Δευτέρα 30 Αυγούστου 2021

Ο Σεμέδο; Πέσαμε απ' τα σύννεφα #MeToo #metooGR #RubenSemedo

 

‘Στην άσκηση ποινικής δίωξης για το αδίκημα του ομαδικού βιασμού προχώρησε η εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών #Σεμεδο


    ‘Εχουμε τις γυναικοκτονίες, έχουμε και τους βιασμούς.  Ίδιας κουλτούρας είναι. Όπως κι η παρενόχληση, το «πείραγμα» στο δρόμο (που ευτυχώς έχει σχεδόν εκλείψει στον τόπο μας), η απαξίωση, η περιγραφή γυναικών πάντα με ηλικία/βάρος/ αποτίμηση σεξουαλικής ελκυστικότητας κατά συγκεκριμένα πρότυπα.


Τα ξέραμε, τα ξέρουμε, τα ζούμε, τα πολεμάμε. Ο κόσμος είναι των ανδρών, εμείς απλώς ζούμε σ’αυτόν αλλά με όρους. Μόνο αν είμαστε καλά κορίτσια. Που σημαίνει πως, οι προικισμένες από τον επιθυμητό κοινωνικά σωματότυπο και την αρμόζουσα ηλικία,  επιτρέπεται να κυκλοφορούμε μόνο συγκεκριμένες ώρες και με συγκεκριμένη αμφίεση.  Κάθε παραβίαση των ανωτέρω κανόνων, γίνεται με δικό μας ρίσκο και απαλάσσει το νόμο από υποχρεώσεις να μας προστατέψει. 

  

Έτσι λοιπόν ένας  εγκληματίας ποδοσφαιριστής που έχει εκτίσει ήδη μήνες φυλακή για απόπειρα ανθρωποκτονίας και απαγωγή, που έχει προηγούμενη επίθεση σε γυναίκα στο δρόμο με σπασμένο μπουκάλι, που το δικαστήριο του έχει επιβάλει περιοριστικά μέτρα, σήμερα που καταγγέλεται για βιασμό βρίσκονται άνθρωποι που κατηγορούν το θύμα και ρωτάνε «τι ήθελε η 17χρονη σε μπαρ» κι όχι γιατί αυτός, μεγάλος άνθρωπος, έπινε με 17χρονη σε μπαρ γιατί την πήγε σπίτι του. 

Έτσι λοιπόν η είδηση δεν είναι «κατηγορία για σεξουαλική κακοποίηση ανήλικης» αλλά «κατηγορία για σεξουαλική κακοποίηση από μια 17χρονη, την οποία γνώρισε σε μπαρ στον Ωρωπό


Tα ξέρουμε, σας είπα, μ΄αυτά ζούμε:

―Γιατί βγήκε τέτοια ώρα;

―Γιατί βγήκε μαζί του;

―Γιατί πήγε σε μπαρ;

―Η μάνα της γιατί την άφησε;

―Μυρίστηκαν χρήμα.

―Τι φορούσε;

―Τον προκάλεσε, άντρας είναι.

―Την έχεις δει στο Instagram πώς γδύνεται;

―Σιγά που δεν της άρεσε.

κι ένα που είχα καρό να ακούσω: 

―Σεξουαλική απελευθέρωση δε θέλατε;


Αυτά αν έχει ευνοηθεί από συγκεκριμένο σωματότυπο. Αλλιώς προστίθεται έξτρα κοροϊδία

―Την έχεις δει πώς είναι;

―Σιγά μην την κοίταξε.


Φέρνω την είδηση, σχόλια και εικόνες. Μήπως και καταλάβουμε.


ΣΧΟΛΙΑ



kyra_sagittarius  

Η είδηση θα έπρεπε να είναι:" Ο γνωστός ποδοσφαιριστής #Σεμεδο κατηγορείται για βιασμό 17χρονης ανήλικης"! Αντ' αυτού έχουμε πολιτική & οπαδική σπέκουλα, επίρριψη ευθυνών στο θύμα & ρατσιστικό οχετό ! Είμαι αρνήτρια της πηχτής βλακείας που σας δέρνει μερικούς ! Σιχάματα 


𝗔𝗹𝗲𝘅𝗮𝗻𝗱𝗿𝗮

Μικρή υπενθύμιση, το ποτό, τα ρούχα, οι έξοδοι αργά το βράδυ και το φλέρτ δεν προκαλούν βιασμό. Οι βιαστές προκαλούν βιασμό. 


