάποιοι ασθενείς μπορεί να μην είχαν άσχημη κατάληξη αν υπήρχε ασθενοφόρο για να τους μεταφέρει εγκαίρως σε νοσοκομείο του ΕΣΥ. Αντιλαμβανόμενοι τη δυσχέρεια διάθεσης ασθενοφόρου για τις ανάγκες του νοσοκομείου και της φυλακής, προτείνουν ως λύση τη στάθμευση του ασθενοφόρου της περιοχής κοντά στο νοσοκομείο, όπως συνέβαινε παλιότερα. 

Στο «νοσοκομείο» υπηρετούν  μόνο 7 μόνιμοι γιατροί διαφόρων ειδικοτήτων (μεταξύ αυτών παθολόγος, χειρούργος, ορθοπεδικός, ακτινολόγοι), ενώ  επισκέπτες γιατροί καλύπτουν συμπληρωματικές ανάγκες. Δεν παρέχονται υπηρεσίες αποκατάστασης και φυσικοθεραπείας. Σημαντικές επίσης είναι οι ελλείψεις σε νοσηλευτικό προσωπικό, αφού οι νοσηλευτές δεν ξεπερνούν τους 11. Κατά συνέπεια νοσηλευτές και γιατροί δεν επαρκούν, ώστε να υπάρχει ο ελάχιστος αριθμός των 2 νοσηλευτών και 2 γιατρών ανά βάρδια. Εργαζόμενοι επί μακρόν αναμένουν προκήρυξη θέσεων και θέσπιση κινήτρων ώστε να προσέλθουν νέοι εργαζόμενοι, με την ελπίδα να μπορέσουν οι ίδιοι να συνεχίσουν αλλού την επαγγελματική τους πορεία. 

Παρ’ όλα αυτά οι γιατροί του ΝΦΚ δεν βλέπουν με θετική ματιά την ένταξη του «νοσοκομείου» στο ΕΣΥ, παρά την αναβάθμιση λειτουργίας του ιατρικού σκέλους που αυτή θα επιφέρει. Απ’ την άλλη πλευρά, ούτε η κυβέρνηση προχωρά προς σ’ αυτή την κατεύθυνση παρά τις εξαγγελίες, μολονότι η ιδέα δημιουργίας εξωτερικής πτέρυγας σε υπάρχον νοσοκομείο έχει ήδη συζητηθεί.

Είναι εμφανές ότι η αντιμετώπιση του ιατρο-νοσηλευτικού προσωπικού χρειάζεται συνολική αναθεώρηση, προκειμένου οι προκηρυσσόμενες θέσεις να προσελκύουν το απαραίτητο ενδιαφέρον και να μην παραμένουν κενές. Η πρόβλεψη δυνατότητας της συνέχισης του εργασιακού βίου γιατρών και νοσηλευτών σε άλλες νοσηλευτικές μονάδες πέραν των φυλακών είναι απαραίτητη συνθήκη, όσο απαραίτητη είναι και η ουσιαστική μετατροπή των ιδρυμάτων αυτών σε νοσοκομεία και σε χώρους σωφρονισμού αντίστοιχα. Όσα κίνητρα και αν θεσπιστούν δεν θα υπερνικηθεί το βασικό αντικίνητρο, να ασκεί ένας επιστήμονας το επάγγελμά του σε μια φυλακή.

Τρεις εικόνες από το Κολαστήριο

Η τραγωδία του 2^ου ορόφου: Είναι η πτέρυγα των οροθετικών, που καταδικάστηκαν για αδικήματα που συνήθως συνδέονται με τη χρήση ναρκωτικών, με αποτέλεσμα να βρεθούν σ’ αυτή την κόλαση αντί σε προγράμματα απεξάρτησης. Είναι δύσκολο να μεταφέρει κανείς την εικόνα της απόγνωσης που χαρακτηρίζει αυτούς τους ανθρώπους, το άδειο τους βλέμμα  -το βλέμμα των τοξικοεξαρτημένων που συντηρούνται με ψυχοφάρμακα- τις ανοιχτές πληγές στο σώμα τους και την ανάγκη τους για φροντίδα, κατανόηση και ελευθερία. Αναπόφευκτο να αναρωτηθεί κανείς πώς είναι δυνατόν να κρατούνται τοξικοεξαρτημένοι άνθρωποι, πεταμένοι σε κελιά, αντί να έχουν την αναγκαία γι’ αυτούς φροντίδα, ψυχική και σωματική. 

