Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018

"Ο πλούσιος στο κάστρο': Νέοι Δισεκατομμυριούχοι



«Ο πλούσιος στο κάστρο του και ο φτωχός στην πόρτα»* έψελναν οι θρήσκοι της βικτωριανής εποχής, τον καιρό που η αυτοκρατορία απομυζούσε τους ξυπόλυτους σε αποικίες, εργαστήρια και εργοστάσια στα οποία δούλευαν για δωδεκάωρα πεινασμένα παιδιά.
Πολλά άλλαξαν από τότε. Ή μήπως όχι;
Οικονομικές μελέτες και θεωρίες, επαναστάσεις, εμφύλιοι και παγκόσμιοι πόλεμοι που αποδεκάτισαν μια γενιά νέων στα χαρακώματα ανοίγοντας ευκαιρίες στις γυναίκες και σε τάσεις ανθρωπιστικές για ένα πιο δίκαιο κόσμο.
Πάνω από 150 χρόνια πέρασαν από όταν γράφτηκε ο δημοφιλής ύμνος που παρουσιάζει την αδικία ως βούληση Θεού και σημάδι τάξης του σύμπαντος. Αλλά τι καταφέραμε; Πόσο έχουμε απομακρυνθεί από την αδικία;


Το 1% των πλουσιότερων ανθρώπων του πλανήτη αποκόμισε 82% του πλούτου που δημιουργήθηκε το 2017 πλουτίζοντας κατά $762 δις ή κατά 13% το χρόνο.
Δηλαδή όλοι μας, λίγο ή πολύ γι αυτό το 1% δουλέψαμε, ξοδέψαμε ή αποταμιεύσαμε. Του ανήκουμε λίγο ή πολύ: Οι φτωχότεροι πιο πολύ από τους λιγότερο φτωχούς, οι γυναίκες πιο πολύ από τους άνδρες ― αφού είμαστε πιο κακοπληρωμένες.
Το μισό της ανθρωπότητας δεν είχε το παραμικρό όφελος από επενδύσεις και κερδοφορίες της περασμένης χρονιάς ενώ όμως το ωραίο μας οικονομικό σύστημα φτιάχνει ένα νέο δισεκατομμυριούχο κάθε 2 μέρες― ένα, όχι μία διότι μόνο μια στους 10 δισεκατομμυριούχους είναι γυναίκα.
Αυτά παγκοσμίως.
Ενώ εδώ σ' εμάς τα ίδια και χειρότερα. Η εσωτερική υποτίμηση στα 2010-2016, με μείωση μισθών ως 37,5% αλλά με πτώση τιμών που δεν υπερέβη το 3%, δείχνει ολοφάνερα ποιοι είναι οι κερδισμένοι.
Φέρνω τα παγκόσμια στοιχεία από το παλιό και έγκυρο OXFAM και, για την Ελλάδα, τα στοιχεία που δημοσιεύει το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ (με πολλά γραφήματα). Φέρνω, βεβαίως και περί του  All Things Bright and Beautiful  που ανέφερα.


Ανησυχητικά και δυσάρεστα μα δεν μας βοηθά να τα παραβλέπουμε.




asfalistiko
Σύμφωνα, λοιπόν, με τη ΜΚΟ Oxfam, το 82% του πλούτου που δημιουργήθηκε το 2017 σε παγκόσμιο επίπεδο κατέληξε στα χέρια του 1% των πλουσιότερων ανθρώπων του πλανήτη, ενώ οι γυναίκες συνέχισαν να πληρώνουν το πιο βαρύ τίμημα εν μέσω της εντεινόμενης ανισότητας.

