Σάββατο 27 Μαΐου 2017

Της πικροδάφνης ο ανθός με στίχους φέρνει τα ηλιοβασιλέματα


«..κι η φλόγα γίνεται δροσερή πικροδάφνη,
η  φλόγα που καίει  τον άνθρωπο, θέλω να πω...»

Θυμάμαι την Κίχλη του Σεφέρη καθώς τοποθετώ το βάζο πλάγια στην ακτίνα ήλιου που διασχίζει το τραπέζι. Το φως σκορπά το χρώμα κι ο τοίχος από ώχρα βάφεται ρόδινος σα ηλιοβασίλεμα.
Πριν λίγο στον κήπο, κόβοντας τα κλαδιά και καθαρίζοντας από τα κάτω φύλλα, με επισκέφθηκε το δημοτικό:

Στης πικροδάφνης τον ανθό
έγειρα ν’ αποκοιμηθώ…
άιντε κι είδα όνειρο μεγάλο.
Παντρεύεται η αγάπη μου
για πείσμα για γινάτι μου
και της δίνουν τον εχθρό μου
για το πείσμα το δικό μου..»


Γιατί έτσι ίπτανται οι στίχοι ελεύθεροι, έτσι ταξιδεύουν με αναμνήσεις και με μυρωδιές και, μια φορά να τους αφήσαμε λιγάκι χώρο, κρατούν το προσκλητήριο και επιστρέφουν φέρνοντας κόσμους από το παρελθόν ή άλλους που δε ζήσαμε παρά σε όνειρα και βιβλία.
______________________

Πέμπτη 25 Μαΐου 2017

Λουκάς Παπαδημος: σχόλια-εικόνες για την έκρηξη #papadimos

#papadimos #Παπαδημος



Απόψε 25/5/17 στις 7 παρά 20 το απόγευμα ο Λουκάς Παπαδήμος, τραπεζίτης  και πρώην Πρωθυπουργός, στο αυτοκίνητό του άνοιγε ή κρατούσε την αλληλογραφία του όταν μια δυνατή έκρηξη τραυμάτισε κι αυτόν και, ίσως, τον οδηγό και τον φρουρό του που επέβαιναν στο θωρακισμένο όχημα.

Κατά τη συνήθεια του blog σας φέρνω σχόλια, πρώτες εντυπώσεις και λάθη των ΜΜΕ αφού από υπεύθυνη ενημέρωση καλά πάμε. 
Ο Καψής ανακατεύει Εξάρχεια, το ΒΗΜΑ αντί για του Παπαδήμου βάζει φωτογραφία του Πέτρου Δούκα και, έτσι για αλατοπίπερο σας έχω και μια λεζάντα του ΣΚΑΙ από την  άλλη τρομοκρατική επίθεση «στο Μάντσεστερ το Λονδίνου».

Καθώς συνέλεγα έγινε και μια άλλη έκρηξη στη σελίδα μου στo Fb με πολύ βρασμό ψυχής κάτω από ποστ για το θέμα. Δεν την έσβησα― γενικά δε σβήνω λόγια άλλων― κι η ένταση αυτή είναι σημάδι των καιρών. Γι αυτό, είτε είστε «με» τις επιθέσεις ή «κατά» παρακαλώ αν το συζητάτε σε δικό μου χώρο να μένετε στο θέμα και να μην απλώνεστε σε βρισιές και επιθέσεις προσωπικές πος συνομιλητές.

Πολλά τα άγχη, πνιγόμαστε καθώς βυθιζόμαστε στων Δαναΐδων τα πηγάδια αλλά ας κάνουμε ένα κόπο να διασώζουμε την ανθρωπιά (our humanity) και τον πολιτισμό μας.



