Κυριακή 2 Απριλίου 2017

Γυναίκες δημιουργοί σήμερα ανθίζουμε ― κι ό,τι προλάβετε



Σήμερα, σε λίγες ώρες με συζήτηση μετά την προβολή κλείνει ο κύκλος προβολών του ντοκιμαντέρ ΒΥΖΙΑ των Ανιές Σκλάβου, Στέλιου Τατάκη σχεδιασμένο με μεράκι αλλά και επιστημονική γνώση από την ανθρωπολόγο Λιόπης Αμπατζή. Θα είμαι παρούσα στη συζήτηση για να παρουσιάσω και να μοιραστούμε απόψεις και ιστορίες.

Σήμερα, πιο αργά, κλείνει και το σαββατοκύριακο αδιερωμένο στις σύγχρονες Ελληνίδες Σκηνοθέτιδες στο οποίο συμμετείχαν μεταξύ άλλων η αδελφή μου Ελισάβετ Χρονοπούλου [Μικρή Άρκτος], η Μάρσια Τζιβάρα [Burning From The Inside] και η Αγγελική Κουρούνη [GoldenDawn: A Personal Affair / Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση] έργα που ξεχωρίζω επειδή τα έχω συστήσει από το ραδιόφωνο και αυτό το ιστολόγιο.

Κυριακή 2 Απριλίου λοιπόν, στην Αθήνα
όσες πιστές- όσοι πιστοί, προσέλθετε
κι ό,τι προλάβετε
από τη δουλειά σύγχρονων γυναικών που ζούμε ανάμεσά σας, μιλάμε τη γλώσσα σας και, δια της Τέχνης αποκαλυπτόμεθα, διαθλώντας την  πραγματικότητα  στο πρίσμα της ματιάς μας.

Γυναίκες και άνδρες μοιράζονται στιγμές του στήθους τους και ιστορίες γι αυτό, σε αφηγήσεις οργανωμένες
από την ανθρωπολόγο Λιόπη Αμπατζή που ξετυλίγει το νήμα της αφήγησης με τη δική της προσωπική ιστορία.

Άβολα μικρά ή μεγάλα μυστικά, καρκίνος κι εκτομές, ντροπές και έρωτες αποκαλύπτουν πόσο λίγα έχουμε πει και πόσα ακόμα έχουμε να ανακαλύψουμε για το στήθος, το μπούστο, τον κόρφο, τα βυζιά ή βυζάκια μας.
Δυό ακόμα προβολέςτου ντοκιμαντέρ ΒΥΖΙΑ των Agnes Sklavou Stelios Tatakis.
Στις προβολές 
θα είναι παρόντες οι δημιουργοί
Agnes Sklavou Stelios Tatakis Liopi Abatzi
που θα απαντήσουν σε ερωτήσεις (Q&A)
και
η συγγραφέας Δάφνη Χρονοπούλου
(που συνέβαλε με δική της αφήγηση) και θα παρουσιάσει.


______



****************************
Κυριακή / Sunday, 01.04 - 20.00
Golden Dawn: A Personal Affair / Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση
Σκηνοθεσία / Direction: Angelique Kourounis
Διάρκεια / Duration: 90'
Έτος παραγωγής / Year: 2016
Nτοκιμαντέρ / Documentary
Αγγλικοί Υπότιτλοι / English Subtitles

«Eίμαι κόρη μεταναστών, με γιo γκέι και σύντροφο Εβραίο. Αν ενισχυθεί η Χρυσή Αυγή, το μόνο μας πρόβλημα είναι σε ποιο βαγόνι θα μας βάλουν»
Η οικονομική κατάρρευση, η πολιτική αστάθεια και οι οικογενειακές σχέσεις έρχονται σε πρώτο πλάνο καθώς το ντοκυμανταίρ «Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση» προσπαθεί να ανακαλύψει «τί έχουν στο κεφάλι τους οι Χρυσαυγίτες που παρουσιάζονται ως θύματα» του συστήματος.
Η Χρυσή Αυγή «ποτέ δεν κρύφτηκε», όσον αφορά στην ιδεολογία της. Η απήχησή της στις κάλπες μπορεί παλιότερα να ήταν απειροελάχιστη, όμως η συμβατότητα αυτής της ιδεολογίας με γερά παγιωμένες αντιλήψεις στην Ελλάδα – που καλλιεργούν πολλοί κληρικοί, τα περισσότερα ΜΜΕ και το πολιτικό σύστημα – αποτελεί το εύφορο έδαφος στο οποίο ανθεί η οργάνωση.

