Παρασκευή 31 Αυγούστου 2018

Μόρια: Το χειρότερο στρατόπεδο προσφύγων στον κόσμο ―BBC, Muhammed Muheisen



Το χειρότερο στρατόπεδο προσφύγων στον κόσμο λέει το BBC για τη Μόρια όπου 8000 άνθρωποι εξακολουθούν να στοιβάζονται σε υποδομές για 2000, όπου αντιστοιχεί μια τουαλέτα σε 70 άτομα. 

Φέρνω με video και
με την ευκαιρία συνοδεύω με εκπληκτικές εικόνες του δις βραβευμένου με Πούλιτζερ φωτορεπόρτερ Muhammed Muheisenπου φωτογράφησε προσφυγάκια και στην Ελλάδα (συμπεριλαμβανομένης της Μόρια).




από Liberation


Άδεια πήρε το βρετανικό BBC ώστε να μπει στο στρατόπεδο προσφύγων της Μόριας στη Λέσβο και να μεταφέρει την εφιαλτική κατάσταση στην οποία έχουν ωθήσει Ευρωπαϊκή Ένωση και ελληνική κυβέρνηση, χιλιάδες πρόσφυγες.
Μιλώντας με το ρεπόρτερ, οι πρόσφυγες κάναν λόγο για τις συνεχείς εντάσεις, τις απάνθρωπες συνθήκες υγιεινής και το συνωστισμό που επικρατεί μέσα στο στρατόπεδο.
Ενδεικτικά, υπάρχει μια αντιστοιχία 70 ανθρώπων για κάθε τουαλέτα που έχει τοποθετηθεί, ενώ σε μία από τις τέντες μένουν 17 άνθρωποι, που αποτελούν τέσσερις διαφορετικές οικογένειες.
Αυτή τη στιγμή, στο στρατόπεδο ζουν 8000 άνθρωποι, ενώ ο αρχικός σχεδιασμός προέβλεπε 2000.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, αρχικά είχαν εγκαταλείψει το στρατόπεδο, διαμαρτυρόμενοι για τις συνθήκες που επικρατούν σε αυτό, αλλά οι αυξημένες ανάγκες τους οδήγησαν στο να επιστρέψουν, στήνοντας όμως τη βάση τους έξω από το στρατόπεδο αυτή τη φορά.
Όπως αναφέρουν οι ίδιοι, τα παιδιά τα οποία χρειάζονται ιατρική φροντίδα, συνήθως υποφέρουν από δερματικές ασθένειες λόγω των συνθηκών υγιεινής, ή έχουν αναπνευστικά προβλήματα από τα δακρυγόνα που ρίχνει η αστυνομία μέσα στο στρατόπεδο. Σημειώνουν μάλιστα, πως παιδιά μέχρι και 10 χρόνων, έχουν αποπειραθεί να αυτοκτονήσουν.
Το στρατόπεδο που άνοιξε το 2015, με σκοπό να έχουν ολιγοήμερο κατάλυμα πρόσφυγες που έφταναν από τα παραλία της Τουρκίας πριν προχωρήσουν στην ηπειρωτική Ελλάδα, ελέγχεται από την ελληνική κυβέρνηση. Μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση, υπέγραψαν συμφωνία με την Τουρκία  για επαναπροώθηση προσφύγων, η οποία προέβλεπε ανάμεσα σε άλλα και τον εγκλωβισμό των προσφύγων στα νησιά.
Όπως αναφέρει γιατρός των ΓΧΣ, ο οποίος έχει δουλέψει σε περιοχές με κρούσματα Εμπόλα στη Δυτική Αφρική, στη Μόρια “το ίδιο το σύστημα αφαίρεσε την ελπίδα”






Όλα τα ξένα μέσα εχουν πρώτο άρθρο σήμερα τις μίζερες συνθηκες διαβίωσης στη #Μόρια, η @kathimerini_gr μας για ένα κέντρο κράτησης στη Λιβύη. Πάντα επικαιρη και αντικειμενική ενημέρωση.






___________
από
και 
Muhammed Muheisen @everydayrefugees

Στη Μύκονο 'Σπέρνουμε ανέμους, θερίζουμε θύελλες'




kepom
Είναι αυτό που ζούμε κοινωνική ευημερία;
H Μύκονος την τελευταία πενταετία  -με έμφαση τη φετινή χρονιά- διανύει την περίοδο εκείνη της τουριστικής ζωής της, για την οποία θα  άξιζε να μπει στο ερευνητικό μικροσκόπιο των κάθε είδους ειδικών -και όχι μόνο- των σπουδών τουρισμού. Και αυτό διότι οι αυξημένοι αριθμοί τουριστών, όχι μόνο δεν έχουν οδηγήσει τα χρήματα ισόρροπα στα χέρια όλων, όχι μόνο δεν έχουν φέρει την κοινωνική ευημερία στο νησί, αλλά αντιθέτως έχουν οδηγήσει σε μεγάλες απώλειες που δεν μπορούν να εξισορροπήσουν κανένα υλικό όφελος και επίσης δεν μπορούν να μετρηθούν ποσοτικά και υλικά και ίσως ούτε θα μπορούσαν να αποτυπωθούν άμεσα σε κάποια μονόπλευρη κλίμακα μέτρησης δεικτών “ανάπτυξης”.
Οι απώλειες και οι καταστροφές  που συμβαίνουν μας έχουν όλους μάρτυρες! Ο καθένας και η καθεμιά μας, στην εφιαλτική καθημερινότητα της καλοκαιρινής Μυκόνου, πρωί-βράδυ, στους δρόμους, στις παραλίες, στα λιμάνια, στα νυχτερινά μαγαζιά, στα παραθαλάσσια νεόκοπα μπαρ-εστιατόρια συλλέγουμε «δεδομένα» καταστάσεων έξω από κάθε ανθρώπινη λογική, έξω από κάθε όριο ηθικής ανοχής, έξω από κάθε πλαίσιο ευνομούμενης και δημοκρατικής νησιωτικής πολιτείας.
Βλέπουμε και νιώθουμε τα πλοκάμια των αετονύχηδων της μέρας και της νύχτας παντού. Όλων αυτών των μαύρων ομάδων συμφερόντων που είτε μέσα στο χρόνο μεθοδευμένα ρίζωσαν στο νησί, είτε (φάνηκαν ότι) έσκασαν ξαφνικά ως βόμβα, αλλά εντέλει καθόλου τυχαία. Και εδώ δεν πρέπει να τραβάμε κάθετες διαχωριστικές γραμμές μεταξύ ντόπιων και ξένων γιατί τα δίκτυα συνεργειών και ανταλλαγών που υπάρχουν και το ήθος της απληστίας και της παραβατικότητας αφορά τους πάντες!
Ομάδες με πρακτικές και ήθος μαφίας, που φαίνονται ότι ήρθαν πολύ αποφασισμένες για να μείνουν στο επιχειρηματικό/τουριστικό -και εντέλει και στο κοινωνικό και πολιτικό- γίγνεσθαι της Μυκονιάτικης κοινωνίας.
Βία, παραβατικότητα και ανομία
Το τελευταίο αξιοκατάκριτο περιστατικό βιαιοπραγίας κατά του Προέδρου του ΔΣ, κ. Μιλτιάδη Ατζαμόγλου, στον οποίο ευχόμαστε γρήγορη ανάρρωση, δεν είναι ένα τυχαίο χτύπημα, μια απλή επίθεση με ξυλοδαρμό και ληστεία. Ούτε βέβαια οφείλεται μόνο στην υποστελέχωση της Αστυνομίας όπως δηλώνει ο κύριος Δήμαρχος. Μια τέτοια προσέγγιση αποσκοπεί στο να αποκρύψει τις πραγματικές αιτίες και μεταθέτει ευθύνες.
Η επίθεση αυτή συμπυκνώνει το μέγεθος της απειλής που συνοδεύει την δράση τεράστιων συμφερόντων κυρίως της νύχτας και επιχειρήσεων που έχουν αποβιβάσει στο νησί στρατιές «μπράβων» για να δρουν ανενόχλητοι.
Μιας καθημερινής πραγματικότητας που μας έχει κυκλώσει και με την οποία θα κληθούμε να ζήσουμε και να παλέψουμε, αν θέλουμε να συνεχίσουμε να μένουμε σε ένα νησί που καθίσταται πλέον το απόλυτο πλυντήριο μαύρου χρήματος της Μεσογείου.
Το χτύπημα στον Πρόεδρο του ΔΣ μπορεί να είναι το πρώτο χτύπημα σε εκλεγμένο σύμβουλο του Δήμου Μυκόνου, αλλά δεν είναι το μόνο. Μικρές και μεγάλες καθημερινές ιστορίες συμπολιτών μας καταγράφουν ένα ζοφερό εγκληματικό περιβάλλον παραβατικότητας και ανομίας. Όποιος συναλλάσσεται μαζί του με οποιονδήποτε τρόπο έχει δει από κοντά το πρόσωπο του «τέρατος». Τραγικό επακόλουθο επιλογών που έφεραν τη «νύχτα» στο επίκεντρο της επιχειρηματικής δραστηριότητας δίνοντας διαρκώς πολλαπλά προνόμια και παρέχοντας ένα είδος «ασυλίας». Η παρούσα δημοτική αρχή δεν είναι άμοιρη ευθυνών για αυτήν την εξέλιξη.
Από τί κινδυνεύουμε και από ποιούς θα πρέπει να προστατευθούμε;
Καλούμε τον κ. Ατζαμόγλου, το συντομότερο, με στοιχεία και ειλικρίνεια να τοποθετηθεί δημόσια και με τη σοβαρότητα που αξίζει η θέση που κατέχει αλλά και που απαιτούν οι δημότες του νησιού. Τον καλούμε να μας πληροφορήσει για τις ειδικές συνθήκες που αντιμετωπίζει το νησί και να ακούσουμε τους τρόπους που θα επιλέξει ως θεσμικό πρόσωπο, προκειμένου να θωρακίσει το θεσμό της δημοκρατικής τοπικής αυτοδιοίκησης.
Για να το πούμε διαφορετικά, με βάση τους τρόπους που έχουμε πια όλο και περισσότεροι πάνω στο νησί να αντιλαμβανόμαστε αυτά που δεν τολμά να βάλει στο επίκεντρο της κουβέντας η Δημοτική Αρχή:
  • Απαιτούμε να μάθουμε από επίσημα χείλη, από τί κινδυνεύουμε από ποιούς θα πρέπει να προστατευθούμε, ποιά είναι η απειλή;
  • Απαιτούμε ουσιαστικές παρεμβάσεις από το Δήμαρχο και όχι μόνο μηνύσεις σε υπουργούς και αστυνομία. Παρεμβάσεις που δεν θα εξισώνουν την ανάκτηση της κοινωνικής ασφάλειας και της ηθικής μας αναπτέρωσης με διορθωτικά μέτρα καταστολής αλλά με σημαντικές αποφάσεις και πρακτικές προστασίας των υγειών επιχειρήσεων και των πολιτών.
Και αυτές δεν είναι άλλες, από την εφαρμογή των νόμων.
Προτάσεις και αποφάσεις τις οποίες πολίτες και δημοτικοί σύμβουλοι -ειδικά της ΚΕΠΟΜ-έχουμε υπερασπιστεί κατά καιρούς στα δημοτικά συμβούλια για ζητήματα που έχουμε κοινοποιήσει σε εισαγγελείς και για τα οποία δυστυχώς  βρήκαμε απέναντι μας μια εχθρική συμπολίτευση!
Ένα υπερπολυτελώς ρημαγμένο «νησί- θαύμα»
Απαιτούμε ο Δήμος να αναλάβει τις ευθύνες του. Να δει κατάματα το πρόβλημα! Να  σταθεί βοηθός στους κατοίκους του νησιού που θέλουν να ζήσουν με αξιοπρέπεια, με τοπική περηφάνεια, με δημοκρατικό ήθος και όχι μαφιόζικα «εκδιωκόμενοι» από  ένα υπερπολυτελώς ρημαγμένο «νησί- θαύμα».  Για αυτό οφείλει να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σε δράσεις που θα το επαναφέρουν σε μια βιώσιμη κατάσταση.

