#FABRE :ΑΠΑΝΤΗΣΗ Στην ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ #Φαμπρ

© Angelos, Jan Fabre  ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟ ΤΟΝ JAN FABRE ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΣΕ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ Οι λέξεις μπορούν να χτίσουν κόσμους, όπως κάθε καλλιτέχνης γνωρίζει. Η πένα έχει δύναμη: μπορεί να δομήσει και να δημιουργήσει — ή να συνθλίψει ολοκληρωτικά. Ενώ την 1η Απριλίου τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ο ελληνικός Τύπος βούιζαν με το χειρότερο είδος επίθεσης, η ομάδα μου κι εγώ πληροφορηθήκαμε μέσω Facebook σχετικά με τη δυσφορία που κατέληξε σε μια επιστολή που απευθυνόταν σε εμένα. Χρειάστηκε να βρούμε το γράμμα σας σε ένα ελληνικό άρθρο στο διαδίκτυο και να καταφύγουμε στο Google Translate για να πάρουμε μια ιδέα του περιεχομένου του. Ούτε εσείς ούτε το Υπουργείο Πολιτισμού ούτε το Διοικητικό Συμβούλιο του Φεστιβάλ μάς είχαν ενημερώσει για το αποτέλεσμα της συνάντησης των καλλιτεχνών εκείνη τη μέρα. Γιατί δεν είχατε την ευπρέπεια να μας απευθύνετε απευθείας τον λόγο, να μας καλέσετε στη συνάντησή σας, να μας προκαλέσετε με τα ερωτήματα, τις ανησυχίες, τα παράπονά σας; Γιατί δεν μας στείλατε καν την επιστολή; Γιατί επιλέξατε να ενεργήσετε ανώνυμα; Γιατί απορρίπτετε κάθε μορφή σοβαρού διαλόγου και αντιπαράθεσης; Είμαστε βαθιά απογοητευμένοι με τον αποκλεισμό μας από αυτόν (ή οποιονδήποτε άλλο) διάλογο. Πάνω από όλα, όμως, μας σοκάρει ο χαρακτηρισμός ‘Persona Non Grata’. Ελπίζουμε ότι κανένας καλλιτέχνης, πουθενά στον κόσμο, δεν θα χαρακτηριστεί ποτέ ‘Persona Non Grata’. Αυτή η δήλωση εναντίον οποιουδήποτε καλλιτέχνη είναι επικίνδυνη και αντιδραστική — και πλήττει την τέχνη στον ίδιο της τον πυρήνα. * Με αυτή την επιστολή θέλουμε να εξηγήσουμε τα σχέδιά μας και την κατάσταση με την οποία βρεθήκαμε αντιμέτωποι, με την ελπίδα ότι από εδώ και πέρα η συζήτησή σας θα βασιστεί σε γεγονότα και όχι σε στενές προκαταλήψεις και αστήρικτες εικασίες. Την 11η Φεβρουαρίου 2016 αποδέχθηκα τον ρόλο του καλλιτεχνικού επιμελητή του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Ο Υπουργός Πολιτισμού, κ. Αριστείδης Μπαλτάς, τόνισε την ανάγκη να αναπτυχθεί (ή να επανακτηθεί) το διεθνές κύρος του Φεστιβάλ ως βήματος για την ανάδειξη των Ελλήνων καλλιτεχνών σε όλο τον κόσμο — μια συναρπαστική πρόκληση που η ομάδα μου κι εγώ με χαρά αποδεχθήκαμε. Ευχαριστούμε τον κ. Μπαλτά για την πρόσκληση και για την πίστη του στη δύναμη της τέχνης. Προσβλέπαμε στη στενή μας γνωριμία με το ελληνικό καλλιτεχνικό τοπίο στο εγγύς μέλλον. Αποδέχθηκα τη συνεργασία υπό ορισμένους όρους. Σε αντίθεση με τον προηγούμενο καλλιτεχνικό διευθυντή, θα ήμουν καλλιτεχνικός επιμελητής. Αυτό σημαίνει ότι θα ήμουν υπεύθυνος για όλες τις καλλιτεχνικές επιλογές και το συνολικό καλλιτεχνικό όραμα του Φεστιβάλ. Ήταν αρμοδιότητα του Υπουργείου Πολιτισμού ή/και του ΔΣ του Φεστιβάλ να παράσχει τις απαραίτητες παράλληλες λειτουργίες ως προς τα μη καλλιτεχνικά θέματα, όπως τα χρηματοοικονομικά, τη διεκπεραίωση (logistics), τα τεχνικά και τη διοίκηση. Απαιτήσαμε τον διορισμό ενός Έλληνα χρηματοοικονομικού  διευθυντή που θα είχε τη συνολική οικονομική ευθύνη για το Φεστιβάλ. Η κ. Λιάνα Θεοδωράτου ορίστηκε από το Υπουργείο ως συντονίστρια του φεστιβάλ και εκτελεστική διευθύντρια. Υπήρξε ο απευθείας σύνδεσμός μας και θα θέλαμε να την ευχαριστήσουμε για τη συμμετοχή και τη σκληρή της δουλειά. Από την αρχή, η ομάδα μου κι εγώ καταστήσαμε σαφές ότι δεν ήμαστε ακόμη επαρκώς εξοικειωμένοι με το ελληνικό καλλιτεχνικό τοπίο ώστε να κάνουμε σωστές επιλογές. Θα ήταν αλαζονικό να ισχυριστούμε ότι γνωρίζουμε το καλλιτεχνικό τοπίο σε μια χώρα όπου δεν ζούμε και δεν είμαστε μέλη της καλλιτεχνικής της κοινότητας. Επίσης, ένα καλλιτεχνικό τοπίο είναι σε διαρκή κίνηση. Κατόπιν συστάσεως του νεοδιορισμένου ΔΣ του Φεστιβάλ, συμφωνήσαμε ότι η επιλογή για την πρώτη μας χρονιά θα ήταν κυρίως διεθνής. Ωστόσο, μέσα από συζητήσεις με Έλληνες συναδέλφους και φίλους συνειδητοποιήσαμε την καίρια σημασία του Φεστιβάλ ως προς την υποστήριξη των Ελλήνων καλλιτεχνών. Ζητήσαμε αμέσως έναν Έλληνα καλλιτεχνικό επιμελητή για την επιλογή ελληνικών παραστάσεων για το φεστιβάλ του 2016, που θα μελετούσε τις υποβληθείσες προτάσεις και θα μας παρουσίαζε μια πρώτη επιλογή. Τα ρητά αυτά αιτήματα από πλευράς μας υπάρχουν στα πρακτικά των συναντήσεών μας με την κ. Θεοδωράτου. Η ιδέα της πρόσληψης Έλληνα καλλιτεχνικού επιμελητή για αυτή τη χρονιά απορρίφθηκε από το νέο ΔΣ του Φεστιβάλ λόγω του ‘περιορισμένου εναπομένοντος χρόνου’. Επιπροσθέτως, η επιμελητική μας ομάδα πληροφορήθηκε ότι όλοι οι υποψήφιοι του 2015 είχαν ενημερωθεί και είχαν λάβει σαφείς εξηγήσεις για την τρέχουσα κατάσταση. Μας προξενεί τρομερή έκπληξη ότι εκείνο που μάς παρουσιαζόταν ως ‘αδύνατο’ έγινε ξαφνικά ένα από τα κύρια σημεία του προγράμματος του νέου καλλιτεχνικού διευθυντή κ. Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου. Το ΔΣ πάντως συμφώνησε με το αίτημά μας για την πρόσληψη Ελλήνων συνεπιμελητών για τις επόμενες διοργανώσεις του Φεστιβάλ για τους επιμέρους τομείς που αποφασίσαμε να συμπεριλάβουμε (θέατρο και χορός, εικαστικά, λογοτεχνία, μουσική και performance art). Η δημοσίευση των ‘ανοιχτών προσκλήσεων’ για αυτούς τους Έλληνες συνεπιμελητές ήταν προγραμματισμένη για αυτή την εβδομάδα, καθώς θέλαμε να αρχίσουμε τη συνεργασία μαζί τους όσο νωρίτερα γινόταν. Το σενάριο αυτό θα μας επέτρεπε —σε στενή συνεργασία με τους μελλοντικούς Έλληνες συνεπιμελητές— να γνωρίσουμε σε βάθος το ελληνικό καλλιτεχνικό τοπίο ώστε να εξασφαλίσουμε ένα εμπνευσμένο πρόγραμμα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών για τα επόμενα χρόνια. Θέλαμε να επιτύχουμε μια ενδιαφέρουσα ισορροπία μεταξύ παράδοσης και καινοτομίας, συνέχειας και ανανέωσης, προγραμματίζοντας την παρουσία καταξιωμένων καλλιτεχνών μαζί με νέα ανερχόμενα ταλέντα. Για τον πρώτο χρόνο, για παράδειγμα, θα παρουσιάζονταν το Εθνικό Θέατρο, η Εθνική Λυρική Σκηνή και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών. Ένας άλλος όρος που θέσαμε αφορούσε τα οικονομικά. Επιμείναμε για την άμεση καταβολή των αμοιβών των καλλιτεχνών από την προηγούμενη διοργάνωση — και λάβαμε ρητή σχετική δέσμευση. Ζητήσαμε επίσης για τα επόμενα χρόνια να προκαταβάλλεται το 50% των αμοιβών των καλλιτεχνών και το υπόλοιπο 50% να εξοφλείται μετά την εκδήλωση. * Η ιδέα της παρουσίασης του ‘βελγικού πνεύματος’ την πρώτη χρονιά του Φεστιβάλ, με φωνές διαφορετικής αισθητικής και ήθους που θα αντιπροσώπευαν το χωνευτήρι της Ευρώπης και όλου του κόσμου, θεωρήσαμε ότι αποτελούσε μια θεμιτή καλλιτεχνική πρόταση, όπως την υποστηρίζουμε διεξοδικά και στο δελτίο τύπου. Οι Βέλγοι αυτοί καλλιτέχνες έχουν ισχυρές φωνές, και μερικοί είναι γνωστοί και διεθνώς