Πέμπτη 21 Δεκεμβρίου 2017

Της ασώτου η επιστροφή




Η επιστροφή της ασώτου. 
Τριαντάφυλλα με υποδέχονται
πάντα και πάντα-πάντα όταν ξαναγυρνώ στην ζωή μου-την κανονική, στο σπίτι και στα ζώα μου και στον Κύριο Kastell ο οποίος, καθώς γράφω εδώ, στολίζει το έλατο που με περίμενε κι αυτό, αστόλιστο και σκοτεινό, ώσπου να 'ρθω.

Είναι ωραίο να σ' αγαπούν.
Μα ακόμα πιο ωραίο να το δείχνουν. Και είμαστε έξτρα τυχεροί όσοι αγαπήσαμε εκείνους που γνωρίζουν πώς να δείχνουν την αγάπη.

Μεγάλη τέχνη το να ζεις. Καλλιεργείται μεν σαν όλα τα ταλέντα, μα όχι σε εδάφη άγονα· είναι έμφυτο, μια έφεση που ξεχωρίζει όσους εμπλουτίζουν τη ζωή και, τις στιγμές που θα βάλτωναν σε μια μουντή καθημερινότητα, ξέρουν να τις ανυψώνουν σε αναμνήσεις.


 ______________________________________________
Εικόνες
Πάνω με την ανθοδέσμη στον καθρέφτη του boudoir μου
και κάτω, μετέφερα μπροστά στο αστόλιστο έλατο για να έχουμε και τα τριαντάφυλλα συντροφιά στο στολισμό.

Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2017

Η διπλή δολοφονία του Αμπού Θουράγια #Palestine #Gaza



Αλλά, σοβαρά τώρα, πότε πια θα τελειώσει αυτή η σφαγή;
Ο   Ιμπραχίμ Αμπού Θουράγια είχε χάσει τα δυο του πόδια το 2008 μα ήταν παρών στις αιματηρές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά της ανακήρυξη της Ιερουσαλήμ πρωτεύουσας του Ισραήλ. Τώρα έχασε και τη ζωή του.

Φέρνω την είδηση, φωτογραφίες και πληροφορίες,
το σκίτσο του Latuff και άλλα και άλλων γι αυτό το νέο μάρτυρα του παλιού αγώνα― διαίτερα μ' αρέσει η Παλαιστήνια μάνα που δέρνει τον Τραμπ με την παντόφλα, παλιό γνωστό σπορ των μητέρων όπως μου λένε Άραβες φίλοι,
φέρνω video, συνδέσμους.
Επίσης θυμίζω και συστήνω τη χριστουγενιάτικη κάρτα του και τη δουλειά του Banksy στη  Γάζα και σας δίνω συνδέσμους.
 Αξίζει.





Μέτωπο Αντίστασης και Αλληλεγγύης για την Παλαιστίνη
Τιμή και δόξα στον μάρτυρα της Παλαιστινιακής Αντίστασης,Ιμπραχίμ Αμπού Θουράγια
Αποτροπιασμό στη διεθνή κοινή γνώμη έχει επιφέρει η είδηση της εκτέλεσης από τις Σιωνιστικές Κατοχικές δυνάμεις, του 29χρονου Παλαιστίνιου ακτιβιστή Ιμπραχίμ Αμπού Θουράγια.