ΣΛ

Δικηγόρος Σεμέδο: εμοιαζε με 24 η κοπέλα.

ΒΡΕ ΑΡΧΙΔΙ ΓΙΑ ΒΙΑΣΜΟ ΣΑΣ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙ ΌΧΙ ΓΙΑ ΑΠΟΠΛΑΝΗΣΗ ΑΝΗΛΙΚΟΥ



Christos Xiros 

Όσοι αναμιγνύετε τον Ολυμπιακό με την υπόθεση  #Σεμεδο είστε οπαδικά και κοινωνικά  άρρωστοι, όχι ότι δεν το ξέραμε.






NoNameNoFace  

το 17χρονο πουτανάκι

οι επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι

κάθε θύμα που "τα θέλε ο κώλος του"

victim blaming το ανάγνωσμα 

πρόσχωμεν

να τα θυμάστε όταν λένε σε κάθε θύμα

- γιατί τώρα;

- ευτυχώς τώρα. επιτέλους τώρα.

#metooGR #metoo #σεμεδο




MarinaLeda #σεμεδο :

φερόμενος ως βιαστής

17χρονη:

Τι έκανε με τον Σεμεδο;

Που ήταν οι γονείς της;

Ναι σιγά δεν της άρεσε θα μας πει

Τι φόραγε;

Αφού τα ήθελε δείτε τις φωτό στο ινστα

Έλα μωρέ μυριστηκαν χρήμα

Πόσα μπορούμε να γράψουμε, ε κορίτσια;

#MeToo #metooGR



The Unstable Οφφικιάλος

Τι δουλειά είχε έξω η 17χρονη λέει ο ένας, γιατί έπινε λέει ο άλλος, ρε άντε γαμηθείτε, ένας φταίει κι αυτός είναι πάντα ο βιαστής, εν προκειμένω το κωλόπαιδο ο #Σεμεδο, διακοπή συμβολαίου χθες.



Φωφώκα Τσιντικίδου 

·ΣΤΟ ΒΙΑΣΜΟ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΒΙΑΣΤΗΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ. ΗΛΙΘΙΟΙ. #σεμεδο


 Υπέρκομψη ουσουρπαδόρα με πφαιζερ 

Μπράβο σκουπίδια, κατηγορείτε ένα ανήλικο θύμα βιασμού και όχι το κάθαρμα τον #Σεμεδο

 ΣΑΣ ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ








___________________

Η είδηση-  σύνδεσμοι


Ανακοίνωση Ελ.ΑΣ 30-08-2021: Σύλληψη αλλοδαπού κατηγορουμένου για βιασμό ανήλικης


Marketnews.gr

Στην άσκηση ποινικής δίωξης για το αδίκημα του ομαδικού βιασμού προχώρησε η εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών

  • Αύριο το πρωί θα δώσει εξηγήσεις ενώπιον του ανακριτή, για την κατηγορία του βιασμού από κοινού σε βάρος 17χρονης.
  • Νωρίτερα:
  • Στην άσκηση ποινικής δίωξης για το αδίκημα του ομαδικού βιασμού (άρθρο 336 παρ.3 ΠΚ) σε βάρος του 27χρονου Πορτογάλου αμυντικού, Ρούμπεν Σεμέδο, προχώρησε η εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών.
  • Ακόμη εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης για τον 40χρονο Νιγηριανό που καταγγέλθηκε επίσης για το ίδιο αδίκημα
  • Στη σύλληψη πολύ γνωστού ξένου ποδοσφαιριστή που αγωνίζεται στον Ολυμπιακό προχώρησε η ΕΛ.ΑΣ. μετά την καταγγελία 17χρονης ότι την βίασε.
  • Σύμφωνα με όσα καταγγέλλει η 17χρονη, ο πολύ γνωστός ποδοσφαιριστής φέρεται να την μέθυσε και να την οδήγησε στο σπίτι του στη Γλυφάδα, όπου εκεί, σύμφωνα πάντα με την ίδια, τη βίασε. Οι δυο τους φέρεται να γνωρίστηκαν σε μπαρ στον Ωρωπό. Μαζί με τον ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού συνελήφθη και ένας 40χρονος Νιγηριανός.
  • Για την υπόθεση της σύλληψης του γνωστού ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού η ΕΛ.ΑΣ. εξέδωσε ανακοίνωση, στην οποία αναφέρει τα εξής: «Συνελήφθη χθες (29-8-2021) το βράδυ, στο πλαίσιο της αυτόφωρης διαδικασίας, από αστυνομικούς της Υποδιεύθυνσης Προστασίας Ανηλίκων της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής, αλλοδαπός κατηγορούμενος για βιασμό ανήλικης.
  • Συγκατηγορούμενος του ανωτέρω για το ίδιο αδίκημα τυγχάνει και έτερος αλλοδαπός. Ο συλληφθείς, με την σε βάρος του σχηματισθείσα δικογραφία, θα οδηγηθεί στον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών».
  • Νωρίτερα:
  • Συνελήφθη ο ποδοσφαιριστής Ρούμπεν Σεμέδο, κατηγορούμενος για τον βιασμό μίας 17χρονης.
  • Ο Σεμέδο αναμένεται αύριο, Τρίτη, να οδηγηθεί στον εισαγγελέα. Όπως κατήγγειλε η 17χρονη, έπιναν μαζί σε μπαρ στην παραλιακή, τη μέθυσε και μετά την πήγε στο σπίτι του στη Γλυφάδα, όπου τη βίασε.
  • Η κοπέλα κατήγγειλε το περιστατικό μαζί με την μητέρα της αρχικά στο Αστυνομικό Τμήμα Βύρωνα και στη συνέχεια στο Τμήμα Προστασίας Ανηλίκων της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής.

