Διάβασα (και μεταφέρω) ένα άρθρο πάνω στις ποινές για εμπόριο παράνομων ουσιών ανά την Ευρώπη. Με γραφήματα και στοιχεία από το EMCDDA το οποίο κάθε χρόνο δημοσιεύε έκθεσηγια τα ναρκωτικά στην Ευρώπη.
Προσέξτε όμως:
Το EMCDDA, δηλαδή 'European Monitoring Centre for Drugs and Drug Addiction', σωστά στα ελληνικά αποδίδεται ως
'Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Εθισμού' μα, για κακή μας τύχη, έχει μεταφραστεί, ως
'Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας' .
Αφ' ενός η 'τοξικομανία' είναι ένας ψευδοεπιστημονικός όρος που παραπέμπει αψτρέ σε ορισμούς άλλων συγκεκριμένων παθήσεων (π.χ. μανιοκατάθλιψη) και αφ' ετέρου μέσα σε όλη την παραφιλολογία και το στιγματισμό του χρήστη ως επικίνδυνου μανιακού τούτο το 'μανία' φορτίζει συναισθηματικά με αρνητικό πρόσημο καλλιεργώντας με μια τόση δα λεξούλα το φόβο του Άλλου, του αλλιώτικου του μανιακού κι ακυρώνοντας κάθε αντικειμενικότητα.
Ας το θυμόμαστε, η γλώσσα παίζει σημαντικό ρόλο, με λέξεις σκεπτόμαστε, λέξεις σχηματίζουν τους συλλογισμούς μας κι ίσως οι νόμοι μας να ήταν πιο δίκαιοι αν κι εμείς μιλούσαμε για Εθισμό αντί για 'μανίες΄.
Με στοιχεία απο το EMCDDA
Η ποινική αντιμετώπιση όσων παρέχουν ναρκωτικές ουσίες σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι κάθε άλλο παρά ενιαία. Ολλανδία και Ελλάδα βρίσκονται στα άκρa.
Η άνευ αδείας προσφορά ναρκωτικών συνιστά ποινικό αδίκημα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, αλλά οι ποινές που προβλέπονται από τον νόμο διαφέρουν σημαντικά. Από πρόσφατη έρευνα του EMCDDA (Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας) σχετικά με τη γνώμη των ασκούντων νομικά επαγγέλματα στα κράτη μέλη της ΕΕ προκύπτει ότι οι ποινές που αναμένουν οι εν λόγω ειδικοί για παρόμοια αδικήματα διακίνησης ναρκωτικών διαφέρουν σημαντικά μεταξύ των χωρών όπως φαίνεται και στο πιο κάτω διάγραμμα.
Οι διαφορές αυτές μπορεί να οφείλονται σε εθνικούς, ιστορικούς και πολιτισμικούς παράγοντες που επηρεάζουν το σύστημα της ποινικής δικαιοσύνης μιας χώρας, καθώς και σε διαφορετικές εθνικές απόψεις σχετικά με την αποτελεσματικότητα της επιβολής ποινών ως αποτρεπτικό μέσο. Από την μελέτη προέκυψε επίσης ότι, παρότι η νομοθεσία μπορεί να προβλέπει παρόμοιες ποινές για διαφορετικές ουσίες, στις περισσότερες χώρες οι ασκούντες νομικά επαγγέλματα προβλέπουν ότι οι ποινές θα διαφέρουν ανάλογα με την ουσία. Αυτό σημαίνει ότι οι δικαστές λαμβάνουν υπόψη πτυχές όπως οι θεωρούμενες επιβλαβείς για την κοινωνία συνέπειες των διάφορων ναρκωτικών.
Ποινές από 1 έως 20 χρόνια
Όπως φαίνεται και από το διάγραμμα, η ψαλίδα ανάμεσα στο πιο ανεκτικό και στο πλέον αυστηρό κράτος φθάνει τα 20 χρόνια. Συγκεκριμένα η πώληση ενός κιλού ηρωίνης ή κάνναβης επιφέρει σχεδόν μηδαμινή φυλάκιση στην Ολλανδία ενώ στην Ελλάδα που βρίσκεται στον αντίποδα για την μεν εμπορία ενός κιλού κάνναβης προβλέπονται ποινές φυλάκισης 10 ετών ενώ για την ίδια ποσότητα ηρωίνης η φυλάκιση ίσως να φθάσει και τα 20 χρόνια.
