Της πικροδάφνης ο ανθός με στίχους φέρνει τα ηλιοβασιλέματα

«..κι η φλόγα γίνεται δροσερή πικροδάφνη,

η  φλόγα που καίει  τον άνθρωπο, θέλω να πω...»

Θυμάμαι την Κίχλη του Σεφέρη καθώς τοποθετώ το βάζο πλάγια στην ακτίνα ήλιου που διασχίζει το τραπέζι. Το φως σκορπά το χρώμα κι ο τοίχος από ώχρα βάφεται ρόδινος σα ηλιοβασίλεμα.

Πριν λίγο στον κήπο, κόβοντας τα κλαδιά και καθαρίζοντας από τα κάτω φύλλα, με επισκέφθηκε το δημοτικό:

Στης πικροδάφνης τον ανθό

έγειρα ν’ αποκοιμηθώ…

άιντε κι είδα όνειρο μεγάλο.

Παντρεύεται η αγάπη μου

για πείσμα για γινάτι μου

και της δίνουν τον εχθρό μου

για το πείσμα το δικό μου..»

Γιατί έτσι ίπτανται οι στίχοι ελεύθεροι, έτσι ταξιδεύουν με αναμνήσεις και με μυρωδιές και, μια φορά να τους αφήσαμε λιγάκι χώρο, κρατούν το προσκλητήριο και επιστρέφουν φέρνοντας κόσμους από το παρελθόν ή άλλους που δε ζήσαμε παρά σε όνειρα και βιβλία.

______________________

Κλουβί ― στο χειρότερο hotspot της Ευρώπης #ΒΙΑΛ #refugeesgr

‪#EUTurkeyDeal‪ ‪#ΒΙΑΛ ‪#refugeesgr #Vial #Chios ‪#LESVOS

Σε κλουβί; Σε κλουβί που η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ παραδέχεται ότι υπάρχει και μάλιστα «έχουν θέσει σαν ζήτημα στις Αρχές» παρότι βεβαίως ναι, μοιάζει με κλουβί αλλά μην τρομάζουμε, είναι ξεκλείδωτο.

Το hot spot της ΒΙΑΛ, έχει χαρακτηριστεί το χειρότερο της Ευρώπης. Δικαιολογίες πια δεν υπάρχουν.  Η Ελλάδα παίρνει χρήματα για τους πρόσφυγες, η Ελλάδα ρημάζει με άδεια σπίτια, η Ελλάδα (όπως και η Ευρώπη) δεν έχει αρκετούς νέους να εισφέρουν για τις συντάξεις των ηλικιωμένων.

Η Ισπανία δηλώνει πανέτοιμη να υποδεχθεί πρόσφυγες στους οποίους κλείνουμε το δρόμο.

Κακή οργάνωση, αισχροκέρδεια, πλάνο ή ποια ανόητη τύφλωση σπρώχνουν τις ιδέες ανθρωπισμού, το αίσθημα του δικαίου και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια στην αυτοκαταστροφή και στην αυτοαναίρεση;

Φέρνω

 άρθρο για το κλουβί (με εικόνα) και λίγο Σεφέρη

+εικόνες, σχόλια ανατριχιαστικά (χρυσαυγιτών και μη) που π.χ. προτείνουν να μεταφερθούν τα hot spots σε ξερονήσια όπως ―γιατί όχι, λέει― τον Άη Στράτη, 

+'Ενας χρόνος μετά τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας: Αμφισβητώντας τα «εναλλακτικά στοιχεία» της ΕΕ  από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, Μάρτιος 2017

+'Βασανιστήρια τύπου Γκουαντάναμο στους πρόσφυγες στη Λέσβο  αλλά και αγώνες αλληλεγγύης για αξιοπρέπεια,

+πληροφορίες για τις επιπτώσεις αυτού του πολέμου στην ψυχική υγεία και στα παιδιά,

+το οικονομικό: Για κάθε πρόσφυγα θα αναλογούσαν 14.000 ευρώ ανθρωπιστικής βοηθειας― πού πήγε το 70% από τα 803 εκατομμύρια ευρώ που δόθηκαν στην Ελλάδα για τους πρόσφυγες (το άρθρο του Guardian μέσω Luben).

