Οι Μέθοδοι Μη Βίαιης Δράσης του Τζην Σαρπ, οι Anonymous και ο Μακιαβέλλι

Μιά από τις αποτυχίες των Anonymous είναι η παγκόσμια απεργία του Ιουλίου 2011 η οποία, ναι, δεν έγινε.

Το σχέδιο ήταν να μην αγοράσουμε τίποτε για μιά εβδομάδα του Ιουλίου. Να μποϋκοτάρουμε τις μεγάλες εταιρίες που καλούμαστε να μποϋκοτάρουμε ούτως ή άλλως (Macdonald's, Starbucks κ.λ), τις τράπεζες και κυρίως βέβαια, τη βενζίνη.

Συγκεντρώστε αρκετή τροφή, σύστηναν, ώστε να μη χρειαστείτε ψώνια την εβδομάδα του Ιουλίου. Δηλαδή απλώς θα δίναμε στη βιομηχανία τα χρήματα σε άλλη στιγμή;

Η τακτική "μην ψωνίσεις τίποτε για μια μέρα" που χρησιμοποιείται με επιτυχία από πράσινες και αντικαταναλωτικές οργανώσεις έχει στόχο εκπαιδευτικό. Συνειδητοποιεί ο πολίτης τον εθισμό του στο χρήμα και, αν δουλέψει η μέθοδος, πως εν τέλει η κατανάλωση δεν οδηγεί στη ευτυχία. Οικονομικό χτύπημα στο σύστημα όμως δεν είναι. 

Η συγκεκριμένη αποτυχία πιστεύω πως απογύμνωσε τους Anonymous. Ως Hackers βέβαια, γνωρίζαμε πως θα είναι νέοι. Απέδειξαν όμως πως είναι και πολιτικά άπειροι.

"Η καλύτερη στρατηγική είναι η Μη-Συμμετοχή" λένε. Εφαρμόζουν δηλαδή κατά γράμμα τις συμβουλές του Gene Sharp που το φυλλάδιό του "Από τη Δικτατορία Στη Δημοκρατία" βρίσκεται πίσω από την όποια στρατηγική τους αλλά και τα συνθήματά τους.

Δεν είναι περίεργο. Ο Σαρπ έγραψε το κείμενο αυτό έχοντας περάσει όλη του την επιστημονική καριέρα μελετώντας το Γκάντι και διδάσκοντας στους φοιτητές του τρόπους παθητικής αντίστασης σε τυράννους και δικτάτορες.

Απόσταγμα γνώσεων μιάς ολόκληρης ζωής είναι το κείμενο που του παρήγγειλε ο Ρόμπερτ Χέλβυ (Robert Helvey), φίλος του αξιωματικός και βετεράνος του Βιετνάμ. Είχαν γνωριστεί στο Χάρβαρντ όταν o Χέλβυ είχε παρακολουθήσει ένα  σεμινάριο του Σαρπ με θέμα (τι άλλο;) την παθητική αντίσταση. Μετά από λίγο καιρό ο Χέλβυ βρισκόταν στη Βιρμανία για συναντήσεις με αντάρτες που είχαν εξεγερθεί κατά της στρατιωτικής δικτατορίας και σκέφτηκε να τους μεταφέρει τις ιδέες αντίστασης του Σαρπ τον οποίο κάλεσε να τους συναντήσει. Ο Σαρπ συνάντησε τους εξορίστους στην Ταϋλάνδη και τον πέρασαν παράνομα στη Βιρμανία για λίγο αλλά όταν ο Χέλβυ του ζήτησε να αναπτύξει πιό αναλυτικά τις ιδέες του συνειδητοποίησε πως η σύντομη αυτή επαφή δεν τον έκανε ειδήμονα ώστε να γράψει για τα προβλήματα της χώρας.

Αποφάσισε λοιπόν να γράψει ένα γενικότερο κείμενο στηριγμένο σε όσα έχουν ήδη πετύχει οι παθητικές μέθοδοι ανατροπής τυραννικών καθεστώτων, αναλύοντας και εξετάζοντας τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να αντισταθεί ο καταπιεσμένος.

