Πέμπτη 16 Ιουλίου 2020

Βασίλης Μάγγος #ICantBreathe_gr

Αστυνομική βια σκοτώνει 27χρονο διαδηλωτή ο οποίος πρόλαβε να μιλήσει για το έγκλημα. Διαδήλωνε κατά της καύσης σκουπιδιών στο Βόλο κατά Δημάρχου ο οποίος ανακοινώθηκε ότι θα βραβευθεί. Το ιατροδικαστικό πόρισμα αναφέρει «πνευμονικό οίδημα» κάτι σα να λέει δηλαδή ότι ο θάνατος επήλθε επειδή ο άνθρωπος πέθανε.
Ακολουθεί μικρή συλλογή μου. Όχι μόνο για να μην ξεχνάμε αλλά για να αλλάξει κάτι τώρα που παγκοσμίως οι πολίτες εκφράζουμε την αγανάκτησή μας για την ανεξέλεγκτη αστυνομική βια.
Μην προσπερνάμε, αύριο θα είμαστε εμείς κι οι δικοί μας. Ήδη είμαστε εμείς, αλλά δεν το βλέπουμε.


Η μαρτυρία του Γ.Μ., πατέρα του 26χρονου, προς την "Εφ.Συν. :

"Όπως προκύπτει από σχετικό βίντεο που υπάρχει, ο γιος μου πήγε να πει “τι κάνετε” προς τους αστυνομικούς των ΟΠΚΕ και ΜΑΤ που βρίσκονταν έξω από τα δικαστήρια της πόλης. Οι αστυνομικοί πετάχτηκαν από μια απόσταση 10-15 μέτρων μακριά, οπότε ακόμη και να είπε κάτι ο γιος μου δεν το άκουσαν, απλά ήταν έτοιμοι να χτυπήσουν.
Επεσαν πάνω του 10 οπλισμένοι και εκπαιδευμένοι και τον έσπασαν στο ξύλο, κυριολεκτικά. Σύμφωνα με τους γιατρούς, έχει 6 ή 7 σπασμένα πλευρά και το συκώτι του έχει πάθει μια μικρή θλάση, γεγονός που μας βάζει σε πολύ μεγάλες περιπέτειες διότι ταράχτηκε ζωτικό όργανο του οργανισμού του. Ενώ τον χτυπούσαν και τους φώναζε “σταματήστε, δεν μπορώ να πάρω ανάσα”, αυτοί συνέχιζαν. Και δεν είναι αντιγραφή από αυτό που έγινε στην Αμερική, αφού όταν σπάσει κανείς -ακόμη και ραγίσει- ένα πλευρό, δεν μπορεί να αναπνεύσει από τον φοβερό πόνο.
Αφού του έβαλαν χειροπέδες, τον χτυπούσαν εκεί που πονούσε ακόμη και μέσα στο αυτοκίνητο που τον έβαλαν για να τον πάνε στο Αστυνομικό Τμήμα. Αλλά και μέσα στο Τμήμα επίσης τον χτυπούσαν με σαδισμό και τον βασάνισαν. Το παιδί τούς παρακαλούσε για ένα ποτήρι νερό και τον έβαλαν σε έναν καταψύκτη ο οποίος έτρεχε σταγόνα σταγόνα και προσπαθούσε, μη μπορώντας να σταθεί στα πόδια του, να βάλει τη γλώσσα του να πάρει μια σταγόνα νερό και αυτοί γελούσαν. Πού ζούμε; Τι καταστάσεις είναι αυτές; Σε ποιον αιώνα ζούμε; Σε αυτή τη χώρα που λέγεται χώρα της δημοκρατίας;
Το ότι τελικά τον άφησαν σημαίνει δύο πράγματα. Καταρχήν, ότι δεν είπε κάτι εναντίον τους και τον άφησαν επειδή δεν υπήρχε κατηγορία. Και, κατά δεύτερον, επειδή τη στιγμή που τον συνέλαβαν έγιναν δικαστές και τον τιμώρησαν. Οταν κάποια στιγμή οι αστυνομικοί στο Τμήμα σταμάτησαν το σαδιστικό τους έργο και βαρέθηκαν να τον χτυπάνε, ο γιος μου τους άκουσε να λένε “τώρα τι κάνουμε, αν τον κρατήσουμε θα πρέπει να τον πάμε σε νοσοκομείο”. Και του έδωσαν μια κλοτσιά και τον πέταξαν έξω.
Οταν ένα αυτοκίνητο χτυπάει κάποιον στον δρόμο και τον εγκαταλείπει, αυτό ονομάζεται εγκατάλειψη θύματος. Αυτοί όχι μόνο τον εγκατέλειψαν, αλλά του έδωσαν και μια κλοτσιά να πάει στο χαντάκι για να μη φανεί το τι έκαναν. Ομως, είναι εκπαιδευμένοι να αντιμετωπίζουν καταστάσεις. Δεν είναι δυνατόν ένας νεαρός να μην μπορεί να αντιμετωπιστεί από 10 πάνοπλους αστυνομικούς. Δεν είναι ο ρόλος της αστυνομίας αυτός σε μια ευνομούμενη πολιτεία. Αίσχος!
Η παραμικρή κίνηση του παιδιού στο αμέσως επόμενο διάστημα, το οποίο ακόμη δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε, μπορεί να είναι και ένας και δύο μήνες, μπορεί να του δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στα ζωτικά του όργανα και σε ό,τι αφορά το συκώτι του δεν γνωρίζουμε τι συνέπειες θα έχει αυτό, δηλαδή αν θα κάνει επέμβαση, αν θα έχει επιπτώσεις στην υγεία του και στην ίδια του τη ζωή. Αυτή τη στιγμή αυτό που προέχει είναι η υγεία του παιδιού. Βεβαίως, σκεφτόμαστε να κινηθούμε και νομικά, έχουμε έρθει σε επαφή με δικηγόρους, είμαστε σε επαφή και με τις κινήσεις του Βόλου, ενώ υπάρχουν και δικηγόροι που ήταν παρόντες στο περιστατικό.


Πριν από λίγες μέρες ο γιος μου είχε υπογράψει μια σύμβαση για να δουλέψει, να μπορέσει να ζήσει, να έχει τη ζωή στα χέρια του και ήταν χαρούμενος γι’ αυτό. Ποιος θα τον αποκαταστήσει τώρα σε αυτό;".


Δεν μπορώ ν'αναπνεύσω. Όχι στις ΗΠΑ. Στην Ελλάδα.
Ο 27χρονος Βασίλης βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του. Μεσημέρι Κυριακής 14 Ιουνίου είχε δεχθεί ανελέητη επίθεση από αστυνομικούς στον Βόλο (βίντεο: https://bit.ly/2ZrRako). Είχε βρεθεί στις διαμαρτυρίες για τη μόλυνση από την καύση σκουπιδιών.
Ξυλοκοπήθηκε άγρια, τόσο που με δυσκολίες μπορούσε ν' ανασάνει. (https://bit.ly/3j7qYDR)
Στο περιπολικό οι αστυνομικοί τον χτυπούσαν και γελούσαν μαζί του περιπαικτικά. Το ίδιο και στο κρατητήριο. Ζήτησε νερό και τον έβαλαν να πίνει σταγόνα-σταγόνα. Επειδή ήταν πολύ χτυπημένος θα έπρεπε να τον πάνε στο νοσοκομείο. Τον πέταξαν έξω από το τμήμα και τελικά στο νοσοκομείο τον πήγε μια παρέα περαστικών.
Εκεί έμεινε 4 μέρες. Είχε 6-7 κατάγματα στα πλευρά και θλάση στο συκώτι και στη χοληδόχο κύστη.
Πριν λίγες ημέρες και αφού ανάρρωνε σπίτι του έκανε επαναληπτικές εξετάσεις που έδειξαν ότι τα ζωτικά όργανα του φέρουν ακόμα κακώσεις.
Και όλα αυτά ενώ τέλη Μαϊου όλοι είχαμε συγκλονιστεί με τον τρόπο που δολοφονήθηκε ο Τζορτζ Φλόιντ.
Είχε γράψει "προφητικά":
"Οι ιδέες μας, όσους κι από μας αν σκοτώσουν, δε θα πεθάνουν ποτέ, θα κατοικούνε πάντα στα μυαλά των ελεύθερων ανθρώπων. Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε πάντα εδώ, ενάντια σε κάθε τι που μας πνίγει και δεν μπορούμε ν' ανασάνουμε, ενάντια στο άδικο, για την ελευθερία όλων μας, σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Κι ας μην νικήσουμε ποτέ... Θα πολεμάμε πάντα!!"
Βασίλης Μάγγος, 16/6/2020
(Ε.Κ)

