8 προς 9 Νοεμβρίου, σωμάτων των ασωμάτων, η επέτειός μας

8 προς 9 Νοεμβρίου είναι η επέτειός μας,

η νύχτα που ο Κύριος Kastell κι εγώ γνωριστήκαμε―με τη βιβλική έννοια, διότι με την κοινωνική ήμασταν ήδη γνωστοί αφού κινούμασταν στους ίδιους κύκλους― κι από τότε είμαστε μαζί ως τώρα.

 

8 Νοεμβρίου, αγία ημέρα της σύναξης αρχιστρατήγων Μιχαήλ και Γαβριήλ και των λοιπών αγίων ασωμάτων και ουρανίων Ταγμάτων, ημέρα της Αεροπορίας κι όλων των ιπταμένων (είπαμε: σωμάτων κι ασωμάτων), βρεθήκαμε τυχαία στο Λούκι*, της οδού Χάριτος, μπαρ φίλων που πλέον απαθανατίστηκε στο γνωστό τραγούδι. Τυχαία βρεθήκαμε κι όταν έκλεινε τον κάλεσα να συνεχίσουμε τη βραδιά στο Κόκκινο Δωμάτιο, το δωμάτιο που κρατούσα πλάι στο σπίτι του πατέρα μου με τον οποίο ζούσα τότε.

Δεν κοιμηθήκαμε εννοείται και το πρωί ο Κύριος  Kastell είχε να πάει στο PopEleven των Αδελφών Φαληρέα όπου εργαζόταν, υπεύθυνος εισαγωγής και πωλήσεων για τον τομέα «ξένης» μουσικής που ακόμα λατρεύει.

Το ότι περπάτησα μαζί του ως εκεί αντί να μείνω να ξεκουραστώ, σήμερα, μετά από δεκαετίες λέει κάτι για το δέσιμο που επακολούθησε. Μα τότε ακόμα, με τη ζωή να ανοίγεται μπροστά μας φαινομενικά απέραντη, αυτό δεν πήρε κι ούτε ήθελα να πάρει καμιά συμβολική σημασία. Απλώς, τον συνόδεψα σε ένα δεκάλεπτο περίπατο στον Περιφερειακό Λυκαβηττού, μέσα από τη Δεξαμενή ως τη Σκουφά που αποχαιρετιστήκαμε αμήχανα, όπως κάνουν οι νέοι μετά από μια νύχτα sex και κουβέντας.

 

Είχε πάει 9 Νοεμβρίου. 

Ημέρα που 10 χρόνια μετά έπεσε το τείχος του Βερολίνου επανενώνοντας τη Γερμανία, Ανατολή και Δύση.

 

9 Νοεμβρίου γιορτάζουμε. Διότι 9 είχε πάει όταν με συνόδεψε στο Κόκκινο Δωμάτιο.

 

  Κάπου υπάρχει κι ένα ποίημά μου επετειακό,

Κι αν έχετε «Τα Ιαπωνικά Λουλούδια Του Τσαγιού» αναγνωρίζετε ίσως ότι είναι ένα βιβλίο μου εμπνευσμένο στη σχέση μας αυτή την ισόβια όπως την έβλεπα τα πρώτα χρόνια που ζήσαμε μαζί.

 

Από τότε άλλαξαν πολλά και τίποτε. Οι ίδιοι είμαστε μα άλλοι. Οι αναμνήσεις πια δε με χαροποιούν μα συχνά με βαραίνουν μα αν κάτι μένει είναι η απέραντη αγάπη κι η εκτίμηση, ο θαυμασμός (ναι ακόμα) σε βαθμό λατρείας αλλά και η εγωιστική χαρά για τον τρόπο που μου φέρεται ως σήμερα- με μια λεπτότητα που τον χαρακτηρίζει, τη λεπτή ευγένεια που άλλοι μεταχειρίζονται μόνο στην αρχή.

 

Χρόνια μας Πολλά

κι ίδια κι απαράλλακτα!!

