Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2016

Σας προσκαλώ στην Ειδομένη ― ‪#‎OpenBorderParade‬ #eidomeni






Η μετανάστευση κι η προσφυγιά, με το μαρτυρικό ταξίδι του ξεριζωμού εκατομμυρίων ανθρώπων, με τους πνιγμούς στο Αιγαίο, τα 10.000 χαμένα παιδιά, που άλλα τα πήρε ο θάνατος κι άλλα επιτήδειοι για να τα μοιράζουν μεταξύ πρόχειρων ιατρείων κλοπής οργάνων και πορνείων ανατολής και δύσης, είναι αναμφισβήτητα το συνταρακτικότερο γεγονός του καιρού μας που θα μείνει στην Ιστορία όπως τα χτυπήματα του Μαύρου Θανάτου.  
Πόλεμοι, λοιμοί, λιμοί και καταποντισμοί έρχονται σε κάθε γενιά να μας θυμίζουν τι εύθραυστος είναι ο πολιτισμός μας, τι επισφαλής η σιγουριά πίστης, ιδιοκτησίας, πατρίδων και θεσμών.
«Τη μια μέρα απλώνεις τη μπουγάδα σου και φτιάχνεις φαγητό για τα παιδιά και την άλλη, πρόσφυγας ανεπιθύμητη, διασχίζεις σύνορα μέσα στη λάσπη» μου λέει η Βίλμα Ανδριώτη που οργανώνει το Open Border Parade στο οποίο θα συμμετέχω και σας προσκαλώ.

Θα παρελάσουμε εκεί στην Ειδομένη καλλιτέχνες που θέλουμε ανοιχτά τα σύνορα της γης και του μυαλού και θα περάσουμε τρεις μέρες σα πρόσφυγες μέσα στο κρύο και τη λάσπη, τρώγοντας το ίδιο φαγητό στις ίδιες σκηνές για να δείξουμε τη συμπαράστασή μας στον πόνο αυτό που εύκολα, ευκολότατα, θα μπορούσε να αποφευχθεί αφού υπάρχει στον κόσμο μας χρήμα μα δεν υπάρχει η βούληση να βοηθηθεί ο αδύναμος.

Θα πω πολλά γι αυτό το ταξίδι μα  αυτή η πρώτη ανάρτηση είναι για να σας καλέσω
καλλιτέχνες ή συνοδοιπόρους
να συμμετέχετε
και να προσφέρετε μαζί μας
επειδή ελπίζω πως δεν είμαι μόνη εγώ που σαν τον Oscar Wilde «όσο μεγαλώνω δυσκολεύομαι να εκφράζομαι από το χρώμα και  το σχήμα της γραβάτας μου» αλλά βλέπω πια τις αληθινές αξίες και αρνούμαι να αφήσω το Τέρας να τις τσαλαπατάει.

Ελάτε να παρελάσουμε
με και ως Έργα Τέχνης
στις 20 Φεβρουαρίου 2016
στην Ειδομένη.


Ανοιχτό κάλεσμα
(ακολουθεί μετάφρασ στα αγγλικά)

Καλούμε καλλιτέχνες από όλους τους τομείς και όποιους άλλους αλληλέγγυους θέλουν να πάρουν μέρος να ενωθούν μαζί μας στην Open Border Parade, στα σύνορα της Ειδομένης. Ζητάμε συμμετέχοντες από όλο το κόσμο να σταθούν στο πλευρό των προσφύγων και να μας βοηθήσουν να δημιουργήσουμε ένα καλλιτεχνικό γεγονός για τους πρόσφυγες στους οποίους θα διανείμουνε πρακτική βοήθεια (ρούχα τρόφιμα). Οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί. Τα σώματά μας, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο αξιώνουν ελεύθερη και ασφαλή διέλευση των προσφύγων που έχουν εγκλωβιστεί στα ελληνικά σύνορα. 
Η παράσταση θα πραγματοποιηθεί στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας, κοντά στο στρατόπεδο Ειδομένης, στις 20 και 21 Φλεβάρη 2016. Πρέπει να είμαστε εκεί από την Παρασκευή 19, ώρα συνάντησης 17:00

