Ο Καντάφι και η σκλάβα η απελεύθερη―ναι, για σας λέω Mrs C.

Έγραφα ένα φεμινιστικό κείμενο όταν με φώναξαν να δω 'τη Hillary'.

Το έχετε δει; Ακολουθούν οι φρικιαστικές εικόνες σύλησης κι οργής λαού, το μαρτύριο του τυράννου. Βλέπουμε τον Καντάφι ματωμένο, δίχως τις κομψές στολές δικής του επινόησης να σέρνεται ημιθανής και νεκρός για να μεταφερθεί μετά να τον δει ο Λαός Βασανισμένος πριν τον εναποθέσουν σε ψυγείο κρεάτων για να περνά πάλι ο λαός με φωτογραφικές μηχανές ώστε να πεισθεί πως όντως πέθανε ο δικτάτωρ.

Κι η Χίλαρυ Κλίντον η δημοκρατική; Περιμένει μήνυμα, κοιτά το κινητό, γελά κι αναφωνεί 'We came, se saw, he was killed' και ξεκαρδίζεται διορθώνοντας το ρούχο της σα μαθητριούλα. 'Θυμίζει ρωμαϊκό ρητό' σχολίασε ο ανεγκέφαλος Έλληνας παρουσιαστής την επομένη.

Όχι φίλε, δεν το θυμίζει μα το παραφράζει βλακωδώς, αρρύθμως κι ακαλαισθήτως.

Η αρχή του τέλους του Καντάφι ήρθε με Νατοϊκό βομβαρδισμό. Από λάθος την προηγουμένη χτύπησαν το σπίτι που κρυβόταν ο υιός, ο Mutassem, ο Μούτι ο 'δικός μας' που επισκεπτόταν συχνά τα παράλια της Αττικής και σας έλεγα πριν μήνες πως τον είχε γνωρίσει η Μαντάμ.

Προ Αραβικής Άνοιξης μοίραζε εκατοδόλλαρα στο πέρασμά του κι ως Άραβας όταν είχε ραντεβού με κυρία την έστελνε να καθίσει πίσω από τζάμι για να τον παρακολουθεί η φρουρά κι ερχόταν καθυστερημένος με χρυσά και συνοδεία.

Νεκρός κι αυτός, αγνώριστος με μαύρο μούσι και καμένος με τσιγάρα, περιφέρεται στο Διαδίκτυο.

Πριν από τα videos μας προειδοποιούν αν θέλουμε να δούμε τέτοιες εικόνες.

Πριν από τη Χίλαρυ Κλίντον δεν προειδοποιούν κι ας είναι χυδαιότερη, η πιο σοκαριστική.

'Είναι η Αμερική πολύ δημιουργική στην ανεύρεση σατανάδων', όπως είπε χθες Γάλλος σχολιαστής, μα περιμένουμε από τους πλανητάρχες μιά απόσταση και μιά ευγένεια κι όχι χαιρέκακο παιδικό θριαμβολόγημα.

Κι είναι και κάτι άλλο. Όταν ξεκίνησε το αιματοκύλισμα ζητούσαν στο Twitter οι Λίβυοι την επέμβαση της Αμερικής. Ο Ομπάμα δίσταζε. Διότι πήρε το θρόνο με υπόσχεση να κλείσει μέτωπα κι όχι ν΄ανοίξει. Τώρα που σκότωσε τον Νούμερο Ένα, το Μπιν Λάντεν και υποσχέθηκε πως στο τέλος του χρόνου θα έχουν αποχωρήσει τα στρατεύματα από το Αφγανιστάν και, πιο σημαντικό, τώρα που έρχονται εκλογές, χρειαζόταν ένα θρίαμβο.

Δηλαδή τόσους μήνες πέθαναν τόσοι άνθρωποι και βιάστηκαν κι έχασαν τα σπίτια και τη (μίζερη έστω) καθημερινότητά τους για να ξαναεκλεγεί ο ένας στην άλλη άκρη της γης.

Κι η Χιλαρυ η δημοκρατική; Έλεγαν πιο παλιά οι φεμινίστριες ότι αρκούσε να έχουμε γυναίκες στην κυβέρνηση για να τελειώσουν πόλεμοι και σφαγές. Ωραία που θα 'ταν! Μόνο ξεχνούσαν πως ο σκλάβος ο απελεύθερος μιμείται τον αφέντη κι αυτό μας το έδειξαν η Ρώσικη Επανάσταση και η Οργουελική 'Φάρμα των Ζώων' όσο και οι αδίστακτες κυράδες που πέτυχαν στο ανδρικό παιχνίδι.
Απολαύστε τις:

―――――――――――――

εικόνες
Στρατηγός Καντάφι και υιός Μούτι
και οι δύο από The Huffington Post 
όπου και video με τις τελευταίες στιγμές του Καντάφι.
Hillary Clinton: youtube.
――――――――――――――――――

Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι;

Χόσνυ Μουμπάρακ

Να στρώσ' καν δεν πρόλαβε η καμαριέρα και της επετέθη ο ώριμος κύριος φρέσκος από το ντους à la Μπερλουσκόνι.