Η εφαρμογή των νομοθεσιών παρακολουθείται μέσω των στοιχείων που υποβάλλονται σχετικά με τα αδικήματα που εμπίπτουν στη νομοθεσία περί ναρκωτικών. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εκτιμάται ότι το 2015 -τελευταία χρονιά που υπάρχουν στοιχεία - αναφέρθηκαν 1,5 εκατομμύριο αδικήματα σχετικά με τα ναρκωτικά, εκ των οποίων τα περισσότερα (57 %) αφορούσαν τη χρήση ή την κατοχή κάνναβης από περίπου 1 εκατομμύριο παραβάτες της νομοθεσίας. Τα αναφερθέντα αδικήματα αυξήθηκαν κατά σχεδόν ένα τρίτο (31 %) μεταξύ 2006 και 2015.
Συνολικά, τα αναφερθέντα αδικήματα που σχετίζονται με προσφορά ναρκωτικών αυξήθηκαν κατά 18 % από το 2006 και εκτιμάται ότι ξεπέρασαν τις 214.000 περιπτώσεις το 2015.
Η κάνναβη αφορά την πλειονότητα των αδικημάτων που σχετίζονται με την προσφορά ναρκωτικών (57 %). Από το 2013 παρατηρείται ραγδαία αύξηση στις αναφορές αδικημάτων που αφορούν την προσφορά MDMA.
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, εκτιμάται ότι το 2015 αναφέρθηκαν περισσότερα από 1 εκατομμύριο αδικήματα τα οποία σχετίζονται με τη χρήση ή την κατοχή για προσωπική χρήση, αριθμός αυξημένος κατά 27 % έναντι του 2006. Περίπου τα τρία στα τέσσερα (74 %) αναφερθέντα αδικήματα που σχετίζονται με κατοχή ναρκωτικών αφορούν κατοχή κάνναβης. Η αυξητική τάση των αδικημάτων που αφορούν κατοχή αμφεταμινών και MDMA συνεχίστηκε και το 2015.
lawspot Τάσεις και εξελίξεις για τα ναρκωτικά στην Ευρώπη - Η ετήσια έκθεση του EMCDDA
Την "Ευρωπαϊκή έκθεση για τα ναρκωτικά - Τάσεις και εξελίξεις" για το 2018 δημοσίευσε το Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας (EMCDDA).
Στην έκθεση παρέχονται τα πιο πρόσφατα στοιχεία σχετικά με την κατάσταση των ναρκωτικών και τους τρόπους αντιμετώπισής τους στην Ευρώπη.
Η έκθεση φέτος συνοδεύεται στο διαδίκτυο από 30 εκθέσεις ισάριθμων χωρών για τα ναρκωτικά, καθώς και από μέσα που περιέχουν αναλυτικά στοιχεία και γραφικές παραστάσεις, επιτρέποντας την επισκόπηση της κατάστασης που επικρατεί σε κάθε χώρα.
Η έκθεση έχει ως σκοπό να προσφέρει ολοκληρωμένη εικόνα στους ενδιαφερόμενους φορείς και να παρέχει έγκαιρη προειδοποίηση για τις νέες τάσεις που παρατηρούνται στον τομέα των ναρκωτικών, βοηθώντας στον προσδιορισμό προτεραιοτήτων για τον εθνικό και τοπικό στρατηγικό σχεδιασμό, επιτρέποντας τη διενέργεια συγκρίσεων μεταξύ των χωρών και υποστηρίζοντας τις αξιολογήσεις με στοιχεία για τις τάσεις.
Σύμφωνα με το EMCDDA, τη φετινή χρονιά παρατηρούνται για μια σειρά από ουσίες ανησυχητικές ενδείξεις, οι οποίες υποδηλώνουν αύξηση των επιπέδων της τρέχουσας παραγωγής ναρκωτικών στην Ευρώπη· η παραγωγή αυτή μάλιστα βρίσκεται πιο κοντά στις αγορές των καταναλωτών.
Παρατηρείται επίσης ότι η αύξηση της παραγωγής κοκαΐνης στη Νότια Αμερική επηρεάζει πλέον και την ευρωπαϊκή αγορά ενέχοντας μεγάλο κίνδυνο για την υγεία των χρηστών και δημιουργώντας πιο σύνθετες προκλήσεις για την επιβολή της νομοθεσίας, καθώς οι λαθρέμποροι τροποποιούν τις υπάρχουσες –και ανακαλύπτουν νέες– οδούς εφοδιασμού.
Οι νέες ψυχοδραστικές ουσίες που διατίθενται στις αγορές ναρκωτικών της Ευρώπης συνεχίζουν να προκαλούν προβλήματα για τη δημόσια υγεία και αποτελούν πρόκληση για τους φορείς χάραξης πολιτικής.
Η πρόσφατη νομοθεσία της ΕΕ έχει ενισχύσει την ανταλλαγή πληροφοριών για τις νέες ουσίες που εμφανίζονται στην αγορά και περιόρισε τον χρόνο που απαιτείται για την αξιολόγηση των κινδύνων και τον έλεγχο αυτών των ουσιών στο εσωτερικό της Ευρώπης.