καταξιωμένοι. Επίσης, οι περισσότεροι δεν έχουν ως τώρα παρουσιαστεί στην Ελλάδα. Παρότι οι επιτελεστικές τέχνες γεννήθηκαν στην Ελλάδα, όπου και εδραίωσαν ένα καίριο και διαχρονικό θεατρικό μοντέλο, το Βέλγιο έχει και αυτό τη δική του σημαντική θέση στην ιστορία του σύγχρονου θεάτρου και της τέχνης. Θελήσαμε να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας και να διδαχθούμε από τις δημιουργικές δυνάμεις στην Ελλάδα, ιδιαίτερα σε αυτές τις δύσκολες εποχές της κρίσης. Συλλάβαμε το πρόγραμμα της πρώτης αυτής χρονιάς ως μέσο ενίσχυσης της ανταλλαγής μεταξύ των ναυτικών πόλεων της Αθήνας και της Αμβέρσας, μεταξύ Ελλάδας και Βελγίου. Επιλέξαμε τη βελγική ποδοσφαιρική ομάδα ως παράδειγμα σύγκλισης διαφορετικών πολιτισμών, γλωσσών, προελεύσεων, θρησκειών και εθνικοτήτων. Υπάρχουν Βέλγοι ποδοσφαιριστές στην εθνική ομάδα που γεννήθηκαν στην Αρμενία, τη Βραζιλία, τη Γαλλία, τη Βρετανία, τη Γιουγκοσλαβία και το Ζαΐρ. Κάποιοι έχουν ρίζες από το Μαρόκο, την Τουρκία ή το Κονγκό. Αντίστοιχα, οι Βέλγοι καλλιτέχνες που επιλέξαμε από τη Φλάνδρα, τις Βρυξέλλες και τη Βαλλωνία συνιστούν ένα πλουραλιστικό και πολυπολιτισμικό μίγμα. Είδαμε το Φεστιβάλ σαν μια ισχυρή πλατφόρμα συνάντησης, συνένωσης διαφορετικών χωρών. * Γιατί θα ερχόμασταν στην Ελλάδα και θα δεχόμασταν την επιμέλεια του κεντρικού σας Φεστιβάλ αν δεν σεβόμασταν την κουλτούρα και τους καλλιτέχνες σας; Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια η δουλειά μου παρουσιάστηκε πολλές φορές μετά από πρόσκληση στη χώρα σας. Έγιναν πέντε ατομικές μου εκθέσεις στη γκαλερί AD του κ. Παντελή Αραπίνη, καθώς και διεθνείς εκθέσεις με την κ. Κατερίνα Κοσκινά και τον κ. Χρήστο Ιωακειμίδη, ενώ παρουσιάστηκαν οχτώ θεατρικές και χορευτικές μου παραστάσεις, μικρά και μεγαλύτερα έργα. Επρόκειτο για σημαντικές περιστάσεις για μένα, ακριβώς επειδή σέβομαι βαθύτατα την Ελλάδα και τον ελληνικό πολιτισμό. Τα τελευταία χρόνια, προκειμένου να επικοινωνήσει με το ελληνικό κοινό, ο θεατρικός μου οργανισμός Troubleyn έχει καταβάλει μεγάλες οικονομικές προσπάθειες και έχει περιορίσει τις αμοιβές του στο ελάχιστο δυνατό. Αυτό έγινε το 2012, όταν παρουσιάσαμε τα Αυτό είναι θέατρο όπως θα ελπίζαμε και όπως θα περιμέναμε να είναι και Η δύναμη της θεατρικής τρέλας στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, και το 2015 με το Mount Olympus. Η αποθέωση της κουλτούρας της τραγωδίας στο Μέγαρο Μουσικής της Θεσσαλονίκης. Συχνά ανταποκριθήκαμε στην έκκληση των Ελλήνων παραγωγών να προσαρμόσουμε τις απαιτήσεις μας στις ελληνικές οικονομικές συνθήκες. Εξ άλλου, πολλές φορές προτείναμε να διατεθούν φθηνότερα (ή και δωρεάν) θεατρικά εισιτήρια σε Έλληνες καλλιτέχνες και φοιτητές, ιδίως στους νέους — κάτι που δυστυχώς δεν έκαναν πάντοτε δεκτό οι διοργανωτές. Από την πρώτη στιγμή που αναλάβαμε την επιμέλεια ξεκινήσαμε συζητήσεις με αρκετά μέλη της ελληνικής καλλιτεχνικής κοινότητας, προσπαθώντας να ανοίξουμε το Φεστιβάλ σε διαφορετικές φωνές. Στόχος μας ήταν εξαρχής να συμπεριλάβουμε, ήδη από τον πρώτο χρόνο, έναν ικανό αριθμό Ελλήνων καλλιτεχνών στο Φεστιβάλ. Ως προς τα εικαστικά, ο Bart De Baere και η Κατερίνα Κοσκινά αποφάσισαν να θέσουν την έκθεση ‘Αθήνα, Αμβέρσα – Δύο όψεις της Ευρώπης’, που σχεδιάστηκε πριν από λίγους μήνες, υπό την σκέπη του Φεστιβάλ. Η έκθεση θα ξεκινούσε νωρίτερα ώστε να συμβαδίσει με τις άλλες εκδηλώσεις του Φεστιβάλ. Η έκθεση θα περιλαμβάνει πάνω από 20 Έλληνες εικαστικούς, σε συνδυασμό με Βέλγους και διεθνείς καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων οι Γιώργος Λάππας, Χρύσα, Ελένη Μυλωνά, Νίκος Κεσσανλής, Ρένα Παπασπύρου, Stephen Antonakos, Βλάσης Κανιάρης με τα ‘δείγματα ρατσισμού’, Ηλίας Παπαηλιάκης και Κωστής Βελόνης. Η Joanna De Vos συνάντησε την Ηλιάνα Φωκιανάκη, η οποία δέχτηκε τη θέση της Ελληνίδας συνεπιμελήτριας για τις επιτελεστικές τέχνες, ενώ επρόκειτο να γίνει επαφή με Έλληνες performance artists για τη συμμετοχή τους στο Φεστιβάλ. Η Sigrid Bousset ελάμβανε συμβουλές από τον συγγραφέα Χρήστο Χρυσόπουλο. Μέσα από συνεργασίες, όπως με τις Εκδόσεις Νήσος, μεταξύ άλλων, επρόκειτο να οργανωθούν λογοτεχνικές βραδιές με Έλληνες συγγραφείς και ηθοποιούς σε μια συνάντηση ελληνικής και βελγικής λογοτεχνίας. Σε μια ρηξικέλευθη αναθεώρηση του μέλλοντος, προβλέπονταν συζητήσεις ανάμεσα σε εξέχοντες Βέλγους και Έλληνες φιλοσόφους, συγγραφείς και δημοσιογράφους. Υπήρχε επίσης το σχέδιο να μεταμορφωθούν οι εξαιρετικές εγκαταστάσεις της Πειραιώς 260, η καρδιά του Φεστιβάλ, σε εικαστική εγκατάσταση από Έλληνες καλλιτέχνες που θα περιλάμβανε μπαρ, εστιατόριο και μια μικρή σκηνή για βελγική και ελληνική ποπ, ροκ, κλασική και τζαζ μουσική. Η Κατερίνα Κοσκινά πρότεινε τη νέα καλλιτέχνιδα Μαρία Τσάγκαρη, με την οποία είχε ήδη έρθει σε επαφή για αυτόν τον σκοπό. Ειδικά για τους νέους Έλληνες καλλιτέχνες ο στόχος μας ήταν φιλόδοξος, καθώς η προώθηση του έργου των νέων ήταν ένα από τα σημεία εστίασης για εμάς. Η Edith Cassiers ήλπιζε να αναπτύξει μια γόνιμη σχέση μεταξύ του Φεστιβάλ και της εκπαίδευσης, ειδικότερα μέσω της Ακαδημίας Νέων Καλλιτεχνών [Academy for Young Artists — (AYA)]. Ήδη για αυτόν τον χρόνο προγραμμάτιζε master classes και εργαστήρια (με διεθνώς καταξιωμένους καλλιτέχνες όπως οι Jan Lauwers, Jacques Delcuvellerie, Stef Lernous και Georgia Vardarou για την Anne Teresa De Keersmaeker, μεταξύ άλλων)· συναντήσεις και συζητήσεις· ένα Young Jury· μια Κριτική Πλατφόρμα Νέων, κλπ. Επτά Έλληνες καλλιτέχνες κλήθηκαν να περάσουν επτά μέρες μαζί σε ένα εντατικό Θερινό Πρόγραμμα που θα καταπιανόταν με θέματα τόσο καλλιτεχνικά όσο και διαχειριστικά. Με αυτή την Ακαδημία και μέσω συνεργασιών με τις διάφορες σχολές της Αθήνας ελπίζαμε να ενθαρρύνουμε και να εμπνεύσουμε νέους Έλληνες καλλιτέχνες από διαφορετικούς κλάδους τα επόμενα χρόνια, όχι μόνο κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ αλλά και όλο τον χρόνο. Όχι για να δημιουργήσουμε κι άλλους ‘μικρούς Fabres’ (καθώς πιστεύουμε ειλικρινά ότι ένας αρκεί), αλλά γιατί πιστεύουμε ότι οι καλλιτέχνες έχουν το δικαίωμα στην επιμόρφωση ώστε να αναπτύξουν τις δικές τους καλλιτεχνικές προθέσεις και απόψεις. Στο πλαίσιο της AYA επρόκειτο να προσφερθούν σε πενήντα νέους Έλληνες καλλιτέχνες δωρεάν εισιτήρια για τα θέατρα, τις εκδηλώσεις και τα εργαστήρια της επιλογής τους. Ερχόμασταν σε επαφή με νέους Έλληνες καλλιτέχνες για να παρουσιάσουν τη δουλειά τους σε μια εκδήλωση όπου θα καλούνταν διάφοροι (διεθνείς) οργανωτές ικανούς να προωθήσουν το έργο των νέων στο εξωτερικό. Περίπου δέκα νέοι καλλιτέχνες του θεάτρου και του χορού θα σχημάτιζαν ‘double bills’ με νέους Βέλγους καλλιτέχνες: μια βραδιά βελγική, μια βραδιά ελληνική (ή αντιστρόφως) και κατόπιν μια συζήτηση μεταξύ των καλλιτεχνών αυτών. Οι συναντήσεις διαφορετικών (ή απρόσμενα όμοιων) χωρών και καλλιτεχνικών