Με λύπη μαλακιά που η βροχή φτωχαίνει

Το παραθυράκι πάνω από την καφετιέρα, στην κουζίνα, μόλις ξύπνησα.

Η βροχή «φτωχαίνει ακόμα και τη λύπη» λέει ο Ρίτσος, «γίνεται η λύπη μαλακιά, πονετική- δεν επιμένει σ’ αυτή την τυφλή αρνητική περηφάνεια της».

Λέει για άλλες βροχές, της συνοικίας, μα το θύμήθηκα και σας το θυμίζω:

(απόσπασμα)

-Γιάννης Ρίτσος

 «Το χώμα κάτω απ’ τη βροχή»

Τούτη η αργή, ασταμάτητη βροχή, καλόδεχτη, βοηθάει,

μαλακώνει το χώμα, πλένει μητρικά τα φύλλα της συνοικιακής

τριανταφυλλιάς απ’ τη σκόνη,

νοτίζει τις φτωχές στέγες- όλα τα δείχνει ταπεινά και φτωχά,

τους αφαιρεί την έπαρση και τη σκληρότητα, φτωχαίνει ακόμα

και τη λύπη,

γίνεται η λύπη μαλακιά, πονετική- δεν επιμένει

σ’ αυτή την τυφλή αρνητική περηφάνεια της, μπορεί να σκύψει,

να κλάψει ή να χαμογελάσει, σαν ένα νέο κορίτσι

που ‘κλαιγε στο παράθυρο κι είδε έξαφνα στα τζάμια το γλυκύ της πρόσωπο

τόσο νεανικό, τόσο όμορφο- ωραίο ακόμη κι όταν κλαίει-

κ’ ίσως ακόμη πιο ωραίο, τόσο που χαμογελάει.

Τούτη η βροχή

μιλάει με τα λόγια της, ήσυχα λόγια, όχι για μένα και για σένα-

δεν έχουν στόχο τα λόγια της – γι αυτό μας μιλάνε-

δεν αφορούν εμάς, δε θέλουν να μας συμβουλέψουν,

να μας παινέψουν, να μας κατηγορήσουν, να μας παρηγορήσουν,

δε μας αναγκάζουν σ’ οποιαδήποτε στάση

σ’ άμυνα, ή σ’ επίθεση, ή σε απολογία- Ήσυχα λόγια της βροχής, μπορεί και να θυμίσουν

το μοσκοβόλημα της γης- όχι της γης όταν σκάβουν ένα λάκκο-

της γης που βρέχεται κι απορροφά κ’ υπομένει και πρααίνεται

και λουλουδίζει μια μέρα αναπάντεχα –

μια μυρωδιά καρτερίας, απαλή και μεγάλη

που διαστέλλει τα μάτια μας μες στ’ όνειρο σαν να τα κλείνει…»

Του Γιώρα ο Φούρνος ― Μνημεία διατηρητέα στην καρδιά, λάθη ασυγχώρητα

Μια σκοτεινή δροσερή δίοδος ανάμεσα σε δυό στενά μέσα στην κάψα καλοκαιρινού ήλιου ή λάμψη και μυρωδιά φωτιάς τις γκρίζες μέρες με ψιλόβροχο, ο πολυφωτογραφημένος φούρνος του Γιώρα ήταν αξιοθέατο αγαπημένο για ντόπιους και τουρίστες, μια εμπειρία εικαστική για όλες τις αισθήσεις.

Πέτρινος πλατύς διάδρομος στα βάθη της Πόλης, από τη μια άκρη η περσεφόνια κάθοδος από το φως στο ημίφως κι από την άλλη  η πόρτα η ισόγεια αγαπημένη σε λαλάδες και παππούδες που κάθονταν μετά την εκκλησία να χαιρετηθούν και να ανταλλάξουν νέα. Ένα μουλάρι ή ένα γαϊδουράκι συχνά στεκόταν εκεί, στη στάση την αναγκαία των χωριανών που αγόραζαν το ψωμί της εβδομάδας και έβρισκαν ευκαιρία να 'σαλιαρίσουν' πριν 'πάνε για το χωριό'.

Ήταν οι φλόγες που τρεμόπαιζαν φτιάχνοντας σκιές στους ασβεστωμένους τοίχους, ήταν οι πόρτες που έριχναν λίγα μέτρα καδραρισμένο φως, ήταν κι η μυρωδιά ψωμιού φρεσκοψημένου που σαν της φρέσκιας βροχής στη γη ή σαν φουρτουνιασμένης θάλασσας ξυπνά μέσα μας μνήμες αταβιστικές και σκεπασμένες με άλλα μα άγρια ζωντανές κι οξύτατες όποτε εμφανιστούν.

