Ανατολή σελήνης στο παραθυράκι. Στα μέσα του χειμώνα υψώνεται ανατολικά, πίσω από τα βράχια κι η Πόρτα Της Ληνώς στο πλάι της.
Από την «Πόρτα της Ληνώς» μου η «Πανσέληνος».
Ερώτηση:
―Έχετε δηλώσει/ διαπιστώσει (μέσα σας ή προς κάπου) ποτέ στη ζωή σας πως είστε δυστυχισμένη/ος;
Και εάν ναι (ή όχι) πώς ορίζετε τη Δυστυχία;
________________________________________
✪
Εικόνα
Σε τοίχο μου στην Αθήνα
Γάτα , σχέδιο by Mr Kastell [☨heShop]
Παντρεύονται η γη κι ο ουρανός, το πάνω και το κάτω, το πριν και το μετά. Κι εμείς, στιγμές θνησιγενείς αιωρούμαστε με τα σκυλιά και τα γατιά μας απεικονισμένοι σε εύθραυστα κεραμικά.
Σε ένα πιάτο βλέπω την παλιά μου φίλη. Κουλουριασμένη γάτα, πλούσια φτέρη, γαλανά νερά και μπλε του κοβαλτίου. Λευκές γραμμές πάνω στο χρώμα του κεραμιδιού. Γαρύφαλλα και κυπαρίσσια και πέρα από τις θάλασσες μικρά αχνά νησιά.
Σκυλιά πιστά, πουλιά, ταξίδια θάλασσες.
Και το όνειρο και ο θάνατος.
Ανοίγουν οι ουρανοί και κατεβαίνουν να παντρευτούν τη γη
Στην έκθεση της Μαριάννας Παπαγεωργίου, ξαναβρήκα μέσα στα κεραμικά της την παλιά μου φίλη.
Στη γκαλερί της επίσης παλιάς φίλης Έλενας Παπαδοπούλου.
Το πιάτο το δικό μου θα το δείτε μετά τα Χριστούγεννα όταν έρθει στο παντοτινό του σπίτι.
Μα εν τω μεταξύ
Υπερσυστήνω. Και συνοδεύω με το’ Marriage of Heaven and Earth
συνοδευτικό της έκθεσης κείμενο της Μαριάννας.
Πετράκη 15, στο Σύνταγμα
Marriage of Heaven and Earth
Once upon a time, we used to daydream for pleasure. But at some point, we came to regard this as an escape from reality. Taking a break. So, we were split in two: Into the person experiencing Life (on Earth) and the person experiencing the Dream. And every now and then, these two occasions would fleetingly meet up.
Meanwhile, we are constantly assaulted by earthly matters. We only have to look at an animal or tree, be it an urban stray or a jungle creature, a bush or a rainforest canopy, to be fearful for its certain unfortunate demise. The dread and desperation set in only to be followed by a wish to escape.
This is so troubling, that we turn to authorities for a solution. These days, everybody is telling everybody what to do and think. What’s wrong, how to fix it, how to get from over here to over there. Even being in the present, which is great advice, is not really useful because by the time you are in the present, it’s already in the past. We want to be told how to reach the wanted and avoid the unwanted. In the end, we form strong convictions not quite sure which belong to us and which are adopted but we defend them anyway like sleepwalkers and move on to the next problem.
But we still remember the Daydream and wish it was just that: A Dream that appears while you are awake. A way to connect the in between of these two worlds.
The first lockdown gave some people hope because it felt a lot like an in between with clear skies, silence, community, peace. The space not to do. But then it was over and, though we remember it, it’s like all those other moments of connection to loving and pleasure and sorrow. You say: this is it! I will remember it! And then it ebbs away and, as it washes out of your body, you say oh well, and go back to the frustration of feeling that something vital is missing.
But the atmosphere of these experiences remains. This is the Marriage of Heaven and Earth; a place where everything fits, even when it is upside down; no longer allergic to existence or struggling to find harmony all the time. There is comfort and beauty and play and worry and anger and depression.
What is it like to look at this, to like this, to ignore directions, recipes and advice giving? To be in this extraordinary, luminous world, to be of this world and to enjoy it or be grief stricken by it and to say: Yes this is it. There isn’t somewhere else where I should be and I’m left out and how do I get there? I’ve arrived. I’ve awoken to my Daydream.
For W who was such a star
________________________________________________
RADIO ATHÈNES http://www.radioathenes.org
×
Radio Athènes institute for the advancement of contemporary visual culture is a non profit organization registered in Athens with vat id # EL997216854.
Flexible, independent, nomadic, interdisciplinary, Radio Athènes works together with local and international artists and institutions to present exhibitions, lectures, screenings, and readings in the fields of contemporary art, literature, philosophy, dance, and the applied arts.
The centre of operations that doubles as a bookstore is on
15 Petraki Street in Athens, Greece, zip code 10563, near Mitropoleos Square.
Opening hours during exhibitions are Wednesday 4-8 pm, Saturday 12-4 pm and by appointment.
The nearest metro stops are Syntagma and Monastiraki.
You can reach us at wave@radioathenes.org
If you want to see what we are up to you can follow us on Facebook, Instagram
Founding Director Helena Papadopoulos
Founding members Andreas Melas, Ion Constas
Το DODO η εκπληκτική ταινία του Πάνου Χ. Κούτρα με εξαιρετική πλοκή και απολαυστικό διάλογο,
παρουσιάστηκε στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση / Οnassis Cultural Centre Athens.
Την ταινία υπερσυστήνω.