 Η είδηση
Έκρηξη σημειώθηκε στις 6:35 το απόγευμα της Πέμπτης, στη συμβολή των οδών 3ης Σεπτεμβρίου και Μάρνη, στο αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε ο πρώην πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος.
Στην Αστυνομία έχει σημάνει συναγερμός, ενώ έχει αποκλειστεί μέχρι την Ομόνοια η περιοχή όπου σημειώθηκε η έκρηξη.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ενώ το όχημα βρισκόταν εν κινήσει εξερράγη στο εσωτερικό του παγιδευμένος με εκρηκτικά φάκελος, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν τρία άτομα, τα οποία μεταφέρθηκαν στον Ευαγγελισμό.
Πρόκειται για τον κ. Παπαδήμο, τον οδηγό του αυτοκινήτου και την ασφάλειά του. Σύμφωνα με πληροφορίες, η ζωή των τραυματιών δεν βρίσκεται σε κίνδυνο.
Ο κ. Παπαδήμος φέρει θλαστικά τραύματα στο θώρακα και στην κοιλιά, μικροεγκαύματα στο πρόσωπο και εισπνευστικό έγκαυμα.
Από το τελευταίο συμπεραίνεται ότι ήταν ο ίδιος που άνοιξε τον παγιδευμένο φάκελο.
Ο κ. Παπαδήμος υποβλήθηκε σε εξετάσεις και, σύμφωνα με πληροφορίες, η αξονική στην οποία υποβλήθηκε είναι καθαρή.
Ο κ. Παπαδήμος μεταφέρθηκε στην εντατική για να αντιμετωπιστούν τα τραύματά του και θα νοσηλευτεί για προληπτικούς λόγους.
Στο πλευρό του κ. Παπαδήμου βρίσκεται από την πρώτη στιγμή η σύζυγός του.
Τα άλλα δύο άτομα είναι ελαφρύτερα τραυματισμένα.
Το όχημα ακολουθούσε αυτοκίνητο συνοδείας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο παγιδευμένος φάκελος είχε παραλήπτη το γραφείο του στην Ακαδημία Αθηνών, της οποίας ο κ. Παπαδήμος είναι πρόεδρος.
Στη συνέχεια ο φάκελος μεταφέρθηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος από όπου ο κ. Παπαδήμος τον παρέλαβε.
Ο φάκελος φέρεται να «σκαναρίστηκε» και στην Ακαδημία και στην ΤτΕ, χωρίς να βρεθεί τίποτα.

Είναι το πρώτο μεταπολιτευτικά τρομοκρατικό χτύπημα κατά πρώην πρωθυπουργού.

Με τον Παπαδήμο θα ασχοληθούμε μόνο απόψε.
Από αύριο πάλι το Μνημόνιο 5 και το Χρέος.

Ελαφρά τραυματισμένος ο Λουκάς Παπαδήμος, αυριο θα λειτουργει κανονικα για αναλήψεις

Γρατζουνιές ο Παπαδημος πρώτο τρεντ μέσα σε λίγα λεπτά, δύο απελπισμένοι κάηκαν ζωντανοί χτες, αλλά ήταν Τετάρτη.

Πως καταλήξαμε τόσο γρήγορα ότι είναι τρομοκρατία και όχι πχ ξεκαθάρισμα λογαριασμών?

Ο Λουκας Παπαδημος άνοιξε το mail Χαρδούβελη 

Ο Λουκας Παπαδημος ανοιξε λογαριασμο της ΔΕΗ
Panagiotis Hadjistefanou
Το ότι επέζησε είναι η χειρότερη εκδοχή γι' αυτόν, όχι η καλύτερη. 
Δεν πειράζει όμως, θα έχει να μοιραστεί πολλά με τον αγαπημένο του φίλο τώρα Βόλφγκανγκ, όπως συμβουλές για το πως να μην βρωμάει η παρά φύσην έδρα, πόσο συχνά θέλει λάδωμα το καροτσάκι για να γλιστράει εύκολα και να μην τα κάνει επάνω του μέχρι να φτάσει στις τουαλέτες αναπήρων και τέτοια.


Πρώτο καλό σημάδι ένας Στουρνάρας κάργα ταραγμένος, κεκεδιζε...