Και το φυλλάδιο έφυγε από τη Βιρμανία κι άρχισε να ταξιδεύει. Σε κάθε αντίσταση και επανάσταση πια διακρίνονται επιρροές του Τζην Σαρπ. Φέτος στην Αφρική η πτώση του Μουμπάρακ αποτελεί μιά απόλυτη νίκη τής μεθόδου που συστήνει το φυλλάδιο. Παλιότερα κυκλοφορούσε στα Βαλκάνια όπου αντιπολιτευόμενοι ακτιβιστές παραδέχονται πως το χρησιμοποίησαν  (Στη Σερβία, π.χ. γιο να ρίξουν το Μιλόσεβιτς.)

Φυσική συνέπεια είναι η συνωμοσιολογία. Δεν ήταν δύσκολο, άνθρωπος της CIA το παρήγγειλε και το πρωτομοίρασε, κάτι που κάνει πανεύκολο στην κυβέρνηση του Ιράν, π.χ. να το καταδικάζει ως εργαλείο των Αμερικανών.

Εξάλλου επίσης ύποπτο μοιάζει που με όλη αυτή τη δημοσιότητα ο Τζην Σαρπ πλούσιος δεν έγινε. Διότι οι 88 φημισμένες σελίδες δεν έχουν 'δικαιώματα'. Ανήρτησε το κείμενο στο Διαδίκτυο και δηλώνει πως επιτρέπει κάθε αναπαραγωγή, διανομή, επανέκδοση κλ κλ με περιορισμούς για να μην αλλοιωθεί το νόημα αλλά με καμιά οικονομική απαίτηση.

Ύποπτο; Από κάπου αλλού πληρώνεται; Και ποιος άλλος έχει τη δυνατότητα να αποζημιώσει συγγραφέα για τέτοια παγκόσμια κυκλοφορία; Αυτή τη στιγμή που με διαβάζετε κάποιος το διαβάζει με φακό σε κάποια ζούγκλα, κάποιος το κουβεντιάζει σε κάποια φυλακή, άλλος το φωτοτυπεί ή το μεταφράζει αλλά κανείς μας δεν πληρώνει δικαιώματα που θα ήταν τόσο πολλά που μόνο κράτος ή πολυεθνική θα τα έδινε άνετα. Άρα..

Άρα; Διότι από την άλλη ο Σαρπ στα 83 του δε φαίνεται να έχει πλουτίσει. Η ζωή του δεν άλλαξε από πριν γραφτεί το εγχειρίδιο.

Κι η συνωμοσιολογία συνεχίζεται. Καθένας μας θα αποφασίσει ανάλογα τις πεποιθήσεις και τις προκαταλήψεις του.

Όσο για τους Anonymous η γκάφα τούς ξεγύμνωσε αποδεικνύοντας για άλλη μιά φορά πως η επιτυχία δεν εξασφαλίζεται μόνο από τη συνταγή. 

Πού θα ξαναεμφανιστεί το εγχειρίδιο του Σαρπ δεν ξέρω αλλά για να το αναγνωρίσετε σας παραθέτω το δημοφιλέστερο κεφάλαιο ['Μέθοδοι Μη Βίαιης Δράσης-Τρόποι Πειθούς και Ειρηνικής Διαμαρτυρίας'] σε μετάφραση την οποία ―ποιό άλλο προσωπικό blog το κάνει για τους αναγνώστες του;― παρήγγειλα και πλήρωσα και επιμελήθηκα για σάς.

Enjoy : ➙

Και, στη Σελίδα με το υλικό για τους Anonymous, το video με θέμα την απεργία και ενημέρωση για τις συλλήψεις.

