Τρίτη 13 Ιουνίου 2017

13 χρόνια φυλακή για μια φιλία. Σήμερα Ηριάνννα Β.Λ., αύριο εμείς


Μια ακόμα απάνθρωπη κατάχρηση εξουσίας είναι και η υπόθεση της αθώας  Ηριάννας Β.Λ. που βρίσκεται στη φυλακή επειδή κοιμήθηκε στο σπίτι του φίλου (νυν συζύγου της) ο οποίος κατηγορήθηκε (και αθωώθηκε) διότι έτυχε να σχετίζεται φιλικά με κάποιους που κατηγορήθηκαν για τρομοκράτες.
Μάρτυρες που δεν επανεμφανίζονται, ίχνη dna που δεν ταυτοποιούνται (παρότι η ίδια έδωσε δείγμα με τη θέλησή της), από τη μιά ενώ, από την άλλη, δε μετρούν ξένοι ειδικοί που καταθέτουν υπέρ της. 

Έχουμε καταλάβει τι συμβαίνει στην Ελλάδα; Ξέρουν οι δικαστικοί τι επικίνδυνο δρόμο έχουν πάρει; Διότι δεν είναι μόνη περίπτωση η Ηριάννα: σας θυμίζω και τον Τάσο Θεοφίλου*.

Δολοφόνοι, τραμπούκοι, εκφοβιστές αποφυλακίζονται και πολιτεύονται ενώ άνθρωποι αθώοι καταδικάζονται με βαριές ποινές για κατασκευασμένες συμμετοχές σε ανύπαρκτα εγκλήματα. 
Οι Χρυσαυγίτες σκοτώνουν κι είναι στη Βουλή. Μα αν δηλώσεις αναρχικός ή τύχει να είσαι φίλος αναρχικού, η μεταχείριση αλλάζει. 


Όμως οι κοινωνικές σχέσεις δεν είναι δυνατόν να ποινικοποιούνται. Ούτε η σκέψη κι ο Λόγος.
Μπορώ να λέω 'όσοι γενούν πρωθυπουργοί όλοι τους να πεθάνουν' αλλά θα τιμωρηθώ μόνο αν αποπειραθώ να τους σκοτώσω. Έτσι λειτουργεί η Δημοκρατία, αυτό σημαίνει Ελευθερία. ―εκτός αν έχουμε Δικτατορία. Κι αυτά είναι πολύ τρομακτικό να πρέπει να τα υπενθυμίζουμε εμείς οι πολίτες στη Δικαιοσύνη.

Ιδού το χρονικό, με  κείμενο και επιστολές της Ηριάννας Β.Λ. και φίλων της + άρθρα της Άντας Ψαρρά + σχόλια και σύνδεσμοι.





Ρουπακιάς έξω, Μιχαλολιάκος έξω, Κασιδιάρης έξω, Παπαντωνίου έξω, Τσοχατζόπουλος έξω, Παπαγεωργόπουλος έξω.
Θεοφίλου, Ηριάνα μέσα χωρίς στοιχεία.

Ζούμε στη χώρα που σημασία δεν έχει αν έκανες κάποιο έγκλημα, αλλά τι ιδέες γεννάει το μυαλό σου.



Αρκεί ένα απλό σενάριο της Αντιτρομοκρατικής όχι μόνο για να σπιλώσει την υπόληψη ενός ανθρώπου, αλλά και για να τον οδηγήσει τελικά στη φυλακή.

Με την εύκολη συνταγή «μέλος των Πυρήνων της Φωτιάς» ή, εναλλακτικά, του αντιεξουσιαστικού χώρου, άνθρωποι που πέρα από κάποιες προσωπικές σχέσεις δεν έχουν σε βάρος τους το παραμικρό, τυλίγονται σε μια κόλλα χαρτί με ανύπαρκτους μάρτυρες, με ανύπαρκτα στοιχεία και με αυθαίρετες κατασκευές.
Ομως, η πρόσφατη και... ακραία ιστορία της Ηριάννας, η οποία καταδικάστηκε σε 13χρόνια κάθειρξη μέσα στην απόλυτη σιωπή, θέτει πολύ σοβαρά ερωτήματα και για τη Δικαιοσύνη και για την εμπιστοσύνη που μπορεί να έχει ο πολίτης σε μια δίκαιη δίκη και κυρίως σε μια δίκαιη απόφαση.
Την υπόθεση ανέδειξε την περασμένη Κυριακή η εφημερίδα «Documento» και είναι εξαιρετικά σοβαρή καθώς αφορά μια κοπέλα που χρεώθηκε κάτι με το οποίο δεν έχει την παραμικρή σχέση.
Το κακό στην περίπτωση της Ηριάννας είναι ότι, μη έχοντας η ίδια σχέσεις με τον αντιεξουσιαστικό χώρο και δεδομένου ότι ο σύντροφός της είχε ήδη αθωωθεί, ήταν μέσα της σίγουρη ότι δεν θα καταδικαζόταν. Τελικά, δυστυχώς, διαψεύστηκε...

