Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Εγώ αλλά ποια από όλες;― In your Bedroom by Ili





Είναι φυλές που ακόμα πιστεύουν πως φωτογραφίζοντάς μας ο φωτογράφος κλέβει την ψυχή μας. Είναι θρησκείες που την απεικόνιση του προφήτη τους (ή των πιστών γυναικών τους) τη θεωρούν βεβήλωση που ξεπλένεται με θάνατο.
Κι ωστόσο  εμείς που ζούμε σ΄αυτό που θα μείνει στην Ιστορία ως ο 21ος αιώνας αν διαφέρουμε σε κάτι από το παρελθόν είναι σ΄αυτήν ακριβώς την ακύρωση του ορίου μεταξύ του ιδιωτικού και του δημόσιου.
Μιά εμμονή σα να μας έχει καταλάβει και δημοσιεύουμε κάθε στιγμή της ύπαρξής μας σε κοινωνικά δίκτυα, σε ιστολόγια, σε άλμπουμ ηλεκτρονικά. Κι αυτά ως άτομα. Ως κοινωνίες το προχωρούμε ακόμα περισσότερο. Τοποθετούμε κάμερες έξω από τα σπίτια μας, σε δρόμους, μαγαζιά, αλάνες και παραλίες σα να συμμετέχουμε όλοι σε ένα αέναο Reality που αντικατοπτρίζει το δημόσιο εγώ μας.
Κι ωστόσο, σε ένα αιώνα που το ιδιωτικό έγινε δημόσιο, που η οικογένεια δεν καλεί τους βαριεστημένους φίλους να πλήξουν μόνο με slides των διακοπών της όπως παλιότερα αλλά με φιλμ ολόκληρο της γέννας του κάθε παιδιού, αναρωτιέμαι πόσο και πότε εμείς είμαστε εμείς κι όχι ο εαυτός που φτιάξαμε για τον κόσμο.

Κι αυτό το πολύ σύγχρονο ερώτημα ήρθε να θέσει η συλλογή In Your Room της Ηλιάνας Αλεξάνδρου που παρουσιάζεται στον Ιανό. Το consept της είναι η εξερεύνηση αυτού του ορίου σε μιά σειρά πορτραίτων στα οποία δε ζητά από το μοντέλο της άλλο από το να δεχθεί το φακό στο δωμάτιό του.
Το αποτέλεσμα μαγνητίζει με μιά οικειότητα που αιφνιδιάζει και, όπως πάντα η αληθινή Τέχνη, γεννά απορίες και θέτει ερωτήματα αντί να τα απαντά.
Χαρείτε τα!








___________

Athens Photo Festival

Ianos ArtCafe στην Αθήνα
Σταδίου 24, Τ: 210 3217917
Από 26 Οκτωβρίου ως 26 Noεμβρίου 2011
________

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

Ας μπουν οι ερασιτέχνες στις κουζίνες τους, εγώ θέλω να παραγγέλνω.

Ι.Μ.Πέι
Πολιτική είναι η κάθε πράξη μας όπως και Αισθητική. Γι αυτό κι όσων δεν είναι το να κυβερνάμε άλλους το επάγγελμά μας, ευτυχισμένη είναι η εποχή που δεν ασχολούμαστε παρά ερασιτεχνικά με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι και έξυπνη παρέα. Κι εν τέλει ίσως αυτό να είναι το μεγαλύτερο χρέος που έχει μιά κυβέρνηση προς τους πολίτες. Ασφάλεια, στέγη, τροφή, ειρήνη και πάνω από όλα οφείλει να παρέχει τη δυνατότητα αμεριμνησίας.
Γι αυτό τους πληρώνουμε γι αυτό τους προσλάβαμε. Όπως πληρώνουμε το μπογιατζή για να μας βάψει κι αν κάθε λίγο χύνει τις μπογιές στο πάτωμα και μας ζητά λίγα ακόμα χρήματα να φέρει κι άλλες ή αν μαλώνει με τον εργάτη του κι ύστερα μας πληροφορεί ότι ήταν κλέφτης, τότε απολύεται διότι κάνει τη ζωή μας κόλαση.

