Εντός μου ο εχθρός―και δεν κοιμάται

Δεν είμαι καλά. Όχι ότι έχει και μεγάλη σημασία. Συμβαίνουν χειρότερα γύρω μας.

Πώς το αντιμετώπισα;

Πήγα με ρίγη στη συγκέντρωση του ΜΟΙΚΟΝΟΣ (της Ανακύκλωσης, σας τα έχω πει), πήγα για καθαρισμό και λεύκανση στα δόντια μου-έτσι για να μου φτιάξει η διάθεση, βυθίστηκα σε πέλαγα τεκίλας κι αργιλέδες (νόμιμους-μην παρεξηγείτε) και γύρισα μετά από δωδεκάωρο ελπίζοντας να έχω πατάξει τον εχθρό. Μα ο εχθρός είναι εντός και δεν κοιμάται.

Άϋπνη πάλι λοιπόν, με μαύρες σκέψεις και αναβίωση παλιών τραυμάτων που νόμιζα πως εν σοφία επούλωσα. Δεν αρκεί η σοφία δυστυχώς. Ούτε ο χρόνος είναι πάντα ο γιατρός που λένε.

Ένα θα σας πω: Να είστε καλοί με τα παιδιά σας. Και αν δεν το 'χετε να βρίσκετε το θάρρος να τα δίνετε εκεί που θα αγαπηθούν.

Κι ένα άλλο θα σας πω. Λουλούδια. Ιδού τα τριαντάφυλλα που μου έφερε χθες ο κύριος Kastell.

Kαλημέρα.

Υιοθέτησα ένα γείτονα― και 7 με 9 ξέρετε πού θα είμαι

― Δάφνη σήμερα σου έχουμε δώρο, μου είπαν στην περασμένη βάρδια μου τα παιδιά που δουλεύουν στην αποθήκη της Ανακύκλωσης.

Νόμιζα πως θα ήταν βιβλία (που παρεμπιπτόντως θα το ξαναπώ: τα ξεχωρίζω και σας περιμένουν όποτε έρθετε, δωράκι από μας για σας). Δεν ήταν βιβλία και τον κοίταξα με παράπονο, υπέθεσα πως με πείραζε γιατί συχνά όταν διαχωρίζω απελπίζομαι αν κάποιος που δεν ήξερε έχει κλείσει σε σακούλα κάτι βρώμικο (γι αυτό το θέμα θα σας πω πιο πολλά πιο κάτω).

Αλλά δεν ήταν φάρσα το δώρο, είχε κρυφτεί. Κι όταν εμφανίστηκε, κόκκινο ριγέ και χνουδωτό, σκίρτησε η καρδιά μου από χαρά. Τους είχα σκάσει τόσο καιρό με το όνειρό μου, επαναλαμβάνοντας πως μας είναι απολύτως απαραίτητο κι είναι ντροπή να έχει στους δρόμους αδέσποτα κι εμείς, τόσοι άνθρωποι, να μη μπορούμε να στεγάσουμε μπλα μπλα και μπλά και με καταλάβατε: Αποκτήσαμε Γατάκι. Το οποίο είχε φάει ήδη σολομό, κοιμάται μέσα τα βράδια και αλητεύει ανάμεσα στους κάδους όλη την ημέρα.

Τώρα το νέο μου όνειρο είναι να φυτέψουμε ένα δενδράκι έξω από την πόρτα. Δεν ξέρω ακόμα τι μα αδειάζω συχνά τα νερά που τυχαίνει  τα μαγαζιά να μας τα στέλνουν μισογεμάτα και κάθε φορά λυπάμαι που δεν έχουμε κάτι να μεγαλώνει απ΄αυτά σαν την ιδέα μας.

Είμαστε χρήσιμοι οι εθελοντές διότι βοηθάμε (όσοι θέλουμε) στο ξεχώρισμα ανακυκλώσιμων όποτε κάποιος βιαστικός τα φέρνει αδιαχώριστα αλλά και επειδή υποδεχόμαστε κι εξηγούμε τι μαζεύουμε και πώς σε όσους θέλουν να συμμετέχουν αλλά δε γνωρίζουν πώς να το κάνουν. Είναι πολύ βολικό φτάνοντας να βρουν κάποιο γνωστό τους πρόθυμο να εξηγήσει.