Το χρονικό

Μάρτιο του 2011 η φοιτήτρια της Φιλοσοφικής Ηριάννα κοιμάται στο σπίτι τού επίσης φοιτητή (του ΕΜΠ) φίλου της Κωνσταντίνου, ο οποίος είχε φιλική σχέση με κάποια άτομα που τότε ήταν ύποπτοι (αργότερα κατηγορούμενοι) για συμμετοχή στην οργάνωση ΣΠΦ.
Το βράδυ εκείνο κάνει έφοδο στο σπίτι η Αντιτρομοκρατική και προσάγει τον Κωνσταντίνο. Η Ηριάννα οικειοθελώς δίνει δείγμα DNA και κάπως έτσι ξεκίνησε ο Γολγοθάς της.
Ας σημειωθεί ότι τον Νοέμβριο του 2011, στην Πολυτεχνειούπολη, ένας αγνώστων στοιχείων βοηθός τεχνίτη ανελκυστήρων (από τότε δεν εμφανίστηκε ποτέ και πουθενά) είδε από την ταράτσα στις 4 μ.μ. κάποιον άνδρα να βγαίνει από ένα βαν και να κρύβει ένα κουτί με όπλα. Ο ίδιος στην αρχή νόμιζε ότι το κουτί είχε λίρες και για τον λόγο αυτό πήγε να ψάξει.
Ο Κωνσταντίνος παραπέμπεται ως μέλος της ΣΠΦ χωρίς απολύτως κανένα στοιχείο πέρα από τη φιλική του σχέση με δύο μέλη των Πυρήνων. Με πρόταση του αείμνηστου εισαγγελέα Σωτήρη Μπάγια και με απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων ο άνθρωπος αθωώνεται.
Στο μεταξύ, όμως, άγνωστο πώς, με ποια στοιχεία και με τίνος εντολή άρχισε από τότε να κατασκευάζεται ο «φάκελος» της Ηριάννας.
Δύο ολόκληρα χρόνια αργότερα, τον Ιανουάριο του 2013 (στη σκληρή εποχή Δένδια-Αθανασίου), η Ηριάννα συλλαμβάνεται διότι έτσι ξαφνικά προέκυψε ταυτοποίηση του δικού της δείγματος DNA σε έναν γεμιστήρα εκτός όπλου από τα ευρήματα της Πολυτεχνειούπολης. Γίνεται έρευνα στο σπίτι της, στο αυτοκίνητο, παντού, και δεν βρίσκεται το παραμικρό στοιχείο.
Η φοιτήτρια αφήνεται ελεύθερη με περιοριστικούς όρους οι οποίοι αργότερα αίρονται και έτσι η κοπέλα ταξιδεύει στο εξωτερικό για να παρουσιάσει τις δημοσιεύσεις της.
Σημειώνουμε εδώ ότι τότε ο ειδικός εφέτης ανακριτής Δ. Μόκας ζήτησε να μη δημοσιοποιηθούν τα στοιχεία της. Κατηγορούμενος (καταδικασμένος πλέον) στην ίδια υπόθεση είναι και ο συγκάτοικος του Κωνσταντίνου, στον οποίο επίσης απαγγέλθηκαν κατηγορίες δύο χρόνια μετά.
Η δίκη έγινε χωρίς καμία επιβαρυντική για τους κατηγορουμένους μαρτυρία και με μόνο στοιχείο το «δείγμα», το οποίο μάλιστα είχε... τελειώσει όταν οι απελπισμένοι από την ασύλληπτη περιπέτεια της κόρης τους γονείς προσέλαβαν ειδικό γενετιστή καθηγητή, διδάκτορα Μοριακής Βιολογίας μεγάλου γαλλικού πανεπιστημίου αλλά και γενικό διευθυντή του Ευρωπαϊκού Κέντρου Γενετικής και Ταυτοποίησης DNA.
Ο καθηγητής δήλωσε ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να γίνει ταυτοποίηση του DNA της κοπέλας με το επίμαχο μερικό δείγμα που βρέθηκε στον γεμιστήρα.

Η στάση του δικαστηρίου

Το δικαστήριο δεν πείστηκε ούτε από τη μη ύπαρξη μαρτύρων ούτε από την πραγματογνωμοσύνη του ειδικού ούτε από την κατάθεση της Ηριάννας και των μαρτύρων υπεράσπισης ούτε από τίποτα και αποφάσισε την 1η Ιουνίου 2017 να καταδικάσει την κοπέλα σε δεκατρία χρόνια κάθειρξη και μάλιστα χωρίς ελαφρυντικά, με δεδομένη τη βασιμότητα του βουλεύματος και με μόνο στοιχείο το αμφιλεγόμενο δείγμα.
Σημειώνουμε ότι, σύμφωνα όχι μόνο με το ποινικό δίκαιο αλλά και με σχετικές αποφάσεις δικαστηρίων, δεν μπορεί η καταδίκη να βασίζεται σε ένα και μάλιστα μερικό δείγμα DNA. Η έφεσή της δεν είχε καν ανασταλτικό χαρακτήρα.
Η υπόθεση γίνεται ακόμα πιο ακραία όταν η περιρρέουσα ατμόσφαιρα περί τρομοκρατίας, Εξαρχείων κ.λπ. φαίνεται τελικά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να επηρεάζει ακόμα και τη δικαστική κρίση.
Διαφορετικά, πώς είναι δυνατόν μια κοπέλα που δηλώνει ότι δεν έχει την παραμικρή σχέση με τον χώρο αυτό, συνεχίζει τις σπουδές της όλο το διάστημα την υποδικίας της, είναι υποψήφια διδάκτωρ της Φιλοσοφικής και επιστημονική συνεργάτις σε διάφορα πανεπιστημιακά προγράμματα, να βρίσκεται σήμερα κλεισμένη στις φυλακές της Θήβας με μια βαριά ποινή στην πλάτη;
Ο Κωνσταντίνος και η Ηριάννα μέσα στο Μεταγωγών πρόλαβαν να κάνουν σύμφωνο συμβίωσης και, αν μη τι άλλο, αυτό σημαίνει ότι δεν θα μείνει μόνη της στον δύσκολο αγώνα που έχει μπροστά της προκειμένου να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας!
Είναι δε βέβαιο ότι στο πλευρό της από εδώ και πέρα θα σταθούν όλοι εκείνοι που ακόμα θεωρούν ότι μπορούν να εμπιστεύονται τη Δικαιοσύνη.________________