Στην κρατική βία δεν υπάρχουν εκπτώσεις, ούτε δικαιολογίες. Είθισται άλλωστε να τιμωρείται σπανιότατα σε επίπεδο θεσμικό, κάτι που ενισχύει ακόμη περισσότερο την πρώτη πρόταση.
Τον Βασίλη Μάγγο τον χτύπησαν απρόκλητα 10 άνδρες των ΟΠΚΕ. Όπως κατήγγειλε ο ίδιος όσο ήταν εν ζωή και στη συνέχεια ο πατέρας του, συνέχισαν να τον χτυπούν στο περιπολικό, τον ξυλοκόπησαν στο ΑΤ και αφού δεν είχαν να του προσάψουν κάτι, τον πέταξαν κυριολεκτικά στο δρόμο. Κι όλα αυτά επειδή βρέθηκε σε πορεία αλληλεγγύης για συλληφθέντες.
Η βία στη χώρα γίνεται όλο και πιο έντονη και αν μη τι άλλο η βιασύνη του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη να διαψεύσει οποιαδήποτε κατηγορία εναντίον της δράσης των ενστόλων, γεννά πολλά ερωτήματα.

Το αρμόδιο υπουργείο οφείλει πρωτίστως απέναντι στην οικογένεια του νεκρού, να απαντήσει:
-σχετικά με ποιες κατηγορίες προσήχθη ο 27χρονος στις 14 Ιουνίου,
-αν διατάχθηκε ΕΔΕ εναντίον των οργάνων που καταγράφονται σε βίντεο να τον ξυλοκοπούν,
-αν εγκαταλείφθηκε τραυματισμένος εκτός Α.Τ. αντί να μεταφερθεί σε νοσοκομείο και κυρίως, να τοποθετηθεί εκ νέου ως προς το γιατί εκφράζεται με τόση βεβαιότητα σχετικά με μια πιθανή σύνδεση του θανάτου του Β.Μ. με τον ξυλοδαρμό του.
Ακόμη, οφείλει να απαντήσει γιατί η σορός του νεκρού μεταφέρθηκε στη Θεσσαλονίκη για νεκροψία και όχι στη Λάρισα, χωρίς τη συγκατάθεση της οικογένειας.
Το αρμόδιο υπουργείο αναλώθηκε σε μικροπολιτική με την ανακοίνωση που εξέδωσε, κάνοντας παράλληλα λόγο για "σεβασμό του νεκρού", κάτι που αναιρείται από το ίδιο το πνεύμα της ανακοίνωσης.
Η κρατική βία είναι δεδομένη;
Μάλιστα, το αρμόδιο υπουργείο δεν κάνει καμία αναφορά σε πιθανή διερεύνηση των συνθηκών άσκησης αστυνομικής βίας η οποία καταμαρτυράται από το βιντεοληπτικό υλικό, και αντιστοίχως για τιμωρία των ενστόλων που εμπλέκονται στο περιστατικό. Αναφέρει μονάχα: "Σε ιστοσελίδες και έντυπα που εκφράζουν ή πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ και τον αντιεξουσιαστικό χώρο γίνεται προσπάθεια ή ακόμη χειρότερα συνδέεται ευθέως ο θάνατος με προ μηνός καταγγελία του για αστυνομική βία".
Παράλληλα, πέραν από την τραγικότητα του γεγονότος του ιδίου του θανάτου, υπάρχει ακόμη ένα αδιάσειστο τεκμήριο αναίτιου ξυλοδαρμού τον οποίο κάποιοι θεωρούν ως δεδομένο "συνεπακόλουθο" της επιβολής της τάξης. Πρόσφατα άλλωστε είχαμε και την καταγγελία του Δημήτρη Στέφου στο News 24/7, για το πισώπλατο χτύπημα που υπέστη από αστυνομικό, στην πορεία της 9ης Ιουλίου.
Αυτός ο εκμαυλισμός της φαινομενικής "προστασίας του πολίτη", μόνο σε ακραία αποτελέσματα μπορεί να οδηγήσει.
Η πιο εύστοχη απάντηση ήρθε βέβαια από τον ίδιο τον πατέρα του άτυχου νεαρού.
"Δεν λέμε ότι το παιδί μας πέθανε από τα τραύματα. Δεν λέμε πως αυτά ήταν η άμεση αιτία θανάτου του. Ξέρουμε όμως ότι αυτός ο ξυλοδαρμός, που είχαν πέσει δέκα πάνω του και του έσπασαν τα πλευρά, επηρέασε πολύ την ψυχολογία του. Αυτό δεν θα το δείξει καμία ιατροδικαστική έρευνα. Ο γιος μας λοιπόν δεν ήταν ένας Γρηγορόπουλος, δεν διεκδικούμε κάτι τέτοιο. Αλλά αγωνιζόταν ενάντια σε ένα αστυνομικό κράτος καταστολής. Δεν θέλουμε ένα κίνημα για το παιδί μας. Ένα κίνημα για την αστυνομική βία χρειαζόμαστε".
Αυτά είπε ο πατέρας στο TVXS και παρά τη δύσκολη στιγμή που βιώνει, κατάφερε να αναδείξει την πιο ουσιώδη πτυχή της διάστασης του θανάτου του νεαρού.
Η έννομη βία και η άκρατη καταστολή περνούν σε νέα φάση έξαρσης με κρατική γνώση. Το δόγμα του "νόμου και της τάξης" και της "μηδενικής ανοχής" κρύβεται πίσω από τις νέες ζαρντινιέρες του Μεγάλου Περιπάτου. Ο ίδιος ο κ. Χρυσοχοΐδης προδικάζει τετελεσμένα με τις ανακοινώσεις του και το κράτος κάνει επίδειξη δύναμης στις συγκεντρώσεις τις οποίες προσπαθεί να περιθωριοποίησει, νομοθετώντας εναντίον τους.
Ο πατέρας του Β. Μάγγου θρηνεί για το παιδί του, αλλά έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Το μόνο ανάχωμα απέναντι στη νέα επιχειρούμενη αστυνομοκρατία κόντρα σε κάθε κοινωνική διεκδίκηση, είναι ένα κίνημα μαζικό, συντονισμένο και με βάθος χρόνου, που θα σταθεί μπροστά στην αστυνομική και κρατική βία. Αυτή είναι η μόνη διαχρονική απάντηση για όλα τα ερωτήματα που -μάλλον- δεν θα απαντηθούν ποτέ, όπως άλλωστε συνέβη και στην υπόθεση του Ζακ Κωστόπουλου.
Το αν θα ενεργοποιηθούν εκ νέου τα κοινωνικά-κινηματικά αντανακλαστικά, είναι κάτι που θα διαπιστώσουμε τις επόμενες μέρες....



