Για τα γενέθλιά μου ανακοινώνω

http://www.youtube.com/watch?v=it527O9UlB8

Θα μου άξιζε κάτι τέτοιο, το γνωρίζω, όμως μια κι είμαι ο παλιότερος κι αυστηρότερος εχθρός του εαυτού μου επιθυμώ να σας ανακοινώσω ότι για τα γενέθλιά μου:

Η οικογένεια θα δεχθεί ευχές και άνθη μα οι κατάρες κι οι επικρίσεις παρακαλεί να σταλούν στο κοινωφελές ίδρυμα της επιλογής σας.

_____________________________________________

Το τραγούδι το τραγουδούσε η Loretta Young μα λόγω copyright ανεβοκατεβαίνει στο youtube. Εδώ λοιπόν από live  των Blue Moon Cowgirls που δεν έχουν τέτοια προβλήματα μα έχουν κέφι και όρεξη.

Υιοθέτησα ένα γείτονα― και 7 με 9 ξέρετε πού θα είμαι

― Δάφνη σήμερα σου έχουμε δώρο, μου είπαν στην περασμένη βάρδια μου τα παιδιά που δουλεύουν στην αποθήκη της Ανακύκλωσης.

Νόμιζα πως θα ήταν βιβλία (που παρεμπιπτόντως θα το ξαναπώ: τα ξεχωρίζω και σας περιμένουν όποτε έρθετε, δωράκι από μας για σας). Δεν ήταν βιβλία και τον κοίταξα με παράπονο, υπέθεσα πως με πείραζε γιατί συχνά όταν διαχωρίζω απελπίζομαι αν κάποιος που δεν ήξερε έχει κλείσει σε σακούλα κάτι βρώμικο (γι αυτό το θέμα θα σας πω πιο πολλά πιο κάτω).

Αλλά δεν ήταν φάρσα το δώρο, είχε κρυφτεί. Κι όταν εμφανίστηκε, κόκκινο ριγέ και χνουδωτό, σκίρτησε η καρδιά μου από χαρά. Τους είχα σκάσει τόσο καιρό με το όνειρό μου, επαναλαμβάνοντας πως μας είναι απολύτως απαραίτητο κι είναι ντροπή να έχει στους δρόμους αδέσποτα κι εμείς, τόσοι άνθρωποι, να μη μπορούμε να στεγάσουμε μπλα μπλα και μπλά και με καταλάβατε: Αποκτήσαμε Γατάκι. Το οποίο είχε φάει ήδη σολομό, κοιμάται μέσα τα βράδια και αλητεύει ανάμεσα στους κάδους όλη την ημέρα.

Τώρα το νέο μου όνειρο είναι να φυτέψουμε ένα δενδράκι έξω από την πόρτα. Δεν ξέρω ακόμα τι μα αδειάζω συχνά τα νερά που τυχαίνει  τα μαγαζιά να μας τα στέλνουν μισογεμάτα και κάθε φορά λυπάμαι που δεν έχουμε κάτι να μεγαλώνει απ΄αυτά σαν την ιδέα μας.

Είμαστε χρήσιμοι οι εθελοντές διότι βοηθάμε (όσοι θέλουμε) στο ξεχώρισμα ανακυκλώσιμων όποτε κάποιος βιαστικός τα φέρνει αδιαχώριστα αλλά και επειδή υποδεχόμαστε κι εξηγούμε τι μαζεύουμε και πώς σε όσους θέλουν να συμμετέχουν αλλά δε γνωρίζουν πώς να το κάνουν. Είναι πολύ βολικό φτάνοντας να βρουν κάποιο γνωστό τους πρόθυμο να εξηγήσει.

Γι αυτό αποφάσισα ότι αν ακόμα δεν έχετε έρθει είναι χρήσιμο να σας πω τι μαζεύουμε διαχωρισμένα κατά κατηγορίες. Σας περιγράφω τα καλάθια-κάδους μας:

―μαλακά πλαστικά (μπουκάλια νερού/ αναψυκτικών)

―σκληρά πλαστικά

―σακούλες πλαστικές

―εφημερίδες

―περιοδικά

―χαρτί λευκό (π.χ. φωτοτυπίες, αποδείξεις, επιστολές)

―χαρτί γυαλιστερό, χαρτόνι, χάρτινες σακούλες

―αλουμίνιο (π.χ. 'κουτάκια' μπύρας, αναψυκτικών)

―σίδερο (π.χ. κονσέρβες)

Τα δυό τελευταία με διασκεδάζει να τα ξεχωρίζω πλησιάζοντάς τα στο μαγνήτη στον οποίο κολλά το σίδερο (καπάκια μπύρας κ.λ.).