 

*Το γνωστό τραγούδι γράφτηκε για τη φίλη μας Ρενέ που δε ζει πια, μια κοπέλα εκπάγλου καλλονής που οι σχέσεις της με μουσικούς (αλλά όχι με τους αδελφούς Κατσιμίχα ή το Νίκο Ζιώγαλα που δούλευε τότε στο μαγαζί) άφησαν εποχή και μνήμες.

Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας ~ ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΟ ΛΟΥΚΙ https://www.youtube.com/watch?v=4HdmNPoxZUI

ΕΙΚΟΝΕΣ

―Σελίδες από τα Ιαπωνικά Λουλούδια Του Τσαγιού μου

Από τα 'Ιαπωνικά Λουλούδια Του Τσαγιού' μου.

https://kastellakia.blogspot.com/2023/07/blog-post.html

https://www.facebook.com/photo/?fbid=327115487356359&set=a.305973569470551

3 Νοεμβρίου Λάικα #govegan #animallovers #crueltyfree #animal #animalcrossing #stopeatinganimals #friendsnotfood #AnimaLiberAction

 

Animaliberaction

. ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΆΜΕ

Στις 3 Νοεμβρίου 1957 ένα μικρό θηλυκό σκυλί με το όνομα Kudrjavka (γνωστό σε όλους ως 'ΛΑΙΚΑ') στάλθηκε στο διάστημα σε ένα ταξίδι μονόδρομου.

Χρησιμοποιήθηκε ως «επιστημονικό πείραμα».

Η προετοιμασία του, μαζί με άλλα σκυλιά, ήταν ένα ατελείωτο βασανιστήριο: 20 ημέρες σε στενά κλουβιά, ώρες και ώρες φυγοκέντρησης με ηλεκτροδια στο κεφάλι μέχρι να ασφαλιστεί η Λάικα στο διοικητήριο Sputnik τρεις μέρες πριν την εκτόξευση.

Οι Σοβιετικοί επικοινώνησαν στον κόσμο ότι ο σκύλος θα ζούσε για εβδομάδες και, αν η ανάρρωση δεν ήταν δυνατή (αδιανόητο επειδή ο Sputnik δεν είχε θερμική ασπίδα) μια αξιοθρήνητη ένεση θα τον "έκοβε για ύπνο. ”

Σήμερα γνωρίζουμε ότι η καημένη η Λάικα έζησε ίσως οκτώ ώρες, ίσως μερικές μέρες, δεμένη μέσα στον μικρό κύλινδρο, μέχρι που η υπερθέρμανση του την έκαψε ζωντανή.

Την θυμόμαστε ως ένα από τα πολλά σύμβολα της εκμετάλλευσης ζώων

#govegan #animallovers #crueltyfree #animal #animalcrossing #stopeatinganimals #friendsnotfood #AnimaLiberAction

Δώρα γενεθλίων-2023

Δώρα γενεθλίων.

Φωτογραφία αναμνηστική πριν φύγω από την Αθήνα. 

Ήταν μαζί μου για μια μέρα ο Κύριος Kastell και νωρίς το απόγευμα το γενεθλίων μου είχα επίσκεψη, το σπίτι γέμισε με αγάπη, μέσα στη ζέστη του αθηναϊκού Οκτωβρίου. 

Η αδελφή μου Ελισάβετ με αιφνιδίασε με ένα μπουκέτο μωβ μικρά χρυσάνθεμα· εξαίσιες τρούφες σε ένα κόκκινο κομψό κουτί· βιβλία φρέσκα: ‘Chevreuse’] του Πατρίκ Μοντιανό- μετάφραση από το  δικό μας Αχιλλέα Κυριακίδη και Jon Fosse: ‘Το άλλο όνομα ΕΠΤΑΛΟΓΙΑ Ι-ΙΙ’ στα ελληνικά από το Σωτήρη Σουλιώτη (και, όπως κάνω, επέμενα για αφιέρωση)·σκληρού εξωφύλλου Moleskin στο μέγεθος και στο κατακόκκινο του αγαπώ- και.. καΙ..είναι τόσο πολλά που ανησυχώ ότι κάποιο ξέχασα.