Πιστεύω στους ειδικούς, πιστεύω πως ο πολιτισμός βασίζεται στην εξειδίκευση. Δεν είμαι από εκείνους που ονειροπολούν να επιστρέφαμε στα σπήλαια και να υφαίναμε οι ίδιοι τα ρούχα, να φτιάχναμε μόνοι τα παπούτσια και το φαγητό μας και να αναμασούσαμε αιωνίως μεταξύ μας τα ίδια παραμύθια της φυλής και του σογιού μας. Να ζούσαμε δηλαδή μιά ταλαιπωρία αφόρητη παράγοντας και καταναλώνοντας τη μετριότητα.
Γι αυτό και γελώ πολύ με τους πολιτικοαναλυτές του καφενείου όσο και με τους αμπελοφιλόσοφους.
Κι ίσως αυτό, είναι που θεωρώ ασυγχώρητο στους σύγχρονους πολιτικούς τόπων σαν το δικό μας.
____________________ 
Αμφιβάλλετε; Επιτρέψτε μου να εικονογραφήσω το επιχείρημα με χειροποίητα.
Αριστερά παπούτσια Ιταλικά και καπέλο  Γαλλικό φτιαγμένα από ειδικούς (τους καλύτερους στη γη). Δεξιά παπούτσια και σκούφος φτιαγμένα από τη μαμά ή το μπαμπά.  Διαλέξατε; I rest my case. 







Στις άλλες εικόνες είναι έργα του σπουδαίου αρχιτέκτονα Ι.Μ. Πέι (Γέφυρα στην Ιαπωνία και ουρανοξύστης).



__________________






Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Ένα martini περιμένοντας τις εξελίξεις






I love a dry martini― two at the most
With three I am under the table
With four I am under the host.

Αν τριγυρίζετε στα blogs θα έχετε υπ' όψιν το cocktail-party των ημερών. Προσφέρουμε ένα ποτό στους επισκέπτες κι επειδή είναι virtual και δε θα το χαρείτε το συνοδεύουμε με πέντε διευθύνσεις στις οποίες θα συνεχιστεί το πάρτυ.
Πρόσκληση έλαβα από την αγαπητή Φίλη Summertime Blues και το κέρασμα δε γίνεται να της το επιστρέψω, ούτε είναι σωστό να το στείλω σ΄εκείνους που ήδη πήραν.
Σας στέλνω λοιπόν στους:


Κι εκείνοι ελπίζω να συνεχίσουν τα κεράσματα ώστε να φτιάξουμε ένα χάρτη που να μας περιέχει όλους.
_______________________

Το ποίημα είναι της λατρεμένης μου Dorothy Parker που έγραφε ποστοειδή αρθράκια στο παλιό Vanity Fair και μας άφησε και θαυμάσια διηγήματα, τα πρώτα που περιγράφουν ελαφριά και με χιούμορ, όπως οι γυναίκες μιλούν με τις φίλες τους, τη γυναικεία εμπειρία της μετακουζίνιας εποχής, δηλαδή του έξαλλου μεσοπολέμου.
Στην πάνω φωτογραφία η Ditta Von Teese, η άλλη  αγάπη. 
_________________________


Κι η Πρόσκληση:



____________________

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

Πέτυχε η Επιχείρηση ΠΑΣΟΚ των Anonymous

#opΠΑΣΟΚ        



Για 50 λεπτά κατάφεραν να θέσουν εκτός λειτουργίας την επίσημη ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ. Η χακτιβιστική επίθεση #opPASOK με σκοπό το DDoS (Άρνηση Υπηρεσίας που συνήθως επιτυγχάνεται με οργανωμένη είσοδο αναπάντεχου αριθμού χρηστών ώστε να 'κρασάρει' η παροχή)  πέτυχε δια συνεννόησης μέσω Twitter.