Παρέχεται διαμονή για 15 καλλιτέχνες σε κατοικία στο Κιλκίς (δεν υπάρχει ηλεκτρικό). Θα χρειαστεί να καλύψουμε όλοι μας τα προσωπικά μας έξοδα. Για να εγγραφείτε και για περαιτέρω ερωτήσεις παρακαλούμε επικοινωνήστε με την χορογράφο Βιλελμίνη Ανδριώτη μέσω email: vilma.andrioti@gmail.com, με θέμα: OPEN BORDER PARADE

Καλωσορίζουμε την όποια βοήθεια. Παρακαλούμε κοινοποιήστε

Καλλιτεχνική Διεύθυνση:
Βιλελμίνη Βίλμα Ανδριώτη
Μουσική Διεύθυνση:
Selim Dogru
Δραματουργία:
Χριστίνα Κωστούλα
Επιμελητής Διαδικτυακής έκθεσης της Open Border Parade:
Παναγιώτης Χατζηστεφάνου
Υπευθυνος Φωτογραφικής προβολής:
Νίκος Παπαδόπουλος-Plasticobilism
Καλλιτεχνική Ομάδα:
Αθανασία Κανελλοπούλου, , Σάντυ Σίεμπου, Selim Dogru, Βιλελμίνη Βίλμα Ανδριώτη
Συντονιστές έργου:
Erika Mauritz, Ζωή Παπαδοπούλου

Open Call
OPEN BORDER PARADE

We, independent international artists, call people from every field and in solidarity to join us in a peaceful parade performance at the Greek border. We ask people from everywhere to come and stand side by side with the refugees and help us create an event of art for them that will also involve a big distribution of aid on the spot. People are not numbers. Our bodies individually and collectively will claim by their presence free and safe passage for the refugees trapped in the Greek border. The parade will take place in the Northern border of Greece, near Eidomeni camp, on the 20th-21st of Februray. We need to be there from Friday 19th, meeting time 17:00

Accommodation for 15 artists in residence will be provided in Kilkis (no electricity). All the participants are self – funded. To register and for further questions please contact Greek choreographer Vilelmini Vilma Andrioti via email: vilma.andrioti@gmail.com , with subject: OPEN BORDER PARADE

We welcome any help. Please share the call widely

Deadline of submission 10/2/2016

We will need:
Artists from every field (musicians, dancers actors singers painters) professionals and amateurs are both welcome
A video technical support team to document
Budget to facilitate travel expenses

Artistic Director:
Vilelmini Vilma Andrioti
Music Director:
Selim Dogru
Dramaturge:
Christina Kostoula
Curator of the Online Open Border Parade exhibition :
Panagiotis Hadjistefanou
Photographic Project Manager:
Nikos Papadopoulos-Plasticobilism
Artistic Team:
Athanasia Kanellopoulou, Nikos Papadopoulos-Plasticobilism, Sady Siebou
Project Coordinators:
Erika Mauritz, Zoe Papadopoulou

______________
ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ
Έχουμε άδειες πρόσβασης και κάθε μέρα καλύπτονται κενά
 μα προς το παρόν
Αν θέλετε να μας βοηθήσετε:
Μας λείπε van/λεωφορείο/λεωφορειάκι
Για μετάβαση εκεί κι επιστροφή.

Καλωσορίζουμε την όποια βοήθεια. Παρακαλούμε κοινοποιήστε

Προθεσμία υποβολής 10/02/2016


Θα χρειαστούμε:
Καλλιτέχνες από κάθε τομέα (μουσικοί, χορευτές ηθοποιοί τραγουδιστές ζωγράφων) επαγγελματίες και ερασιτέχνες
Ομάδα τεχνικής υποστήριξης για την τεκμηρίωση
Προϋπολογισμός εξόδων για τη διευκόλυνση του ταξιδιού (διόδια, βενζίνες κλπ)

Επικοινωνία: 
OPEN BORDER PARADE
και email  vilma.andrioti@gmail.com





______________________________________________________

O Selim Doğru μαζί μας:

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016

Όταν ήμουν κακιά ήμουν ακόμα καλύτερη;



«'Οταν είμαι καλή, είμαι πολύ καλή.
Αλλά όταν είμαι κακιά είμαι ακόμα καλύτερη» έλεγε η Mae West που βοήθησε τις καριέρες ουκ ολίγων νεαρών αστέρων, και θα μου ταίριαζε παλιά αν το καλή/κακιά δεν το είχε πει μόνο για τα ήθη μα και για συμπεριφορά προς τους άλλους.

