Ιατρική Πτέρυγα Κορυδαλλού: Πάλι και Επείγον το #kolastirio

Πριν λίγους μήνες πέθανε από φυματίωση ο κρατούμενος που έφτιαξε το 'Κολαστήριο' το video στο οποίο πρωτοείδαμε τα αίσχη της ιατρικής πτέρυγας του Κορυδαλλού. Τι έγινε τότε; Σάλλος, υπογραφές, άρνηση συσσιτίου κι ύστερα υποσχέσεις και σιωπή.

Τίποτε δεν άλλαξε.

Οι εικόνες που δημοσιεύω (σημερινές) είναι ντροπή για όλους μας. Ούτε σε εμπόλεμη ζώνη, ούτε μετά από σεισμούς και βομβαρδισμούς δεν έχουμε δει τέτοια εξαθλίωση, τέτοια φρίκη.

Αηδία μου προκαλεί που πρέπει να υπενθυμίσω ότι, ό,τι κι αν έκαναν οι άνθρωποι αυτοί καταδικάστηκαν από τους νόμους μας σε εγκλεισμό. Καταδίκη σε αργό, μολυσματικό και βασανιστικό  θάνατο δεν προβλέπουν οι νόμοι μας. Όχι;

Γι αυτό παρακαλώ να δημοσιεύουμε, να κοινοποιούμε. Ας σπρώξουμε αυτή την είδηση ψηλά στις μηχανές αναζήτησης, ας κάνουμε γνωστό αυτό το κρατικό έγκλημα ώστε ακόμα κι οι πιο αδιάφοροι να νοιαστούν για το ρεζιλίκι της χώρας και να γίνει κάτι. Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν περιμένουν, γι αυτούς τους ανθρώπους τα λεπτά μετρούν σα χρόνια.

ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΚΟΡΥΔΑΛΟΥ @kolastirio · 12h12 hours ago

ΣΥΛΛΟΓΗ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΡΞΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΑΥΡΙΟ ΔΕΥΤΕΡΑ 23/3 ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ #kolastirio

ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΚΟΡΥΔΑΛΟΥ‏@kolastirio

ΕΤΟΙΜΟΙΜΑΖΕΥΤΗΚΑΝ ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ & ΑΥΡΙΟ ΑΠΟΧΗ ΣΥΣΣΙΤΙΟΥ & ΦΑΡΜΑΚΩΝΑΔΙΚΟΣ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ #kolastirio

ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΑΣΘΕΝΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ #kolastirio

