Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2017

Απόδειξη για ΔΝΤ και απόδειξη τυρόπιτας #ΑΕΠ #IMF #Greece


Πιστεύετε ακόμα ότι καταστραφήκαμε επειδή στα χωριά πήραν δάνεια να ανταλλάξουν τα πετρογκάζ με ηλεκτρικές κουζίνες (χρηματοδοτώντας τη Siemens και άλλες μεγάλες γερμανικές εταιρίες);
Βλέπετε ακόμα σαν εχθρό του λαού τον ταβερνιάρη που δε έκοψε απόδειξη για τη χωριάτικη και το σπεντζοφάι;
Θεωρείτε υπεύθυνο τον καστανά που κλείνουν τα μαγαζιά ή τον εαυτό σας που χάνετε το σπίτι σας; Αυτομαστιγώνστε που «δεν είμαστε λαός εμείς» ή χρυσαυγιτίζετε με κλίση προς θεωρίες περί «ανθελλήνων»;

Δε συμφωνώ μαζί σας, είναι γνωστό αν τυχαίνει να με διαβάζετε, αλλά δε χαίρομαι. Με πίκρα φέρνω νέες αποδείξεις πως η Ελλάδα ήταν το πείραμα αποτυχίας, ένα κερδοσκοπικό παιχνίδι το οποίο επέτρεψαν όχι οι καστανάδες κι οι κουζίνες αλλά οι αγορασμένοι ΓΑΠ, οι άφρονες συμφεροντολόγοι και, βεβαίως, το ΔΝΤ επειδή απλώς μπορούσε.

Διέρρευσε έκθεση του Ολιβιέ Μπλανσάρ, με ημερομηνία 4/5/2010 (πριν τις υπογραφές) στην οποία ο τότε επικεφαλής οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, προειδοποιούσε ότι ακόμα κι αν το πρόγραμμα του Μνημονίου εφαρμοζόταν κατά γράμμα δεν υπήρχαν πιθανότητες να πετύχει κι ότι με την ακραία λιτότητα θα ερχόταν η, πρωτοφανής σε διάρκεια, καταστροφή που ζούμε.
Ο κύριος Μπλανσάρ επιβεβαιώνει, αρνούμενος πως εκείνος δημοσίευσε αλλά γράφοντας στο Twitter ότι δεν τον στενοχωρεί η διαρροή και προσθέτοντας «7 χρόνια κι όλας, κι ακόμα δεν υπάρχει καθαρό ρεαλιστικό σχέδιο». 

Όμως αναλύσεις, βεβαίως δε θα κάνω εγώ. Σας φέρνω το πρωτότυπο έγγραφο (αγγλικά και σε ελληνική μετάφραση) μαζί άρθρα από τo Press Project και από το φίλο μου  Δήμο Βοσινάκη, μαζί με οικονομικό άρθρο περί τυρόπιτας και, από το Le Monde, ιστορική παραδρομή που καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο Σόιμπλε είναι για την Ελλάδα ένας βασιλιάς Όθων του σήμερα.

Με συνδέσμους και γραφήματα για να τα ερευνήσετε όσο θέλετε κι αντέχετε.


Δήμος Βοσινάκης

Δ(Υ)Ν(Α)Τ(ΕΣ) ΑΛΗΘΕΙΕΣ




Μετά από 7 χρόνια συστηματικής οικονομικής καταστροφής και τη χώρα να συνεχίζει να βαδίζει προς την καταστροφή, χωρίς να βλέπει κάτι θετικό στο κατάμαυρο βάθος του μνημονιακού τούνελ, μερικές αλήθειες έρχονται στην επιφάνεια. Η πορεία του ΑΕΠ είναι χαρακτηριστική.

Είναι λογικό να συμβαίνει αυτό. Δεν μπορείς να πλασάρεις για μια ζωή τα σκατά σαν λουκουμάδες, ούτε να κοροϊδεύεις τους πάντες και τα πάντα. Η πραγματικότητα δεν θα αλλάξει αν επιμένεις τυφλά στην άποψή σου, χωρίς να βλέπεις τι γίνεται γύρω σου. Όταν οι αλήθειες έρχονται από τα επίσημα στόματα των σούπερ ειδικών τεχνοκρατών που ανέλαβαν την πολυπόθητη σωτηρία της Ελλάδας (ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ) τότε καταλαβαίνεις ότι η λέξη πρόκληση φαντάζει μικρή για να περιγράψει τι έγινε.

Πριν από λίγες μέρες αναρτήθηκε στο Twitter μία έκθεση του Ολιβιέ Μπλανσάρ, με ημερομηνία 4/5/2010. Σε αυτή την έκθεση, ο τότε επικεφαλής οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, προειδοποιούσε ότι το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης εμπεριέχει πολύ σοβαρούς κινδύνους εξαιτίας του επιπέδου δημοσιονομικής προσαρμογής που απαιτούσε. Ουσιαστικά, ο Μπλανσάρ έλεγε το αυτονόητο: Ότι οι πολιτικές ακραίας λιτότητας μπορούν να κάνουν τα πράγματα χειρότερα, ακόμα και αν το πρόγραμμα εφαρμοσθεί κατά γράμμα.