πρακτικών επρόκειτο να αποτελέσουν την εισαγωγή της βασικής στρατηγικής του Φεστιβάλ για τα επόμενα χρόνια. Οργανώναμε επίσης μια εκδήλωση για την ενίσχυση των προσφύγων με τη συμμετοχή Ελλήνων τραγουδιστών, μουσικών και ποιητών. Έχουμε απεριόριστο θαυμασμό για τους Έλληνες εθελοντές που βοηθούν τους πρόσφυγες με όλα τα μέσα που διαθέτουν. * Όταν καλείτε έναν διεθνή καλλιτέχνη με πολυσχιδή δράση να αναλάβει την επιμέλεια ενός Φεστιβάλ, δεν θα περιμένατε να παρουσιάσει το καλλιτεχνικό του σύμπαν; Ένας καλλιτέχνης μιλά σαφέστερα μέσα από τα έργα του: αυτά κάνω, αυτός είμαι. Το 2014 το Μουσείο Μπενάκη μού προσέφερε τις εγκαταστάσεις του για την έκθεση Stigmataτην οποία επιμελήθηκε ο Germano Celant για το MAXXI στη Ρώμη. Εκείνη την περίοδο το μουσείο δεν διέθετε τον απαιτούμενο προϋπολογισμό. Για το φετινό φεστιβάλ προσέφερα την έκθεση Stigmata δωρεάν με την ευκαιρία της ανάληψης της επιμέλειας. Σχεδιάζαμε μόνο μια παράσταση, συγκεκριμένα το 24ωρο έργο Mount Olympus στην Πειραιώς 260 στις αρχές Ιουλίου. Οι παραστάσεις του Preparatio Mortis αφαιρέθηκαν από το πρόγραμμα την ημέρα της συνέντευξης τύπου. Κάποια από τα κείμενά μου θα δημοσιεύονταν στα ελληνικά, καθώς ο γραπτός λόγος αποτελεί τη βάση της καλλιτεχνικής μου έκφρασης. Γιατί με κατηγορείτε τόσο αγενώς ότι κρατώ για λογαριασμό μου τη ‘μερίδα του λέοντος’; * Ως φιλοξενούμενοι στη χώρα σας, δεν οργανώσαμε εμείς τη συνέντευξη τύπου. Η συνέντευξη οργανώθηκε από το ΔΣ του Φεστιβάλ και το Υπουργείο Πολιτισμού. Ήταν δική τους δουλειά να ετοιμάσουν το press kit για τη συνέντευξη και όχι απλώς να αντιγράψουν τις προτάσεις μας χωρίς άλλη πλαισίωση της πρόσκλησής τους και του συνολικού σχεδίου για το Φεστιβάλ. Ήταν δική τους δουλειά να μας συστήσουν στον ελληνικό Τύπο, στους Έλληνες καλλιτέχνες, στην ελληνική κοινότητα. Ήρθαμε με ανοιχτό μυαλό και ανοιχτή καρδιά, προσβλέποντας στον κριτικό διάλογο και στις ισχυρές απόψεις. Ένα φεστιβάλ είναι τόπος από κοινού σκέψης. Δεν μάθαμε παρά μόνο μετά τη συνέντευξη τύπου ότι δεν ήταν παρόντες Έλληνες καλλιτέχνες και πιθανώς δεν είχαν καν κληθεί. Λυπούμαστε για αυτό, καθώς η συζήτηση και ο διάλογος ήταν από τους σημαντικούς στόχους της έλευσής μας στην Αθήνα. Κάναμε άραγε κάποια επικοινωνιακά λάθη στο press kit; Επικεντρωθήκαμε στις λίγες βεβαιότητες που είχαμε εκείνη τη χρονική στιγμή, δηλαδή στα καλλιτεχνικά έργα του Fabre και την εστίαση στο Βέλγιο. Ίσως δεν τονίσαμε αρκετά το πώς σχεδιάζαμε τη συνάντηση και την εμπλοκή της ελληνικής καλλιτεχνικής σκηνής ήδη από φέτος, καθώς ήμαστε στη φάση της πλήρους ανάπτυξης των σχεδίων που ήδη περιγράψαμε εδώ. Το ακριβές πρόγραμμα του 2016 θα αποτελούσε αντικείμενο μιας επόμενης συνέντευξης τύπου. Η πρώτη μας επίσκεψη στην Αθήνα θα αποτελούσε τη συμβολική εκκίνηση της συνάντησης των δύο καλλιτεχνικών μας κοινοτήτων. * Παρότι θεωρούμε ότι η παρουσία Ελλήνων καλλιτεχνών στο Φεστιβάλ παραμένει ζωτικής σημασίας, πιστεύουμε ακράδαντα ότι η εδραιωμένη αντίληψη του Φεστιβάλ ως μηχανισμού επιδότησης θα έπρεπε να αλλάξει. Δεν είναι καθήκον κανενός φεστιβάλ (διεθνούς ή εθνικού) να υποκαθιστά τα κρατικά καθήκοντα: αυτό είναι κάτι που μακροπρόθεσμα δεν λειτουργεί σωστά. Κάθε χώρα χρειάζεται ένα ‘σύστημα’ που θα εκτιμά και θα διευκολύνει τις τέχνες και τους δημιουργούς της. Παρότι ένα καλλιτεχνικό φεστιβάλ είναι σημαντικό για μια χώρα —ως καλλιτεχνική έκφραση, ως πλατφόρμα παρουσίασης και συνάντησης, κλπ.— οι ενισχύσεις είναι ακόμη πιο σημαντικές για την ανάπτυξη ενός καλλιτεχνικού τοπίου. Η οικονομική ενίσχυση του πολιτισμού απαιτεί ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο που θα καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες και όχι απλώς κάποια ετήσια προγράμματα στο πλαίσιο ενός φεστιβάλ. Η απόλυτη εξάρτηση από ένα και μόνο φεστιβάλ ενέχει κινδύνους. Η θέσπιση μιας βιώσιμης λύσης, για παράδειγμα με τη μορφή της κρατικής χρηματοδότησης έργων —ένα  σύστημα που έχει αποδείξει την αξία του σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες— θα μπορούσε να επιφέρει μεγαλύτερη πρόοδο. Αντί να βασίζεται σε ένα και μοναδικό φεστιβάλ, δημιουργώντας μια αφύσικη ‘αίθουσα καθρεφτών’ όπου τα απάντα αρχίζουν και τελειώνουν στο ίδιο σημείο, θα μπορούσε κανείς να βασιστεί σε πολλαπλές πηγές (π.χ. με τη μορφή κρατικών επιχορηγήσεων, διεθνών συμπαραγωγών, συνεργασίας ιδιωτικού και δημόσιου τομέα κλπ.). Ένα φεστιβάλ πρέπει να αποτελεί πλατφόρμα, πύλη προς διαφορετικούς ορίζοντες. * Μετά τη συνέντευξη τύπου ο διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου ήρθε και μου συστήθηκε. Κάλεσε την επιμελητική ομάδα να επισκεφτεί το θέατρό του για μια ανταλλαγή ιδεών. Την επομένη συναντηθήκαμε στο θέατρό του και του ζήτησα μερικά ονόματα ταλαντούχων Ελλήνων ηθοποιών με τους οποίους θα μπορούσαμε να έρθουμε σε επαφή και να συνεργαστούμε. Τον πρότεινα επίσης να συνεχίσουμε τον διάλογο στο εγγύς μέλλον και να συζητήσουμε πιθανές συνεργασίες. Ο κ. Στάθης Λιβαθινός απάντησε ότι οι Έλληνες ηθοποιοί είναι θυμωμένοι μαζί μας γιατί ανέβαζαν παραστάσεις για το Φεστιβάλ και τώρα ‘τους στερείτε τη δουλειά και τα χρήματα του καλοκαιριού’. Κατανοώ τους φόβους και την απογοήτευση των Ελλήνων καλλιτεχνών, ιδίως υπό τις παρούσες σκληρές συνθήκες ζωής και δημιουργίας. Ωστόσο, πιστεύω ότι τα επιχειρήματα αυτά είναι κοινωνικοοικονομικά και όχι καλλιτεχνικά. Την επομένη της συνέντευξης τύπου τόσο ο πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας όσο και ο Υπουργός Πολιτισμού κ. Αριστείδης Μπαλτάς μού ζήτησαν να περιλάβω περισσότερους Έλληνες καλλιτέχνες στο φετινό Φεστιβάλ. Τους διαβεβαίωσα ότι θα υπήρχε σημαντικός αριθμός Ελλήνων καλλιτεχνών — αλλά με τους δικούς μου καλλιτεχνικούς όρους. Όπως είπα νωρίτερα, είχα ζητήσει έναν Έλληνα συνεπιμελητή για αυτόν τον σκοπό και λίγο χρόνο σκέψης, καθώς ένα φεστιβάλ δεν είναι μηχανισμός επιδοτήσεων. Τους είπα ότι η επιμέλεια είναι και αυτή μια καλλιτεχνική πράξη που, σε αντίθεση με την πολιτική, γίνεται χωρίς συμβιβασμούς. * Μη φέρνετε τους εαυτούς σας στην ταπεινωτική θέση να ζητάτε από μένα αυτό που ισχυρίζεστε ότι ανήκει σε εσάς. Αντί να επιτίθεστε εναντίον ενός ξένου φιλοξενούμενου που κλήθηκε να επιμεληθεί το Φεστιβάλ σας, σκεφτείτε διεξοδικά ποιο είναι το μακρόπνοο όραμά σας για τον ελληνικό πολιτισμό και την πολιτιστική πολιτική. Κάθε θέση χρειάζεται μια αντίθεση. Αξιοποιήστε την για θετικές δράσεις και φυγή προς τα εμπρός. Ανοίξατε τα στόματά σας σχετικά με τον διορισμό και το επιμελητικό μου πρόγραμμα —τα ανοίξατε δυνατά, με πάθος και όλοι μαζί. Κρατήστε τα ανοιχτά: ας είναι αυτή η αρχή και όχι το τέλος. Αλλά μην ξεχάσετε να ανοίξετε επίσης τα αυτιά και τα μάτια σας.   Αμβέρσα, 8 Απριλίου 2016 Jan Fabre Sigrid Bousset Edith Cassiers Bart De Baere Joanna De Vos Mark Geurden Miet Martens Sophie Vanden Broeck