Το άλλο που με διασκεδάζει είναι η μεγάλη ζυγαριά κι αν έρθετε στη βάρδια μου δε θα μου γλιτώσετε, θα σας ζυγίσω.

Αυτό που δε με διασκεδάζει όμως είναι η μυρωδιά όταν κάποιος έχει ξεχάσει να ξεπλύνει το μπουκάλι με γάλα και  το ξέχασε να σαπίζει στη σακούλα ώσπου να μας το φέρει. Ή το μπουκάλι του λαδιού που στάζει ή ό,τι σαπίζει και λερώνει τα υπόλοιπα. Τα ανακυκλώσιμα συμπιέζονται, γίνονται δέματα και αποστέλλονται αλλά πρέπει να είναι καθαρά. Γι αυτό συστήνω, αν δεν έχετε μαγαζί, να επιλέξετε τι καταναλώνετε πολύ και να μαζεύετε κυρίως αυτό. Π.χ. νερά που όλοι εδώ πίνουμε εμφιαλωμένα, ή περιοδικά ή ό,τι.

Επίσης, μια και δεν ανακυκλώνουμε το τέτραπακ όλοι εμείς πια μάθαμε να το αποφεύγουμε όπως αποφεύγουμε και τις πολλές σακούλες όταν ψωνίζουμε.

Όπως κάθε Δευτέρα σε λίγες ώρες, θα πάω στη βάρδια μου. Αν έχετε όρεξη είστε ευπρόσδεκτοι να προσφέρετε, εκτός των ανακυκλώσιμών σας και λίγο χρόνο. Ζητάμε εθελοντές.

Το άλλο που ζητάμε είναι υιοθεσίες. Όχι γατιών μόνο αλλά γειτόνων. Απόψε πηγαίνοντας με τα δικά μου θα περάσω από ένα φίλο που έχει μηχανή και θα τον ταλαιπωρούσε να κουβαλάει. Δεν είμαι η μόνη, το 'Υιοθέτησε Ένα Γείτονα' είναι ένας ακόμα τρόπος να καθαρίσουμε τον τόπο που ζούμε και να συμβάλουμε καθένας όσο κι όπως μπορεί.

Ακολουθήστε μας

και για απορίες και ξενάγηση

σήμερα  7-9 μ.μ. θα είμαι εγώ εκεί

και σας περιμένω.

________________________________________________________________

Στη φωτογραφία

 Προσοχή: στη σακούλα άχρηστα είναι το τέτραπακ που δεν το μαζεύουμε και το κλειστό μπουκάλι από γάλα που  θα έχει σαπίσει και θα μυρίζει. Ενώ στον κάδο πλάι οι κονσέρβες που μας έφεραν ξεπλυμένες.

Πιο πολλά στο blog μας: moikonos

Όμορφος τόπος ηθικός; Αδιάφορα χτισμένος

Μου έλεγε ένας φίλος πως στο Λος Άντζελες κοιτάζοντας αν έχει κολώνες με ορατά καλώδια καταλαβαίνεις αν βρίσκεσαι σε ασφαλή γειτονιά ή επικίνδυνη περιοχή. Όπου τα καλώδια του ηλεκτρικού είναι εμφανή κι από τα παράθυρα κρέμονται κλιματιστικά και δορυφορικές κεραίες είναι φθηνά τα ακίνητα, αφρόντιστα τα πάρκα κι η αστυνομία απούσα.

Το σκέπτομαι συχνά όταν περπατώ στην Ελλάδα με ξένους φίλους και, αργά ή γρήγορα τα τελευταία χρόνια η συζήτηση πάει σε συμβουλές για τα οικονομικά και την αντιαισθητική άναρχη 'ανάπτηξη' της χώρας λες κι είμαι παντοδύναμη πολιτικός και μόνο η συμβουλή ενός πιο πολιτισμένου μού έλειπε για να σωθούμε από τη μιζέρια και την ασχήμια. Με νευριάζει η στάση αυτή, με απελπίζει να απαιτείται να απολογούμαι μα καταλαβαίνω τι βλέπουν και λυπούνται.

