Πάλι μοιράζομαι με ένα Μάντη το κρεβάτι μου. Στο μαξιλάρι
περιμένει και διαβάζουμε μαζί τα βράδια ώσπου να ξημερώσει.
Το λένε και Αλογάκι της Παναγίας. Αναρωτήθηκα τι τρώει και πόσο ζει. Είναι σαρκοφάγο, δεν τρέφεται από τα
λουλούδια στο μικρό μου βάζο στο παράθυρο, ίσως όμως να πίνει τη δροσιά της υγρασίας
του υπεραιωνόβιου κελιού που έγινε η κρεβατοκάμαρά μου.
Κοιτάζοντας προσεκτικά είδα λίγο σπασμένο ένα ποδαράκι του και προσεκτικά τον ακούμπησα έξω πάνω σε γιασεμί και αγιόκλημα.
Γνωρίζω ότι, σαν κάποιες αράχνες, το θηλυκό καταβροχθίζει τον αρσενικό την ώρα του ζευγαρώματος κι τότε αναρωτιέμαι αν έχω σύντροφό μου έναν επιβήτορα που μόλις σώθηκε μετά το άγριο sex ή μια φοραδίτσα που ήρθε κοντά μου να αναπαυθεί μετά το όργιο.
Ζω χρόνια εδώ στην εξοχή μα διατηρώ ολοζώντανο τον ενθουσιασμό που έχουμε εμείς τα παιδιά της Πόλης για τη Φύση.
Θυμήθηκα ένα μικρό σκαντζόχοιρο που είχα βρει μικρή γυρίζοντας
από ένα μάθημα. Σ' ένα παρκάκι κάτω από το Λυκαβηττό κάτι παιδιά τον είχαν κάνει
μπάλα ποδοσφαίρου. Δεν είχα θάρρος με τα ξένα παιδιά, δεν ξέρω τα παιχνίδια
τους, ποτέ δεν έπαιξα στο δρόμο αμάδες και αμπάριζες, και έτσι που μεγάλωσα (με
ντροπή το λέω σήμερα) παιδιά που έπαιζαν στο δρόμο τα είχα για «αλητάκια». Γι
αυτό ακόμα με παραξενεύει που βρήκα θάρρος να μπω ανάμεσα για να σώσω το
σκαντζοχοιράκι που είχε τυλιχτεί σα μπάλα μα δε θα ζούσε και πολύ με τις κλωτσιές.
Θυμάμαι που το έβαλα σε ένα κουτί και με την αδελφή μου το
βγάζαμε, με επίβλεψη, στο μπαλκόνι για να πάρει αέρα. Του δώσαμε και μαρουλόφυλλα.
Κι ύστερα; Ύστερα σταματά απότομα η κλωστή της μνήμης.
Το έδιωξαν δίχως να μου το πουν; Πέθανε και το πέταξαν
διακριτικά; Δεν ξέρω.
Μα λίγο κάποια σωστή παιδαγωγική, λίγο η ευκολία των παιδιών
να προσπερνούν το θάνατο και να ξεχνούν τη λύπη, δε με σημάδεψε ο χαμός και δε
θυμάμαι να το ξαναέψαξα. Σα να θυμάμαι αμυδρά ένα 'χάθηκε.. κάπου εδώ θα είναι..
κάτω απ' το κρεβάτι' κι ύστερα τη γνωστή αδιαφορία για παιχνίδι που πια πάλιωσε.
Όμως η αγάπη για τη Φύση―αυτή τη Φύση την εξημερωμένη που
γνωρίσαμε στον κήπο του παππού μας στο Μαρούσι, σε διακοπές ή στο Λυκαβηττό,
αυτή η αγάπη μένει πάντα ζωντανή σα μια λαχτάρα ανείπωτη.