Νεκρός βρέθηκε, άπο άγνωστα μέχρι στιγμής αίτια, το απόγευμα της Δευτέρας 27χρονος φοιτητής στον Βόλο, ο οποίος πριν από έναν μήνα είχε καταγγείλει τον άγριο ξυλοδαρμό του από αστυνομικούς κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης αλληλεγγύης στους συλληφθέντες της μεγάλης διαμαρτυρίας κατά της καύσης σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ - Lafarge, όταν η αστυνομία είχε εξαπολύσει όργιο καταστολής κατά των διαμαρτυρόμενων πολιτών. Τον ξυλοδαρμό του είχε καταγγείλει ακόμα ο πατέρας του νεαρού, ενώ η Λαϊκή Συνέλευση κατά της Καύσης Σκουπιδιών είχε δημοσιεύσει βίντεο με την επίθεση που δέχθηκε από αστυνομικούς σε δημόσια θέα. Αποκλείει το ενδεχόμενο εγκληματικής ενέργειας η αστυνομία…





«ΕΓΩ, Ο ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΑΓΓΟΣ, ΚΑΤΑΓΓΕΛΩ:
Βρίσκομαι στο νοσοκομείο με 6 ή 7 κατάγματα στα πλευρά και με θλάση στο συκώτι και την χοληδόχο κύστη , χτυπημένος άγρια κ βασανισμένος από τις δυνάμεις καταστολής (ΜΑΤ,ΟΠΚΕ,Ασφάλεια). Υπάρχουν τα σχετικά βίντεο κ φωτογραφίες, οπότε σας δίνω μια μικρή μόνο γεύση του τι έγινε.»

Σε οξύ πνευμονικό οίδημα οφείλεται ο θάνατος του 26χρονου Βασίλη Μάγγου από το Βόλο, όπως αποκάλυψε η ιατροδικαστική εξέταση που πραγματοποιήθηκε στηΘεσσαλονίκη.

Η νεκροψία – νεκροτομή πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη από την ιατροδικαστή Ελένη Καλύβα, παρουσία Εισαγγελέα και τεχνικού συμβούλου της οικογένειας.
Σύμφωνα με το magnisianews.gr, τα αποτελέσματα των τοξικολογικών εξετάσεωναναμένονται, ωστόσο τα πρώτα στοιχεία δεν δείχνουν το πνευμονικό οίδημα να συνδέεται με τα τραύματα που είχε δεχτεί ο 26χρονος από αστυνομικούς έξω από τα δικαστήριαστο Βόλο.

Τον Βασίλη Μάγγο είχε βρει νεκρό μέσα στο σπίτι του τη Δευτέρα το πρωί η μητέρα του.

Ο 26χρονος πριν από ένα μήνα είχε καταγγείλει πως είχε δεχτεί αστυνομική βία, στο πλαίσιο των κινητοποιήσεων των πολιτών του Βόλου κατά της καύσης σκουπιδιών, όταν έπεσε θύμα ξυλοδαρμού έξω από τα Δικαστήρια και είχε νοσηλευτεί στο Νοσοκομείο Βόλου για τέσσερις ημέρες φέροντας κακώσεις σε διάφορα σημεία του σώματός του. Μάλιστα ο ξυλοδαρμός του καταγράφηκε σε βίντεο.
Ο θάνατος του ακτιβιστή, προκάλεσε οξεία πολιτική αντιπαράθεση με το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη να χαρακτηρίζει τη σύνδεση του θανάτου με το προ μηνός περιστατικό «αθλιότητα» και «ασύστολο ψέμα» και τον ΣΥΡΙΖΑ να κατηγορεί το υπουργείο για απώλεια ψυχραιμίας.
Σύμφωνα με την ιατροδικαστική εξέταση που πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης στη Θεσσαλονίκη, ο θάνατος του 26χρονου Βολιώτη οφείλεται σε οξύ πνευμονικό οίδημα ενώ δεν είναι προς το παρόν σαφές αν συνδέεται με τον προ μηνός βίαιο τραυματισμό του.


Konstantinos Kioulachidis Ο ιατροδικαστής που έγραψε αυτήν την διάγνωση είναι απατεώνας. Όχι επειδή μπορεί να μην έπαθε πνευμονικό οίδημα αλλά επειδή απέκρυψε τα αιτία που το προκάλεσαν….
Το πνευμονικό οίδημα είναι μια βαριά κατάσταση συμφόρησης στην πνευμονική κυκλοφορία. Από μόνο του δεν λεει τίποτε. Τα αιτία , ολόκληρη λίστα ... δεν ασχολήθηκα ειλικρινά καθόλου με την υπόθεση , είμαι στην Ελλάδα για σοβαρούς οικογενειακούς λόγους άλλα η υπόθεση μυρίζει ... νέος άνθρωπος πως πεθαίνει από πνευμονικό οίδημα ;;;; Ο ιατροδικαστής καλείται να πει όλα τα αιτία και την αλληλουχία τους. Είναι υποχρέωση του ... γνώμη μου.

Με αφορμή την αστυνομική βία που υπέστη και το θάνατο του Βασίλη Μάγγου, θυμόμαστε τα όσα καταγράψαμε πέρσι (8.4.2019) από το Βόλο, στην ειδησεογραφική συμπαραγωγή με τίτλο News-Views του omniatv με το πρακτορείο μας.


Πέθανε ο 27χρονος ακτιβιστής Βασίλης Μάγγος ένα μήνα μετά τον άγριο ξυλοδαρμό του από την ΕΛ.ΑΣ, κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης συμπαράστασης στους συλληφθέντες της διαδήλωσης που έγινε στις 13 Ιουνίου, κατά της καύσης σκουπιδιών από την τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ-Lafarge και της δημιουργίας εργοστασίου SRF από τον δήμο Βόλου. Εν αναμονή της ιατροδικαστικής γνωμάτευσης.
Εις μνήμην.



"Ο γιος μας δεν ήταν ένας Γρηγορόπουλος αλλά αγωνιζόταν ενάντια σε ένα αστυνομικό κράτος καταστολής. Του σπάσανε τα πλευρά και τώρα τον τιμωρούν και μετά θάνατο.

Η Λεονταρή Ρουμπίνη, καταδικασμένη για νόθευση και υπεξαγωγή εγγράφων, εμπλεκόμενη σε κύκλωμα παράνομων ταριχεύσεων, υπέγραφε πιστοποιητικά εξ'αποστάσεως, είναι σήμερα υπεύθυνη ιατροδικαστής για την εξέταση του ‪#Βασιλη_Μαγγος  Εγγύηση


Ο ‪#Βασιλης_Μαγγος ήταν(δεν πιστεύω αυτό που γράφω) ένα εξαιρετικό παιδί,βαθιά συναισθηματικό,με τις αξίες του αγώνα και της διεκδικήσης πολύ υψηλά στο αξιακό του πλαίσιο.Τον θυμάμαι από το σχολείο γεμάτο ενέργεια & με ψυχή διαμάντι. Δεν θα σε ξεχάσουμε Βασίλη

Πέθανε 27χρονος διαδηλωτής-θύμα αστυνομικής βίας. Διαδήλωνε ενάντια στην καύση των σκουπιδιών στο Βόλο. Την ίδια ώρα κάποιο Ινστιτούτο Ανάπτυξης Πηλίου ανακοινώνει ότι θα βραβεύσει τον Μπέο ως τον καλύτερο δήμαρχο στην Ελλάδα. Γεμίσαμε σκουπίδια μάγκες, δεν υπάρχει ανάσα.