Ήμουν το καλοκαίρι στην πισίνα ενός καλού ξενοδοχείου με ποτά και κοσμικές κουβέντες. Φροντισμένα φυτά σε μεγάλες γλάστρες, άψογο σερβίρισμα και θέα η θάλασσα από ψηλά. Από ψηλά όμως μόνο. Διότι όταν καθόμουν, από την άνετη καρέκλα μου δεν έβλεπα παρά τους ηλιακούς στις ταράτσες των πανάκριβων δωματίων. Τον απαιτητικό ιδιοκτήτη δεν τον ενοχλούσαν, δεν τους έβλεπε, σαν η τριτοκοσμική εικόνα (όπως οι δορυφορικές κεραίες και τα κλιματιστικά που κρέμονται από κάθε μπαλκονάκι στις υποβαθμισμένες παραγκογειτονιές της γης) να σβηνόταν αυτόματα από ένα νοερό φωτοσοπάρισμα υπό τη γνωστή λεζάντα πως ζούμε στην ομορφότερη χώρα του κόσμου.

Θυμάστε το 'παράπληγμα' του γείτονά μου; 'Εχτισε αυθαίρετα μια σειρά πρόχειρων υπερυψωμένων δωματίων στα οποία μεταξύ ξεραμένου ασβέστη και παλιού σάπιου αυτοκινήτου στεγάζει (υποθέτω) εργαζόμενους στο ξενοδοχείο του. Άλλος γείτονας είχε απευθυνθεί στην Αστυνομία με το γνωστό αποτέλεσμα: Άφιξη αστυνομικών, αυτόφωρο για τον ένα εργάτη που δεν κρύφτηκε μαζί με το αφεντικό, άφιξη νεαρών πολεοδόμων να φωτογραφίσουν το φαινομενικά σταματημένο χτίσιμο και ταχύτατο τελείωμα του κατασκευάσματος νύχτες με λάμπες.

Το αυθαίρετο παράπληγμα στάζει φαίνεται και σήμερα το σκεπάζουν με πλαστικά εν είδει πρόχειρης μόνωσης. Χθες έκανα μια μεγάλη βόλτα στα μαγευτικά βράχια πάνω από το σπίτι μου αποφεύγοντας να πλησιάσω στην παραπληγόπληκτη πλευρά μα δεν κατάφερα να μη δω τους γιγαντιαίους ηλιακούς που ήδη έχουν στηθεί στις ταράτσες των παιλότερων κτισμάτων και, πολύ φοβάμαι, θα στηθούν και μπροστά μου στην ταράτσα τού αυθαιρέτου που είναι ορατό στους περαστικούς πάνω από θάλασσες και βράχια αρχαία,  μα (ευτυχώς) ακόμα δεν κόβει τη θέα μου διότι μας χωρίζει ένα κομμάτι κατηφορικής γης.

Κι είναι μεγάλη μου απορία αυτή αυτοκαταστροφική βιασύνη κι η κακογουστιά, αυτή η αναισθησία μπροστά στην ομορφιά, η αγνωμοσύνη για τον τόπο στον οποίο χρωστά την επιβίωσή του ο ξενοδόχος γείτονας αλλά και η χρόνια ανικανότητα της Πολεοδομικής υπηρεσίας που δεν έχει καμιά εκτελεστική εξουσία και μόνο (σαν την Εφορία με τις αποδείξεις που μας ζητά να ζητάμε από τα μαγαζιά) περιμένει από τη ρουφιανιά του πολίτη για να δικαιολογήσει (ανεπαρκώς κι εφήμερα) την ύπαρξή της.

Το ζήτημα των καλωδίων, των ηλιακών και των κλιματιστικών δεν είναι επιφανειακά αισθητικό ή τουριστικά ολέθριο βέβαια, αλλά ουσιαστικότατο. Και μια και  μετά τη βόλτα μου συνέπεσε να διαβάσω τις σημερινές  σκέψεις ενός αγαπημένου συγγραφέα, του Γιάννη Μακριδάκη, σας μεταφέρω  ένα του απόσπασμα:

Και φτάνει ένα πρωί κατά το οποίο ο άνθρωπος που ζει στο Οικοσύστημα και καταναλώνει ελάχιστη ενέργεια αναπληρώνοντας κιόλας σε μεγάλο ποσοστό τους φυσικούς πόρους τους οποίους χρησιμοποιεί στον βίο του, να ξυπνάει από το βουητό μιας Βιομηχανικής μονάδας αενμογγενητριών ή μιας μπουλντόζας εξόρυξης χρυσού ή από τον αντικατοπτρισμό ενός τεράστιου φωτοβολταικου, εγκαταστάσεων που στήθηκαν δίπλα του, καταστρέφοντας τη φύση, τον τόπο του, τον υδροφόρο ορίζοντα, την καλλιεργίσιμη γη του, τη ζωή τη δική του, των παιδιών του και όλων των άλλων ζωντανών πλασμάτων που ζουν εκεί, για να φέρουν την “ανάπτυξη”, “πράσινη” πλέον, στις γιγαντωμένες μητροπόλεις του Συστήματος που όχι μόνο καταναλώνουν, όχι μόνο σπαταλούν δίχως να αναπληρώνουν αλλά και δεν έχουν ιδέαν για αυτό το συντελεσθέν τους έγκλημα, απεναντίας, πιστεύουν κιόλας ότι ζουν πολιτισμένα αφού τουλάχιστον κάνουν ανακύκλωση και χρήση “καθαρής ενέργειας.....” [από:http://yiannismakridakis.gr/?p=3659] 

   

      Γνωρίζοντας πια ότι περήφανοι για την τρύπα που άνοιξε το 'αρκουδίσο' τους πολλοί πιθανόν να θιχτούν ή να θεωρήσουν ότι διυλίζω κώνωπες σας πληροφορώ ότι σε πολλούς τόπους απαγορεύεται να είναι εμφανή τα δορυφορικά πιάτα, οι κεραίες, τα κλιματιστικά κ.λ. Οι τόποι αυτοί συνήθως είναι και οι πιο επιθυμητοί για κατοικία ή επίσκεψη και έχει μελετηθεί πως χαρακτηρίζονται από λιγότερα κρούσματα βανδαλισμών και μικροεγκλημάτων.

_______________________________

Προσθέτω, 12 Οκτ. '03 Χθες που έγραψα τα ανωτέρω έλαβα κι αυτό και το προσθέτω  μια κι είναι χαρακτηριστικό της εχθρικούς αδιαφορίας που βιώνει όποιος προσπαθεί να αλλάξει κάτι:
από τη φίλη 'Ο.Σ.:
 Όταν τόλμησα να κάνω καταγγελία για τον ηλιακό μπρος στο σπίτι μου στην τεχνική υπηρεσία του Δήμου, αποφάνθηκαν ότι επιτρέπονται. Και οι υπάλληλοι-μηχανικοί και γνωστή δικηγόρος του νησιού. Και βέβαια η άποψη, γνωστού αρχιτέκτονα Μυκονιάτη, ο οποίος υποστήριξε το αντίθετο, τεκμηριωμένα,(και μάλιστα σε παραδοσιακούς οικισμούς!) γράφτηκε στα παλιά τους τα παπούτσια! Για του λόγου το αληθές!

____________________________________

Το Nobel στην απλή κυρία Alice Munro (κι ένα μικρό απόσπασμα)

Χάρηκα που η Alice Munro πήρε το Νόμπελ Λογοτεχνίας κι όχι επειδή είναι γυναίκα αλλά επειδή δια του βραβείου υπενθυμίζεται στο κοινό το διήγημα, λογοτεχνικό είδος που λατρεύω, που οι περισσότεροι αληθινοί συγγραφείς αγαπούν και που, για κάποιο μυστήριο λόγο, περιφρονούν οι εδώ εκδότες. Τσέχωφ και Κάθριν Μάνσφιλντ γνωρίζει το πλατύ κοινό αλλά θα σύστηνα και τα αριστουργηματικά του Τεννεσσί Γουίλιαμς, του Φιτζέραλντ βέβαια, του Μωπασάν, του Φλωμπέρ, του Τσίρκα, του Χρηστομάνου αλλά και του Παλαμά τον απολαυστικό 'Θάνατο Παλικαριού'.