και δε ζητώ

παρά να φανταστούμε ότι είμαστε εμείς εκεί, στη θέση αυτών των ανθρώπων.

ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ

Αύξηση τωνσυμπτωμάτων ψυχικής υγείας. https://msf.gr/sites/default/files/msfpublications//report_euturkeydeal_el.pdf … pic.twitter.com/bRmswwuzyn‬

Βασανιστήρια τύπου Γκουαντάναμο στους πρόσφυγες στη Λέσβο http://www.provo.gr/greek_guantanamo_in_lesvos/

Γιώργος Τυρίκος-Εργάς

Αν κάποτε κάποιος σας πει πως η Λέσβος ως "νησί της αλληλεγγύης" ήταν απλά ένα αφήγημα, πείτε του (καλά, μέσα στα τόσα που έγιναν) να εξηγήσει τι έγινε την Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2017 στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης. Το αδιαχώρητο κυριολεκτικά σε σημείο να μην αφήνουν να μπει άλλος κόσμος. Σε ελληνικά, αγγλικά, αραβικά και φαρσί παίχτηκε το έπος του Γκίλγκαμες από ηθοποιούς κάθε ηλικίας, τραγουδήθηκε και χορεύτηκε και καταχειροκροτήθηκε από ντόπιους, ξένους και πρόσφυγες μικρούς και μεγάλους.Τι συμβαίνει όταν οι άνθρωποι αυτής της όμορφης γης έρθουν μαζί και δημιουργήσουν μαζί! Σε καμιά εκδήλωση, κανένα κόμμα, καμιά παράταξη, κανείς φορέας δεν έχει μαζέψει τόσο πολύ και τόσο δυνατό κόσμο. Κάντε τις συγκρίσεις κοιτώντας τις φωτογραφίες του Μ. Μπάκα που κοινοποιώ, θα ανεβάσω σε κάποια στιγμή και τις δικές μου. Σε αυτό νησί, μέσα στο τόσο σκοτάδι να ξέρετε πως γεννιούνται και πολύ ελπιδοφόρα, καινούρια πράγματα. Από το μεράκι, την αγάπη και των ανθρωπισμό πολλών, πολλών ανθρώπων. Σήμερα πήραμε θάρρος. Σεβασμό άπειρο σε όσους ανέβασαν την παράσταση.

Ο Μιχάλης Μπάκας  Δημοτικό θέατρο Μυτιλήνης.

Όπερα Βαβέλ, απόψε σε ένα κατάμεστο πολυεθνικό Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης, με μουσικές, τραγούδια, ακροβατικά και παιχνίδια από όλο τον κόσμο. Γιατί η τέχνη ενώνει, φιλιώνει και μας δίνει κουράγιο για το πέρασμα μας σε τούτη τη ζωή ... πολλά μπράβο σε όλους/όλες....

vice 

ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ ΜΑΡΑΓΚΙΔΟΥ

Mar 16 2017

από το hot spot της ΒΙΑΛ, το «χειρότερο της Ευρώπης».

Ένα κλουβί για ανθρώπους. Ένα κλουβί με συρματοπλέγματα του οποίου η χρήση είναι να περιορίζει πρόσφυγες και μετανάστες που έχουν μόλις φτάσει στην Ελλάδα. Μια φωτογραφία με ένα κλουβί που δείχνει μία κατάσταση που ντροπιάζει για ακόμα μία φορά όσους διαχειρίζονται το προσφυγικό: το κράτος, τις ΜΚΟ που κρύβουν το κεφάλι τους στην άμμο, όλους όσους ξέρουν και κάνουν πως δεν βλέπουν.