«Δεν έκανα εγώ τη διαρροή, αλλά δεν είμαι και πολύ δυσαρεστημένος που έγινε. Επτά χρόνια μετά και ακόμη δεν υπάρχει ξεκάθαρο-ρεαλιστικό σχέδιο». Έτσι σχολίασε στο Twitter ο Ολιβιέ Μπλανσάρ την ανάρτηση της έκθεσης/προειδοποίησης του 2010. Φυσικά και δεν χρειαζόμασταν την ομολογία κάποιου ανεξέλεγκτου golden boy για να μάθουμε τι έγινε στην Ελλάδα. Το έχουμε βιώσει στο πετσί μας. 7 χρόνια γεμάτα με εξοργιστικά λάθος προβλέψεις, λάθος νούμερα για την ανεργία, λάθος ποσοστά ύφεσης και ανάπτυξης. 7 χρόνια περικοπών και απολύσεων. 7 χρόνια δακρυγόνων και αστυνομικής καταστολής. 7 χρόνια που έφεραν την απώλεια του 25% της ελληνικής οικονομίας! Τυχαία όλα αυτά; Ανθρώπινα λάθη; Άστοχες προβλέψεις; Φυσικά και όχι. 

Οι στατιστικές μαρτυρούν ότι ο παγκόσμιος πλούτος συγκεντρώνεται σε ολοένα και λιγότερα άτομα. Το χάσμα μεταξύ των ζάπλουτων και των υπολοίπων αυξάνεται ταχύτατα, προκλητικά, ανεμπόδιστα. Αυτό επιτυγχάνεται με συγκεκριμένες πολιτικές και όχι "κατά λάθος" ή επειδή έτσι φυσάει ο άνεμος. Οι πολιτικές που εφαρμόζονται στην Ελλάδα είναι οι μαγικές πολιτικές που φέρνουν τον πλούτο στα χέρια των λίγων, είναι η εξαιρετική συνταγή της επιτυχίας που θα εφαρμοστεί και αλλού. Είναι η οριστική κατάργηση των λιγοστών κοινωνικών παροχών, η υποβάθμιση (και η μετέπειτα ιδιωτικοποίηση) Παιδείας και Υγείας, η ευέλικτη εργασία, οι νεοφιλελεύθερες προφητείες για μετά από 25 χρόνια που κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί και κανείς δεν θα θυμάται ποιος μαλάκας τις έκανε. 

Οι πολιτικοί απλά υπογράφουν τις καταστροφικές συμφωνίες, δεκάδες δημοσιογραφικές πουτάνες αποθεώνουν τον όλεθρο, οι άνθρωποι της τέχνης προσπαθούν να κάνουν καμια δουλειά με το δημόσιο και η ζωή συνεχίζεται. Ένα μνημόνιο, δύο μνημόνια, τρία μνημόνια, δέκα μνημόνια, χωρίς ούτε μία χειροπιαστή απόδειξη βελτίωσης της καθημερινότητάς μας. Δεν υπάρχει κανένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα παγκοσμίως που να εφαρμόζεται μέχρι τέλους χωρίς να πετύχει τους ενδιάμεσους μεσοπρόθεσμους στόχους του. Κανένα. Ειδικά όταν μιλάμε για ανθρώπινες ζωές.

7 χρόνια μετά, η Ελλάδα δεν μπορεί να παριστάνει ότι δεν καταλαβαίνει. Ο ελληνικός λαός οφείλει να επιχειρήσει το πνευματικό άλμα προς τη λογική, όσο δυσάρεστο και αν είναι κάτι τέτοιο. Δεν είμαι αισιόδοξος ότι θα το κάνει, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Οι δικαιολογίες έχουν στερέψει και απαιτείται δράση. Τόσο απλό και τόσο δύσκολο μαζί...   
dimosvosinakis.blogspot   
__________________


του Θάνου Καμήλαλη

Επτά χρόνια μετά το ξεκίνημα της ελληνικής κρίσης και με την κυβέρνηση να αντιμετωπίζει νέα, σκληρά μέτρα που δεν περιλαμβάνονται στο τρίτο μνημόνιο, μερικά από τα πιο συνηθισμένα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται για να δικαιολογήσουν τις μνημονιακές αποτυχίες προσπαθούν να ρίξουν το φταίξιμο στην Ελλάδα. «Οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν προχωρούν γρήγορα στις μεταρρυθμίσεις», λένε συχνά πολιτικοί και ευρωπαίοι αξιωματούχοι. «Οι υπόλοιπες χώρες έχουν βγει από τα μνημόνια, μόνο η Ελλάδα απέτυχε» είναι μία άλλη, δημοφιλής στο εσωτερικό και εξωτερικό, άποψη.
Αυτό που αποκρύπτεται πολύ συχνά όμως είναι ότι στην Ελλάδα εφαρμόστηκε ένα πρωτοφανές στα χρονικά πρόγραμμα λιτότητας, το οποίο ήταν καταδικασμένο εξαρχής να αποτύχει. Τα υψηλόβαθμα στελέχη τους Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου μάλιστα, γνώριζαν πριν εγκρίνουν το πρώτο «πακέτο διάσωσης» αυτούς τους κινδύνους. Στις 4 Μαϊου του 2010, μία μέρα πριν το ΔΝΤ συνεδριάσει και εγκρίνει τελικά το πρώτο μνημόνιο, ο τότε επικεφαλής ανάλυσης του Ταμείου, Ολιβιέ Μπλανσάρντ έστειλε εμπιστευτική επιστολή στον τότε επικεφαλής του ελληνικού προγράμματος, Πολ Τόμσεν, στην οποία αναφερόταν στο σοβαρό ενδεχόμενο αποτυχίας του προγράμματος «ακόμα κι αν εφαρμοστούν πλήρως οι μεταρρυθμίσεις»

Το εμπιστευτικό έγγραφο διέρρευσε χθες, μετά από μία παρουσίαση κατά τη διάρκεια διεθνούς οικονομικής ημερίδας του καναδικού think tank Centre for International Governance Innovation στα τέλη Ιανουαρίου.Το ThePressProject εξασφάλισε τα σημαντικά αποσπάσματα της επιστολής Μπλανσάρντ, που αναφέρουν τα εξής:

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Η έκθεση θα πρέπει να αναγνωρίζει εξαρχής ότι το επίπεδο της προσαρμογής είναι ασυνήθιστο και περιέχει σημαντικά ρίσκα. Η διεθνής εμπειρία αποδεικνύει ότι πως μια αθροιστική δημοσιονομική προσαρμογή 16% σε μια τέτοια μικρή περίοδο και με τόσο εμπροσθοβαρή προσαρμογή δεν έχει ποτέ επιτευχτεί. H απουσία άλλων πολιτικών μοχλών (επιτόκια, ισοτιμία συναλλάγματος) και οι καθόλου ευνοϊκές εξωτερικές περιστάσεις (εξωτερική ζήτηση) περιπλέκουν περισσότερο την εικόνα.
Το πρόγραμμα θα μπορούσε να βγει γρήγορα εκτός τροχιάς (ακόμα και με πλήρη συμμόρφωση με τις μεταρρυθμίσεις). Λόγω της απουσίας δυνατής ανάκαμψης των εξαγωγών, δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσε να υποστηρίξει την ανάκαμψη ενάντια στην αρνητική συνεισφορά του δημοσίου τομέα (περίπου 8% και 4% το 2010 και το 2011 αντίστοιχα). Τότε, η ανάκαμψη θα είναι αρνητική, με βαθύτερη και μακροβιότερη ύφεση απ ό,τι προβλέπεται, ακολουθούμενη από μία περίοδο αναιμικής ανάπτυξης. Αυτό θα σήμαινε δημοσιονομικές αποτυχίες και περισσότερο σημαντικό βάρος στον οικονομικό τομέα (νέες δημοσιονομικές αποτυχίες)
Είμαστε ανήσυχοι για πιθανές διολισθήσεις και εσωτερικές ασυνέπειες του προγράμματος που μπορούν να το θέσουν εκτός τροχιάς ακόμα και με τέλεια εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων. Έχουμε πολύ καλή γνώση των περιορισμών που υπήρχαν στον σχεδιασμό του προγράμματος. Γι αυτόν τον λόγο πιστεύουμε ότι είναι βασικό να φτάσουμε σε ξεκάθαρη και εμπιστευτική συμφωνία με τις αρχές και την Ε.Ε για το πώς θα προχωρήσουμε σε περίπτωση που αυτά τα ενδεχόμενα γίνουν πραγματικότητα (αυτό μπορεί πιθανώς να συνεπάγεται μία συνοδευτική επιστολή).
..................

.....Στις 10 Μαϊου του 2010 το ΔΝΤ συνεδρίασε για να εγκρίνει επίσημα το πρώτο πακέτο χρηματοδότησης προς την Ελλαδα: 30 δις ευρώ, το μεγαλύτερο δάνειο του Ταμείου στην ιστορία. Στα πρακτικά περιλαμβάνεται μια σειρά από ψέματα και μία «μισή αλήθεια». Το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι «οι ελληνικές αρχές δεν επιθυμούσαν την αναδιάρθρωση χρέους». Αυτό που δεν αναφέρει είναι ότι, όπως κατέθεσε ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Ταμείο, Παναγιώτης Ρουμελιώτης, στην Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, ο Τρισέ είχε απειλήσει την Ελλαδα ότι αν ζητήσει «κούρεμα», τότε η ΕΚΤ θα σταματήσει την παροχή ρευστότητας προς τη χώρα (δηλαδή θα κλείσει τις ελληνικές τράπεζες). Για να κατευνάσουν τις ανησυχίες συγκεκριμένων στελεχών του ΔΝΤ, οι αρμόδιοι για το ελληνικό πρόγραμμα (π.χ. Τόμσεν) υποσχέθηκαν ότι θα λαμβάνονταν επιπλέον μέτρα για την υποστήριξη τν κατώτερων ελληνικών τάξεων που θα πλήγονταν περισσότερο από την προσαρμογή. Επίσης υποστήριξαν ότι το μόνο πρόβλημα των ελληνικών τραπεζών ήταν το υπερβολικό δημόσιο χρέος και η τεράστια ύφεση. Υποσχέθηκαν επίσης ότι το μνημόνιο θα εισαγόταν στο ελληνικό Κοινοβούλιο για συζήτηση. Στην πραγματικότητα το μνημόνιο επιβλήθηκε στην Ελλάδα, με διαδικασίες κατεπείγοντος και παρά τις ενστάσεις περί αντισυνταγματικότητας.

Από τα επίσημα έγγραφα του Ταμείου φαίνεται ότι η αντιπαράθεση ανάμεσα στους εκπροσώπους των διαφόρων χωρών που το απαρτίζουν ήταν πολύ σοβαρή
Σύμφωνα με τα στοιχεία που αποκάλυψε όμως από το 2015 το CIGI, η έκθεση των γαλλικών τραπεζών σε ελληνικό κρατικό χρέος έφθανε τότε στα 60 δισεκατομμύρια ευρώ και των γερμανικών στα 35 δισεκατομμύρια. Το παρακάτω γράφημα αποτυπώνει τo πώς μειώθηκε η έκθεση των ξένων τραπεζών στις «τοξικές» ελληνικές.
συνέχεια στο: the press project


Το ΔΝΤ «έχει διαπράξει μεγάλα σφάλματα σε ό,τι αφορά στο πρώτο μνημόνιο» τονίζει, μεταξύ των άλλων, σε συνέντευξη του στο ΑΜΠΕ ο πρόεδρος της Attica Bank  ΑΤΤ+2,33% Παναγιώτης Ρουμελιώτης, και πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στον Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι «με τις εσφαλμένες προβλέψεις, αυξήθηκαν οι χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας».