Κλείνει ο φούρνος του Γιώρα και δε νομίζω να είναι κανείς μας που δε λυπάται.  Προσωπικά για τον Κύριο Νίκο και το Γιώρη τον νεότερο που ζήσαμε να το παλεύουν με διάφορες προσπάθειες, ζήσαμε τα ξενύχτια στον ξυλόφουρνο την ώρα που γύρω τους άλλοι γλεντούσαν ή πλούτιζαν με σαμπάνιες κι αχινούς.

Κλείνει ο φούρνος και μαζί του κλείνει κι άλλο ένα κομμάτι της Μυκόνου που άξιζε να αγαπηθεί όχι μονάχα σαν τόπος για διακοπές βαθύπλουτων ίδιος με μια σουίτα στο Ντουμπάι ή στο Λας Βέγκας αλλά σαν τόπος έμπνευσης, ταξίδι αληθινό που σημαδεύει, επαναπροσδιορίζει ώστε ο άνθρωπος να βλέπει τη ζωή του από μακριά και να αλλάζει ρώτα.

 Το είχε αυτό η Ελλάδα και το χάνει. Το είχε η Μύκονος.

Αφότου μάθαμε το νέο, βλέπω, ως συνηθίζεται, πένθος και θλίψη και τα αιώνια ότι φταίμε εμείς που δεν τον στηρίξαμε, φταίνε οι Μυκονιάτες που δοκίμαζαν ψωμιά απ' αλλού.

Αστεία πράγματα βεβαίως, αν και καλοπροαίρετα.

Αν κλείνει ο Φούρνος του Γιώρα, αν κλείνουν κάθε λίγο μαγαζιά ιστορικά, ζωγραφισμένα και τραγουδισμένα είναι επειδή ο σχεδιασμός της σύγχρονης Ελλάδας είναι τέτοιος που δεν υπολογίζει τη συντήρηση, δε μετρά την τοπική ιστορία.

Διατηρητέα δεν έπρεπε να ήταν μόνο τα αρχαία ή τα αναγνωρισμένα αρχαιοπρεπή (όπως τα νεοκλασικά) αλλά και τα τούρκικα και τα ιστορικά τζαμιά που τα κάναμε σινεμά και αγορές. Διατηρητέο και επιδοτούμενο με χρήμα αλλά και συμβούλους και κάθε υποστήριξη, έπρεπε να είναι κάθε τι που σημάδεψε ή απέμεινε από την κληρονομιά ενός τόπου. Διατηρητέο είναι ένα ελαιοτριβείο, ένα εργοστάσιο, μια μηχανή, μια γειτονιά, ένας χώρος λατρείας ή διασκέδασης.

Στο:

 άρθρο 24 παρ. 6 του Συντάγματος, σαφώς επιτάσσεται ότι: « Tα μνημεία, oι παραδoσιακές περιoχές και τα παραδoσιακά στoιχεία πρoστατεύoνται από τo Kράτoς.Nόμoς θα oρίσει τα αναγκαία για την πραγματoπoίηση της πρoστασίας αυτής περιoριστικά μέτρα της ιδιoκτησίας, καθώς και τoν τρόπo και τo είδoς της απoζημίωσης των ιδιoκτητών».

Δηλαδή:

 «Από αυτήν την συνταγματική επιταγή διαφαίνεται το αυξημένο ενδιαφέρον της Πολιτείας να προστατευθεί το πολιτιστικό περιβάλλον, που αφορά στην ιστορική, καλλιτεχνική,τεχνολογική και εν γένει πολιτιστική μας κληρονομιά. Μάλιστα η προστασία αυτή πρέπει να είναι συνεχής και κατάλληλη για αυτόν τον σκοπό, για αυτό δίνεται η δυνατότητα στην Διοίκηση επιβολής ιδιαίτερων μέτρων, που αποσκοπούν στην αποφυγή βλάβης αλλοιώσεως ή υποβαθμίσεως του πολιτιστικού περιβάλλοντος .