Γι αυτό αποφάσισα ότι αν ακόμα δεν έχετε έρθει είναι χρήσιμο να σας πω τι μαζεύουμε διαχωρισμένα κατά κατηγορίες. Σας περιγράφω τα καλάθια-κάδους μας:

―μαλακά πλαστικά (μπουκάλια νερού/ αναψυκτικών)

―σκληρά πλαστικά

―σακούλες πλαστικές

―εφημερίδες

―περιοδικά

―χαρτί λευκό (π.χ. φωτοτυπίες, αποδείξεις, επιστολές)

―χαρτί γυαλιστερό, χαρτόνι, χάρτινες σακούλες

―αλουμίνιο (π.χ. 'κουτάκια' μπύρας, αναψυκτικών)

―σίδερο (π.χ. κονσέρβες)

Τα δυό τελευταία με διασκεδάζει να τα ξεχωρίζω πλησιάζοντάς τα στο μαγνήτη στον οποίο κολλά το σίδερο (καπάκια μπύρας κ.λ.).

Το άλλο που με διασκεδάζει είναι η μεγάλη ζυγαριά κι αν έρθετε στη βάρδια μου δε θα μου γλιτώσετε, θα σας ζυγίσω.

Αυτό που δε με διασκεδάζει όμως είναι η μυρωδιά όταν κάποιος έχει ξεχάσει να ξεπλύνει το μπουκάλι με γάλα και  το ξέχασε να σαπίζει στη σακούλα ώσπου να μας το φέρει. Ή το μπουκάλι του λαδιού που στάζει ή ό,τι σαπίζει και λερώνει τα υπόλοιπα. Τα ανακυκλώσιμα συμπιέζονται, γίνονται δέματα και αποστέλλονται αλλά πρέπει να είναι καθαρά. Γι αυτό συστήνω, αν δεν έχετε μαγαζί, να επιλέξετε τι καταναλώνετε πολύ και να μαζεύετε κυρίως αυτό. Π.χ. νερά που όλοι εδώ πίνουμε εμφιαλωμένα, ή περιοδικά ή ό,τι.

Επίσης, μια και δεν ανακυκλώνουμε το τέτραπακ όλοι εμείς πια μάθαμε να το αποφεύγουμε όπως αποφεύγουμε και τις πολλές σακούλες όταν ψωνίζουμε.

Όπως κάθε Δευτέρα σε λίγες ώρες, θα πάω στη βάρδια μου. Αν έχετε όρεξη είστε ευπρόσδεκτοι να προσφέρετε, εκτός των ανακυκλώσιμών σας και λίγο χρόνο. Ζητάμε εθελοντές.

Το άλλο που ζητάμε είναι υιοθεσίες. Όχι γατιών μόνο αλλά γειτόνων. Απόψε πηγαίνοντας με τα δικά μου θα περάσω από ένα φίλο που έχει μηχανή και θα τον ταλαιπωρούσε να κουβαλάει. Δεν είμαι η μόνη, το 'Υιοθέτησε Ένα Γείτονα' είναι ένας ακόμα τρόπος να καθαρίσουμε τον τόπο που ζούμε και να συμβάλουμε καθένας όσο κι όπως μπορεί.

Ακολουθήστε μας

και για απορίες και ξενάγηση

σήμερα  7-9 μ.μ. θα είμαι εγώ εκεί

και σας περιμένω.

________________________________________________________________

Στη φωτογραφία

 Προσοχή: στη σακούλα άχρηστα είναι το τέτραπακ που δεν το μαζεύουμε και το κλειστό μπουκάλι από γάλα που  θα έχει σαπίσει και θα μυρίζει. Ενώ στον κάδο πλάι οι κονσέρβες που μας έφεραν ξεπλυμένες.

Πιο πολλά στο blog μας: moikonos

Ηχορύπανση κι απόβλητα μα εγώ στη βάρδια μου

Ομολογώ ότι δεν τον ήξερα αλλά τον έμαθα κι αυτόν, αναγκαστικά λόγω ηχορύπανσης και πυροτεχνημάτων.