---

Τα αιτήματα μας,σε σχέση με το νέο νομοσχέδιο,είναι εν συντομία τα κάτωθι:
1)Για το 110Α Π.Κ.:
α)Κατάργηση,για τις περιπτώσεις που υπάγονται στη ρύθμιση του άρθρου 110Α,της προσθήκης ορίων έκτισης ποινής,επιβολής περιοριστικού όρου και δυνατότητας ανάκλησης.Επαναφορά της εφ'άπαξ χορήγησης.
Προκειται για μια διάταξη ανθρωπιστικού χαρακτήρα που χορηγεί απόλυση υπό όρο,σε βαριά πάσχοντες,χωρίς περιορισμούς και χορηγείται μόνο μια φορά.Η απολύση υπό όρο κατ' άρθρο 110Α' χορηγείται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ υπό τον όρο ΤΗΣ ΑΡΣΗΣ(άρθρο 108).Τι λέει όμως αυτό το άρθρο;Το άρθρο 108 λέει ότι όποιος απολύεται,κατά την περίοδο δοκιμασίας(δηλαδή για όσο χρόνο υπολοιπόταν ως την οριστική λήξη της ποινής του),αν ξανακάνει αδίκημα έρχεται πίσω στη φυλακή και εκτίει και την παλία ποινή αλλά και την νέα ***αθροιστικά***.Δηλαδή σε τιμωρεί και εκτίεις πρώτα την παλιά ποινή και μετά την νέα ***ΑΦΑΙΡΩΝΤΑΣ*** σου το δικαίωμα της συγχώνευσης.Στο επίμαχο άρθρο ο νομοθέτης έχει κάνει αυτή την πρόβλεψη να μην συντρέχουν δηλαδή οι άλλες προυποθέσεις των άρθρων 105(όρια ποινής) και 106(επιβολή περιοριστικών όρων)για να δώσει μια και μοναδική ευκαιρία στον κατάδικο(γι αυτό έλεγε ότι χορηγείται άπαξ και σημειώνεται στο Ποινικό μητρώο του),ο οποίος ΝΟΣΕΙ από σοβαρές ασθένειες,να αντιμετωπίσει την ασθένεια του εκτός φυλακής ή να μην πεθάνει σε μέσα αυτήν.Με το νέο όμως νόμο αν υποτεθεί ότι κάποιος νοσεί απο μια ασθένεια όπως η νεφρική ανεπάρκεια θα πρέπει να εκτίσει το ένα πέμπτο(σε περίπτωση 15 ετών ποινής δηλαδή 3 ολόκληρα χρόνια).Το ερώτημα είναι θα προλάβει να ΖΗΣΕΙ για να εκτίσει;;;;
Θα βγει και θα ξαναμπεί αν έρθει μια νέα ποινή με προγενέστερη τέλεση αδικήματος λόγω καθυστέρησης απονομής της δικαιοσύνης;;;;;;Θα ξαναμπει για να εκτίσει και το ένα πέμπτο ή της νέας ποινής ή της όποιας προκύψει μετά την συγχώνευση.ΘΑ ΜΠΑΙΝΟΒΓΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΜΟΙΡΟΣ ΝΕΦΡΟΠΑΘΗΣ ΑΝ ΤΥΧΕΙ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΤΙΕΙ ΤΟ ΡΗΜΑΔΟΕΝΑ ΠΕΜΠΤΟ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ.ΣΩΣΤΑ;;;;;ΣΩΣΤΑ
Θα μπορούσαμε να σας γράψουμε πολλά παραδείγματα για όλα τα ανεξήγητα φαινόμενα που θα ανακύψουν,αλλά δεν έχει νόημα γιατί τα ίδια λέει και το ΤΜΗΜΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ στο τέλος της ανακοίνωσης που εξέδωσε για το νέο νομοσχέδιο του Υπ.Δικαιοσύνης όσον αφορά τους βαριά ασθενείς.
β)Επειδή έχει παρατηρηθεί ακόμη και τώρα παρόλο που ισχύει ρητά ότι δεν εφαρμόζεται η εξαίρεση του άρθρου 106(περι επιβολής όρων) ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ για λόγους αποκατάστασης της νομιμότητας και της αδικίας να μπει ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΩΣ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ στο νέο νομοσχέδιο μια παράγραφος ή ένα μεταβατικό άρθρο που να λέει ότι:Σε αυτούς που κατά το παρελθόν απολύθηκαν σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 110Α και η απόλυση έχει ανάκληθεί κατ'αρθρον 107 Π.Κ.,οι ανακλήσεις αυτές ακυρώνονται και θεωρούνται ως μην γενόμενες.
γ)Αντικατάσταση της παραγράφου 2 του 110Α' ως εξής:
Για την χορήγηση της απόλυσης υπό όρο αποφαίνεται το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών του τόπου έκτισης της ποινής μετά από την αίτηση του καταδίκου.Ο Εισαγγελέας υποχρεούται αμέσως μετά την υποβολή της αίτησης να διατάξει ειδική πραγματογνωμοσύνη για την διακρίβωση της συνδρομής των προϋποθέσεων της παραγράφου 1 του παρόντος και την πιστοποίηση του ποσοστού αναπηρίας αν αυτό δεν έχει βεβαιωθεί από το Κ.Ε.Π.Α.Την κατά τα άνω ειδική πραγματογνωμοσύνη ή την βεβαίωση από το Κ.Ε.Π.Α. υποβάλλει στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών μαζί με την πρόταση του.Η υπ'αριθμόν 164484/18-12-2009 κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης και Υγείας,Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων εφαρμόζεται αναλόγως.
Αυτό γιατί απο την απλή ανάγνωση στο σχέδιο νόμου προκύπτει ότι ειδική πραγματογνωμοσύνη αφορά μόνον αυτούς που χρειάζονται την πιστοποίηση ποσοστού αναπηρίας καί κανενός άλλου.Επίσης θα χρειαστεί εκ νέου έκδοση κοινής Υπουργικής Απόφασης έτσι όπως είναι τώρα διαμορφωμένο.Η προηγούμενη έκανε ένα χρόνο να εκδοθεί.Πάλι τα ίδια;;;;

2)Να προστεθούν στην παρ.7 του άρθρου 105 Π.Κ. τα εξής:
α)Να αντικατασταθεί στην αρχή της παραγράφου ο όρος "....κάθε ημέρα παραμονής σε σωφρονιστικό κατάστημα κράτησης...." με τον όρο "Κάθε ημέρα ΚΡΑΤΗΣΗΣ..... Ετσι δεν αδικούνται και όσοι κρατούνται μακροχρόνια σε Αστυνομικά τμήματα,Τμήματα Μεταγωγών κ.λ.π.
β)Να προστεθεί περίπτωση στ' ως εξής:για κρατούμενους που παραμένουν και νοσηλεύονται σε Θεραπευτικά καταστήματα ή Νοσοκομεία για όσο διαρκεί η νοσηλεία τους,εφόσον αυτό το ευεργέτημα δεν τους χορηγείται για άλλον λόγο.
Αυτό διασφαλίζει π.χ. κάποιον ο οποίος νοσηλεύεται μακροχρόνια στο Νοσοκομείο για οποιαδήποτε αιτία.Αυτούς δηλ.που έχουν ποσοστά αναπηρίας από 67% και κάτω ή και 50% και κάτω εφόσον ΔΕΝ είναι επαχθής η κράτηση τους αλλά επιβάλλεται νοσηλεία για έναν χρόνο ας πούμε.Οπως ένας κινητικά ανάπηρος που απαιτείται να διαβιεί σε συνθήκες για ΑΜΕΑ που εντός φυλακής υπάρχουν μόνο στα θεραπευτικά καταστήματα ή Νοσοκομεία.
γ)Να προστεθεί εδάφιο ως εξής:....Ο ευεργετικός υπολογισμός των ημερών κράτησης ισχύει και χορηγείται ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ από την οποτεδήποτε έναρξη και ύπαρξη τον λόγων και προϋποθέσεων που ορίζονται εδώ.
Αναδρομική εφαρμογή για όλους όσους υπάγονται στις περιπτώσεις του ευργετικού υπολογισμού για να συμπεριληφθούν αυτοί που νοσηλεύονται για ασθένειες που αναφέραμε στην προηγούμενη αυτοί με κινητικά ΑΜΕΑ και αυτοί που θα έχουν τώρα για πρώτη φορά το δικαίωμα ευργετικού υπολογισμού για πρώτη φορά αλλά πληρούσαν τις προυποθέσεις από παλιότερα.

