Ο Δήμαρχος Μαραθώνα σταμάτησε το Μαραθώνιο για να περάσει με το αυτοκίνητό του και τα της συνοδείας του.
Πρωτοφανές παγκοσμίως κι ακόμα πιο βαρύ αφού συνέβη στο Μαραθώνα.
Δικαιολογημένη η οργή με την απαίτηση του Δημάρχου που καθώς ήταν στο δρόμο για να βγάλει λόγο στο τέρμα όφειλε να καταλαβαίνει τη συμβολική σημασία ακόμα κι αν για εκείνον πρόκειται για το πώς-το-λένε που -κάτι -κουλές –τρέχουνε.
Άναψε και το τσιγαράκι του μαθαίνω και βεβαίως μια υπάλληλος του Δήμου κι ένα αμήχανο όργανο δεν είχαν τη δύναμη ή τη γνώση να τον εμποδίσουν.
Παραξενεύεστε; Γελάτε και χλευάζετε;
Δικαίως.
Διαφωνείτε αν φταίει ο επιπόλαιος Δήμαρχος ή οι άνθρωποι που τον άφησαν να περάσει;
Λογικά και σωστά κάνετε μα συμπεραίνω ότι δεν έχει τύχει να ζήσετε με διάσημους (κι αν σας ενοχλεί η λέξη πείτε τους εσείς 'αναγνωρίσιμους' ή 'γνωστούς' ή 'σελέμπριτις΄). Όπως κι αν το πείτε η μεγάλη αλήθεια είναι ότι στον τόπο μας δεν είμαστε όλοι ίσοι.
Από τον παλιό κωμικό που μέσα στον ήλιο προσπερνά ουρά για πλοίο πετώντας φιστίκια στην πλέμπα ένα 'Για σας παιδιάαα Φσσστ μπόινγκ' ή τον πάλαι ποτέ ζαιν πρεμιέ που στα φανάρια, θυμάμαι, τον χαιρετούσαν οι τροχονόμοι λες και περνούσε στρατηγός, ως την ώριμη πλέον σταρ που δεν πλήρωσε ποτέ και πουθενά τα ποτά της αλλά αν αποχωρεί θορυβωδώς αν δε σερβιριστεί πρώτη, είμαστε όλοι υπεύθυνοι.
Διότι αυτά δεν είναι τυχαία περιστατικά. Είναι συμπτώματα της ασθένειας που έδωσε τη Δημαρχία στον συγκεκριμένο κοσμικό, που τα ψηφοδέλτια πλέον είναι γεμάτα αθλητές, ψώνια από ριάλιτι ή και τους πιο κραγμένους, ζαβούς 'αναγνωρίσιμους' πολιτικούς.
Φέρνω, όπως πάντα την είδηση, εικόνες και συνδέσμους.
Την καταγγελία έκανε ο ιδιοκτήτης της Life Guards Hellas, Σπύρος Μιτριτσάκης, η ομάδα του οποίου ήταν στη στροφή για τον Τύμβο του Μαραθώνα για παροχή πρώτων βοηθειών στους δρομείς:
https://www.facebook.com/spiros.mitritsakis/posts/10156321221749930
Και μια ρομαντική στιγμή του Δημάρχου
Έχουμε όμως κι αντίλογο, κάποιον που υποστηρίζουν ότι ο άνθρωπος στεκόταν εκεί και πρόσφερε το selfie του δρομέα
Προσθέτω επίσης
«Φυσικά και ήμουν εκεί, όρθιος πίσω από τα κάγκελα και έβγαλα εκατοντάδες σέλφι με κόσμο που σταματούσε ενώ έτρεχε για να φωτογραφηθεί μαζί μου», δηλώνει, ενώ τονίζει ότι «η φετινή διοργάνωση ήταν η πιο άρτια και ενώ ήταν αφιερωμένη στη μνήμη των 99 θυμάτων της φονικής πυρκαγιάς, κάποιοι για πολιτικούς λόγους μου επιτίθενται». Όπως σημειώνει ο δήμαρχος Μαραθώνα, «και η χυδαιότητα έχει τα όριά της».
Αλλά για να μην ξεχνιόμαστε:
Ο Μαραθώνιος Δρόμος είναι ωραίος αγώνας αντοχής δρόμου κάλυψης επίσημης απόστασης 42,195 χιλιομέτρων (26,219 μίλια), που περιλαμβάνεται στα σύγχρονα ολυμπιακά αθλήματα.
Ο αγώνας ονομάζεται έτσι από την ιστορική διαδρομή του Αθηναίου στρατιώτη ημεροδρόμου Φειδιππίδη που μετά τη μάχη του Μαραθώνα (490 π.χ) έτρεξε από το πεδίο της μάχης στην Αθήνα για να μεταφέρει τα νικητήρια νέα με τη λέξη «νενικήκαμεν». Η ιστορική ακρίβεια αυτού του γεγονότος επιβεβαιώνεται από τον Φιλόστρατο, που αναφέρεται στο θεσμό των στρατιωτών ημεροδρόμων αγγελιαφόρων, τον Ηρόδοτο, τον Πλούταρχο και τον Λουκιανό.