Από το ιστολόγιο της Κίνησης Ενεργών Πολιτών Μυκόνουhttps://kepom.wordpress.com/2018/08/29/spernoume-anemous/



στην ΚΕΠΟΜ για αστυνόμευση, παραβατικότητα, επίθεση στον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου και μικροπολιτικά παιχνίδια
Με μεγάλη έκπληξη αναγνώσαμε τόσο εγώ, όσο και το σύνολο της Δημοτικής αρχής στο διαδίκτυο την επιστολή της παράταξης της αντιπολίτευσης του Δήμου Μυκόνου ΚΕΠΟΜ, που εξεδόθη στον απόηχο της πρόσφατης πρωτοφανούς άνανδρης και εγκληματικής επίθεσης που δέχθηκε ο Πρόεδρος του ΔΣ του Δήμου μας κ. Μιλτιάδης Ατζαμόγλου. 
Και λέω με μεγάλη έκπληξη, γιατί τη συγκεκριμένη παράταξη την έχω ικανή για όλα, προκειμένου να εξασφαλίσει μικροπολιτικά οφέλη. Ποτέ όμως δεν περίμενα να φτάσει στο σημείο η αντιπολίτευση να χαϊδεύει τα αυτιά των δραστών με εκφράσεις «σπέρνουμε ανέμους, θερίζουμε θύελλες», αφήνοντας αισχρά και συκοφαντικά υπονοούμενα, αντί να καταδικάσει απερίφραστα και σύσσωμη την πρωτοφανή αυτή επίθεση κατά εκλεγμένου εκπρόσωπου του νησιού μας. 
Τέτοιες εγκληματικές ενέργειες πρέπει να μας βρίσκουν όλους απέναντι. Καθολικά. Όχι δηλαδή μόνο τους απλούς δημότες, οι οποίοι από την πρώτη στιγμή έδειξαν τα αντανακλαστικά τους και στάθηκαν δίπλα μας καταδικάζοντας την βία, αλλά και τους πολιτικούς εκπροσώπους του νησιού και δη της αντιπολίτευσης, οι οποίοι όπως προανέφερα προς μεγάλη μας κατάπληξη, όχι μόνο απέφυγαν εσκεμμένως να καταδικάσουν απερίφραστα το γεγονός αυτό, αλλά αντιθέτως κάποιοι δυστυχώς προσπάθησαν ανερυθρίαστα να το εκμεταλλευτούν πολιτικά με κορωνίδα την επίμαχη επιστολή της ΚΕΠΟΜ. Τούτη, όμως, η πολιτική στάση εκτός από απαράδεκτη, είναι και πρωτόγνωρη, αφού δεν έχει προηγούμενο στα δημοκρατικά χρονικά της χώρας μας και του νησιού μας. 
Μεταξύ άλλων στην κατάπτυστη αυτή επιστολή της ΚΕΠΟΜ, σημειώνεται με βεβαιότητα, ότι η βίαιη και άνανδρη επίθεση προς τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Μιλτιάδη Ατζαμόγλου, δεν αφορά απλά σε υπόθεση ληστείας ή ξυλοδαρμού, αλλά σε κάτι άλλο... το οποίο δεν αναφέρεται ξεκάθαρα. 
Σε αυτό το σημείο θα πω και κάτι παραπάνω. Ειδικά για τον Μιλτιάδη Ατζαμόγλου τέτοια αισχρά και χυδαία υπονοούμενα δεν έπρεπε να διατυπωθούν από την ΚΕΠΟΜ. Εκ χαρακτήρος και μόνο, γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά, ότι ο Μιλτιάδης Ατζαμόγλου ό,τι έχει να πει το λέει έξω από τα δόντια. Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον λοιπόν!
Ντροπή σας, να αφήνετε τέτοια υπονοούμενα για το Μιλτιάδη!!! Τέτοιες πολιτικές επιστολές που περιέχουν τέτοιου είδους ακραίες τοποθετήσεις και ερμηνείες είναι εντελώς ανεύθυνες, επικίνδυνες, αντιδημοκρατικές και κατακριτέες.
Το ελάχιστο που μπορεί να κάνει πλέον η ΚΕΠΟΜ είναι να ζητήσει μία συγγνώμη για τα όσα ανερυθρίαστα ξεστόμισε και να καταδικάσει απερίφραστα την επίθεση, χωρίς «ναι μεν, αλλά».
Όσον αφορά την ουσία της υπόθεσης, το λόγο τώρα έχει η Δικαιοσύνη, μιας και συνελήφθησαν οι δυο εκ των τριών εμπλεκομένων στην υπόθεση, με τον έναν μάλιστα να κρίνεται προφυλακιστέος.
Έχουμε - τόσο εγώ όσο και ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου - απόλυτη εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη και είμαστε βέβαιοι, ότι πολύ σύντομα θα λάμψει η αλήθεια.
Προκειμένου, όμως, να εξακριβωθούν και οι σοβαρές καταγγελίες της ΚΕΠΟΜ, διαβιβάζω άμεσα στην Εισαγγελία Σύρου την εν λόγω επιστολή, καθώς πρέπει να κληθεί άμεσα η επικεφαλής της ΚΕΠΟΜ, που όπως φαίνεται γνωρίζει περισσότερες πτυχές για τη συγκεκριμένη υπόθεση, αλλά και για άλλες υποθέσεις, τις οποίες δε μας αναφέρει φυσικά!
Έτι περαιτέρω, με αφορμή το περιστατικό της επίθεσης, στην ίδια επιστολή η ΚΕΠΟΜ καταγγέλλει ότι στη Μύκονο γίνονται σημεία και τέρατα, ότι υπάρχει ελλιπής αστυνόμευση, ότι επικρατεί ο νόμος της νύχτας, ότι επικρατεί η ανομία και η παραβατικότητα, ότι τα συμφέροντα διαφεντεύουν το νησί, ότι απειλείται το ίδιο το Δημοκρατικό Πολίτευμα!
Και ποιος παρακαλώ τα καταγγέλλει όλα αυτά; Το παρακλάδι του ΣΥΡΙΖΑ στο νησί της Μυκόνου, το παρακλάδι της παρούσας κυβέρνησης, η ΚΕΠΟΜ. 
Είναι πασίδηλο άλλωστε, ότι ιδρυτικό στέλεχος της ΚΕΠΟΜ διατελεί υψηλόβαθμο κυβερνητικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ με παρουσία σε σημαντικά Υπουργεία και τα στελέχη της ΚΕΠΟΜ έχουν στενή πολιτική επαφή με τους βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ Κυκλάδων, αλλά και την παρούσα Κυβέρνηση. 
Γι’ αυτό και καμμία κριτική της ΚΕΠΟΜ όλα αυτά τα χρόνια στην Κυβέρνηση, τις πολιτικές της και την απουσία της από το νησί μας;
Γι’ αυτό και η ΚΕΠΟΜ με τη στάση της απαλλάσσει την Κυβέρνηση από οιαδήποτε ευθύνη, επικεντρώνοντας την κριτική της μόνο στη Δημοτική Αρχή;
Έτσι εξαργυρώνει η ΚΕΠΟΜ τις σχέσεις και τις φιλίες με την απούσα Κυβέρνηση; 
Πόσο πιο προφανές μπορεί να γίνει, ότι η ΚΕΠΟΜ θυσιάζει τη Μύκονο στο βωμό προστασίας της εικόνας του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ως Κυβέρνηση έχει τεράστιες ευθύνες για την ελλιπή αστυνόμευση του νησιού και τα επακόλουθα αυτής; Μιας κυβέρνησης η οποία όχι μόνο έχει φανεί παντελώς ανίκανη να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να ανταποκριθεί στις ανάγκες της Μυκόνου, κυρίως σε επίπεδο δημόσιας τάξης και ασφάλειας, αλλά αντίθετα έχει σταθεί εχθρικά διακείμενη και προκατειλημμένη προς το νησί μας, όπου το αντιμετωπίζει, ως την χρυσοοτόκο όρνιθα, από την οποία ξέρει μόνο πως να επικαρπώνεται τα οφέλη της από τους φόρους και το ΦΠΑ που αποδίδουν στο κράτος οι επιχειρηματίες και οι εργαζόμενοι του νησιού μας. 
Η Κυβέρνηση αγνοεί τις συνεχείς επίσημες εκκλήσεις μας για πρόσθετη αστυνόμευση, στις οποίες έχει προβεί ο Δήμος μας με δεκάδες επιστολές καταγγελίες και μηνύσεις. Αντ αυτού παρέχει στο νησί μας κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, όπου φιλοξενούμε συνολικά 2 εκ τουρίστες, τον ίδιο αριθμό αστυνομικών που διατίθενται από την κυβέρνηση για να φυλάνε έναν Υπουργό της Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Μιας κυβέρνησης που αν έστελνε στο νησί μας κάθε καλοκαίρι μόνο τους μισούς αστυνομικούς σε σχέση με τα κλιμάκια των εκατοντάδων εφοριακών που στέλνει για φοροεπιδρομές, θα είχαμε αντιμετωπίσει το πρόβλημα της παραβατικότητας από την ρίζα του. 
Δεν εθελοτυφλούμε λοιπόν. Αντιθέτως παλεύουμε και αγωνιζόμαστε. Σαφώς και αντιμετωπίζουμε σοβαρά προβλήματα αστυνόμευσης και ως εκ τούτου παρεπόμενης ανομίας και παραβατικότητας και είμαστε οι πρώτοι που το εντοπίσαμε και κινηθήκαμε θεσμικά και όχι μόνο, προκειμένου να δοθεί άμεσα λύση από την κυβέρνηση. Όσο έχει κουράσει τον κόσμο η έλλειψη αστυνόμευσης άλλο τόσο έχει εξοργίσει και την Δημοτική Αρχή. Όμως ο κόσμος έχει εξίσου κουραστεί και από τα βαριά λόγια και τις μεγαλοστομίες των επίδοξων τιμητών των πάντων, οι οποίοι ξέρουν μόνο να ασκούν κριτική επί παντός επιστητού αλλά και να υπόσχονται.
Συγκεκριμένα, αντιπολιτευόμενοι σύμβουλοι του νησιού αλλά εσχάτως και νέα πρόσωπα αυτοαποκαλούμενοι ως ευεργέτες, έχουν καταλάβει ότι ο λαϊκισμός στην Ελλάδα βρίσκει εύκολα ακροατές και ακόλουθους. Έλα όμως που κανέναν από αυτούς δεν τους έχουμε δει όλα αυτά τα χρόνια στο δημαρχείο να προτείνουν λύσεις ή να συνδράμουν στις επίμονες προσπάθειες μας να βρούμε λύσεις στα προβλήματα του νησιού. Αποδεχόμαστε την κριτική και επιζητούμε την συνεργασία, την συκοφαντία, όμως, δεν θα την ανεχτούμε. 
Πάμε τώρα στην ουσία των δήθεν καταγγελιών της ΚΕΠΟΜ:
1. Φωτογραφίζει δήθεν εγκλήματα και εγκληματίες χωρίς να αναφέρει ή να κατονομάζει όλα εκείνα τα σκοτεινά συμφέροντα που δήθεν έχουν μετατρέψει το νησί σε «άνδρο ανομίας»! Αφού δεν τα έπραξαν στην ανακοίνωσή τους, ας το κάνουν τουλάχιστον με τα στοιχεία που έχουν στον Εισαγγελέα.