Για λίγο οι Ρέμοι κρατήθηκαν μακριά από τη γειτονιά μου (τραγουδιστικώς- που είναι κι αυτό που με ενδιαφέρει, ως πελάτες δε με νοιάζει).

Μα άρχισαν πάλι τα όργανα και τα πυροτεχνήματα. Και τι μας ξεκούφανε;

O 'Αιγύπτιος Ρέμος' Αμρ Ντιάμπ που ξεπέρασε τον ιθαγενή και σε αμοιβή αλλά και στα κέρδη του γλεντιού μέχρι που τέλειωσαν κι οι σαμπάνιες. 

Ο ιθαγενής τραγουδιστής παρών μα μη μου αρχίσετε τα γνωστά περί σπατάλης (μα ούτε τα άλλα περί εισροής τουριστικού χρήματος), οι πιο πολλοί πελάτες Άραβες και υπερμοντέλα άρα τα έσοδα μπήκαν όπως θα βγουν αφήνοντας πίσω μόνο απόβλητα και τρομαγμένα ζώα.

Φεύγω όμως, 

πάω στη θάλασσα και μετά όπως κάθε Δευτέρα θα σας περιμένω στην Ανακύκλωση ― ξέρετε πια, στη βάρδια μου 7-9μμ στο ΜΟΙΚΟΝΟΣ.

Σύνδεσμοι

Το blog του ΜΟΙΚΟΝΟΣ με πληροφορίες αλλά και δικό μου αρθρο.

video του γλεντιού:http://instagram.com/p/dIV4foKbpe/#

Εκεί θα είμαι κύριε, μήπως μετά την αρπαχτή...

Έχω μεγάλη αγανάκτηση για την ετήσια 'ζημιά' που έκανε πάλι ο κ. Ρέμος στη γειτονιά μου, κάτι σαν τα αίσχη της 'συναυλίας' Ρουβά πέρσι στο Καλό Λιβάδι.

Ξέρω τιμές, ξέρω τι έγινε, ξέρω ποσά και μενού, ακόμα και πόσο κόστιζε το τραπέζι (4 μπουκάλια 'σπέσιαλ') στον Καρρά –'το Βασιλάκη'. Δε θα τα πω, δεν είμαι ούτε Δημοσιογράφος ούτε όρισα τον εαυτό μου ελεγκτή στο πορτοφόλι κανενός. Πολλά μπορώ να πω μα δεν το κάνω, δεν είναι εδώ blog δημοσιογραφικό.

Αλλά τη γνώμη μου θα την ξεκαθαρίσω. Κατ' αρχήν ο Καρράς, εκεί που έπαιξε κανέναν δεν ενόχλησε. Το πόσα παίρνει (πόσα δίνετε δηλαδή, άλλου παπά ευαγγέλιο κι όχι δικό μου). 

Στους Ρουβά και Ρέμο όμως θα ήθελα πολύ να τα έλεγα μα επειδή δε νομίζω να διαβάζουν-και αν το κάνουν σίγουρα δε διαβάζουν εμένα, θα με υποστείτε εσείς που, ίσως ακούσατε πάλι πως 'βούλιαξε η Μύκονος ως το πρωί με εφοπλιστές και τηλετέτοιους.

Τι έγινε θα σας το πω: Ξανά μας τσάκισαν τα ντεσιμπέλ από παραλία, έσπασαν νεύρα ανύποπτων τουριστών κάθε είδους, από απλά παιδιά με ένα room to let έως ξένους με ιστιοφόρα ή θαλαμηγούς.

Και απορώ, εσείς οι θαυμαστές τους τους χαίρεστε στα μαγαζιά που παίζουν νόμιμα χειμώνες. Τι ζήτημα έχετε; Γιατί χρειάζεστε τη δόση και στην εξοχή; 

Κι εσείς κύριε Ρουβά, και κύριε Ρέμο, μπορεί να έχετε ανάγκη από αρπαρχτές (και ποιος δεν έχει εν τέλει στο χάλι που ζούμε) αλλά υπάρχουν και αξίες πάνω από τις ανάγκες σας.

Δε θα πω τι ζημιά κάνετε στον τουρισμό- σκεφτείτε το εσείς που θεωρείστε πατριώτες. Θα πω για το άλλο: τη Φύση ή τη Μύκονο που υποκρίνεστε πως αγαπάτε. 