Και είναι φυσικά το μόνο σίγουρο, ότι η πολιτιστική μας κληρονομιά δεν καθρεφτίζεται μόνο σε αρχαιολογικούς χώρους, σε μουσεία ή μνημεία, αλλά ακόμα και σε μεμονωμένα κτήρια ή σε σύνολα οικισμών.»* Νομική Εφημερίδα CURIA.GR

Σκοπός μας όμως δεν είναι να ζήσουμε σε ένα Μουσείο αλλά να διατηρούμε σε λειτουργία όσα πιο πολλά μπορούμε από την ιστορική μας κληρονομιά. Μιλάμε για Φούρνο που, με λίγη βοήθεια πιστεύω θα μπορούσε να είναι μια επικερδής επιχείρηση, επικερδής και πολιτιστικά, ποιοτικά εννοώ, διότι θα πλούτιζε και τουριστικά και εκπαιδευτικά το νησί.

Αλλού, κουράστηκα να το θυμίζω, το καταλαβαίνουν. Όσοι ταξιδεύουμε γνωρίζουμε ότι μπορείς ακόμα να πιεις τη μπύρα σου εκεί που έπινε μια μπύρα ο Σαίξπηρ ή ο Μαρξ κι ο Ντίκενς, να φας μια μικρή 'μαντλέν' στη μικρή πόλη που περιγράφει ο Προυστ ή, μια ομελέτα στο Café de Flore** όπου έγραφαν ο Σαρτρ με τη Σιμόν ντε Μπωβουάρ και το σεβόμαστε ως εν λειτουργία ιστορικό μνημείο που περιγράφεται από συγγραφείς Γάλλους ή περαστικούς παρότι δεν είναι παλιό όσο ο Φούρνος του Γιώρα. Όπως,παράδειγμα πολύ σχετικό μ' εμάς εδώ, μπορούμε να πιούμε πάντα ένα ποτό στο γνωστό μας από τη λογοτεχνία Harry's Bar στη Βενετία που όχι μόνο παραμένει ζωντανό και αναλλοίωτο αλλά και για να μη χαλάσει η θέα του εμπόδισε ο Δήμος να ανοίξουν Mac Donalds στην πλατεία και, συχνά, δίνει οδηγίες με πρόστιμα για το ντύσιμο των τουριστών που υποβιβάζει την περιοχή.

Αλλά δε λέω να φτάσουμε ως εκεί, λέω να διδαχθούμε.

Και αν υπάρχει τρόπος να μη θρηνούμε κάθε χρόνο μνημεία μας που ισοπεδώνονται κι αν θέλουμε όντως να βρεθούν οι ένοχοι για να αλλάξουμε στο μέλλον ας πάψουμε να τα πενθούμε κατόπιν εορτής κι ας ψάξουμε τα αίτια και τους αληθινούς υπαίτιους.

__Για να μην παρεξηγηθώ, θέλω να το ξεκαθαρίσω πως αυτό που προτείνω δεν είναι οι διαμαρτυρίες 'πού είναι το κράτος;' ή η κομματική ρίψη ευθυνών· αυτά δε βγάζουν πουθενά.

Αυτό που προτείνω είναι, όσοι νοιαζόμαστε, να μιλήσουμε ανοιχτά για το γεγονός ότι πεθαίνει η Πόλη αφότου η πρόσβαση είναι ελεύθερη μόνο σε νέους και αρτιμελείς τουρίστες ενώ παραμένει κλειστή για εμάς τους κατοίκους οπότε και βέβαια κλείνουν παλιά μπακάλικα (θυμίζω τον Πάπορα) και φούρνοι όπως φεύγουν οι γιατροί και οι κάτοικοι.

Αν φταίμε όλοι, δεν είναι επειδή δε αγοράζουμε ψωμί από την Πόλη αλλά επειδή με λανθασμένη πολιτική και αγκυλώσεις φτάσαμε να μην είναι δυνατόν να το κάνουμε όπως προτιμάμε να στήνουμε προτομές νεκρών αντί να διασώζουμε τα ζωντανά μνημεία του τόπου.

___________

  Φέρνω φωτογραφίες του φούρνου και των ακούραστων ιδιοκτητών Κυρίου Νίκου και του φίλου μου Γιώρη, ποστ του Δημήτρη Ρουσουνέλου με φωτογραφία το τελευταίο 'πουλαράκι' (για μάς που ξέρουμε)

+ νομική εφημερίδα περί διατηρητέων.