Τη Munro την έχω διαβάσει στο New Yorker (που συνεχίζει την παλιά παράδοση προσφέροντας ένα εξαιρετικό φρεσκογραμμένο διήγημα κάθε βδομάδα). Στα ελληνικά δεν έχει πολυμεταφραστεί γι αυτό ίσως όπου διάβασα γκουγκλάροντας βρήκα τις ίδιες απαράλλακτες σκέψεις: Μια παρομοίωση των ηρώων του έργου της με τις μοναχικές φιγούρες στους πίνακες του Edward Hopper, ζωγράφου που η ίδια έχει δηλώσει το 1978 ότι θαυμάζει πολύ.

Με θλίβει η αντιγραφή, το ξέρετε. Με θλίβει να μην έχουν οι άνθρωποι το θάρρος της γνώμης τους γι αυτό σας συστήνω να αγνοήσετε παρουσιάσεις και κριτικές και να χαρείτε τα ίδια τα διηγήματα της Καναδής απλής κυρίας Munro που ζει και γράφει στο Οντάριο το οποίο μας περιγράφει στις καθημερινές της ιστορίες.

Γι αυτό και σας προσφέρω ένα απόσπασμα μεταφρασμένο από εμέ για σας:
« Ένα διήγημα -μια ιστορία- δεν είναι δρόμος αλλά μοιάζει πιο πολύ με σπίτι. Μπαίνεις μέσα, μένεις για λίγο, τριγυρνάς ώσπου να βρεις πού σου αρέσει να καθίσεις, ανακαλύπτοντας πώς σχετίζονται οι διάδρομοι με τα δωμάτια και πώς ο έξω κόσμος αλλάζει μέσα απ' τα παράθυρα. Κι εσύ ο επισκέπτης, ο αναγνώστης, επίσης αλλάζεις σ' αυτό τον κλεισμένο χώρο είτε είναι άπλετος και άνετος είτε άδειος είτε πλουσιοπάροχα επιπλωμένος. Κι αν επιστρέφεις, ξανά και ξανά το σπίτι πάντα περιέχει πιο πολλά από όσα είδες την τελευταία φορά...»

______________

Εικόνα 

H Alice Munro από Jodie Hewgi, εικονογράφηση άρθρου των New York Times.

Μοντέλα και Μπουρδέλα― λένε οι Femen

Στην Εβδομάδα Μόδας στο Παρίσι παρουσιάστηκαν οι κολεξιόν Άνοιξη/Καλοκαίρι 2014. Όταν ανάμεσα στα μοντέλα στην επίδειξη της Nina Ricci εμφανίστηκαν κάποιες κοπέλες με γράμματα στο γυμνό πάνω μέρος του σώματός τους πρώτη αντίδραση των οργανωτών ήταν το γέλιο― γκάφα της PETA υπέθεσαν, λένε, αφού το καλοκαίρι δεν παρουσιάζονται γούνες. Δεν άργησαν να καταλάβουν όμως πως δεν ήταν η  PETA αυτή τη φορά αλλά οι FEMEN οι Ουκρανές φεμινίστριες, λεπτές σαν τα μοντέλα, που είχαν γράψει στο σώμα τους το σύνθημα 'MODEL, DON’T GO TO BROTHEL', ασύντακτο και λίγο ακατανόητο στα αγγλικά αλλά προφανές: Μπουρδέλο είναι εδώ μέσα αφού το σώμα σας, μοντέλα, αφήνετε να χρησιμοποιείται ως αντικείμενο για την πώληση καταναλωτικών προϊόντων. Και τόσο πονάει φαίνεται το σύνθημα που ένα μοντέλο πάνω στην πασαρέλα έριξε μπουνιά σε μια από τις ακτιβίστριες πριν εμφανιστούν οι σικιουριτάδες που τις απομάκρυναν.

Η Femen είναι γυναικεία οργάνωση που μάχεται την πατριαρχία με δράση κατά των εκφάνσεων σεξουαλικής εκμετάλλευσης των γυναικών. Ξεκίνησαν το 2008 στην Ουκρανία όπου ανθεί το εμπόριο γυναικών με εξαγωγή για πορνεία και γραφεία συνοικεσίων από τα οποία άνδρες Δυτικών χωρών αγοράζουν υποτακτική σύζυγο. Ως χώρα της πρώην Σοβιετικής Ένωσης η Ουκρανία δεν έζησε τη φεμινιστική αλλαγή και τη σεξουαλική απελευθέρωση και οι 'Ρωσιδες' γενικώς είναι περιζήτητες  στην Αμερική μια και είναι άριας εμφάνισης μας 'υπάκουες' όπως λένε οι πελάτες των γραφείων. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όμως που τα κορίτσια αυτά παγιδεύονται στο εξωτερικό σαν εισαγόμενα κατοικίδια. Άλλες επειδή ξεγελάστηκαν ότι θα δούλευαν σε άλλους κλάδους και βρέθηκαν πόρνες-σκλάβες χωρίς χαρτιά και δικαιώματα, κι άλλες επειδή ανακαλύπτουν πως είναι παγιδευμένες κι απόλυτα εξαρτημένες, δίχως επάγγελμα άλλο από το γάμο (για τον οποίο πληρώνεται αδρά ο πράκτορας) κι αναγκασμένες να υφίστανται  καταπίεση και οικογενειακή βία που ήδη έχει οδηγήσει σε θάνατο κάποιες από αυτές.