*Μετά τη προβολή, θα ακολουθήσει Q&A με συντελεστές της ταινίας.


A journalist is delving for years into the organization of the Greek neo-Nazi party “Golden Dawn”.
The financial collapse, the political instability and the family relations are placed into the spotlight as the documentary is trying to discover “what’s in the head of GoldenDawners, who pose as victims” of the system.
Golden Dawn “never hid” its ideology. Its influence in the polls might have been almost nonexistent previously, but the compatibility of this ideology with unshakeable beliefs in Greece – cultivated by many clergymen and most of the Media and political system – is the fertile ground on which the organization flourishes.

*After the screening, there will be a Q&A, with crew members of the film


___Παρασκευή / Friday, 31.03 - 20.30

↝ Μικρή Άρκτος /Ursa Minor
Σκηνοθεσία / Direction: Ελισάβετ Χρονοπούλου / Elissavet Chronopoulou
Διάρκεια / Duration: 86 min.
Έτος παραγωγής / Year: 2015
Μυθοπλασία / Fiction 
Αγγλικοί Υπότιτλοι / English Subtitles 

Γιατί νυστάζει η πολική αρκούδα το Φθινόπωρο; Γιατί χάνει την όρεξή της;
Γιατί αποφεύγει τους καυγάδες….;
Δεν είναι εύκολο να μάθουμε τα μυστικά τη πολικής αρκούδας.

*Μετά τη προβολή, θα ακολουθήσει Q&A με την σκηνοθέτη της ταινίας, Ελισάβετ Χρονοπούλου.


Why does a polar bear feel sleepy come fall? Why does she lose her appetite?
Why does she avoid fights?
It' 's not easy to find out the secrets of the polar bear.

*After the screening, there will be a Q&A, with the director of the film Elissavet Chronopoulou

**************************
Σάββατο / Saturday, 01.04 - 17.00

Αθήναι / Αthene
Σκηνοθεσία / Direction: Ευά Στεφανή / Eva Stefani
Διάρκεια / Duration: 37min.
Έτος παραγωγής / Year: 1995
Nτοκιμαντέρ / Documentary
Αγγλικοί Υπότιτλοι / English Subtitles

Η ταινία απεικονίζει τη ζωή στο σταθμό Λαρίσης στην Αθήνα την άνοιξη του 1995. Η κάμερα εστιάζει στο «ενοίκους» του σταθμού, Αντωνία, Φλωράκη και Γιώργο.

*Μετά τη προβολή, θα ακολουθήσει Q&A με την σκηνοθέτη της ταινίας, Εύα Στεφανή.


The film depicts the life at the Larissa Railway station in Athens in the spring of 1995. The camera focuses on the station’s ‘tenants’, Antonia, Florakis and George …

*After the screening, there will be a Q&A, with the director of the film Eva Stefani

**************************
Σάββατο / Saturday, 01.04 - 19.00

↝ Αιγαίο ή η κωλοτρυπίδα του θανάτου / The Aegean or the anus of death
Σκηνοθεσία / Direction: Ελένη Γιώτη / Eleni Gioti
Διάρκεια / Duration: 7min.
Έτος παραγωγής / Year: 2014
Nτοκιμαντέρ / Documentary
Αγγλικοί Υπότιτλοι / English Subtitles

Στα επτά λεπτά της ταινίας, ένας μυστηριώδης άντρας εμφανίζεται σε πέντε διαφορετικές τοποθεσίες της Αττικής όπου έχουν καταγραφεί βίαιες, ρατσιστικές επιθέσεις τα τρία τελευταία χρόνια. Γιατί δίνει οδηγίες διάσωσης σε περίπτωση ναυαγίου; Ποιον προσπαθεί να σώσει από την «κωλοτρυπίδα του θανάτου»;

*Μετά τη προβολή, θα ακολουθήσει Q&A με συντελεστές της ταινίας.