Το VICE παρουσιάζει σήμερα μία φωτογραφία που δείχνει τη φρικαλεότητα που έχουν αντιμετωπίσει οι πρόσφυγες από τις Αρχές, αμέσως αφού έζησαν το δύσκολο ταξίδι από τα παράλια της Τουρκίας επιβίωσαν από τις βάρκες του θανάτου.

Σύμφωνα με όσα καταγγέλλονται, έχει ληφθεί πριν λίγους μήνες στο κέντρο πρώτης υποδοχής και ταυτοποίησης της ΒΙΑΛ στη Χίο. Μέσα σε ένα μεγάλο κτίριο που φυλάσσεται από την Αστυνομία, υπάρχουν δύο κλουβιά για να κρατούνται οι νέες αφίξεις ανθρώπων στο νησί. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά στοιβάζονται στο ίδιο μέρος και, όπως καταγγέλλεται, υπήρχαν περιπτώσεις που ενώ είχαν πει στους ανθρώπους ότι θα μείνουν για λίγες ώρες, τελικά έμειναν για ολόκληρο βράδυ. 

«Δεν υπάρχουν κλουβιά»

Σε αλληλογραφία με την Υπηρεσία Πρώτης Υποδοχής και Ταυτοποίησης, που είναι αρμόδια υπηρεσία στη ΒΙΑΛ, λάβαμε την εξής απάντηση: «Εκτιμούμε ιδιαιτέρως ότι προβαίνετε στη διαδικασία της διασταύρωσης μιας τέτοιας πληροφορίας που προφανώς δεν ευσταθεί. Δεν υπάρχουν κλουβιά προς στέγαση ωφελούμενων στο ΚΥΤ Χίου ούτε κατασκευές που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν με αυτόν τον όρο καθ' οιονδήποτε τρόπο», ενώ σε ερώτηση για το αν ούτε έχουν υπάρξει ποτέ, δεν λάβαμε καμία απάντηση. Το ίδιο κι από το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής που μας απάντησε ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει μία τέτοιου τύπου κατασκευή. 

«Μοιάζει, αλλά δεν είναι κλουβί»

Ενώ λοιπόν το Υπουργείο του κ. Μουζάλα αναφέρει ότι δεν ξέρει τίποτα για κάποιο χώρο που να θυμίζει έστω κλουβί, από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη μας ενημέρωσαν πως υπάρχει ένας χώρος εντός ΒΙΑΛ που μοιάζει, αλλά όπως είπαν δεν είναι κλουβί καθώς αυτός ο όρος είναι άστοχος, αφού δεν είναι κλειστό από πάνω. Όπως υποστήριξαν, στο μέρος αυτό δεν στοιβάζονται ούτε παραμένουν άνθρωποι και το συρματόπλεγμα που υπήρχε έχει βγει. Όπως είπαν, ο χώρος αυτός είναι οριοθετημένος, περιφραγμένος για να γίνει η πρώτη διαχείριση των νεοεισερχόμενων. Έχει οπτική επαφή με όλες τις υπηρεσίες, καθώς είναι σχεδόν στο κέντρο της κατασκευής. Εκεί γίνεται η πρώτη διαχείριση και από πλευράς αστυνομικών και άλλων υπηρεσιών που δραστηριοποιούνται στην ΒΙΑΛ. Οι αστυνομικοί τους κάνουν σωματικό έλεγχο, ελέγχουν τα πράγματά τους και κάποιες οργανώσεις που δραστηριοποιούνται τους δίνουν νερό και αν υπάρχει ανάγκη τους βλέπει κάποιος γιατρός. Τέλος, σε σχέση με το κομμάτι της καταγγελίας που αφορά τον χρόνο παραμονής τους μας είπαν ότι είναι ολιγόχρονη και σε καμία περίπτωση δεν έχει φτάσει το ένα βράδυ όπως καταγγέλλεται. 