Αυτό «το μπουμ των δισεκατομμυριούχων δεν είναι ένδειξη μιας ευημερούσας οικονομίας, αντιθέτως είναι σύμπτωμα της αποτυχίας του οικονομικού συστήματος», τονίζει η διευθύντρια της Oxfam Ουίνι Μπιανίμα στο δελτίο Τύπου που συνοδεύει την έκθεση της οργάνωσης, υπό τον τίτλο «Ανταμείψτε τη δουλειά, όχι τον πλούτο».
Αποκαλύπτει πως «οι οικονομίες μας ανταμείβουν τον πλούτο, αντί της σκληρής δουλειάς εκατομμυρίων ανθρώπων», εξήγησε η Μπιανίμα στην τηλεοπτική υπηρεσία του πρακτορείου ειδήσεων Ρόιτερς. «Οι ελάχιστοι στην κορυφή (της πυραμίδας) γίνονται όλο και πιο πλούσιοι, τα εκατομμύρια στη βάση μένουν παγιδευμένα σε μισθούς φτώχειας», συμπλήρωσε η ίδια.
«Υφίστανται εκμετάλλευση οι άνθρωποι που φτιάχνουν τα ρούχα που φοράμε, που συναρμολογούν τα κινητά μας τηλέφωνα, που καλλιεργούν τα τρόφιμα που τρώμε, για να εξασφαλίζεται ο διαρκής εφοδιασμός με φθηνά προϊόντα, και επίσης για να αυξάνονται τα κέρδη των εταιρειών και των πλουσίων επενδυτών τους», τονίζει η Μπιανίμα.
Ποιους… αφορά η οικονομική κρίση
Σύμφωνα με την έκθεση της Oxfam, 3,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι, το φτωχότερο 50% του παγκόσμιου πληθυσμού, δεν είχε το παραμικρό όφελος από την παγκόσμια ανάπτυξη της περασμένης χρονιάς, την ώρα που το πλουσιότερο 1% ενθυλάκωσε το 82% του πλούτου που παρήχθη πέρυσι.
Από το 2010, δύο χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης του 2008, ο πλούτος της λεγόμενης «οικονομικής ελίτ» αυξάνεται κατά μέσο όρο περί το 13% σε ετήσια βάση, διευκρινίζει η Oxfam, κι η κορύφωση του φαινομένου καταγράφηκε μεταξύ του Μαρτίου του 2016 και του Μαρτίου του 2017, σε μια περίοδο κατά την οποία σημειώθηκε «η μεγαλύτερη αύξηση στην ιστορία του αριθμού των ανθρώπων η περιουσία των οποίων ξεπερνά το ένα δισεκατομμύριο δολάρια», με ρυθμό που έφθανε τον έναν νέο δισεκατομμυριούχο κάθε δύο ημέρες.
Η Oxfam τονίζει πως οι εργαζόμενες γυναίκες βρίσκονται «στη βάση της πυραμίδας». «Σε όλο τον κόσμο, οι γυναίκες κερδίζουν λιγότερα από τους άνδρες και υπερεκπροσωπούνται στις λιγότερο καλοπληρωμένες και επισφαλέστερες θέσεις απασχόλησης», διαπιστώνει η οργάνωση.
Παρομοίως, «στους 10 νέους δισεκατομμυριούχους, οι 9 είναι άνδρες», προσθέτει η Oxfam.
Η ΜΚΟ, η οποία συνηθίζει να δημοσιεύει μια έκθεση για τις ανισότητες πριν η οικονομική ελίτ πάει να συζητήσει στο Νταβός της Ελβετίας, απευθύνει μια έκκληση προς τους ηγέτες να φροντίσουν «η οικονομία να λειτουργεί για όλους κι όχι μόνο για μια πλούσια μειονότητα».
Συνιστά να περιοριστούν τα μερίσματα για τους μετόχους και τα πριμ για τους επικεφαλής επιχειρήσεων, να αυξηθεί ο κατώτερος μισθός, να τερματιστεί το «μισθολογικό χάσμα» μεταξύ ανδρών και γυναικών, να ενταθεί ο αγώνας εναντίον της φοροδιαφυγής.
Βάσει μιας δημοσκόπησης που διενεργήθηκε από την Όξφαμ σε δείγμα 70.000 προσώπων σε 10 χώρες και δίνεται στη δημοσιότητα ταυτόχρονα με την έκθεση, τα δύο τρία εκ των ερωτηθέντων θεωρούν ότι είναι «επείγον» να αντιμετωπιστεί «το χάσμα μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών». Η έρευνα αυτή έγινε στην Ινδία, στη Νιγηρία, στις ΗΠΑ, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στο Μεξικό, στη Νότια Αφρική, στην Ισπανία, στο Μαρόκο, στην Ολλανδία και στη Δανία.
Στις δηλώσεις της στο Ρόιτερς η Μπιανίμα επέκρινε ιδιαίτερα τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, που θα είναι παρών στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, όχι μόνο γιατί σχημάτισε «μια κυβέρνηση δισεκατομμυριούχων», αλλά κι επειδή η φορολογική μεταρρύθμιση την οποία προώθησε θα ωφελήσει τους πλουσιότερους και όχι τους απλούς Αμερικανούς. Στις ΗΠΑ, θυμίζει η Oxfam, οι τρεις πλουσιότεροι άνθρωποι κατέχουν πλούτο ίσο με αυτόν του φτωχότερου μισού του πληθυσμού.




Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία που δημοσιεύει το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, τα οποία αποδεικνύουν ότι την περίοδο 2010-2016 η περιβόητη εσωτερική υποτίμηση, με τη ραγδαία πτώση των μισθών, όχι μόνο δεν έφερε πτώση τιμών και αύξηση της ανταγωνιστικότητας, όπως διαχρονικά υποστήριζαν δανειστές και κυβερνήσεις, αλλά εκτόξευσε τα περιθώρια κέρδους της βιομηχανίας, ενώ αποτέλεσε και «ευκαιρία» για εκτεταμένες διαδικασίες εκκαθάρισης των πιο αδύναμων κεφαλαίων της μεταποιητικής βιομηχανίας.
Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι στη μεταποίηση η πτώση του δείκτη τιμών στο σύνολο της περιόδου 2010-2016 δεν υπερέβη το 3%, ενώ η μείωση του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος ανήλθε σε 37,5%(!), τόσο εξαιτίας των μεγάλων μειώσεων στις τρέχουσες αποδοχές όσο και χάρη στην αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας.
Στη δε ευρύτερη βιομηχανία, εκτός οικοδομών και άλλων κατασκευών, στην οποία εκτός από τη μεταποίηση περιλαμβάνονται τα ορυχεία και μεταλλεία, η παραγωγή ενέργειας και ο κλάδος της ύδρευσης, της αποχέτευσης και διαχείρισης απορριμμάτων, ο δείκτης τιμών αυξήθηκε κατά 4,2% έναντι μείωσης 29,1% του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος.
Εξαίρεση αποτελούν οι κλάδοι της οικοδομής και των υπηρεσιών, στους οποίους η μείωση των μισθών συμβαδίζει ως ένα βαθμό με τη μείωση των τιμών.
Σύμφωνα με την ανάλυση του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ (Κείμενο Πολιτικής 15/Ιανουάριος 2018), με τίτλο «Κόστος εργασίας και περιθώρια κέρδους στα χρόνια των μνημονίων», την οποία υπογράφει ο Ηλίας Ιωακείμογλου, τα έτη 2010-2016, ασκήθηκε στην Ελλάδα μια πολιτική εσωτερικής υποτίμησης (ή ανταγωνιστικού αποπληθωρισμού), της οποίας ο διακηρυγμένος στόχος ήταν η γενική μείωση των τιμών των εγχώριων αγαθών και υπηρεσιών έναντι των αντίστοιχων τιμών στις ανταγωνίστριες χώρες. Η πολιτική αυτή κρίθηκε αναγκαία διότι η ελληνική οικονομία δεν διέθετε την ανταγωνιστικότητα που θα της επέτρεπε να διατηρεί ισοσκελισμένο εξωτερικό ισοζύγιο.
Για να εκκινήσει και να επιταχυνθεί η διαδικασία της εσωτερικής υποτίμησης, οι ελληνικές κυβερνήσεις και οι διεθνείς οργανισμοί επέβαλαν μια πρωτοφανή για περίοδο ειρήνης μείωση των μισθών όχι μόνο των πραγματικών, αλλά και των ονομαστικών είτε απευθείας με διοικητικά μέτρα είτε μέσω της παρατεταμένης και βαθιάς ύφεσης είτε με διαρθρωτικές αλλαγές στην αγορά εργασίας.
Από τη θεωρία στην… πράξη
Η θεωρία της εσωτερικής υποτίμησης προβλέπει ότι οι μειώσεις του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος (που επιτυγχάνονται με μια πολιτική μείωσης του προϊόντος και συνακόλουθης αύξησης της ανεργίας) μετατρέπονται σε μειώσεις των εγχώριων τιμών, εάν όχι εξ ολοκλήρου, σε μεγάλο βαθμό, και σε κάθε περίπτωση σε βαθμό ικανό να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα.

Στα δεδομένα που εμφανίζονται στο Διάγραμμα 2, στο οποίο φαίνονται για κάθε τομέα παραγωγής το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος και ο αντίστοιχος δείκτης τιμών (πιο συγκεκριμένα ο αποπληθωριστής της προστιθέμενης αξίας) για την περίοδο της εσωτερικής υποτίμησης (2010-2016), διακρίνονται καθαρά δύο περιπτώσεις:

 
·  Στην πρώτη περίπτωση, του τομέα των υπηρεσιών και του τομέα των οικοδομών και άλλων κατασκευών, οι εγχώριες τιμές ακολούθησαν πλήρως τις μειώσεις του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος.



·  Στην δεύτερη περίπτωση, είτε της μεταποιητικής βιομηχανίας είτε της ευρύτερης βιομηχανίας (εκτός οικοδομών και άλλων κατασκευών), οι εγχώριες τιμές δεν ακολούθησαν τη ραγδαία μείωση του μοναδιαίου κόστους εργασίας: Στη μεν μεταποίηση, η πτώση του δείκτη τιμών στο σύνολο της περιόδου δεν υπερέβη το 3%, ενώ η μείωση του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος ανήλθε σε 37,5%, τόσο εξαιτίας των μεγάλων μειώσεων στις τρέχουσες αποδοχές όσο και χάρη στην αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας. Στη δε ευρύτερη βιομηχανία, εκτός οικοδομών και άλλων κατασκευών, στην οποία εκτός από τη μεταποίηση περιλαμβάνονται τα ορυχεία και μεταλλεία, η παραγωγή ενέργειας και ο κλάδος της ύδρευσης, της αποχέτευσης και διαχείρισης απορριμμάτων, ο δείκτης τιμών αυξήθηκε κατά 4,2% έναντι μείωσης 29,1% του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος.
Επομένως, ενώ στον τομέα των οικοδομών και άλλων κατασκευών καθώς και στον τομέα των υπηρεσιών οι τιμές μειώθηκαν κατ’ αναλογία των μειώσεων του μοναδιαίου κόστους εργασίας, αυτό δεν συνέβη στον τομέα της βιομηχανίας. Είτε πρόκειται για τη μεταποιητική βιομηχανία είτε για την ευρύτερη βιομηχανία εκτός οικοδομών και άλλων κατασκευών, υπήρξε απλώς ραγδαία υποχώρηση του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος και η υποχώρηση αυτή δεν μεταβιβάστηκε στις τιμές. Ως αποτέλεσμα, αντί του προβλεπόμενου ανταγωνιστικού αποπληθωρισμού, στην περίπτωση της βιομηχανίας πλην κατασκευών, υπήρξε αύξηση των περιθωρίων κέρδους.

Ευκαιρία… εκκαθαρίσεων στη μεταποιητική βιομηχανία
Αξίζει να σημειωθεί ότι η πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης απέτυχε ιδιαίτερα στη μεταποιητική βιομηχανία, δηλαδή σε εκείνο τον τομέα της οικονομίας όπου παρουσιάστηκαν οι μεγαλύτερες μειώσεις του μοναδιαίου κόστους εργασίας.