"Ο Σακελλίων κατάπιε σακουλάκι ηρωίνης και πνίγηκε". "Η σφαίρα από το όπλο του Κορκονέα εξοστρακίστηκε". "Πέθανε άτυχος διαδηλωτής κατά τη διάρκεια χρήσης χημικών". "Ο Ζακ Κωστόπουλος πέθανε από κρίση πανικού". "Αιφνίδιος θάνατος 26χρονου στο Βόλο". Συνεχίζεται...‪ 
Ilan Solomon
Σήμερα, ο Βασίλης Μάγγος, 27 ετών, βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του. Είχε υποστεί άγριο ξυλοδαρμό και βασανισμό, από αστυνομικούς πριν από περίπου ένα μήνα, κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης αλληλεγγύης στους συλληφθέντες διαδήλωσης κατά της καύσης σκουπιδιών. Νοσηλεύτηκε για τέσσερις μέρες, με σπασμένα πλευρά και βλάβη στο συκώτι. Έπεσε θύμα των πραιτοριανών του Χρυσοχοΐδη που έχουν πλέον «τα χέρια τους λυμένα», απαλλαγμένοι από τα δεσμά της Δημοκρατίας.
Περιμένουμε τα συμπεράσματα της νεκροψίας. Δεν θα ακολουθήσουμε τον Χρυσοχοΐδη στον βούρκο της απανθρωπιάς, στον οποίο ο ίδιος επέλεξε να κυλιστεί, εργαλειοποιώντας το θάνατο ενός νεαρού ανθρώπου για να εξαπολύσει επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ και στη Νεολαία του.

The No1 hashtag in Greece ‪#Βασιλης_Μαγγος is about a young man, who died one month after he suffered several severe injuries by ‪#PoliceBrutality during a rally in Volos.



Σε  φιάσκο εξελίχθηκε η βράβευση του Μπέου ως «καλύτερου δημάρχου στην Ελλάδα»


Σε φιάσκο εξελίχθηκε η εκδήλωση στην οποία επρόκειτο να βραβευθεί ο Δήμαρχος Βόλου Αχιλλέας Μπέος, ως ο καλύτερος Δήμαρχος στην Ελλάδα, μετά την άρνηση από πλευράς του πρώην προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου και του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκη Βορίδη να παρευρεθούν σε αυτή, με συνέπεια οι διοργανωτές να την αναβάλουν..... https://thepressproject.gr/se-fiasko-exelichthike-i-vravefsi-tou-beou-os-kalyterou-dimarchou-stin-ellada/


________________

Τρίτη 14 Ιουλίου 2020

Women who use drugs and Covid19- webinar



Women who use drugs and Covid19-
webinar με εξέχουσες γυναίκες που εργάζονται σε διάφορους τομείς γύρω από τις γυναίκες και τη νρόγκα. Γιατροί του Κόσμου, Εργάτρια του Sex, Ηνωμένα Έθνη και Ακτιβίστριες.
Κι εγώ βοηθάω στη διαχείριση ερωτήσεων.
Ξεκινάμε σε 1 ώρα- 14.30 Ελλάδος
προλαβαίνετε να συμμετέχετε.

Registration- Εγγραφή:
Στο λινκ αυτό θα δείτε τα άλλα βιντεοσκοπημένα webinars και αυτό μετά τη ζωντανή μετάδοση.






Δευτέρα 13 Ιουλίου 2020

Κομήτης στα Μετέωρα -κ.α. του Constantine Emmanouilidi



O κομήτης Neowise με φόντο τα Μετέωρα.
Φωτογραφία του Constantine Emmanouilidi, την οποία ανέβασε στο προφίλ του στο Facebook.

Ο Κ. Εμμανουηλίδης, οδήγησε επί 6 ώρες μέσα σε καταιγίδα για να φτάσει στα Μετέωρα και να φωτογραφίσει τον κομήτη Neowise. Ο κομήτης που επίσημα είναι γνωστός ως C/2020 F3 θα περάσει ξανά μετά από χιλιετίες.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο κομήτης προέρχεται από τα πιο μακρινά και παγωμένα μέρη του Ηλιακού συστήματος, με το κοντινότερο πέρασμά του από τον πλανήτη μας να αναμένεται στις 22 Ιουλίου. Η απόστασή του, δε, των 103 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, θεωρείται ασφαλής.

Προσθέτω κι άλλες εντυπωσιακές φωτογραφίες του  Κωνσταντίνου Εμμανουηλίδη.

Constantine Emmanouilidi

Πόρτες

Bolted -Κεραυνοί


Ολική 'Εκλειψη 


Super Moon








Παρασκευή 10 Ιουλίου 2020

Διεθνής Αμνηστία και Εισαγγελείς για τις διαδηλώσεις



 Νομοσχέδιο κατά των διαδηλώσεων από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη τι άλλο θα πυροδοτούσε από την οργή μας και διαδηλώσεις; Και προστασία του Πολίτη δε βλέπουμε, μόνο ακραία αστυνομική βια και συνθήματα πάνω στις ζαρντινιέρες που κάπου διάβαζα πως ήταν ακριβές επειδή δεν πιάνει το μελάνι πάνω τους.
Εκτός από τους πολίτες που διαδηλώνουν αντιδρούν με επιστολή τους οι εισαγγελείς που ξεκαθαρίζουν ότι  «Στο Σύνταγμα δεν περιλαμβάνεται αρμοδιότητα παράστασης Εισαγγελέα επί δημοσίων συναθροίσεων ή στην Επιτροπή που συγκροτείται για την διάλυση της δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης»
Δεν πίστευα πως θα το ζούσα αυτό. Νόμιζα ότι ζητήματα βασικότατων πολιτικών δικαιωμάτων έχουν πια κατακτηθεί κι ότι με την πτώση της χούντας πριν μισό αιώνα μόνο κάτι γραφικοί πατριδοκάπηλοι και μόνο στο καφενείο της γειτονιάς τους θα εκφράζονταν εναντίον των διαδηλώσεων.
Αλλά όχι, ήρθε κι αυτό. Για το οποίο μου είναι δυσκολότατο να μιλήσω σα να χρειαζόταν να εξηγήσω ότι χρειαζόμαστε αέρα για να ζήσουμε ή χώρο για να σταθούμε.
Όμως, ναι, ήρθε κι αυτό.
Σας φέρνω από τη Διεθνή Αμνηστία που, εξηγεί τα αυτονόητα υπενθυμίζοντας ότι
«Η ειρηνική διαδήλωση είναι ανθρώπινο δικαίωμα»,
φέρνω και
την επιστολή της Ένωσης Εισαγγελέων.





ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ: ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΑΙΘΡΙΕΣ ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Στις 29 Ιουνίου 2020, ο Έλληνας Υπουργός Προστασίας του Πολίτη υπέβαλε ενώπιον του Κοινοβουλίου νομοσχέδιο που θα ρυθμίζει τις δημόσιες συναθροίσεις.[1] Το νομοσχέδιο πυροδότησε έντονη συζήτηση στο Κοινοβούλιο από τη στιγμή που εισήχθη, ιδίως όσον αφορά διάφορους κανονισμούς που θα περιορίσουν αδικαιολόγητα το δικαίωμα στην ελευθερία της ειρηνικής συνάθροισης.
Η Διεθνής Αμνηστία ανέλυσε το προτεινόμενο νομοσχέδιο και εκφράζει τις σοβαρές ανησυχίες της για διάφορες διατάξεις που, εάν εγκριθούν, θα αποτελέσουν αδικαιολόγητη παρέμβαση στο δικαίωμα στην ελευθερία της ειρηνικής συνάθροισης, όπως διασφαλίζεται από τις διεθνείς και περιφερειακές συνθήκες στις οποίες συμμετέχει η Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (ICCPR) και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). Παρόλο που αυτή η δήλωση δεν είναι μια ολοκληρωμένη ανάλυση όλων των διατάξεων που προκαλούν ανησυχία, η Διεθνής Αμνηστία εκφράζει την ιδιαίτερη ανησυχία της για τις διατάξεις που σχετίζονται με τους περιορισμούς στο δικαίωμα στην ελευθερία της συνάθροισης, συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων ενημέρωσης που σχετίζονται με τη διάλυση μιας συνάθροισης, την απαγόρευση των ταυτόχρονων συναθροίσεων και τη ρύθμιση των αυθόρμητων συναθροίσεων. Η οργάνωση εκφράζει επίσης την ανησυχία της για το σοβαρό, αποτρεπτικό αποτέλεσμα της διάταξης που καθιερώνει την ευθύνη για τους διοργανωτές/ριες μιας συνάθροισης.