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΗΡΙΑΝΝΑΣ ΣΤΗΝ «ΕΦ.ΣΥΝ.»
Ο φαύλος κύκλος των ενόχων
Πριν από λίγες μέρες ήμουν αυτόπτης μάρτυρας στο ληκτικό σημείο ενός τραγέλαφου, εκτυλισσόμενου επί της οδού Λουκάρεως.
Στην κωμικοτραγική αυτή διαδικασία όσα ειλικρινώς κατέθεσαν μάρτυρες και κατηγορούμενοι δεν ακούστηκαν ποτέ. Η απλή αναφορά ονομάτων αγαπημένων μου προσώπων -τα οποία ουδεμία σχέση είχαν με τη συγκεκριμένη δικογραφία, με εκτός νόμου πράξεις ή με οποιαδήποτε μορφή βίας- χρησιμοποιήθηκαν ως «επιχειρήματα» υπέρ της καταδικαστικής απόφασης που πάρθηκε σε βάρος μου.
Ενώ δικηγόρος και εξειδικευμένος γενετιστής πάσχιζαν να εξηγήσουν στην έδρα την ανυπόστατη φύση των κατηγοριών, εκείνη «συνδιαλεγόμενη» με όσους στάθηκαν απέναντί της έθετε εκτός τόπου και χρόνου (έως και κυριολεκτικά σουρεαλιστικές) ερωτήσεις και προφανώς αρνούνταν να κατανοήσει το κατηγορητήριο.
Το όλο παρανοϊκό κλίμα επιβεβαίωσε την αρχική εντύπωση που είχα για την επιχειρούμενη εμπλοκή μου στη συγκεκριμένη υπόθεση: τις τελευταίες εβδομάδες δεν δικαστήκαμε μόνο εγώ και ο συγκατηγορούμενός μου, αλλά μαζί με εμάς «δικάστηκε» για δεύτερη φορά και ο σύντροφός μου.
Τι και αν η αθωωτική απόφαση στο προ τριετίας δικαστήριό του θεωρείται από τον νόμο αμετάκλητη; Τα μετέωρα στοιχεία μιας υπόθεσηςπου έχει από καιρό λήξει μεταπηδούν από αυτή σε άλλες, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο ενόχων.
Αυτή τη στιγμή αναμένω τη μεταγωγή μου στις φυλακές Ελεώνα Θηβών, για να περάσω τις επόμενες, εξαντλητικές σε αριθμό, μέρες μου στα απομεινάρια του πανηγυριού των τρελών.
5-6-2017 Ηριάννα Β.Λ.
Nikos Nikkou“Η είδηση της καταδίκης της φίλης και συναδέλφου μας έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία. Το σοκ διαδέχτηκε η άρνηση και κατόπιν η απέραντη στεναχώρια για την αναπάντεχη αυτή εξέλιξη, την απόφαση που χωρίζει στα δύο μια ζωή, έναν νέο άνθρωπο με τον οποίο μέχρι πριν κάποιες μέρες δουλεύαμε, περνούσαμε δημιουργικό χρόνο και κάναμε επαγγελματικά και επιστημονικά σχέδια μαζί. Τα συναισθήματα είναι πολλά και ανάμεικτα, αλλά υπερτερεί η μεγάλη ανάγκη να στηρίξουμε την Ηριάννα, ξεκινώντας από σήμερα και με αυτή την επιστολή.
Με μια συγκλονιστική επιστολή προς το Documento, επτά Διδακτορικές φοιτήτριες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, καθηγήτριες όλες ελληνικών σε μετανάστες, εκφράζουν την αμέριστη συμπαράσταση τους στην «τρομοκράτισσα –πανεπιστημιακό», στο πρόσωπο της οποίας η ελληνική Δικαιοσύνη εξάντλησε κάθε αυστηρότητα στέλνοντας την στη φυλακή με ποινή κάθειρξης 13 ετών για συμμετοχή στην «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς».
ιndymedia Για την Ηριάννα-Επιστολή συμπαράστασης στην Ηριάννα
Η είδηση της καταδίκης της φίλης και συναδέλφου μας έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία. Το σοκ διαδέχτηκε η άρνηση και κατόπιν η απέραντη στεναχώρια για την αναπάντεχη αυτή εξέλιξη, την απόφαση που χωρίζει στα δύο μια ζωή, έναν νέο άνθρωπο με τον οποίο μέχρι πριν κάποιες μέρες δουλεύαμε, περνούσαμε δημιουργικό χρόνο και κάναμε επαγγελματικά και επιστημονικά σχέδια μαζί. Τα συναισθήματα είναι πολλά και ανάμεικτα, αλλά υπερτερεί η μεγάλη ανάγκη να στηρίξουμε την Ηριάννα, ξεκινώντας από σήμερα και με αυτή την επιστολή.
Η στενή φιλία και συνεργασία μας μετράει πλέον έξι χρόνια. Η πορεία μας είναι κοινή όλο αυτό το διάστημα χωρίς καμία διακοπή, τόσο επαγγελματικά όσο και ακαδημαϊκά. Δυναμική προσωπικότητα που ξεχωρίζει για το δημιουργικό μυαλό της, την οξύνοια της και την προθυμία της να προσφέρει πάντα και αληθινά βοήθεια σε όσους την έχουν ανάγκη, χωρίς να της έχει απαραίτητα ζητηθεί. Άνθρωπος με πολλές ευαισθησίες, εξαιρετικά ταλαντούχος και δραστήριος. Υποστηρικτική εξαρχής προς όλες μας, τις φίλες και συναδέλφους, μάχεται με πάθος και αυθορμητισμό ενός μικρού παιδιού την αδικία, αυτήν που άρρητα υπάρχει και εφαρμόζεται στη μικρή κοινωνία που έχουμε χτίσει. Μια φοιτήτρια και επαγγελματίας αφοσιωμένη ψυχή τε και σώματι στο αντικείμενο που υπηρετεί. Όλα αυτά τα προσόντα, όμως, τείνουν, αν δεν έχει γίνει ήδη, να αλλοιωθούν μέσα από τη φοβερά επώδυνη και ψυχοφθόρα διαδικασία στην οποία έχει εμπλακεί. Φοβόμαστε πολύ ότι η ενέργεια, η δυναμικότητα και οι παιδικές της αρετές κινδυνεύουν να χαθούν από την ταλαιπωρία που υφίσταται.
Όλα αυτά τα χρόνια η Ηριάννα συμμετείχε σε πολλές πανεπιστημιακές δραστηριότητες (συνέδρια, ανακοινώσεις κλπ.) τις οποίες και έφερνε εις πέρας με μοναδική και αξιοζήλευτη επάρκεια. Παράλληλα, όντας καθηγήτρια ελληνικών, δίδασκε παιδιά και ενήλικες, εισπράττοντας τις καλύτερες κριτικές ως προς την παιδαγωγική της ικανότητα και την ποιότητα του χαρακτήρα της. Μας φαίνεται αδιανόητο ότι μια κοπέλα, με τη συγκεκριμένη πορεία, στην οποία είμαστε παρούσες και τη μοιραζόμαστε μαζί της, καταδικάζεται με μια ποινή στέρησης της ελευθερίας, που φαίνεται να εξαντλεί την αυστηρότητά της στο πρόσωπο της Ηριάννας.
Σε μια εποχή όπου η τρομοκρατία χτυπάει αθώους παντού στον κόσμο και οι άνθρωποι αισθάνονται φρίκη και τρόμο μπροστά σε αυτές τις εγκληματικές ενέργειες, είναι άδικο, απαράδεκτο και αδιανόητο να καταδικάζεται ένας νέος άνθρωπος που με τη μέχρι τώρα πορεία του έχει αποδείξει πόσο σημαντική θεωρεί την ανθρώπινη ύπαρξη, πόσο κοντά έχει βρεθεί στον πόνο και την αδικία για να συμπαρασταθεί, να βοηθήσει και να προσφέρει μέσα από την εργασία και τις γνώσεις του. Είναι άδικο, απαράδεκτο και αδιανόητο να μην λαμβάνεται υπόψιν η ζωή που έχει χτίσει μέχρι τώρα και το λαμπρό μέλλον που ανοίγεται μπροστά του.
Ως θύμα ατυχών συγκυριών γνωρίζουμε πολύ καλά ποιον δικαίως υποστηρίζουμε και δε θα σταματήσουμε να τη στηρίζουμε με όλα τα νόμιμα μέσα μέχρι τέλους. Θα είμαστε εδώ, να βοηθήσουμε, να συμπαρασταθούμε, να ανταποδώσουμε την αλληλεγγύη και την υποστήριξη που μας έχει δώσει πρώτη εκείνη σε κάθε επίπεδο. Να αντισταθούμε στην αδικία, όπως κάνει και εκείνη. Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε από τη θέση στην οποία βρισκόμαστε.
Ηριάννα,
σε σκεφτόμαστε περισσότερο από ποτέ, κάθε μία με τη δική της δύναμη και το δικό της φορτίο αγάπης. Είσαι χρήσιμη και πολύτιμη για μας, μα, πάνω από όλα, είσαι πολύτιμη για εσένα την ίδια, τη ζωή που θέλεις να ζήσεις και αυτή που σου αξίζει.
Οι φίλες και συνεργάτιδές σου
Μαρία Κ.
Μαρίνα Κ.
Όλγα Δ.
Σοφία Κ.
Τατιάνα Κ.
Φλώρα Βλ.
Χριστίνα Κ.
08/06/2017″