Σε μιά εποχή της ζωής του που τον παρακολουθούν οι αντίπαλοί του, την ώρα που πανέτοιμος περιμέναμε πως θα αγωνιζόταν γιά το στεφάνι της καριέρας του, τη Γαλλική Προεδρία, την ώρα που ούτε ο χειρότερος εχθρός του δε θα τολμούσε να ελπίσει τέτοια γκάφα, ο Ντομινίκ Στρως Καν διέπραξε το αδιανόητο. Συμπεριφορά που ξαφνιάζει ―και πώς να μη γελάσουμε― αλλά μοναδική δεν είναι.

 Το Φόρεμα

Δε διαφέρει από τη σύλληψη του Χιού Γκραντ με την πόρνη Ντιβάιν Μπράουν σε μιά εποχή που κι εκείνος βρισκόταν στην κορυφή επαγγελματικά, αλλά και συναισθηματικά αφού μόλις είχε παρουσιάσει στο κόσμο τη μακροχρόνια σχέση του με το μοντέλο/ηθοποιό που τον συνόδεψε στην τελετή των Όσκαρ με το Βερσάτσε υπέρσκιστο φόρεμα το στερεωμένο με χρυσές παραμάνες.

Με τον κόσμο στα πόδια σου, εκατομμύρια στην τράπεζα και τη γυναίκα των ονείρων των θαυμαστών σου στο σπίτι τι την θες τη μπουρδελότσαρκα αγόρι μου; 

Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι; Παραπραξία το ονομάζουν οι ψυχίατροι. Υπό μιά πίεση που μας γυρνά σε πρωτόγονες ορμές, σχεδόν μας ανακουφίζει να δράσουμε όχι έξυπνα μα όπως περιμένουν οι εχθροί μας από εμάς. Σαν το παιδί που αν το πούμε ζωηρό, ζωηρό θα γίνει ή σαν τη  αγγλική παροιμία που λέει πως αν δώσεις στο σκυλί κακό όνομα κακό σκυλί θα έχεις. 

Γιά τους συγγραφείς (και τους αναγνώστες κλασικών μυθιστορημάτων) η πράξη του δεν είναι πρωτοφανής. Πρόκειται (λέει ο Λουί ντε Μιραντά στη Λιμπερασιόν) γιο αντίδραση Φιλοσοφικού Ήρωα. "Γιατί με την πράξη του στο Sofitel αρνήθηκε το μέλλον που οι άλλοι είχαν χαράξει γι’ αυτόν. Μ' αυτή την έννοια η επίθεση που φέρεται να έκανε στην καμαριέρα αποτελεί μια τρελή πράξη απόλυτης απελευθέρωσης, σχεδόν έργο τέχνης."

Ότι απογειώνει η εξουσία το ξέρουμε. Ότι οι πάρα πολύ πλούσιοι δεν υπακούουν σε όλους τους νόμους το έχουμε συνηθίσει. Κι όπως λένε οι εγκληματολόγοι μιά παραβατική συμπεριφορά που δεν τιμωρείται γίνεται συνήθεια. Επειδή, συνειδητά ή όχι, το άτομο αισθάνεται υπεράνω νόμων. Πόσο περισσότερο όταν πρόκειται για πολιτικό και νομοθέτη.

Είναι ο τρίτος βασιλιάς που πέφτει από το θρόνο του τον τελευταίο καιρό. Ο Γκαλιάνο (με την παρανοϊκή του ρατσιστική επίθεση σε μιά άσχετη κυρία), ο Μπιν Λάντεν (που κύριος οίδε ποια μεγαλομανία τον έσπρωξε να κρύβεται άοπλος κι αφύλακτος) και τώρα ο Στρως Καν, άρχων του χρήματος και (κατηγορούμενος ως) βιαστής.

Χόσνυ Μουμπάρακ (προσέξτε τη ρίγα)

Έχει κάτι αστρολογικό ο καιρός μας; Ανδρώνεται ο Αντίχριστος κι αρχίζει να τα βάζει με βασιλίσκους; Δεν ξέρω κι ούτε θα ήξερα. Μονάχα, από το μακρινό μου βράχο σα να διαφαίνεται κάτι κοινό. Η αυτοκαταστροφική καταβαράθρωση ως σύμπτωμα της σύγχρονης επιτυχίας που, πια, συνεπάγεται τη σελεμπριτική διασημότητα, δηλαδή την απόλυτη και μόνιμη έκθεση σε κοινή θέα.   