Γράφει ο Αμετανόητος.
Ένα νέο έγκλημα ήρθε να προστεθεί στις χιλιάδες ανθρωποσφαγές που διαπράττουν οι σιωνιστές στην Παλαιστίνη. Ένστολοι Ισραηλινοί δολοφόνοι πυροβόλησαν και εκτέλεσαν εν ψυχρώ έναν ακόμα Παλαιστίνιο αγωνιστή στη διάρκεια διαδηλώσεων ενάντια στην αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύσας του Ισραήλ από τις ΗΠΑ.
Η δολοφονία του 29χρονου Ιμπραχίμ Αμπού Θουράγια θα ήταν ένα ακόμα «συνηθισμένο περιστατικό» στην περιοχή όπου επί δεκαετίες οι Ισραηλινοί ιμπεριαλιστές σκοτώνουν άμαχους Παλαιστίνιους. Τα «περιστατικά» αυτά ακριβώς επειδή είναι αμέτρητα έχουν πάψει πια να αναφέρονται στα δελτία ειδήσεων. Θα αναφερόταν, το πολύ, ως ένας «ακόμα θάνατος», αν δεν υπήρχε μια τραγική ιδιαιτερότητα: ο Ιμπραχίμ Αμπού Θουράγια ήταν ανάπηρος. Είχε χάσει και τα δυο του πόδια κατά τη διάρκεια μιας εισβολής ισραηλινών στρατιωτών που επέβαιναν σε ελικόπτερα στους προσφυγικούς καταυλισμούς του Αλ Μπουρέιτζ, στο κεντρικό τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, τον Απρίλιο του 2008. 
Ο Ιμπραχίμ αντικατέστησε τα χαμένα πόδια του με ρόδες και πάνω στο αμαξίδιο συνέχιζε να συμμετέχει και να πρωτοστατεί στις διαδηλώσεις στη Λωρίδα της Γάζας. Είχε γίνει εμβληματική μορφή του αγώνα, σύμβολο του ανυπότακτου αγωνιστή, κατεβάζοντας σε κάθε ευκαιρία την ισραηλινή σημαία και βάζοντας στη θέση της την Παλαιστινιακή. Κάτι ανάλογο επιχείρησε να κάνει μαζί με άλλους διαδηλωτές και την Παρασκευή 14/12/2017 σε κινητοποίηση ενάντια στην απόφαση των ΗΠΑ να αναγνωρίσουν την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του ισραηλινού κράτους. Τα τελευταία του λόγια, στιγμές, πριν πέσει νεκρός ήταν «Αυτή η γη μάς ανήκει, δεν παραδινόμαστε!». Λίγο αργότερα, παρά την αναπηρία του, κατάφερε να σκαρφαλώσει σε έναν πυλώνα του δικτύου ηλεκτροδότησης για να κρεμάσει μια παλαιστινιακή σημαία. Το επόμενο που έδειξαν οι κάμερες ήταν τους διαδηλωτές να τρέχουν με όλες τους τις δυνάμεις προς τα ασθενοφόρα κρατώντας το κορμί του Ιμπραχίμ που είχε πυροβοληθεί στο κεφάλι από Ισραηλινούς εκτελεστές. Ήταν πολύ αργά. 
Μετά τη δολοφονία οι εκπρόσωποι των δολοφόνων ισχυρίστηκαν πως πήραν μέτρα για να διασφαλιστεί η ασφάλεια και πυροβόλησαν επιλεκτικά, εναντίον των πιο βίαιων στοιχείων. Ξεκάθαρα, ο άτυχος Ιμπραχίμ ήταν «το πιο βίαιο στοιχείο». 
Σε κάθε εξελιγμένη κοινωνία το μέτρο του ανθρωπισμού της είναι η συμπεριφορά της απέναντι σε άτομα με σωματικές ή πνευματικές αδυναμίες. Οι Ρωμαίοι έλεγαν ότι «res sacra miser», δηλαδή πως ο δυστυχισμένος, ο βασανισμένος, είναι πρόσωπο ιερό. Για τους αμερικανοϊσραηλινούς ιμπεριαλιστές ο βασανισμένος είναι «το πιο βίαιο στοιχείο» και γι αυτό (πρέπει να) πυροβολείται εν ψυχρώ, αρχικά να του τσακίζονται τα πόδια κι αν δεν συμμορφωθεί η «δουλειά» να τελειώνει με μια σφαίρα στο κεφάλι. Γιατί άνθρωποι που δεν το βάζουν κάτω και συνεχίζουν τον αγώνα ως την τελευταία ανάσα τους είναι επικίνδυνοι για τη νέα τάξη πραγμάτων. Οι ιμπεριαλιστές σκοτώνουν τους σωματικά ανάπηρους με αρτιμελή αποθέματα ψυχής και κουράγιου επειδή ξέρουν πως το παράδειγμά τους μπορεί να αφυπνίσει το κομμάτι εκείνο της κοινωνίας που έχει σωματική αρτιμέλεια αλλά σακατεμένο κουράγιο και διάθεση αντίστασης λόγω της προπαγάνδας για το «ανίκητο» του ιμπεριαλισμού και το «μάταιο» των λαϊκών αγώνων. 
Ο Ιμπραχίμ Αμπού Θουράγια ήταν για το λαό του ένα πρόσωπο ιερό όχι λόγω της «δυστυχίας» του, αλλά επειδή δεν άφηνε τα προβλήματά του να σβήσουν τη φλόγα της ψυχής του. Γιατί για όσους αγωνίζονται για την ελευθερία ο αγωνιστής είναι πρόσωπο ιερό! Και σε τέτοια πρόσωπα οφείλουμε όλοι τον πρέποντα σεβασμό, όχι με φανφάρες αλλά ακολουθώντας το παράδειγμά τους στους μικρούς και τους μεγάλους καθημερινούς αγώνες. Στην Παλαιστίνη και σε κάθε γωνιά της γης μέχρι την τελική νίκη κατά του ιμπεριαλισμού.