Σήμερα η Femen έχει έδρα και στο Παρίσι και δραστηριοποιείται σε διάφορες χώρες με στοχευμένες επιθέσεις που καταφέρνουν να μπουν στις ειδήσεις ώστε να ευαισθητοποιήσουν το πλατύτερο κοινό για θέματα όπως η πορνεία, ο σεξουαλικός τουρισμός και κάθε μορφή πατριαρχίας.

Για αντιρρήσεις και συνέντευξη δείτε το I Talk  (στο Euronews, δηλαδή με λιγάκι κουραστική μεταγλώτιση)

____________________________________________________

Περισσότερες εικόνες για τις FEMEN γκουγκλάροντας

Για τα γραφεία συνοικεσίων σας δίνω ένα ως δείγμα:  A Foreign Affair. Συνήθως πληρώνουν εγγραφή μόνο οι άνδρες. Διαλέγουν, ταξιδεύουν για να δουν την κοπέλα για λίγες μέρες κι αν συμφωνήσουν της στέλνουν εισιτήριο και επίσημη πρόσκληση. Στις ΗΠΑ αυτό συνεπάγεται βίζα εξαμήνου και αν δε γίνει γάμος η κοπέλα απελαύνεται. Δε γίνεται καμία έρευνα για το παρελθόν άνδρα, είναι ο πελάτης του γραφείου.
 [Το 2005 μετά από τρεις δολοφονίες τέτοιων νυφών άλλαξε ο αμερικάνικος νόμος και συστήνεται στα γραφεία να ζητούν βιογραφικό και ποινικό μητρώο του πελάτη καθώς και έγγραφη δήλωση της γυναίκας πριν την επικοινωνία ότι δέχεται να δοθούν τα στοιχεία της. Τα γραφεία έχουν έδρα στις πατρίδες των κοριτσιών κι ο αμερικάνικος νόμος σπάνια λαμβάνεται υπ΄όψιν).

Είναι τόσο επικερδής αυτή η δουλειά που ο όρος Mail-order bride μπήκε στα λεξικά.

H Κυβέρνηση συνέλαβε τη ΧΑ πριν χρόνια― ως ιδέα

Μόλις ξύπνησα το μεσημέρι (ακολουθούμενη από γατί και σκυλί για τα οποία σκόπευα να σας πω) έμαθα τα νέα της σύλληψης των Χρυσαυγιτών κάθισα με τον καφέ να μάθω τα νέα από τον Κύριο Kastell.

Παρακολουθήσαμε τη συγκέντρωση της, ως χθες εμφανιζόμενης ως τρομερής, Οργάνωσης που έπεσε στην παγίδα της αλαζονείας που δίνει η ατιμωρησία και εντός ημερών (ή ωρών, αν μετράτε από σήμερα το πρωί) διαλύεται μπροστά στα μάτια μας. Εντολές έστελνε ο Βουλευτής-Καραϊσκάκης με sms για να μαζέψει τις 'φάλαγγες' με τις οποίες μας απειλούσαν μα κι από τους λίγους που εμφανίστηκαν κανείς δεν έφερε τη σημαία τους ή τη στολή. Με αμήχανους περαστικούς που κόλλησαν στην κίνηση έμοιαζαν οι συγκεντρωμένοι κι όχι με τους Αίλυνες (σχήμα προσώπου: βοοειδές) που περιμέναμε. Το αίμα-τιμή-παραλλαγή  μετεβλήθη σε λούφα και παραλλαγή. Φυσικό επόμενο της έντασης ήταν να μαλώσουν μεταξύ τους δημοσίως οι απομονωμένοι βουλευτές  και, δε θα νιώσω προφήτης αν δούμε κι άλλους δημόσιους διαπληκτισμούς μεταξύ τους.

