Κάποιοι μάλιστα δίνουν κι ένα σύνδεσμο όπου μπαίνετε και κλέβουν τις πληροφορίες σας. Το ίδιο το Fbτις έχει όλες επειδή εμείς τις δίνουμε. Όπως τις έχει και το κινητό μας.
Κανείς δεν ενδιαφέρεται να κλέψει τη φωτογραφία μας με νέες βλεφαρίδες ή το πιάτο που μαγειρέψαμε. ΚΑΝΕΙΣ.
Ο ίδιος ο Ζούκεμπεργκ δεν ξέρει ελληνικά και σιγά μην ασχοληθεί με νόμους που ε[επικαλείστε δίχως να ξέρετε αν υπάρχουν.
Και υπενθυμίζω: Δεν είναι η πρώτη φορά, έχει ξαναγίνει.
που στο κέντρο της Αθήνας γεννήθηκα και μεγάλωσα κι αγάπησα κι έζησα κι ακόμα, που ζω αλλού, έχω πάντα ένα διαμέρισμα εδώ από όπου σας γράφω σήμερα.
Ποτέ η Αθήνα δεν ήταν χειρότερη, ποτέ δεν είχε τσιμεντωθεί έτσι, δεν είχαν κοπεί δέντρα (ακόμα και στο Λυκαβηττό) δεν είχε διασπαταληθεί (για να μην πω χειρότερα) το δημόσιο χρήμα, οι φόροι και τα χρέη μας, κονδύλια που χρωστάμε κι εμφανίζονται ως επενδύσεις, ποτέ δεν είδα τόση παραίτηση κι εγκατάλειψη, κλειστές σκονισμένες επιχειρήσεις, κουρελιασμένες τέντες στα μπαλκόνια, σπασμένα πεζοδρόμια, άστεγους ανθρώπους στα σκαλιά των 'μεγάρων' και ποτέ ξανά τόση ένοπλη Αστυνομία να φυλάει την κουρελαρία μας.
Και ποτέ δε διοικήθηκε με τόση αλαζονεία.
Προλαβαίνουμε.
Μην αδιαφορήσετε, μην πάτε για μπάνια ή καφέδες σήμερα.
Κατανοώ.
Κι εγώ για πολλά χρόνια δεν ψήφιζα.
Κατανοώ.
Την περασμένη Κυριακή μπορεί να πήγατε για το σταυρό σε φίλους, γείτονες, ξαδέρφια, ακτιβιστές, μπασκετμπολίστες και ηθοποιούς που θαυμάζετε.
Δικαίωμά σας. Μα σήμερα δεν έχει σταυρούς.
Σήμερα κρίνεται η αλαζονεία, η απάτη, η κακογουστιά κι η μιζέρια, η απόλυτη περιφρόνηση του κατοίκου αυτής της πόλης
Σας εκλιπαρώ.
Μια ταυτότητα θέλει.
Κι υπενθυμίζω: φίλους ΧΑ δεν έχω άρα αυτό δε χρειάζεται να αναφερθεί μα το λευκό ευνοεί το δυνατό.
Επιλέξτε και ψηφίστε.
Είναι ώρα ανάγκης.
Ακολουθεί το κάλεσμα της φίλης μου Μίνας Κακανιά. Και links του «Το πάθημα δε θα γίνει μάθημα» (για να το ξέρετε από τώρα) και του περί δένδρων.
Αν και έχω γεννηθεί στην Αθήνα, πρώτη φορά στην ζωή μου, μετακόμισα στο κέντρο της, το 2019.
Τον μισό χρόνο πάντα μένω στην Πάρο, και τον άλλο μισό έμενα στο Παλαιό Φάληρο, όπου είχαμε ένα Δήμαρχο πρότυπο, τον Διονύση Χατζηδάκη. Ο Χατζηδάκης ήταν πάντα παρών, τα είχε παντα καλά με όλον τον κόσμο, ανεξάρτητου κόμματος, και βοηθούσε απεριόριστα στο να γίνει ο δήμος του όσο καλύτερος γίνεται. Μας είχε κακομάθει, η αλήθεια είναι.