 Enjoy επίσης: ➙

              

Φωτογραφία: ο  Σέρβος Srdja Popovic (αρχηγός του κινήματος Otpor) ο Gene Sharp και ο Robert Helvey 

Δείτε: 23 Ιουλίου, στο Horan της Συρίας, άδειοι δρόμοι, νεκρωμένη πόλη. Απόλυτη σιωπηλή απεργία το σημερινό τυχαίο παράδειγμα. Al Jazeera http://blogs.aljazeera.net/
(λυπάμαι, δεν ξέρω να το μεταφορτώσω μα αξίζει να κάνετε κλικ στο σύνδεσμο)

 ____________________________ ✪

Amy Winehouse ― Αποχαιρετισμός

RIP 

You silly girl

sucked by the myth

created

by those who cannot create

You 

anachronistic idol

of life as art, 

red wine

and a crack pipe

You silly myth

sucked by the talent

more precious than the hymn

by those who cannot create

☥

 youtu.be

Για την Amy Winehouse (14 Σεπτεμβρίου 1983 — 23 Ιουλίου 2011). Που  πριν λίγο βρέθηκε νεκρή στο διαμερισμά της.

________________________________________________________  ☥

Δεν είμαστε μόνοι

και

μιά και είμαστε στο θέμα

 θυμηθείτε πως δεν-αγοράζουμε-από Pet Shops-

για να μη σάς πω

 τι μαρτύρια περνούν αυτά κι οι μάνες ώσπου να τα πάρετε 

και

τι γίνονται εκείνα που δε θα πάρετε

☼

_________________________________λίγο νερό έξω και ένα τέτοιο banner στο blog  μας ☼

Watermelon Art― Τα Καρπούζια

Watermelon Carving Art

http://youtu.be/iuiVLP7F0eY

_______________________________________

Oh George, so.. neat τα Ατέρμονα Πεδία!

Η ευγενική κυρία μπαίνοντας στο γραφείο με ένα τυπικό χαμόγελο περιεργαζόταν το χώρο ψάχνοντας κάτι να σχολιάσει για να γεμίσει το κενό των δίχως συνοχή λεπτών αφοσιωμένων στους φωτογράφους. Δεν είναι παιδάκι κι από γραφεία και σαλόνια έχει δει τα καλύτερα.

Πλωτά κι επίγεια, ιστορικά και νεόπλουτα, ιδιωτικά κι επίσημα. Επίσημα κυρίως. Βασιλικά και υπουργικά και πρωθυπουργικά που τα κοσμούν τα σπουδαιότερα έργα κάθε έθνους δανεισμένα από εθνικές πινακοθήκες και μουσεία. Διότι κάθε νέος πρέσβης ή πρωθυπουργός δικαιούται να διακοσμήσει το χώρο εργασίας του έτσι που να τον εμπνέει και να τον εκφράζει γι αυτό και δίνεται χρήμα και κόπος στους χώρους υποδοχής παλατιών και βασιλικών κατοικιών.

Το "Ο Βασιλεύς απέθανεν. Ζήτω ο Βασιλεύς!" ακολουθείται συνήθως από τους διακοσμητές και τις συζύγους (αμάν αμάν για το δεύτερο διότι δεν είναι όλες Τζάκυ Κ-Ω.)  για να δοθεί το στίγμα της νέας Régime η οποία καλή-κακή βάζει τα δυνατά της. Κάνει λ.χ. το μπλε καφέ και το Βυζάντιο Λύτρα. Γιατί στον τόπο μας δε φημιζόμαστε ούτε για διακοσμητική πρωτοπορία ούτε για σφίζοντα και ακμαία μουσεία σύγχρονης τέχνης. Το ξέραμε. Το μαντεύαμε.

―Τι όμορφο δωμάτιο, είπε πέντε-έξη φορές η ευγενική κυρία .

―Ναι, το αλλάξαμε…. Θέλαμε να το κάνουμε μοντέρνο φλυαρούσε ο σχολαστικός συνομιλητής με τη συνήθη χειρονομία του, πάνω-κάτω δυό ανοιχτές παλάμες που κρατούν μιά αόρατη μπάλα..