2. Κατηγορεί τη Δημοτική Αρχή ότι δεν έχει πράξει τίποτα για να προστατεύσει το νησί και τους πολίτες, χωρίς να αναφέρει τις δράσεις και τις πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει η ΚΕΠΟΜ, πολύ απλά γιατί δεν έχει πράξει το παραμικρό!
3. Αρκείται σε καφενειακού τύπου συζητήσεις, χωρίς να προτείνει - ως συνήθως - καμία λύση για τα ζητήματα που αναφέρει.
4. Δεν ασκεί την παραμικρή κριτική και δε διεκδικεί τίποτα από την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που έχει αφήσει το νησί «γυμνό» από αστυνομικούς.
Δεν είναι ώρα για αόριστες και γενικόλογες καταγγελίες αλλά για διαπιστώσεις. Είναι η ώρα των πράξεων και των ουσιαστικών λύσεων.
Για αυτό το λόγο και εμείς, ως Δημοτική Αρχή, προχωρήσαμε σε συγκεκριμένες πράξεις και προτείναμε συγκεκριμένες λύσεις στο Κεντρικό Κράτος, τα συναρμόδια Υπουργεία και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, με κατ’ ιδίαν συναντήσεις, ήδη από το 2015, φτάνοντας ακόμη και με ενημέρωση στο Μέγαρο Μαξίμου με τον Υπουργό Επικρατείας στις 28.02.2018.
Για τα ζητήματα ασφαλείας του νησιού, εκτός από τις επίσημες συναντήσεις, ενημερώσαμε και μέσω των παρακάτω εγγράφων, όλους τους συναρμόδιους κρατικούς-θεσμικούς φορείς και εκπροσώπους.
Ενδεικτικά, κατά τα έτη 2017 και 2018 με αποδέκτες τα αρμόδια Υπουργεία, τον Πρωθυπουργό, τον Αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. και του Βουλευτές Κυκλάδων κ. Νικόλαο Μανιό, Αντώνιο Συρίγο, Νικόλαο Συρμαλένιο και Ιωάννη Βρούτση:
1. Η με αριθμ. πρωτ. 1140/16-02-2017 επιστολή με θέμα «Άμεση ανάγκη στελέχωσης Α.Τ. Μυκόνου, ιδίως για την τουριστική περίοδο».
2. Η με αριθμ. πρωτ. 5332/13-06-2017 επιστολή με θέμα «Άμεση ανάγκη για απόσπαση αστυνομικών (καθήκοντα τροχαίας) στο Α.Τ. Μυκόνου – Παροχή διαμονής».
3. Η με αριθμ. πρωτ. 7565/11-08-2017 επιστολή με θέμα «Άμεση ανάγκη για απόσπαση αστυνομικών στο Α.Τ. Μυκόνου ενόψει κορύφωσης τουριστικής σεζόν – Παροχή διαμονής».
4. Η με αριθμ. πρωτ. 7873/22-08-2017 επιστολή του Δημάρχων Μυκόνου με θέμα «Πρόταση φοροαπαλλαγής/φοροελάφρυνσης για εκμίσθωση κατοικιών σε δημοσίους υπαλλήλους» με αποδέκτη τον Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων κ. Γιώργο Πιτσιλή, συγκοινοποιούμενη σε Υπουργό Οικονομικών, Υπουργό Τουρισμού, Περιφερειάρχη Ν. Αιγαίου, Βουλευτές Ν. Κυκλάδων, Πρόεδρο ΚΕΔΕ.
5. Η με αριθμ. πρωτ. 12006/06-12-2017 επιστολή με θέμα «Άμεση ανάγκη για απόσπαση αστυνομικών στο Α.Τ. Μυκόνου – Παροχή διαμονής».
6. Η με αριθμ. πρωτ. 232/11-01-2018 επιστολή με θέμα «Άμεση ανάγκη για απόσπαση αστυνομικών στο Α.Τ. Μυκόνου – Παροχή διαμονής», η οποία έγινε και αναφορά στη Βουλή των Ελλήνων.
7. Η με αριθμ. πρωτ. 884/05-02-2018 επιστολή με θέμα «Άμεση ανάγκη στελέχωσης του Α.Τ. Μυκόνου, ιδίως για την τουριστική περίοδο».
8. Η με αριθμ. πρωτ. 4632/16-05-2018 επιστολή με θέμα «Αυξημένες ανάγκες πεζής και εποχούμενης περιπολίας για την τουριστική σεζόν 2018». 
9. Η με αριθμ. πρωτ. 5483/12-06-2018 επιστολή με θέμα «Άμεση ανάγκη για απόσπαση αστυνομικών στο Α.Τ. Μυκόνου – Παροχή διαμονής».
10. Η με αριθμ. πρωτ. 5772/19-06-2018 επιστολή με θέμα «Αυξημένες ανάγκες πεζής και εποχούμενης περιπολίας για τη θερινή σεζόν 2018».
11. Η με αριθμ. πρωτ. 6218/29-06-2018 επιστολή με θέμα «Άμεση ανάγκη για απόσπαση αστυνομικών με εμπειρία στα εγκλήματα κατά της ιδιοκτησίας στο Α.Τ. Μυκόνου – Παροχή διαμονής – Α’ ΥΠΟΜΝΗΣΗ».
12. Η με αριθμ. πρωτ. 7142/30-07-2018 επιστολή με θέμα «Αυξημένη άμεση ανάγκη για ρύθμιση της κυκλοφορίας στη διασταύρωση Μαούνα – Φάμπρικα».
13. Η με αριθμ. πρωτ. 7156/30-07-2018 επιστολή με θέμα «Αυξημένη άμεση ανάγκη για ρύθμιση της κυκλοφορίας σε όλο το μήκος της παραλιακής οδού αρμοδιότητάς σας από τον Τούρλο προς τη Χώρα».
14. Η από 31/07/2018 αναφορά του Δημάρχου Μυκόνου ενώπιον της κυρίας Εισαγγελέως Πρωτοδικών Σύρου περί επανειλημμένης και αδιάκοπης διενέργειας αξιόποινων πράξεων, συγκοινοποιούμενη στον Αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ..
15. Η με αριθμ. πρωτ. 7194/31-07-2018 κοινή επιστολή των Δημάρχων Μυκόνου και Θήρας με θέμα «Κατεπείγοντα ζητήματα σε Μύκονο και Θήρα – έκκληση για στελέχωση σωμάτων ασφαλείας» με αποδέκτη τον Πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα, συγκοινοποιούμενη σε Αν. Υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Νίκο Τόσκα, Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Υπουργό Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Υπουργό Τουρισμού, Περιφερειάρχη Ν. Αιγαίου, Εισαγγελία Πρωτοδικών Σύρου, Εισαγγελία Πρωτοδικών Νάξου, Βουλευτές Ν. Κυκλάδων, η οποία έγινε και αναφορά στη Βουλή των Ελλήνων.
16. Η με αριθμ. πρωτ. 7195/31-07-2018 κοινή επιστολή των Δημάρχων Μυκόνου και Θήρας με θέμα «Πρόταση φοροαπαλλαγής/φοροελάφρυνσης για εκμίσθωση κατοικιών σε δημοσίους υπαλλήλους» με αποδέκτη τον Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων κ. Γιώργο Πιτσιλή, συγκοινοποιούμενη σε Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης, Υπουργό Οικονομικών, Υπουργό Τουρισμού, Περιφερειάρχη Ν. Αιγαίου, Βουλευτές Ν. Κυκλάδων.
17. Η με αριθμ. πρωτ. 7628/14-08-2018 επιστολή με θέμα «Άμεση ανάγκη για απόσπαση αστυνομικών στο Α.Τ. Μυκόνου ενόψει κορύφωσης τουριστικής σεζόν – παροχή διαμονής».
Τα ανωτέρω έγγραφα εστάλησαν επανειλημμένα μάλιστα, προκειμένου να αντιληφθούν το μέγεθος του προβλήματος που δημιουργείται στην τοπική κοινωνία της Μυκόνου αλλά και το μέγεθος της δυσφήμισης της πατρίδας μας εν μέσω τουριστικής περιόδου.
Δεν αρκεστήκαμε στις καταγγελίες και στις συναντήσεις στα Υπουργεία όμως!
1. Προσλάβαμε ιδιωτική εταιρεία παροχής υπηρεσιών φύλαξης, ήδη από το 2015, για να συνδράμουμε το έργο της αστυνομίας, υποκαθιστώντας για άλλη μια φορά το κράτος.
2. Φιλοξενούμε δωρεάν στο δημοτικό ξενώνα ήδη 20 αποσπασμένους αστυνομικούς, ενώ δηλώσαμε ξεκάθαρα εξαρχής τόσο στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη όσο και στον Αρχηγό της ΕΛΑΣ, ότι έχουμε στη διάθεση της αστυνομίας ανά πάσα στιγμή στέγη για εκατό (100) και πλέον αστυνομικούς που θα αποσπαστούν στο νησί, γεγονός που καταδεικνύει ότι η έλλειψη αστυνόμευσης, δεν οφείλεται σε ελλιπείς εγκαταστάσεις φιλοξενίας αστυνομικών, αλλά στην άρνηση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ να στελεχώσει το ΑΤ Μυκόνου με επαρκές προσωπικό.
3. Παρέχουμε ειδικό επίδομα στους Δημόσιους Υπαλλήλους που υπηρετούν στη Μύκονο και φυσικά στους αποσπασμένους αστυνομικούς.
4. Καλύψαμε, όποτε χρειάστηκε, με καύσιμα του Δήμου τα περιπολικά.
5. Αφού με όλα τα προηγούμενα δεν καταφέραμε όσα διεκδικήσαμε, κατέθεσα αυτοπροσώπως μήνυση κατά παντός υπευθύνου στην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και ενημέρωσα εκ νέου τον τ. Υπουργό Εσωτερικών Πάνο Σκουρλέτη (αποχώρησε μετά τον ανασχηματισμό), προκειμένου να δρομολογηθούν άμεσα εξελίξεις και να δοθεί επιτέλους μια λύση.
Καλώ λοιπόν την επικεφαλής της ΚΕΠΟΜ να αφήσει τις γνωστές της κορώνες και τις αόριστες καταγγελίες και από κοινού να αναλάβουμε επιπλέον πρωτοβουλίες, προκειμένου να προστατεύσουμε τόσο τους ίδιους τους πολίτες μας όσο και την εικόνα του νησιού μας και της πατρίδας μας διεθνώς.
Η Μύκονος αποτελεί τη βιτρίνα του ελληνικού τουρισμού στο εξωτερικό και έχουμε όλοι χρέος – Κυβέρνηση, Περιφέρεια και Δήμος – να παρέχουμε το αίσθημα ασφάλειας στους κατοίκους και τους επισκέπτες και να διαφυλάξουμε το διεθνές brand της Μυκόνου που χτίστηκε και χτίζεται με κόπους, θυσίες και αγώνα, από έντιμους και αξιοπρεπείς Μυκονιάτες επιχειρηματίες, οι οποίοι και αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία στο νησί μας.
ΔΗΜΟΣ ΜΥΚΟΝΟΥ