Ρούμπεν Σεμέδο: Το αμαρτωλό παρελθόν του Πορτογάλου και η περίοδος στη φυλακή https://www.gazzetta.gr/football/superleague/2038088/roympen-semedo-amartolo-parelthon-toy-portogaloy-kai-i-periodos-sti 


RÚBEN SEMEDO


Κυριακή 29 Αυγούστου 2021

Η σύγκριση εξόφθαλμη (no pun intended)



Λάσπη σε κάποιους που του έστειλαν συγχαρητήρια;

-Ξύδι, όπως του απάντησε μια εξ αυτών.


Πολύ ξύδι όμως. 

Γιατί θέλει δόλο, δε θέλει μυαλό να μην καταλάβεις. Η σύγκριση εξόλφθαλμη (and no pun intended 😇



). 

Για σάς τους γονείς φοιτητών.

 


    Μια από τις πολλές απάτες. Προσοχή. 
Αν μοιάζει κάτι απίστευτη ευκαιρία, είναι όντως ευκαιρία: Απάτης.
Τα απίστευτα σπανίως είναι και αληθινά.

__________________________________

Τρίτη 24 Αυγούστου 2021

Σήμερα ο Ζακ Κωστόπουλος, η Zackie Oh, θα γινόταν 36 ετών




Σήμερα ο Ζακ Κωστόπουλος, η Zackie Oh, θα γινόταν 36 ετών.

Δολοφονήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2018 στην Ομόνοια από ιδιοκτήτες μαγαζιών και την Ελληνική Αστυνομία. 
Οι δολοφόνοι κυκλοφορούν ελεύθεροι. Η δίκη έχει πάρει αναβολή και αναμένεται να ξεκινήσει πάλι στα τέλη Οκτωβρίου. 


@justice4zakzackie

#copwatch
#CopWatchGR
#greece

#greekpolice
#smashhomophobia
#againsthomophobia

Σάββατο 21 Αυγούστου 2021

Δημήτρης Πολύτιμος #rip

Ο Δημήτρης Πολύτιμος ταξιδεύει.

O ευγενέστερος, ο γλυκύτατος,
ο Συριανός, ο ιδρυτής ίσως του πρώτου ελληνικού γκρουπ,
ο πιανίστας που έπαιξε με τους Rolling Stones,
τη Σπυριδούλα, το Σιδηρόπουλο, τον Πουλικάκο
κι όλους τους αγαπημένους φίλους,
ο περαστικός από 'Τα Κουρέλια τραγουδάνε ακόμα'
κι από τραγούδια
και βραδιές και νύχτες και μαγαζιά και συναυλίες.

2/1/1933 - 20 /8 /2021
RIP





https://www.youtube.com/watch?v=zEDhkVEpvWs

Πέμπτη 19 Αυγούστου 2021

Αφγανική Λογοτεχνία; Ρωτάτε;

mhousein

 

Σε ιντερνετική ομάδα με θέμα την Ανάγνωση τίθεται η ερώτηση

«Τι ξέρουμε από αφγανική Λογοτεχνία;»

και προς μεγάλη μου φρίκη βλέπω από κάτω 28 emojis χάχανου, εκ των οποίων ουκ ολίγες οι χαχανούλες, θηλυκές δηλαδή.

