Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2017

Μια από εκείνες που δεν έγινα― Λονδίνο και Urla της Σμύρνης



Τον περασμένο αιώνα, στο Λονδίνο, 26  Ladbroke Gardens, W11. Έξω η παγωνιά μακρύ χειμώνα, ζουμπούλι πάντα στο γραφείο και επισκέψεις από τα γατιά γειτόνων. 
Χρωστάω πολλά σ' αυτή την πόλη. Έμαθα εκεί, έμαθα να μαθαίνω. Κι ακόμα εκεί ζει και εμπνέεται και γράφει και εκδίδει μια από εκείνες που δεν έγινα αλλά που δεν έχουν πεθάνει, με συντροφεύουν όλες τους καθώς προχωρούμε ισορροπώντας σε παράλληλες κλωστές, διάφανες ατραπούς της Μοίρας.



«- Παλιέ μου φίλε τί γυρεύεις;
χρόνια ξενιτεμένος ἦρθες
μὲ εἰκόνες ποὺ ἔχεις ἀναθρέψει
κάτω ἀπὸ ξένους οὐρανοὺς
μακριὰ ἀπ᾿ τὸν τόπο τὸ δικό σου.
….
- Γυρεύω τὸν παλιό μου κῆπο·...
...Γυρεύω τὸ παλιό μου σπίτι
μὲ τ᾿ ἀψηλὰ τὰ παραθύρια

σκοτεινιασμένα ἀπ᾿ τὸν κισσὸ...»  Γ. Σεφέρης 'Ο Γυρισμός του Ξενιτεμένου'

________ Οι στίχοι που αποσπασματικά μού ήρθαν στο νου με εκφράζουν όπως πολύ συχνά  ο Σεφέρης του Λονδίνου καθρεφτίζει αισθήματά μου. Αλλά το ποίημα είναι γραμμένο το 1938  για το σπίτι του παππού του στη Σκάλα, το σπίτι που αργότερα επισκέφθηκε και σήμερα έχει γίνει  Πανσιόν -ρεστωράν με το όνομά του. 

Φωτογραφίες έχω αναρτήσει στο Pinterest  από όπου σας φέρνω  print screen:
O Σεφέρης στην είσοδο, το σπίτι ερειπωμένο/
 
Yorgo Seferis Residence Cafe-Restaurant. H αγαπημένη του 'Σκάλα' μετονομάστηκε (κατά τη συνήθεια που έχουν σαν τους Έλληνες κι οι Τούρκοι) και σήμερα εκτουρκίστηκε σε  Urla.
Κατά τη συνήθεια του blog σας δίνω σύνδεσμο προς το δικό μου Pinterest για να δείτε καλύτερα τις εικόνες + σύνδεσμο προς το μικρό ξενοδοχείο των 14 δωματίων.



2 σχόλια:

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.