Τα άκρως ισχυρά συνθετικά οπιοειδή και κανναβινοειδή προκαλούν προβλήματα σε διάφορα επίπεδα και, ειδικά όσον αφορά τα παράγωγα της φαιντανύλης, εκθέτουν τους χρήστες ναρκωτικών και τους παρεμβαίνοντες πρώτης γραμμής σε μεγαλύτερο κίνδυνο.
Μεταξύ άλλων, στην έκθεση αναφέρεται ότι η ηρωίνη εισέρχεται στην Ευρώπη από τέσσερις κύριες οδούς διακίνησης.
Οι δύο κυριότερες εξ αυτών είναι η «βαλκανική οδός» και η «νότια οδός». Η «βαλκανική οδός» διασχίζει την Τουρκία για να καταλήξει σε χώρες των Βαλκανίων (Βουλγαρία, Ρουμανία ή Ελλάδα) και, στη συνέχεια, σε χώρες της Κεντρικής, της Νότιας και της Δυτικής Ευρώπης
___________________________________________
Συνέντευξή μου στην Sylvia Varnava
για το omniatv
17/11/2017
Σύλβια Βαρνάβα
Τις τελευταίες εβδομάδες με αφορμή δύο τραγικές δολοφονίες και τη σύλληψη των δραστών, γίναμε θεατές ενός νέου κυνηγιού μαγισσών.
Πρωτοσέλιδα εφημερίδων, βαρύγδουποι τίτλοι ειδήσεων στην τηλεόραση, δημοσιογράφοι και παρουσιαστές με στόμφο τόνιζαν και επαναλάμβαναν κατά το ρεπορτάζ τους, τον όρο «τοξικομανής» 58χρονος, «οροθετική – τοξικομανής» δολοφονός, στιγματίζοντας έτσι για άλλη μια φορά κοινωνικές ομάδες που παλεύουν καιρό, να βγουν από το περιθώριο, ν’ακουστεί η φωνή τους και διεκδικούν τα ανθρώπινα δικαιώματα που τους ανήκουν.
Οι αυθαίρετες γενικεύσεις και η δημιουργία αποδιοπομπαίων τράγων, γίνεται πιο εύκολα εναντίον εκείνων των κοινωνικών ομάδων, που θεωρούνται αναλώσιμες και περιθωριοποιημένες, καθώς δεν έχουν εκπροσώπηση, δεν έχουν φωνή, ή έστω δεν τους δίνεται εύκολα βήμα για ν’ακουστεί η φωνή τους.
Όπως χαρακτηριστικά λέει στη συνέντευξη που μας έδωσε η κ. Δάφνη Χρονοπούλου, μέλος του Δικτύου Ομότιμων Χρηστών Ψυχοδραστικών Ουσιών, «ο όρος τοξικομανής στα ΜΜΕ χρησιμοποιήθηκε για να αντικαταστήσει το «δολοφόνος», ακούγαμε την έκφραση «τοξικομανής 58χρονος» και ο καθένας καταλάβαινε ότι αναφέρονται στον δολοφόνο».
Στην δεύτερη βέβαια περίπτωση της σύλληψης της 26χρονης, τοποθετήθηκε από τους δημοσιογράφους δίπλα στο «τοξικομανής» και το «οροθετική» ως βασικό χαρακτηριστικό της.
Θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς, ρητορικά σαφώς, αν αύριο συμβεί κάποιο αντίστοιχο περιστατικό και συλληφθεί ένας δράστης που θα τυγχάνει να είναι διαβητικός για παράδειγμα, αν θα αποκαλείται από τους δημοσιογράφους «διαβητικός δολοφόνος».
Η όποια ασθένεια πρέπει να χει κερδίσει την κοινωνική αποδοχή, αλλιώς είναι στίγμα.
Το βλέπουμε, το ζούμε καθημερινά, αποτελεί κομμάτι της καθημερινότητας μας, είναι βαθειά ριζωμένα στερεότυπα που εμφανίζονται αυθόρμητα μετά από τόση προπαγάνδα ακόμη και στον τρόπο που εκφραζόμαστε, «ψυχασθενής» δολοφονός, «πρεζάκι είναι καλά να πάθει».
Το βλέπουμε, το ζούμε καθημερινά, αποτελεί κομμάτι της καθημερινότητας μας, είναι βαθειά ριζωμένα στερεότυπα που εμφανίζονται αυθόρμητα μετά από τόση προπαγάνδα ακόμη και στον τρόπο που εκφραζόμαστε, «ψυχασθενής» δολοφονός, «πρεζάκι είναι καλά να πάθει».