Κι έτσι ένας α-φιλότεχνος έμαθε σε μιά χώρα ολόκληρη ένα ζωγράφο. "Έργο του Στάμου" ακούσαμε και Στάμου ή Στάμος είναι χθες και σήμερα οι πιο ψαγμένες λέξεις στο ελληνικό google.

"Στάμος, ο ζωγράφος που γοήτευσε τη Χίλαρι Κλίντον" έχει τίτλο μιά ανάρτηση ενώ άλλοι ψάχνουν τα "Λευκαδίτικα Νέα" λόγω της καταγωγής των γονιών του και του τάφου του ή το αφιέρωμα που τού έκανε, μετά θάνατον, η Εθνική Πινακοθήκη "για να τον αποκαταστήσει" όπως κάπως ακατανόητα γράφει κάποιος.

Ο Θεόδωρος Στάμος γεννήθηκε στη Ν.Υ το 1922, γιός Ελλήνων μεταναστών και ήταν ο νεώτερος των Αφηρημένων Εξπρεσιονιστών. "Οξύθυμος", κατά το περιοδικό Λάιφ, ηγήθηκε μιά πρωτοποριακής ομάδας που κατήγγειλε το διευθυντή τού Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης ως συντηρητικών αισθητηρίων κι ενάντιο στην προβολή μοντέρνας Τέχνης την οποία δεν κατανοεί. Τα Ατέρμονα Πεδία (Infinity Fields) είναι μία σειρά έργων την οποία ξεκίνησε γύρω στο 1970 και ολοκλήρωσε δύο χρόνια πριν από το θάνατό του το 1997. 

Μαθαίνω πως όταν έγινε η αντικατάσταση πολλοί στο Μαξίμου σχολίαζαν πως κάτι έπαθε ο τοίχος και κρεμάστηκε το πανί μπροστά προσωρινά.

Το θέμα εξ άλλου σε μορφή μικρού σκανδάλου ανακινήθηκε από τον Απρίλιο του 2010 από μιά ιστοσελίδα (taxalia) με φωτογραφίες πριν και μετά κι από το Greek-American News Agency  που σχολιάζοντας τις πριν με τον πίνακα και τη μετά με "ένα περίεργο μπλε φόντο" ρωτούσε ευθέως "Κ. Παπανδρέου πού πήγε ο πίνακας του Βρυζάκη;"

Λίγο άβολο ακούγεται όποτε λείπει κάτι από το Πρωθυπουργικό Μέγαρο να υποψιαζόμαστε τον Πρωθυπουργό τον εκλεγμένο μας.

Πώς να μην είναι "οξύθυμος" ο Στάμος με τόσους "συντηρητικούς αισθητήρες" επί γης που βλέπουν στο έργο του μόνο "ένα περίεργο μπλε φόντο";

Μήπως γι  αυτό γελούσε τόσο η Χίλαρυ Κλίντον;

"―Είναι σχισμή αυτό; 

―… ένα νησάκι στο γαλάζιο του Αιγαίου "

 ήταν η απάντηση που έδωσε  τη λύση του μυστηρίου. 

Είπαμε, ως έθνος δε φημιζόμαστε για τη διακοσμητική πρωτοπορία μας. Όσο για τον πρωθυπουργό, τρεις γενιές τώρα, σχεδόν αιώνα, η οικογένειά του μιά επαφή είχε με την Τέχνη, τότε που ο Γέρος (―οι οπαδοί τον είπαν έτσι μη μου θυμώνετε) παντρεύτηκε τη σπουδαία ηθοποιό Κυβέλη εγκαταλείποντας την "ακριβή του Σοφία". Παιδιά κι εγγόνια πήραν το μέρος της γιαγιάς και θεωρώντας την Τέχνη μοιραία για τη δυναστεία δεν την ξαναπλησίασαν. (Και μη μου αναφέρετε τη Μελίνα Μερκούρη διότι για την πολιτική δεν ξέρω αλλά για την Τέχνη ήταν καταστροφή που έχασε με ένα χτύπημα και τη ντίβα και το βραβευμένο σκηνοθέτη). Μιά ήταν η επαφή λοιπόν, η κυριολεκτική,  η σωματική. Και από τότε καμία σχέση.

