Όχι, όχι, όχι ακόμα ― Λιόπη Αμπατζή rip

Όχι.

Όχι.

ακόμα δε μπορώ να πω

για τη Λιόπη που θα λέμε πάντα.

Σήμερα 25 Φεβρουαρίου 2018

στο κρεβάτι της

στο πατρικό της σπίτι στην παλιά της γειτονιά

κοιμήθηκε γλυκά

πριν ξημερώσει.

Μην πείτε  «θα ξεκουραστεί».

Μην πείτε «βασανίστηκε».

Το ξέρουμε.

Αλλά στ' αυτιά μου έχω ακόμα το λυγμό της καθώς έλεγε

 «όχι ακόμα, θέλω να ζήσω ακόμα».

_______________________________ 

Η κηδεία

Την Τρίτη 27/2 στις 12:30 στο Νεκροταφείο Παπάγου.

21 1 1971- 25 2 2018

Για τα ΒΥΖΙΑ μας σας έχω πει.

Σήμερα κλήθηκα να βάλω κι εγώ το λιθαράκι μου:

δυό ρώγες,

που προστίθενται μαζί με άλλες στη δική της ιστορία για να σχηματιστεί πλούσιο και ζουμερό τσαμπί που θα τέρψει, θα θρέψει και θα δώσει σχήμα στα ανείπωτα.

Βυζιά στο νου μας και στις αγωνίες μας,

βυζιών εικόνες γύρω μας

σε διαφημίσεις και αφίσες, σε τσόντες,

σε νοσοκομεία και σε μαιευτήρια.

Κι όμως πέπλο σιωπής απλώνει η ευπρέπεια που τα καλύπτει.

Mα εμείς προτάσσουμε τα στήθη μας

kι αποκαλύπτονται

απ' τη βυζαρού ως το βυζανιάρικο

το φόβο και το πάθος

τον πόνο, την οδύνη, το καμάρι

συνθέτοντας το αυτοβιογράφημα

της αιώνιας και της νέας αλήθειας.

Βάλαμε με την ταινία ένα λιθαράκι. 

....Γιατί ο καρκίνος ακόμα αναφέρεται ως 'το κακό', 'κακιά αρρώστια' και 'η επάρατος', μια ακατονόμαστη συμφορά που, σα τιμωρία από θεού, έχω δει και άρρωστους να τον κρύβουν αλλά και γνωστούς να αποφεύγουν τον άρρωστο σα να ήταν κολλητικό.

Στη δική μου εμπειρία με τον καρκίνο, που δεν κράτησε πολύ, αλησμόνητη μου έχει μείνει η γνωστή μου που μόλις το πληροφορήθηκε για μένα αναφώνησε 'Μα.. γιατί εσύ; Εσύ είσαι καλός άνθρωπος!' επιβεβαιώνοντας ωμότατα αυτό που ένιωθα ήδη από διάφορες συμπεριφορές, τη λαϊκή δοξασία πως ο καρκίνος είναι τιμωρία και κατάρα ('Που να βγάλεις τον καρκίνο!/'Που να βγάλεις κακό σπυρί!'). Διότι βεβαίως αν ζούμε σε ένα κόσμο που το καλό παιδάκι σταυρώνει το μαξιλαράκι του κάθε βράδυ για να το φυλάει ο Χριστούλης, τι συμπεραίνουμε όταν το παιδάκι αρρωστήσει, δηλαδή ο Χριστούλης δεν το φύλαξε; 

Μαζί με τις προκαταλήψεις για τον καρκίνο, γενικώς τα πράγματα σκουραίνουν ακόμα πιο πολύ για τις γυναίκες που ο καρκίνος τις χτυπάει στο στήθος. Το πλήγμα στη θηλυκότητα τεράστιο, έρχεται αμείλικτο να αποτελειώσει τη γυναίκα στην πιο ευάλωτη στιγμή της. 