Επισημαίνει ότι το πρώτο πρόγραμμα ήταν «προβληματικό» γιατί «προκειμένου να μη ζημιωθούν οι γαλλικές και οι γερμανικές τράπεζες που κατείχαν πολλά ομόλογα του ελληνικού δημοσίου από την απομείωση του ελληνικού χρέους, όπως προβλέπεται από το καταστατικό του ΔΝΤ, οι εμπειρογνώμονές του προτίμησαν να ωραιοποιήσουν την κατάσταση κατά κάποιο τρόπο ή και να κάνουν εσφαλμένες προβλέψεις, ώστε να πειστεί το ΔΣ να συγχρηματοδοτήσει το ελληνικό πρόγραμμα»..... -> Ναυτεμπορική

Απαισιόδοξο το ΔΝΤ. Δείτε τι έγινε όταν δεν ήταν απαισιόδοξο

politisonline LE MONDE: 

Ο ΑΝΤΙΔΗΜΟΦΙΛΗΣ ΣΟΙΜΠΛΕ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΘΩΝ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ιστορική αναδρομή στην εποχή του Βασιλιά Όθωνα κάνει σε άρθρο γνώμης με τον τίτλο «Δώστε την ελευθερία τους στους Έλληνες» ο Αρνό Λεπαρμαντιέ στην γαλλική εφημερίδα Le Monde. Ο αρθρογράφος αναφέρεται στην επιβολή του βασιλιά Όθωνα στον ελληνικό θρόνο από τις μεγάλες δυνάμεις το 1832, παραλληλίζοντας τον Βαυαρό μονάρχη με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
«Ο βασιλιάς επεβλήθη από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις το 1832 μετά τον πόλεμο της ανεξαρτησίας. Ο Όθων ο 1ος ήταν ένα Βαυαρός, καθολικός πρίγκιπας, που προσπάθησε να δημιουργήσει ένα σύγχρονο κράτος σε μία χώρα που μόλις είχε βγει από την οθωμανική ηγεμονία» τονίζει ο Αρνό Λεπαρμαντιέ και προσθέτει ότι «δυστυχώς έχοντας δανεισθεί 60 εκατομμύρια χρυσά φράγκα από τους αγγλο-γαλλο-ρώσους προστάτες, το ελληνικό κράτος φάνηκε ανίκανο να εισπράξει τους φόρους και χρηματοδότησε τις τρέχουσες δαπάνες και το στρατό της μέσω δανεισμού…».
Από ξένη ανάμειξη σε οικονομική πτώχευση, το ελληνικό ζήτημα τίθεται και ξανατίθεται από την κήρυξη της ανεξαρτησίας της χώρας σημειώνει ο αρθρογράφος και υπογραμμίζει ότι «ο Όθων της σύγχρονης εποχής είναι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών και αντιδημοφιλής δυνάστης των Ελλήνων».
Αναφερόμενος στον φαύλο κύκλο του δανεισμού της Ελλάδας, για να είναι σε θέση να αποπληρώσει στους Ευρωπαίους τα ποσά που έχει ήδη δανεισθεί, ο Γάλλος αρθρογράφος αναρωτιέται ότι «τη στιγμή που το θέμα επανέρχεται στην ημερήσια διάταξη των Βρυξελλών, δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε: θα υπάρξει κάποτε ένας τρόπος απαλλαγής από την ελληνική κατάρα; Ποτέ αυτή η χώρα δεν απέκτησε πραγματική οικονομική ανεξαρτησία».
Ισόβια καταδίκη
Το παράλογο της κατάστασης περιγράφηκε από τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας Κλάους Ρέγκλινγκ, που έχει δανείσει 175 δισεκατομμύρια στην Ελλάδα. Όπως χαρακτηριστικά εξηγούσε ο κ. Ρέγκλινγκ στους Financial Times «μία ψυχρή ανάλυση των γεγονότων δείχνει ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε για το επίπεδο του χρέους της Ελλάδας» και χρησιμοποιώντας ισχυρά επιχειρήματα ανέφερε ότι αυτά τα ποσά δανείζονται με ευνοϊκό επιτόκιο (1%), γεγονός που επιτρέπει στην Ελλάδα να εξοικονομεί 8 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως, δηλαδή το 4,5% του ΑΕΠ της. Επίσης τα δάνεια αυτά είναι πολύ μακράς διάρκειας, τριάντα ετών κατά μέσον όρο, πράγμα που εξουδετερώνει το επιχείρημα του ΔΝΤ που βασιζόμενο σε δεκαετείς προβλέψεις θεωρεί ότι ο ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο.
Τα πράγματα είναι απλά: αυτό το χρέος είναι βιώσιμο υπό τον μόνο όρο ότι η Ελλάδα θα παραμείνει υπό την κηδεμονία των Ευρωπαίων και θα εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις που της υπαγορεύονται από τις Βρυξέλλες για διάστημα 30 ετών…

Αθήνα 14 Ιουλίου 2015

____________________________________________________________

Σύνδεσμοι
Έγγραφο του ΔΝΤ αποκαλύπτειτο ελληνικό «πείραμα» λιτότηταςhttps://www.thepressproject.gr/article/107494/Eggrafo-tou-DNT-apokaluptei-to-elliniko-peirama-litotitas#
Δ(Υ)Ν(Α)Τ(ΕΣ) ΑΛΗΘΕΙΕΣ:
Διπλό έγκλημα: τυρόπιτα στα Εξάρχεια:


Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2017

#Volemacollir για τη χαμένη μας τιμή― #refugeeswelcome




160.000 κατά την αστυνομία, που υπολογίζεται πως μπορεί αν έφτασαν και τις 200.000, διαδήλωσαν χθες στη Βαρκελώνη με το αίτημα να δεχθεί η ισπανική κυβέρνηση περισσότερους πρόσφυγες. 
Η Δήμαρχος Ada Colau με την πλατφόρμα 'Casa Nostra Casa Vostra' [Το Σπίτι μας-Σπίτι σας] κάλεσαν τους δημότες να βγουν στους δρόμους. Η πορεία ξεκίνησε από την κεντρική λεωφόρο και κατέληξε στη Μεσόγειο στη μνήμη των 5.000 πνιγμένων προσφύγων που δεν κατάφεραν να βγουν στη στεριά.  Το σύνθημα ήταν «Τέρμα οι δικαιολογίες. Να έρθουν τώρα» με σλόγκαν το volem acollir, ένα 'Καλώς τους' στα καταλάνικα.

