Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ποίηση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ποίηση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2023

Χιονόνερο και ουράνιο τόξο σε εποχές που τα «τα αυγά είναι μικρά και ακριβά»


Δάφνη Χρονοπούλου Μύκονος

‘From bad lands where eggs are small and dear…’


 

Δεν είναι μόνο οι χώρες οι κακές, όπως λέει ο W.HAuden, όπου τα αυγά είναι μικρά και ακριβά, είναι κι οι εποχές, χειμώνες με σεισμούς και χιόνια και καταστροφές.

 

Κι όμως εμείς, μέσα στη θαλπωρή ζέστης και αγάπης

Βλέπουμε στις ειδήσεις πόνους μακρινούς, διαβάζουμε τους στίχους που αγαπάμε και το χιονόνερο στον κήπο μάς φέρνει στο νου το χθεσινό ουράνιο τόξο και θησαυρούς που έρχονται.

 

 

Χιονόνερο με μπουμπούκια αμυγδαλιάς στον κήπο μου. Στέκονται λευκά χιονάκια στα μαλλιά και στην εσάρπα. Στη Μύκονο. Μέσα η Suki με του Ώντεν την «Ασπίδα του Αχιλλέα».

Στην Αττική ο Παρθενώνας χιονισμένος [6/2/2023, φωτογραφία του Μουσείου της Ακρόπολης.].

Αλλά, όπως χθες, το ουράνιο τόξο δεν αργεί, θα δείξει θησαυρούς.


Suki and W.H. Auden



6/2/2023, φωτογραφία του Μουσείου της Ακρόπολης

Μύκονος


________________________________




Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2023

Jeff Beck #RIP

 Jeff Beck (1944-2023)


Jeff Beck



—Δεν ξέρω αν σ‘ ενδιαφέρει αλλά πέθανε ο Jeff Beck, είπα στον Κύριο Kastell.

— Και βέβαια με ενδιαφέρει, μου απάντησe, με μπλα μπλα μπλα ήταν αυτό κι έκανε εκείνο και πού και πότε πέθανε και από τι και πώς

«Στα χέρια», λένε, του Johnny Depp, τον οποίο είχε στηρίξει (όπως κι όλες οι γυναίκες που τον είχαν γνωρίσει βιβλικώς) από την αρχή της περιπέτειας του διαζυγίου του με τη συκοφάντισσα εκμεταλλεύτρια του #metoo , και με τον οποίο έκαναν τραγούδι και κονσέρτα  αμέσως μετά τη δικαίωσή του.

 

Για τον Jeff Beck αν ψάξετε στα κοινωνικά δίκτυα, πριν τους δημοσιογράφους και τις μουσικές ιστοσελίδες, πρώτοι-πρώτοι γράφουν οι μουσικοί γιατί εκτός από καλή καρδιά ήταν μουσικός των μουσικών, ροκάς για τους ροκάδες, ταλέντο δίχως ανταγωνισμούς που οι δικοί του με χαρά αναγνώριζαν. Κι εντός ωρών, πριν βγουν τα αφιερώματα, όταν μιλά μόνο η καρδιά, βλέπω τα ονόματα τα πιο γνωστά ίσως στο πλατύ κοινό, να υμνούν και να θρηνούν.

 

 

‘Εφυγε, ένας από τη μπάντα των αδελφών μου λέει ο Ronnie Wood

Ήταν Punk Rock πριν το Punk Rock, τουϊτάρουν οι U2

Από τους καλύτερους κιθαρίστες της Βρετανίας, υμνεί ακόμα κι ο φειδωλός Paul McCartney που, χαρακτηριστικά Βρετανός κι αυτός,  το χιούμορ του επαινεί.

Κι ο Sir, πλέον, Ronnie Wood, αναπολεί που χάρη στο Jeff Beck βρέθηκαν με το Ronnie Wood στην Αμερική στα 60’s «και πίσω» λέει, «δεν ξανακοιτάξαμε» αναγνωρίζοντας πως παίρνοντάς τους στο « Jeff Beck Group» τους άνοιξε την τύχη.

16χρονο παιδί ήταν ο Alice Cooper όταν με τους Spiders άνοιξε συναυλία του, κι ένιωσε λέει τον καλύτερο κιθαρίστα που είχε ακούσει―ως τότε αλλά και ως σήμερα.