Η παρορμητική, οργισμένη, πολυσέλιδη και διχαστική απάντηση του κ. Δημάρχου στην τοποθέτησή μας για το αξιοκατάκριτο περιστατικό ξυλοδαρμού του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Μιλτιάδη Ατζαμόγλου, μας προκαλεί πολλά ερωτηματικά και τεράστια απογοήτευση.
Μισαλλοδοξία, πολιτικός ρατσισμός, διχαστικός λόγος.
Μετάθεση ευθυνών, ανυπαρξία αποφασιστικών πολιτικών και δράσεων.
Η Κίνηση Ενεργών Πολιτών Μυκόνου είναι μια δημοτική παράταξη με συνεπή και βαθιά δημοκρατική φωνή σε βάθος χρόνου.
Δεν είναι εξωπραγματικό κύριε Δήμαρχε να νοιάζεται κανείς για τον τόπο του ούτε αποτελεί προνόμιο της συμπολίτευσης! Η επίμονη αναφορά σας «σε προσωπικά ή μικροπολιτικά οφέλη», αφορά στην δική σας κοντόφθαλμη πολιτική ματιά και την ανάγκη σας να κατασκευάσετε εχθρούς.
Εμείς, είμαστε παρόντες, πρωτίστως ως πολίτες αλλά και ως αιρετοί που τιμούμε εδώ και χρόνια τη θέση μας έξω από κομματικά κριτήρια, με πολιτική σκέψη και ευαισθησία. Το αποδεικνύει η στάση μας σε θέματα μείζονος τοπικής σημασίας.Ως τέτοιο αντιμετωπίσθηκε από εμάς και το περιστατικό του ξυλοδαρμού του Προέδρου του ΔΣ του Δήμου.
Σκόπιμα ξεχνάτε τις τόσες κοινές διαμαρτυρίες όλου του ΔΣ προς την παρούσα Κυβέρνηση
Οι δύο εκπρόσωποι μας, που συμβαίνει να μην είναι «διακοσμητικοί» δεν έχουν μόνο κατ’ επανάληψη καταθέσει στην παρούσα δημαρχιακή θητεία, προτάσεις στο ΔΣ και σε όλα τα όργανα του Δήμου αλλά έχουν συνυπογράψει κοινές διαμαρτυρίες προς την παρούσα Κυβέρνηση για:
Tην αύξηση του ΦΠΑ
Tα ταμειακά διαθέσιμα
Για την παραχώρηση της Φτελιάς
Για τη λειτουργία Casino στη Μύκονο
Για την ομαλή λειτουργία του Υποθηκοφυλακείου
Σκόπιμη λοιπόν παραπληροφόρηση της κοινής γνώμης
Τόσο πολύ μας φοβάστε κύριε Δήμαρχε;