 

Έτσι γρήγορα ξεχάσαμε τα κρυφά σχολιά που ονόμαζαν οι γυναίκες ‘λέσχες ραψίματος’ για να μάθουν γράμματα στα κορίτσια ή την επίθεση στο σχολικό λεωφορείο από το οποίο σώθηκε η Μαλάλα Γιουσαφάι, έτσι ξεχάσαμε την επιτυχημένη ποιήτρια Νάντια 'Αντζουμαν που όταν έγινε γνωστή τη δολοφόνησε ο ίδιος της ο άνδρας (συγγραφέας κι αυτός), έτσι ξεχάσαμε τους 'Χαρταετούς Πάνω στην Καμπούλ' που έγινε και ταινία που θίγει το σημαντικό ζήτημα καταπίεσης των Χαζάρων, έτσι ξεχάσαμε τη μακρύτατη πλούσια ιστορία του Αφγανιστάν ή τα χρόνια τα χίππικα με τις μίνι φούστες στο Πανεπιστήμιο της Καμπούλ όταν, πριν την επέλαση του ακραίου Ισλάμ, το Αφγανιστάν ήταν νεανικός προορισμός του ξεχειμωνιάσματος στην Ινδία (βοήθησε και το καλό πιπεράτο χασίσι και το όπιο που φύτρωναν αυτοφυή μέχρι και στα ρείθρα των δρόμων). 


Για σας που νοιάζεστε, μα και ως χαστούκι στους χαχανούληδες του κόσμου αυτού, έφτιαξα μια λίστα προτάσεων ανάγνωσης (βιαστικά, ομολογώ, κι από μνήμης κι από απαντήσεις στην ερώτηση στην  εν λόγω Ομάδα). 

Μυθοπλασία, Ποίηση  και δημοσιογραφικά βιβλία αι αναμνήσεις ξένων και, ένα βιβλίο σπαρακτηκή επιστολή από τη Μόρια.

Κι ακόμα συστήνω για ψάξιμο κάτι ιδιαίτερο που δεν το έχω βρει ελληνικά μα θυμάμαι είχα κάνει εκπομπή γι αυτό: τα landay, ζωντανή παράδοση γυναικείας έκφρασης σε  φιδάκια συμπυκνωμένου πόνου, στίχους αγάπης κι εμπειρίας που αξίζει να  να αγαπηθούν.

 

Καλή μας ανάγνωση
με ενσυναίσθηση και φαντασία:



Νάντια Άντζουμαν


 

Νάντια Ατζουμαν: Nadia Anjuman (τη βάζω πρώτη τιμητικά): «Το κόκκινο  σκούρο λουλούδι» (Ποίηματα, μετάφραση Γιάννη Σουλιώτη)

 

Ατίκ Ραχίμι (Atiq Rahimi, Αφγανός που ζει στη Γαλλία):
«Στάχτες στο Χώμα» και

«Η πέτρα της Υπομονής», βραβείο Γκονκούρ (έγινε και ταινία και θεατρικό).
 

Γιασμίνα Χάντρα (θηλυκό είναι ψευδώνυμο Αλγερινού στρατιωτικού που έτσι καλύφθηκε από τις αρχές της χώρας του):

«Τα χελιδόνια της Καμπούλ» που έγινε και ταινία animation

Καλεντ Χοσεινι  (Khalid Hosseini):

«Χαρταετοί πάνω από την πολη»  (το οποίο έχει γίνει και πολύ καλή ταινίαεξίσου συγκλονιστικό είναι το «Στη Χώρα των χρυσών ήλιων» που  περιγράφει τη ζωή των γυναικών σε μια ανελέητη εποχή.

 

Γιασαν Καναφάνι: «Ανθρωποι στον ήλιο»


Λατίφα: «Το απαγορευμένο μου πρόσωπο»

 

Ασλάμ Ναντίμ «Σβησμένες ψυχές»

 

Μαλάλα Γιουσαφζάι «Με λένε Μαλάλα»  

 

Προχάνωφ: «Ένα δέντρο στην καρδιά της Καμπούλ»


Αντρέι Βόλος«Καταιγίδα στην Καμπούλ» (Ρώσου συγγραφέα με ήρωα Ρώσο στρατιώτη. Το βιβλίο που παρουσιάζει το Ρωσοαφγανικό ζήτημα).