Στα λίγα Μέσα που αναφέρεται η είδηση τη συνοδεύουν με video της 4ης Ιουλίου το οποίο εσείς οι δικοί μου επισκέπτες το γνωρίζετε από τότε.
Ωστόσο σας αναρτώ κι εδώ το πρώτο της σειράς. Enjoy:




Για περισσότερα για τους Anonymous στη γνωστή Σελίδα μου, την (απ' ό,τι έμαθα) μόνη τόσο πλήρη εν Ελλάδι. 


 Anonymous Mind 

AnonOpGreece -  via     target:  (IP : 80.237.191.226)





____________________
credits
Για την πληροφορία ευχαριστώ τον Pierre Choremis.
Για σχετικά videos το πιο πλήρες κανάλι είναι το http://www.youtube.com/user/VouleutikiAsulia
___________

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Εξωγήινοι και Γερμανοί που μιλούν αγγλικά και άλλα χολυγουντιανά clichés






Από τις αρχαίες τραγωδίες με τον άνδρα ηθοποιό να παίζει τη μάνα που σκότωσε τα παιδιά της ως σήμερα η μυθοπλασία πάντα βασίζεται σε μιά σύμβαση μεταξύ δημιουργού και κοινού.
Με τον καιρό οι συμβάσεις κάθε μέσου γίνονται clichés που μας διασκεδάζουν. Στην εποχή μας τίποτε δεν είναι πιο κλισεδιάρικο από το Χολυγουντιανό σινεμά. Στις ταινίες βιώνουμε ένα παράλληλο σύμπαν του οποίου τους κανόνες γνωρίζουμε κι αποδεχόμαστε όπως το ότι ο μεγάλος σταρ δε θα πεθάνει πριν την τελευταία σκηνή του έργου.

Επίσης:

Οι άνδρες είναι κρυουλιάρηδες. Jeans, μπότες, δερμάτινα, ρεντικότες, ημίψηλα κ.λ. ενώ οι γυναίκες χορεύουν στη βροχή ημίγυμνες. Ο ήρωας εξαιρείται διότι νιώθει πάντα καλύτερα μόλις του σκίσουν το πουκάμισο ή βγάλει το σακάκι του και πρόθυμα βουτά σε παγωμένο ποτάμι.

Οι εξωγήινοι έχουν μέγεθος και σχήμα ανθρώπινο.
Οι εξωγήινοι έρχονται από μονολιθικό πολιτισμό: δεν έχουν φυλές, γλώσσες, προσωπικό γούστο. Όλοι ντύνονται ίδια, έχουν ίδιο κούρεμα, φορούν το ίδιο κόσμημα. Ο εξωγήινος που διαφέρει κάτι κρύβει.
ΟΙ εξωγήινοι ξέρουν αγγλικά και τα χρησιμοποιούν και μεταξύ τους.
Το ίδιο και οι Γερμανοί οι οποίοι χρησιμοποιούν αμερικάνικα τανκς στα οποία έχουν ζωγραφίσει τον αγκυλωτό σταυρό.

Αν στη μάχη δείξεις τη φωτογραφία της αρραβωνιαστικιάς σου θα πεθάνεις. Την ώρα που πεθαίνεις η αρραβωνιαστικιά θα ξυπνήσει από εφιάλτη.

Ο Βρετανικός στρατός πολεμά μόνο στην Αφρική. 
Οι SS φορούν πάντα την επίσημη μαύρη στολή τους.

Ο οδηγός πάντα βρίσκει θέση να παρκάρει, ποτέ δεν κλειδώνει το αυτοκίνητο ή  την εξώπορτα και κανείς δεν κρατά κλειδιά μπαίνοντας.
Ταξί υπάρχουν πάντα εκτός κι αν ο 'Ηρωας διατρέχει κίνδυνο οπότε δεν υπάρχουν καθόλου.
Ο Ήρωας έχει πάντα το ακριβές αντίτιμο για το ταξί και το λογαριασμό στα εστιατόρια.
Τα αυτοκίνητα δε λερώνονται, τα τζάμια δε θαμπώνουν αν βρέχει έξω.