Το συνάντησα πολύ νωρίς, από τα παιδικά μου χρόνια. Ήταν η πόζα άρνησης, συνηθισμένη στάση επιφανειακού γαλλικού πνεύματος που με γοήτευε μια και ερχόταν σε αντίθεση με τη σάχλα και αφέλεια της αμερικάνικης ποζιτίλας της 'Θετικής Σκέψης' και των "προσεύχομαι για σένα".
Στερεότυπο είναι, το έχουμε δει και στο σινεμά. Θαυμάζει η Αμερικανίδα τουρίστρια 'Γουάου, ο Πύργος του Άιφελ!' και σηκώνει ώμους και φρύδια η υπέρκομψη Γαλλίς φυσώντας τον καπνό του τσιγάρου της με ένα περιφρονητικό "ΠΚΦΦΦφφ!". Αν ήσασταν 15 ετών και προικισμένη με ευγλωττία ποια συμπεριφορά θα υιοθετούσατε;
Διότι το είχα. Από πολύ νωρίς. Και εκ φύσεως το είχα, λόγω ευκολίας στο λόγο, και εκπαιδεύτηκα στην οξύτατη παρατήρηση με τη λογοτεχνία, έτσι που στην πρώτη νιότη μου έσταζα δηλητήριο λες και με είχαν βρει όλα τα δεινά της γης. 
Που βεβαίως δε με είχαν βρει, αλλά όχι κι ότι μου χαρίστηκαν στα λόγια. Στα λόγια το περιβάλλον ήταν πολύ σκληρό. Κι έφτιαξα πανοπλία, σκληρή και λαμπερή σαν από το δέρμα σαύρας σε τσάντα πανάκριβη, για να επιβιώσω σε ένα περιβάλλον στο οποίο μετρούσε πιο πολύ να πεις κάτι έξυπνο παρά κάτι αληθές και όποιος πληγωνόταν στη διαδρομή απλώς δεν ήταν άξιος να απολαμβάνει το οξύ αυτό πνεύμα ως 'κομπλεξικός' ή 'μικροαστός' κι όχι αρκετά καλλιτέχνης ή κοσμοπολίτης ώστε να αντέχει.
Μπούρδες βεβαίως, ουδείς αντέχει, γι αυτό σε τέτοιους κύκλους είναι μονίμως τσακωμένοι όλοι με όλους και πιο πολύ από ένα άκυρο «μεταξύ μας» άλλη φράση δεν ακούς.
Αντιπαθέστατη ήμουν κι έχω τα ημερολόγιά μου ως απόδειξη  της στείρας ποζεριάς κι επιδειξιομανίας στην οποία επιδιδόμουν για να εντυπωσιάσω το τετράδιο.
Δεν κράτησε πολύ. Η αληθινή ζωή με πήγε αλλού  κι η Τέχνη η αληθινή μου έμαθε πως για να πας βαθιά, να καταλάβεις την ανθρώπινη ύπαρξη, εφόδιο κι εργαλείο είναι μόνο η Συμπόνια αφού δίχως καλλιέργεια της συναισθηματικής μας φαντασίας καθόλου δε θα εξελιχθούμε και δε θα διαφέρουμε από τη σαύρα εκείνη―επί της τσαντός που λέγαμε―, τη σαύρα εκείνη  του αρπακτικού μέρους του ανθρώπινου εγκεφάλου που επιβιώνει ακόμα μέσα στο κρανίο μας από πριν εξελιχθούμε σε άνθρωπο, πριν να μιλήσουμε, να φανταστούμε και να καταλάβουμε.

Το τι με έβγαλε απ' αυτά, ενδοσκοπήσεις, ωρίμανση κι εξέλιξη μυαλού και χαρακτήρα είναι ταξίδι ολόκληρο και δε θα σας κουράσω. Το ουσιώδες είναι ότι ευγνωμονώ που ήρθε η στιγμή που το κατάλαβα πως ίδιο κόπο παίρνει να ψάξεις να βρεις το ωραίο όποιου συναντάς αντί για το κουσούρι του και πως αυτό είναι που κάνει κι η Μεγάλη Τέχνη.
Όλα τα σώματα είναι ωραία ζωγραφισμένα από το Ραφαήλ ή τον Λούσιαν Φρόυντ, όλα ενδιαφέροντα και σημαντικά στο σημειωματάριο του Λεονάρντο μα όλα άσχημα και προβληματικά στα «γυναικεία» περιοδικά και κάτι σαχλές εκπομπές που κρίνουν τις ηθοποιούς από τα μπούτια τους και τις τραγουδίστριες από το ντύσιμό τους.