3)Αυτοί που δεν υπάγονται στο άρθρο 110Α αλλά υπάγονται στο άρθρο 105 παρ.7 να εκτίουν την ποινή τους με δυο πέμπτα καθ'οιονδήποτε τρόπο
Ετσι εξασφαλίζεται μια δίκαιη αντιμετώπιση ανάλογη με τους υγιείς κρατούμενους,που προωθείται με το παρόν νομοσχέδιο,με διαβαθμίσεις δύο επιπέδων,τους βαριά πάσχοντες του 110Α,αλλα,και αυτούς που είναι ασθενείς και δεν υπάγονται σε αυτό,και πρέπει να τους δωθεί η ευκαιρία να εκτίσουν την ποινή τους λίγο γρηγορότερα από τους υπολοίπους υγιείς.Θυμίζουμε την διαβάθμιση του νέου νομοσχεδίου για τους κρατούμενους γενικά.Ετσι θα πρέπει και θα είναι δικαιο να υπάρξει και μια διαβάθμιση για τους ασθενείς κρατούμενους που όπως ΕΙΠΕ ΚΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ γύρω στα 200 άτομα. http://www.twitlonger.com/show/n_1slbi96

Θα ζήσουν τα σιχαμερά μου περιστέρια!

Έχουμε μια μικρή φωλιά πάνω από την εξώπορτά μας στη Μύκονο. Το ζευγάρι καταφθάνει, επισκευάζει και γεννάει δυό τρεις φορές το χρόνο κι είναι μεγάλη η χαρά μα και το άγχος μας που όποτε πάνε  τα πράγματα καλά και ζήσουν τα παιδιά τους βλέπουμε τους γονείς να τα ξεγελάνε για να πέσουν τα αθώα  κι ασχημάτιστα στην αυλή για να τα σκοτώσουν. Συμβαίνει, μα η θλίψη μου όταν θάβουμε πουλάκι πάντα σβήνει και χάνεται με τα νέα τιτιβίσματα.

Τέτοιες φωνούλες νεογέννητων μικρών άκουσα κι εδώ, στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Το ψωρομαδημένο περιστέρι πηγαινοερχόταν με τροφή και εύκολα ανακάλυψα τη φωλιά στο κατακουτσουλημένο κλιματιστικό. Πρώτη μου σκέψη ότι θα το καταστρέψουν και το άναψα να φύγουν. Για δυό δευτερόλεπτα. Αμέσως ντράπηκα και το έκλεισα, δε γίνεται να τα σκοτώσω. Είναι δικά μου, υπό την προστασία μου. Δικό μου λάθος που ξεκρέμασα την (καθόλου κομψή) μαύρη σακούλα που είχε κρεμάσει η κυρία που με φροντίζει για να ανεμίζει ώστε να τα τρομάζει όπως κάνουν με τα σκιάχτρα.

 Τα βρομερά πουλάκια μου θα ζήσουν. Βλέπω τα σιχαμένα τους κεφάλια τεντωμένα να ξεπετιούνται πάνω από τη συσκευή, βλέπω τις κουτσουλιές στο μπαλκονάκι μου. 

Μα αναρωτιέμαι πότε και γιατί έγινε τόσο απωθητικό αυτό το σύμβολο αγνότητας και ειρήνης; Πότε μα και γιατί τα περιστέρια έγιναν τα ποντίκια των σύγχρονων πόλεων; Και μήπως θα ήταν δυνατόν να αναστηλώναμε αυτό το πλάσμα σε όλη την παλιά μεγάλη και συμβολική του δόξα όπως κάνουμε με διατηρητέα και με παλιούς ναούς;

_____________________________________________

Σε forum: ιδέες και επιχειρήματα υπέρ και κατά: http://www.myphone.gr/forum/showthread.php?t=66766

εικόνες

Η μπαλκονόπορτα ανοιχτή μα από τις κουτσουλιές αδύνατον να πατήσω έξω.
Κάτω: Banksy

Η σιωπή είναι συνενοχή― ένα Πείραμα κι η μνήμη του Βαγγέλη Γιακουμάκη

Η σιωπή είναι συνενοχή, κι αυτό δεν είναι ένα κούφιο συνθηματάκι είναι μια μεγάλη αλήθεια. Που αποδεικνύεται.

Σας παρουσιάζω το πείραμα της ActionAid Hellas*. Ηθοποιοί είναι ο μετανάστης κι ο άνδρας που φωνάζει. Όλοι οι άλλοι είναι άνθρωποι σαν εμάς που περίμεναν το λεωφορείο δίχως να γνωρίζουν ότι συμμετείχαν σε κοινωνικό πείραμα. Δεν είναι καινούργιο αυτό που βλέπουμε στο πείραμα, η ψυχολογία του πλήθους έχει μελετηθεί πολύ. Στην καθημερινότητα, σε μια στάση λεωφορείου αρκεί ένας να αντιδράσει  και σώζουμε όλοι ζωές και την αξιοπρέπειά μας για να ζήσουμε σε ένα καλύτερο κόσμο.