Εκεί που δε βλέπαμε πια ελληνικές ειδήσεις, πρώτα η αντίστασή μας για την ΕΡΤ και τώρα οι συλλήψεις μας ξανακάθισαν μπροστά σε τηλεόραση μετά από χρόνια, μου είπε ένας φίλος πριν λίγο.

Οι γνωστοί δημοσιογράφοι πέφτουν βεβαίως απ' τα σύννεφα κι η υπόθεση έρχεται να κλείσει για πάντα τις ειδήσεις του καναλιού ΣΚΑΙ ως κυβερνητικού εργαλείου και περνά τη σκυτάλη στο  Σταρ το ήδη έτοιμο για την επόμενη φάση. Το #skai_xeftiles είναι μόνιμο trend πια.

Τις πληροφορίες και τα σοβαρά τα έχετε ήδη από αλλού (και θα τα πουν άλλοι καλύτερα) μα υπάρχει και κάτι σπαρακτικό που δε θα προσπεράσω:

Μια είδηση (από τη ΝΕΤ) ότι στοιχειοθετήθηκε κατηγορητήριο* για 100 δολοφονίες αλλοδαπών. Ναι εκατό. Δεν τολμάω να το πιστέψω. Μάθαινα για συγκεκριμένα περιστατικά, κοινοποιούσα, έχω πάντα στο μενού εδώ δεξιά τη Διεθνή Αμνηστία με την καταγραφή ρατσιστικών επιθέσεων να τα βλέπετε κι εσείς κι ωστόσο ο αριθμός με συντάραξε. Εύχομαι να διαλευκανθούν μια-μια αυτές οι υποθέσεις και με τη δημοσιότητα να καταλάβει κι ο πιο ανάλγητος ότι κι 'ο Πακιστανός' κι 'ο Αιγύπτιος' έχουν ονοματεπώνυμο, οικογένεια και προσωπική ιστορία, συνήθως δε τραγικότερη και πιο πονεμένη από του θύτη τους. Εύχομαι η δημοσιότητα σε κάθε ανατριχιαστικό έγκλημα να είναι τόσο εκτενής κι η Δικαιοσύνη τόσο αυστηρή που να επηρεαστούν τα ήθη και οι συμπεριφορές των πολλών που άγονται ακολουθώντας ρεύματα. Εύχομαι δηλαδή το πανδύσκολο, τον εκσυγχρονισμό και εξανθρωπισμό μιας κοινωνίας που οδεύει προς οικονομική εξόντωση. Διότι (ό,τι κι αν λένε με τις ανυπόστατες παρομοιώσεις των εδώ με Βαϊμάρες) ο φασισμός δεν είναι φυσική συνέπεια της υλικής πτώχευσης αλλά συνέπεια πτώχευσης ιδεών και διότι εδώ ήμασταν, είδαμε πώς κατασκευάστηκε ο δράκος και ποιοι τον στήριξαν και τον εξέθρεψαν.

Πέρα από αυτό, οι κομματικές ομάδες ήδη άρχισαν τα δικά τους. 'Ο Πρωθυπουργός πιστώθηκε αυτή τη νίκη' ήδη σχολίασαν οι δικοί του και δίχως αμφιβολία  πως θα μου ζητήσει να εισπράξει τα πιστωμένα του, ανθολογώ για σας (και, όπως στα δυό προηγούμενα κι όπως κάνω σε τέτοια που τρέχουν θα προσθέτω ό,τι νομίζω πως αξίζει). 

Χαρείτε τα!

Το σαββατιάτικο ξύπνημα:

―Aν υποψιαστώ ότι τελικά υπάρχει Ελληνική Δικαιοσύνη, να μην με λένε Παναγιώτη. (από Παναγιώτη Χατζηστεφάνου)

O Βουλευτής Λαγός συνελήφθη, ο Παππάς καταζητείται (δίνει συνεντεύξεις)

Bύσμα και likes

Ο εκπρόσωπος Τύπου της Χρυσής Αυγής, άγνωστο πως, βρήκε τρόπο και επικοινώνησε με τους θιασιώτες του κόμματός του μέσω των social media. Οταν λοιπόν ο συλληφθείς βρισκόταν ήδη στα δικαστήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων, έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook iefimerida.gr 