Μοχάμεντ Χουμαγιόν Καγιούμι

‘Once upon a time in Afghanistan’ (Mια φορα κι έναν καιρό στο Αφγανιστάν) 



Ταξιδιωτικό οδοιπορικό:

 Rory Stewart "The places in between" Βρετανός διπλωμάτης και πολιτικός, ταξίδεψε στο Αφγανιστάν το 2008. 


 ΨΥΡΡΑΣ ΘΩΜΑΣ

Η ΤΥΧΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΟ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΧΑΛΙΦΑΤΟ

ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΣΤΙΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ISIS

 

Και για τα αγαπημένα μου Landay  Στίχοι των κοριτσιών, φίδια μικρά και δηλητηριώδη _ Τέχνη με το αίμα μας [#landai Nάντια Αντζουμαν]
https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2017/10/landai-n.html#axzz73yuUa2lS


 

 Επίσης

Parwana Amiri Η πένα μου

tvx Γράμματα στον κόσμο από τη Μόρια

Φωτεινή Λαμπρίδη

Την ώρα που οι συνομήλικές της, διαβάζουν, ερωτεύονται, βγαίνουν βόλτες με τους φίλους τους, η Parwana Amiri, η 17χρονη ακτιβίστρια, ζει πίσω από το τείχος των 3 μέτρων που σήκωσε η κυβέρνηση στο στρατόπεδο προσφύγων της Ριτσώνας και μετατρέπει τις πληγές της σε δημιουργία και ακτιβιστική δράση. Εκείνη έγραψε το σύνθημα Build Schools, Not Walls, πάνω στο τείχος αυτό.  Η δεκαεφτάχρονη Αφγανή  βρέθηκε το 2019 στην Λέσβο με την οκταμελή οικογένεια της, την κυνηγημένη από τους Ταλιμπάν. Με την συγκλονιστική της πένα, τη δίψα για ζωή και ελευθερία και την αστείρευτη ενέργειά της, κατάφερε μέσα σε δύο χρόνια να μεταφέρει με τον δικό της τρόπο σε όλο τον κόσμο το τι συμβαίνει στο κολαστήριο της Μόριας, να οργανώσει κινητοποιήσεις για το δικαίωμα των προσφύγων στο σχολείο, να συσπειρώσει τα κορίτσια και τις γυναίκες του camp, ώστε να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, να προστατεύσει γυναίκες και τρανσέξουαλ που δέχονταν καθημερινές επιθέσεις, να φτάσει η κραυγή αγωνίας μέσω των διεθνών δικτύων και των βιβλίων της, σε όλο τον κόσμο. 

 

Ήρθαμε μονάχα για να αναπνεύσουμε έστω μία μέρα γαλήνια

«Η πένα μου δεν σπάει, τα σύνορα είναι που θα σπάσουν. Γράμματα στον κόσμο από την Μόρια». Αυτός είναι ο τίτλος του βιβλίου της που μεταφράστηκε στα ελληνικά και κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις  Ακυβέρνητες πολιτείες. 

Την ακούω στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, γελαστή, πρόθυμη να μιλήσουμε για όλα. Δεν ήταν πάντα έτσι, όπως μου αφηγείται. Στα 15 της βρέθηκε  στην Μόρια, αφού είδε το σπίτι του παππού της να καίγεται από τους Ταλιμπάν και σύντομα κατάλαβε πως δεν έκαναν το μαρτυρικό ταξίδι για να έρθουν για διακοπές στην Ευρώπη. «Δεν ήρθαμε στην Ευρώπη για τα χρήματα ούτε για να γίνουμε Ευρωπαίοι πολίτες.  Ήρθαμε μονάχα για να αναπνεύσουμε έστω μία μέρα γαλήνια» λέει. Μόνο που παρά τα όσα έχει καταφέρει, η γαλήνη αυτή ακόμα αργεί, εξαιτίας της αδυσώπητης μεταναστευτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ. 

«Δεν ήξερα ότι θα φύγουμε για πάντα, δεν μας το είπαν οι γονείς μου. Αγαπούσα το σχολείο ήθελα να πάω στο πανεπιστήμιο έκανα προετοιμασία».


Η Parwana βρήκε παρηγοριά στο γράψιμο. Ήταν ο μόνος τρόπος για να επικοινωνήσει με τους έξω, όπως μου λέει Δεν ήταν τόσο εύκολη υπόθεση αυτό στην Μόρια. «Την μέρα ήταν αδύνατο να γράψω. Περιμέναμε ατέλειωτες ώρες σε ατέλειωτες ουρές. Για να φάμε, να πλυθούμε, να πάμε τουαλέτα, να μας δει γιατρός. Το βράδυ, όταν ησύχαζε η ατμόσφαιρα και οι γονείς και τα αδέρφια μου είχαν ήδη κοιμηθεί, έγραφα. 