 Dimitris Rousounelos 

Αυτός είναι ο τελευταίος μισόκιλος πούλος που βγήκε από τον Φούρνο του Γιώρα.
Όσοι ξέρουμε να διαβάζουμε το ταμπάνι είχαμε από καιρό πάρει το μήνυμα.
Αύριο δεν θα βγει ψωμί. Ούτε μεθαύριο. Ούτε από βδομάδα.
Ψωμί από τον ξυλόφουρνο του Γιώρα τέλος. Εκτός κι αν στη Μύκονο που σαρώνει και σαρώνεται, κάτι αλλάξει και η ανάγκη μια άλλης ποιότητας, ισορροπίας και ανθρώπινης διαβίωσης σηκώσει μπαϊράκι.
Το πραγματικό πριγκηπάτο είχε σήμερα μια απώλεια στη μάχη με την αλλοτρίωση του νησιού.
Ως τότε είναι δύσκολοι οι καιροί για πρίγκηπες.

Κύριε Νίκο, φίλε Γιώρη, για όσα κάνατε κι όσα προσφέρατε στην κοινωνία και τους φίλους του νησιού μας, για το πολύ που αντέξατε, που ήταν πέρα από τις δυνάμεις σας -και το ξέρουμε καλά, όλοι εμείς που σχεδόν καθημερινά και κάποιοι όπως εγώ από τον καιρό που γεννηθήκαμε- πολύ σας ευχαριστούμε.
Το ψωμί σας και ο κόπος που βάζατε καθημερινά για να βγει θα μείνουν για πάντα στην καρδιά μας.

______________________________________________________________

1954: Το ζύμωμα (που τότε έκαναν οι νοικοκυρές).

Φωτ. του Φραγκή από το αρχείο του Δημήτρη Κουτσούκου.

Τη Μεγάλη Εβδομάδα φτιάχνουν στα σπίτια και στους φούρνους. Λαμπροκουλούρες με περίτεχνα σχήματα και τις στολίζουν με κόκκινα αuγά.. Τις μοιράζουν και τις βάζουν στο τραπέζι το Μεγάλο Σάββατο.

Την Μεγάλη Πέμπτη και την Μεγάλη Παρασκευή, οι φούρνοι δίνουνστο ψωμί το σχήμα του Σταυρού και συμβολικά το κόβουν με το χέρι μη θέλοντας λόγω της ημέρας να χρησιμοποιήσουν μαχαίρι.

'Ήθη, έθιμα και παραδόσεις της Μυκόνου' της Όλγας Μάρκαρη,
Μέλος του Πολιτιστικού Λαογραφικού Πολιτιστικού Συλλόγου Γυναικών Μυκόνου

Νίκος με το Γιώρη και χαμογελαστή βοηθά η μαμά, η Φανή

Ο φούρνος του Γιώρα  χρονολογείται από τον 17ο αιώνα. Τον δουλεύει εδώ και δυό αιώνες η ίδια οικογένεια.Το όνομά του το πήρε από το Γιώρα Βαμβακούρη, παππού του σημερινού Γιώρη που, με μεγάλο σεβασμό  ανακαίνισε το 2015.

______________________________

Σημείωση

To Café de flore είναι ένα σπουδαίο παράδειγμα. Άνοιξε το 1880 και ακόμα έχει τη χαρακτηριστική Art Deco διακόσμηση ενώ από το 1994 έχει θεσπιστεί και το Prix de Flore λογοτεχνικο βραβείο στο όνομά του, το οποίο δίνεται εκεί.  Σύχναζαν πάντα συγγραφείς, φιλοσοφοι και πολιτικοί αλλά λόγω του ότι παραμένει αναλλοίωτο προσελκύει πολλούς τουρίστες και το βλέπουμε σε ταινίες, τηλεοπτικές εκπομπές κ.λ.

Τι συγκρίνω, ίσως πείτε. Όχι με το Φούρνο μα, έτσι για μια στιγμή, σκεφθείτε πόσο επικερδή θα ήταν σήμερα το  'Μπραζίλιαν' ή Βυζάντιο' στα οποία σύχναζαν ποιητές και ηθοποιοί. 