«Το κλουβί είναι ξεκλείδωτο»

Aπό την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ επιβεβαίωσαν την ύπαρξη της κατασκευής. Μάλιστα αναφέρουν ότι το έχουν θέσει σαν ζήτημα στις Αρχές. Όπως μας είπαν: «Δεν πρόκειται για φυλακή ή κλουβί. Αυτό το πράγμα δημιουργήθηκε τον Δεκέμβριο του 2016 από τις Αρχές για να διευκολύνουν τη διαχείριση του πλήθους, των ανθρώπων που πρόκειται να καταγραφούν, για να μην χάνουν τη σειρά τους και μπερδεύονται. Βέβαια, ήταν ατυχέστατη η επιλογή του υλικού που παραπέμπει σε φυλακή, κελιά, κτλ. Ο σκοπός δεν είναι να είναι οι άνθρωποι σε καθεστώς κράτησης, αλλά να γίνει καλύτερη η διαδικασία καταγραφής τους. Ο σκοπός είναι τελείως διαφορετικός, αλλά δυστυχώς χρησιμοποιήθηκε αυτό το υλικό που παραπέμπει σε κλουβί. Εμείς ως Ύπατη Αρμοστεία το είδαμε, κι αν και συμφωνούμε με τον σκοπό που είναι να διευκολυνθεί η καταγραφή καθώς θέλουμε οι άνθρωποι να καταγράφονται με όσο δυνατόν πιο γρήγορο τρόπο και αποτελεσματικό, από την άλλη θέλουμε αυτό να γίνεται με συνθήκες αξιοπρέπειας. Από την πρώτη στιγμή το είχαμε θέσει αυτό στις Αρχές ώστε ο τρόπος που το κάνουν να μην παραπέμπει σε άλλες καταστάσεις, και αυτό που καταφέραμε πριν δυο βδομάδες ήταν να φύγει το συρματόπλεγμα από πάνω και σαφέστατα είναι καλύτερη η εικόνα. Επίσης, οι άνθρωποι δεν είναι κλειδωμένοι αλλά είναι εκεί ως ένας τρόπος να κρατιέται η σειρά τους».

Από την Praxis που δραστηριοποιείται στο σημείο επιβεβαιώνουν την ύπαρξη του κλουβιού και σημειώνουν πως «Όλες οι διαδικασίες θα πρέπει να δομούνται με τέτοιο τρόπο, ώστε να διασφαλίζουν την αξιοπρέπεια και να μην προσβάλλουν την ανθρώπινη υπόσταση».

«Η ΒΙΑΛ δεν είναι κατάλληλη»

Ο Adriano Silvestri, επικεφαλής σχετικά με τη μετανάστευση και το άσυλο του EU Agency for Fundamental Rights αναφέρει πως: «Η υποδομή στη BIAΛ δεν είναι κατάλληλη για χρήση ως hotspot. Ο χώρος είναι περιορισμένος και δεν είναι εύκολο να οργανώσεις τη ροή των νέων αφίξεων. Μετά από μια σειρά περιστατικών που σχετίζονταν με την ασφάλεια και για να διαχωριστούν οι νέες αφίξεις από τους υπόλοιπους, οι εργασίες κατασκευής δεσμεύουν ότι θα έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ξεχωριστού χώρου για τις νέες αφίξεις και από εκεί, θα οδηγούνται στην πρώτη καταγραφή. Είναι σημαντικό οι νέες αφίξεις να διαχωρίζονται από τους άλλους ανθρώπους στο hotspot, έτσι ώστε να μπορούν να ενημερώνονται κατάλληλα για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους, να καταχωρούνται σωστά και να οδηγούνται στις κατάλληλες διαδικασίες. Ωστόσο, αυτό δεν πρέπει να οδηγήσει τους χώρους πρώτης υποδοχής στο να μην παρέχουν αξιοπρεπείς συνθήκες. Αν οι άνθρωποι στις νέες αφίξεις αισθάνονται ότι αντιμετωπίζονται χωρίς σεβασμό, θα είναι λιγότερο πιθανό να συνεργαστούν με τις αρχές».