A mysterious man appears at locations in Athens where racist attacks have taken place. Why is he giving life jacket instructions? Who is he trying to save from the anus of death? Since 2000 more than 23.000 people from Africa, the Middle East and beyond –war refugees, asylum seekers and economic migrants– have lost their lives while trying to cross the borders to Europe. Hundreds of them have drowned in the Aegean Sea JazraKhaleed’s poetry assault is set at five locations in Athens where racist attacks have been reported during the last three years.

After the screening, there will be a Q&A, with crew members of the film

**************************
Σάββατο / Saturday, 01.04 - 20.30

↝ Burning from the inside
Σκηνοθεσία / Direction: Μάρσια Τζιβάρα / Marsia Tzivara
Διάρκεια / Duration: 64 min.
Έτος παραγωγής / Year: 2015
Nτοκιμαντέρ / Documentary
Αγγλικοί Υπότιτλοι / English Subtitles

Χρησιμοποιώντας ως άξονα την άνοδο της Χρυσής Αυγής, παρουσιάζει τον εκφασισμό και την αποσύνθεση της ελληνικής κοινωνίας όπως την βιώνουν οι Έλληνες μετανάστες στη Γερμανία, που αγωνίζονται από μακριά. Με αφετηρία τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και τον αντίκτυπό της σε Ελλάδα και Γερμανία, η ταινία αμφισβητεί τη λειτουργία των πολιτικών και κοινωνικών δομών, καθώς και τη λειτουργικότητα του καπιταλισμού και της δημοκρατίας.

*Μετά τη προβολή, θα ακολουθήσει Q&A με συντελεστές της ταινίας.


Burning from the Inside focuses on the rise of the Greek Nazis Golden Dawn, from the perspective of the Greek immigrants in Germany.

After the screening, there will be a Q&A, with crew members of the film

*************************************

Σε όλες τις προβολές, είσοδος με ελεύθερη συνεισφορά.

Entrance at all screenigs will be with donation.

************************************

To αφιέρωμα επιμελείται η σκηνοθέτης, συγγραφέας &visual artist Δήμητρα Μητσάκη ( Fish Lily)

The retrospective is curated by director, writer & visual artist Dimitra Mitsaki ( Fish Lily )



https://www.facebook.com/events/1084291861676570/

___________________





Πέμπτη 30 Μαρτίου 2017

Άλλη μια καταδίκη― κι εσείς οι πατριώτες τι κάνετε; #Μανωλαδα



Θυμάστε τότε που κόψαμε τις φράουλες;
Θυμάστε που ξαφνικά μύριζαν αίμα;
Θυμάστε τους σκλάβους και τους επιστάτες πιστολέρο;

Από τότε αν δεν τις αγοράσω η ίδια, αν δε σιγουρευτώ από πού έρχονται δεν αντέχω να τις δω στο σπίτι μου.

Εκείνα τα τερατώδη λοιπόν, έφεραν άλλη μια καταδίκη της Ελλάδας από το ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Εγώ την περίμενα αλλά εσείς οι πατριώτες, εσείς που καμαρώνετε με σημαιάκια και παιάνες δε ντρέπεστε; Εσείς που φέρνατε επιχείρημα την καταπάτηση ανθρώπινων δικαιωμάτων κρατών που λέγατε δεν είναι Ευρώπη, εσείς που καμαρώνετε πως ζείτε στην «ωραιότερη χώρα του κόσμου», τι κάνετε; Εσείς που παραπονιέστε για τη χρεοκοπία της χώρας, εσείς που (δικαίως) διαμαρτύρεστε για τις μειώσεις στις συντάξεις, τούτα τα χρήματα δεν τα κλαίτε;
Την ξεφτίλα δεν την κλαίτε;

Δε ντρέπεστε;