1. Περιορισμοί του δικαιώματος στην ελευθερία της ειρηνικής συνάθροισης
Ενώ σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα η άσκηση του δικαιώματος στην ελευθερία της ειρηνικής συνάθροισης υπόκειται σε ορισμένους περιορισμούς, οποιοιδήποτε τέτοιοι περιορισμοί επιτρέπονται μόνο εάν προβλέπονται από το νόμο, με σκοπό την προστασία ορισμένων περιορισμένων δημόσιων συμφερόντων, και μόνο όταν αυτοί είναι αποδεδειγμένα απαραίτητοι και ανάλογοι προς τον σκοπό αυτό.
Οι περιορισμοί στο δικαίωμα ειρηνικής συνάθροισης πρέπει να προβλέπονται από το νόμο και να διατυπώνονται με επαρκή σαφήνεια ώστε να επιτρέπεται στους ανθρώπους να ρυθμίζουν τη συμπεριφορά τους αναλόγως. Επιπλέον, οι περιορισμοί πρέπει να είναι αναγκαίοι και αναλογικοί, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει μια επιτακτική κοινωνική ανάγκη, προκειμένου να προστατευθεί μια εύλογη ανησυχία (εθνική ασφάλεια ή δημόσια ασφάλεια, δημόσια τάξη, προστασία της δημόσιας υγείας ή ηθικής και προστασία των δικαιωμάτων των άλλων). Τα κράτη έχουν πολύ στενά περιθώρια δικαιολόγησης των περιορισμών σε αυτό το δικαίωμα, και ως εκ τούτου οι περιορισμοί πρέπει να ερμηνεύονται με προσοχή έτσι ώστε τα δικαιώματα να είναι πρακτικά και αποτελεσματικά και να μην παραμένουν μόνο θεωρητικά ή αναποτελεσματικά. Τυχόν περιορισμοί που επιβάλλονται και δεν πληρούν αυτά τα τρία κριτήρια αποτελούν παραβιάσεις του δικαιώματος.
Πολλές συναθροίσεις, από τη φύση τους, περιλαμβάνουν ένα ορισμένο επίπεδο διαταραχής της καθημερινής ζωής ή των δικαιωμάτων των άλλων, συμπεριλαμβανομένης της διακοπής της κυκλοφορίας. Οι αρχές πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι αντιδράσεις σε τέτοιες διαταραχές είναι απαραίτητες και αναλογικές και δεν οδηγούν σε περιορισμούς που θέτουν σε κίνδυνο το ίδιο το δικαίωμα στην ελευθερία της ειρηνικής συνάθροισης. Ακόμη και ουδέτεροι νόμοι, για παράδειγμα εκείνοι που παρεμποδίζουν την κυκλοφορία ή το εμπόριο, μπορεί να οδηγήσουν σε παράνομους περιορισμούς εάν εφαρμοστούν χωρίς εξαίρεση στις ειρηνικές συναθροίσεις, έτσι ώστε η άσκηση του δικαιώματος να θεωρείται ποινικό αδίκημα. Ούτε ο υποθετικός κίνδυνος δημόσιας αναταραχής ούτε η παρουσία εχθρικού κοινού αποτελούν νόμιμους λόγους απαγόρευσης μιας ειρηνικής συνάθροισης.
Οι αρχές της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας απαιτούν την εξέταση όλων των σχετικών περιστάσεων, όπως τη φύση, τους στόχους και την τοποθεσία της συνάθροισης, τον αντίκτυπο στη εύλογη ανησυχία που προστατεύεται και, εάν αρκούν, την εφαρμογή λιγότερο περιοριστικών μέτρων. Η αρχή της αναλογικότητας απαιτεί να προτιμώνται πάντοτε τα λιγότερο παραβιαστικά μέτρα για την επίτευξη του έννομου στόχου που επιδιώκουν οι αρχές. Θα πρέπει να προσφέρονται εύλογες εναλλακτικές λύσεις εάν επιβάλλονται περιορισμοί στο χρόνο, τον τόπο ή τον τρόπο μιας συνάθροισης. Κατά γενικό κανόνα, οι συναθροίσεις πρέπει να διοργανώνονται σε χώρο όπου το κοινό-στόχος τους θα μπορεί να τις δει και να τις ακούσει.
Ωστόσο, το νομοσχέδιο περιέχει διάφορους περιορισμούς στις συναθροίσεις και τις διαδηλώσεις που δεν είναι σύμφωνοι με το διεθνές δίκαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα και δεν ενσωματώνουν τις αρχές της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας.
1.       Απαιτήσεις κοινοποίησης
Οι νόμοι που ρυθμίζουν τη διεξαγωγή συναθροίσεων και διαδηλώσεων πρέπει να διασφαλίζουν ότι δεν επιβάλλουν απαίτηση εξουσιοδότησης πριν από τη διεξαγωγή μιας συνάθροισης. Ωστόσο, το άρθρο 9 παράγραφος 1 στοιχείο δ) του νομοσχεδίου παρέχει ευρεία διακριτική ευχέρεια στις αρμόδιες αρχές για τη διάλυση συναθροίσεων για τις οποίες δεν έχει προηγηθεί κοινοποίηση. Επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 3, η αρμόδια αστυνομία ή η ακτοφυλακή έχει επίσης τη διακριτική ευχέρεια να προχωρήσει στη διάλυση αυθόρμητης συνάθροισης (βλ. παρακάτω) εάν οι συμμετέχοντες/ουσες δεν τηρούν τους περιορισμούς που τους επιβάλλονται, όπως η συγκέντρωση σε συγκεκριμένο μέρος του δρόμου ή σε περίπτωση που δεν μπορούν να συμμορφωθούν με την υποχρέωση διορισμού διοργανωτή.
Η διαφορά μεταξύ των εκ των προτέρων κοινοποιήσεων και των αδειών έχει διευκρινιστεί από διαφορετικούς διεθνείς μηχανισμούς για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών έχει καταστήσει σαφές ότι οι απαιτήσεις κοινοποίησης είναι νόμιμες μόνο στο βαθμό που επιτρέπουν στα κράτη να σχεδιάζουν επαρκώς τη διευκόλυνση των συναθροίσεων και δεν πρέπει να εξυπηρετούν κανέναν άλλο σκοπό (όπως η εκ των προτέρων έγκριση). [2]
Η μη ενημέρωση των αρχών σχετικά με την πρόθεση συνάθροισης δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως δικαιολογία διάλυσης. Ο Ειδικός Εισηγητής του ΟΗΕ για το δικαίωμα του συνέρχεσθαι ειρηνικώς και του συνεταιρίζεσθαι, για παράδειγμα, τόνισε ότι τα κράτη δεν πρέπει να επιβάλλουν απαιτήσεις προηγούμενης έγκρισης για την άσκηση των θεμελιωδών ελευθεριών. [3]  Ομοίως, οι κατευθυντήριες γραμμές του ΟΑΣΕ για την Ελευθερία της Ειρηνικής Συνάθροισης ορίζουν ότι η συνάθροιση είναι θεμελιώδες δικαίωμα και θα πρέπει «να απολαμβάνεται χωρίς ρυθμίσεις στο μέτρο του δυνατού» και «όσοι επιθυμούν να συναθροιστούν δεν πρέπει να χρειάζεται να λάβουν άδεια για να το πράξουν». [4]
1.2 Ρύθμιση των αυθόρμητων συναθροίσεων
Οι νόμοι που ρυθμίζουν την άσκηση του δικαιώματος στην ειρηνική συνάθροιση πρέπει να διασφαλίζουν ότι, κατά τον καθορισμό των απαιτήσεων κοινοποίησης, αυτοί δεν θέτουν σε κίνδυνο τη διοργάνωση των αυθόρμητων συναθροίσεων. Οι αυθόρμητες συναθροίσεις θεωρούνται γενικά εκείνες που διοργανώνονται ως απάντηση σε κάποιο γεγονός, περιστατικό, άλλη συνάθροιση ή ομιλία, όπου ο διοργανωτής - εάν υπάρχει - δεν είναι σε θέση να τηρήσει τη νομική προθεσμία για εκ των προτέρων κοινοποίηση ή όταν δεν υπάρχει καθόλου διοργανωτής. [5]
Πολλοί περιφερειακοί και διεθνείς φορείς έχουν αναφερθεί στις αυθόρμητες συναθροίσεις και απαιτούν από τα κράτη να προστατεύουν εξίσου το δικαίωμα στην ελευθερία της συνάθροισης και σε αυτές τις περιπτώσεις. Ο Ειδικός Εισηγητής του ΟΗΕ για το δικαίωμα του συνέρχεσθαι ειρηνικώς και του συνεταιρίζεσθαι έχει ορίσει ως βέλτιστη πρακτική τα κράτη να υιοθετούν νομοθεσία που επιτρέπει ενεργά την «διεξαγωγή αυθόρμητων συναθροίσεων», οι οποίες θα πρέπει να εξαιρούνται από την απαίτηση εκ των προτέρων κοινοποίησης». [6] Ο ΟΑΣΕ συνιστά επίσης ότι οι νόμοι για την εκ των προτέρων κοινοποίηση «θα πρέπει να προβλέπουν ρητά μια εξαίρεση από την απαίτηση σε περιπτώσεις όπου η εκ των προτέρων κοινοποίηση είναι ανέφικτη» και ότι «οι αρχές πρέπει πάντα να προστατεύουν και να διευκολύνουν κάθε αυθόρμητη συνάθροιση αρκεί να είναι ειρηνικής φύσης». [7]