Μα για μάς τους παλιούς φίλους ήταν ένα Reunion συγκινητικότατο που ξεκίνησε με την αναφορά από σκηνής των θανάτων
Των αγαπημένων μας Ελένης και Ειρήνης αδελφών Βουρλούμη και συνεχίστηκε μετά την προβολή με συναντήσεις, των εν ζωή ακόμα, φίλων που μάς σημάδεψαν από την πρώτη νιότη και συνετέλεσαν να γίνουμε αυτό που είμαστε σήμερα.
Για σάς ίσως είναι μόνο ονόματα, για μένα είναι κομμάτια της ζωής μου…
Πρώτος ο Πάνος βέβαια- παιδιόθεν κολλητός
Και
Μαριάννα Παπαγεωργίου
Δημήτρης Ξανθούλης
Ρεβέκκα Καμχή
Παναγιώτης Ευαγγελίδης
Άντζελα Μπρούσκου
Μιχάλης Νερομυλιώτης Αντωνία Μπλέτα
Και - η οικογένειά μου πιάνει μια σειρά καθισμάτων
με
Μαρία Χαρτοφυλακίδου
Γιάννη Κοκιασμένο
Εύη Αδριανού
και, εννοείται
Ελισάβετ Χρονοπούλου και Πάρι Μέξη.
[Αν ξέχασα αγαπημένο φίλο μη θυμώσετε, θα θυμηθώ και θα προσθέσω.. Κι αν έχετε φωτογραφίες ή videos όπως εκείνο που κουβεντιάζω με το Δημήτρη Ξανθούλη ενώ σε πρώτο πλάνο χορεύει η Σμαράγδα Καρύδη,
παρακαλώ στείλτε το να το προσθέσω στο blog
διότι σ' αυτό δεν τα παίρνει η ροή και μένουν να θυμνόμαστε]
Ακολουθούν τα του Dodo (από Κάννες και αθηναϊκή πρεμιέρα)
Και
φωτογραφίες εμών των δικών.
— στην τοποθεσία Στέγη Ιδρύματος Ωνάση / Οnassis Cultural Centre Athens.
Έκθεση εικαστικών και βιβλίων Μυκόνου ανοίγει απόψε 7 Οκτωβρίου στη Μύκονο.
Κι εγώ εκεί, με την Πόρτα Της Ληνώς μου, ποίησή μου εμπνευσμένη από τη ζωή μου στο νησί και εικονογραφημένη με μια θαυμάσια φωτογραφία της Πόρτας της Ληνώς, προσφορά του φίλου και σπουδαίου φωτογράφου PierreCouteau.
Πολλές και πολλοί οι ντόπιοι καλλιτέχνες
Και θα χαρώ να σας δω
Να τιμήσουμε και να θυμηθούμε των νησί όπως το αγαπάμε,
Νησί της Τέχνης, του σεβασμού του Άλλου και του αλλούτερου και της ελευθερίας.
Όσοι πιστοί προσέλθετε!
Από 7 ως 16 Οκτωβρίου
Κι 8:30 μμ απόψε εγκαίνια- στην Αίθουσα Δημοτικής Πινακοθήκης Μυκόνου στο Ματογιάννι (οδός Καλογερά).
Μέρος των εδσόδων από την πώληση των έργων μας διατίθεται για φιλανθρωπικό σκοπό, την ενίσχυση του συλλόγου ‘Ανεμόμυλοι’.
Τέλος εποχής:
#RIP Πέθανε η Βασίλισσα του Ροκ και του Πανκ.
#RIP Queen Elizabeth the Queen of Rock.
End of an era.
___________________________________________________________________
Πορτραίτο by Zinsky
Τελευταία βραδιά της έκθεσης της Μόνικας Δέρπαπα και του Ρίτσαρντ Νορθ, αγαπημένων μου φίλων Μυκονιωτών* και τιμημένων παλιών μελών τοu 'Mykonos Tribe'.
Στην Αίθουσα Συριώτη της Δημοτικής Πινακοθήκης Μυκόνου.
---------------------------------------------------------
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
*Μυκονιωτών: Κατά τον καβαφικό αυτοπροσδιορισμό «Αιγυπτιώτης» κι όχι «Αιγύπτιος», Μυκονηιωτες είμαστε κι εμείς οι απ' αλλού, οι δίχως μυκονιάτικη καταγωγή, που επιλέξαμε για τόπο μας τη Μύκονο κι εγκατασταθήκαμε τον περασμένο αιώνα στο νησί. Πάνω σε στις κοινές ιδέες και προτιμήσεις που μας έφεραν εδώ από ετερόκλητα μέρη του κόσμου, αφομοιώσαμε χαρακτηριστικά των ντόπιων όσο και των μακρινών
Σχετικά με τη δική μας «Φυλή» της Μυκόνου έχουμε δύο Σελίδες στο FACEBOOK (εκτός από πολλά δικά μου~) και στις συλλογές:
MYKONOs Tribe 80's & 90's, https://www.facebook.com/MYKONOs-Tribe-80s-90s-149924925026126/
ΜΥΚΟΝΟς TRIBE ® .... last centuryhttps://www.facebook.com/groups/144484018911691
Πιο πολλά:
Richard North Monika Derpapa https://www.facebook.com/profile.php?id=100006779147019
H Κηπουρική είναι η Ζωγραφική των ατάλαντων στα εικαστικά.
'Εξω από την κρεβατοκάμαρά μου, τα καλοκαίρια, ανθίζει η Βουκαμβίλια ως παραπέτασμα μπροστά στη μικρή ‘αλεόπορτα’ του μικρού κελιού. Διακριτική προστασία σχεδιασμένη από εμένα που δε μπορώ να σχεδιάσω.
_________________________________