Φέρνω την απόφαση, εξελίξεις ιστορικό και εφιαλτικές εικόνες, σχόλια
φέρνω και συνδέσμους προς όσα έγραφα τότε κι όσα συνέλεγα (π.χ.  Άδωνις Γεωργιάδης:'σκάγια στον αέρα που στην πτώση πέτυχαν και τραυμάτισαν κάποιους ελαφρά. Τι περίεργο βλέπετε;')




Ευρωπαϊκό χαστούκι για τη Μανωλάδα: Καταδίκη και πρόστιμο σχεδόν ενός εκατομμυρίου στην Ελλάδα
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανακοίνωσε σήμερα (30/3/2017) την απόφαση στην προσφυγή των 42 εργατών φράουλας από το Μπαγκλαντές κατά της Ελλάδας. Η προσφυγή αφορά την παραβίαση του άρθρου 4 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (απαγόρευση καταναγκαστικής εργασίας) και ασκήθηκε από 42 υπηκόους από το Μπαγκλαντές, που εργάζονταν σε συγκομιδή φράουλας στη Μανωλάδα.
Σύμφωνα με την απόφαση το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε, ομόφωνα, ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 4 § 2 (απαγόρευση της καταναγκαστικής εργασίας) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Το Δικαστήριο έκρινε ότι η θέση των προσφευγόντων ήταν εντός της εμπορίας ανθρώπων και καταναγκαστικής εργασίας.
Το Δικαστήριο διαπιστώνει, επίσης, ότι η Ελλάδα παρέβη τις υποχρεώσεις της, να αποτρέψει την εμπορία ανθρώπων, την προστασία των θυμάτων, να διερευνήσει αποτελεσματικά αν διαπράττονται εγκλήματα και να τιμωρήσει τους υπεύθυνους για την εμπορία.
Την ανακοίνωση της απόφασης μπορείτε να τη δείτε εδώ.
Η υπόθεση αφορά την καταγγελία τους ότι υποβλήθηκαν σε καταναγκαστική εργασία σε φυτείες φράουλας στην Ελλάδα. Οι προσφεύγοντες είχαν προσληφθεί τον Οκτώβριο του 2012 για τη συγκομιδή φράουλας σε ένα αγρόκτημα στη Μανωλάδα. Τους είχαν υποσχεθεί ένα μισθό των 22 ευρώ για επτά ώρες, και τρία ευρώ για κάθε ώρα υπερωρίας. Δούλευαν καθημερινά από τις επτά το πρωί έως της επτά το βράδυ, υπό την επίβλεψη ένοπλων φρουρών, και ζούσαν σε πρόχειρες παράγκες χωρίς τουαλέτες ή τρεχούμενο νερό.
Το Φεβρουάριο, Μάρτη και Απρίλιο του 2013, οι εργαζόμενοι κατέβηκαν σε απεργία ζητώντας την καταβολή των απλήρωτων μισθών τους, αλλά χωρίς επιτυχία.
Στις 17 Απριλίου 2013, οι εργοδότες τους, προσέλαβαν άλλους μετανάστες από το Μπαγκλαντές. Φοβούμενοι ότι δεν θα τους καταβληθούν οι μισθοί, 100 έως 150 εργαζόμενοι άρχισαν να κινούνται προς την κατεύθυνση των δύο εργοδοτών, προκειμένου να απαιτήσουν τους μισθούς τους. Ένας από τους  ένοπλους φρουρούς άνοιξε πυρ, τραυματίζοντας σοβαρά 30 εργαζόμενους. Οι τραυματίες μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο και στη συνέχεια ανακρίθηκαν από την αστυνομία.
Οι δύο εργοδότες, μαζί με τη φρουρά που είχε ανοίξει πυρ και έναν ένοπλο επιστάτη, συνελήφθησαν και δικάστηκαν για απόπειρα φόνου – στη συνέχεια οι κατηγορίες μετατράπηκαν σε πρόκληση σοβαρών σωματικών βλαβών – και για εμπορία ανθρώπων.
Με απόφαση της 30ής Ιουλίου 2014 το Κακουργιοδικείο Πάτρας τους αθώωσε για την κατηγορία της εμπορίας ανθρώπων ενώ καταδίκασε τον ένοπλο φρουρό και έναν από τους εργοδότες για πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης και παράνομη χρήση πυροβόλων όπλων με αποτέλεσμα οι ποινές τους να είναι εξαγοράσιμες. Είχε επίσης, επιδικάσει 1.500 ευρώ για τους 35 εργαζόμενους που αναγνωρίστηκαν ως θύματα – δηλαδή, 43 ευρώ για τον καθένα. Οι δύο καταδικασθέντες άσκησαν έφεση κατά της αποφάσεως που εκκρεμεί επί του παρόντος και έχει ανασταλτικό χαρακτήρα.