Ερχόμενη στο κέντρο, έφριξα. Τα έργα που γινόντουσαν, έμεναν έτσι για παρά πολύ καιρό, σαν να ήταν παγωμένα στον χρόνο. Ξεκινούσε ένα σκάψιμο, και μπορούσε να μείνει έτσι για ατελείωτους μήνες χωρίς να υπάρχει δε, κάποιο χρονοδιάγραμμα αποπεράτωσης.
Σαν τα σχέδια να μην είχαν μελετηθεί σωστά, σαν να μην τα παρακολουθούσε κανείς, σαν να μην νοιαζόταν άνθρωπος.
Τρεις φορές την εβδομάδα, περπατούσα από το σπίτι μου στ Λ.Αλεξανδρας στο Σύνταγμα, ( του οποίου οι περγολες είναι πιο άσχημες από ξενοδοχεία Κρήτης ενός αστέρος - αλλά αφήνω το αισθητικό στην άκρη), με κίνδυνο κάθε φορά να με πατήσει αυτοκίνητο - καθώς δεν υπήρχε καν πεζοδρόμιο λόγω των "έργων" ή των απεριόριστων τραπεζοκαθισμάτων.
Δεν υπάρχει άνθρωπος του περιβάλλοντος μου, που να μην έχει πάθει κάποιο ατύχημα, (από στραμπούληγμα μέχρι σπάσιμο) σε κάποια από όλα αυτά τα λεγόμενα "έργα" που έκανε ο Δήμαρχος.
Αγαπημένοι μου φίλοι Αθηναίοι , σκεφτείτε τα παιδιά σας, και ψηφίστε οποιοδήποτε άλλον από τον νυν Δήμαρχο, που σας κορόιδευε ψιλό γαζί, τόσα χρόνια.
(Δεν νομίζω ότι έχω φίλους της ΧΑ, γι αυτό και δεν αναφέρω τον ακατονόμαστο. )
Ο Δήμος ΔΕΝ είναι πολιτική ψήφος.
Ψηφίστε με το μυαλό, την λογική, τον κοινό νου!
Στον δικό μου δήμο, στον Δήμο Πάρου, πολίτες από όλα τα κόμματα έχουν ενωθεί σε έναν συνδυασμό, για να φέρουν την ανατροπή, γιατί δεν σκέφτονται KOMMAΤΙΚΑ όταν πρόκειται για τον τόπο τους.
Έχουμε καταλήξει όλοι οι άνθρωποι από τα προάστια να ψηφίζουν στον Δήμο Αθήνας, ενώ δεν έχουν πατήσει ποτέ το πόδι τους στο κέντρο, μόνο και μόνο για να υποστηρίζουν την ΝΔ.
Με την ευχή η Αθήνα να εκλέξει τον Χάρη #Δουκα για δήμαρχο. Οι Αθηναίοι αξίζουν καλύτερα. Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, θερμά συγχαρητήρια αγαπητέ συνάδελφε για τον πολιτικό πολιτισμό σου και την ποιότητα που εισήγαγες με τον μεστό λόγο σου!#εκλογες
Χαμένος των εκλογών στην Αθήνα και ο Σάκης #Ρουβάς. Άντε να του ξαναδώσει 200 χιλιάρικα ο #Μπακογιαννης για τις τελευταίες του εορτατιστικές εκδηλώσεις ως Δήμαρχος!
Σπίτι χθες το βράδυ κι είχα πολλές διαδικτυακές συναντήσεις ως αργά (λόγω διαφοράς ώρας συχνά αρχίζω μεσημέρι ως 10-11 το βράδυ).
Με μια τεκίλα με παγάκια («40 βαθμοί κι έχω παγάκια στο τσάι μου» δικαιολογήθηκα για το γυάλινο ποτήρι).