Το hot spot της ΒΙΑΛ, έχει χαρακτηριστεί το χειρότερο της Ευρώπης, για την ακρίβεια μια «μαύρη τρύπα που συνορεύει με το αδύνατο». Οι υπεύθυνοι με τους οποίους επικοινώνησε το VICE ρωτώντας τους για την ύπαρξη του κλουβιού, επέλεξαν στην ουσία να μην απαντήσουν. Αλλοι αρνήθηκαν την ύπαρξη του, άλλοι έπαιξαν με τις λέξεις, λέγοντας πως «δεν είναι κλουβί, αφού δεν έχει οροφή». Η ουσία όμως είναι μια: Η εικόνα που μας γυρνάει σε άλλες εποχές, είναι αδιάψευστη. Είναι μια εικόνα που προκαλεί ντροπή. Είναι μια εικόνα που εκθέτει όλους (κυβέρνηση, ΜΚΟ, Ε.Ε.) όσοι εμπλέκονται με το προσφυγικό. Είναι μια εικόνα που προσβάλλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.  ---

Θελξινοη Βελβεντου 

16/11 μιλησαν για λαθρο και παρανομους Κασιδιαρης-Λαγος στη #Chios και την επομενη 17/11εγινε η επιθεση σε #Refugeesgr. Τυχαιο; Δε νομιζω.

luben 

Για κάθε πρόσφυγα θα αναλογούσαν €14.000 ανθρωπιστικής βοηθειας― πού πήγε το 70% από τα 803 εκατομμύρια ευρώ που δόθηκαν στηνΕλλάδα για τους πρόσφυγες

Που πήγαν τα λεφτά που δόθηκαν στην χώρα μας για τους πρόσφυγες;  αναρωτιέται σε άρθρο της η εφημερίδα Guardian.

Σύμφωνα με τους αρθρογράφους Daniel Howden και Απόστολο Φωτιάδη, η τεράστια προσφυγική κρίση που αντιμετώπισε η Ελλάδα το 2015, ανάγκασε τα Ηνωμένα Έθνη να σημάνουν κατάσταση έκτακτης ανάγκης μέσα στην Ε.Ε, με την Ε.Ε να στέλνει για πρώτη φορά χρήματα τα οποία προορίζονταν για τον 3ο κόσμο σε χώρα της ευρωπαϊκής ένωσης. Έκτος αυτού χιλιάδες εθελοντές από όλο τον κόσμο έσπευσαν στην Ελλάδα να βοηθήσουν να αποφευχθεί η ανθρωπιστική κρίση.

Το ποσό που έχει δοθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωσή για την προσφυγική κρίση σύμφωνα με την διαδικτυακή πλατφόρμα ενημέρωσης Refugees Deeply είναι 803 εκατομμύρια δολάρια, το θέμα είναι ότι κανείς δεν ξέρει που ακριβώς πήγε αυτό το τεράστιο ποσό.

Τα περισσότερα από αυτά τα χρήματα, δεν έχουν δοθεί στην ελληνική κυβέρνηση, γιατί δεν ολοκλήρωσε τον εκτεταμένο στρατηγικό σχεδιασμό που απαιτούνταν από την Ε.Ε και διοχετεύτηκαν σε διάφορους άλλους οργανισμούς. Σύμφωνα πάντως με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο που είναι Επίτροπος στην Ε.Ε για τα θέματα μετανάστευσης, από την Ε.Ε έχουν δοθεί περίπου 1 δισεκατομμύριο δολάρια. Πιθανότατα ο επίτροπος εννοεί όλα τα διαθέσιμα και θεωρητικά κεφάλαια που υπάρχουν για το προσφυγικό και όχι τα ποσά που έχουν διατεθεί.