ΥΓ: Απαραίτητη διευκρίνιση: Η αναφορά μας σε όσους έχουν «σακατεμένο κουράγιο και διάθεση αντίστασης» ουδόλως αφορά την «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου. Οι κύριοι αυτοί έχουν ως στρατηγική επιλογή τους να συσφίγγουν τις σχέσεις τους με το Ισραήλ «έχουν οικοδομήσει μια σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης και σεβασμού» και «χτίζουμε με το Ισραήλ έναν πυλώνα σταθερότητας, σε συνεργασία με την Κύπρο, αλλά και τις άλλες moderate χώρες της Μέσης Ανατολή» (Π. Καμμένος). Πώς το είχε πει ο Χάρολντ Πίντερ; Α, ναι! «Όποιος σφίγγει το χέρι του δολοφόνου δεν έχει ηθική»!





Μπιγκ Χιτ του Κάρολου Ζωναρά- απόψε ΕΡΤ2


Aπόψε Κυριακή 11.40μμ
ΜΠΙΓΚ ΧΙΤ του Κάρολου Ζωναρά  στην ΕΡΤ2
Συστήνω.
Και, για μας που δεν έχουμε τηλεόραση, 
έχω σύνδεσμο να δούμε ΕΡΤ2 ζωντανά στο youtube: https://www.youtube.com/watch?v=AOVVjaLbGEk&feature=youtu.be
_________________________
Big Hit
του Κάρολου Ζωναρά
με τους Μελέτη Γεωργιάδη, Katia O’Wallis, Ευγενία Αποστόλου, Γρηγόρη Γαλάτη, Άλεξ Σπυρόπουλο 
Υπόθεση:
Στην προσπάθειά του να εξιχνιάσει τα αίτια της αυτοκτονίας ενός συναδέλφου του, ο υπαστυνόμος Αριστείδης Κορμάς θα βρεθεί μπλεγμένος σε μια εφιαλτική περιπέτεια, όπου οργανωμένο έγκλημα και αστυνομία  αποτελούν τις δυο όψεις του ίδιου νομίσματος.
ΣΗΜΕΙΩΜΑ του ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ 
Δυο λόγια μόνο για τον ιδιόμορφο τρόπο κατασκευής της ταινίας.  Όλοι οι διάλογοι στο έργο ηχογραφήθηκαν προκαταβολικά. Μέχρι να ξεκινήσουν τα γυρίσματα είχε ήδη φτιαχτεί κάτι σαν ραδιοφωνικό δράμα. Οι ηθοποιοί που υποδύθηκαν τους ρόλους αυτό που ουσιαστικά έπρεπε να κάνουν ήταν να παίξουν τα λόγια σε “playback”. Η επιλογή αυτή του προ-ηχογραφημένου λόγου, εκτός του ότι απετέλεσε ένα εξαιρετικό βοήθημα ώστε να μειωθεί δραστικά ο χρόνος των γυρισμάτων -όλα έγιναν μέσα σε 20 μέρες-, έδωσε τη δυνατότητα να συμπεριληφθούν στο καστ και ερασιτέχνες ηθοποιοί.
Αυτό το πείραμα εδραίωσε την πεποίθησή μου ότι ψυχή της υποκριτικής είναι ο λόγος, η φωνή. Μπορεί να ακούγεται περίεργα και σίγουρα θα ήταν μεγάλο λάθος να παραγνωρίσει κανείς την κινησιολογία του σώματος ή την εκφραστική του προσώπου, όμως το άκουσμα της φωνής χωρίς αμφιβολία έρχεται πρώτο, είναι αυτό που σε αγγίζει. Η εικόνα ακολουθεί.
Το Μπιγκ Χιτ, είναι, θα έλεγα, μια εφαρμογή αυτού του «Δόγματος», ότι πρώτα ακούμε και μετά βλέπουμε. 
Μήπως έτσι δεν γίνεται ήδη απ’ την κοιλίτσα της μανούλας μας;