Κι ύστερα βγήκα στην αυλή και, σα πρώτη φορά, ξαναμαγεύτηκα.
Κι ανέβασα τη φωτογραφία τής πάνω αυλής με το κλασικό σχήμα Γ που έχει τη μακριά πλευρά κόντρα στο βοριά με μικρά παράθυρα που εξαερίζουν σα κλιματιστικό, ενώ από την άλλη ξύλινες «αλεόπορτες» (διπλές δηλαδή) και παράθυρα παραδοσιακά.
Μοιράζομαι την εικόνα κι έχει πάντα ανταπόκριση (όσο και τα γυμνά κι ημίγυμνα) μα θέλω να δικαιολογηθώ διότι δεν το κάνω για κομπασμό. Το κάνω για να δείξω πως γίνεται. Ναι, δεν είναι εύκολο. Ο ασβέστης θέλει συχνά περάσματα όπως κι η τσιμεντοκονία στις αυλές, τα ξύλινα κουφώματα φθείρονται γρήγορα στο κλίμα των νησιών.
Μα η αγάπη δεν είναι λόγια, η αγάπη είναι πράξεις. Θυμάμαι όταν αγόραζα το «χωριό» αυτό από μια οικογένεια σκηνοθέτιδας με γιαγιά συγγραφέα γνωστή καθηγήτρια στη Σορβόννη, μια οικογένεια που εκτός μπάνιου και μιας μετατροπής κι ένωσης του πρώην στάβλου με το κυρίως δεν είχε πειράξει τίποτε από το 1970 που το απέκτησε. Ένας παραδοσιακός μικρόκοσμος, μια «αρχιτεκτονική στα μέτρα του ανθρώπου» όπως έλεγαν ο Κωνσταντινίδης κι ο LeCorbusier, με μια ελιά, μια αμυγδαλιά, ένα αμπελάκι, ένα πηγάδι (ξερό πλέον), μια στέρνα και καλαμιώνα κυκλικό γύρω απ’ το αλωνάκι. Το λάτρεψα.
Θυμάμαι τι ακούγαμε. Ήδη από τότε (πριν το 2000) γνωστοί και άγνωστοι μας έβλεπαν σαν αθεράπευτα ρομαντικούς ηλίθιους. Η συμβουλή ήταν το αντίθετο: Πας κάπου μακριά (όχι 5 λεπτά με τα πόδια από διάσημες παραλίες), αγοράζεις 4 στρέμματα (και παρά κάτι δε χάθηκε ο κόσμος), χτίζεις 2 ‘τσιμεντένιες ‘δυόροφες βίλες’ μ’ έναν ακόμα όροφο υπόσκαφο να ανοιχτεί μετά, νοικιάζεις τη μια, βγάζεις τα έξοδα κι ύστερα την πουλάς τριπλά.
Δεν το κάναμε. Συνειδητά πληρώσαμε όσο άξιζε αυτό που εμείς κρίνουμε πολυτέλεια αληθινή: την ομορφιά, την παράδοση, την καλή ‘θέση’.
Δεν ήμασταν Μυκονιάτες να πρέπει να βρούμε λύση οικονομική και πρακτική να ζήσουμε στον τόπο της οικογένειάς μας, ξένοι ήμασταν, τίποτε δε μας καλούσε εδώ παρά η αγάπη. Δικαιολογία να καταστρέψουμε τη φύση για το χρήμα ή την επίδειξη δεν έβλεπα και δε βλέπω.
«Καθένας σκοτώνει ό,τι αγαπά» έγραφε ο Όσκαρ Γουάιλντ κι ήταν φορές που προσπάθησα να δω κάποιους έτσι. Μα αγάπη δεν έχω δει ως σήμερα. Οι πιο πολλοί που τότε με συμβούλευαν πούλησαν κι έφυγαν. Εμείς μείναμε. Σ’ ένα δικό μας ζωντανό παραδεισάκι μέσα στη σήψη.