Και ο Cat Stevens, μεταφέρει λόγια του Paul Samwell-Smith (Yardbird) για την ιδιοφυΐα του που με ένα σόλο του το Shapes of Things άλλαξε, λέει, για πάντα την κιθάρα.

«Ένας από τους ήρωές μου» και «τέλος εποχής» γράφει ο Billy Joel και ο MickJagger νοσταλγεί ανεβάζοντας κοινή στιγμή τους στη σκηνή ενώ η Patti Smith, όπως το συνηθίζει, του έγραψε ένα ποίημα, όπως κάνουν κι άλλοι με στίχους, μουσική, αναμνήσεις και φωτογραφίες. 

 


Λίγα σάς μεταφέρω, μια γεύση όσων γράφονται και λέγονται εκ των έσω για τον κιθαρίστα των κιθαριστών, το αγνό παιδί του Rock, που άνοιξε δρόμους και στα σόλα αλλά και για τις ζωές των άλλων.

 

 #Rip Jeff Beck

αιωνία η μνήμη του

και μακάριοι όσοι από εμάς θα αξιωθούμε τέτοιους επικήδειους, με εκτίμηση ειλικρινή κι αυθόρμητη από τους ίδιους, ίσους κι όμοιούς μας.

Jeff Beck #rip

 

* Και μόνο ένας από τους παλιούς είδα να λείπει (τώρα ακόμα, πριν τον καθοδηγήσουν μάνατζερ, συμβία ή θαυμαστές) και, όχι, εδώ δε θα τον αναφέρω αν και, εμείς που έτυχε να τον γνωρίσουμε από κοντά, αναμενόμενο το έχουμε να είναι ο μόνος που καλό δεν πρόκειται να πει για άλλο κιθαρίστα. 

Δε θα αναφέρω το όνομά του εδώ όμως- ας κάτσουν οι πικρόχολοι με τις ρυτίδες και τις διαφημίσεις του ουίσκι που δεν πίνουν και ας χαρούμε τη γεύση απ’ τα πολλά:
















Billy Joel @billyjoel

I just heard the sad news that the great virtuoso guitarist, Jeff Beck, has died. He was one of my heroes. I was fortunate to meet him recently and I’m very grateful now that I was able to tell him how much I admired his musical skill. This is the end of an era. R.I.P 



Ronnie Wood @ronniewood

Now Jeff has gone, I feel like one of my band of brothers has left this world, and I’m going to dearly miss him. I’m sending much sympathy to Sandra, his family, and all who loved him. I want to thank him for all our early days together in Jeff Beck Group, conquering America.

 


U2 @U2

Jeff Beck was punk rock before punk existed and one of the most inventive guitar players of all time. He set a very high bar for all of us who followed. His legend will live on. The Edge.

 

mickjagger

With the death of Jeff Beck we have lost a wonderful man and one of the greatest guitar players in the world. We will all miss him so much.

https://www.instagram.com/p/CnSu5wrhWTC/



Paul McCartney @PaulMcCartney

I was so saddened to hear that Jeff Beck had died. Jeff Beck was a lovely man with a wicked sense of humour who played some of the best guitar music ever to come out of Great Britain.


 

Alice Cooper @alicecooper

When I was 16 years old, The Spiders, who became the original Alice Cooper band, opened for the Yardbirds.  That night I experienced the greatest guitar player I had ever heard.  Half a century later Jeff Beck is still the greatest guitarist, PERIOD….



Yusuf / Cat Stevens  @YusufCatStevens

A tribute to Jeff Beck from my friend and former Yardbird, Paul Samwell-Smith: "What a genius. We wrote Shapes of Things together and Jeff had a blank 16 bars for a solo. He not only played an extraordinary solo, but changed the nature of guitar playing ever after." 


 


 


Jeff Beck # rip




Βιογραφικά

http://www.jeffbeck.com/bio/


Jeff Beck has never been shy about speaking his mind through his music. For more than 50 years, the Grammy-winning guitarist has expanded rock’s sonic vocabulary with an inventive style of playing that defies categorization. 

With LOUD HAILER, Beck’s first new album in six years, the Rock and Roll Hall of Famer shifts gears once again for an album packed with topical lyrics that touch upon his concerns about the future. Loud hailer — another name for a megaphone — is the perfect symbol for the 11 tracks.

“I really wanted to make a statement about some of the nasty things I see going on in the world — greed, lies, injustice — and I loved the idea of being at a rally and using this loud device to shout my point of view.”