Όμως πόσο μακριά είμαστε εσείς κι εγώ από το να βρεθούμε στη θέση αυτού του παιδιού στη στάση; Πολύ νομίζουμε; Τι μας εξασφαλίζει τη θέση στο παγκάκι και την αξιοπρέπειά μας; Το ότι ζούμε εδώ και τώρα κι έτσι;

Όπως είχαν γίνει όλοι Charlie Hebdo  βλέπω τώρα να γίνονται όλοι γύρω μου Βαγγέληδες και να θυμούνται παλιές δικές τους εμπειρίες εκφοβισμού. Παιδικές τους όμως. Λίγοι φαντάζονται ότι θα ήτα δυνατόν να βρεθούν στη θέση του μετανάστη, ότι δηλαδή το μόνο που τους σώζει  από τραμπουκισμούς είναι η εντύπωση που δίνουν σε αγνώστους. «Είσαι Έλληνας;» ρωτούν στην Αστυνομία ένα δαρμένο νεαρό με δυσπιστία και διαπιστώνει ότι από την απάντησή του εξαρτάται η σωματική του ακεραιότητα. 
Πιστεύετε ότι ο εκφοβισμός του μετανάστη στη στάση του λεωφορείου διαφέρει από το σχολικό bullying; Θεωρείτε ότι η διαπόμπευση των 'μαλλιάδων' στη δεκαετία του '60 ανήκει στο παρελθόν και εποχές δικτατόρων;

Λυπάμαι, θα σας απογοητεύσω. Διότι ελπίζω να ξυπνήσει κάτι μέσα μας και την επόμενη φορά που θα χρειαστεί, να αντισταθούμε εγκαίρως κι όχι μετά, με μπανεράκια κι ευχές για «Καλό Παράδεισο» σε ανθρώπους που έζησαν την Κόλαση.

Ιδού το video

 (παρακαλώ δείτε ως το τέλος) + η ιστορία του νεαρού μαλλιά (που μας διηγείται η Εκπρόσωπος της Διεθνούς Αμνηστείας Ελλάδας) + κάποια σχόλια για το Βαγγέλη Γιακουμάκη.

Κατερίνα Μ. Καλογερά
Προέδρος του Ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας
ΝΑ ΚΟΥΡΕΥΤΕΙΣ!

Ο ανιψιός μου είναι φοιτητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Tο Σάββατο το βράδυ ξεκίνησε από το σπίτι του για να συναντήσει τους φίλους του. Πέρασε από την οδό Ηρώων Πολυτεχνείου έξω από το ξενοδοχείο Savoy στον Πειραιά, όπου όπως έμαθε αργότερα είχε εκδήλωση η ''πολιτική οργάνωση'' Χρυσή Αυγή.
Όταν πέρασε από εκεί δεν γνώριζε ούτε τον λόγο που ήταν μαζεμένος κόσμος έξω από το ξενοδοχείο, ούτε για την εκδήλωση, προχωρούσε για να παει στη στάση εντελώς ανυποψίαστος. 
Ξαφνικά ένα χέρι αρχίζει να τον χτυπάει στον ώμο και ένας τύπος να τον ρωτάει:
''τι μαλλί είναι αυτό, ε;'', ''τι είσαι εσύ''; 
Το παιδί δεν απαντάει και συνεχίζει την πορεία του, ο τύπος γίνεται πιο επιθετικος:
''τι είσαι εσύ ρε, αντιφασίστας ή αναρχικός;'',''δεν ασχολούμαι μ' αυτά'' απαντάει ο ανιψιός μου, αλλά ο τύπος επιμένει:
''τι είσαι εσύ αντιφασίστας ή αναρχικός'', ''ηρέμησε'' του λέει ο μικρός και τα αίματα άναψαν, ο τύπος του ρίχνει την πρώτη μπουνιά ενώ αρχίζουν να μαζεύονται κι άλλοι(6,7).
Ο μικρός καταλαβαίνει ότι βρίσκεται σε δύσκολη θέση και προσπαθεί να ξεφύγει, τον κυνηγούν, τον πιάνουν, του χτυπάνε το κεφάλι σε κάτι κάγκελα, μετά τον ρίχνουν κάτω και αρχίζουν να τον βρίζουν, να του πατούν το χέρι και να τον κλωτσάνε στα πλευρά, κι αφού εκτονώθηκαν, τον παρατούν και φεύγουν. 
Ο μικρός σηκώθηκε και αιμόφυρτος πήγε στη στάση, όπου δυστυχώς όσοι ενήλικες συμπολίτες μας βρισκόταν εκεί, ούτε που γύρισαν να τον κοιτάξουν, για βοήθεια ούτε κουβέντα βέβαια. Αντιθέτως γύρισαν την πλάτη από την άλλη. Μόνο μερικά 18αρικα έτρεξαν να τον βοηθήσουν, να του δώσουν νερό και μαντήλια για να σταματήσει το αίμα. Όσο για τους χουλιγκάνους της
'' πολιτικής οργάνωσης '' συνέχισαν ανενόχλητοι τη συμμετοχή τους στην εκδήλωση.

