Στίχοι των κοριτσιών, φίδια μικρά και δηλητηριώδη _ Τέχνη με το αίμα μας [#landai Nάντια Αντζουμαν]

#NadiaAnjuman  #landai #Herat

«Καλό κορίτσι είναι αυτό που ακούει το μπαμπά του.

 Το καλό κορίτσι  δεν πάει σχολείο,

το καλό κορίτσι πλένει πιάτα και δεν πάει σχολείο

 άρα, είμαστε κακά κορίτσια.»

Μετά από χρόνια ταλιμπανικών απαγορεύσεων της Μουσικής και της γυναικείας εκπαίδευσης, για πρώτη φορά εμφανίστηκε στο Αφγανιστάν γυναικεία ορχήστρα τον περασμένο Μάρτιο.

Τριάντα κορίτσια μάχονται το θρησκευτικό εξτρεμισμό με τη Μουσική. «Είμαι κακό κορίτσι γιατί σπουδάζω» λένε.

Η γενιά των γιαγιάδων τους φορούσε κοντές φούστες και σπούδασε σε πανεπιστήμια, η γενιά των γιαγιάδων τους γνώριζε τους πιο τολμηρούς ταξιδιώτες της εποχής που στο 'χίππικο προσκύνημα'  έφταναν ως την Καμπούλ και το Νεπάλ.

Η Καμπούλ δεν έχει πια λουλούδια, δεν έχει δένδρα, δεν έχει κορίτσια που τραγουδούν. Δεκαετίες πολέμου τη στέρεψαν.

Οι περισσότεροι δυτικοί θυμήθηκαν το Αφγανιστάν που ήξεραν απ΄το σχολείο, λίγο από  Μεγαλέξανδρο και λίγο από αποικιοκρατικές ιστορίες, όταν ταΐστηκαν με το κουτάλι τα παραμύθια για το Μπιν Λάντεν, το νεφροπαθή που τάχα σε σπηλιές είχε στήσει οπλοστάσιο υπερσύγχρονο με υπολογιστές και συσκευή αιμοκάθαρσης.

Πιο αμάσητα δε γίνεται, πιο ιστορίες για cartoons δεν υπάρχουν, αλλά το παραμύθι ήταν συναρπαστικό κι οριενταλίστικο, εικονογραφημένο με το ιδιαίτερο γαλανό της μπούρκας και με πρασινομάτηδες οπλαρχηγούς. 

Λίγοι έψαξαν στο χάρτη να δουν μεγέθη και να καταλάβουν διαφορές από χωριά σε πόλεις, λίγοι θυμήθηκαν τον εκσυγχρονιστή βασιλιά του Αφγανιστάν και το πανεπιστήμιο ή τα cocktail parties όπου φοιτήτριες  με μίνι  έπιναν  με τους άνδρες καθισμένες σε σκαμνιά του μπαρ κι όχι στο πάτωμα. Εύκολο λάθος, σα να νομίζει ένας Αμερικανός ότι εδώ όλες είμαστε μαυροντυμένες και γυρτές σαν τις γυναίκες της Πίνδου που είδε σε κάποια φωτογραφία και να το βρίσκει κάπως φυσικό να μας νομίζει αγράμματες.

Όμως το Αφγανιστάν έχει μακριά ποιητική παράδοση και ιδιαιτέρως θηλυκή. Είναι μάλιστα στα βορειοδυτικά μια ολόκληρη περιοχή, στην πόλη Χεράτ, φημισμένη για τη γυναικεία ποίηση κι εκεί, επί Ταλιμπαν, μαρτύρησαν οι μάνες για να μάθουν γράμματα οι κόρες τους,  στήνοντας τα κρυφά σχολειά που τα ονόμαζαν 'συλλόγους πλεκτικής' για να κρατήσουν ζωντανή την παράδοση των Λαντάι.