Κάρολος Ζωναράς

Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου 2017

Αριστείδης Παρασκάκης rip




Ένα θλιβερό νέο.
Ο Άρης, ακτιβιστής Αριστείδης Παρασκάκης
κοιμήθηκε χθες το βράδυ για πάντα.


Πολλές οι προσωπικές μου διαφωνίες μαζί του,
πολλές κι οι εποικοδομητικές συζητησεις.

Θα μας λείψει η παρουσία του, η τόλμη, η μαχητικότητά του.
Είμαι βαθιά λυπημένη.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα...
Shalom



Η Μητέρα του Αριστείδη παρακάλεσε να αναρτήσουμε την ενημέρωση πως η κηδεία  θα γίνει στην Αθήνα σε ημερομηνία που θα καθοριστεί μόλις είναι εφικτό και για την οποία θα σας ενημερώσουμε έγκαιρα.



Από τη μητέρα του Αριστείδη

Την Παρασκευή 05/01, στις 15.30 στο Κοιμητήριο Παπάγου, αποχαιρετώ το παιδί μου...
Ξέρω πως δεν μου ανήκει... ήταν πάντα ο αφυπνιστής μου κι ήταν από τα πρώτα του μαθήματα αυτό...
Ξέρω πως ίσως θα έπρεπε να μοιραστώ κάτι με όλους και όλες εσάς που είχατε και είχε την τιμή να τον συναντήσετε και να δεθείτε μαζί του, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο... να απαντήσω στα εκατοντάδες μηνύματα σας.... εισέπραξα την συμπόνοια σας, βαθιά συναισθήματα, την δική σας απώλεια...
Μα είμαι η μάνα... και συγχωρείστε με... γιατί το πρώτο μου παιδί, εκείνο που γέννησε μέσα μου την ολοκληρωτική αγάπη, έφυγε και με άφησε με μισή καρδιά, μισή ψυχή, μισό άνθρωπο... και είμαι ίσως αρκετά "εγωίστρια" για να παρηγορηθώ με την ιδέα πως ήταν σημαντικός για άλλους ανθρώπους....
ας ήταν Θεέ μου "μέτριος", ας ήταν ασήμαντος, κι ας έμεναν μόνο οι ευχές των γενεθλίων μου εκείνη την ημέρα στις 15/12... κι ας ερχόταν που τον περίμενα.... κι ας μπορούσα να τον αγκαλιάζω και να φιλώ τα χρυσά του μαλλιά και τα φωτεινά καταπράσινα μάτια... κι ας μην χρειαζόταν να παλέψει με τους δαίμονες του, αυτούς που μόνο οι σπάνιοι και ιδιαίτεροι και οι θαρραλέοι αναγνωρίζουν και τολμούν να τους σηκώσουν το ανάστημα τους.... γνωρίζοντας το τίμημα... ή με την ορμή και την "αφέλεια" των νέων που αισιοδοξούν και πιστεύουν πως είναι αήττητοι....
Και βρέθηκα έτσι μπροστά στο "αφύσικο", να πρέπει εγώ να τον αποχαιρετήσω... και να πρέπει να συμφιλιωθώ με τον παντοτινό πόνο...
Κι ήρθε η ώρα του αποχαιρετισμού... μετά από μακροχρόνια παρατεταμένη αναμονή... αλλόκοτη αναμονή που "γέννησε" "προδοτικά", πέρα από κάθε λογικό και αναμενόμενο, σπίθες ζωής και υποσχέσεις για καλύτερα κι ομορφότερα και ψηλότερα, εκεί που ένιωθες πως χανόταν όλες οι ανάσες....
γιατί έτσι ήταν το παιδί μου, κι αυτό αξίζει στο πέρασμα του από τον κόσμο αυτό, και στον επίλογο..