Η δεύτερη πράξη αυτού του έργου, συνεχίστηκε στο αστυνομικό τμήμα που πήγαμε για να κάνουμε τη μήνυση.
-Αλλοδαπός είναι το παιδί;
-Έλληνας είμαι.Έχει σημασία;
-Ναι γιατί αφού δεν είναι αλλοδαπός δεν είναι ρατσιστική βια
-Φυσικά και είναι ρατσιστική βια. Η ρατσιστική βια δεν έχει να κάνει μόνο με τη χώρα προέλευσης.
-Όχι, όχι, δεν είπα αυτό, φυλετικά εννοώ.
-Τι εννοείται φυλετικά; 
-Τον χτύπησαν επειδή δεν ανέχθηκαν την διαφορετικότητα του.
-Ναι, φυσικά. Δηλαδή, απλά για να δω αν θα κάνετε εδώ την καταγγελία ή αλλού.
-Σου την πέσανε πολλοί;
-6-7 άτομα
(Αρχίζουν τα τηλέφωνα με τους ανώτερους)
-Και Έλληνας είπαμε ότι είσαι έτσι;
-Ναι
-Όχι,Έλληνας είναι κύριε Διοικητά ε έτσι; Έχω εδώ την ταυτότητα του.
Ναι, αλλά ούτε και ο Φυσσας ήτανε αλλοδαπός(κύριε Διοικητά).

Πράξη τρίτη στο νοσοκομείο:

-Ποιος σε χτύπησε;
-Η Χρυσή Αυγή
-Πώς έγινε;
-Είχαν εκδήλωση εδώ στο Savoy στον Πειραιά
-Τους τσίγκλισες;
-Όχι.
-Τι έκανες;
-Απλά περνούσα.
-Και;
-Δεν τους άρεσε το λουκ μου.
-Ποιο λουκ;
-Ξέρω εγώ το μαλλί μου.
-Άντε ρε σοβαρά; Κοίτα να δεις, καλά ακούμε ότι χτυπάνε αλλοδαπούς, κανένα γύφτο, αλλά και Έλληνες;
(ο ανιψιός μου έχει γουρλώσει τα μάτια και κοιτάει τους γιατρούς)
-Κι αυτούς που τους χτυπάνε δηλαδή όλα καλά;
-Όχι ότι είναι σωστό,αλλά που να φανταστεί κανείς ότι βαράνε κι Έλληνες. 
Πονάς;
-Ναι.
-Ίσως έχεις μερικά ραγίσματα δε φαίνεται καθαρά, αλλά, φίλε μου, να κουρευτείς!
-Τι εννοείτε να κουρευτώ;
-Κόψε το μαλλί ή άφησε το να μακραίνει!
-Γιατί;
-Να κουρευτείς, να κουρευτείς!
-Μα νόμιζα ότι είμαστε ελεύθεροι να αποφασίζουμε εμείς πως θέλουμε να κουρευόμαστε ή να ντυνόμαστε.
-Να κουρευτείς, άκουμε που σου λέω!

Ειλικρινά δεν ξέρω σε ποια πράξη τελειώνει αυτός ο εφιάλτης, αν τελειώνει ποτέ. Ο ανιψιός μου δεν θα το κουρέψει το μαλλί, γιατί δεν έχει μάθει να του υπαγορεύει κανείς το τι θα κάνει, ποιος θα είναι και πώς πρέπει να φαίνεται. Δεν έχει μάθει, ευτυχώς, να του καλουπώνουν την Ελευθερία του. 
Είμαι σιγουρη όμως, ότι αυτό που έζησε δε θα το ξεχάσει εύκολα, ότι θα περάσει πολύς καιρός πριν ξαναπερπατήσει στο δρόμο χωρίς να κοιτάει πίσω του με τον φόβο ότι κάποιος, από το πουθενά, θα του την πέσει ξανά. Ξέρω ότι δε θα ξεχάσει ποτέ πως στα μάτια των ΄΄ελεύθερων και δημοκρατικών΄΄ συμπολιτών του είδε την αδιαφορία τους, την αδράνειά τους, την προδοσία τους. 
Γιατί όλοι μας τον έχουμε προδώσει, με την ανοχή μας σ' αυτές τις πρακτικές, με την ψήφο μας σε ''πολιτικές οργανώσεις'' με φασιστική νοοτροπία, με την αδυναμία μας να κλείσουμε την πόρτα στον χουλιγκανισμό του φασισμού και την τρομοκρατία που κάποιοι θέλουν να μας επιβάλουν. Τους δίνουμε την ανοχή μας, την ψήφο μας, ίσως γιατί δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμα τι είναι το διαφορετικό που ενοχλεί αυτά τα φασίζοντα ανθρωποειδή που αποκαλούν τους εαυτούς τους πατριώτες και ότι αύριο, μεθαύριο ίσως να είμαστε εμείς το διαφορετικό που φοβούνται.
Ο ανιψιός μου γνώριζε για τα αίσχη των Ναζί μόνο από την ιστορία, είμαι σίγουρη όμως ότι δεν θα ξεχάσει ποτέ το αίσχος που βίωσε από τους νεοναζί. 
Κι αν εμείς, ως κοινωνία, δεν μπορούμε να προστατεύσουμε τα παιδιά μας από τέτοιους εφιάλτες και τέτοια βιώματα, τότε έχουμε αποτύχει συνολικά. Έχουν αποτύχει οι γονείς, οι δάσκαλοι, οι κυβερνήσεις, οι δικαστές, τα κόμματα, οι ακτιβιστές, οι απλοί πολίτες και όλοι όσοι συνεχίζουν να μένουν απαθείς, να μην αντιστέκονται ενεργά, να κλείνουν τα μάτια σε τέτοια περιστατικά. Γιατί ήδη μετράμε θύματα.