To help him write LOUD HAILER, Beck enlisted two young women — guitarist Carmen Vandenberg and singer Rosie Bones.  It was a chance meeting with Vandenberg last year at a birthday party for Queen drummer Roger Taylor that eventually led to the trio’s collaboration.

“She invited me to one of their shows, and I was blown away,” the guitarist recalls. “When we got together in January, I explained the subject matter I had in mind, we sat down by the fire with a crate of Prosecco and got right to it. The songs came together very quickly; five in three days.”

Beck recorded most of LOUD HAILER at home and produced it with Filippo Cimatti, who also works with Bones. In addition to the core trio, the album also features drummer Davide Sollazzi and bassist Giovanni Pallotti, who were both recruited by Cimatti. 

The album’s roots, Beck explains, reach back to September 11, 2001. In particular, the plight of the “Jersey Girls,” four women who lost their husbands in the attacks and were instrumental in the creation of the 9/11 Commission.

“These women wanted answers, but were given none, which I found shocking and appalling,” the guitarist says. “I told Rosie about their fight to find the truth and she came up with ‘Ballad Of The Jersey Wives.’ That creative process repeated itself for most of the songs on the album. All credit to Rosie — she was able to bring these different ideas to life.”   

Beck says he enjoyed his new role as lyrical director. “You can set the mood with an instrumental, but you can’t really tell a story. That’s not what you would expect to hear from someone who once remarked, ‘Good riddance to singers.’ But the truth is, I play better when I play off the lyrics in a song.”

A sense of outrage comes through loud and clear on the first single, “Live In The Dark,” as well as “Right Now,” which targets superficiality in pop culture. Beck adds: “I think Rosie says it all with the line, ‘Famously famous for nothing at all.’ Unfortunately, that’s where we are today.”

Anger may be the over-arching theme, but one of the album’s biggest strengths is its musical ebb and flow. Beck says: “It’s a careful balance of extremes that define the album: dark and light, heavy and tender.”

The mix ranges from the ethereal instrumental “Edna” and the country-tinged “Shrine,” to the greasy funk of “O.I.L.,” which includes a wicked slide solo played on a oil can guitar; a gift from ZZ Top guitarist Billy Gibbons. But there are also several ballads, “Shame” (inspired by 1950s doo-wop) and “Scared For The Children,” in which Beck pays tribute to Jimi Hendrix with a moving solo. The guitarist adds: “I can’t help it; Jimi is forever in my blood.”

In many ways, Beck says LOUD HAILER is his most honest album. “Lyrically, I set the mood and subject matter. And musically, I used fewer electronic gadgets than ever before. It’s mostly just me playing through a Marshall head or a Fender Champ. What you hear on the album is what you’ll hear live in concert.”

This summer, Beck will co-headline a U.S. tour with one of his heroes, the legendary Chicago bluesman Buddy Guy. The joint tour begins in July — just a few days after the album’s released — and continues for most of the summer.

On August 10, Beck will make his Hollywood Bowl debut for a very special, career-spanning concert that celebrate 50 years of ‘dynamic music making.’ “Many years ago, a girlfriend took me there as a tourist. I remember standing on that stage and thinking, ‘One day I’ll play here.’ But I never got the chance until now.”

In addition to recording LOUD HAILER, Beck also wrote, BECK01 (Genesis Publications, jeffbeckbook.com). This signed, limited edition book explores Beck’s passions for hot rods and rock ’n’ roll. Hand-bound in leather and aluminum, the book features more than 400 rare and unpublished photos. Narrated by Beck, BECK01 is the definitive visual and historical record for this dynamic musician.

The trailblazing guitarist has been inducted into the Rock & Roll Hall of Fame twice. He entered as a member of the Yardbirds in 1992 and as a solo artist in 2009. Beck has earned a total of eight Grammy Awards — including one for his previous album Emotion and Commotion — and has recorded with everyone from Stevie Wonder and Buddy Guy to Tina Turner and Mick Jagger. He is widely regarded by his peers and fans as one of the greatest guitarists of all time thanks to his ability to make the impossible sound effortless.



http://www.jeffbeck.com/

#JeffBeck


Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2023

Ανατολή σελήνης

 

Ανατολή σελήνης


«Άσπρο του κρίνου
της πανσελήνου
αυτό το φως.