Τα 803 εκατομμύρια δολάρια, είναι το μεγαλύτερο ποσό που έχει δοθεί ποτέ στην ιστορία για άμεση αντιμετώπιση ανθρωπιστικής κρίσης. Με το σκεπτικό ότι τα λεφτά αυτά μοιράστηκαν στους 1,03 εκατομμύρια πρόσφυγες που εισήλθαν στην χώρα από το 2015, θα έπρεπε να έχουν δαπανηθεί, αναλογικά για τον καθένα , 780 δολάρια. Τα περισσότερα από αυτά τα χρήματα όμως, έχουν δοθεί σαν βοήθεια για τους 57 χιλιάδες ανθρώπους που είναι εγκλωβισμένοι στην χώρα μας, μετά το κλείσιμο των συνόρων στις 9 Μαρτίου του 2016.

803 εκατομμύρια δολάρια για 57 χιλιάδες ανθρώπους σημαίνει ότι σε κάθε έναν εγκλωβισμένο στην χώρα μας αναλογούν 14.088 δολάρια από την ανθρωπιστική βοήθεια.

Σύμφωνα με ανώτατο αξιωματούχο, υπεύθυνο για τα χρήματα της ανθρωπιστικής βοηθείας, από τα 100 δολάρια που δόθηκαν για κάθε πρόσφυγα, τα 70 δεν ξέρει κανείς που πήγαν.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του κέντρου υποδοχής προσφύγων που δημιουργήθηκε στην Λέσβο. Το ¨Απάνεμο” ήταν μια εγκατάσταση που κατασκεύασε η Διεθνής Επιτροπή Διάσωσης (IRC) στην Λέσβο και είχε την δυναμική να υποδέχεται 2.000 πρόσφυγες ημερησίως. Χρηματοδοτήθηκαν από ιδιώτες και το φιλανθρωπικό ίδρυμα Radcliffe Foundation. Το κέντρο λειτούργησε χωρίς πότε να έχει πλήρη δυναμικότητα και τέθηκε εκτός λειτουργίας το Μάρτιο του 2016.

Έντονη αναφορά γίνεται στο άρθρο για τις απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούν στα κέντρα κράτησης προσφύγων.

Σε δηλώσεις του χτες ο Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας ειπε:

Δεν θέλουμε ευέλικτη αλληλεγγύη. Η εθελοντική βάση προσφοράς δεν βοήθησε. Από τα αιτήματα της Ελλάδας για παροχή βοήθειας πολιτικής προστασίας από τα υπόλοιπα κράτη-μέλη, έλαβε μόνο το 5% και από συγκεκριμένα κράτη-μέλη, όπως η Γερμανία, η Σουηδία, η Γαλλία, η Ολλανδία και η Πορτογαλία.

Στην ενδοχώρα οι συνθήκες είναι, πλέον, πολύ καλές, ενώ στα νησιά η κατάσταση παραμένει δύσκολη, κυρίως γιατί υπάρχει συνωστισμός, οι δήμαρχοι δεν επιθυμούν να κατασκευαστούν νέες εγκαταστάσεις και οι ξενοδόχοι αρνούνται να νοικιάσουν δωμάτια σε μετανάστες. Οι συνθήκες για τους πρόσφυγες θα βελτιωθούν ακόμη περισσότερο στο μέλλον, θα  διασφαλίσουμε αξιοπρεπή διαβίωση, και μέχρι τα μέσα Απριλίου θα δοθούν μετρητά και δικαίωμα εργασίας σε όλους

Το θέμα πάντως του ποιοι, και πως έφαγαν τα λεφτά της ανθρωπιστικής βοήθειας που δόθηκαν τα τελευταία χρονια, με αποτέλεσμα οι συνθήκες στα κέντρα που κρατούνται οι πρόσφυγες να είναι άθλιες, μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα την κυβέρνηση, μάλλον τυχαίο θα είναι.

