Έχουμε μια μικρή φωλιά
πάνω από την εξώπορτά μας στη Μύκονο. Το ζευγάρι καταφθάνει, επισκευάζει και γεννάει
δυό τρεις φορές το χρόνο κι είναι μεγάλη η χαρά μα και το άγχος μας
που όποτε πάνε τα πράγματα καλά και ζήσουν τα παιδιά τους βλέπουμε τους γονείς
να τα ξεγελάνε για να πέσουν τα αθώα κι ασχημάτιστα στην αυλή για να
τα σκοτώσουν. Συμβαίνει, μα η θλίψη μου όταν θάβουμε πουλάκι πάντα σβήνει και
χάνεται με τα νέα τιτιβίσματα.
Τέτοιες φωνούλες νεογέννητων
μικρών άκουσα κι εδώ, στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Το ψωρομαδημένο περιστέρι πηγαινοερχόταν με
τροφή και εύκολα ανακάλυψα τη φωλιά στο κατακουτσουλημένο κλιματιστικό.
Πρώτη μου σκέψη ότι θα το καταστρέψουν και το άναψα να φύγουν. Για δυό δευτερόλεπτα.
Αμέσως ντράπηκα και το έκλεισα, δε γίνεται να τα σκοτώσω. Είναι δικά μου, υπό την προστασία μου. Δικό μου λάθος που ξεκρέμασα
την (καθόλου κομψή) μαύρη σακούλα που είχε κρεμάσει η κυρία που με
φροντίζει για να ανεμίζει ώστε να τα τρομάζει όπως κάνουν με τα σκιάχτρα.
Μα αναρωτιέμαι πότε και γιατί έγινε τόσο απωθητικό
αυτό το σύμβολο αγνότητας και ειρήνης; Πότε μα και γιατί τα περιστέρια
έγιναν τα ποντίκια των σύγχρονων πόλεων; Και μήπως θα ήταν δυνατόν να αναστηλώναμε
αυτό το πλάσμα σε όλη την παλιά μεγάλη και συμβολική του δόξα όπως κάνουμε με διατηρητέα και
με παλιούς ναούς;
_____________________________________________
Σε forum: ιδέες και επιχειρήματα υπέρ και κατά: http://www.myphone.gr/forum/showthread.php?t=66766
εικόνες
Η μπαλκονόπορτα ανοιχτή μα από τις κουτσουλιές αδύνατον να πατήσω έξω.
Κάτω: Banksy
Κάτω: Banksy
Αχ κι εμένα στο κλιματιστικό έχουν φωλιά, μα Δάφνη μου δεν έχουν ενοχληθεί ποτέ. Δεν αδειάζει η φωλιά! Το βλέπω από τις κουτσουλιές που υπομονετικά καθαρίζω 2 χρόνια τώρα. Φεύγει μια οικογένεια και προφανώς αμέσως έρχεται άλλη ☺Μάλλον σπουργίτια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον απορροφητήρα της κουζίνας σταμάτησα να χρησιμοποιώ, έτσι κι αλλιώς προσπαθώ να τρώω λιγότερο μαγειρεμένα , γιατί έχουν κάνει κι εκεί φωλιά, δίπλα στο μπουρί και νομίζω ότι εκεί η ενόχληση είναι περισσότερη .
(Όπου τα έχω εξομολογηθεί αυτά με έχουν κοροϊδέψει☺)
Καλό βράδυ!
Ομοιοπαθείς λοιπόν..
ΔιαγραφήΜα είναι δυνατόν να μην υπάρχει λύση;
Η κουτσουλιά καταστρέφει τα μνημεία και το κόστος καθαρισμού είναι εξωφρενικό απ' ό,τι ξέρω. Θυμάμαι στην Αγγλία μια καμπάνια που είχε εξοργίσει το κόσμο. "μην ταϊζετε τα περιστέρα" ζητούσε ο Δήμος Λονδίνου κι οι φιλόζωοι Λονδρέζοι είχαν φανατιστεί κι έκαναν το αντίθετο. Μετά ανακαλύφθηκε κάτι φρικτό. Έβαζαν οι μηχανικοί κάτι λεπτά σκοινιά λευκά, αότατα από μακριά τα οποία τοποθετούσαν οριζοντώς πάνω από πρεβάζια. Το περοστέρι πήγαινε να καθήσει εκεί μα το 'σκοινί' ήταν φτιαγμένο έτσι που τους έκοβε τα πόδια. Δε ζω πια εκεί να ξέρω αν το φρικτό αυτό πράγμα καταργήθηκε μα μετά άκουσα για κάποιο υγρό που λένε τα διώχνει..