Ελάχιστες μιλούν γι αυτά πιο έξω από κλειστές ομάδες με ομοιοπαθούσες. Όμως η Λιόπη Αμπατζή αποφάσισε να μιλήσει ανοιχτά εξερευνώντας ΤΑ ΒΥΖΙΑ με τα επιστημονικά της εφόδια μα και μέσα από τη δική της εμπειρία με τον καρκίνο.. 

http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2016/08/blog-post_18.html#ixzz4fCf5NI5L

Καρκίνος― ας μιλήσουμε ανοιχτά όπως η Λιόπη Αμπατζή

http://daphnechronopoulou.blogspot.gr/2013/11/blog-post_6.html#axzz57qDAgBTl

ΤΑ ΒΥΖΙΑ μας ―με τη Λιόπη Αμπατζή (κι εμένα ως Τειρεσία)

 http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2016/08/blog-post_18.html#ixzz588hWD72G

Για τα ΒΥΖΙΑ μας (συνέχεια) με θεά και είδωλα

http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2016/11/blog-post_13.html#ixzz588iBStSE

_________________________________________________________

Μη μου στέλνετε αηδίες άλλοθι αδιαφορίας

Παρακαλώ μη μου στέλνετε αυτή την ανοησία.

Επειδή

γεμίζει το inbox που κουδουνίζει άσκοπα και χάνω άλλα

επειδή 

(συν τοις άλλοις) είναι και ανακριβής αφού Οκτώβριος είναι ο Μήνας αφιερωμένος στην πρόληψη καρκίνου του μαστού,

αλλά κυρίως

επειδή

δε θεραπεύονται οι αρρώστιες με καρδουλίτσες και χαριτωμενιές.

Ο καρκίνος είναι σκληρός, άγριος, αμείλικτος. Θέλει γιατρούς και κότσια για να τον αντέξουμε.

Αν νοιάζεστε 
σταθείτε πλάι σε όποιους υποφέρουν

(1 στους 3 τον παθαίνουμε, έχει πολλές και πολλούς στο περιβάλλον μας).

Αν δε νοιάζεστε σωπάστε με αξιοπρέπεια

αλλά

κλικ και copy paste

ως άλλοθι της αδιαφορίας δεν προωθώ.

Την ημέρα που θα ποστάρετε αληθινές γυναίκες,

αδυνατισμένες και πονεμένες

δίχως στήθος, δίχως μαλλιά, δίχως ελπίδα,

τότε,

πρώτη εγώ θα σας υποστηρίξω.

Και για να μην παρεξηγηθώ:

Γνωρίζω το επιχείρημα διάδοσης του μηνύματος με κάθε μέσον. Μόνο που το διαδώσαμε φεϊσμπουκικώς, χρόνια τώρα μ' αυτό το μέσον και δε νομίζω πως ούτε μια γυναίκα δεν πείθεται να πάει για εξετάσεις επειδή της στείλατε καρδούλες και χρώμα του σουτιέν σας.

Γνωρίζω επίσης (αντίθετα από εσάς) ότι μήνας/εβδομάδα πρόληψης του καρκίνου του μαστού είναι ο Οκτώβριος άρα δε μου φαίνεται να νοιάζεστε και πολύ εσείς που δεν κάνατε τον κόπο να τσεκάρετε τι προωθείτε, όπως δεν κάνατε τον κόπο να μου γράψετε μια δική σας λέξη, μόνο αντιγράψατε το προκάτ― όπως μάλλον δεν κάνετε και τον κόπο να σηκώσετε το τηλέφωνο να μιλήσετε σε γνωστή σας που ασθενεί.

Ο καρκίνος είναι πολύ σοβαρή ασθένεια.

Αν το αγνοείτε ή αν νοιάζεστε υπενθυμίζω το εκπληκτικό ντοκιμαντέρ των Λιόπης Αμπατζή-Ανιές Σκλάβου- Στέλιου Τατάκη

(στο οποίο είχα την τιμή να συμμετέχω) και σας φέρνω συνδέσμους+ video.

                                                          Yves Kéroack

____________________________________

Σύνδεσμοι   

ΤΑ ΒΥΖΙΑ μας ―με τη Λιόπη Αμπατζή (κι εμένα ως Τειρεσία): http://tinyurl.com/y7yen5c9

Για τα ΒΥΖΙΑ μας (συνέχεια) με θεά και είδωλα: http://tinyurl.com/y9t4fuwg

Βυζιά στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (3-12 Μαρτίου 2017) #Boobs : http://tinyurl.com/yauhpnhd

Στυλό της Παναγιάςγια τον καρκίνο― ή με μπέρδεψε η κατάρα;

http://tinyurl.com/yajlbpuj

Στο Facebook η σελίδα:  @breasts.Stories

Video https://youtu.be/n6mlwuFiaI8

Στυλό της Παναγιάς για τον καρκίνο― ή με μπέρδεψε η κατάρα;

«Μα καρκίνο εσύ; Αφού είσαι καλός άνθρωπος», μου είχε πει μια φίλη πριν χρόνια όταν είχα τη δική μου περιπέτεια.