________________
Αν δε γνωρίζετε έχει ενδιαφέρον:
Mantis religiosa ή το Αλογάκι της Παναγίας
Είναι το πιο γνωστό και διαδεδομένο μέλος μιας μεγάλης και αρχαίας τάξης, τα Μαντοειδή, Mantodea, που περιλαμβάνει 15 οικογένειες και πάνω από 2200 είδη. Στην Ελλάδα υπάρχουν γύρω στα 8 είδη.
Εντυπωσιακό έντομο με ένα τριγωνικό κεφάλι που μπορεί να περιστρέφεται όσες μοίρες μπορεί και ο άνθρωπος το κεφάλι του και ένα βλέμμα τόσο επίμονο και διαπεραστικό όταν σε κοιτάζει που αν το μέγεθος του ήταν πολύ μεγαλύτερο θα το έκανε ένα πολύ τρομακτικό έντομο.
Είναι τόσο επιθετικό έντομο που αν ενοχληθεί δεν διστάζει να δείξει επιθετικότητα και στον άνθρωπο.
κατοικεί στον πλανήτη μας εκατομμύρια χρόνια, πριν ακόμη και από την εμφάνιση των ερπετών.
Καθαρά σαρκοφάγο έντομο, τρέφεται με άλλα μικρά έντομα και θα τον βρούμε να στέκεται ακίνητο στο έδαφος ανάμεσα από άγρια χόρτα, συνήθως κοντά σε λουλούδια ή πάνω σε χαμηλούς θάμνους σε μέρη με ήλιο. Το πράσινο χρώμα του το βοηθά να περνά απαρατήρητο από τα επίδοξα θύματα του. Η καταγωγή του Mantis religiosa είναι η νότια Ευρώπη, αλλά πλέον θα το βρούμε σε όλη την Ευρώπη αλλά και στη βόρεια Αμερική εκτός τις πολύ κρύες περιοχές.
Το όνομα του το πήρε από τον τρόπο που τοποθετεί τα σχετικά τεράστια μπροστινά του πόδια και φυσικά δεν είναι προσευχής αλλά ετοιμότητας και άμυνας για τα θηράματα και τους εχθρούς. Επιτίθεται με εκπληκτική ταχύτητα και φυσικά είναι πολύ δεινός κυνηγός. Το μεγάλο του όπλο, τα μπροστινά του πόδια, είναι γεμάτα αγκάθια, έτσι η μοίρα ενός εντόμου που θα πιαστεί στα πόδια του είναι προδιαγεγραμμένη..
Το μήκος του είναι γύρω στα 5 εκατοστά, με το θηλυκό να είναι λίγο μεγαλύτερο σε μέγεθος από το αρσενικό.
Το ζευγάρωμα τους είναι θανατηφόρο, μιας και το αρσενικό πολύ συχνά κατά τη διάρκεια της γονιμοποίησης πέφτει θύμα κανιβαλισμού από το θηλυκό. Αν το αρσενικό δεν πάρει την κατάλληλη θέση, και συνήθως δεν την παίρνει, ώστε μόλις εκσπερματώσει να μπορέσει να φύγει, το θηλυκό το αιχμαλωτίζει με τα πόδια του και αρχίζοντας από το κεφάλι του, το καταβροχθίζει. Εκτός του ότι με τους σπασμούς που κάνει το αποκεφαλισμένο αρσενικό γίνεται ευκολότερη η εξαγωγή του σπέρματος, όταν επιτευχθεί η γονιμοποίηση, το ακέφαλο αρσενικό είναι πλέον μια καλή πηγή πρωτεϊνών για το γονιμοποιημένο θηλυκό.
Το φθινόπωρο γεννά εκατοντάδες αυγά, από τα οποία την επομένη άνοιξη θα βγουν οι μικροί μάντις οι οποίοι έχοντας τον κανιβαλισμό στο αίμα τους, πολλές φορές τρώγονται μεταξύ τους.
Το αλογάκι της παναγιάς πάντως είναι ένα πολύ ωφέλιμο έντομο για τη γεωργία και είναι ιδιαίτερα αγαπητό από όσους επιδιώκουν φυσικό έλεγχο των εχθρών των καλλιεργειών τους.