Και αν περιμένεις ν' αντιδράσεις μόνο όταν θύμα θα γινει το δικό σου το παιδί, τότε ίσως να είναι πολύ αργά.

___________________

 Λίγα για την υπόθεση του Βαγγέλη Γιακουμάκη

Daphne Chronopoulou

Διαβάζω βλακώδη καμπάνια ευαίσθητων ψυχών που επ' ευκαιρία προτρέπουν από τα ιντερνετικά προφίλ 'Μιλήστε! Αν είστε θύμα bullying, μιλήστε μη φοβάστε!'.

Να μιλήσει σε ποιον; Στη σχολή όπου όλοι το ήξεραν; Στην αστυνομία για να υποστεί κι άλλα χειρότερα;

Στη μάνα που του ζητά να «μη ντρέπεται»; Ή στο θείο που μας μάλωσε που τον λέμε ομοφυλόφιλο διότι δεν είναι, είναι «Καθαρός» [sic].

Μιλήστε!

Σε μια χώρα που δεν έχουμε, όχι νόμο μα ούτε λέξη για το bullying. Διότι αλήθεια, πώς το λέμε ελληνικά;

Εκφοβισμό; (δεν είναι μόνο εκφοβισμός)

Καζούρα; (έλα μωρέ, πλάκα κάναμε).

Όχι, δεν αρκεί η προτροπή. Δεν αρκεί να μιλήσει. Πρέπει να υπάρχει το πού. Και να υπάρχει κι η νομοθεσία που θα δώσει βαρύτητα σ' αυτό το 'μιλήστε'

‪Panagiotis Hadjistefanou‪ Υπάρχει σύνθετη Ελληνική φράση που περιγράφει επακριβώς τι είναι το bullying - μεθοδευμένος κατ' επανάληψη τραμπουκισμός μέσω λεκτικής και σωματικής κακοποίησης, συνήθως από ομάδα προς ένα θύμα. ‬

‪Και προτιμώ αυτή την περιγραφή από τον Αμερικάνικο όρο ο οποίος απλά συμπτύσσει μια κατάσταση πολύ σύνθετη και πιθανόν δεν γίνεται και κατανοητή από τον πολύ κόσμο στην Ελλάδα. ‬

Stefanos Livos

Αυτά που λέγαμε για την υπόθεση Άλεξ τα λέμε σήμερα για το Βαγγέλη. "Να κοιταχτούμε στον καθρέφτη σαν κοινωνία" και άλλες μπαρούφες, ενώ δεν συνειδητοποιούμε ότι είμαστε χειρότερη κοινωνία από πριν, αν όχι πιο σκληρή, πιο υποκριτική. Εθελοτυφλούμε, ενώ ενώ έχουμε στείλει στη Βουλή νταήδες, δολοφόνους πολλών Βαγγέληδων. 

Δάφνη Χρονοπούλου

Κλαίτε για 'το Βαγγέλη' (ετσι με το μικρό του σα να τον ξέρατε) κι ύστερα γελάτε με εκείνο το πεντοχίλιαρο που  τάχα κλαίει η μάνα της αδελφής από όταν το μοίραζε πάνω στη χαρά της που έκανε αγόρι.

Η κάτωθι σελίδα κατέβηκε και οι δημιουργοί συνελήφθησαν. Μα τίποτε δε χάνεται στο διαδίκτυο, υπάρχει στο https://archive.today/Y21Dh όπου από τα σχόλια βλέπουμε ότι καλά κρατεί η νοοτροπία που έσπρωξε στο θάνατο το Βαγγέλη Γιακουμάκη. Επειδή μια κυρία διαφώνησε που την κοινοποίησα  (να εοπαναλαβάνονται οι προσβολές «δεν κάνει καλό στη μνήμη του» είπε) προσθέτω την απάντησή μου.

Χρήστος Στυπαγγίδης 

Να θυμάστε παιδιά. Σας διαβάζουμε όλο το χρόνο. Επειδή σήμερα "είστε Βαγγέληδες" δεν αναιρεί την μαλακία που σας δέρνει τον υπόλοιπο χρόνο. Κάθε φορά λοιπόν που γράφετε για μπάζα, για χοντρούς, για Αλβανούς, για Ρωσοπόντιους, για χαζούς, για ξερακιανές, για αυτές που δεν ντρέπονται να φορέσουν μαγιό και να βγουν στην παραλία το καλοκαίρι, να ξέρετε, σας διαβάζουμε και θυμόμαστε. 
_______________
*Για να είμαστε εντάξει και να μην παρεξηγηθώ που αναρτώ παραγωγή της Action Aid (μια ακόμα ύποπτης ΜΚΟ της οικογένειας Μητσοτακη) παραθέτω και τα σχετικά:

Panagiotis Hadjistefanou Και όσον αφορά το βίντεο, έχει γίνει αντίστοιχο στον Καναδά, όπου σηκώθηκε στο πόδι όλη η γειτονιά, γιαγιάδες, παιδιά, ανάπηροι, νοικοκυρές και τον πήραν στο κατόπι από το σημείο μηδέν, με το που άρχισε τις τραμπουκίλες το Ναζίδι. 