Niko Ago

Όταν δολοφονεί ένας μετανάστης, "οι μετανάστες είναι δολοφόνοι". Όταν δολοφονεί ένας μπάτσος, είναι "ειδικός φρουρός που είχε πυροβολήσει και συλλάβει τον Μαζιώτη".

Thanos Trianda

"Όποιος αισθάνεται εγκλωβισμένος εδώ είναι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ να φύγει και να ΥΠΟΣΤΕΙ τις συνέπειες"

Ντροπή απ' τον Μουζάλα δεν ψάχνω.

Με την ανοχή όσων στηρίζετε ακόμα, τα 'χω.

Γ. Σεφέρης, Μέρες, 28/5/1926

https://msf.gr/sites/default/files/msfpublications//report_euturkeydeal_el.pdf

Μια από εκείνες που δεν έγινα― Λονδίνο και Urla της Σμύρνης

Τον περασμένο αιώνα, στο Λονδίνο, 26  Ladbroke Gardens, W11. Έξω η παγωνιά μακρύ χειμώνα, ζουμπούλι πάντα στο γραφείο και επισκέψεις από τα γατιά γειτόνων. 

Χρωστάω πολλά σ' αυτή την πόλη. Έμαθα εκεί, έμαθα να μαθαίνω. Κι ακόμα εκεί ζει και εμπνέεται και γράφει και εκδίδει μια από εκείνες που δεν έγινα αλλά που δεν έχουν πεθάνει, με συντροφεύουν όλες τους καθώς προχωρούμε ισορροπώντας σε παράλληλες κλωστές, διάφανες ατραπούς της Μοίρας.

«- Παλιέ μου φίλε τί γυρεύεις;

χρόνια ξενιτεμένος ἦρθες

μὲ εἰκόνες ποὺ ἔχεις ἀναθρέψει

κάτω ἀπὸ ξένους οὐρανοὺς

μακριὰ ἀπ᾿ τὸν τόπο τὸ δικό σου.

….

- Γυρεύω τὸν παλιό μου κῆπο·...

...Γυρεύω τὸ παλιό μου σπίτι

μὲ τ᾿ ἀψηλὰ τὰ παραθύρια

σκοτεινιασμένα ἀπ᾿ τὸν κισσὸ...»  Γ. Σεφέρης 'Ο Γυρισμός του Ξενιτεμένου'

________ Οι στίχοι που αποσπασματικά μού ήρθαν στο νου με εκφράζουν όπως πολύ συχνά  ο Σεφέρης του Λονδίνου καθρεφτίζει αισθήματά μου. Αλλά το ποίημα είναι γραμμένο το 1938  για το σπίτι του παππού του στη Σκάλα, το σπίτι που αργότερα επισκέφθηκε και σήμερα έχει γίνει  Πανσιόν -ρεστωράν με το όνομά του. 

Φωτογραφίες έχω αναρτήσει στο Pinterest  από όπου σας φέρνω  print screen:

O Σεφέρης στην είσοδο, το σπίτι ερειπωμένο/
 Yorgo Seferis Residence Cafe-Restaurant. H αγαπημένη του 'Σκάλα' μετονομάστηκε (κατά τη συνήθεια που έχουν σαν τους Έλληνες κι οι Τούρκοι) και σήμερα εκτουρκίστηκε σε  Urla.

Κατά τη συνήθεια του blog σας δίνω σύνδεσμο προς το δικό μου Pinterest για να δείτε καλύτερα τις εικόνες + σύνδεσμο προς το μικρό ξενοδοχείο των 14 δωματίων.

https://gr.pinterest.com/pin/535576580672924479/

Hotel Yorgo Seferis Residance

İskelemah. İskele cad. No:49 urla izmir, 35440 Urla, Turkey http://yorgoseferis.book.direct

Πόσο κάνει ένα ποίημα; #WorldPoetryDay

#WorldPoetryDay #PayWithAPoem  #PoetryForChange 

Πόσο κάνει ένα ποίημα; Τι θα μου δίνατε;