Η διαδήλωση έχει αφορμή την αποτυχία εφαρμογής όσων συμφωνήθηκαν το 2015, όταν η Ισπανία σχεδίασε  την εγκατάσταση προσφύγων από Συρία, Ιράκ, Αφγανιστάν και Ερυθραία και προετοιμάστηκε να δεχθεί 16.000 αιτήματα ασύλου, μα ως τώρα έχουν εγκατασταθεί μόνο 1.100 άνθρωποι ενώ οι υπόλοιποι σαπίζουν σε στρατόπεδα υποδοχής σαν της Ελλάδας και της Σερβίας.

Στη μεγαλύτερη προσφυγική κρίση μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο η Ε.Ε, απέτυχε. Η Βαρκελώνη, δεύτερη μεγαλύτερη πόλη την Ισπανίας, δηλώνει από πέρσι πανέτοιμη να δεχθεί τους πρόσφυγες.
Στους δρόμους βγήκαν οικογενειακώς οι Καταλανοί με την απαίτηση «για έστω το μίνιμουμ της αξιοπρέπειας για να ξεκινήσουν οι άνθρωποι αυτοί μια νέα ζωή στην Ευρώπη. Είμαστε έτοιμοι για τους 16.000 αλλά μπορούμε να δεχθούμε πολύ περισσότερους» ενώ επιφανείς νομοθέτες αιτήθηκαν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή (στα ελληνικά ανεφερόμενη ως Κομισιόν) να επιβληθούν επιτέλους αυστηρές κυρώσεις στα κράτη που δεν τηρούν τις δεσμεύσεις τους. Με εξαίρεση τη Γερμανία που δέχθηκε 890.000 ανθρώπους το 2015 και 280.000 το 2016, όλες οι άλλες χώρες της Ε.Ε. δεν έχουν κρατήσει το λόγο τους.

Σήμερα που κυκλοφορούν οι εικόνες πολλοί Eυρωπαίοι διαμαρτύρονται που κανάλια όπως ακόμα και το BBC* αγνόησαν τη διαδήλωση θεωρώντας πρώτο θέμα τους τα γνωστά τετριμμένα  εσωτερικής μικροπολιτικής, σούπα-μούπες βουλετών και τηλεπαιχνίδια. 
Φέρνω φωτογραφίες, συνδέσμους, σχόλια, hashtags και χάρτη-πρόσκληση ώστε αν θέλετε να μάθετε πιο πολλά.





Εδώ έχουμε πήξει στο ρατσιστή και στη Βαρκελώνη διαδηλώνουν υπέρ της υποδοχής προσφύγων

Μουζαλα η Βαρκελωνη διαδηλωνει ζητωντας μεταναστες μαζεψε αυτους του Ελληνικου που υποφερουν απο τον ανθρωπισμο σου και στειλε τους Ισπανια






 


*Για να μην παρεξηγηθώ: δεν αναφέρονται στο διεθνές πρόγραμμα των 'καλωδιακών/ δορυφορικών καναλιών αλλά στο πρόγραμμα φτιαγμένο για την εσωτερική ενημέρωση.
_________________________________________
Σύνδεσμοι
Φωτογραφίες της El Pais:


Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2017

Αξιολόγηση με Νέα Μέτρα σα χελιδονάκια


Και να που, με εποχική ρυθμικότητα, σαν τα χελιδονάκια και τα τρακτέρ στους δρόμους, κουβεντιάζουμε την Αξιολόγηση πάλι στο προτεκτοράτο. Ίδια κι απαράλλαχτα για 7 συναπτά έτη η εκάστοτε αντιπολίτευση προειδοποιεί πως δε θα περάσουμε τις εξετάσεις εκτός κι αν επιβληθούν Νέα Μέτρα ενώ η εκάστοτε Κυβέρνηση μάς διαβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να δεχθεί επιβολή Νέων Μέτρων αν και, προφανώς, είναι κρίσιμη η κατάσταση και απαιτείται η ύψιστη διπλωματική δεινότητα και ευστροφία.

Αυτά νόμιζα ότι όλοι μας λίγο-πολύ τα έχουμε αντιληφθεί όσο και την πατριδοκαπηλία των παρελάσεων ή την ευφορία (με ύψιλον προ του φι) των προεκλογικών υποσχέσεων. Όμως διαπιστώνω ότι άνθρωποι άσχετοι με τα οικονομικά ρωτούν ακόμα κι εμένα την ασχετότερη και ότι, παραδόξως, παρά την ασχετοσύνη μου, μοιάζω πιο ενήμερη οπότε έρχομαι σήμερα να φρεσκάρω αδύναμες μνήμες με το χρησμό μου κι ένα video-πειστήριο με υποσχέσεις των αληθινών τρομοκρατών.
Ιδού ο χρησμός:

Ναι, η Αξιολόγηση θα κλείσει (κάποτε αλλά μην ανησυχείτε τόσο)
και
Νέα Μέτρα  θα υπογραφούν και θα επιβληθούν
(και Νέα φρέσκα αλλά και Νέα από εκείνα τα υπογεγραμμένα από προηγούμενες κυβερνήσεις).