Δεν ήταν η μόνη που σκεπτόταν έτσι. Επειδή μιλούσα ανοιχτά (εξ άλλου, τον πρώτο καιρό μετά τη διάγνωση άλλο δεν έχεις στο νου σου) διαπίστωσα ότι πολλοί  γνωστοί με απέφευγαν σα να ήμουν μολυσμένη. Δεν είναι κολλητικό ήθελα να τους πω.

Αλλά έκανα λάθος, γι αυτούς είναι. Μια γκαντεμιά, μια γρουσουζιά, μια τιμωρία από Θεού.

Ευνόητο σε ένα σύστημα αξιών των θρήσκων  που καλλιεργείται από τα πρώτα παιδικά χρόνια.

Το καλό παιδάκι κάνει την προσευχή του. Το καλό παιδάκι σταυρώνει κάθε βράδυ το μαξιλάρι του για να το φυλάει ο Χριστούλης.

Συνεπώς αν ο Χριστούλης δεν το φύλαξε το παιδάκι δεν ήταν καλό.

Άλλο παράδειγμα οι δυό πόλοι: ευφημισμοί (επάρατος/ έδωσε τη μάχη με κ.λ.) και κατάρες, συγκεκριμένες 'που να βγάλεις τον καρκίνο' ή αψτρέ 'θα τον τιμωρήσει ο Θεός'.

Βλέπει τα πάντα ο Θεός και τιμωρεί, λένε οι πιστοί και μια φορά που ρώτησα τι έγκλημα έχουν κάνει τα άρρωστα παιδιά, θυμάμαι πήρα την απάντηση ότι δεν ξέρω εγώ τι μπορεί να έχει κάνει η  μάνα.

Δηλαδή;

Δηλαδή όταν δεις γονείς με άρρωστο παιδί, μην τους λυπάσαι, ξέρει ο Θεός τι κάνει. Κι αν αρρωστήσει ο φίλος σου πρόσεχε, δεν ξέρεις τι έκανε και τιμωρείται, μόνο κρατήσου μακριά από τους καταραμένους τους γκαντέμηδες μη μολυνθείς.

Από μακριά όταν τα σκεπτόμαστε βλέπουμε από πού ξεκίνησαν αυτά πριν ανακαλυφθούν μικρόβια και αντιβιοτικά, όταν οι άνθρωποι αναζητώντας το δίκιο τους στον άδικο κόσμο μας έπλαθαν παντεπόπτες τιμωρούς.

Αλλά σήμερα;

Σήμερα, φέτος πάλι διαβάζω ότι μοιράζεται το στυλό τους Παναγιάς το ευλογημένο για να περάσετε στις εξετάσεις. Που σημαίνει μη διαβάσετε, μην κοπιάζετε μόνο να προσκυνάτε. 

Και μετά, μου θυμώνουν όταν μιλάω για Χριστιανοταλιμπανισμό. 

_____________________________________________________

Επειδή δεν το χωρά το μυαλό μου και δε θέλω να αδικήσω, το έψαξα.

Φέρνω απολογία για αντίστοιχο συμβάν του 2015 από το amen.gr

και την ανακοίνωση για το φετινό κρούσμα:

«Ο Ιερός Ναός Παναγίας Αγίας Νάπας θα ψάλλει ειδική παράκληση για μαθητές και φοιτητές το Σάββατο 22 Απριλίου στις 7.00 μ.μ. Σε όλους θα δοθεί ευλογία-στυλό της Παναγίας για την επιτυχία στις εξετάσεις». 

Τι να πω; Βοήθειά μας!