--

Τρίτη 28 Αυγούστου 2018

Παρθενόπη Μπουζούρη ― συνέντευξη




Ήταν η Κέιτ στο ''Blasted'' της Σάρα Κέιν, η Ηλέκτρα στο ομότιτλο έργο του Σοφοκλή και η Κασσάνδρα στον ''Αγαμέμνονα'' του Αισχύλου. Η Marlene στα ''Πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ'' του Φασμπίντερ και πιο πρόσφατα η Έντα Γκάμπλερ του Ίψεν. Ένα ευρύ ρεπερτόριο πάντα υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Άντζελας Μπρούσκου, της σημαντικής Ελληνίδας σκηνοθέτριας, με την οποία συνεργάζονται σταθερά από το 1993. Ούτως ή άλλως, η Άντζελα Μπρούσκου και η Παρθενόπη Μπουζούρη αποτελούν τον βασικό και αδιάσπαστο πυρήνα του Θεάτρου Δωματίου με ένα κύκλο δραστηριοτήτων που περιλαμβάνει θεατρικές παραστάσεις για το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, το Εθνικό Θέατρο, όπως και θεατρικές σκηνές της Αθήνας, καθώς και workshops. Κυρίως, όμως, σύμφωνα με την ίδια, κινητήρια δύναμη του Θεάτρου Δωματίου ήταν και είναι η αναζήτηση μιας καινούργιας γλώσσας στα θεατρικά σύγχρονα δρώμενα.




Συνάντησα την ηθοποιό Παρθενόπη Μπουζούρη, τον Δεκαπενταύγουστο, σε μια άδεια Αθήνα, σε ένα διάλειμμα από τις διακοπές της. ''Πόσο ύψος έχεις;'' τη ρώτησα σαν την είδα να καταφτάνει ψηλή και εντυπωσιακή, μία επιβλητική σχεδόν φιγούρα. Κι αφού μου διευκρίνισε πως είναι άλλο το ύψος και άλλο το ανάστημα, παραγγείλαμε ένα παγωμένο καφέ και βρεθήκαμε να μιλάμε για ένα σωρό διαφορετικά θέματα που άπτονται - όπως θα διαπιστώσετε - της ευρύτερης φιλοσοφίας της περί ζωής και Τέχνης. 

Παρθενόπη, σε συναντώ ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου. Φέρεις και ένα άλλο όνομα της Παναγίας. Αν εμφανιζόταν ένας νέος Τζεφιρέλι και σου ζητούσε να υποδυθείς την Παναγία, ποιες θα ήταν οι ''πηγές'' σου;
Το όνομα αυτό ήταν της γιαγιάς μου, Πόντια, που πέθανε νεότατη και η μάνα μου ήθελε να την τιμήσει. Μόνο μια ξαδέρφη μου λέγεται Παρθενόπη που ζει στη Βραζιλία και δε μιλάει καθόλου ελληνικά. Εγώ πάλι ήθελα να με φωνάζουν με το βαφτιστικό μου όνομα και όχι με το υποκοριστικό. Ήταν ένα τεστ νοημοσύνης. Αν δηλαδή έβλεπα κάποιον να χαμογελάει με το καλημέρα, καταλάβαινα και πως δεν είχα καμία σχέση μαζί του. Στο ερώτημα σου, τώρα, θα το έκανα με μεγάλη χαρά. Σε όλες τις σχολικές παραστάσεις το ρόλο της Παναγίας μού έδιναν. Θεωρώ ότι ωραιότερο έχει γυριστεί για την Παναγία, εκείνη τη σκηνή με τη Μπρούσκου στην τηλεόραση στον ''Δεκαπενταύγουστο'' του Γιάνναρη. Τη βλέπεις και ανατριχιάζεις!
Μια και αναφέρεις τον Γιάνναρη, έχεις παίξει σε δύο ταινίες του νομίζω.
Περάσματα ήταν, όχι ρόλοι, στον ''Δεκαπενταύγουστο'' και στον ''Όμηρο''. Σινεμά δεν έχω κάνει πολύ. Μόνο δύο μικρού μήκους ταινίες και έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στην τελευταία ταινία της Αντουανέτας Αγγελίδη, αν τη γνωρίζεις.
Τη γνωρίζω και την εκτιμώ.
Πρόκειται για μία μοναδική και μοναχική καλλιτέχνιδα. ''Κλέφτης ή πραγματικότητα'' λεγόταν η ταινία της. Εύχομαι ολόψυχα να καταφέρει τώρα να πραγματοποιήσει την επόμενη ταινία της, όπως την ονειρεύεται εδώ και καιρό. Κάνει ένα ολόδικό της δοκιμιακό σινεμά η Αντουανέτα. 
Με τη μικρή σου εμπειρία, λοιπόν, από το σινεμά και με τη μεγάλη σου από το θέατρο, ποιες είναι οι διαφορές στην ερμηνεία σου;
Δεν είναι το ίδιο, πέραν της προετοιμασίας και του research. Στο σινεμά νιώθεις σαν ο θεατής να έχει κολλήσει το πρόσωπο του σχεδόν στο δικό σου. Ένα γύρισμα, επίσης, σταματάει και ξαναπάει πολλές φορές. Ο θεατής σου είναι η κάμερα μέχρι να βγει η ταινία και να τη δουν όλοι απ' την ίδια οπτική γωνία. 