Η Διεθνής Αμνηστία ανησυχεί ότι, ενώ το άρθρο 3 παράγραφος 3 του νομοσχεδίου επιτρέπει τις αυθόρμητες δημόσιες εξωτερικές συναθροίσεις που δεν έχουν κοινοποιηθεί εκ των προτέρων στις αρχές, ταυτόχρονα θέτει γενικές απαιτήσεις που είναι ανοιχτές σε αυθαίρετη ερμηνεία από τις αρμόδιες αρχές και μπορούν να περιορίσουν υπερβολικά το δικαίωμα στην ελευθερία της ειρηνικής συνάθροισης. Συγκεκριμένα, οι αυθόρμητες συναθροίσεις θα πρέπει να επιτρέπονται εάν δεν υπάρχει επιτακτική ανάγκη που θα δικαιολογούσε τη διάλυση τους ή οποιονδήποτε άλλο περιορισμό.
1.3 Ταυτόχρονες συναθροίσεις και αντιδιαδηλώσεις/αντισυγκεντρώσεις
Το νομοσχέδιο επιβάλλει επίσης αδικαιολόγητους περιορισμούς στις ταυτόχρονες συναθροίσεις και αντιδιαδηλώσεις. Το άρθρο 7 παράγραφος 1 στοιχείο γ) προβλέπει ότι οι δημόσιες αντιδιαδηλώσεις σε εξωτερικούς χώρους μπορούν να απαγορευθούν εάν μια άλλη διαδήλωση με αντίθετο στόχο πραγματοποιείται στην ίδια ή κοντινή περιοχή την ίδια στιγμή. Η απαγόρευση μιας συνάθροισης είναι ο αυστηρότερος περιορισμός και πρέπει να είναι η έσχατη λύση μόνο όταν έχουν αποτύχει όλες οι άλλες εναλλακτικές λύσεις.
Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και τα πρότυπα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, το καθήκον διευκόλυνσης των συναθροίσεων εφαρμόζεται εξίσου στις ταυτόχρονες συναθροίσεις και στις αντιδιαδηλώσεις.[8]  Η αστυνομία πρέπει, στο μέτρο του δυνατού, να επιδιώκει να διευκολύνει τη διεξαγωγή ταυτόχρονων συναθροίσεων. Όπου αυτό δεν είναι δυνατό λόγω του μεγέθους των αναμενόμενων συναθροίσεων και του διαθέσιμου χώρου, θα πρέπει να αναζητηθεί μια λογική λύση που επιτρέπει και στις δύο συναθροίσεις να επιτύχουν τους αντίστοιχους στόχους τους στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό. Η προτεινόμενη λύση που αναζητούν οι αρχές δεν θα πρέπει να βασίζεται στην προτίμησή τους ανάλογα με τον σκοπό ή το περιεχόμενο των αντίστοιχων συναθροίσεων.
Οι αντιδιαδηλώσεις πρέπει να επιτρέπονται εφόσον είναι ορατές στην αρχική συνάθροιση. [9] Ωστόσο, η αντιδιαδήλωση δεν πρέπει να επιδιώκει να εμποδίσει τους συμμετέχοντες/ουσες από την αρχική συνάθροιση να απολαμβάνουν πλήρως το δικαίωμά τους στην ελευθερία της ειρηνικής συνάθροισης. Κατά συνέπεια, είναι καθήκον της αστυνομίας να προστατεύει την αρχική συνάθροιση από κάθε παράνομη παρέμβαση από τους αντιδιαδηλωτές/ριες,[10]  συμπεριλαμβανομένων των βίαιων πράξεων ή των πράξεων που επιδιώκουν να εμποδίσουν τη διεξαγωγή της αρχικής συνάθροισης. Οι βίαιες προθέσεις μεταξύ αντιδιαδηλωτών/ριών δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως δικαιολογία για την απαγόρευση ή τη διάλυση της αρχικής συνάθροισης. [11]
Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 2 του νομοσχεδίου, οι αρμόδιες αρχές έχουν τη διακριτική ευχέρεια, αλλά όχι την υποχρέωση, να προτείνουν εναλλακτικές περιοχές στις οποίες μπορεί να πραγματοποιηθεί η συνάθροιση. [12]  Ενώ αναφέρθηκε ότι έχει εισαχθεί τροποποίηση της διάταξης για να μετατραπεί η διακριτική ευχέρεια των αρμόδιων αρχών σε υποχρέωση (αν και περιορισμένη), είναι σημαντικό το νομοσχέδιο να διευκρινίσει ότι οι αντιδιαδηλώσεις μπορούν να πραγματοποιηθούν στον ίδιο χώρο με την αρχική διαδήλωση, προστατεύοντας και τις δύο συναθροίσεις από τη βία ή άλλες παράνομες παραβιάσεις.
2. Ευθύνη των διοργανωτών/ριών
Η Διεθνής Αμνηστία εκφράζει την ανησυχία της για το γεγονός ότι οι διοργανωτές/ριες μιας συνάθροισης μπορούν να θεωρηθούν υπεύθυνοι/ες για τις ενέργειες μεμονωμένων συμμετεχόντων/ουσών σε μια συνάθροιση και να διώκονται ακόμα κι αν δεν υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις ότι οι ίδιοι/ες διέπραξαν μια αναγνωρίσιμη εγκληματική πράξη. Το άρθρο 13 παράγραφος 4 του νομοσχεδίου ορίζει ότι ο/η διοργανωτής/ρια της συνάθροισης είναι υπεύθυνος/η για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβες στη ζωή, τη σωματική ακεραιότητα και την περιουσία τους από τους/τις συμμετέχοντες/ουσες. Ενώ οι διοργανωτές/ριες μπορούν να απαλλαγούν από αυτήν την ευθύνη εάν έχουν ενημερώσει εγκαίρως για τη συνάθροιση που πραγματοποιείται και αποδείξουν ότι έχουν συμμορφωθεί με όλους τους κανονισμούς, όπως η συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές και ο διορισμός ατόμων που μπορούν να υποστηρίξουν την περιφρούρηση της συνάθροισης, η διάταξη παραμένει ασαφής και επιλεκτική, αφήνοντας δυνατότητες καταχρήσεων. Επιπλέον, φαίνεται ότι οι διοργανωτές/ριες αυθόρμητων συναθροίσεων, όταν υπάρχουν, δεν θα απαλλάσσονται από την ευθύνη για την αποζημίωση των αδικημάτων που διαπράχθηκαν από τους/τις συμμετέχοντες/ουσες, καθώς ενδέχεται να μην είναι σε θέση να εκπληρώσουν την απαίτηση έγκαιρης ειδοποίησης.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διαπίστωσε ότι οι κυρώσεις που επιβάλλονται σε έναν/μία διοργανωτή/ρια είναι παράνομες όταν το κράτος δεν είναι σε θέση να αποδείξει την ευθύνη ενός ατόμου για τα εγκλήματα για τα οποία κατηγορείται. Εν προκειμένω, το Δικαστήριο έκρινε ότι οι κυρώσεις εναντίον των διοργανωτών/ριών δεν μπορούν να επιβληθούν «αρκεί ο/η ενδιαφερόμενος/η να μη διαπράξει ο/η ίδιος/α οποιαδήποτε αξιόποινη πράξη σε μια τέτοια περίσταση»[13]. Επίσης, όπως σημείωσε ο ΟΑΣΕ (Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη): «Οι διοργανωτές/ριες συναθροίσεων δεν θα πρέπει να θεωρηθούν υπεύθυνοι/ες για την αποτυχία εκπλήρωσης των ευθυνών τους εάν έχουν καταβάλει εύλογες προσπάθειες για να το πράξουν. Οι διοργανωτές/ριες δεν θα πρέπει να είναι υπεύθυνοι/ες για τις ενέργειες των μεμονωμένων συμμετεχόντων/ουσών ή για τις ενέργειες των μη συμμετεχόντων/ουσών ή ανθρώπων που δρουν με προβοκατόρικο τρόπο…».[14]
Ενώ η οργάνωση σημειώνει ως θετικό βήμα την κατάργηση διατάξεων που επιβάλλουν ποινικές κυρώσεις στους συμμετέχοντες/ουσες που δεν συμμορφώνονται με τους περιορισμούς ή συμμετέχουν σε απαγορευμένη συνάθροιση[15], διατηρεί τις σοβαρές της ανησυχίες για τις τρομακτικές και αποτρεπτικές συνέπειες που ενδέχεται να έχει η διάταξη για την ευθύνη των διοργανωτών/ριών πάνω στο δικαίωμα στην ελευθερία ειρηνικής συνάθροισης.
Η Διεθνής Αμνηστία ανησυχεί ότι τα πολύ σύντομα χρονικά πλαίσια που προβλέπονται για την ψήφιση του νομοσχεδίου δεν εξασφάλισαν μια ευρεία διαδικασία συζήτησης σε διαβούλευση με τους/τις υπερασπιστές/ριες των ανθρώπινων δικαιωμάτων και τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών. Η Διεθνής Αμνηστία παροτρύνει έντονα τα μέλη του Κοινοβουλίου να διασφαλίσουν ότι όλες οι διατάξεις του νομοσχεδίου ευθυγραμμίζονται με τις υποχρεώσεις της Ελλάδας βάσει του διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα, έτσι ώστε να εξασφαλίσουν την ευρύτερη δυνατή προστασία του δικαιώματος στην ελευθερία της ειρηνικής συνάθροισης.