Από τον Κύριο Kastell το τσαντάκι ‘Nana’ της Vivienne Westwood (που τι να πρωτοπώ, καινούργια απ’ την ίδια δε θα έχουμε, πέθανε πέρσι η designer του Punk κι είναι σα χθες που τόσα ήθελα στο μαγαζί της στην  King’s Road μα άλλα πια δε θα επιθυμήσω, άλλα δε θα φτιάξει*, κι είναι συμβολική πια η Nana κι όχι ειρωνική).

Από την αενάως κολλητή μου Αριάδνη Νικολούδη κάρτα με μήνυμα προσωπικό συνοδεύει πορτραίτο μου από την Ili- μας: η γνωστή χαρακτηριστική φιγούρα της ως  εγώ―με το βασιλικό στο μπούστο.

Από τη συνεργάτιδα και φίλη μου εξέχουσα μορφή του δύσκολου ακτιβιστικού μας κλάδου, φεμινίστρια Ruth Birgin  (δώρο επίσης που έκανε παράκαμψη από συνέδριο στο  Βερολίνο για να με δει πριν επιστρέψει στην Ινδονησία όπου κατοικεί): τετράδιο από χειροποίητο χαρτί,, καφές της Java (που όντως είναι ο καλύτερος του γούστου μου),σύμβολα του Ινδονησιακού θεάτρου, ξύλινα χειροποίητα επίσης μικροσκοπικά πιατάκια με το κουταλάκι τους και μια βεντάλια μαύρη στην οποία, συμπτωματικά το τρίγωνο είναι το αρχικό μου, ένα Δέλτα που την ύπαρξή του αγνοούσε αφού για εκείνη είναι η Daphne.

 

Δώρο πολύτιμο και όλες οι ευχές,

Χρόνος σα από το χρόνο που κυλά που τον ξοδέψατε για να μου γράψετε ή να μου τηλεφωνήσετε για να ευχηθείτε καταδεικνύοντας ότι με θέλετε που ζω ― γι’ αυτό και, με χαρά σας το ανακοινώνω πως το αποφάσισα, θα παραμείνω ακόμα ανάμεσά σας, δε θα φύγω.

 

Ευχαριστώ.

 

Προλαβαίνουμε: «Το πάθημα δε θα γίνει μάθημα» (μάς προειδοποιεί) 15/10/2023 #εκλογες2023

Σας το είπε, μη γκρινιάζετε μετά:

«Το πάθημα δε θα γίνει μάθημα»*

Προλαβαίνετε, προλαβαίνουμε!

Αυτό έχω να σας πω, η Αθηναία

που στο κέντρο της Αθήνας γεννήθηκα και μεγάλωσα κι αγάπησα κι έζησα κι ακόμα, που ζω αλλού, έχω πάντα ένα διαμέρισμα εδώ από όπου σας γράφω σήμερα.

Ποτέ η Αθήνα δεν ήταν χειρότερη, ποτέ δεν είχε τσιμεντωθεί έτσι, δεν είχαν κοπεί δέντρα (ακόμα και στο Λυκαβηττό) δεν είχε διασπαταληθεί (για να μην πω χειρότερα) το δημόσιο χρήμα, οι φόροι και τα χρέη μας, κονδύλια που χρωστάμε κι εμφανίζονται ως επενδύσεις, ποτέ δεν είδα τόση παραίτηση κι εγκατάλειψη, κλειστές σκονισμένες επιχειρήσεις, κουρελιασμένες τέντες στα μπαλκόνια, σπασμένα πεζοδρόμια, άστεγους ανθρώπους στα σκαλιά των 'μεγάρων' και ποτέ ξανά τόση ένοπλη Αστυνομία να φυλάει την κουρελαρία μας.

Και ποτέ δε διοικήθηκε με τόση αλαζονεία.

 

Προλαβαίνουμε.

Μην αδιαφορήσετε, μην πάτε για μπάνια ή καφέδες σήμερα.

Κατανοώ.

Κι εγώ για πολλά χρόνια δεν ψήφιζα.

 

Κατανοώ.

Την περασμένη Κυριακή μπορεί να πήγατε για το σταυρό σε φίλους, γείτονες, ξαδέρφια, ακτιβιστές, μπασκετμπολίστες και ηθοποιούς που θαυμάζετε. 

Δικαίωμά σας. Μα σήμερα δεν έχει σταυρούς.

Σήμερα κρίνεται η αλαζονεία, η απάτη, η κακογουστιά κι η μιζέρια, η απόλυτη περιφρόνηση του κατοίκου αυτής της πόλης

 

Σας εκλιπαρώ.

Μια ταυτότητα θέλει. 

Κι υπενθυμίζω: φίλους ΧΑ δεν έχω άρα αυτό δε χρειάζεται να αναφερθεί μα το λευκό ευνοεί το δυνατό.

Επιλέξτε και ψηφίστε.

Είναι ώρα ανάγκης.

 

 

Ακολουθεί το κάλεσμα της φίλης μου Μίνας Κακανιά. Και links του «Το πάθημα δε θα γίνει μάθημα» (για να το ξέρετε από τώρα) και του περί δένδρων. 

Προλαβαίνουμε.

https://www.youtube.com/watch?v=VNb8HdoXMhs από 0:26

Mina Kakania

Αν και έχω γεννηθεί στην Αθήνα, πρώτη φορά στην ζωή μου, μετακόμισα στο κέντρο της, το 2019.

Τον μισό χρόνο πάντα μένω στην Πάρο, και τον άλλο μισό έμενα στο Παλαιό Φάληρο, όπου είχαμε ένα Δήμαρχο πρότυπο, τον Διονύση Χατζηδάκη. Ο Χατζηδάκης ήταν πάντα παρών, τα είχε παντα καλά με όλον τον κόσμο, ανεξάρτητου κόμματος, και βοηθούσε απεριόριστα στο να γίνει ο δήμος του όσο καλύτερος γίνεται. Μας είχε κακομάθει, η αλήθεια είναι. 

Ερχόμενη στο κέντρο, έφριξα. Τα έργα που γινόντουσαν, έμεναν έτσι για παρά πολύ καιρό, σαν να ήταν παγωμένα στον χρόνο. Ξεκινούσε ένα σκάψιμο, και μπορούσε να μείνει έτσι για ατελείωτους μήνες χωρίς να υπάρχει δε, κάποιο χρονοδιάγραμμα αποπεράτωσης.

Σαν τα σχέδια να μην είχαν μελετηθεί σωστά, σαν να μην τα παρακολουθούσε κανείς, σαν να μην νοιαζόταν άνθρωπος. 

Τρεις φορές την εβδομάδα, περπατούσα από το σπίτι μου στ Λ.Αλεξανδρας στο Σύνταγμα, ( του οποίου οι περγολες είναι πιο άσχημες από ξενοδοχεία Κρήτης ενός αστέρος - αλλά αφήνω το αισθητικό στην άκρη), με κίνδυνο κάθε φορά να με πατήσει αυτοκίνητο - καθώς δεν υπήρχε καν πεζοδρόμιο λόγω των "έργων" ή των απεριόριστων τραπεζοκαθισμάτων. 

Δεν υπάρχει άνθρωπος του περιβάλλοντος μου, που να μην έχει πάθει κάποιο ατύχημα, (από στραμπούληγμα μέχρι σπάσιμο) σε κάποια από όλα αυτά τα λεγόμενα "έργα" που έκανε ο Δήμαρχος. 

Αγαπημένοι μου φίλοι Αθηναίοι , σκεφτείτε τα παιδιά σας, και ψηφίστε οποιοδήποτε άλλον από τον νυν Δήμαρχο, που σας κορόιδευε ψιλό γαζί, τόσα χρόνια. 