Η αναστολή δεν είναι για την Ηριάννα

Η γνωστή για την ευαισθησία της στους νέους ανθρώπους εισαγγελέας του Αρείου Πάγου αλλά και ολόκληρος ο κόσμος της Δικαιοσύνης, που μοιάζει με κάποιες αποφάσεις να έχει χάσει από τα μάτια όχι απλώς την έννοια της επιείκειας αλλά ακόμα και εκείνη του μέτρου στην επιβολή ποινών, οφείλουν να σκύψουν στην υπόθεση της Ηριάννας.
Για μια κοπέλα που δεν είχε καμία σχέση με οποιονδήποτε «ακραίο» πολιτικό χώρο, που απλά έχει δεσμό με έναν νέο άνθρωπο τον οποίο επίμονα προσπάθησαν να μπλέξουν οι διωκτικές αρχές και που αργότερα αμετάκλητα αθωώθηκε από Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων, η ποινή 13 χρόνων κάθειρξη χωρίς αναστολή, χωρίς ελαφρυντικά, χωρίς μαρτυρικές καταθέσεις σε βάρος της και με μόνο στοιχείο ένα μερικό αμφιλεγόμενο δείγμα DNA ξεπέρασε κάθε προηγούμενο («Εφ.Συν.» 7/6/2017).
Ηδη η άδικη μεταχείρισή της έχει προκαλέσει τις πρώτες αντιδράσεις από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και από συναδέλφους της στο Πανεπιστήμιο. Σημειώνουμε ότι ακόμα και το ίδιο το βούλευμα κάνει λόγο για ανύπαρκτα ευρήματα.
Η Ηριάννα, μια δραστήρια επιστήμων και υποψήφια διδάκτωρ της Φιλοσοφικής, μια εξαιρετικά χαρισματική και επιμελής φοιτήτρια, κλείστηκε για 13 χρόνια στις φυλακές της Θήβας, ενώ εμβρόντητοι είναι οι συνεργάτες και οι υψηλού κύρους καθηγητές της που ετοιμάζονται, σύμφωνα με πληροφορίες, να αναλάβουν πρωτοβουλίες για την αποκατάσταση αυτής της αδικίας.
Για να μπορέσει ο καθένας να κατανοήσει τη σκληρότητα αλλά και την προκατάληψη στην ποινική αντιμετώπιση αυτής της κοπέλας, παραθέτουμε εδώ πρωτόδικες δικαστικές αποφάσεις που έδωσαν σχετικά πρόσφατα όχι μόνο ελαφρυντικά, αλλά και αναστολή ποινής μέχρι το Εφετείο σε κατηγορούμενους με βαριές καθείρξεις και για εξαιρετικής βαρύτητας κακουργήματα.
1. Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων (Θεσσαλονίκη) στην εκδίκαση της υπόθεσης δωροδοκίας γιατρών του ΕΣΥ και υπερκοστολόγησης ορθοπεδικού εξοπλισμού επέβαλε πολυετείς ποινές κάθειρξης σε τρεις πανεπιστημιακούς γιατρούς, με αναστολή. Πρόκειται για ποινές κάθειρξης από 11 έως 14 χρόνια, κρίνοντάς τους ομόφωνα ένοχους για δωροδοκία και ξέπλυμα «βρόμικου» χρήματος.
2. Στην πολύκροτη δίκη του κυκλώματος τοκογλυφίας, ελεύθεροι αφέθηκαν, με απόφαση του Τριμελούς Κακουργιοδικείου Πειραιά, όλοι οι «νονοί» που είχαν κατηγορηθεί από την ΕΛ.ΑΣ. το 2011 για συμμετοχή σε συμμορία που εκβίαζε 160 καταστήματα της Αθήνας, προχωρούσαν σε ξυλοδαρμούς ιδιωτών και συμμετείχαν σε κυκλώματα παράνομου τζόγου.
Από τους 30 κατηγορούμενους -ανάμεσα στους οποίους ένας ανώτερος αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. κι ένας αστυνομικός– οι 20 καταδικάστηκαν σε ποινές από πέντε έως 13 χρόνια, με την έφεση να έχει ανασταλτικό χαρακτήρα, οπότε αφέθηκαν ελεύθεροι. Ανάμεσά τους αφέθηκαν ελεύθεροι και οι φερόμενοι ως ηγετικά στελέχη της εγκληματικής οργάνωσης.
3. Δεκτές έγιναν από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων οι αιτήσεις αναστολής εκτέλεσης ποινής τεσσάρων από τους οχτώ καταδικασμένων σε πρόσκαιρες καθείρξεις στην υπόθεση του λεγόμενου «συνδικάτου του εγκλήματος», μέλη του οποίου εμπλέκονταν στην υπόθεση απαγωγής του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου.
4. Βαριές ποινές κάθειρξης από 10 μέχρι 12,5 χρόνια επέβαλε το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας σε τέσσερις κατηγορούμενους που κρίθηκαν ένοχοι στην υπόθεση της γνωστής αλυσίδας φούρνων «Το Χωριάτικο», που λειτουργούσε ως «βιτρίνα» μεγάλου κυκλώματος σωματεμπορίας και εκμεταλλευόταν γυναίκες από την ανατολική Ευρώπη. Η έφεση είχε ανασταλτικό χαρακτήρα και αφέθηκαν ελεύθεροι!
5. Στην υπόθεση Energa-Hellas Power (256 εκατ. ευρώ), με την οποία καταδικάστηκαν 11 από τους 19 κατηγορούμενους για υπεξαίρεση, ξέπλυμα και λαθρεμπορία, πλην τριών, αφέθηκαν όλοι ελεύθεροι με αναστολή.
6. Υπόθεση «Noor One»: 33 κατηγορούμενοι. Με ολική ανατροπή του βουλεύματος και της εισαγγελικής πρότασης καταδικάζονται με τη βαρύτερη των ποινών οι δύο Ελληνες «αποστολέας» και «παραλήπτης» του φορτίου των 2 τόνων ηρωίνης, με μικρότερες ποινές ο μεταφορέας της ηρωίνης και κάτοχος της αποθήκης και ο Ιρανός συνοδός του φορτίου. Οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι Ελληνες επιχειρηματίες καταδικάστηκαν σε μικρότερες ποινές, με τις εφέσεις τους να έχουν ανασταλτικό χαρακτήρα και να είναι ελεύθεροι.
7. Ανασταλτικό χαρακτήρα μέχρι την εκδίκαση της έφεσης αποφάσισε το δικαστήριο για 11 κατηγορούμενους για την υπόθεση με τις μίζες στα εξοπλιστικά προγράμματα.
8. Αναστολή στην εκτέλεση της ποινής έδωσε το Τριμελές Πλημμελειοδικείο στους τέσσερις καταδικασθέντες, υπευθύνους της εταιρείας ΗΛΙΟΣ, για το μοιραίο δυστύχημα τον Αύγουστο του 2005, στο οποίο έχασαν τη ζωή τους 123 επιβαίνοντες. Στον καθένα επέβαλε ποινή φυλάκισης 123 ετών, με ποινή βάσης τα 3 έτη για το πρώτο θύμα και επιπλέον 1 έτος για κάθε ανθρώπινη ζωή που χάθηκε στην αεροπορική τραγωδία. Εκτιτέα από αυτά είναι τα 10 έτη.
9. Εκτός φυλακής βγαίνει και ο τελευταίος εκ των τριών καταδικασθέντων για τη δολοφονία του φιλάθλου Κώστα Κατσούλη. Ο κρατούμενος, που είχε κριθεί ότι είχε ηγετικό ρόλο στην επίθεση, κατέθεσε αίτηση αναστολής της πρωτόδικης ποινής 16 ετών, η οποία του έχει επιβληθεί ομόφωνα. Παρά την αρνητική πρόταση του εισαγγελέα, τελικά η αίτησή του έγινε δεκτή από το δικαστήριο.
10. Εκτός φυλακής βρίσκεται ο χρυσαυγίτης γυμναστής από την Ιεράπετρα, που πριν από ένα χρόνο καταδικάστηκε σε 12 χρόνια κάθειρξη για τον κατ’ εξακολούθηση βιασμό μιας 14χρονης αθλήτριάς του.
11. Την ποινή φυλάκισης πέντε ετών, αλλά με αναστολή, επέβαλε στους δύο άντρες που κάθισαν στο εδώλιο για βιασμό κοπέλας στην Ακρινή Κοζάνης το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο των Γρεβενών. Και οι δύο αφέθηκαν ελεύθεροι, με περιοριστικούς όρους, καθώς θεωρήθηκε πως είχαν πρότερο έντιμο βίο.
Κατόπιν αυτού οι πολίτες αυτής της χώρας μπορούν να αισθάνονται ασφαλείς. Η Ηριάννα είναι στη φυλακή!
___
Το σκεπτικό της απόφασης και την επίσπευση της καθαρογραφής της, για την πρωτοφανή καταδίκη της πανεπιστημιακού Ηριάννας Λ. ζήτησε, σύμφωνα με πληροφορίες από τον Πρόεδρο του Εφετείου ο υπουργός Δικαιοσύνης, Σταύρος Κοντονής.
____
Ο Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος με άρθρο-παρέμβαση που εστάλη στην «Εφημερίδα των Συντακτών», αναφέρεται εκτενώς στην υπόθεση της πανεπιστημιακού που καταδικάστηκε σε κάθειρξη 13 ετών με την κατηγορία της εμπλοκής της με την οργάνωση «Πυρήνες της Φωτιάς». 
Περιγράφει τα γεγονότα από το Μάρτιο του 2011 μέχρι και την καταδίκη της Ηριάννας «ως μέλος της ΣΠΦ» επειδή είχε σχέση μαζί του και ενώ «σύμφωνα με τα δικά τους δικαστήρια δεν είμαι μέλος…».