Παραδείγματα 

(που πρόλαβα όπως και η ΄Βεγγέρα' της Μυκόνου)

Ο γνώστης του καφέ Ευάγγελος Σαραβάνος, μετά από χρόνια στη Βραζιλία και στην Αλεξάνδρεια, αποφάσισε να ανοίξει καφενείο και στην Αθήνα. Το «Μπραζίλιαν» της οδού Βουκουρεστίου είχε ως σήμα κατατεθέν την εξαιρετικής ποιότητας καφέ (εδώ πρωτοήπιαν οι Αθηναίοι espresso), και τα εξαιρετικά γλυκά. Το Μπραζίλιαν κατά τις δεκαετίας του ’50 και του ’60 παραγκωνίζει  σταδιακά άλλα λογοτεχνικά στέκια, όπως το «Πατάρι του Λουμίδη». Στην καθιέρωση του «Μπραζίλιαν» ως λογοτεχνικού στεκιού συνέβαλε και η γειτνίασή του με το βιβλιοπωλείο «Πυρσός». Την ακμή του Μπραζίλιαν ανέκοψε η δικτατορία του 1967, καθώς αρκετοί από τους επιφανείς θαμώνες του είτε μετακόμισαν στο εξωτερικό είτε απλώς σταμάτησαν να το επισκέπτονται. Συχνός θαμώνας του Μπραζίλιαν ήταν  ο Κώστας Ταχτσής, το ποίημα του οποίου «Η συμφωνία του Μπραζίλιαν», εικονογραφημένο από τον Γιάννη Τσαρούχη,  κοσμεί τον τοίχο του σημερινού Μπραζίλιαν στον αριθμό 10 της οδού  Βαλαωρίτου, όπου μεταφέρθηκε το 2007. Το σημερινό Μπραζίλιαν διατηρεί στους τοίχους του τις 45 φωτογραφίες του Αλέκου Φασιανού, στις οποίες μπορεί κανείς να διακρίνει πολλούς από τους λογοτέχνες και καλλιτέχνες που σύχναζαν εδώ, όπως τους περιγράφει ο Κώστας Ταχτσής:

 "Το 48-49, μια σταλιά μαγαζάκι ήταν – είναι ακόμα – μα ανάμεσα στους θαμώνες που συνωθούντο στα λίγα τετραγωνικά του μέτρα ήταν και καμιά δεκαριά άνθρωποι που, ακόμα κι αν δεν υπήρχε κανένας άλλος, θα μπορούσαν να εκπροσωπήσουν άνετα την πνευματική Ελλάδα, με όλα της τα ελαττώματα αλλά και με όλες της τις αρετές: ο Μόραλης, ο Ελύτης, ο Τσαρούχης, ο Εγγονόπουλος, ο Σαχτούρης, ο Βαλαωρίτης, ο Χατζιδάκις και άλλοι, που περιττεύει να αναφέρω."

«Όταν η ποίηση χάνει ένα από τα καταφύγιά της, σημαίνει ότι όλα πάνε στραβά σε µια πόλη»

Το θρυλικό ουζερί του Απότσου ξεκίνησε τη λειτουργία του το  1897 και αρχικά βρισκόταν στην οδό Σταδίου 5Α, Το  1969 μεταφέρθηκε στην οδό Βουκουρεστίου για να καταλήξει το 1971 στη στοά επί της οδού  Πανεπιστημίου 10. Την πολυετή του ιστορία πρόδιδαν οι τοίχοι του, τους οποίους  διακοσμούσαν προπολεμικές διαφημίσεις ευρωπαϊκών και ελληνικών ποτών. Στους επώνυμους θαμώνες του συγκαταλέγονταν οι Μιλιτιάδης Μαλακάσης, Ζαχαρίας  Παπαντωνίου, Δημοσθένης Βουτυράς, Γ. Κατσίµπαλης, Οδυσσέας Ελύτης, Γιώργος Σεφέρης, Ανδρέας Καραντώνης κ.ά. Από τον «Απότσο» ξεπήδησαν και πολλά λογοτεχνικά περιοδικά, με γνωστότερο όλων το «Τετράδιο», του οποίου τα στοιχεία επικοινωνίας ήταν ταυτόσημα με του ουζερί. --> theartfoundation

____________________________________________________________________

*Νομική Εφημερίδα CURIA.GR:

 ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΑ ΚΤΗΡΙΑ: η διαδικασία κήρυξης στον νόμο και την πράξη, οι υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των ιδιοκτητών, τα οφέλη και τα μειονεκτήματα για τους ιδιοκτήτες
Συστήνω:

Ο πάππους μου, ο Γιώρας του Ν.Γ.Κουσαθανά https://karvouna.wordpress.com/2017/09/02/papous_yoras/

Βρέχει στη διαδήλωση; Lorem ipsum το #Μνημόνιο4 για ένα αδιαφώτιστο έθνος (σχόλια-εικόνες-links) #mnimonio4

#mnimonio4  #ΝαιΣεΟλα

«Κλαίει ο ουρανός για το Μνημόνιο», άκουσα κάποιον να λέει χθες στο ραδιόφωνο, «κλαίει ο καιρός όπως στη σταύρωση του θεανθρώπου».