'Χτύπα σαν άνδρας' πάμπλουτε κύριε Jumbo― #boycott_jumbo

Συνηθίζει να λέει ο Κάλβιν Κλάιν ότι όταν έκαναν εκείνη την πρώτη διαφήμιση των εσωρούχων του, με τα ανήλικα αγκαλιασμένα μοντέλα να λένε ότι δε μπαίνει τίποτε ανάμεσα σ΄αυτά και 'τα Calvins' τους, έγινε χαμός. Η διαφήμιση εξόργισε. Απαγορεύτηκε να παιχθεί από όλα τα μεγάλα κανάλια με συνέπεια να παιχθεί από τις ειδήσεις και να γίνει θέμα συζήτησης. Αποτέλεσμα ο φανατισμός κι η πόλωση. Κάποιοι, συνήθως μεγαλύτεροι, ήταν κατά, ενώ οι νέοι, στους οποίους στόχευε το προϊόν, έγιναν υπέρ. Ξαφνικά το θέμα δεν ήταν τα σώβρακα αλλά το δικαίωμα στο sex.

Φοβάμαι ότι το ίδιο απ' την ανάποδη παθαίνουμε με την κουβέντα για το ελεεινό 'Χτύπα σαν Άνδρας' το οποίο δε γίνεται να αφήσουμε ασχολίαστο.

Βλέπω ήδη ότι τα αμέτρητα ζωηρά παιδάκια που θα συναντάμε το Πάσχα σε πλατείες και γιορτές πώς θα τριγυρνούν βαρώντας σπρωξιές και κλωτσιές χαχανίζοντας με το γνωστό σύνθημα.

Η ενδοοικογενειακή βία στην Ελλάδα καλά κρατεί όπως κι οι μάτσο συμπεριφορές του άνδρα του βαρύ που ξεσπά στην αδύναμη γυναίκα του.