Μια ζωή μου δόθηκε, σκέφτηκα, και δε θα τη σπαταλήσω μετρώντας τα μπούτια και το γούστο της γειτόνισσας. Θέλω το ενδιαφέρον, θέλω το άξιο να επιζήσει στους αιώνες, αποφάσισα, και υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα ψάχνω μόνο για την ουσιαστική ομορφιά και δε θα χάσω ούτε ένα λεπτό ψάχνοντας άλλων τα κουσούρια.
________________________________________
Εικόνα
"Η Δάφνη Ράβει" by  Mr Kastell, κρέμεται στο δωμάτιό μου στην Αθήνα. Μια από εκείνες τις στιγμές γαλήνιου contemplation του παρελθόντος και του μέλλοντός μας, που με έκαναν αυτό που είμαι τώρα.

Και μια Σημείωση εκπαιδευτική:


Αν δε γνωρίζετε σηστήνω να δείτε ταινίες της Μαίη Γουέστ, πασίγνωστης για τα πνευματώδη υπονοούμενά της, η οποία ξεκίνησε ως σεξοβόμβα και σταρ και κατέληξε μέσω Βέγκας και ραδιοφώνου να μείνει θρυλική ως Queen of Camp.

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2016

Άμα δε νοιάζεστε για τις #Skouries μην κλαίγεστε για Ελγίνους και Παλμύρες

#SaveSkouries

 

Τα ορυχεία ποτέ δεν πλουτίζουν το ντόπιο πληθυσμό. Αλλιώς οι Ταϋλανδοί κι οι Αφρικανοί θα ήταν βαθύπλουτοι.
Τα ορυχεία είναι καλή επένδυση για όσους ζουν μακριά από αυτά και απολαμβάνουν τη δουλειά των σκλάβων που τα δουλεύουν.
Τα ορυχεία  είναι βλαβερά για τη χλωρίδα και την πανίδα τριγύρω τους και υπάρχουν επιστημονικές αποδείξεις για τις ολέθριες συνέπειες των αποβλήτων τους.

Μαζί με τις αντιδράσεις των κατοίκων που, αν ήταν αλλιώς, πρώτοι θα επικροτούσαν νέες θέσεις εργασίας στον τόπο τους, όλα αυτά θα ήταν αρκετά για να αγωνιζόμαστε να εμποδίσουμε την Eldorado να δραστηριοποιηθεί στη Χαλκιδική.
Μα έχουμε ένα λόγο παραπάνω κι είναι σημαντικότατος. Ο τόπος τον οποίο καταστρέφουν είναι το αρχαίο δάσος, τόπος γέννησης του Αριστοτέλη και τόπος στον οποίο έχουν ανασκαφεί σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα.

Είτε μετράτε την υγεία των ανθρώπων ως πρώτο αγαθό, είτε τιμάτε τον πολιτισμό και την Ιστορία, παρακαλώ να υπογράψετε γι  αυτή τη μια ακόμα (φρούδα ίσως) ελπίδα ότι θα εμποδίσουμε την καταστροφή.

Εάν αντίθετα όμως είστε υπέρ της Ανάπτυξης εις βάρος υγείας και Ιστορίας, τότε ελπίζω, τουλάχιστον, να μη θρηνείτε για την Παλμύρα που κατέστρεψε ο στρατός του ISIS ή, πιο κοντά και πιο υποκριριτικά, να μην κλαίγεστε που το Βρετανικό Μουσείο διαφυλάττει για την ανθρωπότητα τη Ζωοφόρο του Παρθενώνα αφού εμείς με τις Σκουριές αποδεικνύουμε πως δε μάθαμε και πολλά και μπορεί, αν την πιάσουμε στα χέρια μας, αύριο να την κονιορτοποιήσουμε  για να φτιάξουμε ασβέστη ή ό,τι άλλο θεωρούμε πως συντελεί στην Άνάπτυξη'.
Υπογράφουμε στο

https://secure.avaaz.org/el/petition/Alexi_Tsipra_Prothypoyrgo_tis_Elladas_Soste_ton_arhaiologiko_horo_ton_Skoyrion/?pv=11&fb_action_ids=434298623427717&fb_action_types=avaaz-org%3Apost