Τα μάτια σου με ενοχλούν 

Η δεκαπεντάχρονη τότε Parwana, δεν έστρεφε τον φακό στο προσωπικό της δράμα μόνο. «Ξεκίνησα γράφοντας για μια γυναίκα, που πουλούσε προϊόντα λαδιού για να σώσει τον άνδρα της.  Σε κάποια γράμματα μιλώ για μένα, για τις σκέψεις μου την αγωνία μου. Σε άλλα, γράφω για άλλους ανθρώπους για το τι έζησαν. Για τις ανυπέρβλητες δυσκολίες, για τα κορίτσια, για το θέμα των ταυτοτήτων. Γράφω για όλους, δίνω χώρο σε όλες τις εκφράσεις της ζωής μας στο στρατόπεδο».

Όσο τα γράμματά της αποκτούσαν όλο και περισσότερους αναγνώστες που έμπαιναν στο blog Welcome to Europe για να διαβάσουν νέα της, εκείνη εργαζόταν υπομονετικά στην κοινότητα των 13.000 προσφύγων του Hot Spot.

«Τα κορίτσια και οι γυναίκες, δεν μπορούσαμε να πάμε τουαλέτα τη νύχτα χωρίς συνοδεία από έναν άνδρα. Γινόντουσαν επιθέσεις. Ο κόσμος εκεί έξω δεν γνωρίζει πόσο αβάσταχτο είναι να είσαι γυναίκα η τρανς, σε έναν τέτοιο χώρο. Τα σώματά μας είναι εκτεθειμένα όλη την ώρα σε απειλητικά βλέμματα. Οι τρανς εκφοβίζονται. Γυναίκες που θέλουν να πάρουν διαζύγιο κακοποιούνται συνεχώς» λέει προσθέτοντας, ότι το κεφάλαιο στο οποίο μιλάει γι’αυτό το θέμα με τον τίτλο «Τhese eyes bother me» είναι το αγαπημένο της. 

«Οργάνωσα πολλές διαμαρτυρίες κι έτσι έγινα σιγά σιγά ακτιβίστρια και η ποιήτρια της κοινότητας. Η πατριαρχία είναι δεδομένη. Όλοι πιστεύουν ότι τα κορίτσια δεν πρέπει να κάνουν θόρυβο. Είδαν όμως ότι εργάζομαι για τα αιτήματά τους κι άρχισαν να με υποστηρίζουν. Σήμερα λένε ότι είναι περήφανοι και τυχεροί που με έχουν. Το κατέκτησα αυτό» λέει στο tvxs.gr η 17χρονη που κατάφερε να δημιουργήσει ακτιβιστική ομάδα στο camp, με το όνομα Team in Ritsona, η οποία αποτελείται κυρίως από νέα κορίτσια. 

«Ψάχνω λύσεις να αλλάξουν οι συνθήκες για τους πρόσφυγες. Να τους πω ότι οι κοινότητες εδώ μπορούν να ζήσουν αλλιώς να διεκδικήσουν δικαιώματα, να συμμετέχουν στην εκπαίδευση στη ζωή στην κανονική ζωή με τους άλλους ανθρώπους. Αυτός είναι ο πιο σημαντικός λόγος που λέω ότι η κοινότητα των προσφύγων δεν πρέπει να είναι αποκομμένη»

Νιώθω πιο γερασμένη από τις συμμαθήτριες μου

Η Παρβάνα διαβάζει πολύ. Θέλει να σπουδάσει φιλοσοφία και πολιτικές επιστήμες. Το πρωί ξυπνάει με όρεξη γιατί την περιμένει ο μοναδικός χρόνος ελευθερίας, το σχολείο. 

«Νιώθω ελευθερία στο σχολείο στην Χαλκίδα. Είναι οι μόνες ώρες που νιώθω φυσιολογική. Μιλάω με ανθρώπους, παίρνω από τους καθηγητές μου γνώση. Μετά επιστρέφω και νιώθω σαν να μπαίνει το πουλί στο κλουβί του. Σαν να επιστρέφω στην φυλακή. Και το χειρότερο είναι ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι και αυτό είναι επώδυνο».