Όπως φαίνεται στο Διάγραμμα 3, η θεαματική μείωση κατά 37,5% του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος οφείλεται μεν στη μείωση κατά 21,8% της μέσης τρέχουσας αμοιβής εργασίας (στο σύνολο της περιόδου 2010-2016) αλλά οφείλεται και στην αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας κατά 25,1% την ίδια περίοδο. Η δε αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας πραγματοποιήθηκε σε συνθήκες μικρής μείωσης της παραγωγής, και επομένως προήλθε από μείωση της απασχόλησης: Ο αριθμός των μισθωτών περιορίστηκε κατά περίπου 70 χιλιάδες άτομα μεταξύ 2010 και 2016, ενώ ο αριθμός των αυτοαπασχολούμενων κατά περίπου 40 χιλιάδες. Οι αυτοαπασχολούμενοι της μεταποιητικής βιομηχανίας είναι σε μεγάλο βαθμό «αυτοαπασχολούμενοι που απασχολούν προσωπικό», δηλαδή εργοδότες μικρών επιχειρήσεων.
Αυτά τα στοιχεία συνηγορούν υπέρ της άποψης ότι υπήρξαν εκτεταμένες διαδικασίες εκκαθάρισης των πιο αδύναμων κεφαλαίων της μεταποιητικής βιομηχανίας, είτε με την παύση λειτουργίας μικρών επιχειρήσεων (γεγονός που υποδεικνύει η μεγάλη μείωση του αριθμού των αυτοαπασχολούμενων με προσωπικό) είτε με παύση λειτουργίας τμημάτων επιχειρήσεων, με συγχωνεύσεις τμημάτων και με άλλες αναδιαρθρώσεις που εξοικονομούν εργασία (από όπου προέρχεται η μείωση της μισθωτής απασχόλησης κατά περίπου 70 χιλιάδες άτομα).
Το μέσο περιθώριο κέρδους στη μεταποιητική βιομηχανία αυξήθηκε κατά 56%!


Τα παραπάνω στοιχειοθετούν την άποψη ότι η μεταποιητική βιομηχανία διήλθε κατά τα χρόνια της εσωτερικής υποτίμησης από περίοδο αμυντικής αναδιάρθρωσης, δίχως να επιδιώξει αύξηση των πωλήσεών της μέσω μείωσης των τιμών των προϊόντων της, επομένως χωρίς αύξηση του προϊόντος της αλλά με αύξηση της κερδοφορίας της. Αυτή η εκτίμηση ενισχύεται από τα στοιχεία του μέσου περιθωρίου κέρδους στους βασικούς παραγωγικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας.
Όπως φαίνεται στο Διάγραμμα 4, το μέσο περιθώριο κέρδους στη μεταποιητική βιομηχανία (υπολογισμένο με βάση το κόστος εργασίας) αυξήθηκε κατά 56% στην υπό εξέταση περίοδο, ενώ παρέμεινε πρακτικά αμετάβλητο στον τομέα των υπηρεσιών και μειώθηκε στον τομέα των οικοδομών και άλλων κατασκευών.


Στο Διάγραμμα 5 φαίνεται το μέσο περιθωρίου κέρδους, όχι μόνο με βάση το κόστος εργασίας αλλά και με βάση τις συνολικές δαπάνες για μισθοδοσία και για ενδιάμεσες αναλώσεις (πρώτες ύλες και υπηρεσίες που αγόρασαν οι επιχειρήσεις). Ανεξάρτητα από τον τρόπο υπολογισμού του μέσου περιθωρίου κέρδους, επιβεβαιώνεται ότι η μεταποιητική βιομηχανία δεν στράφηκε σε μια πολιτική επιθετικής αναδιάρθρωσης που θα αποσκοπούσε στη διεύρυνση των μεριδίων της στις αγορές του εξωτερικού αλλά σε μια πολιτική αύξησης των περιθωρίων κέρδους επί του ίδιου αμετάβλητου όγκου παραγωγής.
Τα κέρδη δεν πήγαν σε επενδύσεις
Το τι απέδωσε αυτή η πολιτική της αύξησης της κερδοφορίας φαίνεται στο Διάγραμμα 6: Κατακόρυφη αύξηση παρουσίασαν, στη διάρκεια εφαρμογής της πολιτικής της εσωτερικής υποτίμησης, τρεις δείκτες κερδοφορίας, δηλαδή το μέσο περιθώριο κέρδους ως προς το κόστος εργασίας και ενδιάμεσων αναλώσεων (στο οποίο ήδη αναφερθήκαμε παραπάνω), το μερίδιο των κερδών στην καθαρή προστιθέμενη αξία, και ο κυριότερος δείκτης κερδοφορίας, που είναι η απόδοση κεφαλαίου (δηλαδή το κέρδος προ φόρων, μετά τις αποσβέσεις ως ποσοστό του καθαρού κεφαλαιακού αποθέματος σε τιμές αντικατάστασης).



Η εκτίμηση ότι η μεταποιητική βιομηχανία κατά τα έτη 2010-2016 περιορίστηκε σε μια πολιτική αμυντικής αναδιάρθρωσης ενισχύεται περαιτέρω από το γεγονός ότι δεν μετέτρεψε τα κέρδη της περιόδου σε επενδύσεις παγίου κεφαλαίου.