Ολόκληρο το άρθρο-παρέμβαση του Κωνσταντίνου Παπαδόπουλου

«14 Μαρτίου 2011. ΕΚΑΜ εισβάλουν στο σπίτι που νοίκιαζα στο Χολαργό και με συλλαμβάνουν ως ύποπτο για συμμετοχή στην Ε.Ο. Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς. Η Ηριάννα έχει την ατυχία εκείνο το βράδυ να κοιμηθεί μαζί μου. Προσάγεται στη ΓΑΔΑ όπου δίνει προανακριτική κατάθεση, οικειοθελώς DNA, αποτυπώματα και την ίδια μέρα αφήνεται ελεύθερη.
Εγώ θα αφεθώ ελεύθερος με περιοριστικούς όρους 3 μέρες μετά.
18 Νοέμβρη 2011. Σύμφωνα με την κατάθεση ενός «μάρτυρα» που δεν ξαναεμφανίζεται ποτέ στο εξής, ούτε στο δικαστήριο, ανακαλύπτονται όπλα που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί πουθενά σε χώρο του ΕΜΠ στου Ζωγράφου.
11 Ιανουαρίου 2013. Συλλαμβάνεται η Ηριάννα και κατηγορείται ως μέλος της ΣΠΦ και για οπλοκατοχή με βάση ένα χαμηλής ποσότητας και κακής ποιότητας δείγμα DNA σε γεμιστήρα εκτός όπλου , από τα ευρήματα στο ΕΜΠ. Ενάμισι χρόνο μετά την υποτιθέμενη ανακάλυψη των όπλων και δύο χρόνια με το DNA της να υπάρχει στα χέρια της αστυνομίας.
Η Ηριάννα αφήνεται ελεύθερη με περιοριστικούς όρους αυτή τη φορά, χωρίς ο ειδικός εφέτης ανακριτής να δώσει στη δημοσιότητα τα στοιχεία και τη φωτογραφία της. Θα το κάνει λίγες μέρες αργότερα με non paper ο τότε υπουργός Προ.Πο. Νίκος Δένδιας.
Όλα αυτά συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της δίκης μου , με ότι μπορούσε να σημαίνει αυτό για την εξέλιξή της. Το δικαστήριο τελειώνει με αθωωτική και αμετάκλητη απόφαση για μένα που είχε και τη σύμφωνη γνώμη του εισαγγελέα, αφού αποδέχεται ότι μόνο φιλική σχέση υπάρχει με ορισμένα μέλη της ΣΠΦ στα πλαίσια του αντιεξουσιαστικού χώρου, κάτι που δεν αρνήθηκα ποτέ.
Η Ηριάννα δεν απομακρύνεται από εμένα παρ’ όλη τη στοχοποίηση. Μένει, αγνοεί επιδεικτικά τον φόβο και συνεχίζει τη ζωή της. Δουλεύει παθιασμένα, συνεχίζει να εξελίσσεται επαγγελματικά, να έχει φίλους , να ονειρεύεται, να ζει. Κι εγώ πάντα δίπλα της.
Αν δεν έζησε κάποιος από μέσα τη δίκη της στο ακροατήριο, δύσκολα μπορεί να κατανοήσει τι συνέβη. Η εισαγγελέας από την αρχή αναφερόταν σε εμένα σαν να είμαι ξανά κατηγορούμενος, δεν μπορούσε να χωνέψει πως, ένα άλλο, ομοιόβαθμο με το δικό τους δικαστήριο, αθώωσε αμετάκλητα έναν άνθρωπο που δήλωνε φίλος με μέλη της ΣΠΦ. Δεν το χωρούσε το μυαλό της. Ρωτούσε προκατειλημμένη την Ηριάννα γιατί δεν χωρίζαμε. Ενέπλεξε στην υπόθεση άσχετα με οποιαδήποτε δικογραφία άτομα. Παιδικοί μας φίλοι που αναφέρθηκαν από την Ηριάννα σαν επισκέπτες του σπιτιού μου συκοφαντήθηκαν και έγιναν στα χείλη της επιχείρημα ενοχής. Έφτασε στο σημείο να τους αναφέρει και στην εισαγγελική της πρόταση.
Μια πρόεδρος που δεν βρήκε μισό επιχείρημα να ψελλίσει για να στηρίξει την καταδικαστική απόφαση. Μια λέξη μόνο, ένοχη.
Η Ηριάννα καταδικάστηκε από αυτές τις λίγες σε 13 χρόνια φυλακής.
Η Ηριάννα καταδικάστηκε ως μέλος της ΣΠΦ επειδή είχε σχέση μαζί μου. Εγώ όμως σύμφωνα με τα δικά τους δικαστήρια δεν είμαι μέλος…
Η Ηριάννα καταδικάστηκε για οπλοκατοχή με μόνο στοιχείο ένα χαμηλής ποσότητας και κακής ποιότητας δείγμα DNA, το οποίο όταν ζητήθηκε από το στάδιο κιόλας της ανάκρισης για επανέλεγχο σε πιστοποιημένο και εξειδικευμένο εργαστήριο, που συνεργάζεται με δικαστικές αρχές σε όλη την Ευρώπη, η απάντηση που δόθηκε από την αστυνομία ήταν ότι «τελείωσε». Μια και έξω. Και θα πρέπει να τους πάρουμε στα σοβαρά. Αυτούς που είχαν και τα ευρήματα και το DNA της Ηριάννας και έκαναν ενάμισι χρόνο να βγάλουν αποτέλεσμα.
ΠΑΡΑΝΟΙΑ;ΑΝΟΗΣΙΑ;ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ;ΑΝΩΘΕΝ ΕΝΤΟΛΕΣ;
Δε με αφορά. Μ’ αυτό το σκεπτικό οποιοσδήποτε μπορεί να κατηγορηθεί και να καταδικαστεί για οτιδήποτε. Αρκεί να είναι φίλος με κάποιον που είναι φίλος με κάποιον…
Μια συλλογική ευθύνη που απειλεί να εγκληματοποιήσει όχι μόνο έναν πολιτικό χώρο αλλά οποιαδήποτε σχέση επιλέγουν να πλήξουν για τους δικούς τους λόγους.
Καταδικάζοντας την Ηριάννα, καταδικάζουν το συναισθηματικό δεσμό, τη συμπάθεια, το χαμόγελο, το νοιάξιμο.
Η Ηριάννα δε δέχτηκε να της υποδείξουν ποιους θα συμπαθεί, ποιους θα αγαπάει, με ποιους θα ζήσει».