Έχεις συμπληρώσει 25 χρόνια στο θέατρο. Να υποθέσω ότι γι' αυτό το λόγο είχες κατέβει στην Αθήνα από την Ξάνθη;
Κατέβηκα σπαστά, αφού η πρώτη μου κάθοδος για σπουδές ήταν στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Τελείωσα τη γεωπονική κι από κει μετά κατέβηκα στην Αθήνα.
Βρες μου έναν συσχετισμό γεωπονικής και θεάτρου.
Αν θες να βρεις, θα βρεις! Η τριβή με τις θετικές επιστήμες είναι ένα καταπληκτικό background για όλα. Οι άνθρωποι που ασχολούνται με τις θετικές επιστήμες, μαθαίνουν ένα τρόπο να μαθαίνουν. Η επιστήμη σε βάζει σε μία διαδικασία επαλήθευσης των πάντων δια των αισθήσεων. Τίποτα δεν είναι ότι φαίνεται. Υπάρχει μόνο το σωστό και το λάθος. Είμαι δύσπιστη!
Αγνωστικίστρια;
Αγαπημένος μου άγιος είναι ο Θωμάς, που τον θεωρώ κι έναν πρώτο επιστήμονα μέσω της χριστιανικής θρησκείας. Έβαλε το χέρι του κι είπε ''Κύριε, μπορώ να δω;'', θέλησε δηλαδή να αγγίξει και να πειστεί μέσω των δικών του αισθήσεων. 
Κάτι βέβαια που ο χριστιανισμός δεν είδε με καλό μάτι κι έτσι έχουμε τον ''προδότη Ιούδα'' και τον ''άπιστο Θωμά''...
Φυσικά. Και κατά την προσωπική μου άποψη είναι υπερτιμημένη η λέξη πίστη.
Το θέατρο είναι μια πίστη;
Θρησκεία είναι το θέατρο! Με τους δικούς της ναούς, τον ασκητισμό της, τις Βίβλους της, τα βιβλία, τα κείμενα της και τους πιστούς της.
Κι είναι και πολλοί οι τελευταίοι.
Ου! Στη χριστιανική θρησκεία παίζεται κάθε Κυριακή το ίδιο έργο στα θέατρα που είναι κοντά στα σπίτια μας. Η ζωή του Χριστού λέγεται το έργο! Στα άλλα θέατρα, τις υπόλοιπες μέρες της εβδομάδας, πάλι παίζεται ενός άλλου είδους αφήγηση.
Πρόκειται για ένα παραμύθι και στις δύο περιπτώσεις;
Το θέατρο είναι μύθοι που λένε την αλήθεια, ενώ η θρησκεία είναι μύθοι που απαιτούν να εκλαμβάνονται ως ιστορική αλήθεια. Το κλείσιμο του ματιού στο θέατρο είναι το ότι ''εμείς θα σας πούμε ένα ψέμα, αλλά εσείς θα φύγετε με την αλήθεια που υπάρχει μέσα στο ψέμα''.
Πότε είπες ότι ''εγώ εδώ είμαι κι αυτό θέλω να κάνω'';
Ψαχνόμουν πολύ, ήμουν σωματική, γυμναζόμουν, έκανα πολλά πράγματα. Κακά τα ψέματα, ολόκληρη η γενιά μου χρησιμοποίησε τις σπουδές της για να φύγει από την επαρχία. Για μένα η ζωή ξεκινούσε κάπου μετά τον Νέστο. Ήταν το όριο που από κει και κάτω άνοιγαν διάπλατα οι ορίζοντες. Όλα ήταν πιθανά το διάστημα τέλη '80 - αρχές '90 για την Ελλάδα και για τον κόσμο. Σκέψου ότι δεν είχαμε καν ίντερνετ τότε. Κατεβαίναμε με άγνοια κινδύνου, ανοιχτοί στα πάντα όμως.
Ποιοι ήταν οι κίνδυνοι που δεν είχατε επίγνωση τους;
Πολλοί άνθρωποι της δικής μου γενιάς στραπατσαρίστηκαν και καταστράφηκαν.
Από την αδυναμία να εκπληρώσουν το όνειρο τους;
Έτρεφαν αυταπάτες. Η δεκαετία του '90 ήταν η δεκαετία της αυταπάτης μιας χώρας, ενός ολόκληρου έθνους. Υπήρχαν τα φανταστικά ιδανικά και η φούσκα του life style.
Κι εσύ, ενθυμούμενη τον εαυτό σου, ήθελες να πας κόντρα;
Δεν είχα προλάβει να το σκεφτώ, απλά δεν έγινα μέρος αυτού. Πρώτα είχα γνωρίσει στη Θεσσαλονίκη τον Παναγιώτη Ευαγγελίδη, ο οποίος με τη σειρά του μου γνώρισε την Άντζελα Μπρούσκου. Με είχε καλέσει η Άντζελα σε μια πρόβα τους με τον Δημήτρη Παπαϊωάννου στην κατάληψη του Κτιρίου των Καλλιτεχνών. Τότε όλοι αυτοί ήταν μαζί και μάλιστα θυμάμαι ότι μετά είχαμε πάει κι από ένα πάρτι που έκανε ο Αλέξης Μπίστικας. Τη στιγμή που μπήκα στην πρόβα δε θα την ξεχάσω όσο ζω! Με το ''Τελευταίο τραγούδι'' του Στράους, είδα δύο άνθρωποι που κινούνταν πολύ αργά στη σκηνή. Ο ένας ήταν δέντρο! Εκεί ήταν που είπα ''Εδώ θέλω να μείνω''!