Ο κύριος Jumbo ξέρει πού απευθύνεται, όπως ήξερε κι ο Κάλβιν Κλάιν. 

Εκείνο το μικρό κοινό που θα μποϋκοτάρει είναι το ίδιο (ασήμαντο αριθμητικά) που μποϋκόταρε όταν κάναμε σύνθημα το #boycot_Jumpo τότε που άνεργος πατέρας είχε κλέψει ένα κουτί μπογές για τη σάκα της κόρης του επειδή δεν είχε να αγοράσει όσα ζητούσε στη λίστα της η δασκάλα. Ο κύριος  Jumbo, ο πάμπλουτος νέος άνδρας που κινείται με ελικόπτερο ακόμα κι εντός Αττικής, δεν τη χάρισε στον άνεργο πατέρα που εξευτελίστηκε μπροστά στο παιδί του αλλά επέμεινε να προχωρήσει με μήνυση.

Τότε, εμείς οι ελάχιστοι, μάθαμε ότι ο πάμπλουτος κύριος Jumbo που οι πελάτες του, λόγω των τιμών του,  σε μεγάλο ποσοστό είναι φτωχοί άνθρωποι, δηλαδή συχνότατα μετανάστες, για σικιουριτάδες και 'μάνατζερ' προσλαμβάνει Χρυσαυγίτες που συμπεριφέρονται βίαια και απότομα σε πελάτες και προσωπικό.

Όμως εμείς οι ελάχιστοι, ούτε απ' έξω δεν περνούσαμε κι από πριν. Διότι ξέραμε πού φτιάχνονται αυτά τα πάμφθηνα, σε τι παραγκουπόλεις κατασκευάζονται, από τι σκλάβους.

Ο κύριος  Jumbo αδιαφορεί για μας τους ελάχιστους. Είναι έξυπνος. Γι αυτό κι είναι επικίνδυνο αυτό που κάνει. Καθόλου δεν τον νοιάζει αν προτείνω εγώ να τον μποϋκοτάρουμε. Εγώ έγραφα και για τα χαστούκια του Κασιδιάρη, εγώ γράφω και για τα slums της Ινδίας, για τους σκλάβους της Κίνας, για τη μόλυνση του πλανήτη από τα ανεξέλεγκτα εργοστάσια κατασκευής των προϊόντων του. Εγώ δεν έχω μπει ποτέ στα μαγαζιά του. Κι ο κύριος Jumbo το ξέρει όπως ξέρει να με χρησιμοποιεί να τον βοηθάω, να κρατάω το όνομά του ζωντανό. Όπως και το σύνθημά του.

_____________________________________________

Για το πόσο επικίνδυνο είναι να γίνει καραμέλα των παιδιών αυτό το 'Χτύπα σαν άνδρας!' νομίζω δε χρειάζεται να πω, συζητιέται ήδη.

Φέρνω όμως αποδείξεις και σχόλια από το παρελθόν της εταιρίας. Γιατί εδώ είμαστε κι έχουμε μνήμη.

Κατ' αρχήν η παρουσίαση από τη Lifo (με άστοχο τίτλο που θυμίζει εκείνο το εμετικό ΚΛΙΚ από το οποίο γλιτώσαμε):

Χτύπα σαν Άντρας - Η νέα διαφήμιση των Jumbo με την Πασχαλινή Άντζελα Δημητρίου Το σποτ που θα λατρέψουμε να μισούμε μόλις κυκλοφόρησε  www.lifo.gr

Κι εγώ θυμίζω:

25.9.2013 / ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ WEB

Κατακραυγή στα social media από τη στάση των Jumbo

Σφοδρότατες αντιδράσεις έχει προκαλέσει στο διαδίκτυο η υπόθεση ενός άνεργου πατέρα που οδηγήθηκε στα δικαστήρια μετά από μήνυση της Jumbo για κλοπή ενός κουτιού μαρκαδόρων αξίας 18 ευρώ, που προοριζόταν για το παιδί του.
 
Η σελίδα του facebook της εταιρίας πλημμύρισε από σχόλια αγανάκτησης για το συμβάν ενώ σε ανακοίνωση της, η Jumbo υποστηρίζει ότι ο άνεργος συλληφθείς έχει αφαιρέσει επαλειμμένα προϊόντα από το κατάστημα αφήνοντας  αιχμές για «συναισθηματικές δικαιολογίες» και «εύκολες λύσεις».

Δαφνη Χρονοπουλου ‏‪@MrsKastell‬ 26 Sep 2013

Ο τιμωρός των άνεργων γονιών ‪#boycott_jumbo ‪http://kerasiakrinoi.blogspot.com/2013/09/boycott-jumbo.html?

Multistranger ‏@multistrangerrr  24 Sep 2013

#boycott_jumbo Καταδικάστηκε ο άνεργος πατέρας που έκλεψε μαρκαδόρους για το παιδί του! http://www.greekteachers.gr/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BF-%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B1%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%AD/ …

Olga_pi ‏@olgaki_pi  26 Mar 2015

-Κύριε δικαστά δεν φταίω! Έκανε διαφήμιση για τα jumbo με slogan "Κραζεις? Θαυμάζεις!" -Αθώος #jumbo #BoycottJumbo

«Αθώος» για το χαστούκι στην Κανέλλη ο Κασιδιάρης

www.zougla.gr/greece/article/a8os-gia-to-xastouki-stin-kaneli-o-kasidiaris

_________________________________________________________

Θυμίζω και δυο από τα πολλά δικά μου:

Επιστροφή στη Χώρα της Σφαλιάρας, κορίτσια!

Χαστούκια κυρίες μου, δημόσια και με το νόμο πια!

Για την υπεραλίευση: Guardians Of The Aegean― ένα σημαντικό ντοκιμαντέρ

Έχω ξανασυστήσει από εδώ τα σπουδαία ντοκιμαντέρ του Όμηρου Ευαγγελινού. Σας θυμίζω το πυκνότατο Toxic Crisis που μας έμαθε πολλά όχι μόνο για την υπερμόλυνση του πλανήτη μα και για τη ρυπαρότητα και το μαύρο χρήμα που κρύβονται πίσω από τη λεγόμενη 'Πράσινη' ενέργεια. Ή το άλλο, για τα σκουπίδια της Μυκόνου, ζήτημα φλέγον μεταφορικά μα και κυριολεκτικά καθώς δε γίνεται να αγνοηθεί η καρκινογόνα φωτιά της χωματερής του ΧΥΤΑ μας.

Πολύ δικός μας ο Όμηρος Ευαγγελινός, Μυκονιώτης* όπως κι εγώ, δηλαδή μέλος του Tribe όσων αποφασίσαμε να αφήσουμε πίσω μεγάλες πόλεις της γης και να κατοικήσουμε στο φιλόξενο τούτο βράχο.

Ψαροτουφεκάς και λάτρης της θάλασσας, ήταν πολύ φυσικό που ασχολήθηκε με το πολύ σοβαρό ζήτημα της υπεραλιείας στο Αιγαίο.

Είναι γνωστό πως για το ψάρεμα στους ωκεανούς γίνονται άγριες διαπραγματεύσεις και πόλεμοι, είναι γνωστό ότι το ψάρι του πλανήτη λιγοστεύει όσο και μολύνουμε και βρίσκουμε όλο και πιο αποτελεσματικές μεθόδους ψαρέματος που αποδεκατίζουν το γόνο. Όσοι ασχολούμαστε έχουμε διαβάσει πολλά για τη ζημιά που κάνουν οι τράτες. Κι όσοι ζούμε στα νησιά συνηθίσαμε να ακούμε τους νυκτερινούς βομβαρδισμούς του δυναμίτη αλλά και  τους ψαράδες που πολλά ανησυχούν για το μέλλον των αγαπημένων μας νερών.

Έτσι, μου φαίνεται, ήταν θέμα χρόνου να ασχοληθεί ο Όμηρος Ευαγγελινός με το θέμα. Και το έκανε με το μοναδικό του τρόπο. Πέντε χρόνια ταξίδεψε στις Κυκλάδες με το δικό του ψαροκάικο  ερευνώντας το θέμα της υπεραλίευσης και τον αγώνα επιβίωσης των μικρών ψαράδων.