Η σελήνη πώς
ανοίγει δρόμο
στο μαύρο τρόμο.... »

Ανατολή σελήνης στο παραθυράκι. Στα μέσα του χειμώνα υψώνεται ανατολικά, πίσω από τα βράχια κι η Πόρτα Της Ληνώς στο πλάι της. 

Από την «Πόρτα της Ληνώς» μου η «Πανσέληνος».

«...Θολά τ' αστέρια
σαν καλοκαίρια
που πέρασαν.

Και φέρνει θλίψη
που θα μας λείψει
ό,τι έφυγε.

Χαρές και πόνοι
και τώρα μόνοι
θυμόμαστε.»

Πανσέληνος_ Δάφνη Χρονοπούλου


__________________________________________________________
Το εκκλησάκι, λάδι σε ξύλο ζωγραφισμένο από τον κ Kastell.
Ο νάρκισσος στο βάζο από τον κήπο μου- βολβοί, άλλοι άγριοι μυκονιάτικοι και άλλοι από καλλιεργημένους, φυτεμένοι από εμένα― είναι γνωστό ότι η Κηπουρική είναι η τέχνη που δίνει χαρές στους των εικαστικά ατάλαντους.


Άλμπουμ με σελίδες από ΤαΒιβλίαΜου:
Επίσης αποσπάσματα εκδοθέντων στο The Kastellakia Records το «άλλο μου» blog με ετικέτα αρχικά κάθε βιβλίου: https://kastellakia.blogspot.com



Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2022

Σύγχρονοι Φάουστ ―Αλίμονο στους νέους!

 

Modern Faust

 

Το αιώνιο δίλημμα του Φάουστ  με το Twitter στο ρόλο του Μεφιστοφελή. 

Την ψυχή μας ή το χρήμα; Ήθος και Νιάτα ή πλούτη αμύθητα;

 

Ο Φάουστ υπήρξε πραγματικά, λένε οι θρύλοι κι  ιστορία του είχε ήδη κυκλοφορήσει πριν να γράψει ο Μάρλοου την «Τραγική Ιστορία του Δρα Φάουστους» το 1589, να μεταφραστεί που δεν ξεχάστηκε μα κυκλοφορούσε σε εκδοχές και μεταφράσεις ώσπου να πάθει ο Γκαίτε  20ετή εμμονή  ώσπου να κυκλοφορήσει σε τελική μορφή το αριστούργημα και πιο πολυδιαβασμένο έργο της γερμανικής Λογοτεχνίας που ενέπνευσε και μια πάρα πολύ καλή ελληνική ταινία με το Χόρν «Αλλοίμονο στους νέους».

 

Μεγάλο και πανανθρώπινο το δίλημμα. που απόψε δεν είχε θεούς, διαβόλους, καταγώγια και σκυλιά αλλά δυό χάπια-  το κόκκινο της νιότης και το μπλε του πλούτου. ΚΙ είναι άραγε κανείς μας που δε μπαίνει στο παιχνίδι να αναλογιστεί ποιο χάπι θα έπαιρνε; 

 

Κόκκινο και γυρνά ο χρόνος 

κι έχεις τη δυνατότητα να διορθώσεις τα λάθη σου

ή

Μπλε που σου δίνει €10 εκατομμύρια;

 

Λίγο μικρό μου φάνηκε το ποσό μα υποκειμενικά είναι αυτά γι’ αυτό κι οι απαντήσεις έχουν ενδιαφέρον αν και οι πιο πολλές είναι αναμενόμενες και βαρετές όσο και κάποιοι τύποι ανθρώπων. Ηθικολόγοι δίχως ίχνος χιούμορ απ’ τη μιά, κάτι αυστηροί που σχολιάζουν επιθετικά κάτω  από όσους προτιμούν το χρήμα· από την άλλη κάτι Φάουστ και πραγματιστές οι «πλούτη, μόνο πλούτη κι όλα μου διορθώνονται»· πολλοί σχολαστικοί που σπεύδουν να επαναλάβουν ως σοφία το «τα λάθη μου με έχουν κάνει αυτό που είμαι τώρα»· αλλά και οι, χειρότεροι όλων κατ΄εμέ, οι  υποκριτές που μάς δηλώνουν ότι ναι, τα πλούτη θα έπαιρναν αλλά όχι εγωιστικά αλλά για να βοηθήσουν άλλους όπως  π.χ. (για να μην τολμήσουμε να κρίνουμε)  το να βοηθήσουν το παιδί τους.