Οπότε και στην προκειμένη περίπτωση πώς να εμπιστευθείς την κρίση του. Η κουλτούρα δεν κρύβεται. Φαίνεται ο άνθρωπος που στον ελεύθερο χρόνο του διαβάζει μυθιστορήματα και πάει σε θέατρα, όπως φαινόταν ο Τσώρτσιλ κι όπως φαίνεται κι ο άλλος που από το Σαίξπηρ και την Ποίηση προτιμά να τραβά κουπί.

Δεν ξέρουμε αν διάλεξε ο ίδιος το έργο ή κάποιος του περιβάλλοντος είχε το καυστικό χιούμορ και την τόλμη να του το προτείνει αλλά σε ψυχαναλυτικό επίπεδο το όλο ζήτημα άπτεται της άλλης Κρίσης που όλοι βιώνουμε.

Διότι πριν τα "Ατέρμονα Πεδία" ο τοίχος δεν ήταν άδειος. Τον κοσμούσε ο πίνακας "Η Ελλάς Ευγνωμονούσα" του Θεόδωρου Βρυζάκη (1814-1878) θεμελιωτή τής "Σχολής του Μονάχου". 

Επαναλαμβάνω (σε περίπτωση που δεν του μπλοκάρουν τι γράφουμε και με διαβάσει): Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας έδιωξε την Ελλάδα Ευγνωμονούσα κι έβαλε στη θέση της Ατέρμονα Πεδία.

Δίχως να αντιληφθεί την ειρωνεία της επιλογής; Με την απόλυτη έλλειψη χιούμορ του πάσχοντα;

Κωμικό ή τρομακτικό, διαλέξτε. Πάντως σίγουρα είναι η χαρά του Ψυχαναλυτή και μιά κωμική σελίδα μεταξύ υψηλής διπλωματίας στα μελλοντικά απομνημονεύματα της Χίλαρυ Κλίντον.

_____________________________________

 ―This is so pretty George, I love it.... So.....neat!

____________________________________________________⎈

'Η ζωή μας κάθε μέρα λιγοστεύει' ―Φιλιππής rip

R.I.P. 

R.I.P. 

Καλό ταξίδι Φιλιππή

Κι από τού Χάρου το βαρκάκι εσύ μού φαίνεται πως θα βουτήξεις για αχινούς.

_______________________________________________________________________

Αύριο 11 π.μ. η κηδεία στην Πανάχρα

Η φωτογραφία είναι από το Mykonos Tribes

κι ο τίτλος είναι στίχος του Σεφέρη
κι η καρδιά μας στη Χρύσα

☥

Η Μίμηση είναι η ειλικρινέστερη μορφή Κολακείας. Η Αντιγραφή είναι απλώς Κλεψιά.

 40 Κλέφτες από τις 1001 Νύχτες
―τα μέσα μόνο αλλάζουν 

Είναι το Διαδίκτυο ένα τεράστιο ξέφραγο αμπέλι;

"Η μίμηση είναι η ειλικρινέστερη μορφή κολακείας", έγραψε ο 'Αγγλος ιερέας Κόλτον. Κι η αντιγραφή; Κλεψιά, θα τη θεωρούσε ίσως ο εκκεντρικός ο Κόλτον, ποιητής, δοκιμιογράφος, ταξιδιώτης και συλλέκτης που ήταν διάσημος στην εποχή του μα σήμερα λίγοι τον γνωρίζουμε αφού αυτό το γνωστότατο απόφθεγμά του μεταφέρεται σε κάποιες ανθολογίες ως παροιμία ή καμιά φορά αποδίδεται στον φημισμένο μαξιμογράφο Λα Ροσφουκώ.

Είναι το Διαδίκτυο ένα τεράστιο ξέφραγο αμπέλι;

 Όσο κι ο προφορικός λόγος υπέθετα. Ή κι ο γραπτός, ο έντυπος.