Έχει και η ψυχή τον δικό της κονιορτό που εάν σηκωθεί μέσα μας αέρας, αλίμονο
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΗΡΙΑΝΝΑ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ
Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος
____________________________________________
ΠΡΟΣΘΕΤΩ 21 Ιουνίου 2017


Βλέπω με χαρά επιτέλους άρθρα σε Καθημερινή και TVX για την σοβαρότατη υπόθεση της Ηριάννας Β.Λ. που καταδικάστηκε ως μέλος των Πυρήνων της Φωτιάς σε 13 χρόνια φυλακή επειδή είχε σχέση με άνθρωπο που έχει αθωωθεί για αντίστοιχο 'αδίκημα'.
«Εσύ γιατί δεν τον χώρισες;» τη ρώτησαν για όταν συνελήφθη ο σύντροφός της υπονοώντας ότι η αθωότητα είναι απάνθρωπη και σκληρή κι εγωιστική ενώ η αγάπη κι η πίστη είναι επικίνδυνες.
Ποινικοποιούνται η φιλία, οι κοινωνικές σχέσεις, και, όπως στην περίπτωση του Τάσου Θεοφίλου, ποινικοποιούνται οι ιδέες.
Προσθέτω  στα όσα έγραψα 13 Ιουνίου την εκπομπή της ΕΡΤ Χανίων για το θέμα,
και νέες εικόνες και συνδέσμους
μαζί, ξανά με τη σελίδα υποστήριξης στο Facebook
για να υπενθυμίσω ότι αν ανεχθούμε την ποινικοποίηση των προσωπικών σχέσεων, ανοίγουμε δρόμο στη ζούγκλα. 

Τα δικά μας άρθρα, τα δικά σας likes κι οι κοινοποιήσεις προστέθηκαν στην αγανάκτησα λίγων ώστε να το μάθουν οι πολλοί. Για την Ηριάννα Β.Λ.  : @gia.tin.irianna


thepressproject «Η Ηριάννα δεν είναι μόνη της»



______________ Τάσος Θεοφίλου: http://daphnechronopoulou.blogspot.gr/2017/05/blog-post.html

Σελίδα:  Για την Ηριάννα Β.Λ.: 
@gia.tin.irianna
Για την Ηριάννα Β.Λ.
https://www.facebook.com/gia.tin.irianna/?fref=ts 
https://www.facebook.com/Για-την-Ηριάννα-ΒΛ-278622842601727/?fref=ts

Δευτέρα 12 Ιουνίου 2017

Δίστομο- επεισόδια + '«Ενα τραγούδι για τον Αργύρη»  (τανία- ελληνικοί υπότιτλοι)




Δε θα μιλήσω εγώ.
Φέρνω το σημερινό επεισόδιο που δημιούργησε στη μαύρη επέτειο η Ζωή Κωνσταντοπούλου, φέρνω  ιστορικό, μια ανάμνηση προσωπική και μια από εκείνες τις τυπωμένες «ειδήσεις» τις διατυπωμένες ανατριχιαστικά σε ελληνική εφημερίδα της εποχής. Εικόνες νεκρών, εικόνες στρατιωτών και της μαντιλοδεμένης γυναίκας που έγινε εξώφυλλο στο Life όταν το πολεμικό έγκλημα συγκλόνισε τον κόσμο. 
Φέρνω και τα σημερινά. Αντίδραση της Ζωής Κωνσταντοπούλου, αντιδράσεις στα κοινωνικά δίκτυα.
Μαζί, την ταινία «Ένα Τραγούδι για τον Αργύρη»/ Ein Lied für Argyris  του Stefan Haupt (2006) (με ελληνικούς υποτίτλους.

Με πίκρα, με πόνο ακόμα νωπό μα δίχως έκπληξη: ο πόλεμος τέτοιος είναι κι ο άνθρωπος λύκος για τον άνθρωπο. Ας αγρυπνούμε.