Κι εγώ; Εάν αναρρωτιέστε― διότι όχι, δε θα βγάλω τη (διαβολική) ουρά μου απ' έξω― ιδού:


Δαφνη Χρονοπουλου/ Daphne Chronopoulou

Μα το Κόκκινο. Αφού μαζί με νιάτα και αλάθητο θα είχα και δικαίωμα να διόρθωνα και το λάθος του να αρνηθώ τα €10 εκ. 

Τι; Όχι; Υπάρχει άλλη σωστή απάντηση;

 

Σας μεταφέρω λοιπόν λίγα, για όσο, το ξέρω, σκέπτεστε ποιο χάπι θα επιλέγατε αν ήσασταν ο Δρ και ήμουν μια μοντέρνα Mme Μεφιστοφελής,

και συνοδεύω με τι λινκ για εσάς που επιθυμείτε να εντρυφήσετε,

αλλά και με δωράκι το οποίο μόλις έλαβα― κύριο θιγμένο πολύ επιθετικό που αμύνεται μετά από σχόλιό μου. Παρότι συμμορφώνεται και κάνει αυτό που του ζητώ. Διότι, είπαμε, απ'  όλα έχει τούτος ο μπαξές.



Δημήτρης Βουζουναράς

Αν διόρθωνα τα λάθη μου, δεν θα είχα Τουίτερ, οπότε δεν θα έβλεπα το τουί με τα 10εκ.


X>>>XX

Τα λάθη που κάνουμε είναι εμπειρίες ζωής και μας κάνουν πιο σοφους και πιο προσεκτικούς.Μαθαινουμε την ζωή μέσα από τα λάθη μας.


Θέμης Σκέτος

Το κόκκινο και ας ήμουν αλάνθαστος, κάτι θα χρειάζεται βελτίωση.


 Αναρχική γαλοπούλα

Κόκκινο δαγκωτό. Και απορώ πραγματικά με την εμμονή ορισμένων με τα λάθη του παρελθόντος, πραγματικά είναι τόσο περήφανοι γι'αυτά ή είναι τόσο ικανοποιημένοι από τα αποτελέσματά τους κι απ'το που βρίσκονται οι ίδιοι σήμερα;


 Αναρχική γαλοπούλα

Με άλλα λόγια "δεν με νοιάζει να παραμένω μαλάκας, μου αρκεί που θα είμαι πλούσιος"


Thanos Haros

Δεν ήξερα ότι βγαίνουν σε χάπια, έχω μείνει πίσω. Εν πάση περίπτωση διαλέγω κόκκινο γιατί και τα λάθη θα διόρθωνα και τα μυριάκια μπορούσα να έχω (ας μην είναι δέκα) και το σημαντικότερο από όλα θα ήμουν πάλι νέος.


          dpap

Νομιζω οτι η ηλικια του καθενος καθοριζει την απαντηση.

xenia

Ε ναι! Άμα είσαι είκοσι σε ποιο παρελθόν να επιστρέψεις και τί λάθη να διορθώσεις. Για την ηλικία μου πάντως το κόκκινο είναι μια χαρά


                      Μαρίνα

Μπλε!! Τα λάθη μου με έκαναν άνθρωπο. Με δέκα μύρια θα βοηθηθώ και θα βοηθήσω να βρουν ελπίδα πολλοί!...






Το επόμενο παραθέτω για το διάλογο που ακολούθησε με τη Fifi  λόγω της απορίας μου για το ότι έσβησε το δικό της ευγενικό σχόλιο.
Πολλά τα νεύρα όμως για ένα «μπλε φέρετρο»:













Νύχτα παρεξηγήσεων;
 «Κανείς δεν παρεξηγήθηκε» μου εξηγεί επιθετικά η Fifi
όταν απόρησα τι έγινε το ενδιάμεσο σχόλιο της

(κόκκινη μολυβιά η απορία μου). 

Πολλά τα νεύρα όσων έπεφταν πάνω μου. 

Για ένα «μπλε φέρετρο» είχε σβήσει το (ευγενικό) σχόλιό της κι ύστερα απάντησε σα να είχα αναφερθεί σ' εκείνη όταν έγραψα ότι δεν περίμενα «ΟΤΙ» θα θιγόταν:


 Κανεις δε παρεξηγήθηκε, τι εξυπνάδα, κι αυτη! Αν προσεχες καλυτερα, θα έβλεπες....