Ο Καζαντζάκης λ.χ. είχε πάντα στην τσέπη το μαύρο σημειωματάριο στο οποίο κάτι σημείωνε καθώς κουβέντιαζαν οι φίλοι του. Σα ζωγράφος που σκιτσάρει την παρέα του, μόνο που όταν κυκλοφορούσε το επόμενο βιβλίο η παρέα δεν έβρισκε μέσα πορτραίτα της αλλά φράσεις και σκέψεις ατόφιες, ξεσηκωμένες ίδια με του Νίτσε ή άλλων εκ των "μεγάλων" πλάι στους οποίους ονειρευόταν να σταθεί μετά θάνατον ως προτομή ή τόμος.

Παρθενογένεση στην Τέχνη δεν υπάρχει όπως δεν υπάρχει στη ζωή.

Έγραψα και παλιότερα πάνω στο θέμα κι η άποψή μου είναι πως για να φτάσει το βλέμμα μας ως την κάθε μακρινή "θολή γραμμή των οριζόντων" στηριζόμαστε στους ώμους των προγενέστερων είτε με αναφορές (όπως έκανα τώρα μόλις με το στίχο του Καββαδία) ή και με σκέψεις που γεννά το βίωμα της Τέχνης όπως και τα βιώματα της ζωής.

Διότι όλοι μας από κάπου αντλούμε την πρώτη ύλη ονείρων κι έργων μας. Μα τελικά:

Ο Μεγαλοφυής εμπνέεται

Ο Μέτριος επηρεάζεται

Ο Ατάλαντος αντιγράφει

Αν έχουν περάσει χρόνια από όταν διάβασα ένα στίχο που με εμπνέει μπορεί να μη θυμάμαι πως από εκεί αντλώ μιά σημερινή μου ιδέα κι όταν το παρατηρήσει ένας αναγνώστης με κριτικό πνεύμα, μάλλον θα χαρώ με τη συνέχεια την "αλληλεγγύη πεθαμένων και ζωντανών" όπως έλεγε ο Σεφέρης για την Τέχνη.

Τιμή και μεγάλη χαρά να σάς ενέπνεα, τιμή κι ευχαρίστηση να σάς ήταν χρήσιμες η σκέψη κι η έρευνά μου και να με αντιγράφατε. Αν όμως δεν αναφέρετε την πηγή και δε με ειδοποιείτε, οργή αισθάνομαι και περιφρόνηση διότι με κλέβετε.

 Το έχω ξαναπεί, το λέω κι εδώ στην κάτω λωρίδα πως επιτρέπω να παίρνετε ό,τι θέλετε. Με δυό όρους και μιά παράκληση.

Όρος 1: Να αναφέρετε ότι είναι δικό μου ή από εμένα.

Όρος 2: Αν πρόκειται για κείμενο να μην το αλλάζετε ή αλλοιώνετε κι αν πρόκειται για απόσπασμα να το κλείνετε αναλλοίωτο εντός εισαγωγικών.

Παράκληση: Να με ειδοποιείτε.

Από ευγένεια, για να με ευχαριστήσετε ―κυριολεκτικά διότι θα χαρώ. Επίσης όμως επειδή  θα το μάθω ούτως ή άλλως, ακόμα κι αν τύχει να μην επισκεφθώ το δικό σας ιστολόγιο. 'Οπως στα μαγαζιά έχει μιά ταμπέλα που γράφει πως ο χώρος παρακολουθείται από κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης, έτσι κι εδώ το ότι δεν έχω μάντρες και σιδεριές δε σημαίνει πως το αμπελάκι μου είναι ξέφραγο.

Κάθε φορά που φεύγει υλικό λαβαίνω μήνυμα πως έφυγε και πού πήγε. Όχι κρυφά από εσάς. Αναρτημένες είναι μονίμως οι ταμπέλες των Copyscape, Tynt, Ask2Use, ©, Νόμιμης Κατοχύρωσης και άλλων που κάνουν αυτή τη δουλειά. 