Ξεφτίλα δηλαδή οι Έλληνες πάλι, το συζητάγαν το θέμα λιγουλάκι μωρέ, να τον σφάξει τον μαυρούλη, να μην τον σφάξει, κάτσε να ακούσουμε και την άλλη άποψη, μην είσαι φασίστας, τι είναι δα μια δολοφονιούλα, πολύ υστερικιά σε βρίσκω...
Elena Rpti είναι αυτοί που επικροτούν το σποτ που πασάρει η Action Aid. Δείχνει σε πιο βαθμό εχει ριζώσει η σήψη . Κρεμασμένοι προσπαθούν να πιαστούν απο το σκοινί τους. Η Αction aid ειναι ηλιθιε . Η ΜΚΟ του μητσοτακέικου που διαχειρίζεται εκατομμυρια και που πρεπει που και που να δικαιολογεί και την ύπαρξή της. Πλάσαρε τωρα ένα δηθεν αντιρατσιστικο σποτάκι με αφορμή την παγκόσμια μερα κατά του ρατσισμού - σιγά μην έκαναν τον κόπο από ανιδιοτελή ευαισθησία- και με την τόση σαπίλα δεν βλέπουν καν την σιωπηλη συνένοχη πλειοψηφία που περικυκλώνει έναν ηθοποιό , έναν μετανάστη που τον βάφτισαν ηθοποιό , φασίστες και 3 ανθρωπους που αντιδρουν . Απ αυτους μονο δυο δεν αναφέρουν την ελληνικότητά τους.....βαθιά σκοτάδια.
Katerina Saloniki Η Αλεξία Μπακογιάννη κόρη της Ντόρας που έφαγε τα λεφτά από το Ερυθρό Σταυρό και η Αλεξάνδρα Μπακογιάννη (αδερφή) είναι η πρόεδρος της Action Aid για την οποία οφείλω να επισημάνω πως δεν έχει ακουστεί κουβέντα, η θέση είναι αμισθί και θεωρείται και το μαύρο πρόβατο της οικογένειας. Ωστόσο κουβαλάει ένα όνομα που δεν την τιμά καθόλου, αλλά αυτό δεν την κάνει απαραίτητα δαχτυλοδεικτούμενη. Προσωπικά μου είναι αδύνατον να στερήσω τα χρήματα από τα δύο παιδάκια στη Σενεγάλη λόγω του ονόματός της.
Panagiotis Hadjistefanou 1. Το αν η Αλεξάνδρα Μπακογιάννη διαχωρίζει την θέση της από την οικογένεια της είναι ένα ζήτημα που μόνο εκείνη μπορεί να γνωρίζει, αφού δημόσια θέση τέτοια δεν έχει πάρει, όπως και οφείλει αν ισχύει κάτι τέτοιο, αφού δημόσια πρόσωπα και δημόσιες θέσεις κατέχουν όλοι οι εμπλεκόμενοι, με όλες τις πιθανότητες συνενοχής που παράγει αυτό το πλέγμα σχέσεων της οικογένειας μεταξύ της αλλά και της οικογένειας με το κράτος. 

2. Περεταίρω, δεν γνωρίζει κανείς από εμάς μετά βεβαιότητας το που ακριβώς πηγαίνουν αυτά τα δυο δολάρια. Ακόμα και να μην πηγαίνουν στην τσέπη της Αλεξάνδρας Μπακογιάννη, πολύ πιθανόν να καταλήγουν στην τσέπη κάποιου στελέχους της Μπόκο Χαράμ.

3. Η αποικιοκρατικής παράδοσης επιχείρηση στην Αφρική έχει πολλάκις ενδυθεί τον μανδύα της φιλανθρωπίας προκειμένου να εκτελέσει σχέδια γενοκτονικής φύσης και υποδούλωσης των πληθυσμών. Πλούσιοι και κυρίως ακαταλόγιστοι Ευρωπαίοι αστοί που επιχειρούν στην Αφρική επανδρώνουν μια παράδοση μεγάλων εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Ο έλεγχος αυτών των εκστρατειών είναι αδύνατος για γεωπολιτικούς λόγους. Πρόσφατα ακόμα και ο Μπιλ Γκέητς πήγε στα δικαστήρια επειδή σε συνεργασία με μια φαρμακευτική - την Du Pont - έκαναν μυστικά πειράματα με ακόμα μη εγκεκριμένα για άνθρωπο εμβόλια πάνω σε παιδιά επαρχιακών και αναλφάβητων πληθυσμών στα σύνορα Πακιστάν και Ινδίας. 