 Όπως φαίνεται στο Διάγραμμα 7, η εξέλιξη της κερδοφορίας (που αναφέρεται στο διάγραμμα ως απόδοση παγίου κεφαλαίου) έρχεται σε έντονη αντίθεση με την εξέλιξη των ακαθάριστων και των καθαρών επενδύσεων παγίου κεφαλαίου στη μεταποιητική βιομηχανία: ενώ η κερδοφορία παρουσίασε αλματώδη αύξηση, οι καθαρές επενδύσεις παγίου κεφαλαίου ήταν αρνητικές από το 2012 έως το 2015, που σημαίνει ότι συρρικνώθηκε το παραγωγικό δυναμικό της μεταποίησης. Η φάση αποεπένδυσης στη μεταποιητική βιομηχανία φαίνεται ότι έληξε το 2016, αν και η βελτίωση είναι δυσδιάκριτη στα στοιχεία (Διάγραμμα 7).


Μη δίνετε σημασία στη δομική ανεργία: αν δεν έχετε δουλειά είναι επειδή δεν έχετε επιχειρηματικό πνεύμα. Μη δίνετε σημασία στο ασήκωτο κόστος διαμονής: αν η πιστωτική σας κάρτα έχει φτάσει στο όριο, ειστε ανήμποροι και απερίσκεπτοι. Μη δίνετε σημασία αν τα παιδιά δεν έχουν παιδική χαρά στο σχολείο: αν παχύνουν, φταίτε εσείς. Σε έναν κόσμο που διέπεται από τον ανταγωνισμό, αυτοί που μένουν πίσω ορίζονται και αυτοπροσδιορίζονται ως ηττημένοι.....  nostimonimar

__________________________________________________
'Όλα τα λαμπρά κι ωραία' ύμνος αγγλικανικός του 1848, από παιδικό βιβλίο της Cecil Frances Alexander. Ψέλνεται σε διάφορες μελωδίες συνήθως όμως πάνω στο τραγούδι 'Royal Oak' του 17ου αιώνα.
Αγαπήθηκε από Χριστιανούς πολλών δογμάτων και εποχών. Η Ενωμένη Εκκλησία του Καναδά έχει προσθέσει ένα τετράστιχο για λύκους και όρη.
Το τετράστιχο στο οποίο αναφέρομαι, πλέον συχνά παραλείπεται διότι στα σημερινά αυτιά ακούγεται στυγνή τέτοια αποδοχή των αδικιών του ταξικού συστήματος.
Μεταφράζω το επίμαχο: 
«Ο πλούσιος στο κάστρο του 
και ο φτωχός στην πόρτα

Ο Ο Θεός όλους τους έπλασε 
και όρισε τη θέση τους.»


 Oxfam για το 2017







Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2018

Εθνικισμοί και εμπρησμοί #Libertatia


Κι ενώ στο Λευκό Πύργο φούντωνε ο Καρνάβαλος με Μακεδονομάχους, κάποιο δικοί τους επιδόθηκαν σ' αυτό που πραγματικά απολαμβάνουν μαζί με τις φιέστες τους. Έκαψαν ένα διατηρητέο νεοκλασικό, χώρο κατάληψης που λειτουργούσε βιβλιοθήκη και σχολείο.
Να τους χαίρεστε!

Φέρνω εικόνες και σχόλια


ERT3Social‏  Για εμπρησμό στο διατηρητέο μιλούν οι κάτοικοι της περιοχής



Την κατάληψη Libertatia την έκαψαν οι φασίστες του "Kύκλου Ιδεάπολις", το βόρειο αντίστοιχο του "Propatria".

O ξεκάθαρα ναζιστικός κύκλος Ιδεάπολις, που δηλώνει ευθαρσώς στην ιστοσελίδα του ότι "ο εθνικισμός είναι ένστικτο επιβίωσης" --video https://youtu.be/G-RlJgWBdpc




Κτίριο κατάληψης στην Παπαναστασίου, Θεσσαλονίκη. 

Νωρίτερα φασίστες επιτέθηκαν στην Κατάληψη Libertatia & ΕΚΧ Σχολείο.

Η κατάληψη Libertatia μετά την φασιστική επίθεση που δέχτηκε και κάηκε ολοσχερώς. Δύναμη στους συντρόφους μας που σήκωσαν, όπως έχουν κάνει πολλές φορές, το πολιτικό βάρος να καλέσουν στην αντιφασιστικη συγκέντρωση σήμερα. ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ Libertatia.


Με μπλόκαραν οι φασίστες στο FB για 24 ώρες. Και με έχουν επικηρύξει. Μόνο από εδώ μπορώ να γράψω για την μαύρη ημέρα φασισμού στη Θεσσαλονίκη με τους φασίστες να καίνε την Libertatia. Τάγματα χρυσαυγιτών γυρνάνε στη Θεσσαλονίκη.


Απόγονοι του Βουκεφάλα επιτέθηκαν και έκαψαν ολοσχερώς την Κατάληψη Libertatia στην Θεσσαλονίκη. #Συλλαλητηριο

#Libertatia Κάηκε μια απο τις πιο καλες βιβλιοθήκες που υπηρχε εκει -ισως και πανελλαδικα -και που δημιουργήθηκε με μεγαλο κόπο και εξυπηρετούσε( αφιλοκερδως )και εκατονταδες παιδια και νεους της εκει περιοχής #οι_ναζί_καίγαν_βιβλία_κι_ανθρώπους



Η κατάληψη δέχτηκε διπλή επίθεση. Στη πρώτη με πέτρες και φωτοβολίδες. Στην δεύτερη με μολότοφ... Οπου και κάηκε από κουκούλοφορους