Τίποτε; Ή μήπως  συγκαταλέγεται σ' εκείνο το βολικό cliché, χαρά του τσιγκούνη, κατά το οποίο τα καλύτερα πράγματα στη ζωή είναι δωρεάν, σαν τον ήλιο, τον αέρα, τη θάλασσα, τη βροχή, τον έρωτα;

Όμως καλά τα δωρεάν φεγγάρια και τα άστρα  αλλά το ποίημα δεν είναι φυσικό φαινόμενο ή γενετήσιος ορμή· είναι έργο ανθρώπου που κόπιασε γι αυτό. Σπούδασε, διάβασε, σκέφτηκε, πόνεσε, απορρίφθηκε, δοκιμάστηκε ώσπου να καταφέρει να συνθέσει αυτούς τους λίγους στίχους που, αν γίνει το θαύμα και συντελεστεί το μυστήριο, έχουν τη δύναμη να συγκινούν και να αγγίζουν, να ρίχνουν φως στα ακατανόητα, να ανοίγουν δρόμους πλουτίζοντας με εμπειρία βαθιά κι ανοίγοντάς μας κόσμους της ψυχής και του μυαλού ώστε ταξιδεύοντάς μας από την πολυθρόνα μας να μας προικίζουν με κουράγιο και πάθος και πιο πολύ, με εκείνη την «αλληλεγγύη πεθαμένων και ζωντανών»* που αποτελεί τη  μεγάλη απέραντη συνωμοσία της Τέχνης.

Τι θα μου δίνατε λοιπόν;

Ένα καφέ  για ένα ποίημα αποτίμησε η βιεννέζικη εταιρία Meinl  και σήμερα, Ημέρα Της Ποίησης, πάνω από 1000 μαγαζιά σε όλο τον κόσμο θα σας σερβίρουν ένα καφέ αν πληρώσετε με ένα ποίημα.

Σήμερα στο Δουβλίνο μερικά café δέχονται πληρωμή λογαριασμού με νόμισμα Ποιήματα. #πάλι_θέλω_να_είμαι_αλλού #WorldPoetryDay

— Δαφνη Χρονοπουλου (@MrsKastell) 

Πληροφορίες, φωτογραφίες:  Μeinl Coffee : Pay with a Poem 2017

____________________________________________________

*«αλληλεγγύη πεθαμένων και ζωντανών» : Σεφέρης

εικόνα

21 Μαρτίου, Βραδιά της Ποίησης.

2005 στο παλιό Ash In Art καλεσμένη μαζί με την Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ και άλλους, διαβάσαμε έργα μας.

Εδώ άρθρο-αφιέρωμα της Ντίνας Δασκαλοπούλου στο περιοδικό Έψιλον (της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας).

Ευτυχισμένη, είχα περάσει το βράδυ καθισμένη στο πάτωμα στα πόδια της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ της αγαπημένης, της καχύποπτης, της επιφυλακτικής σπουδαίας ποιήτριας με την οποία μοιραστήκαμε ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί δίχως να μου πει μια λέξη.

___

Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ

Οι άγγελοι είναι οι πόρνες τ΄ουρανού
με τα φτερά χαϊδεύουν τις πιο αλλόκοτες
ψυχολογίες
ξέρουν τα μυστικά της εγωπάθειας
όταν αποκαλούν το φύλλο δέντρο
και το δέντρο δάσος.
« Έτσι μας έκαν ΄ο Θεός », λένε , σκύβουν
και χύνεται το φως σαν μαλλί χρυσό ή γέλιο
στο στήθος κρατάνε το καπέλο
την ώρα που λένε αντίο
και μπαίνουν σ΄άλλο κόσμο
καλύτερο.
Μια πιπεράτη μυρωδιά
μένει μόνο
στο πρεβάζι του παράθυρου
και στη γλώσσα μια γεύση προδοσίας
απ΄ το θείο.

____________________________________________