Ας βρισκόταν μια λύση..
Καλό μας ξημέρωμα!
Καλημέρα Δάφνη και Αριστέα μου, χαίρομαι να σας γράφω και στις δυο! ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤραγικό ότι περιγράψατε πιο πάνω, αισθάνομαι τυχερή που εδώ στην εξοχή που ζω, δεν έχω περιστέρια, ενώ ο γείτονας που απέχει πολλά μέτρα, έχει!
Ανακάλυψα πως εμείς δεν έχουμε, γιατί τα κεραμίδια μας, είναι Γαλλικά δλδ πλατιά και δεν τα βολεύει να κάνουν φωλιά, ενώ του γείτονα, είναι τα κλασικά πομπέ, επίσης εμείς έχουμε πολλές άγριες γάτες που δεν ταΐζουμε για να κυνηγούν ποντίκια και δεν έχουμε ούτε σκυλιά να διώχνουν τις γάτες!
Τώρα Δάφνη μου, δεν μπορείτε να βάλετε μια σκάλα και να καταστρέψετε τη φωλιά, αφού βεβαιωθείτε ότι δεν έχει μέσα μικρά;
Εσύ Αριστέα μου, το μόνο που μπορείς να κάνεις, αν δεν μπορείς να καταστρέψεις απ' έξω την φωλιά (όπως έκανε ο γιος μου) είναι να μετακομίσεις! :(
Ο μικρός μου γιος, τα περιστέρια, τα ονομάζει, "φτερωτούς αρουραίους"!!!
Πάντως οι λύσεις της εκάστοτε πολιτείας έχουν αποδειχτεί άθλιες!
ΑΦιλάκια και καλή μας Κυριακή! :)
Καλημέρα κι ευχαριστώ για τις συμβουλές.
ΔιαγραφήΜα έχω μωρά, αυτό δε λέω; Μόλις έσκασαν από το αυγό, τιτιβίζουν ασταμάτητα.
Μόλις φύγω κρεμάνε τα γνωστά cd που καθρεφτίζουν φως και τα τρομάζουν. Αλλά δεν ήθελα σκουπιδαριό στο μπαλκόνι και την πάτησα.
Τα άλλα της εξοχής είναι καθαρά και όμορφα. Δεν έρχονται σ΄εμάς, πάνε στους περιστεριώνες.
Καλή Κυριακή και στους δυό σας!!
Όταν πρωτομετακομίσαμε στην Αθήνα, είχαμε μόλις ανακαινίσει και το σπίτι, έρχονταν και αφήνανε τις βρωμιές τους στο μπαλκόνι καθημερινά, διότι είχανε συνηθίσει τόσα χρόνια, μιας και το σπίτι ήταν ακατοίκητο. Κάθε μέρα έβγαινα και καθάριζα το μπαλκόνι και όλα τα έπιπλα τα οποία μας βρώμιζαν. Τελικά, με τους θορύβους κλπ, μιας και το σπίτι άρχισε να κατοικείται πάλι, σταμάτησαν να έρχονται. Και όλως παραδόξως, μου λείπουνε!
ΑπάντησηΔιαγραφήAx πώς σε νιώθω. Το γλου γλου γλου τους το αγαπώ μα υποφέρω με το καθάρισμα..
ΔιαγραφήΓύρισες ή ακόμα είσαι στα ξένα;
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεύτερη προσπάθεια για σχόλιο
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι δικοί μου "φτερωτοί αρουραίοι"(γειά σου Στεφανία) έχουν κάνει αποχωρητήριο μια συγκεκριμένη γωνιά στο μπαλκόνι και δεν την αλλάζουν με τίποτα.Τι να κάνουμε,προτιμήσεις είναι αυτές!
Η μέθοδος με τα cd δεν έπιασε γιατί δεν ταιριάζουν τα γούστα μας.
Εγώ τους κρέμασα cd με σκυλοτράγουδα και οι "φτερωτοί αρουραίοι" είναι μάλλον του έντεχνου!
Τις φιλούρες μου
Σ εμάς όσο έλειπα πρέπει να είχε πιάσει το τερατώδες: μαύρη σακούλα σκουπιδιών γεμάτη που ανέμιζε. Αδύνατον να την ανεχθώ την ξεκρέμασα και ιδού τα αποτελέσματα.
ΔιαγραφήΝα βγω αδύνατων: βουνά οι κουτσουλιές..
Αναρωτιέμαι.. δεν υπάρχει άραγε λύση;
Καλό σου βράδυ xristin, μη χάνεσαι..