Ιδού που ακούμε και φωνές
του παρελθόντος:






Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2017

Νεοναζί, θράσος και Burning from the inside (η ταινία) #killahp


Ακούσαμε το «πού είναι ο Παύλος σου τώρα;» που φώναζε προχθές στη Μάγδα Φύσσα η συμμορία των παρακρατικών δολοφόνων πετώντας μπουκάλια  μέσα στο δικαστήριο.
Έτσι εξελίσσεται αυτή η δίκη με τραμπουκισμούς μαρτύρων, αναβολές και επεισόδια όποτε βολεύουν καθυστερήσεις, και με εκφοβισμούς. 
Δεν ξεχνώ πού πατούν οι υπόδικοι και επιτίθενται σε σχολειαρόπαιδα, δεν ξεχνώ πώς ο αρχηγός τους κι η παρέα  του αποφυλακίστηκαν με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών λόγω λήξης, το Μάρτιο του 2015, του 18μήνου προσωρινής κράτησης.
Δεν ξεχνώ εκείνα το «σε κατ' οίκον περιορισμό» που εξαιρείται για παρουσία στη Βουλή ούτε τους περιοριστικούς όρους της «μη συμμετοχής σε δημόσια συνάθροιση» του Γ. Λαγού που επετέθη με την αγέλη του στις δασκάλες του Περάματος μέσα σε σχολείο.

Όταν η Χρυσή Αυγή προσπάθησε να ανοίξει γραφεία στη Νυρεμβέργη κατάλαβε ότι οι Γερμανοί δε δίνουν χώρο για τέτοια μορφώματα. Εκεί οι νόμοι δεν το επιτρέπουν αλλά αυτό δε σημαίνει πως ο νεοναζισμός πέθανε.

Φέρνω το ντοκιμαντέρ Burning From The Inside της Μάρσιας Τζιβάρα το οποίο συμμετείχε στο 17ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Mε θέμα την άνοδο των Ναζιστών και της Χρυσής Αυγής (και με ελληνικούς υπότιτλους) η ταινία παρακολουθεί  την αντίδραση των Γερμανών στο ελληνικό νεοναζιστικό φαινόμενο, το πώς βιώνουν οι Έλληνες της Γερμανίας την άνοδο της Χρυσής Αυγής αλλά και τη γενική άνοδο του νεοναζισμού στην Ευρώπη.

Δε χρειάζεται νομίζω να υπενθυμίσω πόσο απαραίτητο είναι να ενημερωνόμαστε και να επαγρυπνούμε ιδίως τώρα που οι εγκληματίες βγήκαν από τη φυλακή και ξεθαρρεύουν..




BURNING FROM THE INSIDE greek screener from Marsia Tzivara on Vimeo.

Σημείωση: το απόσπασμα από το πάρτυ παίχτηκε σε πολλά κανάλια κι αποδόθηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών.
Όπως θα δείτε προέρχεται από αυτή την ταινία και η efsyn δημοσίευσε διευκρίνιση:




newsit






___________________________________________
Burning from the inside
@antifascistdocumentary

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2017

Τζανέτος Αντύπας ― RIP



14 Φεβρουαρίου 2017
Ο Τζανής, ο χαμογελαστός αγωνιστής, πέθανε  στα 47 του χρόνια χθες από καλπάζουσα μορφή καρκίνου.
Αφήνει πίσω του μεγάλο έργο  στο χώρο του ακτιβισμού και του ανθρωπισμού.
Πρόεδρος και γενικός διευθυντής της ΜΚΟ Praksis, με πλούσια κοινωφελή δράση στο χώρο της υγείας, ήταν κοινωνικός λειτουργός με πολυετή εμπειρία στο σχεδιασμό, τη διαχείριση και την υλοποίηση ανθρωπιστικών και αναπτυξιακών προγραμμάτων στο εξωτερικό (Αιθιοπία, Αρμενία, Γεωργία, Ζάμπια, Κόσοβο, Μαλάουι, Παλαιστίνη, Ρωσία, Σερβία, Τουρκία) ως Project Manager της ΜΚΟ "Γιατροί Χωρίς Σύνορα".

Για μας, στο Δίκτυο Ομοτίμων Χρηστών ο θάνατός του είναι μια τεράστια απώλεια διότι η οργάνωσή του μας στάθηκε και μας στέκεται και μας αποδέχεται όσο καμιά άλλη στην Ελλάδα.


Η θλίψη μας τεράστια, το κενό δυσαναπλήρωτο.
Η σκέψη μας στους δικούς του και τους συνεργάτες του.




_________________________________________________________
Περισσότερα για το έργο του του: http://www.praksis.gr/el/
Η κηδεία: αύριο Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου στις 15:30 στο Δημοτικό Κοιμητήριο Σχιστού, στον Ιερό Ναό Αγ. Γερασίμου (Λεωφόρος Σχιστού 102-104, Κερατσίνι - Αμφιάλη, ΑΤΤΙΚΗ)

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2017

Για το Βαλεντίνο το μοναδικό



My kind of guy.