4. Ο κανόνας μου για την φιλανθρωπία, είναι ο εξής - αν έχεις λεφτά, δίνε σε άστεγους και ζητιάνους στα πεζοδρόμια, με πρώτο κριτήριο τους γέρους και ανάπηρους. Μετά, δίνε σε αντίστοιχους αναξιοπαθούντες στην γειτονιά, ή στον κύκλο σου. Να ξέρεις σε ποιον πάνε τα λεφτά και να είσαι απόλυτα σίγουρη συνειδησιακά για το τι κάνεις. Εναλλακτικά, αν δεν έχεις λεφτά μπορείς να φροντίσεις. Να σφουγγαρίσεις το σπίτι της ανάπηρης γριάς γειτόνισας, να ταίσεις τις γάτες της κλπ.
____________________________________

Θέλετε ραδιοταξί; Όχι τον ΑΣΤΕΡΑ!

Προχθές παραλίγο να αργήσω στην κηδεία του πατέρα μου και σήμερα, καθυστέρησα σε μια σημαντική συνάντηση. Αιτία και  για τα δυό είναι η εταιρία ραδιοταξί ΑΣΤΕΡΑΣ την οποία ως τώρα εμπιστευόμουν.

Παλιότερα πληρωνόταν έξτρα το 'ραντεβού', δηλαδή το να κλείνεις από πριν την ώρα που θα ερχόταν το ταξί σου. Ίσως που το έξτρα καταργήθηκε, ίσως που οι 'κούρσες' που έκλεισα δεν ήταν συμφέρουσες, έγιναν αιτία να με πληροφορήσουν μετά την ώρα του ραντεβού ότι 'δεν έχει αυτοκίνητο' και αν θέλω να ξαναδοκιμάσω αργότερα. Αυτό με την κηδεία, Σάββατο πρωί που είχα κλείσει 2 ώρες πριν για να με πάει από Λεωφόρο Αλεξάνδρας στο Α Νεκροταφείο.

Σήμερα ήμουν στην οδό Ηριδανού, δίπλα στο Hilton και πήγαινα στην Ευελπίδων. Τηλεφώνησα και περίμενα. 20 λεπτά μετά (ναι, 20) τηλεφώνησαν να μου πουν ότι 'είναι κλειστό το κέντρο', 'είναι κλειστό το μετρό' και, ξανά, να προσπαθήσω αργότερα.

Το κέντρο βεβαίως δεν ήταν κλειστό μα κι αν ήταν όφειλαν να το γνωρίζουν πιστεύω και να αρνηθούν στο πρώτο μου τηλεφώνημα. Όμως επειδή στην Αθήνα κινούμαι με ταξί κι έχω υποστεί πολλές διαδρομές ακούγοντας την τηλεφωνήτρια να ζητά κούρσες που ο ταξιτζής σχολιάζει περιφρονητικά διότι είναι σύντομες και θα του χαλάσει το αυτοκίνητο, γνωρίζω ότι με έστησαν επειδή δε νοιάζονται, δηλαδή η εταιρία δε δουλεύει σωστά.

Η συγκεκριμένη εταιρία είναι αναξιόπιστη, γι αυτό σήμερα έσβησα το νούμερο του ΑΣΤΕΡΑ από το κινητό μου και, από το ταπεινό τούτο βήμα, σας συστήνω να το σβήσετε κι εσείς, αν συνηθίζετε να κινείστε με ταξί.

Και, επ' ευκαιρία:

Η Παγκόσμια Ημέρα Καταναλωτή εορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Μαρτίου. Καθιερώθηκε το 1983 με απόφαση του ΟΗΕ, σε ανάμνηση μιας ομιλίας του αμερικανού προέδρου Τζον Κένεντι, που έθεσε τις βάσεις του καταναλωτικού κινήματος.

Στις 15 Μαρτίου του 1962 ο Τζον Κένεντι, σε μία μνημειώδη ομιλία του στο Κογκρέσο, σκιαγράφησε τα τέσσερα βασικά καταναλωτικά δικαιώματα: Ικανοποίηση των βασικών αναγκών, ασφάλεια, πληροφόρηση και επιλογή.

Είπε, μεταξύ άλλων: « Καταναλωτές είμαστε όλοι! Πρόκειται για τη μεγαλύτερη οικονομική μονάδα, η οποία επηρεάζει, αλλά και επηρεάζεται σχεδόν από κάθε δημόσια ή ιδιωτική οικονομική απόφαση. Ο καταναλωτής είναι η μόνη σημαίνουσα οικονομική μονάδα, η οποία δεν είναι αποτελεσματικά οργανωμένη και της οποίας οι απόψεις δεν ακούγονται.»

ΣΧΕΤΙΚΟΙ ΙΣΤΟΤΟΠΟΙ

• Ινστιτούτο Καταναλωτών (INKA)
• Ένωση Καταναλωτών - Ποιότητα Ζωής (Ε.Κ.ΠΟΙ.ΖΩ.)
• Consumers International
• Ένωση Εργαζομένων Καταναλωτών Ελλάδας
• ____________________________
• Εικόνα
• Στην αγαπημένη οδό Καλλιδρομίου, χαμηλά. Ψηλά, στο Λυκαβηττό, Ασκληπιού και Καλλιδρομίου ήταν η πολυκατοικία των παππούδων μου όπου έζησα πολλά από τα παιδικά μου χρόνια και άλλα τόσα τους επισκεπτόμουν.