Οταν Στουρνάρας λέει "δεν θα καμθεί το ηθικό μας" από επίθεση σε "Λουκας Παπαδημος" εννοεί πως θα συνεχίσουν μέχρι τη φτωχοποίηση όλων μας;

Sofia Lampiki 
μισό λεπτό. Άστε τον Παπαδημο του PSI

Δημοσίευμα-βόμβα από τη γερμανική οικονομική εφημερίδα Handelsblatt, σύμφωνα με το οποίο φαίνεται ότι ισχυροποιείται το σχέδιο του Γερμανού…
TOPONTIKI.GR



Η μεθοδολογία στο χτύπημα κατά Παπαδήμου, δείχνει μυστικές υπηρεσίες Μαδούρο και Κουμουνδούρου. Ας μην κρυβόμαστε. 

 Και αυτά:

Ελλάδα είναι η χώρα που το να σπουδάσει ο Ρωμανός δημιουργεί περισσότερες ενοποιητικές δυναμικές από το χτύπημα σε Πρωθυπουργό
κρίμα που ο κακός τραπεζίτης παπαδήμος δεν άφησε τις τράπεζες να χρεωκοπήσουν τότε.Όλα τα σκατόψυχα δίποδα θα τρώγαν ρίζες τώρα
Πρώτη φορά τρομοκρατική επίθεση εναντίον νυν/πρώην πρωθυπουργού μετά τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Τα αποτελέσματα της ανοχής στην ανομία.




Από ότι βλέπω στις αντιδράσεις του κόσμου είναι πάρα πολύ αγαπητός ο Λούκας παπαδημος στον λαό



ms  
Εκρηκτική θα είναι η κατάσταση τής οικονομίας είχε προβλέψει ο Λουκάς Παπαδήμος.
 ms
Μεσίστια θα κυμαίνονται τα επιτόκια σε όλη την χώρα σε ένδειξη πένθους.

Mpaountolino Η δημοκρατία δεν τρομοκρατείται διαβάζω. Τι σχέση έχει ο Παπαδημος με την δημοκρατία?




FiFi ο Καψής ενέπλεξε τα Εξάρχεια με την επίθεση στο Παπαδήμο.Κορυφαίοι Πουαρώ
 Queer Provocateur  

Λογικά μέχρι τα βραδινά δελτία ειδήσεων θα έχει ολοκληρωθεί η σύνδεση της επίθεσης στο Μάντσεστερ με τα Εξάρχεια



Daphne Chronopoulou
ΓΑΠ: Ελπίζω ταχεία ανάρρωση.

'Εύχομαι', μαλάκα, 'εύχομαι' λέμε ->έκρηξη











_________________________________________________________________



Κυριακή 21 Μαΐου 2017

Ζωγραφισμένη γύρισα τον κόσμο και με πλούτο αρχαίο από «τη γωνία»


 Μπήκα σε ένα γωνιακό μαγαζάκι απ' αυτά που σε πολλές γλώσσες η γειτονιά τα λέει 'στη γωνία' και, μαζί με το μέλι το οποίο ήθελα, έκανα και στα χέρια /μέτωπο χέννα.

Καθώς μου έδινε ρέστα είδα τα σχέδια στα χέρια της παχουλής κοπέλας καλυμένης όλης με ένα  μπλέ λαμέ σαλβάρ-καμίζ και ρώτησα πού τα φτιάχνει. 'Εγώ' μου είπε κι επί τόπου με κάθισε σε ένα πλαστικό σκαμνάκι και, εκείνη όρθια, ζωγράφισε ταχύτατα και στα δικά μου με χέννα απ' το Μπαγκλαντές.

Ελάχιστα ελληνικά αλλά πολύ θερμή με όσους έμπαιναν και υπερήφανη για το γιο της που πάει σε μουσικό σχολείο και σήμερα είχε -αν κατάλαβα καλά- κάτι σαν σχολική εορτή στην οποία θα τραγουδούσε διότι μιλάει και ίνγκλις και γκρικ και μπάγκλα και ίντι.
Έμπαιναν άνδρες για τσιγάρα και χύμα κρασί στα πλαστικά (€5), όλοι γνωστοί κι εγκάρδιοι μα πιο τυπικοί από ό,τι συνηθίζουν στην Ελλάδα  με πωλήτριες σαββατόβραδα στις γειτονιές. Έξω έπαιζε ένα μικρούλι με κοτσίδες που ήρθε η μάνα του, Αφρικανή, να το μαζέψει.
Μια γειτονιά, ένας κόσμος, σε μια κάθετο στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.