Ήδη από το 2016 έκρουαν τον κώδωνα οι Πολεοδόμοι για τα αυθαίρετα τσιμεντώματα του επιχειρηματία ενώ εμείς στην ΚΕΠΟΜ (Κίνηση Ενεργών Πολιτών) αντιδρούσαμε και (πού να ξέραμε τι μάς περίμενε στο νησί) εκφράζοντας ανησυχία για να «να αποκατασταθεί άμεσα η ζημιά».
Χαριτωμένοι αυτοσχεδιασμοί με μπουλντόζα κι εκσκαφέα.
Καθένας ό,τι του ‘ρθει ό,τι να ‘ναι ,και το νησί δίνει νέα νοήματα στην έκφραση «άναρχη δόμηση».
Παιχνιδάκι σε ξένα χωράφια. Καταπατήσεις δημόσιου χώρου δια της διάνοιξης πριβέ οδών που διασχίζουν τυφλά οικόπεδα. Κλείνουν τα μάτια από φόβο «μην έχουμε ντράβαλα», κλείνει και ματάκι πονηρά «να πάρω κι εγώ κάτι αφού περνάς απ’ τη γωνιά του χωραφιού της θειάς», δένει το όλον και με την καλπάζουσα άγνοια του τι πραγματικά συνιστά Ανάπτυξη και τι Καταστροφή δίχως επιστροφή όπως και για το ποιοι ήταν και τι είδαν στη Μύκονο εκείνοι που τη διάλεξαν την ύμνησαν.
Κι άντε να προσπαθείς να εξηγήσεις ότι «Ιδιωτική Πρωτοβουλία» δε σημαίνει χάος κι ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή ο οποίος μια χαρά γλεντά μαλώνοντας στους ξένους αχυρώνες που μετέτρεψε σε ‘ValetParking’.
Κι η Αστυνομία; στο τηλέφωνο δε βρίσκεται.
Κι όταν βρεθεί; ― Έχει κρεμάσει αριθμό άδειας. Εμείς δεν ξέρουμε να τη διαβάσουμε αν είναι έγκυρη.
Πλέον όπως προ πολλού ακόμα και ευκατάστατοι νέοι ιδιοκτήτες έχουν καταργήσει (ως έξοδο περιττό) τους αρχιτέκτονες, τώρα (από τον καιρό της καραντίνας του κορωνοϊού, εποχή πλήρους κατασκευαστικής ασυδοσίας) κατήργησαν και τους πολεοδόμους ή κάθε ιδέα κρατικού σχεδιασμού δόμησης.
Αναρχία και Φαντασία στην Πολεοδομία λοιπόν,
Λευτεριά στην οδοποιία από τα δεσμά νόμου κι εξουσίας.
Ελεύθερες μπουλντόζες,
Ελεύθεροι εκσκαφείς,
μίζες, ρουσφέτια και ξυλοδαρμοί.
Επιχειρήσεις «πλυντήρια» βρώμικου χρήματος μυστηριώδους που δεν ήρθε για να μείνει αλλά το εικονικό λογιστικό του πέρασμα αφήνει καμένη γη στο πέρασμά του.
Χάος κι ό,τι αρπάξει ο καθένας
που εμφανίστηκε σε τόπο που δεν τον πονά
κονιορτοποιώντας την ομορφιά και την παράδοση που δεν καταλαβαίνει.
Σήμερα, 6 Ιουλίου 2023 αριστερά του δρόμου του Πλατή Γιαλού, οδοποιία που προχωρά αργά και σταθερά εδώ και μήνες. https://youtu.be/O8jO2IZKviI
―Μυκόνου αυθαιρεσίες και μαφίες [πλούσια συλλογή: videos, radio, άρθρα κ.α.]
―Μύκονος: άγριος ξυλοδαρμός αρχαιολόγου
―Μπάζα στη θάλασσα, αυθαιρεσίες, χωρίς άδεια- κι οι καταγγελίες; #Μύκονος (video)
―Στον Πάνορμο άλλαξε ο Μανωλιός
― ('Προστατευόμενος Υδροβιότοπος κι αρχαιολογικός χώρος' σου λέει μετά..)