Επίσης, για τον καρκίνο, αν είστε στη Μύκονο μεθαύριο Τετάρτη τις 20.00 στο Γρπάρειο ο https://www.facebook.com/Σύλλογος-Καρκινοπαθών-και-Φίλων-Στήριξης-Μυκόνου-Δύναμη-Ψυχής-1565111983726343/φέρνει το ντοκιμαντέρ ΒΥΖΙΑ των Ανιές Σκλάβου και Στέλιου Τατάκη, στο οποίο συμμετείχα και θα είμαι προσκαλεσμένη να μιλήσω. Σύλλογος Καρκινοπαθών και Φίλων Στήριξης Μυκόνου "Δύναμη Ψυχής"

Ιδέα-Έρευνα: Λιόπη Αμπατζή (Κοινωνική Ανθρωπολόγος, μέλος του Συλλόγου μας)
Σκηνοθεσία: Ανιές Σκλάβου – Στέλιος Τατάκης

Βυζιά... μεμέ, γυναικείο στήθος...
Στην ταινία ντοκιμαντέρ ΒΥΖΙΑ γυναίκες και άντρες μοιράζονται μαζί μας προσωπικές τους στιγμές, που αφορούν στο στήθος.
Μικρές ιστορίες που όλοι τις ζούμε καθημερινά αλλά δεν τις εκφράζουμε γιατί νιώθουμε άβολα να μιλάμε για αυτό.
Η μεγάλη ιστορία, ο καρκίνος του στήθους.

Μετά την προβολή θα μιλήσει η συγγραφέας Δάφνη Χρονοπούλου, για την σημασία του γυναικείου στήθους στην κοινωνική ταυτότητα της γυναίκας και τις συνέπειες της απώλειάς του.

Ακολουθει συζητηση με τους δημιουργούς.

Είσοδος ελεύθερη.

Υπό την αιγίδα του Δήμου Μυκόνου

Χορηγοί:
Γρυπάρειο Πολιτιστικό Κέντρο
Ξενοδοχείο «Άδωνις»

_______

http://www.amen.gr/article/ta-agiasmena-stylo

ΒΥΖΙΑ στη Μύκονο

________________

'Ελαβα 
ανατριχιαστική επιβεβαίωση

Πάθος και μίσος στο μικρό ροδώνα μου: ξανά με θαυμασμό αφήνουν χνάρι

Να έχει σκόρπια τα μυαλά του ο άνθρωπος και να παρασύρεται να αφήσει ηλίθιο σχόλιο αφού όλη μέρα στα κοινωνικά δίκτυα βλέπει τα είδωλά του να μοιράζουν ΠΣΟΦΟΥΣ, εν μέρει το κατανοώ. Δεν το εγκρίνω ούτε το εκτιμώ, αλλά καταλαβαίνω, όπως ξέρω να διακρίνω εκείνο τα αγελαίο πνεύμα που σπρώχνει κάποιων  δαχτυλάκια να πληκτρολογούν την κοινοτοπιά τους αφήνοντας ένα ακόμα σχόλιο εναντίον του μισητού προφίλ.

Όμως πραγματικά δεν τον καταλαβαίνω εκείνον που (out of the blue, δηλαδή στα καλά καθούμενα) επιλέγει να σπαταλήσει 20 λεπτά του μέλλοντός του για να χαρίσει κλικ σε ιστολόγιο που δεν του αρέσει ώστε να χωθεί στο ψηφιακό σαλόνι ψηφιακής περσόνας που αντιπαθεί, προκειμένου να αφήσει ένα επιθετικό μα ανούσιο σχόλιο.

Στη λίστα με τους αναγνώστες μου έχω κι εγώ κερδίσει, επαξίως πιστεύω, την υπο-ομάδα κάποιων που αγαπούν να με μισούν και δε χορταίνουν να με επισκέπτονται για να ανεβάζουν πίεση κι αδρεναλίνες. Και, όπως γίνεται με κάθε είδους θαυμαστές, εάν δε με βαρεθούν, σε λίγο δεν αρκούνται να με βρίζουν μεταξύ τους αλλά κατακυριεύονται από μια πιεστική ανάγκη να μου γνωστοποιήσουν τα αισθήματά τους, δηλαδή την ύπαρξή τους.

Άλλοι το κάνουν με αναλύσεις και υβριστικά κατεβατά κάτω από τρελά ψευδώνυμα (τύπου @skatopsyxos ή @Χοντρή_Μανούλα) άλλοι επωνύμως, ή και ψευδωνύμως μα με σύνδεσμο που οδηγεί στο προφίλ τους, κι άλλοι, οι φαινομενικά ουδέτεροι, ανωνύμως.