Η κηδεία του Αριστείδη Παρασκάκη 
Παρασκευή 05/01, στις 15.30 στο Κοιμητήριο Παπάγου.

Παράκληση της οικογένειας, αντί στεφάνου, οι δωρεές να δοθούν στην οργάνωση ανθρώπινων δικαιωμάτων Παρατηρητήριο του Ελσίνκι, στην οποία δραστηριοποιείτο ο Αριστείδης.
Αlfa Bank - δικαιούχος ΕΤΕΠΕ GR6801404290429002002000260

Τρίτη 12 Δεκεμβρίου 2017

Στη Μύκονο το σχολείο; Η ντροπή μας



«Και γιατί να διαβάσω;» ρωτούσε Μυκονιάτης μαθητής φίλο μου φιλόλογο, «Τι να το κάνω το χαρτί; Δες πόσο κάνουν τα παπούτσια που φοράς εσύ ο κύριος Καθηγητής που έβγαλες τα μάτια σου στα θρανία και δες πόσο κάνουν τα δικά μου που ο πατέρας μου είναι αγράμματος».

Πριν χρόνια αυτό. Μα δυστυχώς δεν άλλαξαν πολλά.
Θυμόμαστε όλοι το θέμα στις ειδήσεις: Νεοδιορισθέντες καθηγητές δε βρίσκουν να νοικιάσουν κατοικίες στα τουριστικά νησιά. Κάποιοι φιλοξενήθηκαν, κάποιοι κοιμήθηκαν στις παραλίες κι ύστερα έφυγαν, πήγαν αλλού στα πιο φιλόξενα. Φτάσαμε Χριστούγεννα κι ως τώρα είναι μαθήματα που δεν έχουν αρχίσει να διδάσκονται. Για τη Φυσική, για παράδειγμα, είναι μόλις ένας μήνας που έχουμε καθηγητή, ενώ για τη Βιολογία (ούτε Θεολόγο, όπως άκουσα στο video) δεν έχουν κι είναι μυστήριο τι θα γίνει στις εξετάσεις αφού τα παιδιά αγωνίζονται στα τυφλά από το skype*.
Είναι κι άλλα που δείχνουν τη γενική αδιαφορία. Οι πάνω από 300  μαθητές δε χωράνε στις σχολικές αίθουσες με αποτέλεσμα να δίνονται μαθήματα στο Χημείο και τις αίθουσες Πληροφορικής με κίνδυνο για τους μαθητές και για το σχολικό εξοπλισμό. Οι αθλητικές εγκαταστάσεις είναι στοιχειωδώς επαρκείς με παλιά συρματοπλέγματα, γήπεδο που γεμίζει λακκούβες στη βροχή (ειρωνεία πικρή σε τόπο οικοδόμων) και με προβλήματα ψηλών τιμών και κακού επιπέδου προσφοράς στο κυλικείο.