Άννα Δαμιανίδη....Θ’ αλλάξουν τώρα οι πολιτικές θέσεις των κομμάτων, έλεγαν οι δημοσιογράφοι του ραδιοφώνου, οι πιο κουλ. Δηλαδή φαίνεται πως όχι, δεν θα είναι εύκολο να συντομευτεί το όνομα αυτό, ήταν πολύ μαχητικό το συλλαλητήριο, κάψανε και μια νεοκλασική βίλα του 1899, αλλά ήταν λίγοι ακραίοι αυτοί, όπως εκείνοι στη Μαρφίν τότε, λίγοι ακραίοι που δεν αμαυρώνουν τους υπόλοιπους. Ετσι λένε αυτοί που ξέρουν. Οταν λίγοι ακραίοι δεν αμαυρώνουν τους πολλούς, καλύτερα να μην είσαι με τους πολύ λίγους, αυτούς που είναι μέσα στα καιόμενα κτίρια.
Γιατί θα πεθάνεις φριχτά και χωρίς καν αμαύρωση, χωρίς κανείς να τολμήσει να κάνει ανάλυση, όπως παλιά, για το πώς το πλήθος γίνεται όχλος. Ευτυχώς δεν ήταν κανείς στο κτίριο που κάψανε οι λίγοι ακραίοι στη Θεσσαλονίκη (χωρίς να αμαυρώσουν τους υπόλοιπους, μόνο την πόλη μαύρισαν λιγάκι, σιγά μωρέ, ποιος θέλει τέτοια ερείπια;).
Περίεργο που οι ακραίοι, οι οποίοι μαυρίζουν την πόλη, παίρνουν ζωές ενίοτε, αλλά δεν αμαυρώνουν τα πλήθη (μαγικό πράγμα), διαλέγουν πάντα νεοκλασικά κτίρια να κάψουν. Πρέπει να αναλύσουμε κάποτε αυτή την αρχιτεκτονική προτίμηση, χωρίς να αμαυρώσουμε τα πλήθη, εννοείται



Ανακοίνωση της Libertaria για τον εμπρησμό κτιρίου από ακροδεξιούς
Από

Pressroom -
Ιανουάριος 21, 2018
Κοινοποίηση στο Facebook
Κάντε Tweet στο Twitter

«Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι πρόκειται για μια εγκληματική ενέργεια, που θα μπορούσε να έχει και τραγικό απολογισμό, δηλαδή νεκρούς», αναφέρει σε ανακοίνωσή της, η συλλογικότητα Libertaria, για την επίθεση και τον εμπρησμό του διατηρητέου κτηρίου στη Θεσσαλονίκη από κουκουλοφόρους ακροδεξιούς. 

«Ας μην ξεγελιέται ο κόσμος: οι επιθέσεις αυτές και ο εμπρησμός του κτιρίου δεν θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς την “κάλυψη” του συλλαλητηρίου για τη Μακεδονία. Εκεί πήγαιναν και από εκεί γυρνούσαν. Όλες οι ακροδεξιές και νεοναζιστικές ομάδες καλούσαν εκεί, αλλά κανείς δεν νοιάστηκε για το γεγονός αυτό, προσφέροντάς τους κοινωνική νομιμοποίηση και δημόσιο χώρο για να εκφραστούν και να δράσουν», προσθέτει και τονίζει ότι «οι φασιστικές επιθέσεις δεν θα μείνουν αναπάντητες|.

Ολόκληρη η ανακοίνωση:

Σήμερα, Κυριακή 21/1, γύρω στις 13.30 το μεσημέρι και λίγο πριν το εθνικιστικό συλλαλητήριο για τη Μακεδονία, φασιστικές ομάδες που συμμετείχαν σ’ αυτό ξεκίνησαν μια σειρά επιθέσεων σε κατειλημμένους χώρους. Αφού πρώτα επιτέθηκαν στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο “Σχολείο” και απωθήθηκαν με επιτυχία, στη συνέχεια προσέγγισαν την κατάληψή μας, προκαλώντας ζημιές στην πρόσοψη και τον φράκτη. Οι ζημιές αυτές αποκαταστάθηκαν άμεσα από μέλη της συλλογικότητάς μας, τα οποία στη συνέχεια επέλεξαν να στηρίξουν την αντιεθνικιστική συγκέντρωση στην Καμάρα. Γύρω στις δυο ώρες αργότερα, ομάδα 60-70 φασιστών επιτέθηκε στην κατάληψή μας με μολότοφ και φωτοβολίδες, προκαλώντας τον εμπρησμό της. Εκείνη την ώρα δεν υπήρχε κόσμος στο κτίριο, καθώς βρισκόταν στην συγκέντρωση της Καμάρας. Καθόλη τη διάρκεια της επίθεσης έξω από την κατάληψη βρίσκονταν τόσο ασφαλίτες όσο και κλούβα των ΜΑΤ σταθμευμένη παραδίπλα, οι οποίοι και κάλυπταν την επίθεση χωρίς να παρέμβουν. Η αντίδραση της γειτονιάς πρέπει να αναφερθεί, καθώς κόσμος βγήκε στα μπαλκόνια φωνάζοντας προς τους φασίστες, οι οποίοι απάντησαν σε βρισιές και ρίψη φωτοβολίδων. Όταν οι φασίστες προσπάθησαν να προσεγγίσουν ξανά το Σχολείο, η αστυνομία κράτησε την ίδια στάση, καλύπτοντας τους φασίστες και αποκλείοντας τους συντρόφους μέσα στο κτίριο.