Η εμπειρία τώρα πια που, αισίως, το ισόγειο τούτο μου salon έκλεισε 7 χρόνια με ανοιχτές τις πόρτες, με δίδαξε ότι οι λακωνικοί Ανώνυμοι σπανίως είναι αθώοι ή αλλοπαρμένοι τόσο που να περνούν τα κυριακάτικα απογεύματα αφήνοντας ασαφή ραβασάκια σε άγνωστους ροδώνες, αλλά, συχνότατα, είναι πρόσωπα γνωστά στην οικοδέσποινα.

Η ανάρτηση ήταν ανακοίνωση για τις κινηματογραφικές προβολές  αξιόλογων έργων σύγχρονων Ελληνίδων δημιουργών που, συμπτωματικά,  συνέπεσαν το ίδιο Σαββατοκύριακο  που παιζότανακόμα το περί Βυζιών για το οποίο ήρθα από τη Μύκονο ως συντελέστρια, ομιλήτρια και συντονίστρια της συζήτησης με το κοινό που ακολούθησε την παρουσίαση της ταινίας.

Υπερήφανη για τα ΒΥΖΙΑ  μας, λίγο πριν πάω στην Ααβόρα, ξεχείλιζα από την άδολη φεμινιστική χαρά που γυναίκες έφτιαξαν έργα καλά με θέματα σοβαρά κι επίκαιρα αλλά κι από ένα πιο εγωιστικό καμάρι διότι μεταφέροντας πληροφορίες διαπίστωσα ότι κάποια από αυτά τα έχω ήδη παρουσιάσει και συστήσει από τούτο το μικρό μου βήμα ή από το ραδιόφωνο κι ότι μάλιστα, ανάμεσά τους είναι κι η Μικρή Άρκτος της αδελφής μου Ελισάβετ Χρονοπούλου.

Τούτη η χαρά μου, η εγωιστική και άδολη, η έπαρση και το καμάρι κι όπως θέλετε πείτε το, είναι που, βλέπω, ενόχλησε το θαυμαστή που λέγαμε ο οποίος αντί να προσπεράσει μου πρόσφερε το 20λεπτο του μέλλοντός του και, αφού άφησε την ταπεινή του ανθοδέσμη, επιστρέφει πάλι και πάλι σιωπηρά ώσπου να τον ευχαριστήσω.

Δε είναι σπάνια η περίπτωση αλλά επειδή είναι χαρακτηριστική σκέφτηκα ότι ίσως να σας διασκέδαζε και αποφάσισα να τη μοιραστώ μαζί σας.

Φέρνω το σχόλιο

―που, νομίζω κι εσείς θα συμφωνήσετε πως η αξία του δεν αποτιμάται όσο 20 λεπτά πιο κοντά στο Θάνατο―

φέρνω και πειστήρια ότι, ωσάν δολοφόνος, ο μανιακός θαυμαστής επιστρέφει κάθε λίγο στον τόπο του εγκλήματος (και, όσο δεν παίρνει απάντηση, περιπλανιέται μυρίζοντας τα ρόδα του μικρού μου κήπου)

διότι σκέφτηκα ότι ίσως σε κάποιους να φανεί χρήσιμο να μάθουν ότι είναι δυνατόν στο blog τους να εγκαταστήσουν μετρητές που καταγράφουν τις επισκέψεις λεπτομερώς, ενημερώνοντας τον κάθε blogger για IP και συμπεριφορά επισκέπτη με ώρα, χρόνο παραμονής, το από πού ήρθε-πού πηγαίνει και τι πήρε φεύγοντας (downloads) και από πού έφυγε κι + άλλα πολλά, διότι, είπαμε, η Ανωνυμία του Διαδίκτύου είναι δικαίωμα σεβαστό όσο κάθε αυτοπροσδιορισμός, αλλά, ανωνυμία δεν είναι.

Και ιδού η/ο εκ Λουξεμβούργου ορμώμενη/ος :