Στις 21 Οκτωβρίου 2014, οι εργαζόμενοι ζήτησαν από τον εισαγγελέα στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο να ασκήσει έφεση κατά της απόφασης του Κακουργιοδικείου, υποστηρίζοντας ότι η κατηγορία της εμπορίας ανθρώπων δεν είχε εξεταστεί σωστά. Το αίτημα απορρίφθηκε και η απόφαση του Κακουργιοδικείου για την εμπορία ανθρώπων έγινε οριστική.

Μετά και από αυτή την απόφαση, 42 από τους εργάτες, επικαλούμενοι το άρθρο 4 § 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (απαγόρευση της καταναγκαστικής εργασίας), προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εκπροσωπούμενοι από το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες και το Open Society Justice Initiative. ισχυριζόμενοι πως εξαναγκάστηκαν σε υποχρεωτική εργασία. Υποστηρίζουν ακόμα πως η Ελλάδα είχε την υποχρέωση να αποτρέψει την εμπορία ανθρώπων, να λάβει προληπτικά μέτρα για το σκοπό αυτό και να τιμωρήσει τους εργοδότες.

Η απόφαση:
http://tetartopress.gr/wp-content/uploads/2017/03/Judgment-Chowdury-and-Others-v.-Greece-human-trafficking-and-forced-labour-.pdf





sotiris koukiosπρέπει να δείτε την απόφαση καταδίκης μας ως κράτος για την Μανώλαδα.. κρίνει την ποιότητα δικαίου στην χώρα

Mary Pollali‏ Η χώρα μας ορθώς καταδικάστηκε από το ΕΔ για τη Μανωλάδα. Ο βαρύμαγκας εργοδότης των Πακιστανών ασκεί ακόμα επιχειρηματική δραστηριότητα;

Tasos Stamatakis Το ευρωπαϊκό δικαστήριο μας καταδικάζει για τις χωματερές και για τους δικαστές μας.Ιδίου επιπέδου και τα δύο.

Μπίρλας και Κόρκος‏  Μένουμε Ευρώπη. Μένουμε Μανωλάδα. pic.twitter.com/ZX5EoySvND



Λαθραίος Μετανάστης Οι εδω τους αθωωνουν οι απ εξω τους βγαζουν ενοχους. Οχι δεν υπαρχουν χουντοσπερματα.
«Φράουλες στη Μανωλάδα». Δικαίωση 4 χρόνια μετά και θυμήθηκα μια κουβέντα με τον Άδωνι να υπερασπίζεται αυτούς που τους πυροβόλησαν! pic.twitter.com/pmy2HV1Ezv





____________________________________


Οι ματωμένες φράουλες της Ηλείας― #bloodystrawberries στο ελληνικό Απαρχάιντ, 2013