Ας μην ξεγελιέται ο κόσμος: οι επιθέσεις αυτές και ο εμπρησμός του κτιρίου δεν θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς την “κάλυψη” του συλλαλητηρίου για τη Μακεδονία. Εκεί πήγαιναν και από εκεί γυρνούσαν. Όλες οι ακροδεξιές και νεοναζιστικές ομάδες καλούσαν εκεί, αλλά κανείς δεν νοιάστηκε για το γεγονός αυτό, προσφέροντάς τους κοινωνική νομιμοποίηση και δημόσιο χώρο για να εκφραστούν και να δράσουν. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να γίνουν υπό άλλες συνθήκες και γι’ αυτό ας αναλογιστεί ο καθένας τη στάση του απέναντι στο φασισμό. Αυτές οι ενέργειες από τέτοιες παρακρατικές ομάδες λειτουργούν ως συμπλήρωμα της κρατικής καταστολής απέναντι σ’όσους αγωνίζονται και αντιστέκονται για κάτι καλύτερο. Ας αναλογιστεί ο καθένας ποιους ωφελεί ο εμπρησμός ενός κτιρίου με πάνω από έναν αιώνα ιστορίας, το οποίο και βρισκόταν σε καθεστώς εγκατάλειψης για δεκαετίες. Ενός κτιρίου που εμείς ως αναρχικοί, ελευθεριακοί κομμουνιστές και επαναστάτες αποφασίσαμε να καταλάβουμε και να συντηρήσουμε, αφενός για να καλυφθούν στεγαστικές ανάγκες προλετάριων, μεταναστών και ανθρώπων που βάλλονται από το κράτος και τον καπιταλισμό και αφετέρου για να δημιουργηθεί ένας χώρος ριζοσπαστικής πολιτικής ζύμωσης ατόμων και προώθησης μιας νέας ελευθεριακής κουλτούρας. Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι πρόκειται για μια εγκληματική ενέργεια, που θα μπορούσε να έχει και τραγικό απολογισμό, δηλαδή νεκρούς..........ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΕΣ

ΝΑ ΥΨΩΣΟΥΜΕ ΑΝΑΧΩΜΑΤΑ ΣΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

ΠΟΡΕΙΑ ΔΕΥΤΕΡΑ 22/1 ΣΤΙΣ 18.00 ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ












___________________________________________
Άννα Δαμιανίδη: Για ένα όνομα μακρύ http://pezotis.blogspot.gr/2018/01/blog-post_78.html

"Μακεδονία Ξακουστή" στο στράτευμα;



Σήμερα που γίνεται το μεγάλο συλλαλητήριο «για τη Μακεδονία» είδα στολές και φλάμπουρα και συνθήματα.


Θεωρώ πολύ επικίνδυνη τη μισαλλοδοξία και τρομακτικό παιχνίδι τον εθνικισμό. Δεν πρέπει να ανεχθούμε αναβίωση εμφυλιακών συνθημάτων και ασμάτων, ιδίως στο στράτευμα, τους νέους που στολές και πανηγύρια μοιάζει να θέλουν να τους παρασύρουν σε μονοπάτια που οδηγούν σε νεκρά ολέθρια «ιδανικά» και πολεμόχαρους ενθουσιασμούς.
Φέρνω από το Σπάρτακο, Επιτροπή Αλληλεγγύης_ Δίκτυο Ελέυθερων Φαντάρων.

Το διπρόσωπο κυβερνητικό παιχνίδι εθνικισμού και μισαλλοδοξίας αποκαλύπτεται στον ελληνικό στρατό, αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά ότι οι φιλονατοϊκοί που προωθούν την επίλυση του Μακεδονικού Ζητήματος με τους ακροδεξιούς Μακεδονομάχους είναι διαφορετικές όψεις της ίδιας αστικής αντεργατικής πολιτικής.
Την ίδια περίοδο που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παρουσιάζεται να επιχειρεί να κρατήσει χαμηλούς τόνους, στον Ελληνικό Στρατό καθημερινά και συστηματικά καλλιεργείται κλίμα ΠΑΡΟΞΥΣΜΟΥ με το ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ.

Με ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας των Πάνου Καμμένου και Δημήτρη Βίτσα, του ΑΓΕΣ Στεφανή και του Διοικητή του Δ Σώματος Στρατού Αντιστράτηγου Γεώργιου Καμπά, διεξάγεται μια πρωτόγνωρη επιχείρηση διαπαιδαγώγησης και εθνικιστικής υστερίας.