Λαντάι (Landai) ονομάζεται το δηλητηριώδες φιδάκι που έδωσε το όνομά του στα καυστικά, ερωτικά, παιχνιδιάρικα ή μελαγχολικά δίστιχα ποιήματα των γυναικών. Σε μια χώρα που τα κορίτσια παντρεύονται με προξενιό από την εφηβεία τους και που μόνο το 5% τελειώνει το σχολείο ακόμα και σήμερα, τα Λαντάι είναι  μια μυστική, περιφρονημένη μα αναγκαία μορφή έκφρασης πόθων και πόνων ανομολόγητων.

Πάνω από 300 μέλη αριθμεί η Λέσχη Mirman Baheer της Καμπούλ μα 8 στις 10 Αφγανές ζουν απομονωμένες σε περιοχές αγροτικές και οι γυναίκες χύνουν το αίμα τους για την Τέχνη, όπως η ποιήτρια Ζαρμίνα Σεχάντι [Zarmina Shehadi], μέλος της Λέσχης, που αυτοπυρπολήθηκε. Η οικογένειά της το αρνείται, επιμένουν πως άναψε φωτιά για να ζεσταθεί, «Ήταν καλό κορίτσι, αμόρφωτο. Τα δικά μας κορίτσια δε θέλουν να πάνε σχολείο» λέει η μητέρα της.

Μια απ' αυτές τις ανώνυμες ηρωίδες της Ποίησης είναι πιο γνωστή. Διότι γνωστή ήταν κι όσο ζούσε, διάσημη, φημισμένη για το ταλέντο της.

Η Nadia Anjuman [Νάντια 'Αντζουμαν] γεννήθηκε το 1980 και δολοφονήθηκε από τον άνδρα της 4 Νοεμβρίου 2005. Η Νάντια ρίσκαρε τη ζωή της για τη Ποίηση, έγραφε υπό το καθεστώς των Ταλιμπάν.

Το 'Σκοτεινό Λουλούδι', το βιβλίο της την είχε κάνει διάσημη.*

Η Νάντια 'Αντζουμαν λοιπόν ήταν επιτυχημένη και ταλαντούχα κι ο Φαρίντ Αχμάντ Ματζίντ Νέια που εργαζόταν στο Πανεπιστήμιο της Χεράτ την είχε ερωτευθεί. Παντρεύτηκαν. Κι η φήμη της μεγάλωνε ανεξαρτήτως Ταλιμπάν. Η φήμη της πέρασε και τα σύνορα της χώρας, έρχονταν γράμματα, προσκλήσεις από το εξωτερικό. Οπότε επήλθε το αναπόφευκτο μοιραίο. Ζήλευε ο άνδρας της πολύ την επιτυχία της και τη δολοφόνησε. Πλήρωσε με ένα μήνα φυλακή και ελευθερώθηκε. Τόσο αποτιμήθηκε το έγκλημά του. 

Σας Φέρνω video της γυναικείας ορχήστρας

κι ένα μικρό video για τη δολοφονημένη ποιήτρια (αγγλόφωνα έχει πολλά, έχω δει ακόμα και τον άνδρα της, που επέστρεψε στη θέση του στο Πανεπιστήμιο, να λέει πως ναι τη  έδερνε μα εκείνο το βράδυ όχι, μόνη της αυτοτραυματίστηκε γιατί ήταν στις κακές της).

Φέρνω και λίγα ποιήματα της Νάντια 'Αντζουμαν που μεταφράζω από τα αγγλικά μεν αλλά με αγάπη και σχολαστικότητα ώσπου να έρθει μια νέα Αφγανή ποιήτρια που βρήκε καταφύγιο στη δική μου χώρα και να τα μεταφράσει όπως τους αξίζει.

 Μεταφράζω:
Νάντια 'Αντζουμαν 

Ρίζωσα εδώ- σε σιδερένια χώρα με μολύβδινα μπλε σύννεφα
σε σιδερένιο ουρανό που ουρλιάζει.

___________

Είμαι εγκλωβισμένη σ' αυτή τη γωνιά

όλο μελαγχολία και θλίψη.