_______________________________

Σημ.: Η Libération ζητά χρήματα γιά να ανοίξει τη Σελίδα της. Γι αυτό δίνω μεν το link εδώ αλλά συστήνω το πολύ καλό άρθρο στον Ανταποκριτή 
Τη μεγέθυνση του κοστουμιού του Χόσνυ  Μουμπάρακ με τη ρίγα-ύφανση με το όνομά του (HOSNYMUBARAK) μου την έστειλαν όταν ξεκίνησαν οι φασαρίες στην Αίγυπτο. Δε μπορώ να εγγυηθώ πως δεν είναι τρικ διότι δεν ξέρω αν γίνεται τέτοια ύφανση ούτε πόσο θα κόστιζε. Αλλά όσο τρελά ματαιόδοξο θα ήταν αν παράγγελνε τα υφάσματα των κοστουμιών του με το όνομά του στη ρίγα τόσο σοκαριστικό είναι και που μας φαίνεται λογική τέτοια ναρκισσιστική σπατάλη. Αν ξέρετε (από υφάσματα ή από Μουμπάρακ) σας παρακαλώ να μου το διαλευκάνετε.

______________________________________________________

Οσάμα Μπιν Λάντεν ο Σεΐχης των σύγχρονων Χασάσινς

    

                     

       

  Περί Ανάγνωσης

 ή

Επιστολές Προς Έναν Αναγνώστη

  ΣΤ'

......Tο λέει κι ο Mίλτον κι ο Σαίξπηρ, το λέει κι ο Σέλλεϋ τόσο ωραία στο «Mην κλαίτε για τον 'Aδωνι, έχει μόλις ξυπνήσει από της ζωής το όνειρο», το λένε με τον ένα ή άλλο τρόπο όλες οι θρησκείες. Aυτό που έχουμε για ζωή είναι ένα μικρό διάλειμμα ανάμεσα σε δύο εποχές θανάτου. Kι ο Παράδεισος δεν είναι παρά η φρούδα ελπίδα μας πως τα φαινόμενα απατούν, το μέλλον θα ειναι λαμπρότερο από το παρελθόν.

     O Mάρκο Πόλο, ο πρώτος δυτικός που έφτασε στην Kίνα (και στον οποίο χρωστάμε τα μακαρόνια) φυλακίστηκε όταν επέστρεψε στην Iταλία διότι οι χίλιες εικόνες που διηγείται στην καταπληκτική αυτοβιογραφία του άξιζαν λιγότερο από τρείς λέξεις: «Δε σε πιστεύουμε». Eκεί λοιπόν, στο δρόμο για την Kίνα, διηγείται πως συνάντησε και τον ισλαμικό θρύλο του Γέρου του Bουνού που τόσο αγαπώ.

     Hταν ένας Γέρος μια φορά κι έφτιαξε ένα Παράδεισο ακριβώς όπως τον περιγράφει το Kοράνι. Mε δέντρα που έχουν ίσκιο πυκνό, ρυάκια με γάργαρα νερά, αγοράκια στρουμπουλά και γυναίκες που κοιμάσαι μαζί τους κάθε βράδυ και το επόμενο πρωί είναι πάλι παρθένες, (το τελευταίο, όπως μπορει να πιστοποιήσει και κάθε επιτυχημένη πόρνη της Tαϋλάνδης ή της προκομμουνιστικής Σαγκάης είναι ευκολότερο από το να δημιουργήσεις ένα ωραίο κήπο- αλλά με συγχωρείς, ξεφεύγω από το φιλοσοφικότατό μας θέμα).

     Oπου πετύχαιναν οι έμπιστοί του Γέρου του Bουνού ένα δυνατό νέο άνδρα λοιπόν, έβρισκαν ένα τρόπο να τον ναρκώσουν, τον μετέφεραν στον παράδεισο και ο νέος με πολύ χασίσι κι όλα τα καλά χανόταν στο μαγικό κήπο. Aλλά για λίγο. Mόλις συνήθιζε την αποχαύνωση της ονειρικής αυτής ζωής, τον έφερναν μπροστά στο Γέρο του Bουνού ο οποίος του εξηγούσε πως ναι, είχε πάρει μιά γεύση του παραδείσου μα τώρα έπρεπε να γυρίσει στη γη κι ο μόνος τρόπος να επιστρέψει ήταν να πεθάνει σε ένα πόλεμο ιερό για ένα σκοπό μεγάλο. Eτσι, λέει ο μύθος, φτιάχτηκε το τρομερό σώμα των άφοβων Xασάσινς που έμπαιναν στη μάχη με τρομακτική ορμή για να προλάβουν να σκοτώσουν πρίν να σκοτωθούν κι από το όνομά τους (που βγαίνει από το χασίς ή το χασίς από αυτό -δεν ξέρω) έχουμε την λέξη για το δολοφόνο σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες.