Μόλις με τέλειωσε της ζήτησα και το άλλο το γνωστό, το ανάμεσα στα φρύδια και ευχαρίστως με χαμόγελα πρόσθεσε αυτό που βλέπετε.

Κάποτε έτσι ήταν η Μύκονος, το σταυροδρόμι, όπως η Δήλος πιο παλιά και πάντα η Πόλη, πάντα το Λονδίνο, η Νέα Υόρκη. Περάσματα όπου συναντιούνται οι πολιτισμοί με τις ανάγκες. Έβγαινα έξω και δεν ήξερα πώς θα γυρνούσα. Με τα μαλλιά ψηλά ξασμένα ή με πασούμια της Καμπούλ, με λέξεις νέες ή με εκείνα τα ασυνείδητα που μένουν μέσα μας και επιδρούν δίχως να ονομαστούν.
Μετά από την επέλαση των Κλικ-ασμένων τα 'χασε η Μύκονος λιγάκι αυτά. Κι αν μια στιγμή μια λυγερόκορμη γυναίκα με τεράστιο μπόγο στηριγμένο στο κεφάλι περνάει σαν όραμα στην παραλία με το μωρό της κρεμασμένο στην ολόισια πλάτη, ξέρω ότι είναι μια και δυστυχώς δε θα πουλάει αφρικανικά σαρόνγκ σαν τα φορέματά της αλλά τις ψεύτικες Louis Vuitton που προσπαθούν να συναγωνιστούν με το  Hermès   που άνοιξε στην Πόλη. 
Όχι, δε λέω ότι τα μαντίλια  Hermèsσχεδιασμένα από τους ζωγράφους κάθε εποχής, δεν είναι πλούτος. Μόνο, σαν τα αυθεντικά μπαούλα του Louis Vuiton, η ομορφιά τους είναι για τους λίγους που θα τα πληρώσουν. Κι όσοι δεν έχουν ούτε που αναγνωρίζουν το Ματίς ή τον Πικάσο ή τα παραδοσιακά της ιππασίας στο λαιμό άλλης μιας πάμπλουτης κυρίας μα, αγοράζοντας τα αντίγραφα για να τη μιμηθούν, παραμερίζουν κάθε αυθεντικότητα, δική τους, του Ματίς ή της Σομαλής βασίλισσας που περπατά στην άμμο σα  να της ανήκει ο κόσμος σκύβοντας με φινέτσα αυθεντική να εξυπηρετήσει τις κατακαμένες μάζες άσπρου κρέατος που στον ήλιο σιγοψήνονται στο σουσουδομεγαλείο μιας faux ανωτερότητάς τους.


_______________________________________________________
Δεν ξέρω πόσο λίγοι ή πολλοί θα καταλάβετε γιατί είναι τόσο μεγάλη η χαρά μου καθώς φωτογραφίζω στίγματα από χέννα της συνάντησης μου με το Μπαγκλαντές, εδώ πιο πάνω, σε μια κάθετο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Τρεις εβδομάδες, λένε θα κρατήσουν τα στολίδια που έχω δει να φτιάχνουν τραγουδώντας κι οι Τουρκάλες όταν μαζεύονται με μουσικές  πριν από γάμους.
Ιδού το selfie- και πάντα με λεοπάρ (σύμβολο ιερό μου, που δεν είναι του παρόντoς να σας εξηγήσω).

Σάββατο 20 Μαΐου 2017

Θέκλα Τσελεπή― για τη ροή, για τη ζωή ένα μάθημα




Είμαστε το σύνολο των πράξεών μας. Σε μια συνέντευξη αυτό σημαίνει ότι είμαστε το σύνολο όσων είπαμε.
Όμως τον τόνο της ζωής μας και της περηφάνιας μας τον δίνουν και όσα δεν κάναμε, όσα αρνηθήκαμε να κάνουμε ή να πούμε.