Κλειστά τα φτερά μου και δε μπορώ να πετάξω.

Είμαι Αφγανή, να θρηνώ πρέπει.

_______________

Μια μέρα τα χέρια μου θα γίνουν αργαλειοί

και στης ζωής το απογυμνωμένο σώμα

θα υφάνουν φορεσιά με στάρια και άνθη.

https://www.facebook.com/UpworthyVideo/videos/1052937038144176/?pnref=story 

_________________
ΣΗΜΕΙΩΣΗ

*(Για μας που σχετιζόμαστε με τα εκδοτικά – επιτρέψτε μου μια παρένθεση: λέει πολλά για την κουλτούρα των Αφγανών και την αγάπη τους για την Ποίηση το ότι έγινε διάσημη απ' το έργο της μια 20χρονη ποιήτρια. Υπενθυμίζω πόσο ο μέσος Έλληνας νιώθει ανώτερος πνευματικά από τους Αφγανούς, ο μέσος Έλληνας που Ποίηση δε διαβάζει και, εννοείται δεν αγοράζει, μέχρι του σημείου τα βιβλία Ποίησης, με εξαίρεση τα Νόμπελ, ακόμα και την πρώτη μέρα που θα εκδοθούν να μη μπαίνουν στις προθήκες ή σε πάγκους των βιβλιοπωλείων μα, αν είναι από τα λίγα τυχερά στο ράφι κατ΄ευθείαν, αλλιώς πωλούνται μόνο 'κατόπιν παραγγελίας' δηλαδή ποτέ. 

Αυτό έχει το βλαβερό αποτέλεσμα να περνά για Ποίηση κάθε σειρά λέξεων που δεν έχει μορφή πεζού με βλαβερές συνέπειες για τον πολιτισμό όλων μας καθώς φαύλος κύκλος συσκοτίζει την κρίση του κοινού.)

_______________________________________________

ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

 (via Humankind) 

Upworthy Video

https://youtu.be/hh3belRe7kk

https://www.youtube.com/watch?v=1XMlT9ST4n8

http://bit.ly/N7eZCd 

https://www.facebook.com/UpworthyVideo/videos/1052937038144176/?pnref=story 

_ http://www.espressonews.gr/περιεχόμενο/26180/οι-καταραμένες-της-καμπούλ-που-κυνηγούν-τα-όνειρα-τους

Το βιβλιοπωλείο Μυκόνου κι η Χρυσηίδα Δημουλίδου ― για να μη λέτε μερικοί

―Τι διαβάζεις;

―Σαραμάγκου.

―Δεν την ξέρω. Σα Λένα Μαντά;

―Όχι καμιά σχέση δεν έχει.

―Ε ναι, σαν τη Μαντά δεν έχει.

Ούτε σαν τη Χρυσηίδα Δημουλίδου την ακούραστη έχει που σε διακοπές στη Μύκονο περιπολεί στα βιβλιοπωλεία να δει αν έχουν όλα τα βιβλία της.

Πολλά λέτε για μας εδώ εσείς που δε μας ξέρετε αλλά η βιβλιοπώλις μας είναι η το πρόσωπο της εβδομάδος αφού απάντησε στην Ευπώλητη ελέγκτρια όχι με υπεκφυγές αλλά ωμά, ότι δεν τα έχει επειδή δεν έχουν ζήτηση.

Η Ευπώλητη εξοργίσθη, έκανε ζητηματάκι εκεί επί τόπου αλλά μετέφερε και τους καημούς στο διαδίκτυο από όπου σας μεταφέρω σε εικόνα το ποστάρισμα με την περιττή της υποσημείωση «γυναίκα η βιβλιοπωλης», λες και επιλέγουμε αναγνώσματα από αλληλεγγύη.

Φέρνω, 

με την ευκαιρία,

κι άλλα της να σας διασκεδάσω με ρατσιστικά παραληρήματα, ΨΕΚΑΖΜΟΥΣ, πηγές εμπνεύσεως και μια τεκνοαλιευτική αγγελία.