Τέτοιο βροχερό 3τριήμερο Μαΐου  στη ζωή μου δε θυμάμαι. Δε είναι  ανοιξιάτικη βροχή που μυρίζει πασχαλιά κι αγμουσκεύουν τα πάντα και προκαλούν κυκλοφοριακό χάος που προστίθεται στο άλλο, των απεργιών.

Πανώ και ώρες έξω στους δρόμους κάτω απ' τη βροχή με δύσκολη συγκοινωνία να πας και να ρθεις είναι σίγουρος τρόπος να κρατηθούν οι εύθραυστοι συνταξιουχοι μακριά από τις διαδηλώσεις κι αυτό γίνεται και με άλλες ευπαθείς ομάδες, αυτές που χτυπιούνται βαρύτερα από τα Μνημόνια, αυτές οι πιο αδικημένες που τόσα χρόνια με τη δουλειά και τις εισφορές τους κράτησαν τα ΙΚΑ και τα επικουρικά ταμεία ενεργά.

Δεν είμαι συνωμοσιολόγος ― αν και, ομολογώ, με διασκεδάζουν οι θεωρίες (όταν δεν είναι κατηγορίας Λιακόπουλου, δηλαδή για και από ηλιθίους)- αλλά δε γίνεται να μη σκεφθώ ότι σε μια τιμωρητική Πολιτική που στηρίχτηκε σε μια πολυετή προπαγάνδα βασισμένη στο σύμπλεγμα κατωτερότητας του φτωχού Βαλκάνιου και χρησιμοποίησε ξεδιάντροπα τα

 ―δεν είστε άξιοι εσείς οι αδιαφώτιστοι να είστε Ευρωπαίοι

―είστε ζητιάνοι που τα τρώτε στις γυναίκες και τα ποτά

―μπήκατε με απάτη στην Ευρώπη

―δεν ξέρετε από δουλειά κι από καθήκον μόνο από εκμετάλλευση

 δένει πολύ το να μη γίνουν διαδηλώσεις έξω από τη Βουλή όσο οι εντός ψηφίζουν κι υπογράφουν μια ακόμα καταδίκη που δε διάβασαν. Σιγά μη νοιάζονται οι Έλληνες για τη σύνταξη του παππού τους― αυτοί μόνο «μπανάκι και μπαλίτσα», άρα τιμώρησέ τους δίχως τύψη.

Το έχω αναλύσει πολύ τούτο το παιχνιδάκι και πια δεν ε΄χω όρεξη να τα ξαναλέω, γνωρίζετε όλοι για τι μιλάω, έχετε δει τα ίδια συνθήματα με τον άπλυτο Εβραίο της Ναζιστικής εποχής να απλώνει χέρι ίδια όπως ο σύγχρονος Έλληνας με τα σώβρακα (ιδού και link εάν σας διέφυγε), άρα θα γνωρίζετε πως μαζί με τη γενοκτονία και τον εξευτελισμό οι Εβραίοι κατηγορήθηκαν από τους Ναζί και επειδή δεν αντέδρασαν μόνο πήγαν πειθήνια στα στρατόπεδα σα πρόβατα επί σφαγήν.

Όπως εμείς, στο 4ο Μνημόνιο.

Τώρα που η κούραση μετά από 7ετή πόλεμο κατά της αξιορέπειάς μας, η φτώχεια, η απελπισία κι η ανημπόρια που θα μας κρατήσουν μέσα απόψε όλους μαζί, τους αδιάφορους και τους πρώην αγανακτισμένους που φάγαμε, τότε στην αρχή, τα χημικά του Σαμαρά και συνειδητοποιήσαμε ότι δεν έχουμε ελπίδα.  

Τα βλέπω ήδη τα σχόλια ότι είμαστε μόνο για το Survivor και ΠΣΟΦΟΣ και ΟΥΣΤ και πως δεν είχαμε διαφωτισμό βρε παιδί μου και σκέπτομαι ότι δουλεύει τέλεια η παλιά συνταγή προπαγάνδας- όπως στην τραγωδία  πριν σκοτώσεις πρέπει να ξεφτιλίσεις, και να μωράνει Κύριος πριν απολέσαι- ώστε να μη σου στενοχωρηθεί ο θεατής, γι αυτό λέω πως τούτη η βροχή παραείναι βολική που θα κρατήσει κόσμο σπίτι και, προκαλώντας κυκλοφοριακό λόγω απεργίας θα εκνευρίσει 'το κοινό'.