Και το αντιστάθμισμα

Aliki Papachela

2 ώρες · 

Σήμερα είχα την χαρά και την τιμή να παρακολουθήσω το ντοκιμαντέρ "Βυζιά", που έγινε με αφορμή την ιστορία της αγαπημένης Liopi Abatzi, στον κινηματογράφο ΑΑΒΟΡΑ της άλλης αγαπημένης Peggy Ringa. Μια πραγματικά εξαιρετική δουλειά, άρτια τεχνικά, σαν ιδέα και σαν υλοποίηση. Εκτός του ότι κι από δω θέλω να συγχαρώ όλους τους συντελεστές, θεωρώ ότι πρέπει να το δεί όσος πιό πολύς κόσμος γίνεται και ει δυνατόν πολλοί έφηβοι. Ανοίγει μια μεγάλη κουβέντα εκτός απ το σώμα μας, την σχέση μας μαζί του, τι παθαίνουμε όταν αυτό νοσεί, για τον καρκίνο τα ταμπού και τους φόβους τους δικούς μας και των γύρω μας και για την θέση της γυναίκας.
Πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα κι η κουβέντα που έγινε μετά την προβολή με τους συντελεστές και την άλλη επίσης αγαπημένη Daphne Chronopoulou που ήρθε απ το νησί και την εκεί ησυχία της στο κλεινόν άστυ γι αυτές τις προβολές.
'Οποιος θέλει και μπορεί, αύριο είναι η τελευταία προβολή στον κινηματογράφο ΑΑΒΟΡΑ, Ιπποκράτους 180 στην Αθήνα, στις 4 το απόγευμα. Σπεύσατε!
Βέβαια είχα και την άλλη μεγάλη χαρά και τιμή να συναντήσω όμορφους ανθρώπους με αλήθεια στα μάτια, στο στόμα και την καρδιά, άλλους παλιούς αγαπημένους, όπως την συμμαθήτριά μου Κατερίνα Πέτρου-Παπαχριστοπούλου, και άλλους αγαπημένους διαδικτυακά, που δεν είχε ως τώρα τύχει να συναντηθούμε, όπως την Λιόπη, την Πέγκυ και την Δάφνη. Και φυσικά ακόμα μια φορά επιβεβαίωσα ότι οι ωραίοι άνθρωποι που δεν φορούν μάσκες και δεν παίζουν ρόλους, φαίνονται πάντα και στο διαδίκτυο, όπως και στην ζωή. Αρα καλά έκανα και τις αγάπησα! :-)
Α, να μην ξεχάσω να πω, ότι μια χαρά μετά κάναμε και την βόλτα μας στα Εξάρχεια, ήπιαμε τους καφέδες μας, κουβεντιάσαμε, γελάσαμε, κλάψαμε ή περίπου! Και τα Εξάρχεια, όπως πάντα όμορφα, με πολύ κόσμο να κυκλοφορεί, να λιάζεται, να κουβεντάζει.
Ποιό άβατο; Ποιά ΑΜΣΤΕΛ;;;

Γυναίκες δημιουργοί σήμερα ανθίζουμε ― κι ό,τι προλάβετε

Σήμερα, σε λίγες ώρες με συζήτηση μετά την προβολή κλείνει ο κύκλος προβολών του ντοκιμαντέρ ΒΥΖΙΑ των Ανιές Σκλάβου, Στέλιου Τατάκη σχεδιασμένο με μεράκι αλλά και επιστημονική γνώση από την ανθρωπολόγο Λιόπης Αμπατζή. Θα είμαι παρούσα στη συζήτηση για να παρουσιάσω και να μοιραστούμε απόψεις και ιστορίες.

Σήμερα, πιο αργά, κλείνει και το σαββατοκύριακο αδιερωμένο στις σύγχρονες Ελληνίδες Σκηνοθέτιδες στο οποίο συμμετείχαν μεταξύ άλλων η αδελφή μου Ελισάβετ Χρονοπούλου [Μικρή Άρκτος], η Μάρσια Τζιβάρα [Burning From The Inside] και η Αγγελική Κουρούνη [GoldenDawn: A Personal Affair / Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση] έργα που ξεχωρίζω επειδή τα έχω συστήσει από το ραδιόφωνο και αυτό το ιστολόγιο.

Κυριακή 2 Απριλίου λοιπόν, στην Αθήνα

όσες πιστές- όσοι πιστοί, προσέλθετε

κι ό,τι προλάβετε

από τη δουλειά σύγχρονων γυναικών που ζούμε ανάμεσά σας, μιλάμε τη γλώσσα σας και, δια της Τέχνης αποκαλυπτόμεθα, διαθλώντας την  πραγματικότητα  στο πρίσμα της ματιάς μας.

 

https://www.facebook.com/events/1235208296532528/

ΒΥΖΙΑ_BoobS

Γυναίκες και άνδρες μοιράζονται στιγμές του στήθους τους και ιστορίες γι αυτό, σε αφηγήσεις οργανωμένες

από την ανθρωπολόγο Λιόπη Αμπατζή που ξετυλίγει το νήμα της αφήγησης με τη δική της προσωπική ιστορία.