Θάλαμος 6 του 1^ου  ορόφου: Εδώ διαδραματίζεται ένα άλλο ανθρώπινο δράμα, άλλοι 7 βαριά ασθενείς, μη αυτοεξυπηρετούμενοι, βρίσκονται κατάκοιτοι στα παλιά κρεβάτια (όχι νοσοκομειακά) του «σωφρονιστικού» συστήματος για να μην κινδυνεύσει το κοινωνικό σύνολο! Άνθρωποι με χρόνια νοσήματα, όπως στεφανιαία νόσο και καρκίνο,  μερικοί μάλιστα παππούδες γύρω στα 80, αδυνατούν να κατανοήσουν γιατί τα δικαστικά συμβούλια απορρίπτουν τις αιτήσεις αποφυλάκισής τους, παρά τη βεβαιωμένη αναπηρία τους 67%+ από την αρμόδια επιτροπή (Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας-ΚΕΠΑ), γιατί οι δικαστές ζητούν επιπλέον έκθεση πραγματογνώμονα αμφισβητώντας την απόφαση των ΚΕΠΑ, γιατί κωλυσιεργούν 3-5 μήνες έως και 1,5 χρόνο. Ίσως, επειδή δεν έχουν ιδέα ποιους ανθρώπους ξαναδικάζουν και εκδίδουν νέες καταδίκες ερήμην. 

Η απόφασή τους θα ήταν σίγουρα διαφορετική, αν συνεδρίαζαν στον θάλαμο 6 του 1^ου ορόφου του ΝΦΚ ή στο κελί της απομόνωσης. 

Απομόνωση: Σε κελιά απομόνωσης παραμένουν οι νεοεισερχόμενοι επί 15 ημέρες, μέχρι να ολοκληρωθούν οι εξετάσεις τους και να διαπιστωθεί ότι μπορούν να μεταφερθούν στους θαλάμους. 

     Στο ισόγειο υπάρχουν άλλα 4 κελιά απομόνωσης όπου κρατούνται οι «ειδικοί ασθενείς», για λόγους δικής του ασφάλειας  και κατόπιν δικής τους θέλησης (σύμφωνα με τον αρχιφύλακα). Εκεί παραμένουν πρόσκαιρα κάποιοι κρατούμενοι που κινδυνεύει η ασφάλειά τους στις πτέρυγες, αλλά και μόνιμα ο Σάββας Ξηρός, ο οποίος λόγω των βαριών αναπηριών του και κυρίως της απειροελάχιστης όρασής του αδυνατεί να υπάρξει σε άλλο περιβάλλον όπου συμβαίνει η παραμικρή μεταβολή. Εκεί, σε αναγκαστική ισόβια απομόνωση, χωρίς καν τη δυνατότητα να βγει στο προαύλιο των φυλακών λόγω των προβλημάτων όρασης, σαπίζει ένας άνθρωπος με ποσοστό αναπηρίας που υπερβαίνει το 80%, όταν δικαιούται να αποφυλακιστεί. Και όχι μόνον δεν αποφυλακίζεται, αλλά  στερείται ακόμη και τις άδειες που επίσης δικαιούται. Είναι πάγια η θέση της Πρωτοβουλίας για την άμεση αποφυλάκιση του Σάββα Ξηρού, όπως και όλων των εγκλείστων με 67%+ αναπηρία, που κρατούνται στη φυλακή από τα δικαστικά συμβούλια κατά παράβαση του νόμου.

Τέλος, σε μια άλλη πτέρυγα του Β’ ορόφου, βρίσκονται τα κελιά των εργαζόμενων κρατούμενων, οι οποίοι εργάζονται στο νοσοκομείο για τα ευεργετικά μεροκάματα, ως μάγειρες, καθαριστές κ.ά. Στους δικούς τους θαλάμους εξακολουθούν να υπάρχουν διώροφα κρεβάτια. Αυτό όμως που ξεπερνά κάθε φαντασία είναι  πως 8 εργαζόμενοι εκτελούν και καθήκοντα βοηθών νοσοκόμων στους κατάκοιτους κρατούμενους του 6^ουθαλάμου, χωρίς να έχουν  λάβει καμία, έστω και υποτυπώδη, ειδική εκπαίδευση! 