Ένας μπελάς όσων επιβιώσαμε είναι που μας ζητάνε απαντήσεις, που οι νεότεροι ρωτούν πώς ήταν παλιά, πώς ήταν «η γενιά» μας. Δεν είναι εύκολο να μην ξεγελαστείς (είναι κι η νοσταλγία του καθένα για τα νιάτα μας) και να μην πέσεις στη γελοία θέση του εκπροσώπου, πρέσβη της ξένης εκείνης χώρας της εξωτικής: του παρελθόντος.  Ξέρεις βεβαίως ότι έτσι δεν ήταν, δεν έχουν ομοιομορφία οι γενιές. Αν τώρα είμαστε ένας στους 10 τόσοι ήμασταν και τότε- κι οι μισοί ήταν κι οι περαστικοί, που έμειναν στο δρόμο.

Έχει παγίδες η ζωή, παγίδες έχουν και οι καλύτερες συνεντεύξεις και μια πολύ καλή σας φέρνω σήμερα ώστε, όποιος θέλει, να πάρει το μάθημα.
'Καλή συνέντευξη' συχνά σημαίνει στρίμωγμα. Αυτή δε είναι απ΄αυτές αλλά καλών προθέσεων διότι στόχο έχει την παρουσίαση κι όχι το δημοσιογραφικό έλεγχο. Όμως στριμώχνει. Όπως στριμώχνει η ζωή.
Γιατί δε γίνεται νομίζω δίχως τα clichés, τα στερεότυπα, ακόμα ―ή ιδίως― όσων μας θαυμάζουν. 

Η Θέκλα δε χαλά χατίρια αλλά πάντα κάνει το δικό της. Δεν έχω δει άνθρωπο πιο καλοπροαίρετο που όμως ταυτόχρονα να έχει μέσα του τόσο γερή πυξίδα.
Αυτήν ακολουθήστε όσοι θέλετε να δείτε πώς ήταν η Αθήνα/η Ελλάδα/ο κόσμος τότε γι αυτούς τους λίγους που πήραμε τα άλλα μονοπάτια. Αυτήν, τη διαδρομή της, παρακολουθήστε για να ξεναγηθείτε στα ήθη εκείνα  της αποδοχής του άλλου ή της σπάνιας ικανότητας να βλέπουμε τον άνθρωπό μας όπως την πρώτη μέρα (δίχως γκρίνιες και απομυθοποιήσεις).

Έχει παγίδες η ζωή, όπως μια συνέντευξη. Πανεύκολο είναι να παρασυρθείς σε αυτο-αθώωση και να αναλωθείς σε ό,τι τάχα φταίει, αρχίζοντας από  τη μαμά σου (που ουδένα ενδιαφέρει) και προχωρώντας στα αναμενόμενα για εργοδότες και πολιτικούς και καπιτάλες και απατεώνες. 
Πανεύκολο (και ίσως αυτοθεραπευτικό) να ρίχνουμε το φταίξιμο στους άλλους. Αλλά εδώ τέτοια δεν έχει. Δεν έχει κλάψα, ούτε κατηγορίες, ούτε εξομολογήσεις για προσωπικά ή για φουρτούνες. 
Είναι η Θέκλα έτσι- κι είναι μάθημα: Όχι επειδή δε 'φταίνε οι άλλοι' αλλά επειδή 'who cares?', επειδή έχουμε εμείς άλλα να κάνουμε, είναι η φιλία, η Μουσική, η Τέχνη, οι παρέες κι οι αγάπες, είναι η Ροή, είναι η Ζωή που μας καλούν.

Δε θα το σπάσω σε παραδείγματα σας, σας έδωσα ελπίζω και κλειδιά κι αν το να παρουσιάζω φέρνει προς ένα μεταμοντέρνο φαύλο κύκλο με άρθρα για συνεντεύξεις και με φίλους που συστήνουν φίλους,  εάν γνωρίζατε τη Θέκλα Τσελεπή θα ξέρατε ότι  so be it ― δεν είναι όλα για όλους
 και αυτό είναι που πιο πολύ διδάσκει τούτη η πορεία ζωής.

Σύνδεσμος: