Για τις παραλίες: 11 Ιουνίου 7 μ.μ

 

Σύμφωνα με το Σύνταγμα, οι αιγιαλοί και οι παραλίες είναι δημόσια (εκτός συναλλαγής) και κοινόχρηστα. Κύριος προορισμός τους, ως κοινόχρηστα, είναι «η ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση του κοινού σε αυτά, καθώς και η επικοινωνία της ξηράς με τη θάλασσα, λιμνοθάλασσα, λίμνη ή ποταμό». Εξαίρεση επιτρέπεται μόνο για την εξυπηρέτηση επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος.

-Υπάρχουν ιδιωτικές παραλίες στη χώρα μας;

Οχι.

 

Συγκέντρωση για τις παραλίες

Η συγκέντρωση για τις παραλίες θα γίνει στην Πάρο την Κυριακή 11 Ιουνίου και ώρα 7 μ.μ. στην αίθουσα του "Αρχίλοχου" υποστηριζόμενη και από την Περιβαλλοντική Ομάδα του Συλλόγου. Ζητούμε το αυτονόητο. Να σταματήσει η παρανομία να διώκονται οι πολίτες από το έδαφός τους, από την πατρίδα τους. Ένα θέμα είναι να ξανακοιταχθεί ο νόμος αυτός της παρανομίας να ενοικιάζονται οι παραλίες που σύμφωνα με τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου αποτελούν δημόσιο αγαθό. Μετά τα γεγονότα της Μυκόνου και τις κατεδαφίσεις αυθαιρέτων αυτό μπορεί να γίνει αν και πρέπει να ξαναρωτήσουμε γιατί άργησαν σαράντα χρόνια να το πάρουν χαμπάρι! Εμείς θα επιμείνουμε στα εξής: α) τι ακριβώς λέει ο υπάρχων νόμος β) Πού εμπλέκεται η αυτοδιοίκηση και γιατί μέχρι τώρα δεν έχουμε ενδιαφερθεί που διώκονται πολίτες από τις ακτές! γ) Γιατί το ανέχτηκαν αυτό οι ίδιοι οι πολίτες. δ) Πού εμπλέκεται η αστυνομία και το λιμεναρχείο. Δεν νομίζω να οφείλουν προστασία στους ενοικιαστές πειρατές και παραλιοφάγους, αλλά στους πολίτες. ε) Μέχρι την ισχύ του μη νόμιμου αυτού νόμου θα πρέπει οι επιχειρηματίες να ορίσουν το μέρος ακριβώς που ενοικιάζουν και το μέρος που είναι για τους πολίτες, γιατί είναι γνωστό ότι καταλαμβάνουν όλη την παραλία, σαν να είναι κληρονομιά από τον παππού τους! στ) Πολλές κατασκευές και εγκαταστάσεις είναι μέσα στο γιαλό, οπότε καλό είναι να υπάρχει και κάποιος χάρτης που ορίζει την περιοχή του γιαλού και της παραλίας. Τα τοιχάκια μέσα στη ζώνη του αιγιαλού πρέπει να γκρεμιστούν. ζ) Πολλές παραλίες δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για ενοικίαση και κακώς έχουν ενοικιαστεί (δεν έχουν λ.χ. το απαιτούμενο πλάτος και μήκος). η) Θα πρέπει να έχουμε τα τηλέφωνα υπεύθυνου του δήμου, του λιμεναρχείου και της αστυνομίας, ώστε σε περίπτωση που πολίτης διώχνεται από τον κακομαθημένο επιχειρηματία να ζητούμε προστασία. Επίσης το τηλέφωνο της εισαγγελίας στη Σύρο. θ) Θα χρειαστούμε και νομικούς στην συγκέντρωση, αλλά καλό θα είναι να διαβάσουμε πρώτα τον νόμο που ισχύει.

Ευχαριστούμε τον "Αρχίλοχο" για την ευαισθησία του.

Για την Κίνηση Πολιτών

Χρίστος Γεωργούσης 

-Σε ποιον ανήκουν ο αιγιαλός και η παραλία;

Σύμφωνα με το Σύνταγμα, οι αιγιαλοί και οι παραλίες είναι δημόσια (εκτός συναλλαγής) και κοινόχρηστα. Κύριος προορισμός τους, ως κοινόχρηστα, είναι «η ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση του κοινού σε αυτά, καθώς και η επικοινωνία της ξηράς με τη θάλασσα, λιμνοθάλασσα, λίμνη ή ποταμό». Εξαίρεση επιτρέπεται μόνο για την εξυπηρέτηση επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος.

-Υπάρχουν ιδιωτικές παραλίες στη χώρα μας;

Οχι. Κάθε επιχείρηση που γειτνιάζει με παραλία οφείλει να διατηρεί ελεύθερη την πρόσβαση των λουομένων (αν δεν υπάρχει άλλη πρόσβαση) μέσω των εγκαταστάσεών της. Αν με κάποιο τρόπο μια επιχείρηση προσπαθεί να παρεμποδίσει την πρόσβαση των πολιτών στην παραλία (με αποτρεπτικές πινακίδες, περιφράξεις ή φύλαξη) οι πολίτες πρέπει να απευθύνονται στην αστυνομία. Μοναδική εξαίρεση, οι λιγοστές οργανωμένες πλαζ για τις οποίες έχει θεσπιστεί εισιτήριο.

-Τι επιτρέπεται σε αιγιαλούς και παραλίες;

Ο γενικός κανόνας είναι ότι επιτρέπεται η παραχώρηση της «απλής» χρήσης τους, αλλά όχι η κατασκευή μονίμων εγκαταστάσεων. Η απλή χρήση περιλαμβάνει τα γνωστά ομπρελοκαθίσματα, πλωτές εξέδρες για θαλάσσια σπορ, φουσκωτές «παιδικές χαρές». Σε κάθε περίπτωση, η παραχώρηση (που γίνεται έναντι τιμήματος) δεν πρέπει να επηρεάζει τον κοινόχρηστο χαρακτήρα τους. Η παραχώρηση πραγματοποιείται είτε απευθείας από το υπουργείο Οικονομικών ή από τον δήμο.

-Με ποιους όρους επιτρέπεται να τοποθετούνται ομπρέλες και ξαπλώστρες;

Η μέγιστη επιτρεπόμενη επιφάνεια δεν μπορεί να ξεπερνά το 50%

_____

από 

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΗΣ

 

Πόσες γυναίκες βούτηξαν για το Σταυρό;

Πόσες γυναίκες βούτηξαν για το Σταυρό;

Και γιατί;

_______________________________________

Ειλικρινής η απορία μου και, παρότι βεβαίως έχω άποψη για το γιατί,

με ενδιαφέρει η γνώμη σας.

#ΤωνΦώτων #Θεοφάνεια

Όλες οι Απαντήσεις: https://www.facebook.com/daphne.chronopoulou.9/posts/10225116315749525

Τροφή για σκέψη; Επίσης ελάχιστες γυναίκες κι εδώ κι ας μην έχει παπάδες.:

This is what football is all about 💙🥹pic.twitter.com/tU1UWROI8n

— Italian Football TV (@IFTVofficial) January 9, 2023

Ευρυδίκη Τσουμάκα

Μάλλον είναι πιο έξυπνες  Πάντως συμβαίνει να βουτάνε και γυναίκες

Daphne Chronopoulou

 Μα ναι, «και γυναίκες» αλλά σπάνια και μια όχι παρέα όπως γίνεται με τα αγόρια.

Δεν το ενθαρρύνει η Εκκλησία, ήταν η γύμνια, ήταν κι εκείνες οι προκαταλήψεις πως θα πάθουμε από το κρύο «μητρικά» όπως το έλεγαν παλιά και τάχα δε θα γίνουμε μάνες…

Είναι κι ο συμβολισμός: η γυναίκα είναι της νύχτας και της Φωτιάς παρά της θάλασσας της πρωινής….

 

Ставрос Константинидис

"Οι γυναίκες δεν πρέπει να μιλάνε" είπε ένας τράγος στο Κιλκίς πριν 5 χρόνια ανήμερα των φώτων. 

Δεν τις θέλουν τις γυναίκες ..

 

Konstantinos Kokkolis

Θα προτιμούσα να μην βουτούσαν ούτε οι άνδρες, αλλά το έθιμο δομήθηκε εντός ενός απαρχαιωμένου πατριαρχικού οργανισμού, με διακριτούς ρόλους για τα δύο φύλα. Οι γυναίκες στολίζουν τον επιτάφιο λ.χ. (οι παρθένες μάλιστα) και διαφυλάσσουν την πλειοψηφία των εθίμων, των τελετουργικών, των δοξασιών και των δεισιδαιμονιών.

 

Maria Stavrakopoulou

Για τον ίδιο λόγο που γυναίκες σε έμμηνο ρύση απαγορεύεται να προσκυνούν,να μεταλαμβανουν και να συμμετέχουν σε μυστήρια.Να βγάζουν το καπέλο που φορούν όταν μπαίνουν στην εκκλησία,να έπονται των αντρών στην παραλαβή αντιδωρου κλπ κλπ κλπ

 

Demi Sam

Σιγά μη βουτήξουμε, χειμώνα σε παγωμένα νερά, να ξεπαγιασουμε, για να πιάσουμε τον σταυρό. Κ δε πάμε νύχτα με πανσέληνο, να χορέψουμε γύρω από τη φωτιά;

Matina Vatavali

Μα πιάνουν ιερά πράγματα οι γυναίκες στη χριστιανική θρησκεία; Από ότι ξέρω και στο ιερό της εκκλησίας μπαίνουν υπό όρους και πρέπει να είναι καλυμμένες. Πως θέλετε να αποκαλύψουν το σώμα τους, να σκανδαλίσουν και να βραχούν;

Κώσταντηε Κουσαθανας

Γιατί η γυναίκες απλά δεν κάνουν χοντρό ανοησίες, για να το πω κομψά 

Παιδάκι σχολιάζει: 

―Αυτός με το μπλε βρακάκι είναι ψηλός.

―Ο τελευταίος με το μπλε βρακί.

https://www.instagram.com/p/CnEhAasLXL1/?utm_source=ig_web_copy_link

_____________________________________________

View this post on Instagram

Υμνολογία Θεοφανείων

Αρχαία φαίνεται  η συνήθεια της τέλεσης του Μεγάλου Αγιασμού την ημέρα των Θεοφανείων, όπου ψάλλονται τα τροπάρια του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Σωφρονίου και το κοντάκιο του Ρωμανού του Μελωδού.

Απολυτίκιο 

«Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε

η της Τριάδος εφανερώθη προσκύνησις
του γαρ Γεννήτορος η φωνή προσεμαρτύρει Σοι
αγαπητόν Σε Υιόν ονομάζουσα
και το Πνεύμα εν είδει περιστεράς
εβεβαίου του λόγου το ασφαλές
Ο επιφανείς Χριστέ ο Θεός
Και τον κόσμον φωτίσας δόξα Σοι»

Κοντάκιο 

«Επεφάνης σήμερον τη οικουμένη

και το Φως Σου Κύριε εσημειώθη εφ΄ ημάς
εν επιγνώσει υμνούντας Σε
Ήλθες εφάνης το Φως το απρόσιτον»

Μεγαλυνάριο 

«Σήμερον επέφανεν ο Σωτήρ

εν μορφή ως δούλου βαπτισθήναι
μετά σαρκός υπό Ιωάννου
εν Ιορδάνου ρείθροις
ίνα βροτών εκπλύνει
τα παραπτώματα»

Θεοφάνεια

Η Βάπτιση του Ιησού Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό από τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο (το Βαπτιστή). Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 6 Ιανουαρίου και είναι η τρίτη και τελευταία εορτή του Δωδεκαημέρου, που ξεκινά με τα Χριστούγεννα. Λέγεται, επίσης, Επιφάνια και Φώτα.

Το όνομα της εορτής προκύπτει από τη φανέρωση των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδας, που σύμφωνα με τις Γραφές συνέβη κατά τη Βάπτιση του Ιησού. Στις Δυτικές Εκκλησίες, τα Θεοφάνεια είναι περισσότερο συνδεδεμένα με την προσέλευση και την προσκύνηση των Τριών Μάγων στη Φάτνη της Γέννησης του Ιησού.

Κατά τις ευαγγελικές περικοπές στις αρχές του 30ου έτους της ηλικίας του Ιησού, ο Ιωάννης (ο Πρόδρομος), γιος του Ζαχαρία και της Ελισάβετ, ο επιλεγόμενος στη συνέχεια Βαπτιστής, που ήταν 6 μήνες μεγαλύτερος του Χριστού, και διέμενε στην έρημο, ασκητεύοντας και κηρύττοντας το βάπτισμα μετανοίας, βάπτισε με έκπληξη και τον Ιησού στον Ιορδάνη ποταμό. Κατά δε τη στιγμή της Βάπτισης κατέβηκε από τον ουρανό το Άγιο Πνεύμα υπό μορφή περιστεράς στον Ιησού και ταυτόχρονα από τον ουρανό ακούσθηκε φωνή που έλεγε ότι: Ούτος εστίν ο Υιός μου ο αγαπητός εν ω ευδόκησα". Η φράση αναφέρεται στα ευαγγέλια του Ματθαίου, του Μάρκου και του Λουκά, ενώ απουσιάζει από αυτό του Ιωάννη.

Αυτή δε είναι και η μοναδική φορά της εμφάνισης, στη Γη, της Αγίας και ομοουσίου και αδιαιρέτου Τριάδος υπό του πλήρους «μυστηρίου» της Θεότητας. Τα Θεοφάνια ονομάζονται έτσι επειδή η φωνή του θεού ακ

Τα Θεοφάνια είναι μεγάλη ετήσια χριστιανική γιορτή της Βάπτισης του Ιησού Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό από τον Άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή[1]. Γιορτάζεται στις 6 Ιανουαρίου και είναι η τρίτη και τελευταία γιορτή του Δωδεκαημέρου (εορτών των Χριστουγέννων). Το όνομα προκύπτει από τη φανέρωση των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδας που συνέβη σύμφωνα με τρεις σχετικές ευαγγελικές περικοπές. Η γιορτή των Θεοφανίων λέγεται επίσης και Επιφάνια, Φώτα ή Φωτά ή Εορτή των Φώτων. Σε αυτή την εορτή γιορτάζουν: Φώτιος (Φώτης), Φωτεινή, Ιορδάνης, Θεοφάνης (Φάνης), Θεοφανία (Φανή).

Κατά τον 4ο αιώνα η εορτή των Θεοφανίων γιορτάζεται πλέον με λαμπρότητα σε όλη την ανατολική Εκκλησία ως εορτή του φωτισμού της ανθρωπότητας δια του Αγίου Βαπτίσματος, απ΄ όπου και το όνομα «Τα Φώτα», εορτή «των Φώτων» (Γρηγόριος Ναζιανζηνός λόγος 39, Αστερίου Αμάσ. Λόγος εις «εορτών των Καλανδών»). 

Στη Δύση τα Θεοφάνια απαντώνται στα μέσα του 4ου αιώνα, αλλά από της εποχής αυτής φαίνεται στη Ρωμαϊκή Εκκλησία και άλλη μια εορτή αφιερωμένη στη κατά σάρκα Γέννηση του Ιησού στις 25 Δεκεμβρίου. Όταν πλέον καθιερώθηκε αυτή η ημερομηνία για τα Χριστούγεννα σε όλο τον Χριστιανικό κόσμο έγινε και ο διαχωρισμός της εορτής των Θεοφανίων στις 6 Ιανουαρίου, στα μέσα του 6ου αιώνα.

Ως κύριες τελετές των Θεοφανίων θεωρούνται οι παρακάτω

Μέγας Αγιασμός (Θρησκευτική τελετή που λαμβάνει χώρα εντός των Εκκλησιών).

Κατάδυση του Τιμίου Σταυρού (Θρησκευτική τελετή που ακολουθεί του Μεγάλου Αγιασμού και γίνεται η κατάδυση του Σταυρού σε ακτή Θάλασσας, εντός λιμένων, όχθες ποταμών ή λιμνών και στην ανάγκη σε δεξαμενές νερού όπως στην Αθήνα._

______________________________________________ 

Κλαίνε οι μικροί θεοί του σπιτικού ― κι εγώ μαντεύω...

 

«Όλοι οι μικροί σπιτικοί θεοί

άρχισαν το κλάμα και λένε

.. τώρα, βγες στη θάλασσα…»

Όταν μαζεύονται πολλά, όταν μπλοκάρω,

έχω ένα τρικ. Επιδίδομαι στη στιχομαντεία.

 

Ανοίγω σε τυχαία σελίδα ένα αγαπημένο ποιητή, συνήθως τα σονέτα του Σαίξπηρ, ή τον Εκκλησιαστή ή άλλα πολυδιαβασμένα μου και βαρυσήμαντά μου

Και με κλειστά τα μάτια ακουμπάω το δάχτυλο στη σελίδα.

Ό,τι πει είναι οδηγός μου.

 Χθες ήταν ο W.H. Auden:

‘All the little household gods*

Have started crying, but say

Good bye now, and put to sea.

Farewell dear friend, farewell…..

 

Και μου είπε ότι είναι ώρα να γυρίσω στο νησί.

 

Το τρικ δουλεύει. Διότι βέβαια τούτο το «τυχαία ακουμπάω το δάχτυλό μου» καθόλου τυχαίο δεν είναι στα χιλιοδιαβασμένα ποιήματα αλλά του υποσυνειδήτου υπόδειξη. Κι ακόμα κι αν μου λέει ό,τι θα ήθελα να ακούσω και όχι τι θα έπρεπε, ποιος θα μου πει τι έπρεπε και ποιος μας λέει πως σωστό δεν είναι αυτό που θέλω;

Κι όσο για Θεούς και φούμαρα,

θα το προσέξατε, ο Auden  μας τους δίνει δίχως το κεφαλαίο αρχικό του σεβασμού ή όπως λέει ο Γιάννης Ευσταθιάδης:

«Όταν συχνά γράφω ‘θέ μου’

Παρακαλώ να εκλαμβάνεται απλώς 

σαν επιφώνημα.» 

 

 _____________________________________

W.H. Auden ‘Atlantis’  από τη συλλογή Selected Poems Faber & Faber

Γιάννης Ευσταθιάδης «ΕΝΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ», Αθήνα 1985

εικόνα: Mε τον W.H. Auden ανεστραμμένοι- Μεσ'  τον καθρέφτη και τι είδε η Αλίκη εκεί.. Και πίσω το πορτραίο μου από Άντζελα Μπρούσκου

Χθες το βράδυ μεθυσμένη, μ’ ένα καφετζή μπλεγμένη….

 

Αααχ

Χθες το βράδυ μεθυσμένη

μ’ ένα καφετζή μπλεγμένη….

__________________________________

Κι εσείς το πιστέψατε.

 

Καμηλιέρικο του Γ. Κατσαρού είναι, αγαπημένο. 

Αλλά για χθες, η αλήθεια είναι πως ήμουν ευτυχισμένη, στη θάλασσα που έκανα μια βόλτα στην άμμο και μια βουτιά αργά το απόγευμα και έτρωγα κι έπινα με παρέα.

https://youtu.be/6RCXyTNtBEQ

Mε θέα το Δίμαστο, τα «Βυζιά της Αφροδίτης»

 Γυρνάω την πλάτη στις στεριές και φεύγω για τα πέλαγα.

Μόνη με θέα το Δίμαστο, τα «Βυζιά της Αφροδίτης», τα Διβούνια..

 _________________________________________

Διβούνια Μύκονος

Στο ομώνυμο ακρωτήριο αποκαλύφθηκε μια σειρά από οικιστικά λείψανα που ξεκινούν από τους προϊστορικούς χρόνους με συνέχεια ως την ρωμαϊκή περίοδο. Στη χερσόνησο Δίμαστο που χωρίζει τον όρμο Καλαφάτη στην ΜΥΚΟΝΟ  από την παραλία  Καλό Λιβάδι έχουμε ενδείξεις της πιθανής ύπαρξης άλλης μιας προϊστορικής πόλης. Άξια επίσκεψης είναι η Μαυροσπηλιά όπου βρέθηκαν πολλά εργαλεία και αντικείμενα της νεολιθικής εποχής. Μια μικρή εγκατάσταση στο λόφο πάνω από τα Καμπαναριά μάλλον ανήκει στις αρχές της 5ης χιλιετίας π.Χ. Στην Αναβολούσα και στο Παλιόκαστρο υπάρχουν οικισμοί των Πρωτοκυκλαδικών και Μεσοκυκλαδικών χρόνων αντιστοίχως.

Κάτω, φωτογραφία της Βιβής Χανιώτη

Navigare εν Μυκόνω

 

Χαιρετισμός στον ήλιο. Το ξέρω, όταν σας μιλάω για απογευματινό κολύμπι, μόνη με τη γιόγκα και τις σκέψεις μου στην άμμο, δεν το χωράει ο νους σας πως μιλάω για Μύκονο του 2022. 

Μα, βλέπετε, δεν είναι η ζωή η αληθινή το copy paste από τρία μαγαζιά και κάτι ψευτοϊνφλουένσερς. Κι εξ άλλου το έχουμε ξαναπεί:  Αναγκαίον το navigare* πιο πολύ κι από το ζειν.

____________________________________________

*Navigare necesse est, vivere non est necesse- 

πλεῖν ἀνάγκη, ζῆν οὐκ ἀνάγκη,

όπως μάς έμαθε ο Πλούταρχος.

 

Κρινάκι το θαλασσινό, της άμμου ― Pancratium Maritimum

 

Ίσως να τα προλάβατε τότε που κατεβαίνοντας στην παραλία μάς έσπαγαν τη μύτη με το ζαλιστικό τους άρωμα που περνούσε τα ανοιχτά παράθυρα και μας μεθούσε τις νύχτες.

Ίσως να τα πετύχατε και φέτος, ιδίως τώρα μετά τις βροχές.

Τα κρινάκια μας, τα άγρια κρινάκια της άμμου.

Όλο και λιγοστεύουμε με τα τσιμεντώματα και τις εξέδρες.

Ας τα σεβαστούμε, ήταν και αυτά πριν από εμάς εδώ. 

από Βαγγέλη Πελέκη*

Τα πιο πολύτιμα λουλούδια σε απειλή

Ένας προϊστορικός και ίσως ο αρχαιότερος κάτοικος της Μυκόνου μαζί με τους φοίνικες Theophrastus, το πολύ αγαπημένο σε όλους μας κρινάκι της άμμου Pancratium Maritimum, από το τέλος Ιουνίου μέχρι τα μέσα Σεπτέμβρη παράγει μετά την ανθοφορία τους καρπούς του, που είναι μορφή κάψας. Όταν αυτοί ανοίξουν, πετάγονται μακριά τα σπόρια του, μαύρα, ακανόνιστα και πολύ ελαφριά, ώστε να μπορούν να ταξιδεύσουν, με τον αέρα και με τα κύματα σε κάθε παραλία που θα βρουν ιδανικές συνθήκες, ώστε να δημιουργήσουν, νέες αποικίες.

Το Παγκράτιο, αποδεικνύει την μοναδικότητα του Αιγαίου με αμετάβλητες οικολογικές συνθήκες από τη Μεσολιθική εποχή μέχρι σήμερα, συνθήκες βέβαια που αλλάζουν ραγδαία στις μέρες μας με ανυπολόγιστο κόστος. Είναι, το σύμβολο των ισχυρών χωρών της Μινωικής περιόδου, του Μίνωα, της Κρήτης, αλλά και ο λογότυπος του τμήματος Περιβάλλοντος, στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου. Η πρώτη παράσταση του Παγκράτιου σε αρχαιολογικά ευρήματα αναφέρεται από τον αρχαιολόγο Evans, ο οποίος κατά τις ανασκαφές που έκανε στο παλάτι της Κνωσού (1896), ανακάλυψε μια τοιχογραφία με το "Μπλε Πουλί", όπου στη κάτω δεξιά γωνία υπάρχει η πρώτη σωζόμενη αναπαράσταση του Παγκρατίου στον κόσμο. Αργότερα αναφέρθηκε το Παγκράτιο και από τον έλληνα αρχαιολόγο Γ. Μαρινάτο (1967-1972), κατά τις ανασκαφές στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης, στο εκεί ανάκτορο που ανάσκαψε. Εκεί, βρέθηκε σε τοιχογραφία μια ζωγραφιά, που χρονολογείται πριν από 3.500, όπου απεικονίζεται το Παγκράτιο χωρίς εξωτερικά πέταλα.