Η ιστορία της πορείας από το Μαραθώνα στην Αθήνα εμφανίζεται αρχικά στον Πλούταρχο στη «στην Δόξα της Αθήνας» του 1ου αιώνα π.χ που αναφέρει την χαμένη εργασία του Ηρακλείδη Ποντικού. Αυτός δίνει το όνομα του δρομέα ως είτε Θέρσιπος ή Ευκλής. Ο Λουκιανός επίσης δίνει την ιστορία αλλά ονομάζει το δρομέα Φειλιππίδη (εκ παραφθοράς του ονόματος Φειδιππίδη). Η ιστορική ακρίβεια ίσως του ονόματος δεν είναι εξακριβωμένη. Ο Ηρόδοτος, η κύρια πηγή για τους ελληνο-περσικούς πολέμους, αναφέρει τον Φειδιππίδη ως τον αγγελιοφόρο που έτρεξε από την Αθήνα στη Σπάρτη ζητώντας βοήθεια, και έτρεξε έπειτα πίσω, μια απόσταση άνω των 240 χιλιομέτρων . Σύμφωνα με τον «πατέρα της Ιστορίας», η απάντηση των Σπαρτιατών υπήρξε αποκαρδιωτική, λόγω αυστηρού εθίμου..Σε μερικά χειρόγραφα το όνομα του δρομέα μεταξύ της Αθήνας και Σπάρτης δίνεται ως Φειλιππίδης.
Ο Ηρόδοτος δεν κάνει καμία αναφορά για αγγελιοφόρο.
Μεταξύ του Μαραθώνα και της Αθήνας υπάρχει η Πεντέλη, έτσι αυτό σημαίνει ότι, εάν ο Φειδιππίδης έκανε πραγματικά το διάσημο τρέξιμό του μετά από τη μάχη, έπρεπε να τρέξει γύρω από το βουνό. Η προφανέστερη διαδρομή ταιριάζει σχεδόν ακριβώς με τη σύγχρονη εθνική οδό Μαραθώνα-Αθήνας, που ακολουθεί την εθνική οδό προς τα νότια από τον κόλπο Μαραθώνα και κατά μήκος της ακτής, κατόπιν ένας ομαλός αλλά παρατεταμένος ανήφορος δυτικά προς την ανατολική προσέγγιση στην Αθήνα, μεταξύ Υμηττού και Πεντέλης, και έπειτα κατηφορικά προς την Αθήνα. Αυτή η διαδρομή είναι περίπου 42 χιλιόμετρα και καθορίζει τα πρότυπα για την απόσταση. Εντούτοις υπάρχει μια άλλη θεωρία, ότι ο Φειδιππίδης είχε ακολουθήσει μια άλλη διαδρομή: μια δυτική ανάβαση κατά μήκος των ανατολικών και βόρειων προπόδων της Πεντέλης, στο πέρασμα Διόνυσος, και έπειτα μια ευθεία νότια πορεία προς τα κάτω στην Αθήνα. Αυτή η διαδρομή είναι αρκετά μικρότερη, περίπου 35 χιλιόμετρα, αλλά είναι πολύ απότομη.
Η ιδέα της οργάνωσης του αγώνα του μαραθωνίου προήλθε από τον Γάλλο γλωσσολόγο και ελληνιστή Μισέλ Μπρεάλ (Michel Bréal), ο οποίος πρότεινε κατά την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 1896 στην Αθήνα «την επανάληψη του διάσημου εκείνου δρόμου που εξετέλεσε ο στρατιώτης του Μαραθώνος» αλλά δε γνώριζε πόση ήταν στην πραγματικότητα η απόσταση. Όταν όμως ενημερώθηκε ότι ήταν περίπου 40 χλμ. προσπάθησε να υπαναχωρήσει πλην όμως ήταν αργά, καθώς το αγώνισμα είχε ήδη συμπεριληφθεί στο επίσημο πρόγραμμα των αγώνων και είχε σταλεί σε διάφορες χώρες. Τελικά προσφέρθηκε να αθλοθετήσει ο ίδιος το νέο αυτό αγώνισμα, για το οποίο και ο εθνικός ευεργέτης Γεώργιος Αβέρωφ αθλοθέτησε κύπελλο.
Αυτή η ιδέα υποστηρίχθηκε και από τον Πιερ ντε Κουμπερτέν (Pierre de Coubertin), τον ιδρυτή των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, καθώς επίσης και τους Έλληνες. Ο νικητής του πρώτου ολυμπιακού μαραθωνίου το 1896 (μόνο για άνδρες) ήταν ο Σπύρος Λούης, ένας Έλληνας μεταφορέας νερού. Νίκησε στους Ολυμπιακούς Αγώνες με χρόνο 2 ώρες 58 λεπτά και 50 δευτερόλεπτα.
________________________________________________________