Σας φέρνω λίγα για την τεχνητή βροχή

για να χαμογελάσουμε καθώς τρέχει ο νους σε υποθέσεις

μα φέρνω κι άλλα που μας πονούν,
σχόλια, εικόνες, σύνοψη αλλά και
σύνδεσμο προς το πλήρες κείμενο (942 σελίδες) του Μνημονίου4.

Κατά μελέτες του Χάρβαρντ για τη σημαντική επιρροή των διαδηλώσεων στην πολιτική, οι έρευνες δείχνουν ότι όπου τύχει να βρέχει η προσέλευση του κόσμου είναι κατά με΄σο όρο 60% μικρότερη. 

'Don't rain on my parade' -μη βρέχεις στην παρέλασή μου, λέειη παλιά αγγλική έκφραση που σημαίνει αυτό που στα σύγχρονα ελληνικά  λέμε 'μου βάζεις πάγο' δηλαδή μου χαλάς το γλέντι. Και να που κυριολεκτικά ισχύει για τις διαδηλώσεις και μαζικές διαμαρτυρίες. [Φέρνω σε pdf: www.hks.harvard.edu/]

Με τον όρο τεχνητή βροχή χαρακτηρίζεται περισσότερο η μέθοδος δημιουργίας βροχόπτωσης μη φυσικής, δηλαδή μη εκδηλούμενης από μόνη της, παρά αυτό τούτο το αποτέλεσμα.

Η ανακάλυψη της αναγκαιότητας και χρησιμότητας των πυρήνων συμπύκνωσης (παγοκρυστάλλων, αλάτων κ.λπ.) καθώς και του προσδιορισμού του πάχους των νεφών, οδήγησε κατά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στην επινόηση μεθόδων τεχνητής βροχής. Για τέτοιους σκοπούς επιλέγονται συνήθως ευμεγέθη νέφη, που ψεκάζονται είτε από αεροπλάνο, που υπερίπταται αυτών, είτε με ειδικά επίγεια μηχανήματα τύπου πυροβόλων, είτε με εκτόξευση ειδικών πυραύλων από το έδαφος, εφοδιασμένα με κατάλληλους πυρήνες συμπύκνωσης π.χ. διοξείδιο του άνθρακα, ο λεγόμενος «ξηρός πάγος», ή δια μορίων ιωδιούχου αργύρου.
Αυτή η μέθοδος έχει αποδώσει ικανοποιητικά αποτελέσματα, μέχρι του σημείου να χρησιμοποιείται και σε εμπορική κλίμακα. Η αναστολή, πολλές φορές όμως, της μεθόδου αυτής, είναι το υψηλό κόστος σε σχέση προς τη ποσότητα της βροχής που προκαλείται.

Τι σας έλεγα; Να τα να τα:

Μνημόνιο 1 : 121 σελίδες
Μνημόνιο 2 : 511 σελίδες
Μνημόνιο 3 : 571 σελίδες
Μνημόνιο 4 : 941 σελ. 

Gerogriniaris‏   

Αν είχαν χιούμορ πάντως οι "θεσμοί" στο #mnimonio4 θα βάζανε κ ένα lorem ipsum να γίνει νόμος τ κράτους κ σιγά μην το έπαιρνε κανείς χαμπάρι

Sofia Lampiki

Κανονικά,σήμερα που ψηφίζεται το 4ομνημόνιο,πρέπει να συλληφθεί ο Σώρρας.

Μνημόνιο 4; Μεταφρασμένο απ' τ' αγγλικά στο... παρά πέντε.