― Ο Πάνορμος ας γίνει μάθημα και οδηγός μας
―Διαμαρτυρία στη Μύκονο. Πού είναι τα κανάλια;
ΓΙΑ ΤΟ ΓΟΛΓΟΘΑ ΜΟΥ- Ο δικός μου αγώνας
Με χίλια ευχαριστώ σ εσάς που μας στηρίξατε.(Ξέρετε εσείς)]:
―Μύκονος: Τσιμεντώματα και σπάσιμο βράχων πάνω από Ψαρρού
―Στη Μύκονο με πηλοφόρι και μυστρί (video)
―Δαϋίδ το Γολιάθ με γρανιτένια βράχια
―Μυκόνου Γολιάθ σπάνε κρανία γιγάντων- Κι εσείς; Εσείς τι κάνετε; ― Καταστροφές διατηρητέων βράχων πάνω από Ψαρρού, Μύκονος
Τους σταυρούς στα ψηφοδέλτια τι τους θέλουμε αν οι αρχηγοί κομμάτων δεν τους λαμβάνουν υπ’ όψιν;
Οι υποψήφιοι αναλώσιμοι μπροστά σε ημετέρους και κολλητούς.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου κόβει τους πρώτους σε σταυρούς για να βάλει σε εκλόγιμες θέσεις το Μπιμπίλα και το σύντροφό της.
Ο Βελόπουλοςαντικαθιστά τουςπρώτους σε σταυρούςμε άλλους πιο δικούς.
Ο «Νίκη», ακόμα δε βγήκε από το αυγό κιαφαίρεσε κάποιον ελπίζοντας να εκλεγεί ο κολλητός του.
Ντόμινο αποχωρήσεων από υποψήφιες της Πλεύσης Ελευθερίας που καταγγέλλουν τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Όλγα Δάλλα, Μαργαρίτα Καζάκου, Χρύσα Διαμαντοπούλου, Δημήτρης Κολοκοτρώνης, Νίκη Μπουραζάνη, Χρήστος Λάμπρου, που έφεραν χιλιάδες ψήφους, αποχώρησαν και επιτέθηκαν στην επικεφαλής του κόμματος κατηγορώντας την.
Η Όλγα Δάλλα, νομικός, στις εκλογές του Μαΐου, αναδείχθηκε πρώτη σε σταυρούς (6.168) στην εκλογική της περιφέρειαδίνοντας δηλαδή μεγάλη βοήθεια στην Πλεύση Ελευθερίας που η «προπονητής» της (όπως αυτοαποκαλέστηκε η ηγέτις) αποφάσισε να την αντικαταστήσει με το αμόρε της. Αγνωμοσύνη, αμετρέπια, ματαιοδοξία, συμφέρον; Χαρακτηριστικά που καθιστούν επικίνδυνο το άτομο για θέσεις εξουσίας.
Να το ξαναπούμε πως δεν ψηφίζουμε lifestyle; Πως ούτε τα ράσα ούτε οι φουστάνες με τα κλαρωτά δεν αρκούν και πως τα συμβολάκια- από σταυρούς ως καρδούλες- δεν είναι ενδείξεις πολιτικών ικανοτήτων;
Να το ξαναπούμε ότι πολιτικός που καβαλάει καλάμι κι ακόμα πριν καλά-καλά ορκιστεί χώνει ημετέρους, για το καλό όλων μας θα έπρεπε να μείνει έξω από τη Βουλή;
Ας πει κάποιος στη Ζωή Κωνσταντοπούλου - Zoe Konstantopoulou ότι ο προπονητής επιλέγει την ομάδα ΠΡΙΝ από την έναρξη του αγώνα ενώ κατά τη διάρκειά του κάνει αλλαγές. Αυτούς που δεν «τραβάνε» αλλάζει Ζωίτσα όχι αυτούς που έρχονται πρώτοι και βάζουν τα γκολ.
