«Άσπρο του κρίνου
της πανσελήνου
αυτό το φως.
Η σελήνη πώς
ανοίγει δρόμο
στο μαύρο τρόμο.... »
Ανατολή σελήνης στο παραθυράκι. Στα μέσα του χειμώνα υψώνεται ανατολικά, πίσω από τα βράχια κι η Πόρτα Της Ληνώς στο πλάι της.
Από την «Πόρτα της Ληνώς» μου η «Πανσέληνος».
«...Θολά τ' αστέρια
σαν καλοκαίρια
που πέρασαν.
Και φέρνει θλίψη
που θα μας λείψει
ό,τι έφυγε.
Χαρές και πόνοι
και τώρα μόνοι
θυμόμαστε.»
Φεγγαρολουσμένοι στίχοι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή χρονιά...