την ακόλουθη επιστολή προς τον Πρωθυπουργό:

Γιατί είναι σημαντικό;

Στη γη του Αριστοτέλη καταστρέφουν αρχαιολογικό χώρο, του 2ου αιώνα π.Χ. για να γίνει εξόρυξη χρυσού.

Προς τον
πρωθυπουργό της Ελλάδας, Αλέξη Τσίπρα

Στις Σκουριές Χαλκιδικής αποκαλύφθηκε αρχαιολογικός χώρος (ανθρώπινη εγκατάσταση και αρχαία μεταλλουργία χαλκού), τουλάχιστον του 2ου αι. π.Χ. και η αρμόδια Εφορεία Αρχαιοτήτων με εισήγησή της προς το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, εισηγείται την καταστροφή του, για να ολοκληρωθεί το φαραωνικό έργο ανοιχτής εξόρυξης χρυσού, σε εφαρμογή αποφάσεων προηγουμένων κυβερνήσεων που προωθούσαν την επένδυση «με κάθε κόστος».
Σας ζητώ να μην επιτρέψετε την καταστροφή του αλλά
να το προστατεύσετε, ώστε να κηρυχθεί αρχαιολογικό μνημείο, προστατευόμενο από το νόμο 3028/2002 «Προστασία Αρχαιοτήτων – Πολιτιστικής Κληρονομιάς».

Διαβάστε περισσότερα εδώ:
http://megpanagia.blogspot.gr/2015/12/sos.html


Save the archaeological site at Skouries, Halkidiki, Aristotle's land

Addressed to
Prime Minister of Greece, Alexis Tsipras
At Skouries, Halkidiki, Greece an archaeological site (ancient human settlement and copper metallurgy) at least 2200 years old was discovered, and the competent Ephorate of Antiquities, with its suggestion to the Central Archaeological Council, arranges its destruction, in order for a pharaonic project of an open gold mining to be complete, implementing decisions of previous governments that promoted the investment "at any cost". I ask you not to allow the destruction but to protect the archaeological site so that to be declared archaeological monument, protected by law 3028/2002 "Antiquities Protection - Heritage".

Adressé à Premier ministre de la Grèce, Alexis Tsipras



Au Skouries, au pays d'Aristote, à Chalkidiki, Grèce, un site archéologique (qui fut une ancienne implantation humaine, mais aussi une métallurgie du cuivre) au moins du deuxième siècle BC a été découvert. Pourtant, le service responsable des antiquités, avec sa proposition au Conseil archéologique central, propose sa destruction, pour continuer le projet pharaonique d'une exploitation minière d'or à ciel ouvert. Ainsi, les décisions des gouvernements précédents qui ont favorisé l'investissement "à tout prix" se mettent en oeuvre.
Je vous demande de ne pas permettre la destruction, mais protéger le site archéologique, afin de le déclarer monument archéologique, protégé par la loi 3028/2002 en tant que "protection des antiquités - Patrimoine".









_______________
Στις εικόνες βλέπετε Το Δάσος. Τα καμώματά τους δηλαδή.


Ετικέτες και Σύνδεσμοι για περισσότερα

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2016

Ποιον προστατεύουν ΜΑΤ και ΔΙΑΣ; Όχι εσάς κι εμένα πάντως...



Στη σημερινή απεργιακή κινητοποίηση  χτυπήθηκε ο αστυνομικός συντάκτης Δημήτρης Πέρρος. Γωνία Πατησίων και Πανεπιστημίου  δέχθηκε χτυπήματα στο πίσω μέρος του κεφαλιού «από ομάδα που αποκόπηκε από το μπλοκ των αντιεξουσιαστών» .
Διαβάζω ότι  
«την ώρα της επίθεσης, σε κοντινή απόσταση και σε απόλυτη οπτική επαφή με το συμβάν, στη συμβολή της Πανεπιστημίου με τη Θεμιστοκλέους, βρίσκονταν δύο διμοιρίες των ΜΑΤ, οι οποίες -προφανώς- έκριναν ότι δεν υπήρχε λόγος να παρέμβουν».