Πριν λίγες μέρες, οργάνωσε κινητοποίηση για να επιστρέψουν τα προσφυγόπουλα στα θρανία. «Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που μας είχε εκτός σχολείου για έναν χρόνο. Αυτό περιμένουμε. Σκέφτηκα: Μα είναι δυνατόν; Ούτε στην Ευρώπη δεν μπορώ να πάω σχολείο;». 

Την ρωτάω για τους συμμαθητές της: «Είναι καλές οι σχέσεις μας. Αισθάνομαι όμως μεγαλύτερη από όλους και όλες. Πιο γερασμένη... δεν μπορούν να διανοηθούν ούτε τι έχουμε περάσει, ούτε σε τι συνθήκες ζούμε».

Γιατί σήκωσαν τείχος; Έτσι κι αλλιώς φυλακισμένοι είμαστε

Μετά τα «Γράμματα στον κόσμο από την Μόρια» γράφει τα γράμματα από την Ριτσώνα. 

«Νόμιζα ότι μετά την Μόρια μόνο καλύτερη θα μπορούσε να είναι η ζωή μου. Αυτό δεν έγινε ποτέ. Δεν έχουμε δικαίωμα σε βασικά πράγματα όπως η μεταφορά. Η πιο κοντινή στάση λεωφορείου είναι στα δέκα λεπτά με το αυτοκίνητο, το πλησιέστερο σούπερ μάρκετ στα δέκα λεπτά με τα πόδια. Απορώ γιατί έχτισαν το τείχος, αφού είχαν φροντίσει μια χαρά για τη φυλακή μας. Δεν μπορείς να πας πουθενά!»

Η Parwana παραδέχεται ότι δεν υπάρχουν στην Ριτσώνα οι ατέλειωτες ουρές της Μόριας, αλλά...«στα σπιτάκια μένουμε πολλές οικογένειες μαζί και αυτό ήταν ένας εφιάλτης στην πανδημία. Κολλούσε ένας και μπαίναμε όλοι σε καραντίνα ή το μετέδιδε ταυτόχρονα σε πολλούς άλλους».

Θέλω να το διαβάσει η κοινωνία και οι πολιτικοί, αν και δεν ελπίζω να αλλάξουν κάτι
Ποιοι θέλει να είναι οι αποδέκτες των γραμμάτων της; «Θέλω να το διαβάσουν όλοι και  να σκεφτούν τι περνάμε. Πιο πολύ η κοινωνία. Μιλάω για παιδιά, νέους, γέρους, διαφορετικών εθνοτήτων. Θέλω να σπάσω τα σύνορα, να επικοινωνήσουμε»

Θέλει να φτάσει και στα χέρια των πολιτικών, ιδιαίτερα εκείνων που παίρνουν τις αποφάσεις για τη ζωή τους, όμως «...δεν έχω την ελπίδα πως θα μας νιώσουν και θα κάνουν κάτι. Θέλω να ακούσετε ότι είμαστε αληθινοί άνθρωποι με όνειρα ελπίδες... έτοιμοι να δημιουργήσουμε όχι, να είμαστε κλειδωμένοι στα τείχη.

Θέλω να δείτε πόσα μάτια μανάδων, βλέπουν τα παιδιά με συγκίνηση τα παιδιά να να φεύγουν για το σχολείο, τα πρωινά στη Ριτσώνα. Πόσα νέα παιδιά αγωνιούμε να φτιάξουμε ένα μέλλον που θα μας δώσει χαρά και ελπίδα». 

Όσο για το που ονειρεύεται να ζήσει ... «... όπου μπορώ να είμαι ελεύθερη. Η αδερφή μου είναι στη Γερμανία. Είτε εκεί είτε εδώ... μόνο ελευθερία θέλω για να δημιουργήσω». 
 
Απόσπασμα από ποίημα της P. Amiri
 
Μπορώ να γίνω η γειτόνισσά σου;
Ή η φίλη που θα μιλάει μαζί σου;
Mπορείτε να δοκιμάσετε να μη μας βλέπετε ως αντικείμενα;
Mπορούμε να αφήσουμε πίσω τις σάπιες σκέψεις;
Να τις ανταλλάξουμε με ανθρώπινες νόρμες;
Mπορεί το παιδί μου να κρατήσει το χέρι του δικού σου παιδιού;

 
_________________________________


αγγλικά-γαλλικά

1. Abdul Salama Zaeef

My Life with the Taliban

ISBN 9781849041522

2. "Love and War in Afghanistan" by Alex and Gulchin Klaits. It is a brilliant collection of interviews of seven Afghan couples.