Διαπίστωσε δραματική μείωση των ιχθυοαποθεμάτων λόγω «του χάους και της αναρχίας»  που επικρατούν. Μεγάλης κλίμακας αλιεία που δεν την αντέχει το οικοσύστημά μας, με καθημερινές παράνομες πειρατικές τακτικές όπως η χρήση δυναμίτη, είναι ο κανόνας.

Όταν πληροφορήθηκε ένα σχέδιο προστασίας που δημιουργείται με πρωτοβουλία του Πιερ Ιβ Κουστό, πήγε στη Σαντορίνη για να παρακολουθήσει τις προσπάθειες να συνενωθούν ντόπιοι ψαράδες, επιστήμονες και πολιτικοί, με σκοπό τη δημιουργία μιας Θαλάσσιας Προστατευόμενης Περιοχής.

Τέτοιες πρωτοβουλίες προστασίας του περιβάλλοντος που γεννιούνται από τους άμεσα εμπλεκόμενους είναι ελάχιστες παγκοσμίως.
Δεν είναι ανάγκη να τρώτε ψάρι, να αγαπάτε τη θάλασσα, να  έρχεστε διακοπές στο Αιγαίο για να μη χάσετε το σπουδαίο αυτό ντοκιμαντέρ. Μας αφορά όλους.

Σας δίνω συνεργάτες, το  trailer, την αφίσα 

και συστήνω:

Δημοσιεύτηκε από Omiros Evangelinos στις Σ, 19 Μ2016

Τhe five-year odyssey of filmmaker Omiros Evangelinos while sailing on board a former fishing caique, through the islands of the Cyclades, investigating the matter of overfishing and the struggle of artisan fishermen throughout the Aegean Sea. In his voyage he’s documenting a chaotic state of anarchy, where pirate fishing methods, like the use of dynamite and intense industrial fishing, have brought this once reach sea near depletion.
Along the way the news of a conservation project initiated by Pierre-Yves Cousteau brings Omiros and his crew to Santorini island. There they witness Pierre’s efforts in uniting the local fishermen together with scientists and local politicians for the making of a Marine Protected Area, one of the few bottom up conservation initiatives in the world…
________________________________________________

*Μυκονιώτες: Κατά το 'Αιγυπτιώτες' που έλεγε ο Καβάφης για τους της Αιγύπτου που δεν ήταν γηγενείς Αιγύπτιοι, έτσι είμαστε κι εμείς οι εδώ απ' αλλού και εραστές του τόπου.

Γριές πάλι; Για να τα πούμε λίγο... #ageism_alert (εικόνες-σχόλια)

Αφορμή να σας παρουσιάσω μέρος της μεγάλης συλλογής μου είναι ένα άρθρο της Άννας Κουρουπού. Μιλώντας για όσους πασχίζουμε να ζούμε συνειδητά και υπεύθυνα ερευνώντας και κρίνοντας πρώτα τη δική μας συμπεριφορά πριν μιλήσουμε για άλλους, αναφέρει ένα ρατσισμό σχετικά άγνωστο εν Ελλάδι, στη χώρα που τα πλήθη χαχανίζουν με αστεία εις βάρος του τελευταίου τροχού της πατριαρχικής μας κοινωνίας: της «Γριάς».

Διότι η Γριά η Κωλόγρια η Παλιόγρια

η γυναίκα δηλαδή που δεν ανήκει στην αναπαραγωγική ηλικία

ήταν ανέκαθεν άχρηστη για την πατριαρχία.

Βαράτε λοιπόν κωμικοί,

βαράτε αναίσθητες κι αναίσθητοι,

βαράτε ανόητες κι ανόητοι που δε βλέπετε πέρα απ' τη μύτη σας,

δηλαδή δεν καταλαβαίνετε ότι ― αν και όσες/όσοι είστε τυχεροί

σύντομα θα βρεθείτε κι εσείς σ' αυτή την ηλικιακή ομάδα

που σήμερα χτυπάτε με αστεία, βρισιές και περιφρόνηση.

Θυμόμαστε παροτρύνσεις να «κλειδώσετε τα παππούδια στις εκλογές για να μη βγει η ΧΑ» σα να μην βλέπουμε όλοι μας πως οι παλιοί χουντικοί πεθαίνουν και τη ΧΑ την ψήφισαν, ως επί το πλείστον, νέοι και άνεργοι θαμώνες λαϊκών γυμναστηρίων και επαρχιακών καφετεριών.

Δε μου αρέσουν οι περιττές συγκρίσεις γενεών και ηλικιών, τον άνθρωπο τον κάνουν το μυαλό κι οι πράξεις του κι όχι τα νούμερα. Αν όμως θέλουν να συγκρίνουμε γενιές, έτσι μήπως και καταλάβουμε, ας βάλουμε στη ζυγαριά κι ότι οι άνω των 60 είναι παιδιά του χιπισμού, του ελεύθερου έρωτα, των αντιπολεμικών κινημάτων, του Rock και του Punk ενώ οι κάτω των 30.... τι ακριβώς είναι; Είναι.... είναι.... η ηλικία των πιο πολλών ψηφοφόρων της ΧΑ μήπως;

Έχω βαρεθεί να απαντάω σε τέτοια ποσταρίσματα που ζητούν  να κλειδωθει 'η γιαγιά'  ή σε λαζοπουλικά αστειάκια για 'τις γριές'.

Καιρό τα μαζεύω κι έχω πολλά με πιο σκληρά για μένα όσα έρχονται από γυναίκες. Διότι πρέπει να είναι και τυφλή και ανόητη εκείνη που δεν έχει καταλάβει ότι σπανίως αποτιμώνται ο λόγος και οι πράξεις των γυναικών δίχως να συνυπολογιστούν ηλικία, εμφάνιση και γυναικολογική κατάσταση (βλέπε Μάνα/Περίοδος/αγάμητη/ορμόνες κ.λ.)

Στη μικρή μου συλλογή πρώτο-πρώτο έχω το άρθρο της Άννας Κουρουπού. Ακολουθούν πολιτικοί και αστειάκια σαν εκείνα τα παραπλανητικά που συνέστηναν κλείδωμα της γιαγιάς μας και τελειώνω με το εξαιρετικό της Καίτης Βασιλάκου. Πολλά κατά γυναικών πολιτικών με εικόνες και, τέλος, λίγα από καμπάνιες κατά του Αgeism  επειδή, όπως λένε «δεν είμαστε προϊόντα με ημερομηνία λήξεως». 

 Επέλεξα εκρήξεις ageism με κατηγορίες κατά γυναίκας σε συζητήσεις άσχετες με ηλικία ή εμφάνιση.  Όλα τα σχόλια είναι αυθεντικά, από ανθρώπους που ζουν ανάμεσά μας, πολλούς από τους οποίους συμπαθώ και διαβάζω. Όμως, εκτός δημόσιων προσώπων, αφαιρώ τα ονόματα διότι στόχος εδώ δεν είναι το αντίστροφο κυνήγι μαγισσών.

Αν αναγνωρίσετε δικό σας  παρακαλώ μη θιχτείτε, σκεφθείτε.

Άννα Κουρουπού

Βαρύς τίτλος. Αν ψάχνεις τον εαυτό σου, σε βάζει σε σκέψεις. Αν είσαι τουρίστας στη ζωή, προσπερνάς. Είχε πέσει στην αντίληψη μου ένα υπέροχο σποτ για τον ρατσισμό.Μια κυρία δυσφορούσε στο αεροπλάνο που στη διπλανή θέση καθόταν ένας μαύρος άνδρας.

Ζητούσε επανειλημμένως από την αεροσυνοδό και με γκριμάτσες σιχαμάρας, να της αλλάξουν τη θέση. Συνεννοήθηκε η αεροσυνοδός με τον πιλότο και πλησιάζοντας την κυρία, σηκώθηκε αυτή, περιχαρής για να πάει στην καινούρια θέση χωρίς τον μαύρο δίπλα της. Τελικά η κοπέλα αφού ζήτησε συγνώμη από τον κύριο, τού ζήτησε να την ακολουθήσει. Και τον έβαλε στην πρώτη θέση επαναλαμβάνοντας τη συγνώμη όλης της εταιρείας. 