Εσείς νιώθετε ηδονή στις τρίχες σας;
Όχι βέβαια, διότι δε σας φιλά ο Μαξιμιλιανός.

Από σημερινό ποστάρισμα αποσπάσματος του, υπό τον καθόλου Games of Thrones, τίτλο ΟΙ ΠΟΛΥΘΡΟΝΕΣ ΤΩΝ ΔΡΑΚΩΝ:

A Song of Ice and Fire is a series of epic fantasy novels by the American novelist and screenwriter George R. R. Martin. He began the first volume A Game of Thrones, in 1991 and had it published in 1996.

_________________________________

Υπενθυμίζω: 

Δηλώσεις κατά όσων δανείζονται τα βιβλία της και μύδροι κατά δανειστικών βιβλιοθηκών διότι λέει είναι φτιαγμένες για βιβλία «..που είναι στα αζήτητα, π.χ. του Καζαντζάκη...»: http://daphnechronopoulou.blogspot.com/search?q=%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%BF%CF%85#ixzz4ohRCGKZk

'Ο πατέρας μου με χτυπούσε αλλά αν ζούσε  θα του φιλούσα τα χέρια': https://www.youtube.com/watch?v=nGQLbh7rXpI

Τα βιβλιοπωλεία μας

μαντεύετε- διαλέγετε:

 “Βιβλιοχώρα” , Φλώρου Ζουγανέλη 31

Σχολικά Είδη, ''ΠΑΡΑΓΩΝΟ'', Καλογερά 3 

Βιβλιοπωλείο “ Στην πένα” Βουγλί

Μύλος – FORUM Α.Ε. - Βιβλιοπωλεία Μύλος Κόκκινου

Στυλό της Παναγιάς για τον καρκίνο― ή με μπέρδεψε η κατάρα;

«Μα καρκίνο εσύ; Αφού είσαι καλός άνθρωπος», μου είχε πει μια φίλη πριν χρόνια όταν είχα τη δική μου περιπέτεια.

Δεν ήταν η μόνη που σκεπτόταν έτσι. Επειδή μιλούσα ανοιχτά (εξ άλλου, τον πρώτο καιρό μετά τη διάγνωση άλλο δεν έχεις στο νου σου) διαπίστωσα ότι πολλοί  γνωστοί με απέφευγαν σα να ήμουν μολυσμένη. Δεν είναι κολλητικό ήθελα να τους πω.

Αλλά έκανα λάθος, γι αυτούς είναι. Μια γκαντεμιά, μια γρουσουζιά, μια τιμωρία από Θεού.

Ευνόητο σε ένα σύστημα αξιών των θρήσκων  που καλλιεργείται από τα πρώτα παιδικά χρόνια.

Το καλό παιδάκι κάνει την προσευχή του. Το καλό παιδάκι σταυρώνει κάθε βράδυ το μαξιλάρι του για να το φυλάει ο Χριστούλης.

Συνεπώς αν ο Χριστούλης δεν το φύλαξε το παιδάκι δεν ήταν καλό.

Άλλο παράδειγμα οι δυό πόλοι: ευφημισμοί (επάρατος/ έδωσε τη μάχη με κ.λ.) και κατάρες, συγκεκριμένες 'που να βγάλεις τον καρκίνο' ή αψτρέ 'θα τον τιμωρήσει ο Θεός'.

Βλέπει τα πάντα ο Θεός και τιμωρεί, λένε οι πιστοί και μια φορά που ρώτησα τι έγκλημα έχουν κάνει τα άρρωστα παιδιά, θυμάμαι πήρα την απάντηση ότι δεν ξέρω εγώ τι μπορεί να έχει κάνει η  μάνα.