[2] Kivenmaa v. Finland, Human Rights Committee (1994) UN Doc. CCPR/C/50/D/412/1990, para 9.2.  
[3] Report of the Special Rapporteur on the rights to freedom of peaceful assembly and of association, UN Doc. A/HRC/20/27, (2012), para. 28. 
[4] OSCE/ODIHR and the Venice Commission, Guidelines on Freedom of Peaceful Assembly, 2010, para. 30. 
[5] OSCE/ODIHR and the Venice Commission, Guidelines on Freedom of Peaceful Assembly, 2010, para. 126. 
[6] Report of the Special Rapporteur on the rights to freedom of peaceful assembly and of association, UN Doc. A/HRC/20/27, (2012), paras. 29, 91.
[7] OSCE/ODIHR and the Venice Commission, Guidelines on Freedom of Peaceful Assembly, 2010, para. 5.7.
[8] Report to the Human Rights Council, Special Rapporteur on the rights to freedom of peaceful assembly and of association, UN Doc. A/HRC/35/28/Add.1, para. 69.
[9] Joint report to the Human Rights Council, Special Rapporteur on the rights to freedom of peaceful assembly and of association and the Special Rapporteur on extrajudicial, summary or arbitrary executions on the proper management of assemblies, UN Doc. A/HRC/31/66, para. 14.
[10] Plattform “Ärzte für das Leben” (Doctors for the Right to Life) v. Austria, (10126/82) European Court of Human Rights Chamber (1988), para. 32.
[11] Christian Democratic Party v. Moldova (No. 2), (25196/04) European Court of Human Rights Fourth Section, (2010), para. 23.
[12]  Article 7 (3) of the Bill.
[13] Ezelin v. France (11800/85), European Court of Human Rights (1991), para. 53.  
[14] OSCE/ODIHR and the Venice Commission, Guidelines on Freedom of Peaceful Assembly, 2010, para. 4.2.
[15] Article 13 (1) and (3) of the Bill.
ΣΧΕΤΙΚΑ
Λίβανος: Οι στρατιωτικές δυνάμεις και οι υπηρεσίες ασφαλείας πρέπει να σταματήσουν την παρενόχληση ακτιβιστών/ριών και δημοσιογράφων