Εννοείται ένοιωσα μια ικανοποίηση, του τύπου «πάρτα σκατόγρια». Ωπα! Γριά. Άρα, την έβαλα αυτόματα σε μια άλλη κατηγορία ανθρώπων. Δεν είναι νέα, όμορφη, χαμογελαστή, άρα, σκάρτη. Αν ήταν ανάποδα η δράση του σπότ, θα έβριζα τον μαύρο, ως σκυλάραπα, που δεν σέβεται έναν μεγάλο άνθρωπο και δη γυναίκα και μπλα μπλα ---->transs.gr

Θάλεια_Μπεγκεμότ ‏

Πατέρας:Εγώ θα έκανα αεροπειρατεία για την Αλαμουντιν!

Εγώ:Αυτή είναι τσάκνο.Κάνε για την Μπελούτσι

Π:Αυτή είναι γριά!

Πατέρας 68χρ.τζόβενος

Εδώ ας κάνουμε το παλιό καλό τεστ. Αν αντικαθιστούσαμε το «οι παππούδες» με «οι μαύροι», «οι Εβραίοι», «οι γυναίκες», «ξανθοί», «οι εργάτες»; Ιδού και κρίνετε:

Thrass said... «.. Προσθέτω μια σκέψη δική μου: Θα τσαντιστώ τρομερά αν κληθούν οι παππούδες μου από τα κορφοβούνια τής Κρήτης να αποφασίσουν για ευρώ ή δραχμή.

Εδώ μπορεί να πει κάποιος, μα αυτό δε σημαίνει (άμεση) δημοκρατία? Well, I am not a fan.

Έχουμε δημοκρατία και τη δέχομαι ως "και μη χειρότερα". Από εκεί και πέρα, ψάχνω ηγέτες που μπορούν να λύσουν το πρόβλημα. Αυτούς που στον επαγγελματικό βίο ονομάζουμε experts.

Αυτό δε σημαίνει ότι δε συμφωνώ και με αυτό που γράφεις. Συμφωνώ. Δε μού φαίνονται όμως κατάλληλες οι συνθήκες. Προσθέτω μια σκέψη δική μου: Θα τσαντιστώ τρομερά αν κληθούν οι παππούδες μου από τα κορφοβούνια τής Κρήτης να αποφασίσουν για ευρώ ή δραχμή...--> http://old-boy.blogspot.gr/2015/04/blog-post_23.html

Deadly Little Miho ‏‪@Sin_Town_

Η γυναίκα ρε παιδι μου.... Και στα 80 βαφει μαλλί και βγάζει φρυδι με κατακόκκινο κραγιόν...έχω δώσει εντολή να με πυροβολησουν αν γίνω έτσι

Δαφνη Χρονοπουλου ‏‪@MrsKastell

@Sin_Town_ Εύχομαι να το κάνουν πιο γρήγορα: Για παντελή έλλειψη ευαισθησίας & αλληλεγγύης

Σχόλιο σε φωτογραφία

εφιάλτης στον δρόμο με τις μποτοξιασμένες κωλόγριες‬

Φωνή Λογικής ‏‪@fwnhlogikhs‬ 

ΠΑΝΕ ΚΑΝΕ ΓΙΟΓΚΑ ΜΩΡΗ. ΕΙΣΑΙ ΣΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΣ ΤΙ ΛΕΣ.

Γυναίκα

Συφιλιασμένη κωλόγρια είναι που έχει απλά πολύ τραβηγμένη μούρη και πολύ φουσκωμένα βυζια‬

Λάκης Λαζόπουλος

«Δεν μπορεί τα κόμματα της Αριστεράς να γίνουν σαν γριές, που πιάνουν το πλεκτό τους και λένε ωραία λόγια, και όταν έρχεται η ώρα να μην μπορούν να αποδώσουν κάτι, ή όταν χάνουν, να πέφτουν πάνω στον ίδιο τους τον εαυτό και να τον χτυπάνε» είπε ο γνωστός ηθοποιός. 

FotiniPipili ‏‪@FotiniPipili

Δακτυλος του Υπουργείου Εξωτερικών η εγκατάσταση Αποκωδικοποιητή. Αν ξαναδούν οι γριές και οι πρεσβύωπες τούρκικα σήριαλ,γράψτε μου!

Νέοι (με χυδαιότερους τον Ουγγαρέζο και την κοπέλα πλάι του) χαχάνιζαν στο κοινό της συγκεκριμένης εκπομπής όπως και όλων των άλλων του Σεφερλή. Αλλά:

‪Konstantinos Kiprianos Theodousis‪ Δεν εχεις σιχαθει ολο αυτο το ανοητο και ματαιοδοξο μερικων της ''τεχνης'' και της ποιησης; παρουσιασεις δημοσιες σχεσεις του κωλου κειμενα και ποιηματα μηπως και γαμησουμε κανα γκομενακι η κατι θειες τελειωμενες μηπως αναστησουν κανα οιστρογονο...καμωματα και αναρτησεις οτι ναναι στο φεης εκδοσεις βιβλιων με λιγα φραγκα...βαθια επιφανεια...να ενας λογος να τα γραψει κανεις στ αρχιδια του ολα αυτα‬

Gay Blogger

παρατηρούσα μια γριά που προσπαθούσε να παρκάρει ένα Clio σε θέση που ένα τριαξονικό ίσως δυσκολευόταν. Ήταν απολαυστικό να τη βλέπεις να στρίβει το τιμόνι μόνο απ' τη μια κατεύθυνση, να βγαίνει να τσεκάρει πόσο χώρο έχει από τον πίσω (5 μέτρα), να ξαναμπαίνει και να κάνει ακριβώς τις ίδιες κινήσεις, να ξαναβγαίνει να τσεκάρει και 10 λεπτά μετά να το παρατάει μισοπαρκαρισμένο. Τον καθρέφτη πάντως τον έκλεισε. Μετά έβγαλε τον παππού από τη θέση του συνοδηγού και κίνησαν για νέες περιπέτειες...

@oRThodontX

-Σε τι είναι πιο δύσκολο να αντισταθείς στις γυναίκες ή στο ποτό; -Εξαρτάται το έτος παραγωγής

 ‏‪@tasS_O_S

Φημες λενε οτι μια γρια καποτε στο μάρκετ δεν έβγαλε ενα 20ευρω διπλωμένο στα τέσσερα μεσα απο ενα πουγγι για να πληρώσει.

 ‏‪@demexereis

Ποιος είδε άγαμη 55αρα και δεν φοβήθηκε.

@demexereis

Κοίτα θείτσα, εσύ θες διαφήμιση ή δε βρίσκεις γαμιά. Βρες του επιπέδου σου μαντάμ ‪

‏‪@demexereis

Γιατί παίρνεις το μέρος της ρε ‪ ΧΨ Μη κοιτάς φωτό με 3 κιλά σπάτουλα. Φαντάσου την να σε κυνηγάει αγριεμένη χαράματα

typosnyxterinos

Το 90% των αγγελιών ζητούν γυναίκες το πολύ ώς 30 χρόνων. Σε τυροπιτάδικα, αναψυκτήρια, περίπτερα, φαστφουντάδικα για ν' αναφέρω μερικά, τους έπεφτα μεγάλη. Σε γραφεία, ρεσεψιόν, γραμματειακές υποστηρίξεις, τηλεφωνήτριες, πωλήτριες, τα ίδια. Ίσως και χειρότερα, εκεί βλέπεις κάτι "ως 25" συνήθως.

Ακόμη και σε ψιλικατζίδικο ζητούσαν "νέα εμφανίσιμη ως 23". Το ίδιο νουμεράκι, το "νέα εμφανίσιμη" βρήκα ακόμη και σε αγγελία για καθάρισμα σπιτιών και για να προσέχει κανείς μωρά και παιδάκια.

Αν κανείς απορεί και σκεφτεί πως ίσως γράφω τερατολογίες, ας κάνει τον κόπο να ανοίξει τη Χρυσή Ευκαιρία κι ας ρίξει μια ματιά.

Ε.Ζ. 
Ο ΣΥΡΙΖΑ "αδειάζει" τη βλαμμένη γραία στο θέμα του μεταναστευτικού.

X…R…

Στον τάφο του Μητσοτάκη θα γράφει:

Μη ψαρώνεις, είμαι για καφέ με τη Ζωζώ.

