Ας μπουν οι ερασιτέχνες στις κουζίνες τους, εγώ θέλω να παραγγέλνω.

Ι.Μ.Πέι

Πολιτική είναι η κάθε πράξη μας όπως και Αισθητική. Γι αυτό κι όσων δεν είναι το να κυβερνάμε άλλους το επάγγελμά μας, ευτυχισμένη είναι η εποχή που δεν ασχολούμαστε παρά ερασιτεχνικά με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι και έξυπνη παρέα. Κι εν τέλει ίσως αυτό να είναι το μεγαλύτερο χρέος που έχει μιά κυβέρνηση προς τους πολίτες. Ασφάλεια, στέγη, τροφή, ειρήνη και πάνω από όλα οφείλει να παρέχει τη δυνατότητα αμεριμνησίας.

Γι αυτό τους πληρώνουμε γι αυτό τους προσλάβαμε. Όπως πληρώνουμε το μπογιατζή για να μας βάψει κι αν κάθε λίγο χύνει τις μπογιές στο πάτωμα και μας ζητά λίγα ακόμα χρήματα να φέρει κι άλλες ή αν μαλώνει με τον εργάτη του κι ύστερα μας πληροφορεί ότι ήταν κλέφτης, τότε απολύεται διότι κάνει τη ζωή μας κόλαση.

Πιστεύω στους ειδικούς, πιστεύω πως ο πολιτισμός βασίζεται στην εξειδίκευση. Δεν είμαι από εκείνους που ονειροπολούν να επιστρέφαμε στα σπήλαια και να υφαίναμε οι ίδιοι τα ρούχα, να φτιάχναμε μόνοι τα παπούτσια και το φαγητό μας και να αναμασούσαμε αιωνίως μεταξύ μας τα ίδια παραμύθια της φυλής και του σογιού μας. Να ζούσαμε δηλαδή μιά ταλαιπωρία αφόρητη παράγοντας και καταναλώνοντας τη μετριότητα.

Γι αυτό και γελώ πολύ με τους πολιτικοαναλυτές του καφενείου όσο και με τους αμπελοφιλόσοφους.

Κι ίσως αυτό, είναι που θεωρώ ασυγχώρητο στους σύγχρονους πολιτικούς τόπων σαν το δικό μας.

____________________ 

Αμφιβάλλετε; Επιτρέψτε μου να εικονογραφήσω το επιχείρημα με χειροποίητα.

Αριστερά παπούτσια Ιταλικά και καπέλο  Γαλλικό φτιαγμένα από ειδικούς (τους καλύτερους στη γη). Δεξιά παπούτσια και σκούφος φτιαγμένα από τη μαμά ή το μπαμπά.  Διαλέξατε; I rest my case. 

Στις άλλες εικόνες είναι έργα του σπουδαίου αρχιτέκτονα Ι.Μ. Πέι (Γέφυρα στην Ιαπωνία και ουρανοξύστης).

__________________