Καταγγελίες των ασθενών κρατουμένων

Οι κρατούμενοι ασθενείς, όπως είναι αναμενόμενο, εστιάζουν όλες τις ελπίδες τους, παρά τις διαψεύσεις, στο άρθρο 110^Α του Ποινικού Κώδικα:
Η απόλυση υπό όρο χορηγείται ανεξαρτήτως της συνδρομής των προϋποθέσεων των άρθρων 105 και 106, εφόσον ο κατάδικος νοσεί από σύνδρομο επίκτητης ανοσοποιητικής ανεπάρκειας ή από χρόνια νεφρική ανεπάρκεια και υποβάλλεται σε τακτική αιμοκάθαρση ή από ανθεκτική φυματίωση ή είναι τετραπληγικός ή έχει υποστεί μεταμόσχευση ήπατος, μυελού και καρδιάς ή πάσχει από κακοήθη νεοπλάσματα τελικού σταδίου ή από κίρρωση του ήπατος με αναπηρία άνω του εξήντα επτά τοις εκατό (67%) ή από γεροντική άνοια έχοντας υπερβεί το ογδοηκοστό (80ο) έτος της ηλικίας...

Αναφέρονται με αγωνία στις περιπτώσεις αναπήρων άνω του 67%, πιστοποιημένων από τα ΚΕΠΑ, οι οποίοι έχουν εκτίσει τον προβλεπόμενο χρόνο ποινής βάσει του νόμου, και παρ’ όλα αυτά οι δικαστικές αρχές του Πειραιά δεν αναγνωρίζουν τις πιστοποιήσεις, ζητώντας ορισμό πραγματογνώμονα ή νέα γνωμοδότηση από τα ίδια τα ΚΕΠΑ, για το κατά πόσο οι παθήσεις αποτελούν μόνιμη ή πρόσκαιρη κατάσταση ή για τα επί μέρους ποσοστά των συγκεκριμένων παθήσεων. Τόνισαν ότι ο νόμος έχει καταστεί ανενεργός, καθώς αυτή η τακτική είχε ως αποτέλεσμα την απόλυση μόνο 8 ασθενών από το 2016, ενώ εκκρεμούν ακόμα 15-16 αιτήσεις  που μπλοκάρονται από τους εισαγγελείς (ακόμα και για αναπηρία πάνω από 80%).

Διαμαρτύρονται για τη μη εφαρμογή της νέας διάταξης για κατ’ οίκον περιορισμό και συγκεκριμένα για το ότι κανένας κρατούμενος από όσους έχουν εκτίσει τον προβλεπόμενο χρόνο ποινής και αιτήθηκαν υφ’ όρον απόλυση με ηλεκτρονική επιτήρηση (βραχιολάκι) δεν απολύθηκε. Διαπιστώνεται στην πράξη πλέον ότι η προσθήκη του συγκεκριμένου επιβαρυντικού όρου για την υφ’ όρον απόλυση δεν οδήγησε σε λιγότερη φυλακή –κάτι που είχε προβλέψει η Πρωτοβουλία- αλλά σε επιβάρυνση των ήδη περιορισμένων απολύσεων, ενώ παράλληλα αποκλείει τους οικονομικά αδύναμους.

Άλλο ένα σημείο που οι κρατούμενοι θεωρούν πως πρέπει να αλλάξει είναι το όριο ποινής για το οποίο ισχύει η ευεργετική προσμέτρηση των μεροκάματων, που τώρα είναι μόνο 10 έτη. Αν σκεφτεί κανείς πόσο εύκολα τα δικαστήρια καταδικάζουν ανθρώπους σε ποινές άνω των 10 χρόνων καταλαβαίνει πως είναι λίγοι οι κρατούμενοι που επωφελούνται από τα ευεργετικά μεροκάματα. 

Μεταξύ άλλων οι κρατούμενοι αναφέρονται και στα επισκεπτήρια και στην ανάγκη εφαρμογής επιτέλους των οικογενειακών επισκεπτηρίων. Μίλησαν επίσης για τις εργασίες που έχουν γίνει για τη βελτίωση των χώρων. 

Τέλος εξέφρασαν την έντονη δυσαρέσκειά τους για την αδιαφορία του υπουργού δικαιοσύνης Στ. Κοντονή να τους επισκεφτεί, όπως του έχουν ζητήσει στην επιστολή-καταγγελία τους, τον Δεκέμβριο 2016.

Προγράμματα-Δραστηριότητες

Αυτή τη στιγμή στο παράρτημα λειτουργεί συμβουλευτικό πρόγραμμα του ΚΕΘΕΑ και σχολείο στο οποίο φοιτούν και επτά μαθητές από το κτίριο του «νοσοκομείου». 