Καλά που οι Τουϊτεράδες δεν έχουν όπλα κάτι τέτοιες νύχτες, πάντως. Με τέτοια νεύρα θα με σκότωναν για ένα κόμμα ― στίξεως, όχι πολιτικό― και θα έγραφαν επάξια στον τάφο μου:
 #grammar_nazi




ΣκηνοθεσίαΑλέκος Σακελλάριος
ΠαραγωγήΝίκος Αξαρλής
Αλέκος Παπαγεωργίου
Αλέκος Σακελλάριος
Κλέαρχος Κονιτσιώτης
ΣενάριοΑλέκος Σακελλάριος
Χρήστος Γιαννακόπουλος
ΠρωταγωνιστέςΔημήτρης Χορν
Σπύρος Μουσούρης
Μάρω Κοντού
Σμάρω Στεφανίδου
ΜουσικήΜάνος Χατζιδάκις
ΤραγούδιΣτίχοι:
Αλέκος Σακελλάριος
Ερμηνεία:
Δημήτρης Χορν, Μάρω Κοντού
ΦωτογραφίαΝτίνος Κατσουρίδης
ΜοντάζΝτίνος Κατσουρίδης
ΣκηνογραφίαΜάριος Αγγελόπουλος
Πρώτη προβολή30 Οκτωβρίου 1961




  • Ο Δημήτρης Χορν κέρδισε το βραβείο Α’ ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1961 για το ρόλο του ως Ανδρέας[2].
  • Την μουσική επένδυση της ταινίας ανέλαβε ο Μάνος Χατζιδάκις. Το σάουντρακ της ταινίας περιλαμβάνει τα τραγούδια «Ας είν' καλά το γινάτι σου», που ερμηνεύει ο Δημήτρης Χορν και «Πες μου μια λέξη», που ερμηνεύουν ο Χορν και η Μάρω Κοντού, σε στίχους Αλέκου Σακελλάριου.
  • Για τον ρόλο του Ανδρέα προοριζόταν εξαρχής ο Δημήτρης Χορν, που είχε ενσαρκώσει τον ρόλο και στο ομώνυμο θεατρικό, αλλά ο Φιλοποίμην Φίνος που επρόκειτο να χρηματοδοτήσει την κινηματογραφική μεταφορά του έργου είχε αντιρρήσεις για τον "αντιεμπορικό" Χορν και θέλησε να προτείνει τον ρόλο στον Ντίνο Ηλιόπουλο. Όταν εκείνος τον απέρριψε, ο Σακελλάριος συνεργάστηκε με άλλη ομάδα παραγωγής (βλ. εισαγωγή), δίνοντας τον ρόλο στον Χορν[3].
  • Η προσπάθεια των μακιγιέρ να μετατρέψουν τον Χορν σε γέρο δεν έφερε ικανοποιητικό αποτέλεσμα, οπότε αποφασίστηκε να κληθεί ένας φημισμένος makeup artist του κινηματογράφου από την Αγγλία, ο Ντικ Μπόνορ-Μόρις (1911–1964). Μάλιστα ο τελευταίος είχε αμοιβή ισάξια του Χορν και όταν το έμαθε, είπε: "Με τόσα λεφτά που πήρε αυτός για να με γεράσει, δεν τα δίναμε καλύτερα σ' έναν πλαστικό να με κάνει 20 χρόνια νεότερο;"
  • Η ταινία πρωτοπροβλήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1961, έκοψε στην Α’ προβολή 37.302 εισιτήρια και ήρθε 16η μεταξύ 68 ταινιών της χρονιάς.
  • Τα δικαιώματα της ταινίας ανήκουν σήμερα στον κινηματογραφικό οργανισμό Καραγιάννης-Καρατζόπουλος, που ψηφιοποίησε και επανεξέδωσε το 2018 την ταινία.
  • Ξένοι τίτλοι: Woe to the young, What a pity for the young, Alas for youth (αγγλικά).


       Φέρνω λίγα, από τα πολλά ενδιαφέροντα, για τον 'Ελληνα Φάουστ που σήμερα απολαμβάνουμε κι εμείς που π.χ. δε θα βλέπαμε ούτε για πλάκα τον «Κατήφορο» που το 1961 προτιμήθηκε από το ελληνικό κοινό:




______________________