Στον πάγκο Ζωή άφησες τη Δημοκρατία τη Δικαιοσύνη, την Ηθική και τη Λογική.
Ήξερες πολύ καλά κι εσύ και ο προπονητής μας Spilios Zacharopoulos με τον οποίο προφανώς μοιράζεστε αυτά τα ευφυολογήματα, να με ρίξετε στη μάχη των σταυρών… Ούτε οι ίδιοι δεν το πιστεύατε πως θα σας ψηφίσουν τέτοιοι που τελικά είσαστε. Δόλωμα με βάλατε. Σταματήστε να προκαλείτε. Έγινε η δουλίτσα σας. Τέλος.
Αλλά έτσι είναι.. όταν μπλέκεις με τα πίτουρα σε τρώνε οι κότες.
Αποσύρω την στήριξη μου στην Πλεύση Ελευθερίας και στη Ζωή Κωνσταντοπούλου, ανέφερε το πρώην στέλεχος και πρώτη σε ψήφους στη Β' Θεσσαλονίκης, Νίκη Μπουραζάνη.
Αποσύρω την στήριξη μου στην Πλεύση Ελευθερίας και στη Ζωή Κωνσταντοπούλου - Zoe Konstantopoulou. Είχα την εντύπωση ότι υποστήριζα μια γυναίκα με αξίες και ηθική, η οποία όμως πράττει ακριβώς με τον αντίθετο τρόπο, όπως φαίνεται. Παραβλέποντας εντελώς την στραυροδοσία των εκλογών της 21ης Μαϊου, εξέδωσε τις λίστες για τις επόμενες εκλογές, στην ουσία, "διορίζοντας ημέτερους". Αυτές οι πράξεις δεν συνάδουν με αυτά που προασπίζεται η διακήρυξη της Πλεύσης Ελευθερίας, περί δημοκρατίας, αξιοκρατίας, ήθους και δικαιοσύνης. Παραθέτω παρακάτω τα αποτελέσματα της εκλογικής αναμέτρησης του Μαΐου και το νέο ψηφοδέλτιο.
#Αγάπημόνο. Υποψήφιοι ο ένας μετά τον άλλον εκδιώκονται από την - όχι και τόσο ούρια, όπως προκύπτει - Πλεύση Ελευθερίας. Οι πρώτοι σε σταυρούς εκπαραθυρώθηκαν για να δώσουν τη θέση τους στο «παρεάκι» της αρχηγού τους, όπως οι ίδιοι το αποκαλούν.
«Έκτρωμα» χαρακτήρισε το κόμμα, υποψήφια που ήρθε πρώτη, πλην όμως ευρέθη εκτός με διαδικασίες συνοπτικότατες και δημοκρατικότατες.
Η γλυκιά Ζωή θα βάλει λέει τον σύντροφο της κ. Διαμαντη Καραναστάση και «λίγους καλούς φίλους» σε εκλόγιμες θέσεις. Τους διωγμένους κακήν κακώς θα τούς αποχαιρετίσει σχηματίζοντας με τα χέρια της μια τρυφερή ζουζουνένια καρδούλα
Ούτε δεξιά, ούτε αριστερά. Αγάπη μόνο
Υ. Γ. Καλά θυμάμαι ότι ο κ. Σπύρος Μπιμπίλας είχε δηλώσει πως κι εκείνον θα τον βάλει σε εκλόγιμη σειρά, χωρίς όμως να διώξει κανέναν από τους εκλεγέντες;
Δεν γνωρίζω την κυρία Όλγα Δάλλα αλλά το να καταφέρει να ξεπεράσει (με μικρό κόμμα δε) τις 6000 σταυρούς στον Νότιο Τομέα είναι ΑΘΛΟΣ! Και με το δίκιο της διαμαρτύρεται όταν την πετάει εκτός η Ζωή #Κωνσταντοπουλου για να βγάλει βουλευτή τον Σ. Μπιμπίλα!
