Χθες, με την ανακοίνωση της απόφασης Ενοχής των Νεοναζιστών δολοφόνων ανέβασα στα κοινωνικά Δίκτυα κάποιες εικόνες για να εκφράσω την ικανοποίησή μου. Ανέβασα φωτογραφία γονιών των δολοφονημένων Φύσσα και Λουκμάν, ανέβασα video από τη συγκέντρωση και, συλλέγοντας για το blog μου εικόνες από την παγκόσμια εκδήλωση συμπαράστασης στη μάχη της Ελλάδας κατά των νεοναζιστών, όπως συνηθίζω σα μια γεύση όσων ακολουθούν, ανέβασα τη σατιρική εικόνα πανώ στον Κορυδαλλό στο οποίο το ‘δεν είναι αθώοι’ που κυκλοφορήσαμε όλοι μας είχε αλλαχθεί σε ‘ΚΑΛΩΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ’. Καθώς από τη μια νιώσαμε όλοι ανακούφιση όταν ακούσαμε την ενοχή κι από την άλλη περιμένουμε και συζητάμε τις ποινές, μου φάνηκε πως μετά από πεντέμισι χρόνια δακρύων και σχεδόν δεκαετία βίας, τραμπουκισμού και φόβου, ταίριαζε στο πνεύμα της ημέρας να ανασάνουμε με κάτι πιο ελαφρύ και επιτέλους για μια στιγμή να διασκεδάσουμε.
Δυστυχώς, οι πάνω από 100 κοινοποιήσεις από εμένα κι ακόμα περισσότερες στο διαδίκτυο ενόχλησαν, η εικόνα καταγγέλθηκε και το FB την κατέβασε. Αυτό με έφερε σε δύσκολη θέση διότι προσέχω πολύ να μην παραπληροφορώ και συχνά (όπως και τις 23 ώρες από την ανάρτηση) επιστρέφω για να εξηγώ- όπως έκανα και χθες που, ακόμα και σε σχόλια αγνώστων μου κάτω από κοινοποίηση, όπου έβλεπα να αναρωτιούνται αν ήταν ‘αληθινή’ έδινα εξηγήσεις υπενθυμίζοντας ότι την «αληθινή» την έχω (2 μάλιστα) στον εξής σύνδεσμο που από την αρχή είχα δώσει ως λεζάντα στην εικόνα.
Όταν ήρθε η καταγγελία απάντησα στο Facebook, εξήγησα. Μου έφερε ως επιχείρημα το blog ‘Ελληνικά Hoaxes’ που ερεύνησε εκτενώς το δυσκολότατο αυτό θέμα προσθέτοντας (όπως είχα κάνει κι εγώ) την ίδια πρώτη και τη δεύτερη εικόνα από τη Φυλακή και με μια ματιά σε λίγα λεπτά αποφάνθηκε ότι «η εν λόγω φωτογραφία είναι σατιρική». Καλά έκανε (εύκολο αρθράκι, δίχως κόπο σε μια ιστοσελίδα που έχει κάνει και έρευνες σοβαρότερες και χρήσιμες) αλλά αυτο τι σχέση έχει με όλους εμάς που είχαμε τη φαντασία να γελάσουμε δίχως να θέλουμε ντανταδες να μας εξηγούν πότε και πού επιτρέπεται το γέλιο.
Έχω συνηθίσει να λαβαίνω βρισιές κι επιθέσεις, έχει τύχει να καταγγελθεί ως άσεμνη ανάρτησή μου αλλά ποτέ 11 χρόνια που έχω το blog μου δεν έχω ξανακατηγορηθεί για Παραπλάνηση. Η καταγγελία αυτή με στενοχώρησε πολύ.
Αν δεν είδατε το σύνδεσμο που συνόδευε την εικόνα κι αισθάνεστε ότι σας παραπλάνησα σας ζητώ συγγνώμη, mea culpa, κι υπόσχομαι να προσέχω στο μέλλον. Όμως αν δεν ‘το πιάσατε’, ή αν θίγεστε από το χιούμορ, τότε κάτι πιο σοβαρό συμβαίνει
διότι
πότε η Σάτιρα είναι Παραπληροφόρηση;
Δύσκολο;
Δε νομίζω.
Πρώτον όταν η σάτιρα παρουσιαστεί ως είδηση κι όχι ως κάτι αστείο ή διασκεδαστικό και δεύτερον όταν λείπει μια ένδειξη- π.χ. η υπογραφή ενός γνωστού κωμικογράφου ή η εικόνα εκείνου το οποίο σατιρίστηκε.
Στο blog και αυτή τη φορά συνοδεύω και στηρίζω με εικόνες όσα είπα (π.χ. ως δείγμα από Fb σε σχόλια κοινοποίησης χθες (προ καταγγελίας και προ «έρευνας» του 'Ελληνικά Hoaxes' δίνω likes και εξηγώ λεπτομερώς πως είναι 'super τρολιά' )
H εικόνα
______________________________________________
FB https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10220497424120121&set=a.1055021170271&type=3&theater
Το άρθρο στο blog
https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2020/10/blog-post_7.html#axzz6aCUy4Od6