Βάνα Φωτοπούλου _presspublica

Δυο φορές ο κ.Βαρβιτσιώτης αναφέρθηκε σε αυτήν.

«Τι εννοείτε ότι είμαι γριά; Τζόβενο, γι’ αυτό έχετε αλαζονεία», αντιγύρισε με αυτοπεποίθηση η κ. Χριστοδουλοπούλου. 
«Σέβομαι τα γηρατειά αλλά όχι και έτσι», ξαναχτύπησε ο πολύς κ.Βαρβιτσιώτης, με πρόσχημα ότι τον διέκοπτε. 
 «Περιμένετε έχετε χρόνο να μιλήσετε. Εγώ ως ετοιμοθάνατη δεν έχω”, απάντησε εκείνη με αφοπλιστική άνεση.

Kανείς από τους συνδαιτυμόνες δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να τον επαναφέρει στην τάξη. Ούτε ο έγκριτος δημοσιογράφος-οικοδεσπότης.

Τι να πει κανείς.  Τόσο «αντριλίκι» πια.

Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ. Σχόλιο σε φωτογραφία συμμετέχοντος:

‪Effie Parissi‪ Άντε πιες κανένα φραπέ ρε παππού μου θες και Κεντρικές Επιτροπές...‬

Ν.....γλου

ρε σεις, σας λένε οι γιαγιάδες πως πάνε στην εκκλησία κι αυτές πάνε και ψηφίζουν...

‪ΚΣ Μ... αν στις προηγουμενες εκλογες επρεπε να δενουμε γιαγιαδες παππουδες στην καρεκλα τωρα πρεπει να μαντρωσουμε τα μοσχοναναθρεμενα και τους χεστηδες Επισης αν δεν ηταν τα @ωλοκαναλα θα ειχαμε ξεσηκωθει προ πολλου‬

Τούτο με στενοχώρησε ιδιαίτερα διότι είναι από κοπέλα Trans που έχοντας βιώσει το ρατσισμό έπρεπε να καταλάβαινε

Κινέζος Επιβήτορας ‏‪@BenicioMontana‬ 3h

Γριά με μπραζίλιαν. Θα προτιμούσα να δουλεύω ιατροδικαστής.

iΔημήτρης  ‏‪@iPantix

Μεχρι πότε θα λέει ειδησεις η Τρεμη; Ας την τυλιξει καποιος με κανενα σάβανο πριν της χυθεί το σαγονι στο πάτωμα. ‪#zombie

Χίος:Απευθύνομαι στους Γέρους& τις Γριές όλης της Χώρας !!

από το xrysh aygh :

"Χιλιάδες Χρυσαυγίτες, χιλιάδες Έλληνες και Ελληνίδες, νέοι στην απόλυτη πλειοψηφία τους.."

Frid the queen ‏‪

 οι γεροι κ οι γριες να μην βγαινουν απο το σπιτι τους

Καίτη Βασιλάκου

«Μέχρι την ημέρα του δημοψηφίσματος κάνουμε τα εξής...» γράφει ένα κοριτσάκι στο φβ – και σίγουρα είναι κοριτσάκι, γιατί μεταξύ των άλλων συμβουλών που δίνει με χιουμοριστικό πράγματι τρόπο, λέει: «κλείνουμε στο σπίτι παππούδες και γιαγιάδες άνω των εξήντα ετών».

Και, διάβολε, εγώ είμαι άνω των εξήντα ετών, άρα πρέπει κάποιος –μια και δεν έχω εγγόνια – να αναλάβει να με κλειδώσει μέσα στο σπίτι μου, να μου πάρει την τηλεόραση – διότι η κοπέλα συμβουλεύει μεταξύ άλλων να μη βλέπουμε τα γνωστά κανάλια που ενσπείρουν τον τρόμο – και επίσης, λέω εγώ, να μου πάρει και τον υπολογιστή για να αποκοπώ τελείως από τον έξω κόσμο, μέχρι να περάσει το επικίνδυνο χρονικό διάστημα, και τέλος – αυτό το προσθέτω ως αυτονόητο – να με βγάλει από την απομόνωσή μου, όταν  θα έχει ολοκληρωθεί το δημοψήφισμα.

Εμμέσως εννοεί η κοπέλα ότι όσοι είμαστε άνω των εξήντα ετών :

1) Δεν συμφωνούμε με την παρούσα κυβέρνηση.

2) Δεν είμαστε άνθρωποι της προόδου.

3) Δεν έχουμε προσωπικότητα, εξ ου και οι εγγονοί μας μπορούν να μας κλειδώσουν σε ένα δωμάτιο με τη βία κι ας κλαίμε εμείς οι καημένοι.

4) Δεν έχουν βάρος και σημασία οι δικές μας ανάγκες.

5) Έχουμε αλτσχάιμερ.

6) Κακώς η Πολιτεία μάς επιτρέπει να ψηφίζουμε.

Σύμφωνα με την απογραφή του ελληνικού πληθυσμού το 2011, επί συνόλου  10. 815.197 Ελλήνων, οι άνω των 65 ετών είναι 1.873.243, δηλαδή αποτελούν το 17,08% του πληθυσμού μας. Αν προσθέσουμε και όσους είναι μεταξύ 60 και 64 ετών, το ποσοστό μπορεί να φτάνει το 18%. Αν αφαιρέσουμε τώρα όσους έχουν όντως αλτσχάιμερ ή δεν μπορούν να μετακινηθούν από τα σπίτια τους λόγω προβλημάτων υγείας το ποσοστό υπολογίζω να κατεβαίνει περίπου στο 16%.

Είναι ένα πολύ υπολογίσιμο ποσοστό που μπορεί να επηρεάσει αποφασιστικά το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος και δικαίως ανησυχεί η κοπελίτσα ότι εμείς οι άνω των εξήντα αποτελούμε ένα πιθανό κίνδυνο για το χρυσό μέλλον που την περιμένει.

Διότι, αγαπητοί μου φίλοι, πολλά διαβάζω και ακούω για το μέλλον των παιδιών μας – και καλώς – αλλά, και να με συγχωρείτε, είμαστε κι εμείς εδώ και θέλουμε κι εμείς να έχουμε ένα καλό μέλλον.....--> ketivasilakou.blogspot.gr

Αντάρα ‏‪@antarasfg‬ 

Στα μανό υπάρχει το κόκκινο της φωτιάς, το κόκκινο μπορντό κ το κόκκινο που φοράει η γριά.

TheKoulWay ‏‪@TheKoulWay‬ 

Περιμένουν τη γριά να πεθάνει κ της σερβίρουν για βραδινό πατάτες τηγαν κ αυγά. Χωρίς αλάτι λένε όμως. Τελευταίο γευμα πριν την εκτέλεση

reloading ‏‪@riapvlu‬ 

Εσύ χοντρή που ανεβάζεις φωτογραφίες αιώνιας αγάπης με εγκυμοσύνες κ παπουδια τρισευτυχισμενα μπουκωσου κανα κιλό παϊδάκια να στρώσεις

N.

..έγκυος εγώ έκανα το κούρεμα το δικό σου! το μήκος των μαλλιών, για μένα , πάει ανάλογα με την ηλικία. Δεν μπορώ να βλέπω 50άρα με μαλλί μέχρι τη μέση της!

Έχω κι εγώ μερίδιο: Αν διαφωνώ είμαι Cougar που δεν ξέρω από Πολιτική
(λες και δεν έχουμε Cougars πολιτικούς- μα είπαμε, δεν είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε τη γυναίκα ή την πραγματική ηλικία της- αναφέρουμεγενικώς ηλικία, πέφτει χάχανο και να 'το που ξεστριμωχτήκαμε).

Τα δικά μου είναι αμέτρητα, δείγμα φέρνω:

 Γυναίκα λέει «σάπια» τη μεγαλύτερή της

Η Χάρις Αλεξίου «Πουρέντζω»

«Οι Σιτεμένοι»

Η «Πουρόγρια»

___________________________________________________

Καμπάνιες κατά του ρατσισμού της ηλικίας. 

Διότι δεν είμαστε προϊόντα με ημερομηνία λήξεως.

Δεν είναι ότι οι άνδρες γερνάνε καλύτερα από τις γυναίκες.
Είναι ότι τους επιτρέπεται να γερνάνε.

_______________________________________________