Σε ένα νησί που δικαίως υπερηφανευόμαστε ότι Κρίση δε μας άγγιξε, σ' ένα νησί που συμβάλλει στα οικονομικά ολόκληρης της χώρας είναι θλιβερό ο Δήμος να απαξιώνει την παιδεία. Τα ίδια τα παιδιά μου ανέφεραν ως χαρακτηριστικό των προτεραιοτήτων ότι στο Δήμο συζητιέται το Καζίνο μα όχι το θέμα του σχολείου.
Έχουμε κλίνες, έχουμε ψηλό επίπεδο χώρων για ενοικίαση. Πώς και δε λύνουμε το ζήτημα αξιοπρεπούς στέγασης των λίγων ανθρώπων στους οποίους εμπιστευόμαστε το μέλλον των παιδιών μας;
Γιατί στην ανάγκη ο Δήμος δε νοικιάζει ένα ξενοδοχείο, με ρωτούν ξένοι επισκέπτες γελώντας με τα χάλια μας. Ντρέπομαι κάθε φορά που αναγκάζομαι να δώσω την απάντηση του Δήμου: Δε μας το δίνουν οι ξενοδόχοι, το βλέπουν, λέει, σαν επίταξη ιδιωτικής τους περιουσίας.
Δε θέλω να το πιστέψω. «Οι Ξενοδόχοι» δεν είναι μια κάστα απόμακρη που ζει αλλού. Είναι Μυκονιάτες, έχουν παιδιά και υφίστανται όπως όλοι μας τις συνέπειες.
Ο Δήμος παρέχει στέγη για ένα μικρό διάστημα κι ύστερα αφήνει τους καθηγητές στη μοίρα τους.

Και σας ρωτάω.
Με τι όρεξη, τι κύρος για τη γνώση θα διδάξει ο καθηγητής που κοιμάται στη παραλία ή στο αυτοκίνητό του επειδή τα σπίτια είναι ακριβά και δεν έχει πού να μείνει; Τι διδάσκει η συμπεριφορά μας στα παιδιά; Τι τους λέμε για την αξία της μόρφωσης;

Είμαι εγγονή και ανιψιά  φιλολόγων. Πρόλαβα τα χρόνια που το «Καθηγητής» ήταν τίτλος τιμής, που προσφωνούσαν  'Καθηγητή'  τον παππού μου με σεβασμό όχι για εκείνον αλλά για την Παιδεία, τη Γνώση που αντιπροσώπευε. Ιδίως τώρα, σε μια εποχή που η οικονομική δυσπραγία αποκαλύπτει  το ήθος μας, με πονά να βλέπω να απαξιώνεται η Γνώση, ο μόνος πραγματικός πλούτος που κανείς και με τίποτε δε μπορεί να κλέψει από τον άνθρωπο. Η παιδεία είναι η προίκα μας, είναι η Ιστορία και η επένδυσή μας.

Γι αυτό σας καλώ να στηρίξουμε την κατάληψη που κάνουν τα παιδιά. Σας καλώ  να συμπορευτούμε στην αυριανή τους πορεία από το Λύκειο ως το Δήμο και να νοιαστούμε να δοθεί λύση, να προσφέρουμε αξιοπρεπή κατοικία και διαβίωση σ' εκείνους που καλέσαμε να πλουτίσουν τα παιδιά μας.

Η κατάληψη συνεχίζεται. 
Διαμαρτυρία:
Τετάρτη στις 10:00πμ, αφετηρία: Λύκειο Μυκόνου, τερματισμός: Δημαρχείο.


lifo 12.9.2017
 Αναπληρωτές εκπαιδευτικοί σε Μύκονο, Σαντορίνη και άλλα νησιά κοιμούνται σε sleeping bag στις παραλίες
Σε sleeping bag και σκηνές που έστησαν σε παραλίες ή ακόμη και μέσα στα αυτοκίνητά τους αναγκάστηκαν να διανυκτερεύσουν χθες, πρώτη μέρα που άνοιξαν τα σχολεία, αρκετοί αναπληρωτές καθηγητές που διορίστηκαν σε νησιά όπως η Μύκονος, η Σαντορίνη, η Κέρκυρα και η Κρήτη. 