Σήμερα, με την απόσταση τόσων χρόνων, πως βλέπεις την πορεία σου;
Ήμουν επίμονη και σταθερή. Το '91 είχαμε ξεκινήσει πρόβες με την Άντζελα για τον ''Μισάνθρωπο'' χωρίς να έχω βγάλει κάποια σχολή. Με δική της παρότρυνση, το '92 έδωσα εξετάσεις στη Βεάκη και πέρασα. Το '94 πια, ενόσω φοιτούσα στο δεύτερο έτος, κάναμε την ομάδα μας, το Θέατρο Δωματίου, όπως λέγεται μέχρι σήμερα. Πρώτα όμως, ως βοηθός του Παπαϊωάννου για δυο χρόνια, έμαθα να βάφω σκηνικά και να μεταφέρω καλώδια. Μιλάμε για κατάληψη, όπου ο καθένας μπορούσε να μπει και να κάνει κομμάτια τον κόπο σου.
Σου είχε συμβεί κάτι τέτοιο;
Ναι, τό'χω ζήσει. Μια κοπέλα σε ψυχωτικό επεισόδιο όρμηξε μέσα μ' ένα σκεπάρνι και τα έκανε ρημαδιό. Ένα έπιπλο, μάλιστα, είχε καταλήξει στο κεφάλι της Μπρούσκου. Εντάξει, λίγο γκραν γκινιόλ φάση... 
Η οποία όμως ''περνούσε'' στο πλαίσιο της ελευθεριότητας μίας κατάληψης.
Ισχύει με τη μόνη διαφορά ότι εμείς λειτουργούσαμε επαγγελματικά. Εκεί μέσα παίχτηκαν οι πρώτες παραστάσεις του Δημήτρη, οι δικές μας, του Γιάννη Κοντραφούρη, γεννήθηκαν δηλαδή πολύ καινούργια πράγματα. Το '95 κάναμε τις ''Δούλες'' του Ζενέ που για πρώτη φορά έγραψαν μουσική οι Στέρεο Νόβα! Πέραν της νοσταλγίας, για κάθε παράσταση μας έβγαινε η ψυχή για να γίνει. Την ίδια στιγμή - το λέω χωρίς να το κρίνω - κάποιοι συνάδελφοι γύριζαν το ένα σήριαλ πίσω απ' τ' άλλο, έβγαζαν λεφτά και μετά τα εξαργύρωναν και στο θέατρο.
Σε ένα άλλος είδος θεάτρου που εσένα ενδεχομένως δεν σε ενδιέφερε.
Επέλεξα να το κάνω αυτό. Δεν έκανα το Θέατρο Δωματίου γιατί δεν είχα δουλειά ή προτάσεις απ' το άλλο θέατρο. Έκανα το Θέατρο Δωματίου ακριβώς για να μην είμαι στο άλλο θέατρο.
Έτσι εντυπωσιακή που σε βλέπω και με τα βορειοευρωπαϊκά χαρακτηριστικά σου, σκέφτομαι ότι θα είχες πέραση στο λεγόμενο εμπορικό θέατρο.
Καταρχάς εγώ δεν ξεχωρίζω το θέατρο σε εμπορικό και ποιοτικό.
Ε πώς, είναι άλλο η Μαντάμ Σουσού και άλλο η Έντα Γκάμπλερ.
Εμένα μια ζωή με ενδιέφερε το πως θα μιλήσω μέσω της τέχνης. Αν φτιάξαμε ομάδα με τη Μπρούσκου ήταν επειδή αναζητούσαμε μια νέα γλώσσα για τα πράγματα, δεν μας ενδιέφερε η τρέχουσα γλώσσα. Δε μπορώ, λοιπόν, να κατηγορήσω ή να σνομπάρω το εμπορικό θέατρο, εφόσον βλέπω συναδέλφους μου να κάνουν κι εκεί εξόχως τη δουλειά τους. Σέβομαι τον καθένα καλλιτέχνη και τις επιλογές του. 
Έχεις όμως την ελευθερία να κρίνεις τον καθένα και εκ του αποτελέσματος.
Σαφώς! Υπάρχουν πράγματα που μ' αφορούν και πράγματα που δεν μ' αφορούν.
Από το ''Blasted'' της Σάρα Κέιν μέχρι την ''Έντα Γκάμπλερ'', νιώθεις ότι συνδιαλέγεσαι με προσωπικά σου θέματα κάθε φορά;
Από τον εαυτό μας και από την εμπειρία μας αντλούμε πάντα πράγματα. Πολλά από τα βιώματα μας έχουν ήδη αποτυπωθεί στο ''σκληρό δίσκο'' μας ως σωματοποιημένα συμπτώματα. Ποτέ όμως δεν πρέπει να χρησιμοποιείς εν θερμώ τα υλικά σου παρά μόνο όταν έχουν ψυχράνει.
Εξήγησε το μου λίγο καλύτερα αυτό.
Το νευρικό μας σύστημα αντέχει ένα συγκεκριμένο φορτίο. Δεν θα χρησιμοποιήσεις υλικό απ' αυτό που σε πονάει. Έχεις την τεχνική και την εμπειρία να παρουσιάζεις τα πράγματα επί σκηνής χωρίς να σε πονάνε.
Μια μορφή ψυχοθεραπείας, θες να πεις.
Το αντίθετο! Καθόλου ψυχοθεραπεία! Στην ψυχοθεραπεία αφηγείσαι για να γίνεις καλά. Στο θέατρο αφηγείσαι αφού έχεις γίνει καλά.
Δεν την έχουν όλοι οι συνάδελφοι σου αυτή την αυτογνωσία.
Αμ δεν λύνονται έτσι τα θέματα τους! Πάνω στη σκηνή πρέπει να πασχίσεις για να αφορά τους άλλους αυτό που κάνεις. Να μετακινήσεις το θεατή εκεί που εσύ έχεις πρόθεση να τον μετακινήσεις. Θα σου πω τη μαγική λέξη που λέω στους μαθητές μου: ''Πάλι, κάν'το πάλι''. Πόσο ψυχοθεραπεία μπορεί νά'ναι κάτι που κάνεις πέντε βράδια τη βδομάδα; Εδώ είσαι ένας καλλιτέχνης, όπως ένας μουσικός παίζει κάθε βράδυ την ίδια παρτιτούρα. Πρέπει να είσαι πρωτίστως το όργανο καθ'αυτό και μετά ο εκτελεστής του. Πρόκειται για μία δυσκολότατη τέχνη. 
Εκτός της Μπρούσκου, υπάρχουν παραστάσεις που δεν έχεις περάσει καλά;
Ναι, υπάρχουν.
Και τι κάνεις εκεί;
Τη δουλειά μου. 
Υπομονή δηλαδή;
Αποστασιοποιούμαι και έχω στα χέρια τη βαλίτσα με τα υλικά μου, προσπαθώντας να υπηρετήσω όσο γίνεται καλύτερα το όραμα του σκηνοθέτη. Αλήθεια είναι όμως πως, επειδή αγαπώ πολύ τη σκηνή, πάντα θα βρω πράγματα για να μου δώσουν χαρά, ακόμη κι αν παίζω τον πιο τραγικό και οδυνηρό ρόλο. 
Σε είχα δει πέρσι στα ''Οργισμένα νιάτα'' που κάνατε με την Κίρκη Καραλή και σε θυμάμαι ως μία ''ανεβαστική'' παρουσία μέσα στο έργο.
Με την Κίρκη λέγαμε καιρό να συνεργαστούμε και μας έκατσε σ' αυτό. Ήταν μια χαρούμενη συνάντηση, καθώς μου είναι ιδιαίτερα αγαπητή η Κίρκη. Η ομάδα όλη είχε πολλή πλάκα, όλοι τους καλά παιδιά και καλοί ηθοποιοί. Το έργο ήταν λίγο ξεπερασμένο, αλλά εμείς βρήκαμε κάτι να το κάνουμε.
Είναι κλασικούρα τα ''Οργισμένα νιάτα'';
Όχι, κλασικούρα με την έννοια του κλασικού είναι αυτό που μπορεί να σταθεί και στο σήμερα. Η Κίρκη προσπάθησε πολύ να το ''φέρει'', αλλά το έργο ως κείμενο και ως λόγος ήταν ξεπερασμένο κατά τη γνώμη μου.
Η Άντζελα Μπρούσκου είναι μία σημαντική σκηνοθέτις, μέντορας και δασκάλα σου. Θα ήθελα εσύ να μου πεις τα στοιχεία που την κάνουν ξεχωριστή.
Η Άντζελα κι εγώ είμαστε πια το Θέατρο Δωματίου, ένας κρίκος αδιάσπαστος, στον οποίο μπαίνουν κι άλλοι συνεργάτες, μόνιμα σχεδόν: Η Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου, ο Θάνος Παπακωνσταντίνου, η Αμαλία Μουτούση, η Όλια Λαζαρίδου - άνθρωποι που έρχονται και παρέρχονται. Επίσης η Nalyssa Green που δεν είναι απλή μουσικός, αλλά και performer, στέκεται κανονικά στη σκηνή. Πιστεύω ότι η Μπρούσκου είναι ξεχωριστή γιατί είναι συναισθηματικά ιδιοφυής!
Η διαφορά μεταξύ συναισθηματικής και εγκεφαλικής ιδιοφυΐας;
Εννοώ ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο με πάρα πολύ υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη. Η Άντζελα μπαίνει πάρα πολύ εύκολα στη θέση του άλλου και μπορεί να νιώσει ότι νιώθει ο άλλος! Μεγάλη σημασία έχει βέβαια, πρωτίστως ως καλλιτέχνιδα εικαστικός, πως το αποτυπώνει όλο αυτό στο έργο της.
Προσδοκάς έναν κόσμο περισσότερο συναισθηματικό;
Προσδοκώ έναν κόσμο που οι άνθρωποι θα έχουν μεγαλύτερη συμπόνια μέσα τους. Συναισθηματικοί είναι, τι να το κάνω; Για την πάρτη τους μόνο; 
Μίλησε μου τότε για τα κοινωνικά αντανακλαστικά σου.
Αν ήταν άνθρωπος η Ελλάδα, θα ήταν κομπλεξικός! Ένας άνθρωπος με πολλά συμπλέγματα κατωτερότητας, περιχαρακωμένος και κλειστός γύρω από το άτομο του. Ένας άνθρωπος φοβικός που προσπαθεί να περισώσει ότι μπορεί, γιατί φοβάται ότι δεν θα τα καταφέρει. Το ίδιο κάνει αυτή τη στιγμή ολόκληρη η χώρα, περιχαρακωμένη πίσω από τον εθνικισμό. Και ο εθνικισμός σε μεγάλη κλίμακα είναι ο ατομικισμός, ο εγκλεισμός μέσα σε μία επική αφήγηση. Να νομίζεις ότι είσαι κάτι σπουδαίο ενώ δεν είσαι! 
Μπορείς να καταλάβεις έναν καλλιτέχνη που θέλει να εγκαταλείψει τη χώρα;
Πολύ καλά! Κι όχι μόνο καλλιτέχνη, αλλά και επιστήμονα! Μέχρι και τον 20ο αι. οι πόλεμοι γίνονταν για τα εδάφη και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές. Ήταν επικερδές: Πήγαινες σε μια άλλη χώρα, την κατακτούσες, έπαιρνες τη γη της, έστηνες αποικίες. Τώρα δεν έχεις λόγο να επεκταθείς, τα μυαλά σού χρειάζονται. Το κεφάλαιο είναι οι μορφωμένοι άνθρωποι. Ακριβώς αυτό συμβαίνει τώρα, όλη η γνώση διαρρέει στο εξωτερικό. Αυτή είναι η φτώχεια μας! 
Και τι θα κάνουμε;
Ειλικρινά δεν ξέρω (γέλια). Αν ήμουν νεότερη μπορεί κι εγώ να έφευγα, αν και θα το κάνω με την πρώτη επαγγελματική ευκαιρία. Ιδανικά θα ήθελα η δουλειά μας με τη Μπρούσκου να μπορεί να περιοδεύει έξω.
Πως και δεν το έχετε καταφέρει; Εδώ υπάρχουν ερασιτεχνικές ομάδες που πάνε έξω.
Δεν είναι τόσο απλό. Εγώ είμαι καλλιτέχνης. Το πώς θα γίνει μία τουρνέ είναι μία πολύ συγκεκριμένη δουλειά, την οποία δεν ξέρω να την κάνω. Δυστυχώς ακόμη δεν έχουμε βρει τον άνθρωπο που να μπορέσει να την κάνει. Επίσης, δεν υπάρχει η αντίστοιχη κρατική υποδομή. Θα έπρεπε η χώρα να έχει φτιάξει το δικό της δίκτυο με παραστάσεις που θα γυρνάνε επισήμως μέσα και έξω απ' αυτήν.
Συμμετείχες στο Φεστιβάλ Αθηνών, στο φετινό, στο περσινό κλπ. Μίλησε μου για την εμπειρία σου.
Θεωρώ ότι έχουμε ένα Φεστιβάλ Αθηνών που χωρίζεται προ Λούκου και μετά Λούκου. Έχουμε δύο πολύ συγκεκριμένες καταστάσεις. Πρώτα είχαμε μόνο Επίδαυρο και Ηρώδειο μέσω συγκεκριμένων ατζέντηδων. Ήρθε ο Λούκος κι έστειλε τους ατζέντηδες στα σπίτια τους! Ανοίχτηκαν χώροι άλλοι και μυαλά, αλλάξανε νοοτροπίες με τον Γιώργο Λούκο. Ήταν ένας άνθρωπος με ιδρυτική και όχι ιδρυματική διάθεση και, όπως θα ξέρεις, δεν είναι καλλιτέχνης, αλλά πολιτιστικός διπλωμάτης. Ζούσε το μισό χρόνο στο εξωτερικό, άρα δεν είχε κανενός είδους διαφθορά. Αναδιαμόρφωσε έναν καλλιτεχνικό θεσμό που ήταν μπλοκαρισμένος. Εξ αιτίας του αρχίσαμε να βλέπουμε στην Επίδαυρο Μαρμαρινό, Μπρούσκου κι ένα σωρό άλλους που δεν θα τους βλέπαμε ποτέ! Τώρα για τον Θεοδωρόπουλο δεν έχω άποψη, προσπαθεί να υπηρετήσει το δικό του όραμα, παίρνοντας όμως έναν θεσμό έτοιμο και στημένο. Όπως θα έπρεπε να είναι και το ελληνικό κράτος, γιατί το δύσκολο είναι να φτιαχτεί ο μηχανισμός.