Διέπραξαν ένα από τα μεγαλύτερα πολεμικά εγκλήματα που προκάλεσαν διεθνή κατακραυγή και βύθισαν την Ελλάδα στο πένθος. Σαν σήμερα οι Ναζί ξεκλήρισαν ένα ολόκληρο χωριό. Έσφαξαν όλο το Δίστομο. Ένα μνημείο στέκεται εκεί για όσους έπεσαν άδικα. Από μωρά μερικών μηνών μέχρι γέρους. Τώρα οι υμνητές τους βρίσκονται εντός της Βουλής των Ελλήνων...Βρισκόμαστε στις αρχές του καλοκαιριού του 1944 στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς, Ελλάδα. Η Ναζιστική Γερμανία βιώνει στα μέτωπα του πολέμου την μία ταπείνωση μετά την άλλη. Στις 6 Ιουνίου οι Σύμμαχοι έχουν αποβιβαστεί στην Νορμανδία και οι ιθύνοντες του γερμανικού στρατού βλέπουν πως το τέλος πλησιάζει. Και στο ελληνικό έδαφος όμως οι Ναζί δεν ήταν ανίκητοι, καθώς οι ελληνικές αντάρτικες ομάδες με κορωνίδα τον ΕΑΜ- ΕΛΑΣ προκαλούν πολλές φθορές με αποτέλεσμα να έχουν εξελιχθεί σε έναν πραγματικό πονοκέφαλο για τους κατακτητές.


Στις 10 Ιουνίου γίνεται άλλη μία συμπλοκή ανταρτών και κατακτητών, ωστόσο το σημαντικό γεγονός δεν ήταν η μάχη, αλλά αυτά που ακολούθησαν. Τις πρώτες πρωινές ώρες της ημέρας εκείνης μία στρατιωτική φάλαγγα των τρομερών Ες-Ες ξεκινά από την Λιβαδειά με προορισμό την Αράχωβα έχοντας ως βασικό σκοπό την εξόντωση αντάρτικων ομάδων, αλλά και την τρομοκράτηση του άμαχου πληθυσμού. 

Στο Δίστομο τα γερμανικά στρατεύματα γίνονται ακόμη πιο πολυπληθή καθώς ενώνονται με μία άλλη ομάδα που ερχόταν από την Άμφισσα. Τελικά όλοι μαζί όδευσαν προς το Στείρι. Προτού φύγουν τρομοκράτησαν τους κατοίκους να μην εγκαταλείψουν το χωριό εάν δεν γυρίσουν πίσω ενώ τους πίεσαν να τους αποκαλύψουν εάν έχουν πληροφορίες για τις θέσεις των ανταρτών.
Τελικά η φάλαγγα των επτά αυτοκινήτων (2ος λόχος του 2ου τάγματος του 7ου Συντάγματος της 1ης Μεραρχίας των Ες - Ες με έδρα την Λιβαδειά), μαζί με τις δυνάμεις από την Άμφισσα και με δύο αυτοκίνητα με Γερμανούς στρατιώτες που είχαν μεταμφιεσθεί σε χωρικούς, δέχονται επίθεση στην θέση Καταβόθρα από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ. Η μάχη είναι σύντομη αλλά σφοδρή. Οι Ναζί αναγκάζονται να υποχωρήσουν αφήνοντας στο πεδίο της μάχης 40 νεκρούς και 15 τραυματίες.

Elissavet Zitouniati  
"Εγώ μανάρι μου ήμουνα μικρή.10-11 ετών.Ήμουν με τη μάνα μου και τον πατέρα μου στο σπίτι.Είχανε έρθει οι Γερμανοί λέγανε.Ανοίγει η πόρτα και μπαίνουν τρεις...ένας ξεκοιλιάζει τη προγιαγιά σου και επειδή βύζαινε ο αδελφός μου κόψανε το στήθος της και σφάξανε το παιδί.Τον κάρφωσαν πάνω στην κοιλιά της.Τον πατέρα μου τον σκότωσαν με το όπλο μετά,ήταν τυχερός!Εγώ έτρεξα έξω...ήταν ένα αλλος...με έβαλε μέσα στον φούρνο της αυλής και μου έκανε σήμα να σωπάσω!εγώ έκλαιγα και μου ριξε μια με τον υποκοπανο στο κεφάλι...ζαλίστηκα και κοιμήθηκα!μετά κατάλαβα..ήταν για καλό!μετά από πόσες ώρες δεν ξέρω ξύπνησα και έβηχα από την κάπνα..καιγόταν το σπίτι και όλο το χωριό!έτρεξα στο βουνό...3-4 μέρες χωρίς φαι και νερό...με βρήκανε οι αντάρτες και μου παν να κατέβω στην πλατεία γιατί θα έρθει ο Ερυθρός Σταυρός...παιδί μου,στην πλατεία είχε πτώματα για αυτό έβλεπα κοράκια στο
Βουνό!ακόμα και τώρα σαν περπατάω νιώθω τα πόδια μου να τσαλαβουτάνε στο αίμα!μας πήρε ο Σταυρός και μας πήγε στο ορφανοτροφείο...δεν είχα κανέναν πια...ξαναγεννήθηκα εκείνη τη μέρα πεθαμένη πια"
Ευφροσύνη Σφουντούρη
10/6/1944


''9-7-1944, Εφημερίδα «Καθημερινή»
«Η δημοκοπία περί ωμοτήτων εις το Δίστομον»
«Κομμουνισταί δημοκόποι διέδωσαν την φήμην, ότι εις το ειρηνικόν χωρίον Δίστομον (μεταξύ Λεβαδείας και Αραχώβης, επαρχίας Λεβαδείας) πλέον των 1.000 ανδρών, γυναικών και παιδιών (!) κατεσφάγησαν με κτηνώδη τρόπο υπό μιας γερμανικής μονάδος (...) Δια κάθε φιλοπάτριδα Ελληνα, που γνωρίζει τας μεθόδους ψεύδους της προπαγάνδας του ΕΑΜ, είναι φανερά η κομμουνιστική προέλευσις και ο σκοπός της διαδόσεως ταύτης. Περί των πραγματικών γεγονότων εις το Δίστομον επληροφορήθημεν εν λεπτομερεία τα εξής υπό της αρμόδιας αρχής.
Την 10 Ιουνίου 1944 μία γερμανική μονάς ευρισκομένη εν πορεία και μεταβαίνουσα από Λεβαδείας εις Αράχωβαν, εβλήθη έμπροσθεν του χωρίου Διστόμου με όπλα, οπλοπολυβόλα και ολμοβόλα. Η μονάς απώλεσε λόγω της άνανδρου ταύτης επιθέσεως του ΕΑΜ αριθμόν τινά εις νεκρούς και τραυματίας. Εν συνεχεία ανελήφθη ο αγών εναντίον των συμμοριτών οι οποίοι είχον οχυρωθή μέσα εις το Δίστομον, με όλα τα υπάρχοντα μέσα. Κατόπιν της χρησιμοποιήσεως των βαρέων γερμανικών όπλων, εκυριεύθη εξ εφόδου το Δίστομον, η φωλέα αυτή της συμμορίας. Ηριθμήθησαν περί τους 250 νεκροί συμμορίται».