Ο δικός μου Βαλεντίνο
δεν είναι Άγιος αλλά ο γιος του Σεΐχη,

ο Ροντόλφο Βαλεντίνο, βωβός σαν τους αγίους αλλά ανεκτικός, απείρως ωραιότερος και καταραμένος.
______________________________________________
Αν δε γνωρίζετε ακολουθεί  βιογραφικό, 
video με το ταγκό από τους 'Τέσσερις Ιππότες της Αποκαλύψεως'

και 
 video-συλλογές με τα θεσπέσια φιλιά του από ταινίες που το youtube για ακατανόητο λόγο λέει ότι απαγορεύει να ενσωματωθούν αλλού οπότε σας δίνω συνδέσμους: 
Φιλιά  tango https://youtu.be/PdSznRNCA7o


Βιογραφικά: mixanitouxronou.gr
Ο Ιταλός Ροδόλφος Γκουλιέλμι, γόνος ευκατάστατης οικογένειας, είχε σπουδάσει Γεωπονία. Το επάγγελμα του γεωπόνου όμως δεν τον ενδιέφερε και προτιμούσε να περνάει το χρόνο του στο Παρίσι και το Μόντε Κάρλο, ξοδεύοντας τα χρήματα της οικογένειάς του. Το 1913, η μητέρα του αγανακτισμένη με τη συμπεριφορά του άσωτου γιού, του έδωσε 4 χιλιάδες δολάρια και τον έστειλε στην Αμερική. Όταν έφτασε εκεί ο νεαρός Ροδόλφο, έκανε αυτό που γνώριζε καλά. Σπατάλησε όλο το κομπόδεμα σε ποτά και σε ξενύχτια. Όταν έμεινε άφραγκος, υπήρχε μόνο μία λύση. Να δουλέψει. Έψαξε για δουλειά και σύντομα έγινε λαντζέρης σε ελληνικό εστιατόριο. Η κατάστασή του ήταν πλέον άθλια. Κοιμόταν όπου έβρισκε, όπως το Σέντραλ Πάρκ της Νέας Υόρκης, έκανε μεροκάματα ως κηπουρός και έψαχνε απεγνωσμένα μια ΔΕΎΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΆ μετά το πλύσιμο των πιάτων. Έτσι άρχισε να απασχολείται ως καβαλιέρος κυριών σε νυχτερινό κέντρο. Δηλαδή έγινε ζιγκολό....

Γρήγορα έγινε δημοφιλής και πολλές γυναίκες έσπευδαν στο κέντρο για να απολαύσουν την παρέα του. Στη συνέχεια προσελήφθη ως χορευτής και συνοδός ώριμων κυριών σε διάφορα καμπαρέ του Μεγάλου Μήλου. Σε ένα από αυτά έζησε μια δυσάρεστη περιπέτεια όταν μια πελάτισσά του, η Μπιάνκα Ντε Σάουλες πυροβόλησε τον σύζυγό της, για χάρη του Βαλεντίνο. Κατηγορήθηκε για εκπόρνευση και παρ’ όλο που απαλλάχθηκε από τις κατηγορίες, όταν αργότερα έγινε μεγάλος σταρ, το στούντιο φρόντισε να εξαφανιστούν τα αρχεία της αστυνομίας που αφορούσαν στην υπόθεση. Το πέρασμα στον κινηματογράφο Όταν ξέσπασε ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος προσπάθησε να καταταχθεί, αλλά δεν τα κατάφερε λόγω μυωπίας. Εκείνη την εποχή βρισκόταν στο Λος Άντζελες με έναν θίασο, ο οποίος όμως διαλύθηκε. Απογοητευμένος και άνεργος ετοιμάστηκε για το ταξίδι της επιστροφής στην Νέα Υόρκη. Ένας φίλος του σύστησε να δοκιμάσει την τύχη του στον κινηματογράφο. Για να καταφέρει να πάρει κάποιο ρόλο έκανε ότι ήταν δυνατόν. Άλλαξε το επώνυμό του από Γκουλιέλμι σε Βαλεντίνο και σύχναζε σε στέκια σκηνοθετών, ηθοποιών, παραγωγών, εκλιπαρώντας για μια ευκαιρία. Ο φίλος του, πιο ευέλικτος σε μεθόδους, τον προέτρεψε να πλησιάζει τις γυναίκες που είχαν γνωριμίες στο Χόλυγουντ, ώστε αυτές να του ανοίξουν τις κλειστές πόρτες.  Ο Βαλεντίνο υπάκουσε. Όταν γνώρισε την ηθοποιό Μέη Μάρει, κατάφερε να συμμετάσχει σε μία ταινία και έγινε κομπάρσος σε άλλες 15. Η γοητεία του δεν πέρασε απαρατήρητη από τη σεναριογράφο Τζουν Μάθιους, που ο λόγος της περνούσε όσο κανενός άλλου στις διανομές ρόλων. Του πρότειναν να παίξει στο έργο «Τέσσερις Ιππότες της Αποκάλυψης». Η ταινία έγινε τεράστια επιτυχία και ο Βαλεντίνο έλαμψε με τη γοητεία του, για την οποία μιλούσαν πια όλοι και κυρίως, οι αναρίθμητες θαυμάστριές του. Στα σπίτια, έβαζαν στα γραμμόφωνα τις πλάκες με το ταγκό που χόρευε στη ταινία και προσπαθούσαν να τον μιμηθούν. Ο Βαλεντίνο αλλάζει τη μόδα Μετά από μερικούς μήνες ήρθε η δεύτερη μεγάλη επιτυχία με την ταινία, «Ο σεΐχης». Η υστερία εκτός από τις γυναίκες κατέλαβε πλέον και τους άνδρες που ήθελαν να του μοιάζουν. Οι πωλήσεις μπριγιαντίνης εκτοξεύτηκαν, αφού όλοι ήθελαν να  μοιάζει το μαλλί τους με του Βαλεντίνο. Οι εφημερίδες έγραφαν συνέχεια για τον γόη του Χόλυγουντ και εστίαζαν κυρίως στις ερωτικές του περιπέτειες....