_____________________





Προς:
Τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη
κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη
Αξιότιμε κ. Υπουργέ,
Ενόψει συζήτησης στην Βουλή των Ελλήνων του Νομοσχεδίου «Δημόσιες Υπαίθριες Συναθροίσεις και άλλες διατάξεις»,  παρακαλούμε να λάβετε υπόψη τις ακόλουθες απόψεις της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος:
Από το έτος 1834 με το άρθρο 276 του ¨ Οργανισμού των Δικαστηρίων ¨ είχε θεσπιστεί ότι τα έργα του Δικαστή είναι ασυμβίβαστα με κάθε άλλη διοικητική, εκκλησιαστική, στρατιωτική υπηρεσία, τούτο δε, πέραν των προϊσχυσάντων Ελληνικών Συνταγμάτων ( 1844, 1864, 1911, 1927 και 1952 ), επαναλαμβάνεται και στο άρθρο 89 του Συντάγματος όπου καθιερώνεται γενική απαγόρευση στους Δικαστικούς λειτουργούς κάθε άλλη παροχή μισθωτής υπηρεσίας ή επαγγέλματος ή οιασδήποτε φύσεως διοικητικών καθηκόντων πέραν της εκλογής τους σε μέλη Δ.Ε.Π, Α.Ε.Ι. ή συμμετοχής τους σε επιτροπές πειθαρχικού, ελεγκτικού ή δικαιοδοτικού χαρακτήρα καθώς και συμμετοχής τους σε νομοπαρασκευαστικές επιτροπές και σε εκπροσώπηση της χώρας σε διεθνείς οργανισμούς.
Προς συμμόρφωση στην ανωτέρω συνταγματική πρόβλεψη ο νομοθέτης με το άρθρο 41 του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών λειτουργών ( Ν. 1756/1988 ) εισήγαγε τις ανωτέρω ρυθμίσεις στον νόμο που διέπει την λειτουργία των Δικαστηρίων και την κατάσταση των Δικαστικών λειτουργών, ενώ ειδικότερα επί του άρθρου 25 όπου ορίζονται οι αρμοδιότητες των Εισαγγελικών λειτουργών ως ιδιαίτερου κλάδου Δικαστικών λειτουργών (άρθρ. 24 παρ. 1 Ν. 1756/1988 ) που περιβάλλονται και εκείνοι με τις εγγυήσεις των άρθρων 87 επ. του Συντάγματος, δεν περιλαμβάνεται αρμοδιότητα παράστασης Εισαγγελέα επί δημοσίων συναθροίσεων ή στην Επιτροπή που συγκροτείται για την διάλυση της δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης (άρθρ. 7 Ν.Δ. 794/1971, Β.Δ. 269/1972 και σχετ. άρθρ. 129-133 Π.Δ. 141/1991 ), καθόσον οι αρμοδιότητες των ανωτέρων επιτροπών δεν είναι πειθαρχικού, ελεγκτικού ή δικαιοδοτικού χαρακτήρα [ ΓνωμΕισΑΠ 8/2002 ].
Συνεπώς σε περίπτωση που τεθεί ζήτημα θεσμοθέτησης υποχρεωτικής παρουσίας Εισαγγελικού λειτουργού σε χώρο υπαίθριας συνάθροισης με αναφορά σε αρμοδιότητες επιχειρησιακής οργάνωσης ή διάλυσης των δημόσιων υπαίθριων συναθροίσεων, θα πρόκειται για ρύθμιση με εγγενή ασυμβατότητα προς τα άρθρα 87 επ. του Συντάγματος, δεδομένου ότι θα αναθέτει σε Δικαστικό λειτουργό διοικητικές αρμοδιότητες που ανήκουν την εκτελεστική εξουσία και τα όργανά της ( βλ. ad hoc την υπ’ αριθ. 1/1998 απόφαση της Ολομελείας της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, Κεφ. Δ΄ παρ. 1, αλλά και ΓνωμΣτΕ 186/2013 επί τροποποίησης του υπ’ αριθ. Π.Δ. 141/1991 που αφορά τις συναθροίσεις, όπου ομιλεί για διοικητικές πράξεις και διοικητικά καθήκοντα των Αστυνομικών οργάνων σε ότι αφορά τις απαγορεύσεις, αναστολές, διαλύσεις κ.λ.π.).
Ασφαλώς οι εισαγγελικές αρμοδιότητες εποπτείας των Αστυνομικών και λοιπών προανακριτικών αρχών σχετικά με την πρόληψη και δίωξη των εγκλημάτων και την τήρηση της δημόσιας τάξης ( άρθρ. 30, 31 ΚΠΔ και 25 παρ. 1 εδ. δ΄ Ν. 1756/1988 ) εξακολουθούν να ασκούνται και στην περίπτωση δημοσίων συναθροίσεων. Για την άσκηση αυτών των καθηκόντων δεν απαιτείται φυσική παρουσία του Εισαγγελέα στο χώρο της συνάθροισης αλλά αρκεί η συνεννόηση δια τηλεπικοινωνίας με τον εποπτεύοντα της Αστυνομικής ή άλλης προανακριτικής αρχής ( άρθρ. 245 παρ. 2 εδ. β΄ ΚΠΔ ), εάν δε ο Διευθύνων την Εισαγγελία Εισαγγελέας Πρωτοδικών κρίνει την παρουσία Εισαγγελικού λειτουργού απαραίτητη, θα αποφασίσει αναλόγως πάντα στο πλαίσιο της εποπτείας και πρόληψης εγκλημάτων ( σχετ. άρθρ. 30 ΚΠΔ) και σε συνεννόηση με τις αρμόδιες Προανακριτικές αρχές.
Συνεπώς το ήδη ισχύον νομικό πλαίσιο είναι επαρκέστατο και αντιστοιχεί πλήρως στο προτεινόμενο άρθρο 11 του σχεδίου νόμου που ομιλεί για ενημέρωση του αρμόδιου Εισαγγελέα Πρωτοδικών, ως μόνη δε θεμιτή βελτίωση θα μπορούσε να προστεθεί η μνεία, ότι η επικοινωνία με τον Εισαγγελέα γίνεται άμεσα και με κάθε πρόσφορο τεχνικό μέσον. 
Τέλος τονίζουμε ιδιαίτερα την επιδείνωση που θα επέφερε στο ήδη τεράστιο εργασιακό φορτίο του κλάδου μας η τυχόν υποχρεωτική παρουσία Εισαγγελικού λειτουργού στις συχνότατες πλέον υπαίθριες συναθροίσεις και η οποία όχι μόνο θα ήταν χωρίς προστιθέμενη αξία και αποτέλεσμα αλλά επί πλέον θα επέτεινε την καθυστέρηση του κυρίως έργου των εισαγγελικών λειτουργών που είναι η απονομή της ποινικής Δικαιοσύνης.
Η Πρόεδρος
Άννα Ζαΐρη
Αντεισαγγελέας Αρείου Πάγου
_________________________________________________________________
ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ 
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ: ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΑΙΘΡΙΕΣ ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Ένωση Εισαγγελέων: http://enosieisaggeleon.gr

Τετάρτη 8 Ιουλίου 2020

Η φιλία στον ασβέστη φαίνεται




Πρωί-πρωί στις εννιά, με ξύπνησε ένα 'Δάφνη' σιγανό έξω από την κουρτίνα μου, σήμα ότι άρχισε το ασβέστωμα. 
Αργήσαμε φέτος, αυτά γίνονται συνήθως Άνοιξη· να φύγουν οι μαυρίλες της υγρασίας και τα σημάδια της βροχής για να χαρούμε το καλοκαίρι. 
4.000 οικοδόμοι όμως είχαν φύγει με τα τελευταία πλοία επί μέτρων πανδημίας ενώ η επιστροφή δεν είναι αντίστοιχα μαζική αφού έχουμε και επιχειρήσεις που δε θα ανοίξουν.

Ήρθαν ένα απόγευμα 2 μπογιατζήδες κομψοί με χιπστεράδικα περιποιημένα κόκκινα μούσια και μου ζήτησαν €1000 για ―δουλειά που 20 χρόνια τώρα απασχολεί 2 άνδρες για 2 - 3 μεροκάματα― να ασβεστώσουν απ' έξω τοίχους και ταράτσες με μάντρες και σκαλάκια. 
―Και τι τους είπες; με ρώτησε ο φίλος μου ο Κωσταντής.
Τι να τους πω;  Ό,τι κι αν πεις θα μοιάζει με παζάρι και δεν το 'χω τέτοιο ταλέντο.
Έχω όμως φίλους καλούς: «Θα τα κάμομε μοναχοί μας, σα νοικοκύρηδες αθρώωποι», όπως κάνουν οι Μυκονιάτες κάθε ηλικίας από καταβολής, μου είπε το Κωσταντάκι μου και τώρα σας γράφω καθώς οι απαλοί ήχοι της βούρτσας και των βημάτων του πάνω από το κεφάλι μου δίνουν τόνο και ρυθμό στην ημέρα μου.
_________________________________________________