Rgyratos‏ 

Υπότιτλους από που κατεβάζουμε;

the press project Τα βασικά σημεία:

• Η Ελλάδα συμφωνεί σε πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2021, ή το 2022. Ωστόσο οι χρονολογίες παραμένουν σε αγκύλες, κάτι που στη «γλώσσα» των μνημονίων σημαίνει ότι το ζήτημα δεν έχει κλείσει. Στο συγκεκριμένο ζήτημα είναι γνωστή η κόντρα ΔΝΤ – Γερμανίας, με το Ταμείο να ζητάει μείωση του στόχου των πλεονασμάτων και τη Γερμανία να επιμένει στη διατήρηση τους, ακόμα και για μία δεκαετία.
• Οι δανειστές αναγνωρίζουν το πλεόνασμα 4,2% το 2016 αλλά βρίσκουν «δημοσιονομικό κενό» 0,3% του ΑΕΠ το 2018
• Αν το ΔΝΤ κρίνει ότι η Ελλάδα δεν θα πιάσει τους στόχους του 2019, τότε η μείωση του αφορολογήτου θα εφαρμοστεί εκείνη τη χρονιά, αντί του 2020
• Τα «αντίμετρα» θα εφαρμοστούν μόνο αν η Ελλάδα ολοκληρώσει επιτυχώς την τελική αξιολόγηση του τρίτου μνημονίου και οι δανειστές κρίνουν ότι υπάρχει δημοσιονομικό κενό άνω του 3,5%
• Το ΔΝΤ θα απαιτήσει τη συμφωνία και της αντιπολίτευσης για τα μέτρα του 2020 (μείωση αφορολόγητου)
• H ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε να ολοκληρώσει την μελέτη για την αύξηση του κατώτερου συντελεστή του ΦΠΑ

Μνημόνιο 4: Αλλαγές της τελευταίας στιγμής για τους ένστολους

NewsBomb-Πριν από 21 ώρες

Με σημαντικές τροποποιήσεις, σε σημεία που έχουν προκαλέσει τις αντιδράσεις των συνδικαλιστών, θα φτάσει στην Βουλή το τελικό κείμενο του ...

Sofia Lampiki

Mια χαρά ήταν το πρόγραμμα του ΔΝΤ.

Στόχος ήταν να πέσει βίαια το ΑΕΠ της χώρας,να εξαυλωθούν μισθοί και συντάξεις,να φτωχύνει το πόπολο,να αυξηθούν κάθετα οι άνεργοι ώστε να πέσουν τα μεροκάματα,να ιδιωτικοποιηθεί όλος ο πλουτοπαραγωγικός ιστός της χώρας,να διαλυθεί ψυχολογικά ο λαός,να γίνουν όλοι δούλοι,να μετακομίσουν στον πρώτο ευρωπαικό κόσμο αυτοί που παράγουν πλούτο,οι επιστήμονες.

Κανένα λάθος δε βρίσκω.

Σχόλιο βλάκα:
A Bu Πάντως προκύπτει και ένα καλό από αυτή την υποθεση. Καταρρέει πλέον η 'καραμέλα' του ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς, το οποίο είχε γίνει προεκλογική παντιέρα του Τσίπρα....,

δηλαδή 'εντάξει καταστρεφόμαστε αλλά γιούπι κάψαμε τον Τσίπρα'. Ο θρίμαβος της μικροπολιτικής.

m C 10.000.000 Ελληνες ομηροι κι ερμαια του αριστερου παρακρατους με τις ευλογιες των πασοκονεοδημοκρατων!

Daphne Chronopoulou Διόρθωση: 8,5 τα εκατομμύρια πλέον.

2015

Αναμνήσεις (τα 2 που ακολουθούν)

Jo Di Graphics ‏‪Τελικά, ούτε οι ξένοι, ούτε η ΝΔ, ούτε κανένας άλλος θα ρίξει τον ‪#syriza.

Ο ίδιος ο ‪#syriza θα το κάνει με την ψήφιση του ‪#Mnimonio3

‪

Παρτάλι ‏Αντί να καταργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ με έναν νόμο τα μνημόνια, κατάργησαν οι Γερμανοί με ένα μνημόνιο τους νόμους του ΣΥΡΙΖΑ.

Το παίζω συχνά στο ραδιόφωνο. Μην το προσπεράσετε.

5 Iαν 2016 

Αρχίζει σήμερα η προβολή τους

Η τηλεοπτική καμπάνια της ΝΔ για το μνημόνιο 4 : protothema

__________Σύνδεσμοι
Μνημόνιο 4 : Το πλήρες κείμενο
https://www.scribd.com/embeds/347779117/content?start_page=1&view_mode=scroll&access_key=key-KxtTlOOh5x6nvow12wGG&show_recommendations=true

DO POLITICAL PROTESTS MATTER? EVIDENCE FROM THE TEA PARTY MOVEMENT∗ https://www.hks.harvard.edu/fs/dshoag/Documents/Political%20Protests%20--%20Evidence%20from%20the%20Tea%20Party.pdf

ΠΡΟΣΘΕΤΩ