(Δεν νομίζω ότι έχω φίλους της ΧΑ, γι αυτό και δεν αναφέρω τον ακατονόμαστο. )

Ο Δήμος ΔΕΝ είναι πολιτική ψήφος. 

Ψηφίστε με το μυαλό, την λογική, τον κοινό νου! 

Στον δικό μου δήμο, στον Δήμο Πάρου, πολίτες από όλα τα κόμματα έχουν ενωθεί σε έναν συνδυασμό, για να φέρουν την ανατροπή, γιατί δεν σκέφτονται KOMMAΤΙΚΑ όταν πρόκειται για τον τόπο τους. 

Έχουμε καταλήξει όλοι οι άνθρωποι από τα προάστια να ψηφίζουν στον Δήμο Αθήνας, ενώ δεν έχουν πατήσει ποτέ το πόδι τους στο κέντρο, μόνο και μόνο για να υποστηρίζουν την ΝΔ.

Δοκιμάστε οποιονδήποτε άλλον. 

Θα είναι σίγουρα καλύτερος.

Mina Kakania

Θα ψηφίσετε έναν τόσο ευθαρσή ψεύτη, όπως είναι ο Κώστας Μπακογιάννης ; 

Το 2019 υποσχόταν φύτευση 75.000 δέντρων.

Σήμερα ΤΟ ΑΡΝΕΙΤΑΙ. 

link w/ video

 https://www.facebook.com/stamesakaistaexo/videos/281493154350257

 

https://www.youtube.com/watch?v=VNb8HdoXMhs από 0:26

_________________________________

Προσθέτω  

15 Οκτωβρίου '23, 

λίγες ώρες αφού έκλεισαν οι κάλπες,

λίγες ώρες πριν τα γενέθλιά μου

Σχόλιό μου στο FB κάτω από την Ανάρτηση

Προσωπικά το Δούκα δεν τον γνωρίζω

μα σήμερα χάρηκα 

σα να ήταν δικός μου άνθρωπος. 

Δώρο γενεθλίων να απαλλαγούμε από τηνη τρέλα του πριονιού και της μπουλντόζας.

Κι επειδή εμείς δεν κλωτσάμε ηττημένους,

ολόψυχα εύχομαι αυτή να είναι η τελευταία φορά που γράφω για το Μπακογιάννη 

(κάνω μια και μόνη εξαίρεση, πρώτη και τελευταία, 

ώστε να μην ξεχαστεί τι περάσαμε και τι κληρονομιά αφήνει στους επερχόμενους):

Στο καλό να πάει,

καλά να είναι όπου θα είναι

και/ όμως/ κι απαρεγκλίτως-

ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΜΑΣ και ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΑΣ!!!

από 

ManosLondinium

Με την ευχή η Αθήνα να εκλέξει τον Χάρη #Δουκα για δήμαρχο. Οι Αθηναίοι αξίζουν καλύτερα. Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, θερμά συγχαρητήρια αγαπητέ συνάδελφε για τον πολιτικό πολιτισμό σου και την ποιότητα που εισήγαγες με τον μεστό λόγο σου!#εκλογες

Aggelos Mendrinos  @AngelMendrinos

Χαμένος των εκλογών στην Αθήνα και ο Σάκης #Ρουβάς. Άντε να του ξαναδώσει 200 χιλιάρικα ο #Μπακογιαννης για τις τελευταίες του εορτατιστικές εκδηλώσεις ως Δήμαρχος!

ΕΥΡΗΜΑ 

από Tolis @glfxs · Oct 11, 2023

Η Μαρίκα Μητσοτάκη με παρρησία για τον άχρηστο εγγονό -από μικρός φαινόταν - πώς τον περνούσαν στο σχολείο:  https://x.com/glfxs/status/1712078527904764064?s=20 

https://www.youtube.com/watch?v=B-hLwQ8dGLE 

Katerina Mandila Nikoloudi

.....έμεινε στην ίδια τάξη! Επιτέλους

_________________________________________________________________________

#Δούκας #Μπακογιάννης #εκλογες2023 #εκλογές