Άβολα μικρά ή μεγάλα μυστικά, καρκίνος κι εκτομές, ντροπές και έρωτες αποκαλύπτουν πόσο λίγα έχουμε πει και πόσα ακόμα έχουμε να ανακαλύψουμε για το στήθος, το μπούστο, τον κόρφο, τα βυζιά ή βυζάκια μας.

Δυό ακόμα προβολέςτου ντοκιμαντέρ ΒΥΖΙΑ των Agnes Sklavou Stelios Tatakis.
Στις προβολές 
θα είναι παρόντες οι δημιουργοί
Agnes Sklavou Stelios Tatakis Liopi Abatzi
που θα απαντήσουν σε ερωτήσεις (Q&A)
και
η συγγραφέας Δάφνη Χρονοπούλου
(που συνέβαλε με δική της αφήγηση) και θα παρουσιάσει.

______

****************************
Κυριακή / Sunday, 01.04 - 20.00
Golden Dawn: A Personal Affair / Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση
Σκηνοθεσία / Direction: Angelique Kourounis
Διάρκεια / Duration: 90'
Έτος παραγωγής / Year: 2016
Nτοκιμαντέρ / Documentary
Αγγλικοί Υπότιτλοι / English Subtitles

«Eίμαι κόρη μεταναστών, με γιo γκέι και σύντροφο Εβραίο. Αν ενισχυθεί η Χρυσή Αυγή, το μόνο μας πρόβλημα είναι σε ποιο βαγόνι θα μας βάλουν»
Η οικονομική κατάρρευση, η πολιτική αστάθεια και οι οικογενειακές σχέσεις έρχονται σε πρώτο πλάνο καθώς το ντοκυμανταίρ «Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση» προσπαθεί να ανακαλύψει «τί έχουν στο κεφάλι τους οι Χρυσαυγίτες που παρουσιάζονται ως θύματα» του συστήματος.
Η Χρυσή Αυγή «ποτέ δεν κρύφτηκε», όσον αφορά στην ιδεολογία της. Η απήχησή της στις κάλπες μπορεί παλιότερα να ήταν απειροελάχιστη, όμως η συμβατότητα αυτής της ιδεολογίας με γερά παγιωμένες αντιλήψεις στην Ελλάδα – που καλλιεργούν πολλοί κληρικοί, τα περισσότερα ΜΜΕ και το πολιτικό σύστημα – αποτελεί το εύφορο έδαφος στο οποίο ανθεί η οργάνωση.

*Μετά τη προβολή, θα ακολουθήσει Q&A με συντελεστές της ταινίας.


A journalist is delving for years into the organization of the Greek neo-Nazi party “Golden Dawn”.
The financial collapse, the political instability and the family relations are placed into the spotlight as the documentary is trying to discover “what’s in the head of GoldenDawners, who pose as victims” of the system.
Golden Dawn “never hid” its ideology. Its influence in the polls might have been almost nonexistent previously, but the compatibility of this ideology with unshakeable beliefs in Greece – cultivated by many clergymen and most of the Media and political system – is the fertile ground on which the organization flourishes.

*After the screening, there will be a Q&A, with crew members of the film

___Παρασκευή / Friday, 31.03 - 20.30

↝ Μικρή Άρκτος /Ursa Minor
Σκηνοθεσία / Direction: Ελισάβετ Χρονοπούλου / Elissavet Chronopoulou
Διάρκεια / Duration: 86 min.
Έτος παραγωγής / Year: 2015
Μυθοπλασία / Fiction 
Αγγλικοί Υπότιτλοι / English Subtitles 

Γιατί νυστάζει η πολική αρκούδα το Φθινόπωρο; Γιατί χάνει την όρεξή της;
Γιατί αποφεύγει τους καυγάδες….;
Δεν είναι εύκολο να μάθουμε τα μυστικά τη πολικής αρκούδας.

*Μετά τη προβολή, θα ακολουθήσει Q&A με την σκηνοθέτη της ταινίας, Ελισάβετ Χρονοπούλου.


Why does a polar bear feel sleepy come fall? Why does she lose her appetite?
Why does she avoid fights?
It' 's not easy to find out the secrets of the polar bear.