Τη φύση πάλι χθες τη ρήμαξε η φωνή σας κύριε Ρέμο.

Αγριοκούνελα, σκατζόχοιροι, σαυράκια, φίδια, τα σκυλιά μας κι αιγοπρόβατα έζησαν κόλαση όσο κι οι ξένοι τουρίστες, όσο κι εμείς που ζούμε στη μεγάλη ακτίνα των ντεσιμπέλ και πυροτεχνημάτων σας.

Θα το σκεφθείτε και θα πάτε αλλού; Δεν το φαντάζομαι. Αλλά εσείς Κυρίες και Κύριοι την επομένη που θα πείτε 'αγαπώ τη Μύκονο' παρακαλώ να το θυμάστε πως η αγάπη θέλει πράξεις.

Δεν είμαι ήρεμη, θα τα έλεγα καλύτερα (κι έχω πολλά επί του θέματος, με λεπτομέρειες ανατριχιαστικές) μόνο, αν τύχει και περάσετε από εδώ εσείς που διαβάζετε φυλλάδες που σας δείχνουν τις τηλεπερσόνες να κολυμπούν στα απόβλητα των σκαφών τους σας κάνω ένα δωράκι με ημερομηνία:

Η φωτογραφία είναι από χθες, εκεί κολυμπήσαμε ολομόναχες με φίλη, σε κρυστάλλινα νερά και μοναξιά απόλυτη (γι αυτό και πούδε λέμε).

Κι ύστερα, αλλού για να αποφύγω για όσο μπόρεσα την ηχορύπανση που έφτανε ως το σπίτι μου, πήγα απ' ευθείας σε άλλη παραλία όπου ήπια τις τεκίλες μου κι άκουσα ένα μικρό κονσέρτο τραγουδίστριας της Λυρικής σε ένταση που τα τραπέζια τα της άμμου έτρωγαν και συζητούσαν ενώ εμείς κοντά, όσοι θέλαμε, ακούγαμε.

Άλλα δε θα σας πω.

7-9μμ ― όπως ξέρετε, θα είμαι στην Ανακύκλωση Πολιτών (ΜΟΙΚΟΝΟΣ). Εκεί θα είμαι κύριε Ρέμο  μήπως μετά την αρπαχτή έχετε όρεξη για λίγο εθελοντισμό; Έτσι.. για εξιλέωση..  

____________

Προσθέτω, 6 Αυγούστου 2013: 

Και για να καταλάβετε για τι μιλάω, ιδού τι έγινε με τον ίδιο κόσμο και τον ίδιο αοιδό λίγες μέρες μετά στην Πάρο (προσέξτε το άνετο «η παρέα ..... συνηθίζει να κυκλοφορεί οπλισμένη»: http://www.lykavitos.gr/archives/41601

Μοίκονος: Οι πολίτες καθαρίζουν

Το blog του Συνεταιρισμού μας: http://moikonos.wordpress.com/

Άρχισε από 1η Ιουλίου η επίσημη λειτουργία του συνεταιρισμού ΜΟΙΚΟΝΟΣ. Παραδίδουμε τα διαχωρισμένα προς ανακύκλωση στους ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ του Συνεταιρισμού, στην αποθήκη του που βρίσκεται ακριβώς απέναντι στον Συνεταιρισμό Υδραυλικών στο δρόμο Χώρας Άνω Μεράς.

Ας υποστηρίξουμε την πρωτοβουλία πολιτών τώρα που ψηφοθηρικές υποσχέσεις απέβησαν φρούδες και όνειρα κατέρρευσαν.

Κι εμείς από τα σπίτια αλλά, κυρίως, εσείς που έχετε μαγαζιά.

________________________________________

____________________________________

Για το νέο σκάνδαλο που αναμένουμε να ξεσπάσει ('Στη βουλή ο ΧΥΤΑ Μυκόνου")

δείτε την  κυκλαδίτικη εφημερίδα 'Κοινή Γνώμη' αν δεν προσέξατε τα containers με την παράνομη και επικίνδυνη μεταφορά  σύμμεικτων απορριμάτων: 

http://kepom.wordpress.com/2013/06/20/hyta_koinignomi/