Καθημερινά και επαναλαμβανόμενα, οι φαντάροι που υπηρετούν στα διάφορα τάγματα διατάζονται να τραγουδήσουν "το Μακεδονία Ξακουστή".
Αφίσες με το εθνικιστικό τραγούδι, που έρχεται από τις πιο μαύρες εποχές του Μετεμφυλιακού κράτους και της ακροδεξιάς εθνικοφροσύνης,   έχουν αναρτηθεί παντού.
Μάλιστα, οι φαντάροι απειλούνται με τιμωρία αν δεν γνωρίζουν τα λόγια του μισαλλόδοξου άσματος.
Αποκαλύπτεται λοιπόν ότι η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία όχι μόνο επιχειρούν να κουκουλώσουν τις δραματικές κοινωνικές συνέπειες των Μμημονίων, την άθλια κατάσταση των μονάδων και την ακραία εργασιακή και οικονομική εκμετάλλευση των στρατευμένων.
Αλλά επιχειρούν να πωρώσουν τους φαντάρους, να φανατίσουν τον κόσμο της εργασίας ώστε να πραγματώσουν τον ρόλο του Αναλώσιμου που μας παραχωρούν στο πλαίσιο του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού και του αναβαθμισμένου ιμπεριαλιστικού ρόλου που διεκδικούν οι Έλληνες αστοί από τα Βαλκάνια μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο, την Μέση Ανατολή και Αφρική.
Εμείς καλούμε τους συναδέλφους να συγκρουστούν με τον Εθνικισμό και την καθεστωτική προπαγάνδα που πλασάρει η κυβέρνηση, ο Στρατός και οι φασίστες.
Είναι ο ορισμός "της εθνική ενότητας" που προωθεί τη δική μας καταπίεση και εκμετάλλευση, τη δική μας σφαγή στους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς τους.
Καλούμε τους συναδέλφους να αμφισβητήσουν και συγκρουστούν όπου και όπως μπορούν με όλο αυτό το κλίμα και την προπαγάνδα. 
Να καταγγείλουν τα εθνικιστικά-φασιστικά τραγούδια, να προβάλλουν την ανάγκη κοινών αγώνων των εργαζόμενων και της νεολαίας εναντίον του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της ΕΕ, των κρατικών εθνικισμών και Μεγαλοϊδεατισμών.  
Να βγούμε μαζικά Παραπονούμενοι, να συζητήσουμε με τους συναδέλφους, να αμφισβητήσουμε πρόσωπο με πρόσωπο τα στελέχη που ανοίγουν σχετική συζήτηση και κάνουν προπαγάνδα, να γράψουμε επιστολές καταγγελίας.

ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΑΙ - Ενωθείτε Μαζί μας 
στο ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
Μόνο Διεκδικώντας συλλογικά και αποφασιστικά μπορούμε να βελτιώσουμε την κατάσταση και την χακί καθημερινότητα.
Συνάδελφοι, έχουμε Δικαιώματα ως Πολίτες με Στολή και Αγωνιζόμαστε για αυτά.
Μόνο με κίνημα Μέσα και Έξω από τον Στρατό, με το ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ και τη συμβολή της ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ μπορούμε να σταθούμε με Αξιοπρέπεια απέναντι σε κράτος, κυβέρνηση, Στρατό και στρατιωτικό κατεστημένο.
Να φτιάξουμε ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΦΑΝΤΑΡΩΝ-ΝΑΥΤΩΝ-ΣΜΗΝΙΤΩΝ σε όλα τα στρατόπεδα, τις μονάδες της Πολεμικής Αεροπορίας και τα πλοία του Π.Ν.
Να βγούμε μαζικά στην Αναφορά Παραπονούμενοι, να δημοσιοποιήσουμε την Αυθαιρεσία και το Παράλογο του Στρατού.
Να σταθούμε ενωμένοι και μαχητικά απέναντι στον πόλεμο και τον εθνικισμό, το φασισμό και τον ρατσισμό, στην κυβερνητική πολεμοκαπηλεία και τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που φέρνουν την καταστροφή και την προσφυγιά, πόνο και αίμα
ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ-ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΥΜΕ 
για Ελληνική Ολιγαρχία-ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ 
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ 
Τηλ: 6932 955437 



Τρέχα για "το Βουκεφάλα και το Όνομα", αλλά μην αντιδράς στην Απαγόρευση της Απεργίας, την αρπαγή του σπιτιού, της σύνταξης και του μισθού σου!
Θα μας επιτρέψετε να εκτιμήσουμε ότι η ενδοαστική αυτή σύγκρουση είναι σικέ ως προς τον κόσμο της εργασίας, τον όποιο προσδοκούν να ενσωματώσουν σε διάφορες προτάσεις ¨εθνικής ενότητας", να τον υποτάξουν με εναλλακτικούς δρόμους στην αστική πολιτική, εξουδετερώνοντας ταυτόχρονα τις κοινωνικές εντάσεις που πυροδοτεί η όξυνση του κοινωνικού ζητήματος. 



Εξυπηρετεί δευτερεύουσας σημασίας επιδιώξεις της κάθε συνιστώσας του αστικού κόσμου -από την εκ νέου νομιμοποίηση και ενίσχυση των ΝΑΖΙ, τις ενδοκυβερνητικές ισορροπίες και την επιχείριση εκλογικής διάσωσης των ΑΝΕΛ, μέχρι την αναστήλωση του γοήτρου της Εκκλησίας. Στην πραγματικότητα, το σύνολο των αστικών πολιτικών δυνάμεων και ιδεολογικών μηχανισμών "τα δίνουν όλα", συμφωνούν απόλυτα στην επιτυχή εφαρμογή του αντεργατικού σχεδίου καπιταλιστικής  αναδιάρθρωσης, στην χάραξη του Μονόδρομου της νέας καπιταλιστικής κερδοφορίας όπως την σηματοδοτεί η κυβερνητική πολιτική των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τα Μνημόνια.
Για αυτό, ενώ όλοι τους "περιφρουρούν" και στηρίζουν το πολυνομοσχέδιο, μπορούν να συγκρούονται για το "όνομα της ΠΓΔΜ" αποπροσανατολίζοντας, καναλιζάροντας εθνικιστικά τις λαϊκές αντιδράσεις!....