     Ποιός που έχει διαβάσει το Mάρκο Πόλο δε θυμήθηκε τους Xασάσινς όταν είδε τον Mπιν Λάντεν με τη γενειάδα, το καλάσνικοφ και την αίγλη αμύθητου πλούτου, να καλεί με γλυκειά φωνή τους άγνωστους στρατιώτες του να ανταλλάξουν τον κόσμο αυτό με έναν καλύτερο αλλάζοντας τον κόσμο που εγκατέλειπαν; Δεν είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος πολιτικός που ακουμπάει σε παλιούς θρύλους για να γοητεύσει μα τι περίεργο που σ' εμας η εικόνα έγινε τρισδιάστατη όχι όταν ξαναδιαβάσαμε το Kοράνι ..............

☪

Το ανωτέρω για το θάνατο του ζωντανού θρύλου, του πλουσιόπαιδου που πέταξε το κινητό και τις πέντε συζύγους κι αφιέρωσε τη ζωή  και την αμύθητη περιουσία του σε ένα ιδανικό, είναι απόσπασμα από την Επιστολή στ', από τα Περί Ανάγνωσης που έγραψα για το Περι-Γραφής .

    

Ο Γέρος Του Βουνού (το ποίημα )

    αλλά και

      'Ο στερνός θρίαμβος του Οσάμα' του Γιάννη Βαρουφάκη όπου εξηγεί πώς '..προκαλώντας την Δύση να βασανίσει, να σκοτώσει χωρίς δίκη, να παραβεί αρχέγονες τελετουργίες απόδοσης του νεκρού στους συγγενείς του (θυμάστε το επιχείρημα της Αντιγόνης;), να ζητωκραυγάζει τον θάνατο ενός μισητού αντιπάλου, ο Οσάμα Μπιν Λάντεν πέτυχε τον τελευταίο θρίαμβό του..' 

Για την Ιστορια.
 Τοτε που ο Independent ταυτιζε τον Οsama Bin Laden με την ειρηνη.

          _____________________________________________

Οσάμα "Ο Γέρος Του Βουνού"

     

Ακούγοντας, με το πρώτο φως, τον Πρόεδρο Ομπάμα να ανακοινώνει πως ο Σεΐχης που έψαχνε όλη η γη είναι νεκρός, αφιερώνω στη μνήμη του το τραγούδι που έγραψα γι αυτόν, Ιανουάριο του 2003.

Για το Γέρο του Βουνού, εμπνευστή των Χασάσινς και  evil genius του καιρού μας.

    

                                                  
                                        ☪
           Ο ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ

                           ἀφιερωμένο στούς Χασάσινς

Ὁ Γέρος τοῦ βουνοῦ

ὁ Γέρος τοῦ βουνοῦ

φτιάχνει πολεμιστές

φτιάχνει τούς ἥρωες.

Ὁ γέρος τοῦ βουνοῦ

χαμένος στόν καπνό

τόν ἄγριο πόλεμο

κάνει παράδεισο.

Στή μάχη ὅταν ὁρμοῦν

τό θάνατο ποθοῦν

γιατί ἐκεῖ, ἐκεῖ , ἐκεῖ ᾽ναι τά φλουριά,

πίστη, τιμή, ἱερά καί ἡ ἀγάπη τους.

Ὁ γάμος κι οἱ χαρές

μῦθος γι᾽ αὐτούς εἶν᾽ κι ὄνειρο

κι ἡ Πύλη μέ σπαθί καί πόνο θ᾽ ἀνοιχτεῖ

σέ τάφο μακρυνό στρατιώτη ἄγνωστου.

Ὁ Γέρος τοῦ βουνοῦ

μέ τόν καπνό ρουφᾶ

ἡρώων αἵματα

ὅραμα ὁ θάνατος.

              ☪

Επίσης: Ο Οσάμα Μπιν Λάντεν ο Σεΐχης των σύγχρονων Χασάσινς , απόσπασμα από την  Επιστολή  Προς Εναν Αναγνώστη (ΣΤ΄) 

_________________________________________________