Εσύ. Ναι εσύ που το διαβάζεις αυτό. Έχεις βρεθεί στην θέση εκείνου που χρειάστηκε το ευνόητο, μια ιατρική περίθαλψη, και δίστασε ή ακόμα φοβήθηκε να στραφεί στο Κέντρο Υγείας; Έχεις βρεθεί στην θέση εκείνου που παραβίασαν και "άδειασαν" το σπίτι ή την επιχείρησή του; Έχεις βρεθεί στην θέση εκείνων των μαθητών που κάνουν μαθήματα σε υπόγεια υπό αντίξοες συνθήκες; Ή μήπως εκείνων που μαθήματα πανελληνίων δεν τα διδάσκονται στο σχολείο λόγω έλλειψης καθηγητών; Έχεις βρεθεί στην θέση εκείνων των ανηλίκων και ενηλίκων που θέλουν να αθληθούν και τις βροχερές μέρες του χειμώνα, όμως το ανύπαρκτο κλειστό το καθιστά αδύνατο; Θυμάσαι εκείνες τις φορές που έχεις διαμαρτυρηθεί στους συναδέλφους σου, στους συμμαθητές σου, στους γονείς σου, στα παιδιά σου, σε φίλους σου, για προβλήματα του νησιού μας; Ήρθε η ώρα να κάνεις κάτι για αυτά. 
ΒΑΡΕΘΗΚΑΜΕ ΝΑ ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΟΥΜΕ. ΒΑΡΕΘΗΚΑΜΕ ΝΑ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΜΑΣΤΕ. Αν ΒΑΡΕΘΗΚΕΣ και ΕΣΥ, ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ! 
«Το πιο πλούσιο νησί, με το πιο φτωχό σχολείο.»
«Θέλουμε αίθουσες, όχι καζίνο»
ΓΕΛ-ΕΠΑΛ
Διαμαρτυρία:
Τετάρτη στις 10:00, αφετηρία: Λύκειο Μυκόνου, τερματισμός: Δημαρχείο.


Eleni Moutopoulou
 
Εσείς έχετε βρεθεί ποτέ στη θέση της δασκάλας -καθηγήτριας??του αστυνομικού του γιατρού του νοσοκομου!!!που είχαν όλη την καλή διάθεση να έρθουν να δουλέψουν αλλά τι κρίμα που ο μισθός τους δε φτάνει ούτε καν για τα ενοίκια που ζητάτε. ..ξεκινήστε από εκεί λοιπόν. Έχουν κι αυτοί το δίκιο τους..

Ιωάννα Λοΐζου Είναι ζήτημα που αντιμετωπίζουν άνθρωποι που ζουν μόνιμα στο νησί μας δεκαετίες τωρα. Δεν είναι επιλογή ή "επίτευγμα" των μαθητών όμως, καθώς ολοφάνερα τα αντίκτυπα εμάς επηρεάζουν. Φυσικά και μπαίνουμε στην θέση τους από την στιγμή που σε τέτοια κατάσταση βρίσκονται συνεχώς φίλοι και συμμαθητές μας.





Σε κατάληψη βρίσκονται από το πρωί της Δευτέρας το Γενικό και το Επαγγελματικό Λυκειο Μυκόνου. Η κατάληψη γίνεται από κοινού από τα δύο σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της Μυκόνου τα οποία αντιμετωπίζουν προβλήματα.
Η ατζέντα των μαθητών ωστόσο είναι πιο διευρυμένη και ξεπερνά τα όρια του σχολείου αφού ένα από τα δύο πανό που έχουν αναρτήσει αφορά την αντίδρασή τους στο ενδεχόμενο της δημιουργίας καζίνο στο νησί.
Και μόνο η σκέψη ότι αντί να αναβαθμίσουν την παιδεία, την ασφάλεια και την υγεία στο νησί, κάποιοι επιλέγουν να ανοίγουν τις πόρτες για καζίνο, φαίνεται να εξοργίζει τα παιδιά τα οποία όπως τονίζουν είναι αποφασισμένα να συνεχίσουν την κινητοποίησή τους για όσο χρειαστεί
Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί τι δηλώνουν οι μαθητές και ποια είναι τα αιτήματά τους








*Για το skype από μαθητή Μυκόνου
_____________________________________________________
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
 Στο Facebook: 
Αναπληρωτές εκπαιδευτικοί σε Μύκονο, Σαντορίνη και άλλα νησιά κοιμούνται σε sleeping bag στις παραλίες http://www.lifo.gr/now/greece/159723



Προσθέτω
Τετάρτη 13 Δεκ. 17 
Από τη σημερινή πορεία και διαμαρτυρία στο Δημαρχείο Μυκόνου.
Εικόνες από το cyclades24