Δηλαδή;

Δηλαδή όταν δεις γονείς με άρρωστο παιδί, μην τους λυπάσαι, ξέρει ο Θεός τι κάνει. Κι αν αρρωστήσει ο φίλος σου πρόσεχε, δεν ξέρεις τι έκανε και τιμωρείται, μόνο κρατήσου μακριά από τους καταραμένους τους γκαντέμηδες μη μολυνθείς.

Από μακριά όταν τα σκεπτόμαστε βλέπουμε από πού ξεκίνησαν αυτά πριν ανακαλυφθούν μικρόβια και αντιβιοτικά, όταν οι άνθρωποι αναζητώντας το δίκιο τους στον άδικο κόσμο μας έπλαθαν παντεπόπτες τιμωρούς.

Αλλά σήμερα;

Σήμερα, φέτος πάλι διαβάζω ότι μοιράζεται το στυλό τους Παναγιάς το ευλογημένο για να περάσετε στις εξετάσεις. Που σημαίνει μη διαβάσετε, μην κοπιάζετε μόνο να προσκυνάτε. 

Και μετά, μου θυμώνουν όταν μιλάω για Χριστιανοταλιμπανισμό. 

_____________________________________________________

Επειδή δεν το χωρά το μυαλό μου και δε θέλω να αδικήσω, το έψαξα.

Φέρνω απολογία για αντίστοιχο συμβάν του 2015 από το amen.gr

και την ανακοίνωση για το φετινό κρούσμα:

«Ο Ιερός Ναός Παναγίας Αγίας Νάπας θα ψάλλει ειδική παράκληση για μαθητές και φοιτητές το Σάββατο 22 Απριλίου στις 7.00 μ.μ. Σε όλους θα δοθεί ευλογία-στυλό της Παναγίας για την επιτυχία στις εξετάσεις». 

Τι να πω; Βοήθειά μας!

Επίσης, για τον καρκίνο, αν είστε στη Μύκονο μεθαύριο Τετάρτη τις 20.00 στο Γρπάρειο ο https://www.facebook.com/Σύλλογος-Καρκινοπαθών-και-Φίλων-Στήριξης-Μυκόνου-Δύναμη-Ψυχής-1565111983726343/φέρνει το ντοκιμαντέρ ΒΥΖΙΑ των Ανιές Σκλάβου και Στέλιου Τατάκη, στο οποίο συμμετείχα και θα είμαι προσκαλεσμένη να μιλήσω. Σύλλογος Καρκινοπαθών και Φίλων Στήριξης Μυκόνου "Δύναμη Ψυχής"

Ιδέα-Έρευνα: Λιόπη Αμπατζή (Κοινωνική Ανθρωπολόγος, μέλος του Συλλόγου μας)
Σκηνοθεσία: Ανιές Σκλάβου – Στέλιος Τατάκης

Βυζιά... μεμέ, γυναικείο στήθος...
Στην ταινία ντοκιμαντέρ ΒΥΖΙΑ γυναίκες και άντρες μοιράζονται μαζί μας προσωπικές τους στιγμές, που αφορούν στο στήθος.
Μικρές ιστορίες που όλοι τις ζούμε καθημερινά αλλά δεν τις εκφράζουμε γιατί νιώθουμε άβολα να μιλάμε για αυτό.
Η μεγάλη ιστορία, ο καρκίνος του στήθους.

Μετά την προβολή θα μιλήσει η συγγραφέας Δάφνη Χρονοπούλου, για την σημασία του γυναικείου στήθους στην κοινωνική ταυτότητα της γυναίκας και τις συνέπειες της απώλειάς του.

Ακολουθει συζητηση με τους δημιουργούς.

Είσοδος ελεύθερη.

Υπό την αιγίδα του Δήμου Μυκόνου

Χορηγοί:
Γρυπάρειο Πολιτιστικό Κέντρο
Ξενοδοχείο «Άδωνις»

_______

http://www.amen.gr/article/ta-agiasmena-stylo

ΒΥΖΙΑ στη Μύκονο

________________

'Ελαβα 
ανατριχιαστική επιβεβαίωση