Τα χρήματα που κέρδιζε, επιτέλους, του επέτρεπαν να κάνει την πολυτελή ζωή που πάντα ονειρευόταν. Αγόραζε πολυτελή αυτοκίνητα και έμενε σε τεράστια βίλα, την Γερακοφωλιά όπως την αποκαλούσε, χτισμένη στην κορυφή ενός λόφου. Στις δημόσιες εμφανίσεις του χρειαζόταν η επέμβαση της αστυνομίας για να τον γλιτώσει από τις γυναίκες που τον κυνηγούσαν και είχε προσλάβει φύλακες, για να διώχνουν τις θαυμάστριες από την κατοικία του....
Όταν ανακοίνωσε ότι θα άφηνε μούσι, οι κουρείς στις ΗΠΑ κήρυξαν απεργία λέγοντας ότι θα έχαναν σχεδόν όλους τους πελάτες τους, που σίγουρα θα τον μιμούνταν. Το ρολόι του χεριού που το φορούσαν μόνο οι γυναίκες, έγινε αυτομάτως μόδα και στους άνδρες, όταν το φόρεσε για πρώτη φορά ο Ροδόλφος Βαλεντίνο. Ο γάμος εξπρές Ο γάμος του με την χορεύτρια και ηθοποιό Τζιν Άχερ προκάλεσε πάταγο, όπως και το διαζύγιο, που βγήκε την ίδια νύχτα. Οι δύο καλλιτέχνες χώρισαν σε έξι ώρες, επειδή ο ηθοποιός πέρασε την πρώτη νύχτα κλειδωμένος έξω από τη σουίτα των νεόνυμφων. Ο Βαλεντίνο δεν μπόρεσε  ή δεν ήθελε να δώσει μία λογική εξήγηση στους δημοσιογράφους, για το σύντομο χωρισμό. Η φήμη ήταν ότι η Άχερ ζήλευε μια άλλη γυναίκα. Την πανέμορφη Αμερικανίδα σκηνογράφο, Νατάσα Ράμποβα, την οποία ο Ρολόφο είχε γνωρίσει στα γυρίσματα της ταινίας, «Τέσσερις Ιππότες της Αποκάλυψης». Ίσως η γυναίκα του να είχε δίκιο, γιατί με την Ράμποβα παντρεύτηκε στο Μεξικό το 1922. Επειδή όμως, το διαζύγιό του από την Άχερ δεν είχε εκδοθεί, ο Βαλεντίνο κατηγορήθηκε για διγαμία, φυλακίστηκε και του επεβλήθη πρόστιμο 10.000 δολαρίων. Η κατάθλιψη Ωστόσο και ο δεύτερος γάμος δεν ήταν επιτυχημένος, ενώ άρχισε να παίρνει την κατιούσα και η καριέρα του. Οι απαιτήσεις του από τα στούντιο ήταν εξωφρενικές και έτσι τον έβαλαν σε εμπάργκο. Για ενάμιση χρόνο, αναγκάστηκε να διαφημίζει με επιτυχία καλλυντικά και έκανε επιδείξεις χορού. Όταν τα στούντιο πιέστηκαν από τον κόσμο, συνεργάστηκαν και πάλι μαζί του. Η Ράμποβα όμως τον εγκατέλειψε και έφυγε στο Παρίσι. Ο Βαλεντίνο ανακάλυψε ότι την είχε τεράστια ανάγκη. Μόλις έφυγε από κοντά του, έπεσε σε κατάθλιψη και έκανε την πρώτη αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας. «Η ζωή μου είναι αποτυχημένη. Οι γυναίκες που αγάπησα, δεν με αγάπησαν», έλεγε χαρακτηριστικά. Πολλοί επιτέθηκαν στο στυλ που προωθούσε, με το ντύσιμο που συνοδευόταν από πολλά χρυσαφικά, βαριά αρώματα και παλτά με γούνα. Τον Ιούλιο του 1926 η εφημερίδα «The Chicago Tribune» δημοσίευσε ένα ανώνυμο άρθρο με τίτλο: «Ροζ Πουδριέρες», στο οποίο κατηγορούσε τον Βαλεντίνο για ομοφυλοφιλία. Ο ηθοποιός οργίστηκε και κάλεσε τον συντάκτη του άρθρου σε έναν αγώνα πυγμαχίας για να φανεί ποιος είναι πιο άνδρας. Ο αρθρογράφος  δεν εμφανίσθηκε ποτέ....


Το απρόσμενο τέλος Το 1926, βρισκόταν στην Νέα Υόρκη όταν μεταφέρθηκε επειγόντως στο νοσοκομείο με γαστρικό έλκος. Εγχειρίστηκε αλλά η κατάστασή του χειροτέρευε. Έξω από το νοσοκομείο το συγκεντρωμένο πλήθος προσευχόταν για να γίνει καλά. Μάταια. Σε ηλικία 31 ετών άφησε την τελευταία του πνοή. Την κηδεία του παρακολούθησαν περισσότερα από 80.000 άτομα και οι συγκεντρώσεις στους δρόμους οδήγησαν σε ταραχές. Το φέρετρό του ήταν σκεπασμένο από αμέτρητα λουλούδια και τρεις θαυμάστριες λέγεται ότι αυτοκτόνησαν μπροστά στη φωτογραφία του. Οι εφημερίδες της εποχής για αρκετό καιρό έγραφαν διάφορα σενάρια θανάτου για το πρώτο σύμβολο του σεξ, που πέρασε από το Χόλυγουντ. Άφηναν υπονοούμενα για δηλητηρίαση από αλουμίνιο, λήψη παράνομου φαρμάκου για την αντιμετώπιση της αραίωσης των μαλλιών ή ακόμα και πυροβολισμό από ζηλιάρη σύζυγο....