3 Landay  https://static.poetryfoundation.org/o/media/landays.html

4 Σπάνιο: Γαλλικά το λεύκωμα "En Afghanistan" των Roland et Sabrina Michaux, οι τελευταίοι ίσως που είδαν τη χώρα πριν τους πολέμους, το 1973.

____________________

Nelly Stefanakou

Το να είσαι ανίδεος για την ιστορία πολιτισμών που κάποτε ανήκαν στην Περσική αυτοκρατορία (στη μετέπειτα χώρα των Αρίων) είναι κατανοητό αν και λυπηρό. Το να κάνεις και πλακιτσα είναι απελπιστικό κι όχι βέβαια για τους Αφγανους.

_________________________________________________________________________


ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

https://m.tvxs.gr/mo/i/341788/f/news/ellada/aktibistria-kai-poiitria-sto-camp-tis-ritsonas-eton-17.html


Στίχοι των κοριτσιών, φίδια μικρά και δηλητηριώδη _ Τέχνη με το αίμα μας [#landai Nάντια Αντζουμαν]
https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2017/10/landai-n.html#ixzz73yxhN82H



Εικόνα πάνω, του Μωχάμεντ Χουσείν βραβευμένου με Πούλιτζερ που εξαιρετικές φωτογραφίες του (και από Ελλάδα) ανεβάζει στο Instagram: mmuheisen @everydayrefugees 


_________
Η Ομάδα, αν ενδιαφέρεστε: 

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ https://www.facebook.com/groups/diavazontas/posts/4563711163662851/

 

 


 


mmuheisen


Παρασκευή 6 Αυγούστου 2021

Καλά να πάθουμε; #φωτιά #πυρκαγιά #ΚλιματικήΑλλαγή #GlobalWarming




                  ―Είναι φυσιολογικό να έχουμε τόσες πυρκαγιές;

Ναι, είναι και οι επιστήμονες ξαναείπαν πως έτσι θα ζήσουμε πλέον. Η κλιματική αλλαγή λόγω της πρωτοφανούς στην ανθρώπινη ιστορία μόλυνσης, υπερβολικής δόμησης, λειψυδρίας, άλλαξαν το κλίμα. 

Θυμάμαι πριν δεκαετίας που το προέβλεπαν και φαινόταν μακρινό. Ως «επιστημονική φαντασία» το σχολίαζαν τα περιοδικά και τα κανάλια ενώ τα κράτη αντί να επενδύσουν στη μείωση σκουπιδιών και υπερθέρμανσης επένδυσαν στο Fast Fashion και την πολεμική βιομηχανία γεμίζοντας Κίνα και Ινδία με εργοστάσια που κατέστρεψαν θάλασσες και ποτάμια κι έσπρωξαν πλήθη στη μετανάστευση.

Καλά να πάθουμε;

 

Κι αυτό που με τρελαίνει είναι που οι αρνητές είναι συνήθως εκείνοι ακριβώς που τάχα κόπτονται για «τα παιδιά μας» και το τί κληρονομιά αφήνουμε.  

Δε θα δώσω συνδέσμους ως συνήθως. Είναι πάρα πολλοί. Ψάξτε το. Έστω και τώρα, τελευταία στιγμή.

_______________________________

Χωρίς Μέλισσες δεν έχουμε μέλλον

Πολύ αμφιβάλω ότι θα διαβαστεί η ανάρτηση αλλα εγω θα την κάνω. 


Βέβαια αν ο μουσαμάς ήταν γεμάτος γάτες ή σκυλιά που οι περισσότεροι από εμάς αγαπάμε και φροντίζουμε, ε τότε τα likes και η οργή μας θα είχε ξεχειλίσει. 

Αν δε η ανάρτηση περιείχε και καμια ξεβράκωτη ε τότε ήταν που θα παίρναμε φωτιά.....

Δυστυχώς όμως εδω εχουμε χιλιάδες μέλισσες νεκρές, επηρεασμένες από τη χρήση φυτοφαρμάκων και στη χώρα μας.

Δυστυχώς ο κύκλος της ζωής μας σταμάτα κάπου εδώ.

Αν κάποτε οι μέλισσες αφανιστούν από προσώπου γης, δεν θα απομείνουν στον άνθρωπο παραπάνω από τέσσερα χρόνια ζωής......

———————————————————


#φωτιά #πυρκαγιά #ΚλιματικήΑλλαγή #GlobalWarming


#φωτιά πυρκαγιά #ΚλιματικήΑλλαγή #GlobalWarming