*After the screening, there will be a Q&A, with the director of the film Elissavet Chronopoulou

**************************
Σάββατο / Saturday, 01.04 - 17.00

Αθήναι / Αthene
Σκηνοθεσία / Direction: Ευά Στεφανή / Eva Stefani
Διάρκεια / Duration: 37min.
Έτος παραγωγής / Year: 1995
Nτοκιμαντέρ / Documentary
Αγγλικοί Υπότιτλοι / English Subtitles

Η ταινία απεικονίζει τη ζωή στο σταθμό Λαρίσης στην Αθήνα την άνοιξη του 1995. Η κάμερα εστιάζει στο «ενοίκους» του σταθμού, Αντωνία, Φλωράκη και Γιώργο.

*Μετά τη προβολή, θα ακολουθήσει Q&A με την σκηνοθέτη της ταινίας, Εύα Στεφανή.


The film depicts the life at the Larissa Railway station in Athens in the spring of 1995. The camera focuses on the station’s ‘tenants’, Antonia, Florakis and George …

*After the screening, there will be a Q&A, with the director of the film Eva Stefani

**************************
Σάββατο / Saturday, 01.04 - 19.00

↝ Αιγαίο ή η κωλοτρυπίδα του θανάτου / The Aegean or the anus of death
Σκηνοθεσία / Direction: Ελένη Γιώτη / Eleni Gioti
Διάρκεια / Duration: 7min.
Έτος παραγωγής / Year: 2014
Nτοκιμαντέρ / Documentary
Αγγλικοί Υπότιτλοι / English Subtitles

Στα επτά λεπτά της ταινίας, ένας μυστηριώδης άντρας εμφανίζεται σε πέντε διαφορετικές τοποθεσίες της Αττικής όπου έχουν καταγραφεί βίαιες, ρατσιστικές επιθέσεις τα τρία τελευταία χρόνια. Γιατί δίνει οδηγίες διάσωσης σε περίπτωση ναυαγίου; Ποιον προσπαθεί να σώσει από την «κωλοτρυπίδα του θανάτου»;

*Μετά τη προβολή, θα ακολουθήσει Q&A με συντελεστές της ταινίας.


A mysterious man appears at locations in Athens where racist attacks have taken place. Why is he giving life jacket instructions? Who is he trying to save from the anus of death? Since 2000 more than 23.000 people from Africa, the Middle East and beyond –war refugees, asylum seekers and economic migrants– have lost their lives while trying to cross the borders to Europe. Hundreds of them have drowned in the Aegean Sea JazraKhaleed’s poetry assault is set at five locations in Athens where racist attacks have been reported during the last three years.

After the screening, there will be a Q&A, with crew members of the film

**************************
Σάββατο / Saturday, 01.04 - 20.30

↝ Burning from the inside
Σκηνοθεσία / Direction: Μάρσια Τζιβάρα / Marsia Tzivara
Διάρκεια / Duration: 64 min.
Έτος παραγωγής / Year: 2015
Nτοκιμαντέρ / Documentary
Αγγλικοί Υπότιτλοι / English Subtitles

Χρησιμοποιώντας ως άξονα την άνοδο της Χρυσής Αυγής, παρουσιάζει τον εκφασισμό και την αποσύνθεση της ελληνικής κοινωνίας όπως την βιώνουν οι Έλληνες μετανάστες στη Γερμανία, που αγωνίζονται από μακριά. Με αφετηρία τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και τον αντίκτυπό της σε Ελλάδα και Γερμανία, η ταινία αμφισβητεί τη λειτουργία των πολιτικών και κοινωνικών δομών, καθώς και τη λειτουργικότητα του καπιταλισμού και της δημοκρατίας.

*Μετά τη προβολή, θα ακολουθήσει Q&A με συντελεστές της ταινίας.


Burning from the Inside focuses on the rise of the Greek Nazis Golden Dawn, from the perspective of the Greek immigrants in Germany.

After the screening, there will be a Q&A, with crew members of the film
*************************************

Σε όλες τις προβολές, είσοδος με ελεύθερη συνεισφορά.

Entrance at all screenigs will be with donation.

************************************

To αφιέρωμα επιμελείται η σκηνοθέτης, συγγραφέας &visual artist Δήμητρα Μητσάκη ( Fish Lily)

The retrospective is curated by director, writer & visual artist Dimitra Mitsaki ( Fish Lily )


https://www.facebook.com/events/1084291861676570/

___________________