Άγνωστη λέξη για τους περισσότερους ο όρος «διπλή διάγνωση», άνθρωποι με ψυχιατρικό νόσημα που είναι και χρήστες, θεωρούνται ακόμη και από γιατρούς απλώς εξαρτημένοι τοξικομανείς που πρέπει να «καθαρίσουν», χωρίς καμία προσπάθεια για περαιτέρω εξέταση ή επιστημονική προσέγγιση.
Κοινωνικές ομάδες που στιγματίζονται καθημερινά και στη συνέχεια αναρωτιόμαστε γιατί δεν είναι εύκολο σ’έναν χρήστη, πρώην ή νυν να μιλήσει για τη χρήση, σ’εναν οροθετικό να μιλήσει για την οροθετικότητα, σε ένα ασθενή να μιλήσει για την ψυχιατρική του ασθένεια και να νιώσουν ισότιμα μέλη της κοινωνίας.
Τα δύο αυτά γεγονότα των τελευταίων ημερών, που προβλήθηκαν με τόσο μεσαιωνικές περιγραφές, έβγαλαν στην επιφάνεια για άλλη μια φορά τον ενδόμυχο ρατσισμό μιας κοινωνίας που είναι έτοιμη ακολουθώντας στερεότυπα δεκαετιών, να ρίξει στην πυρά ολόκληρες κοινωνικές ομάδες, είτε επειδή την τρομάζουν χωρίς να ξέρουν το λόγο, είτε γιατί δεν μπορεί να τις κατανοήσει, είτε γιατί της χαλούν την ήρεμη «κανονικότητά» της.
Το Δίκτυο Ομότιμων Χρηστών και Ψυχοδραστικών Ουσιών αποτελεί τη σάρκα της προσπάθειας των χρηστών να αποκτήσουν φωνή, να μιλούν οι ίδιοι για τον εαυτό τους και να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους.
Να σημειωθεί ότι απέναντι σε αυτή την καταιγίδα στερεοτύπων και τον στιγματισμό ολόκληρης της κοινωνικής ομάδας των χρηστών από τα ΜΜΕ, διατηρήθηκε σιωπή από συλλόγους και προγράμματα απεξάρτησης, ακούστηκαν κάποιες φωνές μόνο αφού το Δίκτυο Ομότιμων Χρηστών, δημοσίευσε πριν λίγες μέρες, ένα Δελτίο Τύπου αντιδρώντας ακριβώς σε αυτή τη μεθοδευμένη στοχοποίησή τους.
Παράλληλα εμείς επικοινωνήσαμε με την κ. Δάφνη Χρονοπούλου, για να μας πει περισσότερα σχετικά με το πώς αντιμετωπίζουν οι ίδιοι όλο αυτό το κυνήγι μαγισσών, ποιες είναι οι θέσεις τους αλλά και οι λύσεις που προτείνουν.
Στη συνέντευξη που ακολουθεί ανάμεσα σε πολλά ενδιαφέροντα τα οποία αξίζει να ακούσουμε με προσοχή, τόνισε την άγνοια που έχει ο περισσότερος κόσμος για το θέμα της χρήσης, την παρωχημένη νομοθεσία του ελληνικού κράτους που συμβάλλει στον στιγματισμό, αλλά και την επιθετικότητα ή έστω την συγκαταβατικότητα που αντιμετωπίζουν καθημερινά, δυστυχώς ακόμη κι από ομαδές ανθρώπων που υποτίθεται είναι κινηματικοί και σκέφτονται διαφορετικά, αλλά δεν διστάζουν, να ασκήσουν εναντίον τους σωματική ή λεκτική βία, να επιδιώκουν τον αφανισμό τους, για να «καθαρίσουν» πλατείες και περιοχές, ή στην καλύτερη περίπτωση να αδιαφορούν, αντί να παλέψουν μαζί τους για τις λύσεις που υπάρχουν, ώστε να ζήσουν δίπλα τους ως ισότιμοι άνθρώποι.
______________________________________________
Ευρωπαϊκή έκθεση για τα ναρκωτικά 2017
Τάσεις και εξελίξεις
Μεταδεδομένα της έκδοσης
Η έκθεση «Τάσεις και εξελίξεις» παρουσιάζει μια υψηλού επιπέδου επισκόπηση του φαινομένου των ναρκωτικών στην Ευρώπη, η οποία καλύπτει θέματα όπως η προσφορά και η χρήση ναρκωτικών, τα προβλήματα δημόσιας υγείας, η πολιτική για τα ναρκωτικά και οι τρόποι αντιμετώπισής τους. Μαζί με το επιγραμμικό Δελτίο στατιστικών στοιχείων και 30 Εκθέσεις για τα ναρκωτικά ανά χώρα αποτελεί τη δέσμη πληροφοριών της Ευρωπαϊκής έκθεσης για τα ναρκωτικά 2017.
- Συντάκτης/-ες: Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας (Όργανο ή οργανισμός της ΕΕ)