[στο οποίο έχει και απόσπασμα του ανωτέρω άρθρου μου]








Προσθέτω 22 Ιαν. 2018
Σήμερα παραιτήθηκε άλλη μια καθηγήτρια, από το Γυμνάσιο Μυκόνου. Είναι μουσικός, προσλήφθηκε ως αναπληρώτρια μειωμένου ωραρίου (μισθός 550- 600 ευρώ) την προηγούμενη εβδομάδα και όπως ήταν φυσικό, λόγω της αδυναμίας της να αντεπεξέλθει στοιχειωδώς στις οικονομικές απαιτήσεις διαμονής και διαβιωσης στο νησί, υπέβαλε παραίτηση.
ΜΣ Το ίδιο πρόβλημα με τη Σαντορίνη η Δημοτική αρχή δεν πρέπει να μεριμνήσει για υποδομές και παροχές?? τι φταίνε τα παιδάκια???


______ Μεταφέρω την είδηση

cyclades24 Κάνουν δώρο ένα ολοκαίνουργιο σχολείο στη Μύκονο!

Προσέξτε εκείνο το «από επιφανής» που κραυγάζει πως από δασκάλους έχουμε ανάγκη κι όχι από άλλα τούβλα.

 Cyclades24.gr
Αρχική ΚΥΚΛΑΔΕΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
ΚΥΚΛΑΔΕΣΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΚΕΝΤΡΙΚΟΕΙΔΗΣΕΙΣΜΥΚΟΝΟΣ

Κάνουν δώρο ένα ολοκαίνουργιο σχολείο στη Μύκονο!
22 Ιανουαρίου 201803717

Δωρεά μαμούθ από επιφανής οικογένεια

Δωρεά μαμούθ από επιφανής οικογένεια του νησιού

Σε μια μεγάλη δωρεά προς την κοινωνία της Μυκόνου και ειδικά προς τις νεότερες γενιές προχωρά η οικογένεια του Γεωργίου Δακτυλίδη, γνωστού επιφανή μυκονιάτη.

Πρόκειται για την ανέγερση ενός ολοκαίνουργιου και σύγχρονου σχολικού συγκροτήματος Γυμνασίων στην περιοχή της Άνω Μεράς, έργο το οποίο θα χρηματοδοτηθεί εξ ολοκλήρου με πόρους της οικογένειας Δακτυλίδη, η οποία δείχνει με τον πλέον έμπρακτο τρόπο τη γενναιοδωρία και την αγάπη της προς την τοπική κοινωνία της Μυκόνου. Συγκεκριμένα, τα μέλη τις οικογένειας που περιλαμβάνονται στον κατάλογο τον μεγάλων δωρητών και ευεργετών του νησιού είναι οι: κ.κ. Γεώργιος Δακτυλίδης, Ελευθερία συζ. Γ. Δακτυλίδη, Μάρκος Δακτυλίδης, Ευάγγελος Δακτυλίδης και Μάριος Δακτυλίδη.

Η νέα σχολική μονάδα πρόκειται να ανεγερθεί σε οικόπεδο ιδιοκτησίας του Δήμου Μυκόνου. Εκτός από τη χρηματοδότηση, η οικογένεια Δακτυλίδη θα αναλάβει με αποκλειστική της ευθύνη τη μελέτη και την επιστασία του έργου για το οποίο συντάχθηκε συμφωνητικό με το Δήμο ότι θα πρέπει να περαιωθεί και να παραδοθεί τρία χρόνια από την ημέρα που θα εγκριθεί η οικοδομική άδεια από την Πολεοδομία.
Διαχείριση



Daphne Chronopoulou Τα τελευταία χρόνια στη Μύκονο έχουμε ευεργετήματα. 
Ελπίζω το νέο σχολείο να έχει και ξενώνα για τους δασκάλους.

Και απορώ
πώς ευχαρίστως δωρίζουμε μεγαλεπίβολα
μα
αρνιόμαστε να παρέχουμε ένα δωμάτιο των ξενοδοχείων μας στους ανθρώπους που διαπλάθουν τα παιδιά μας;