Δε με ξαφνιάζει. Αν παρακολουθείτε (όπως δεν παύω να συστήνω) τη δίκη της Χρυσής Αυγής θα θυμάστε πώς απαντούν στο δικαστήριο οι αστυνομικοί της Ομάδας Δίας που όχι μόνο δεν κινήθηκαν για να βοηθήσουν τον Παύλο Φύσσα, θα θυμάστε τη βραβευμένη 'ωραία αστυνομικίνα' που «φοβήθηκε» ή τον εκπαιδευμένο αστυνομικό που ενώ εργάζεται ένοπλος και με αλεξίσφαιρο απαντά:  «Να ζητήσω το λόγο από 50 άτομα με καδρόνια; Δεν μπορούμε να επέμβουμε 8 άτομα σε 50» κι η δικαστής ευλόγως  απορεί
Για ποιό λόγο η αστυνομία έχει αλεξίσφαιρα γιλέκα; ‬


Έχω γράψει πολλές φορές γι αυτές τις διμοιρίες που δίνουν στην Αθήνα όψη πρωτεύουσας μπανανίας ενώ αποδεικνύεται ξανά και ξανά ότι δεν προστατεύουν τον πολίτη ακόμα κι αν είναι βουλευτής έξω από τη Βουλή  πόσω μάλλον  ένας απλός ρεπόρτερ ή περαστικός σαν εσάς ή εμένα.

Γι αυτό ρωτάω:

Τι ακριβώς μας χρειάζονται ΜΑΤ και ΔΙΑΣ και αλήθεια ποιον προστατεύουν;


______________________________


Είδηση

Δολοφονική επίθεση σε δημοσιογράφο – Χτυπήθηκε ο συμβασιούχος του «Αθήνα 9,84», Δημήτρης Πέρρος 

 

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ καταδικάζει με τον πιο έντονο τρόπο τη δολοφονική επίθεση από «άγνωστους», μέχρι στιγμής δράστες, που δέχθηκε σήμερα το μεσημέρι ο συνάδελφος Δημήτριος Πέρρος, συντάκτης αστυνομικού ρεπορτάζ, συμβασιούχος του «Αθήνα 9,84», που κάλυπτε το συλλαλητήριο της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
Οι άγνωστοι που τον πλησίασαν στην οδό Πανεπιστημίου τον ρώτησαν πρώτα αν είναι δημοσιογράφος και μόλις εκείνος απάντησε καταφατικά άρχισαν να τον χτυπούν με καδρόνια, με θεατές αστυνομικές δυνάμεις.
Το χτύπημα που δέχθηκε από πίσω στο κεφάλι και στην πλάτη είναι αποκαλυπτικό για τις προθέσεις των δραστών με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά στο κεφάλι και το πρόσωπο και να μεταφερθεί από άλλους συναδέλφους στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός», όπου και νοσηλεύεται.
Η κλιμάκωση αυτή των επιθέσεων, εκτός από την ανάδειξη των κινδύνων που ελλοχεύουν σε κάθε περίπτωση για τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ, δύσκολα μπορεί να αποσυνδεθεί από την επιλογή στοχοποίησης των δημοσιογράφων.
Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ εκφράζει τη συμπαράστασή του στον συνάδελφο και καλεί την κυβέρνηση και τα κόμματα να καταδικάσουν αμέσως την άνανδρη και δολοφονική απόπειρα.
Η ΕΣΗΕΑ έχει ήδη καταγγείλει ότι στις επιλογές του ασφαλιστικού νομοσχεδίου είναι η υποταγή της ενημέρωσης.
Η επίθεση όμως την ώρα της παλλαϊκής διαμαρτυρίας και για αυτή την επιλογή δείχνει ότι κάποιοι ίσως θέλουν να τελειώνουν και με τους δημοσιογράφους.
Θα μας βρουν απέναντι σε όλα…
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ


Και για να γελάσουμε. Επειδή αχ αυτοί οι Αντιεξουσιαστές που καταστρέφουν τις περιουσίες μας.