Είχες πρωτοστατήσει στις αντιδράσεις για τον ερχομό του Φαμπρ στη διεύθυνση του Φεστιβάλ
Φυσικά. Ο Φαμπρ ήρθε και έστησε ένα πρόγραμμα, απ' το οποίο έλειπαν οι Έλληνες. Είχε φέρει την ομάδα του μαζί με όλες τις βελγικές παραστάσεις χορού και θεάτρου και έλειπαν οι Έλληνες. Αυτό το καταλάβαμε ή χρειάζεται να πω και τίποτα άλλο; 
Να και μια φάση στην κουβέντα που προτάσσεις το εθνικό σου φρόνημα.
Μα λέγεται Ελληνικό Φεστιβάλ! Καθόλου εθνικά δεν το βλέπω, αλλά πρόκειται για το πιο μεγάλο καλλιτεχνικό γεγονός του καλοκαιριού στη χώρα μας. Γίνεται για να μπορούν πρωτίστως να ''ομιλούν'' οι Έλληνες δημιουργοί.
Υπάρχουν, λες, μύθοι στην Ελλάδα του 2018;
Όχι.
Άσχημο δεν ακούγεται;
Όχι, γιατί η αφήγηση άλλαξε μαζί με τις εποχές. Υπήρχαν μύθοι στην τέχνη, στην πολιτική, γιατί οι άνθρωποι είχαν ανάγκη να κατασκευάζουν μύθους. 
Ενώ σήμερα δεν έχουν την ίδια ανάγκη;
Μπορεί να έχουν την ανάγκη προτύπων, όχι όμως της παραμυθίας.
Επιμένω πως αυτή η ανάγκη είναι πιο επιτακτική στην εποχή που ζούμε.
Ας δούμε τι μπορεί να κάνει ο καθένας στη ζωή του, τη μικρούλα και την ασήμαντη. Εγώ διδάσκω σε δύο σχολές αυτή τη στιγμή, στου Εθνικού και στου ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας. Προσπαθώ να είμαι το παράδειγμα για τα παιδιά, αυτό που τους δείχνω με τη στάση μου και τη δουλειά μου να είναι περισσότερο απ' αυτό που τους λέω με λόγια στα μαθήματα. Προσπαθώ δηλαδή να είμαι το ίδιο το μάθημα. Δεν έχουμε ανάγκη, λοιπόν, από μύθους. Έχουμε ανάγκη απ' το να ανακαλύψουμε και να παράξουμε την όσο το δυνατόν καλύτερη πλευρά του εαυτού μας. 
Στη ''μικρούλα και ασήμαντη ζωή'' του καθενός, χωράει η υστεροφημία;
Εξαρτάται από το πόσο ελαφριά ή βαριά αφήνεις το αποτύπωμα σου στον κόσμο αυτό. Τη θες, μα δε μπορείς να την ελέγξεις την υστεροφημία. Η τέχνη ευτυχώς ή δυστυχώς δεν αφήνει τίποτα πίσω της. Το θέατρο υφίσταται απ' την ώρα που θα ξεκινήσει και θα τελειώσει μία παράσταση. Η τέχνη είναι μία σπουδή στη θνητότητα. 
Μπορεί κάποιος όμως να σε έχει δει κάποτε στη σκηνή και να σε μνημονεύει για χρόνια.
Ναι, μπορεί και να τού'χεις αλλάξει τη ζωή. Και πάλι όμως δεν αποτυπώνεται αυτό, όπως η μουσική ή η ζωγραφική. Μιλάμε για μία και μοναδική βραδιά στο θέατρο.
Σε συναντώ εν μέσω ενός δύσκολου καλοκαιριού. Τι κάνεις αυτόν τον καιρό;
Ξεκουράζομαι μετά από έναν μαραθώνιο, που δεν θα ήθελα να τον ξανακάνω. Το έκανα, ok, αλλά έρχεται η περίοδος που το σώμα σου στα ''σκάει''. Το σώμα σου έχει συγκεκριμένη αντοχή και ανοχή στα πράγματα. Πολύ σωστά κόλλαγαν παλιά στους ηθοποιούς βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα.
Κάποτε ένας μεγάλος σκηνοθέτης πίεσε μία ηθοποιό του σε μια δύσκολη σκηνή. ''Δεν μπορώ, κύριε τάδε, να το κάνω'' του είπε. ''Άκουσε'' της απάντησε, ''κάνεις το πιο αναξιοπρεπές επάγγελμα. Αν θες νά'σαι ηθοποιός, θα το κάνεις''! Εσύ τι θά'λεγες στον σκηνοθέτη αυτό;
Θα του έλεγα ''Αν με κάνεις εσύ να νιώθω αναξιοπρεπής, δεν θα το κάνω! Αν σου είναι αναγκαίο, να το κάνω, αλλά νά'ναι και για μένα αναγκαίο''! Το επάγγελμα μας, έχετε υπ' όψιν, αγγίζει το φάσμα της πορνείας μέχρι αυτό της αγιότητας. Είναι τεράστιο το άλμα! Στο Βυζάντιο, ηθοποιός και πόρνη ήταν το ίδιο. Ο ηθοποιός ερεθίζει τους δακρυγόνους αδένες, ενώ μια πόρνη τους ''από κάτω'' αδένες. Κι ο ένας κι ο άλλος κάτι ''πουλάνε''. Ο ηθοποιός μπορεί να έχει κύρος και φήμη, ενώ η πόρνη να βρίσκεται στον απόπατο της κοινωνίας.
Ωραία τα λες, Παρθενόπη. Ας κλείσουμε συμβατικά με τα μελλοντικά σου πλάνα.
Θα ξαναπάμε την ''Έντα Γκάμπλερ'', ενώ μόλις ανακοινώθηκαν οι επιχορηγήσεις. Είμαστε μέσα, θα επιχορηγηθούμε για τον ''Ιβάνοφ'' του Τσέχοφ. Θα ξεκινήσουμε πρόβες αμέσως μετά την ''Έντα Γκάμπλερ'' με προοπτική να ανέβει την άνοιξη. Πρώτη φορά κάνω Τσέχοφ κι είμαι ενθουσιασμένη! 

Από http://www.koutipandoras.gr/article/paroenoph-mpoyzoyrh-an-htan-anorwpos-h-ellada-oa-htan-kompleikos