Μάνωλάδα: Άδικη Δίκη, The Guardian και Άρειος Πάγος, 2014


Τρίτη 28 Μαρτίου 2017

Στη Μύκονο κούκος μου φέρνει την Άνοιξη― ενώ αλλού τουλίπες κι εραστές


Στην Πελοπόννησο που έχουμε ένα εξοχικό με τις αδελφές μου, την Άνοιξη τη φέρνουν τα χειλιδονάκια που αν λείψουμε καιρό μπερδεύονται και χτίζουν στην καμινάδα τις φωλιές.
Στην παιδική μου Αθήνα είναι οι νεραντζιές που σκορπίζουν τα ανθάκια τους στα πεζοδρόμια γύρω απ' το Λυκαβηττό και που μοσχοβολούν από τις τελευταίες συννεφιές μέχρι τις πρώτες ζέστες.
Του Παρισιού είναι οι καστανιές, της Πόλης οι τουλίπες που κάθε χρόνο υπενθυμίζουν την παλιά συναλλαγή με την Ολλανδία που σημάδεψε κεραμικά, υφάσματα και Οικονομική Ιστορία.
Ένας κούκος φέρνει Άνοιξη σε κάθε τόπο αλλά εδώ στη Μύκονο, με ημερολογιακή συνέπεια πιστό στο ετήσιο ραντεβού, η άφιξή του κάνει την καρδιά μου να σκιρτά αλλά όχι από χαρά.

«Ρόδο μου αμάραντο» προαναγγέλλουν χελιδόνια, Νισάν το μήνα των τεχνών πολίτικες τουλίπες και γαρύφαλα, και όταν οι φρέζιες ξεπηδούν στα ανεμοδαρμένα πάρκα του Λονδίνου πάνω από το πλούσιο γρύλισμα ακριβών αυτοκινήτων ανάμεσα στους χαρτοφύλακες χρηματιστών ή τα τρελά μαλλιά των νέων, στην απαλή βροχή σα φως ιδιαίτερο όλα τα διαπερνά το
'In springtime, the only pretty ring time,
When birds do sing, hey ding a ding, ding;
Sweet lovers love the spring'
 μιας Άνοιξης σαιξπηρικής και λαϊκής παλιάς κι αιώνιας που καθησυχάζει τις αγωνίες υποκλινόμενη, για να μας πει ότι όλα είναι καλά, είναι «όπως αγαπάμε».

Άνοιξη για να ανοίξει η καρδιά με τα παράθυρα, Άνοιξη για να βγουν στους δρόμους τα παιδιά, Άνοιξη για να αντέξουμε ένα χρόνο ακόμα, Άνοιξη για έρωτες κι 'Ανοιξη, ναι, και για Καλές Δουλειές στοα ελληνικά νησιά που βγαίνουν απ' τον ύπνο, μια χειμερία νάρκη απολύτως απαραίτητη για να αγραναπαυθεί η Φύση ώστε να ανταποκριθεί επάξια στις απατήσεις της ρυπαρής βαριάς βιομηχανίας του Τουρισμού.

Εδώ που ζω λοιπόν, λίγο πριν πεταχτεί στην πρασινάδα η πρώτη παπαρούνα, λίγο πριν ακουστεί από μακριά το πρώτο κομπρεσέρ κι αρχίσουν οι ετοιμασίες για το Πάσχα και το καλοκαίρι που έρχονται, τη νέα εποχή αναγγέλλει το Σκουπίδι.