Στα αυτοκινητοκυνηγητά τα αυτοκίνητα δε θα χαλάσουν μέχρι να βγουν εκτός πόλεως. Αν υπάρχει γκρεμός θα ακινητοποιηθούν με τις δύο ρόδες στο κενό ώστε ο Ήρωας να σωθεί.
Το πυροβολημένο αυτοκίνητο εκρήγνυται όπως κι όποιο πέφτει σε γκρεμό (πριν φτάσει στο έδαφος).
ΟΙ πεζοί της πόλης έχουν τέλεια αντανακλαστικά. Δε θα χτυπηθούν ποτέ εκτός κι αν το θέμα είναι ο θάνατός τους.
Οδηγώντας σε λεωφόρο ταχείας κυκλοφορίας πάντα αναγνωρίζεις πρόσωπα που οδηγούν προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Αν πειράξεις τα φρένα ενός αυτοκινήτου ο οδηγός δε θα σκεφτεί να χρησιμοποιήσει χειρόφρενο ή να κατεβάσει ταχύτητα.

Στον τηλεφωνητή ποτέ το σημαντικό μήνυμα δεν ακούγεται πρώτο.
Το ερωτικό μήνυμα πάντα θα το ακούσει εκείνος που δεν πρέπει.

Όταν ο Ήρωας χρησιμοποιεί κιάλια βλέπουμε στην οθόνη δύο κύκλους, ένα για κάθε μάτι αντί για μια εικόνα.
Ο κακός θα κάνει φόνο μπροστά σε παράθυρο όταν κάποιος κοιτά με κιάλια.

Οι άνθρωποι αναπαράγονται ολόιδιοι με ένα των γονιών ή πρόγονο.
Στους όμοιους διδύμους πάντα τουλάχιστον ο ένας είναι Κακός.
Η ραδιενέργεια δεν επιδρά στους απογόνους αλλά στο άτομο εδώ και τώρα.
Διαφυλετική σεξουαλική επαφή είναι δυνατή ακόμα και με πλάσματα άλλου γαλαξία.

Εκτός κι αν πρόκειται να πεθάνουν, οι άνθρωποι χαίρουν πάντοτε άκρας υγείας. Δε φτερνίζονται, δε συναχώνονται, δεν έχουν μαύρους κύκλους.
Ο Αλκοολικός και ο ναρκομανής είναι πάντα άνδρες. Αν συμβεί κάτι σοβαρό κόβουν τον εθισμό μαχαίρι και αλλάζουν προσωπικότητα.

Οι σατανικές ιδιοφυΐες που κατασκευάζουν ωρολογιακές βόμβες πάντα τις ρυθμίζουν για μιά ώρα μετά ώστε να έχει ο Ήρωας χρόνο.

Αν ο Ήρωας μπει σε μπαρ και παίζει μουσική Country θα μπλέξει σε καυγά (συνήθως κάτω από σήμα της Budweiser ή αν είναι Rockstar με Jack Daniels στο τραπέζι).
Οι σκληροί παραγγέλνουν ουίσκι ή γάλα. Το ουίσκι το πίνουν μονορούφι κι ύστερα σφίγγουν τα δόντια. Το γάλα προκαλεί ειρωνικά σχόλια και ακολουθεί καυγάς.
Ένας καφές ή κουβάς νερό ξεμεθάει.