Το ζουμί από τις κάψουλες των καρπών του χρησιμοποιήθηκε από πολιτισμούς στην αρχαιότητα ως παραισθησιογόνο που άλειφαν στο κεφάλι, ενώ ανακατεμένο με μέλι είναι βρώσιμο και κάνει καλό στις καρδιοαγγειακές παθήσεις.

Οφείλουμε να το προστατέψουμε, μιας και είναι στη λίστα των ευρωπαϊκών απειλούμενων ειδών. Κυρίως να το προστατέψουμε γιατί ειναι ο αρχαιότερος γείτονάς μας. Είναι στο χέρι μας!

______________

Vangelis Pelekis 

Καβάφης στη Δήλο, μέρες του 1901

Καλοκαίρι του 1901, ο Καβάφης, 38 ετών, επισκέφθηκε πρώτη φορά την Ελλάδα. Ταξίδεψε με το ατμόπλοιο 'El Kahira' κι έμεινε δυό μέρες στη Δήλο, υποχρεωτική διήμερη καραντίνα πριν δέσουν τα βαπόρια στον Πειραιά. 

Το χρώμα της θάλασσας, γράφει, είναι «έντονα ελληνικό »*.

Ακόμα ονομάζεται «Καραντίνα» η περιοχή της Ρήνειας που τότε είχε χώρο διαμονής υπαλλήλων και ευρύχωρο περιφραγμένο κτίριο ανάρρωσης. 

Γράφει για τη Δήλο στο ημερολόγιό του**:  

Το νησί είναι ωραίο να το βλέπεις. Ο κόλπος  γραφικότατος. Μα φαίνεται υπάρχουν πολύ λίγοι κάτοικοι στη Δήλο και σχεδόν καθόλου καλλιέργειες― λόγω είτε της φυσικής φτώχειας του χώματος είτε της αδιαφορίας του πληθυσμού, δε γνωρίζω.

Ωραίος καιρός σήμερα το πρωί.

Θερμόμετρο στα 78.

Συνοδεύω με τις 'Μέρες του 1901', γραμμένες το 1927 πάνω σε ανάμνηση στιγμής που είχαν γνωρίσει μόνο ο που «θύμιζε παράδοξα έφηβο» και ο Ποιητής.

_________________________________________

Το ευρηματάκι χρωστώ στον Βαγγέλης Πελέκης που το εντόπισε στο Αρχείο Καβάφη. 

Σημειώσεις

* ''intensely Greek'''

**Μεταφράζω.

 Το ημερόγιο το κρατούσε αγγλιστί και ιδού το πρωτότυπο:  «The island is pretty to look at. The bay most picturesque. But it appears that there are very few inhabitants at Delos, and almost no cultivation – whether owing to the natural bareness of the soil or to the carelessness of the population, I am not aware.

Fair weather this morning.

Thermometer at 78. »

Μέρες του 1901

Τούτο εις αυτόν υπήρχε το ξεχωριστό,
που μέσα σ’ όλην του την έκλυσι
και την πολλήν του πείραν έρωτος,
παρ’ όλην την συνειθισμένη του
στάσεως και ηλικίας εναρμόνισιν,
ετύχαιναν στιγμές — πλην βέβαια
σπανιότατες — που την εντύπωσιν
έδιδε σάρκας σχεδόν άθικτης.

Των είκοσι εννιά του χρόνων η εμορφιά,
η τόσο από την ηδονή δοκιμασμένη,
ήταν στιγμές που θύμιζε παράδοξα
έφηβο που —κάπως αδέξια— στην αγάπη
πρώτη φορά το αγνό του σώμα παραδίδει.

Αρχείο Καβάφη 

#quarantine #delos #cavafy