Έξω από τη ΓΑΔΑ προς BBC

Απορία

Δε μπορεί, μας πσεκάζουν (λέει ο ΣΤΟΧΟΣ)

Φρούδες ελπίδες

..ο βουλευτής Κωνσταντίνος Μπαρμπαρούσης έστειλε ms και ζητούσε από τους χρυσαυγίτες αρχικά να πάνε στα κεντρικά γραφεία της ΧΑ σε ένδειξη συμπαράστασης. Ωστόσο όσο έβλεπε πως ο κόσμος δεν ανταποκρίνονται και ο όγκος των συγκεντρωμένων ήταν πολύ μικρότερος του αναμενόμενου έστειλε και δεύτερο sms το οποίο μάλιστα και υπέγραφε: «Ξ.Ε.Σ.Η.Κ.Ω.Θ.Ε.Ι.Τ.Ε. Η ΤΩΡΑ Η ΠΟΤΕ!!! ΟΛΟΙ ΣΤΗ Γ.Α.Δ.Α. ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ».iefimerida

Προς εξαφάνισιν (όπως εξαφανίστηκαν οι Δαναοί κι οι Ανώνυμοι που μας τρόλαραν με ανορθόγραφες βρισιές). Περιέσωσα για να υπενθυμίζω σε όσους 'πέφτουν απ' τα σύννεφα'.

Και τώρα;

 Το μυαλό μας όμως ακόμα δουλεύει

Μαλβινιές για τους καχύποπτους

―Είστε όμως και μερικοί που χρειάζεστε άμεσα έναν μασαζοκορσέ να περιορίσει την μιζέρια σας. Δεν πειράζει ρε, χαρείτε σήμερα, από αύριο πάλι σ' αυτό τον μαύρο τόπο θα ζούμε. 

[όνομα δε θα πω, παρά το συγκεκριμένο ποστ τη συμπαθώ]

Μολαταύτα το μυαλό μας ακόμα δουλεύει

Αστείο που έγινε ιός

Πέντε Έλληνες καλλιτέχνες ενώνουν τις φωνές τους για να συμπαρασταθούν στους συλληφθέντες βουλευτές της Χρυσής Αυγής το απόγευμα του Σαββάτου 28 Σεπτεμβρίου, στην πλατεία Συντάγματος.
Οι αστέρες του ελληνικού πενταγράμμου, Πέτρος Γαϊτάνος, Γιάννης Πλούταρχος, Νότης Σφακιανάκης, Καιάδας και Σταμάτης Γονίδης, θα τραγουδήσουν απόψε σε ειδικά διαμορφωμένη σκηνή που θα στηθεί στην πλατεία Συντάγματος για το Νίκο, τον Ηλία, τον Ηλία το Γιάννη και τους άλλους αγωνιστές της Χρυσής Αυγής που τα ξημερώματα του Σαββάτου συνελήφθησαν από την Αντιτρομοκρατική.

Σύμφωνα με τα όσα αναφέρουν οι διοργανωτές της «Ημέρας Φασιστικής Ενέργειας» στοtheblob.gr, δυναμικό παρόν πριν την έναρξη της συναυλίας θα δώσουν επίσης οι δημοσιογράφοι Μπάμπης Παπαδημητρίου και Γιώργος Τράγκας κρατώντας πανό συμπαράστασης και εκφωνώντας πύρινους λόγους για την αναγκαιότητα ενός σοβαρού παρακράτους. Πρόσκληση έχει σταλεί στους αρθρογράφους Τάκη Φωτόπουλου και Γιώργο Δελαστίκ, ενώ στο πλαίσιο της εκδήλωσης θα συγκεντρωθούν σαπούνια τα οποία θα διανεμηθούν στους συλληφθέντες. theblob

'Αυτό δεν είναι ούτε Κόρη ούτε Γιός, αυτό είναι Κοργιός' μου είπαν.

Επαναλαμβάνω

________________________
και
2 Οκτωβρίου

________________________
*To 9σέλιδο εισαγγελικό πόρισμα: periodista
Τεμαχισμένα πτώματα στη Χωματερή Άνω Λιοσίων: tvxs

credits

 Ονόματα βλέπετε στα tweets ή τα δίνω. 

Εικόνα με υπογραφή Nikon του Ν. Ονάσογλου Δ΄.