Οι υπολογιστές του Κακού είναι προσβάσιμοι με τη δεύτερη απόπειρα. Μολύνουμε με ιό πηγαίνοντας στον υπολογιστή και δίνοντας την εντολή 'Upload Files'. Αν υπάρχουν κλειδωμένοι φάκελλοι ο υπολογιστής ζητά κωδικό μόλις τον ανοίξουμε.
Αν ο Ήρωας μπει στο άντρο του Κακού ο Κακός θα τον καλωσορίσει ΄Σας περίμενα Κύριε Μποντ. Ελάτε να σας ξεναγήσω και να σας διηγηθώ τα σατανικά μου σχέδια πριν σας σκοτώσω σε ένα  ελαττωματικό μηχάνημα'.
Μια στο κεφάλι ακινητοποιεί τον Κακό.
Ο σκοτωμένος Κακός θα ξαναζωντανέψει τρεις φορές.
Όταν σκοτωθεί ο κολλητός η μάχη σταματά για να θρηνήσει ο Ήρωας ώσπου να το ξεπεράσει και να γίνει η θλίψη οργή, οπότε η μάχη ξαναρχίζει.

Η Γυναίκα έχει πάντα άτριχα πόδια ακόμα και σε ταινίες των σπηλαίων. Μαλλιά,  νύχια παραμένουν άψογα και γίνονται ακόμα πιο sexy όταν βραχούν.
Τα σεντόνια στις ταινίες δεν είναι παραλληλόγραμμα: Σκεπάζουν τη γυναίκα ως το λαιμό ενώ τον άνδρα ως τον αφαλό.
Επίσης αμέσως μετά το sex φοράμε τα εσώρουχά μας.
Οι γυναίκες δεν πηγαίνουν ποτέ στην τουαλέτα αλλά κάνουν συχνά ντους, τουλάχιστον ένα σε κάθε ταινία.
Η έγκυος θα γεννήσει ως το τέλος της ταινίας.

Τα clichés αλλάζουν όμως.

Η πρωταγωνίστρια παλιότερα θαύμαζε τον Ήρωα ακόμα κι όταν την υποτιμούσε και την πρόσβαλε.
Σήμερα τσακώνεται με τον macho άνδρα και τον περιφρονεί ώσπου τη σώζει και τότε τον λατρεύει οπότε εκείνος αλλάζει και της εξομολογείται το τραγικό του παρελθόν.
Στον κλασικό κινηματογράφο η γυναίκα περίμενε να σωθεί από τον Ήρωα. Αφότου όμως έγινε μόδα οι στάρλετ να λένε σε συνεντεύξεις πως γνωρίζουν πως αποτελούν πρότυπο για αυτό και επιλέγουν ρόλους Δυναμικών Γυναικών, γνωρίζουμε πως ακόμα κι η πιο αδύναμη γυναίκα την οποία ο ήρωας προσπαθεί να σώσει, κάποια στιγμή θα συμβάλει χτυπώντας τον Κακό ή έχοντας προετοιμάσει τη σωτηρία της.
μιά μπουνιά (Angelina Jolie). Ο Ήρωας της ζητά αν κρυφτεί/να φύγει εκείνη όμως παραμένει και τον σώζει (ακόμα και στον Τιτανικό).

Υπάρχουν κάποιοι μανιακοί που ανακαλύπτουν αβλεψίες και αναχρονισμούς. Τόσο πολύ δεν το έχω μελετήσει μα αν ενδιαφέρεστε για περισσότερα, ή αν έχετε δικά σας, υπάρχουν sites που τα συγκεντρώνουν αυτά όπως και κλασικά λάθη μεγάλων παραγωγών.  Μικρόφωνα που καθρεφτίζονται σε τζάμια ή μαλλιά που αλλάζουν χτένισμα αλλά και λάθη αναχρονιστικά σαν το σφυράκι της Δίκης στους Πειρατές της Καραϊβικής ή τα γερμανικά τανκς που ανέφερα πιο πάνω.
Αν σας αρέσει το σινεμά σας τα συστήνω.

________________________
Πού πήγε η τιράντα;


και
http://www.moviemistakes.com/ από όπου και οι φωτογραφίες 
1. Του μέλους συνεργείου που τρύπωσε στους Πειρατές με καουμπόυκο καπέλο και φανελάκι και 
2. Οι τιράντες του Ντι Κάπριο που εξαφανίζονται καθώς μιλά.
_______________________