Σαν να μην πέρασε μία ημέρα στα ΜΜΕ της ελληνικής επικράτειας.''



Ένα έντονο περιστατικό έλαβε χώρα στην επίσημη τελετή μνήμης του Δήμου Διστόμου για την επέτειο της σφαγής από τους Ναζί.
H τέως πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, επιχείρησε να εμποδίσει τον Γερμανό πρέσβη να καταθέσει στεφάνι, στη διάρκεια της τελετής μνήμης του Δήμου Διστόμου, για την επέτειο της σφαγής από τους ναζί. Επενέβη ο Μανώλης Γλέζος, ο οποίος πήρε από το χέρι τον Γερμανό πρέσβη, προκειμένου εκείνος να μπορέσει να καταθέσει το στεφάνι του. 
Η ανάρτησή της https://www.facebook.com/zoe.konstantopoulou.official/posts/1805018486480947:0





Για την ιστορία της φωτογραφίας του αμερικανικού περιοδικού LIFE με την γυναίκα -σύμβολο της Σφαγής του Διστόμου, Μαρία Παντίσκα, βρήκαμε στοιχεία που έγραψε  στην σελίδα της στο Facebook η κ. Δώρα Πλάκα. Αφορμή η κυκλοφορία τεύχους του περιοδικού ΙΣΤΟΡΙΑ (φωτό) με την μαυροφορεµένη Μαρία Παντίσκα στο εξώφυλλό του- είχε εντοπισθεί τυχαία από έναν Διστομίτη φοιτητή το 1980-81.

Λίγους µήνες µετά τη Σφαγή, ο Dmitri Κessel, ανταποκριτής του περιοδικού «Life» επισκέφθηκε το Δίστοµο για ρεπορτάζ. Αποθανατίζει τη Μαρία Παντίσκα (πέθανε το 2009), να στέκεται όρθια µπροστά σε µια σκάφη και να πλένει τα µαύρα ρούχα της στην αυλή. Η φωτογραφία δηµοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό «Life» στις 29 Νοεµβρίου του 1944. 

Ο τίτλος του κειµένου ήταν «Τι έκαναν οι Γερµανοί στην Ελλάδα» και η λεζάντα ανέφερε: «Η Μαρία Παντίσκα ακόµη κλαίει µε λυγµούς, δύο µήνες αφότου οι Γερµανοί σκότωσαν τη µητέρα της σε σφαγή στην ελληνική πόλη Δίστοµο».Η εφημερίδα ''Ελευθεροτυπία'' το 1994 στα 50 χρόνια από την αποφράδα μέρα της Σφαγής, είχε πρωτοσέλιδη σύνθεση την φωτογραφία του 1944 με μια εκείνης της εποχής.













Η ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας μέσα από τα μάτια ενός ξεχωριστού ανθρώπου. 
Σκηνοθεσία: Stefan Haupt
Σενάριο: Stefan Haupt
10 Ιουνίου 1944.
Δίστομο. Ένα μικρό χωριό, ένα βήμα από την θάλασσα, στο δρόμο από την Αθήνα προς τους Δελφούς. Εδώ επιζεί ο μικρός Αργύρης, ούτε καν τεσσάρων χρονών, στις 10 Ιουνίου του 1944 μία κτηνώδη σφαγή των Γερμανικών Δυνάμεων: Το λεγόμενο «μέτρο εξιλέωσης» μιας ναζιστικής μεραρχίας ως αντίποινα για μία επίθεση ανταρτών εναντίον των Γερμανών στην περιοχή. Σε λιγότερο από δύο ώρες σκοτώνονται 218 κάτοικοι του χωριού ? γυναίκες, άντρες, γέροι, μωρά και βρέφη. Ο Αργύρης χάνει τους γονείς του και άλλους 30 συγγενείς.
Κάμποσα χρόνια περνάει το αγόρι σε ορφανοτροφεία γύρω από την Αθήνα, μέσα σε χιλιάδες παιδιά του πολέμου. Ώσπου μία μέρα εμφανίζεται μία αποστολή του Ερυθρού Σταυρού και διαλέγει μία χούφτα παιδιά για ένα μεγάλο ταξίδι σε μία μακρινή χώρα. Ο Αργύρης θέλει οπωσδήποτε να πάει μαζί τους. Και έτσι φτάνει στην Ελβετία, στο παιδικό χωριό Πεσταλότσι στο Τρόγκεν. Χρόνια αργότερα κάνει τη διδακτορική του διατριβή στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης (ΕΤΗ) στα Μαθηματικά και την Αστροφυσική. Πολύ σύντομα αρχίζει να διδάσκει στα λύκεια της Ζυρίχης, μεταφράζει Έλληνες ποιητές στα γερμανικά, και εργάζεται ως βοηθός αργότερα για μερικά χρόνια, μεταξύ άλλων και με το Ελβετικό Σώμα Βοήθειας για τα θύματα καταστροφών στην αναπτυξιακή βοήθεια στη Σομαλία, στο Νεπάλ και στην Ινδονησία. Γυρνώντας στην Ευρώπη, αρχίζει τα πήγαινε-έλα μεταξύ Ελβετίας και Ελλάδας και οι παραμονές στην παλιά του πατρίδα όλο και παρατείνονται.

Ο Αργύρης Σφουντούρης, σήμερα 66 χρονών, είναι ένας άνδρας με συναρπαστική γοητεία και μελαγχολική ευθυμία, που έχει ασχοληθεί σε όλη του την ζωή με την παραφροσύνη, που του συνέβη όταν ήταν μικρό παιδί. Σε ένα «Συνέδριο για την Ειρήνη» - για παράδειγμα- συλλογιζόταν δυνατότητες, πώς θα μπορούσε ο κόσμος να βγει από το φαύλο κύκλο της βίας. Δεν προσπάθησε να το «ξεπεράσει» μέσα του, και να «κλείσει» το κεφάλαιο με τις παιδικές του αναμνήσεις, αλλά πολύ περισσότερο αγωνίστηκε να μάθει να ζει με αυτές και πέραν τούτου να επηρεάσει τον έξω κόσμο.

Μία ταινία για την αντιμετώπιση του προσωπικού θρήνου και του ιστορικού χρέους.

Μία ταινία για τις φαινομενικά άλυτες δυσκολίες μίας πραγματικής συμφιλίωσης, μία ταινία για την αναζήτηση της ειρήνης — ένα ταξίδι με άγνωστο τέλος.