Όσο για δραστηριότητες αυτές είναι ανύπαρκτες. Κι  αν διαφαίνεται έστω μια πρόθεση για κάποιες μελλοντικές δραστηριότητες στο παράρτημα του ΝΦΚ, για το κτίριο του «νοσοκομείου» αυτό που διαφαίνεται είναι η συνέχιση της λειτουργίας του σαν αποθήκη άρρωστων σωμάτων, σαν χωματερή όπως αναφέρει και η CPT στην έκθεσή της του 2015.

Προτάσεις για βελτιώσεις από τους γιατρούς και τη Διεύθυνση

Η βασικότερη ανάγκη στη συγκεκριμένη φυλακή-«νοσοκομείο», όπου περίπου ο μισός πληθυσμός είναι χρήστες, είναι η απεξάρτηση.

Από τη Διεύθυνση και τους γιατρούς υπογραμμίστηκε η αναγκαιότητα δομών για την επανένταξη των κρατουμένων μέσα σε συνθήκες ημιπροστατευόμενου περιβάλλοντος με ψυχοκοινωνική υποστήριξη. Χαρακτηριστικά η διευθύντρια δήλωσε πως οι μισοί από τους κρατούμενους που φεύγουν από τη φυλακή-«νοσοκομείο», επανέρχονται μετά από μικρό χρονικό διάστημα.

Τελικά, παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει για τη βελτίωση της εικόνας, αλλά και τη στελέχωση του ΝΚΦ με περισσότερες ειδικότητες σε γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, είναι προφανές πως πρόκειται για ένα παλιό κτίριο το οποίο δεν πληροί ούτε καν στοιχειωδώς τις  προϋποθέσεις για να αποτελεί χώρο νοσηλείας ανθρώπων ασθενών. 

Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων θεωρεί άμεση την ανάγκη ένταξης του ΝΦΚ στο ΕΣΥ, καθώς η συνεχιζόμενη αδιαφορία του Υπουργείου Υγείας έχει κοστίσει πολλές ζωές ανθρώπων ασθενών, και θα συνεχίσει να κοστίζει και στο μέλλον, αν δεν αλλάξει κάτι τάχιστα. 

Αυτό όμως που κάνει την κατάσταση τραγική και εντελώς αδιέξοδη, είναι η  προκλητική αδιαφορία του Υπουργείου Δικαιοσύνης σχετικά με τη μη εφαρμογή του ν.4322/2015 από τα αρμόδια δικαστήρια και κυρίως από τις δικαστικές αρχές του Πειραιά, που δεν αναγνωρίζουν τις πιστοποιήσεις των ΚΕΠΑ, ζητώντας είτε εκ νέου πραγματογνωμοσύνες είτε νέες γνωμοδοτήσεις από τα ΚΕΠΑ. 

Δεδομένης αυτής της κατάστασης η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων απαιτεί από το Υπουργείο Δικαιοσύνης να αναλάβει τις ευθύνες του και να θέσει πραγματικά σε λειτουργία το νόμο για την απόλυση των ασθενών με αναπηρία άνω του 67% διευκολύνοντας τις αναγκαίες διαδικασίες. Ήδη οι κρατούμενοι προτείνουν το αυτονόητο: την έκδοση μιας υπουργικής οδηγίας που να διασαφηνίζει τι πρέπει να αναγράφεται από τα ΚΕΠΑ στην πιστοποίηση της αναπηρίας ή και στον ορισμό πραγματογνώμονα εξαρχής, εφόσον οι δικαστές δεν εμπιστεύονται τους γιατρούς των ΚΕΠΑ. 

Είναι ανεπίτρεπτο να παραμένουν και να σαπίζουν πίσω από  υγρούς τοίχους άνθρωποι ασθενείς, στερούμενοι όχι μόνο την ελευθερία τους αλλά και το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια, τη θεραπεία και τη ζωή. Το Κελλί

Κατάληψη στο Υπουργείο Υγείας 8/2/2017. video: https://youtu.be/s3MkZVzpsCs

Φυλακές Κορυδαλλού, νοσοκομείο ή κολαστήριο - (ΕΡΤ 1 19.7.2016)

Sitting Duck TV 27/11/2016 

 Ζωντανή σύνδεση με το "Κολαστήριο" Νοσοκομείο Φυλακών Κορυδαλλού: https://youtu.be/ng00AFzu6yg

__________________________________________________________________

                                                ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΚΟΡΥΔΑΛΟΥ ‏‪@kolastirio‬  

Το Κελλί: http://www.tokeli.gr

Κάθε Πέμπτη στις 20:00, Τσαμαδού 13, 2ος ορ., Εξάρχεια τηλ: 6977029964, email: kratoymenoi@gmail.com