Όπου έχει 1-2 πράσινους κάδους για τα οικιακά κι ίσως εκείνον τον ένα μπλε (πικρή ιστορία) τον τάχα για ανακύκλωση, από πρωί ως τη δύση μικρά φορτηγάκια σταματούν κι εργάτες ξεφορτώνουν τη σαβούρα που σάπισε όλο το χειμώνα σε μαγαζιά, ξενοδοχεία και 'ενοικιαζόμενα'. Πόρτες σπασμένες, βρώμικα ψυγεία, κουζίνες, κουτσές καρέκλες, φύλλα και κλαδιά, άδεια κουτιά μπογιάς και διαφημιστικές βιτρίνες των αντιηλιακών ή αναψυκτικών που η εταιρία αντικαθιστά μα δε συλλέγει.
Όλο το καλοκαίρι θα κρατήσει αυτό.
Χθες ο εργάτης μόνος τα έφερνε στην πλάτη του κι όταν σταμάτησα για να φωτογραφίσω πέρασε απέναντι σκυφτός οπότε σκόπιμα περίμενα να φύγει από το κάδρο. Προχθές, που ήταν κι ένα αφεντικό μαζί, κατέβηκα και είπα «Κρίμα, δε λυπάστε που λερώνετε; Δε θα ντραπείτε όταν θα περνούν οι τουρίστες από το σκουπιδότοπο για να έρθουν στο μαγαζί σας;»
Μου είπε ναι και πως λυπάται μα είναι ακριβή η βενζίνη να τα πάει ως εκεί που πρέπει, κοστίζουν οι 2-3 διαδρομές τη μέρα.
«Ντροπή όμως» ξαναείπα και συμφώνησε μα δε κατάλαβε. Πόσο κάνει η βενζίνη για τη διαδρομή δεν ξέρω, ούτε τι καίει το μικρούλι φορτηγάκι του και πόσο κακοπληρωμένοι είναι οι εργάτες μετανάστες. Ξέρω όμως, και το ζω από χρόνια τώρα, ότι ο ίδιος που μετρά ψιλά για να μην κάνει το καθήκον του, τα ίδια ποσά διπλά και τρίδιπλα έχει δώσει ευχαρίστως και με επιμονή αμέτρητες φορές για να πληρώσει τα ποτά μου σε μαγαζιά απ' τα οποία περαστικός δεν έμεινε ούτε μισή ώρα στο μπαρ να πει ένα γεια σε φίλους του.
Δεν είναι φτώχεια, δεν είναι οικονομία, δεν είναι τσιγκουνιά. Είναι οι προτεραιότητες του καθενός μας, η οπτική.

Και όπως στην τουλίπα άλλος βλέπει μια πινελιά στο πράσινο και άλλος βλέπει ένα σουλτάνο σε γαλάζιο οντά, όπως ακούγοντας πως «Άνοιξη.. ήταν ένας εραστής κι η κοπελιά του» άλλος ακούει παλιό τραγούδι κι άλλος κωμωδία του Σαίξπηρ, εδώ, λίγα μέτρα από την καγκελόπορτα του κήπου μου, ετησίως τη νέα εποχή μου φέρνουν Κούκοι* που δειλά, ένας πρώτα κι ύστερα πολλοί και άνετοι, έρχονται  αφήνουν τα αυγά τους στην ξένη φωλιά.

___________________________________________
*Ο κούκος, ως γνωστόν είναι η ξεγνοιασιά της Άνοιξης και σύμβολο του εραστή επειδή δεν κλωσά και δεν κάνει φωλιές μόνο αφήνει να κλωσήσει το αυγό του άλλος πατέρας.

Εικόνα πάνω, έξω από το σπίτι μου χθες.
Κάτω πέρσι, πρόπερσι (κι αν έχετε όρεξη σας έχω συλλογή από κάθε χρόνο).
Επίσης φέρνω το τραγούδι από το 'As You Like It' (με στίχους) 
 κλασικά τραγουδισμένο αλλά και  in dixie  από την Μάρθα Τίτλτον 1943


 +τουλίπες ανοιξιάτικες του Νισάν
+ 'Ισταμπούλ Φεστιβαλί' το γραφικό 




“It was a lover and his lass”

(from As You Like It)

It was a lover and his lass,
   With a hey, and a ho, and a hey nonino,
That o’er the green cornfield did pass,
   In springtime, the only pretty ring time,
When birds do sing, hey ding a ding, ding;
Sweet lovers love the spring.

Between the acres of the rye,
   With a hey, and a ho, and a hey nonino,
Those pretty country folks would lie,
   In springtime, the only pretty ring time,
When birds do sing, hey ding a ding, ding;
Sweet lovers love the spring.

This carol they began that hour,
   With a hey, and a ho, and a hey nonino,
How that a life was but a flower
   In springtime, the only pretty ring time,
When birds do sing, hey ding a ding, ding;
Sweet lovers love the spring.

And therefore take the present time,
   With a hey, and a ho, and a hey nonino,
For love is crownèd with the prime
   In springtime, the only pretty ring time,
When birds do sing, hey ding a ding, ding;
Sweet lovers love the spring.





_____________________________________________