Αφού θα το μάθω λοιπόν, αφού δεν το απαγορεύω, αφού χρόνια κι εδώ κι αλλού επαναλαμβάνω πως χαρά μου είναι να σάς αρέσει το έργο μου και να με επισκέπτεστε· αφού σάς προσκαλώ και σας καλοσωρίζω στον αμπελώνα μου, γιατί κλέβετε τα σταφύλια που σας προσφέρω και γιατί, αλλά ΓΙΑΤΙ, σάς είναι τόσο δύσκολο να πείτε ένα ευχαριστώ;

♠

Σημειώσεις

 Λυπάμαι που νευρίασα.

Σ΄αυτό το ιστολόγιο δεν αναρτώνται μόνο τα λογοτεχνικά μου αριστουργήματα και οι διάφορες σοφίες και θεωρίες μου, αλλά και κόποι άλλων. 'Οπως:

 Σύνδεσμοι (που σπανίως―αλλά πολύ σπανίως― χρησιμοποιείτε αγαπητοί Αναγνώστες):  όμως θα εξακολουθήσω να τους παραθέτω επειδή 1. καθώς εις μάρτυς-ουδείς μάρτυς υποστηρίζω λεγόμενα με παραπομπές, και 2. μιά και την κάνω την έρευνα πριν αναρτήσω κρίμα μού φαίνεται να αποκρύψω τις πηγές μου και να φάει ο ενδιαφερόμενος την ημέρα του αναζητώντας τα ήδη ανακαλυφθέντα.

    Εικόνες (που τις τιμάτε δεόντως με πολλά downloads): θα εξακολουθήσω να τις επικολλώ. Με την ελπίδα (παράκληση, που ελπίζω να πιάσει τόπο) να αναφέρετε πηγή όπως εγώ. Κι όπου αναφέρω 'Μου στέλνουν' είναι επειδή κάποιοι φίλοι για διάφορους λόγους δε θέλουν να μαθευτεί το όνομά τους. Εσείς όμως δεν τις πήρατε από τους φίλους μου αλλά από το ιστολόγιό μου. 
______________Charles Caleb Colton (1780 -1832) : Μεταξύ των άλλων που ανέφερα ήταν και οινέμπορος,  έγραψε και μιά ωδή στο Θάνατο του Λόρδου Βύρωνα (όπως ουκ ολίγοι τότε) και άλλα διάφορα όπως και τους "Αφορισμούς"  με τίτλο "Λάκων" (κυκλοφορεί σε ψηφιακή μορφή). Τα περισσότερα θα βρείτε στην ιστοσελίδα αφιέρωμα: http://charlescolton.org/  

Αποδείξεις για σάς που δεν κοιτάζετε στο Κάτω Μέρος της Σελίδας:

© ask2use: Δικαιώματα Χρήσης                                                         

Πνευματικά Δικαιώματα Κατοχυρωμένα

© 2010 - 2011 Δάφνη Χρονοπούλου - All Rights Reserved.

© ask2use: Δικαιώματα Χρήσης

Bloggers Against Plagiarism- © ask me first

                                        

   

Προς νέους Bloggers ή όσους δεν τα είχαν ξαναπροσέξει: Καθένας επιλέγει τα σηματάκια που τον εκφράζουν. Π.χ. αλλού θα δείτε ένα $ που σημαίνει πως δεν  παραχωρούν υλικό για κερδοσκοπική χρήση. Διευθύνσεις θα βρείτε κάνοντας κλικ στα σήματα, τις φράσεις, στο Χάρτη (που...καταλάβατε πια, μην τον φέρνω κι αυτόν εδώ) ή σε εκείνο τον αριθμό που κάποια ιστολόγια έχουν στο πλάι της Σελίδας και δείχνει πόσοι είναι συνδεδεμένοι εκείνη τη στιγμή (συνήθως 1, εσείς). Ο.k??? 

Για να μην έχουμε παρεξηγήσεις.

 ♠

____________________________________________