Παρασκευή 3 Απριλίου 2020

Απαγόρευση θαλασσίων λουτρών― κι ο άλλος ιός θεριεύει #covid_19


Μαθαίνω ότι απαγορεύτηκε και η κολύμβηση ακόμα και σε ερημική παραλία «κατά μόνας». με πρόστιμο €150. Δεν την καλύπτει δηλαδή το #6 διότι κατά το ελληνικό κράτος το κολύμπι σε θάλασσα δε θεωρείται άσκηση. 
Ανακοίνωση του Λιμενικού μάς δίνει ως ερμηνεία του νόμου ότι 'η κολύμβηση δεν είναι σωματική άσκηση'.

Με μήκος ακτογραμμής 15.147 χλμ. η Ελλάδα βρίσκεται στην 9η θέση της παγκόσμιας κατάταξης των χωρών με τις μεγαλύτερες σε μήκος ακτογραμμές. 
Συνυπολογίζοντας το ότι η ακτογραμμή περικλείει 130.800 τχλμ. κι ότι είμαστε 10.724.599 κάτοικοι, οι οποίοι όπου κι αν βρισκόμαστε δεν απέχουμε πάνω από 2 ώρες από τη θάλασσα (αφού κανένα ελληνικό ηπειρωτικό σημείο δεν απέχει από ακτή πάνω από 137 χιλιόμετρα), συμπεραίνω ότι οι «οδηγίες» που σκαρφίστηκαν οι Υπουργοί μας μοιάζουν ουτοπικές, σχεδιασμένες για να μάς σπρώξουν στην παραβατικότητα.

Ευτυχώς ο δικηγόρος Β. Σωτηρόπουλος απάντησε με προσφυγή κι ελπίζω κι εύχομαι να υπάρξουν κι άλλες αντιδράσεις.
Επειδή είναι παράλογο.
Επειδή είναι καταπάτηση των δικαιωμάτων μας.
Και επειδή κάτι τέτοια, συνεπάγονται και, παράπλευρη απώλεια, την τροφοδότηση επιχειρημάτων σε όσους διαδίδουν ψεύτικα νέα περί συνωμοσιών. Ας είμαστε προσεκτικοί διότι είναι επικίνδυνος ο κορωνοϊός, αλλά είναι επίσης επικίνδυνη κι η παράλληλη πανδημία του λοιμού της συνωμοσιολογίας της οποίας ο ιός παρουσιάζει υψηλότατη μεταδοτικότητα σε κάποιες μερίδες του πληθυσμού όπου ενώ είναι ασυμπτωματικός αρχικά, αφού εκδηλωθεί γίνεται συχνότατα ανίατος με συνέπειες σοβαρές, αν και κωμικοτραγικές, για όλους μας.
Ας απαντήσουν λοιπόν οι Υπουργοί ποιος θα με κολλήσει κι από ποιον θα κολλήσω τον ιό αν κατέβω στην παραλία κάτω από το σπίτι μου να κάνω μόνη μια βουτιά με το σκύλο μου ή αν ένας γονιός βγάλει στην παραλία τα παιδιά του.

Ακολουθούν:
Η Κοινή Υπουργική Απόφαση περί περιορισμού των μετακινήσεων των πολιτών η οποία εστάλη σε όλα τα Λιμεναρχεία·
η προσφυγή του δικηγόρου·
και, κατά την παράδοση του blog, λίγα σχόλια για καρύκευμα.


Βασίλης Σωτηρόπουλος
Αθήνα, Παρασκευή 3 Απριλίου 2020
ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ 
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΛΟΥΤΡΟ
Αίτηση ακύρωσης κατατέθηκε σήμερα από τον δικηγόρο Βασίλη Σωτηρόπουλο ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, με αίτημα να ακυρωθεί η απόφαση του Λιμενικού Σώματος και του οικείου Λιμεναρχείου για απαγόρευση μετακίνησης για θαλάσσιο λουτρό. Το αίτημα υποβλήθηκε για λογαριασμό κατοίκου νησιού του Αιγαίου, ο οποίος υποχρεώθηκε να διακόψει την καθημερινή κολύμβηση, λόγω σχετικής διαταγής του Λιμενικού Σώματος. Ο πολίτης κατοικεί σε απόσταση 20 μέτρων από την παραλία. 


Η διαταγή του Λιμενικού Σώματος αναγράφει ότι “δεν εμπίπτει” στην έννοια της σωματικής άσκησης το θαλάσσιο λουτρό, ώστε να επιτρέπεται η μετακίνηση πολίτη στην θάλασσα σύμφωνα με τα οριζόμενα στην Κ.Υ.Α των Υπουργών Προστασίας του Πολίτη, Υγείας και Εσωτερικών. Σύμφωνα με την Κ.Υ.Α., επιτρέπεται η μετακίνηση πολιτών για σωματική άσκηση ακόμη και ανά δύο άτομα με απόσταση 1,5 μέτρου το ένα από το άλλο, εφόσον προηγουμένως συμπληρωθεί σχετικό έντυπο μετακίνησης ή αποσταλεί σύντομο μήνυμα μέσω κινητού τηλεφώνου.


Η δικαστική προσφυγή αφορά την παραβίαση του συνταγματικού δικαιώματος για ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας που προβλέπεται από το άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος. Σύμφωνα με το άρθρο αυτό, καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη. Επιπλέον, κατά το άρθρο 25 του Συντάγματος, οι περιορισμοί στα ατομικά δικαιώματα επιτρέπονται εφόσον προβλέπονται από τον νόμο ή το Σύνταγμα κι εφόσον είναι σύμφωνοι με την αρχή της αναλογικότητας. Στην προκειμένη υπό κρίση περίπτωση, ο προσφεύγων, κάτοικος νησιού του Αιγαίου προβάλλει ότι παραβιάζεται το συνταγματικό δικαίωμά του, κατα τρόπον ο οποίος δεν είναι σύμφωνος με την αρχή της αναλογικότητας. Συγκεκριμένα, ζητά την δικαστική προστασία του Συμβουλίου της Επικρατείας, ώστε να ασκηθεί ο ακυρωτικός έλεγχος του Δικαστηρίου στις προσβαλλόμενες διοικητικές πράξεις, κατ' εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας. Το μέτρο του περιορισμού του θαλάσσιου λουτρού δεν είναι ούτε πρόσφορο, ούτε αναγκαίο, αλλά ούτε και αντίστοιχης έντασης με τον νόμιμα επιδιωκόμενο στόχο της προστασίας της δημόσιας υγείας. Όπως ακριβώς δεν είναι νόμιμος κάθε άλλος περιορισμός της ατομικής σωματικής άσκησης, με τήρηση μέτρων ασφαλείας.

Στην προκειμένη περίπτωση, η απαγόρευση του δικαιώματος στο μπάνιο έχει επιβληθεί χωρίς καν προηγούμενη γνωμοδότηση του πολιτειακού οργάνου που είναι αρμόδιο για την δημόσια υγεία. Η απαγόρευση επιβλήθηκε επίσης εκτός του πλαισίου της εξουσιοδότησης της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που όρισε αρμόδιους μόνο τους υπουργούς Προστασίας του Πολίτη, Υγείας και Εσωτερικών και όχι τον υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, στον οποίο υπάγονται οι Λιμενικές αρχές, για την επιβολή περιορισμών μετακίνησης πολιτών και την πρόβλεψη των σχετικών εξαιρέσεων επιτρεπόμενης μετακίνησης.

Οι περιορισμοί των ατομικών δικαιωμάτων σαφώς και επιτρέπονται για την επιδίωξη υπέρτερων έννομων αγαθών όπως η δημόσια υγεία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι περιορισμοί είναι δικαστικά ανεξέλεγκτοι. Ούτε βέβαια ότι μπορούν να είναι άσχετοι, μη αναγκαίοι και υπερβολικοί ενόψει του εκάστοτε επιδιωκόμενου σκοπού, ακόμη κι όταν πρόκειται για το αγαθό της δημόσιας υγείας. 

Μαζί με την αίτηση ακύρωσης υποβλήθηκε και αίτηση επίσπευσης, προκειμένου να προσδιοριστεί άμεσα η ημερομηνία της συνεδρίασης του Συμβουλίου της Επικρατείας για την εκδίκαση της υπόθεσης.

Update:
Επειδή αρκετοί αναγνώστες μας θεώρησαν την είδηση πρωταπριλιάτικο αστείο, διευκρινίζουμε ότι είναι απολύτως αληθής και παραθέτουμε τη σχετική διαταγή με ημερομηνία 30 Μαρτίου που έφτασε σε όλα τα Λιμεναρχεία.
Δεν περνά αμαχητί η πρόσφατη διαταγή του Αρχηγείου του Λιμενικού Σώματος να εξαιρέσει την κολύμβηση από τις δραστηριότητες σωματικής άσκησης που δικαιολογούν μετακίνηση εν μέσω των περιοριστικών μέτρων.
Εκπροσωπώντας έναν κάτοικο νησιού του Αιγαίου, ο οποίος υποχρεώθηκε να διακόψει την καθημερινή του κολύμβηση, παρά το γεγονός ότι κατοικεί σε απόσταση λίγων μέτρων από την παραλία, ο δικηγόρος Βασίλης Σωτηρόπουλος κατέθεσε την Παρασκευή 3 Απριλίου αίτηση ακύρωσης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, με αίτημα να ακυρωθεί η εν λόγω απόφαση του Λιμενικού Σώματος.



Έγινε προσφυγή στο ΣτΕ  δίοτι ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, στον οποίο υπάγονται οι Λιμενικές αρχές, για την επιβολή περιορισμών είναι εκτός του πλαισίου της εξουσιοδότησης

Ισχύει γιατρέ έχει πρόστιμο 150€
Όπως κ το ψαροντούφεκο κ το ψάρεμα από στεριά... ο λιμενικός που ρώτησα μου απάντησε «ρωτήστε στον Χαρδαλιά τον λόγο που δεν θεωρείται σωματική άσκηση η κολύμβηση»

Έγινε προσφυγή στο ΣτΕ  δίοτι ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, στον οποίο υπάγονται οι Λιμενικές αρχές, για την επιβολή περιορισμών είναι εκτός του πλαισίου της εξουσιοδότησης.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΠΕΡΓΗΣ Καλη η προσφυγή, αλλά φαντάζομαι το ΣτΕ θα βγάλει απόφαση μετά τη λήξη των μέτρων...



Για πόσο κ. Μητσοτάκη? Όταν κάθε εβδομάδα η ζημιά είναι τεράστια?
Και για ποιό λόγο επεκτείνετε τα μέτρα σε δραστηριότητες π όταν τηρούνται τα μέτρα ασφαλείας δεν ενοχλούν κανέναν? Αρχίζει κ γίνεται ιδιαίτερα ενοχλητικό. Ποιόν ενοχλεί η κολύμβηση? Άσκηση και άθληση είναι.




Αντί να μαζέψουν όσους ξημεροβραδυάζονται σε ουρές για να κάνουν παρέα και πίνουν καφεδάκια πάλι παρέα έξω από τα καφέ που είναι ανοιχτά "μόνο για πακέτο", τους πείραξε η κολύμβηση. Ηλιθιότητες, έτσι κάνουν τα μέτρα εξοργιστικά.

Μπορεί η επιτροπή να είναι όλοι βίγκαν. Αλλα ότι η κολύμβηση στη θάλασσα δεν αποτελεί φυσική άσκηση τι σου λέει;
Απαγορεύτηκε η κολύμβηση και το ψάρεμα. Ναι διότι μπορεί να σε κολλήσει καμιά πεσκανδρίτσα...



Δε γαμείς που δε γαμείς, δεν θα πας ούτε για ψάρεμα.
(Με το συμπάθιο πάντα...)
Σύμφωνα με ποια λογική απαγορεύτηκε η θαλάσσια κολύμβηση; Το να κλείσουν τα μπιτσόμπαρα και να μη γεμίσουν οι παραλίες κόσμο είναι αυτονόητο, μεταδίδεται όμως ο κορονοϊός μέσα στο νερό; Μπορώ να κολλήσω αν κολυμπάω σε απόσταση μερικών μέτρων από κάποιον φορέα; ‪#covid_19GR

Απαγόρευσαν και την κολύμβηση. Την κολύμβηση. Για να μην κολλήσουμε τα ψάρια μάλλον δεν εξηγείται αλλιώς.

Φαίνεται ο υπερβάλλων ζήλος δεν είναι μόνο ελληνικό κουσούρι:


________________________

Εξελίξεις
«Επιτρεπτή η κυκλοφορία και άσκηση για άτομα με αυτισμό και σοβαρές παθήσεις»  διαβάζω.
Άρα ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ για την υγεία δεν είναι ούτε το θαλασσινό νερό ούτε το κολύμπι. Επικίνδυνος είναι ο συνωστισμός. Για τον οποίο δεκτός ο περιορισμός.

Το άλλο που μου σχολίασαν είναι ότι η άμμος κρατά τα μικρόβια. Όπως και το νερό.
Απαντώ: Αν θάλασσα για σας είναι να ξαπλώσετε ταπετσαρία κολλητά σε αγνώστους, μην πάτε.
Όσοι όμως πάνε ήσυχα να κάνουν τη βουτιά τους ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΑΣΠΟΣΤΑΣΕΙΣ, ακόμα κι αν φτύσουν μέσα στη θάλασσα όταν μπει ο επόμενος μετά από λεπτά δε θα μπει στα ίδια νερά. Η ποσότητα του σάλιου ενός δε θα καταφέρει να μολύνει μια παραλία.

Πιστοποιητικό γιατρού για ένα μπάνιο δίπλα στην πόρτα μου λοιπόν αλλά διαδήλωσαν 100 στην Αγία Βαρβάρα για τις λειτουργίες και η Αστυνομία συνέλαβε ένα άτομο για συνωστισμό ενώ «η αστυνομική έρευνα συνεχίζεται για τον εντοπισμό και των υπολοίπων ατόμων». από κάποιο video που βοήθησε να ταυτοποιηθούν άλλοι 6. Αν ήταν κολυμβητές, πρεζάκια και αναρχικοί θα είχαν χωθεί όλοι στην κλούβα με κλωτσομπουνίδια.

Από χθες ανακοινώθηκε -επιτέλους- από τον Νίκο Χαρδαλιά,υφυπουργό Πολιτικής Προστασίας ,πως οι περιορισμοί μετακίνησης και άθλησης δεν αφορούν πολίτες που αντιμετωπίζουν σοβαρά και μακροχρόνια προβλήματα υγείας, σε ανθρώπους που πρέπει να αθληθούν στο στάδιο της αποκατάστασης μετά από επεμβάσεις για παράδειγμα ή σε ανθρώπους με αυτισμό.
Μεταξύ των απαγορεύσεων που αίρονται για τις συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών είναι και το κολύμπι, το οποίο πλέον επιτρέπεται κανονικά.
Προϋπόθεση είναι να φέρουν τα σχετικά πιστοποιητικά.

Δεν αφορούν σε πολίτες που αντιμετωπίζουν σοβαρά και μακροχρόνια προβλήματα υγείας, οι περιορισμοί μετακίνησης και άθλησης όπως το κολύμπι για πολίτες με αυτισμό ή σε στάδια αποκατάστασης, εφόσον φέρουν τα σχετικά πιστοποιητικά διευκρίνισε ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας.



Η ακριβής τοποθέτηση του Νίκου Χαρδαλιά επί του θέματος



«Σε σχέση με τους μέχρι σήμερα περιορισμούς, πρέπει να διευκρινίσουμε και να γίνει σαφές ότι αυτοί δεν αφορούν συμπολίτες μας με σοβαρά προβλήματα υγείας, που έχουν ανάγκη είτε σωματικής άσκησης, είτε άλλων θεραπευτικών πρακτικών, όπως το κολύμπι ή άλλους τρόπους αποκατάστασης. Θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι θα πρέπει να συνοδεύει την άσκησή τους αυτή, τόσο το απαραίτητο πιστοποιητικό, όσο και η απαραίτητη γνωμοδότηση του γιατρού τους. Παιδιά με αυτισμό, συμπολίτες μας με σκλήρυνση κατά πλάκας, πολίτες σε φάσεις αποκατάστασης, είναι πάντα στο επίκεντρο της προσοχής μας, της φροντίδας μας, αλλά και του σεβασμού μας».












Julie Gata 
ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΤΟ ΚΟΛΥΜΠΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΟΜΑΔΕΣ,ΟΚ 
ΑΛΛΑ ΤΟΤΕ,ΤΟ ΚΟΛΥΜΠΙ ΕΙΝΑΙ ΑΣΦΑΛΕΣ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΙΟΥ ...ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΛΥΜΠΑΜΕ ??

Το να απαγορευτεί το κολύμπι σε μια χώρα που έχει για εθνικό της σύνθημα το "σκάσε και κολύμπα" το λες και τρολιά.


__________________________________________________________
Αν ενδιαφέρεστε για επιχειρήματα υπέρ και κατά, συζητήθηκε εκτενώς στο:


*Με μήκος ακτογραμμής 15.147 χλμ. η Ελλάδα και βρίσκεται στην 9η θέση της παγκόσμιας κατάταξης των χωρών με τις μεγαλύτερες σε μήκος ακτογραμμές. Προηγούνται ο Καναδάς (202.080 χλμ.), η Νορβηγία (83.281 χλμ.), η Ινδονησία (54.716 χλμ.), η Ρωσία (37.653 χλμ.), οι Φιλιππίνες (36.289 χλμ.), η Ιαπωνία (29751 χλμ.), η Αυστραλία (25.760 χλμ.) και οι ΗΠΑ (19.924 χλμ.).
https://3vita.gr/prosfygi-ste-apagoreusi-kolymvisis-48769

Τετάρτη 1 Απριλίου 2020

Οι φοβίες μου #covid_19





Οι φοβίες μου.
Κλειστά τα γυμναστήρια,
κλειστά τα κομμωτήρια,
ανοιχτά (με μείωση τιμών) τα ντελιβεράδικα...
βλέπω το μέλλον μας θλιβερό:
Θα πεθάνουμε, χοντρές, μόνες και αχτένιστες.















Κυριακή 29 Μαρτίου 2020

Κυρία, όχι Γιαγιά: Δεν είναι παιδιά οι ηλικιωμένοι.



Από την αδελφή μου, ένα θέμα που κι εμένα με νευριάζει πάρα πολύ.
«Δεν είναι παιδιά οι ηλικιωμένοι.»
Ας εισακουστεί.



Απ’ τα πολλά που δοκιμάζουν τα νεύρα μας αυτές τις μέρες μου’ χει κάτσει πολύ βαριά και το έλασσον: το να αποκαλούνται και να προσφωνούνται οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας «παππούδες» και «γιαγιάδες». Χρόνια τώρα μ’ ενοχλεί. Μ’ ευαισθητοποίησε αρχικά η δική μου γιαγιά, πριν πολλά χρόνια, όταν μου εξομολογήθηκε ότι την ενοχλεί πολύ που στα ψώνια της, στη λαϊκή, στον δρόμο, την προσφωνούν «γιαγιά» διάφοροι άγνωστοι ή και γνωστοί, ακόμα και προσφιλείς γείτονες που όμως ΔΕΝ είναι η γιαγιά τους. Η γιαγιά μου πρωτοέγινε γιαγιά στα πενήντα της, απέκτησε πέντε εγγόνια και χαιρόταν και καμάρωνε όταν τη φωνάζαμε γιαγιά. Μεγαλώνοντας, πού και πού τη φωνάζαμε Νότα, τ’ όνομά της, και τότε δυσφορούσε. Γιαγιά, να με λες, μου έλεγε, δεν είμαστε ξαδερφάκια, άκου Νότα, Νότα μ’ έλεγε ο άντρας μου, εσείς θα με λέτε γιαγιά. Εμείς. Όχι οι άλλοι. «Δεν θέλω να με φωνάζουν γιαγιά στον δρόμο, θέλω να με φωνάζουν κυρία». Στην αρχή ξαφνιάστηκα. Ήταν ξεκάθαρο πως στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν επρόκειτο για φιλαρέσκεια σχετιζόμενη με την ηλικία, όποιος την ήξερε θα γελούσε και μόνο με τη σκέψη. Δεν ήταν ο τύπος κοκέτας ούτε νέαζουσας, ήταν η κλασική γιαγιά που όλοι έχετε στο μυαλό σας. Με τον τραχανά και τα παραμύθια. Τότε τι την ενοχλούσε; 
«Δεν με σέβονται» μου είπε. Δεν το εξήγησε ποτέ παραπάνω. Κατάλαβα. Η έκπτωση απ’ το «κυρία» στο «γιαγιά» σημαίνει την έκπτωση απ’ τον ενήλικα στο παιδί, απ’ τον κηδεμόνα στον κηδεμονευόμενο, απ’ το κύρος στην απώλεια κύρους, απ’ τον καταλογισμό στο ακαταλόγιστο. Γερνώντας η γιαγιά μου έχανε σωματικές δυνάμεις και χρειαζόταν την συνδρομή μου για να υποκαταστήσει τις απώλειες, δεν έχανε όμως ούτε τις πνευματικές ούτε τις ψυχικές δυνάμεις της. Για παράδειγμα, χρειαζόταν την βοήθειά μου για να τηλεφωνήσω στον υδραυλικό επειδή δεν άκουγε πολύ καλά και δυσκολευόταν στο τηλέφωνο αλλά αυτό δεν νομιμοποιούσε κανέναν να της στερήσει το δικαίωμα να ενημερωθεί η ίδια, κι όχι εγώ, για την βλάβη στον νεροχύτη της, ν’ αποφασίσει αν και πώς θέλει να επιδιορθωθεί, πόσα και πώς θα πληρώσει. Ο υδραυλικός ωστόσο, μιλούσε για όλ’ αυτά σε μένα, μπροστά της, σαν να ήταν απούσα, στο δικό της σπίτι κι απλώς πριν φύγει έλεγε: γεια σου Γιαγια. Στον ενικό. Επειδή η έκπτωση απ’ το «κυρία» στο «γιαγιά» συνοδεύεται κι απ’ τη έκπτωση απ’ τον πληθυντικό στον ενικό. Απ’ το «τι να σας βάλω κυρία Νότα;» του χασάπη, πάμε στο «τι να σου βάλω, γιαγιά;» κι η διαφορά είναι τεράστια. Για να μη μιλήσω για επίσκεψη στον γιατρό ή στο νοσοκομείο, όπου εσύ, η εγγονή, απλώς συνοδεύεις, συνδράμοντας στην βιολογική αδυναμία και καταλήγεις να σου μιλάει ο γιατρός σαν να μην είναι καν μπροστά ο «κηδευομενόμενος» ασθενής, να συζητάει μαζί σου την προτεινόμενη θεραπεία του λες και είναι ανήλικος. Όχι, αυτή η οικειότητα, η «τρυφερότητα» που μας επιτρέπεται και ίσως επιβάλλεται όταν προσεγγίζουμε παιδιά, δεν μας επιτρέπεται στην κοινωνική μας επαφή με μεγαλύτερους από μας ανθρώπους. Δεν είναι παιδιά οι ηλικιωμένοι. Είναι ενήλικοι μεγαλύτεροι από μας. Είναι κύριοι και κυρίες όπως ήταν σε όλη την ενήλικη ζωή τους. Έχω γίνει άπειρες φορές η τρελή του χωριού, η εκκεντρική, η σπαστική με ηλικιωμένους ανθρώπους μου που χρειάστηκε να υπερασπιστώ απέναντι σ’ αυτή την μείωση της αξιοπρέπειάς τους. Και τρέμω την ώρα που θα’ ρθει η σειρά μου.

Σάββατο 28 Μαρτίου 2020

COVID-19 ― Συμβουλές για άτομα που παίρνουν ναρκωτικά



Σας παρουσιάζω το φυλλάδιό μας. Το φτιάξαμε στη EuroNPUD (το ευρωπαϊκό δίκτυο ανθρώπων που παίρνουν ναρκωτικά) και το κυκλοφορούμε σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες (αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ρωσικά, ισπανικά, πορτογαλικά, νορβηγικά κ.λ. ) και μεταφράζουμε τώρα και σε αραβικά, αφγανικά κ.λ. για τους μετανάστες.
Το προσφέρει το Δίκτυο Ομότιμων Χρηστών .Ψυχοδ/κων Ουσιών για διάδοση στο δρόμο ή στο διαδίκτυο από εμάς και τις οργανώσεις με τις οποίες συνεργαζόμαστε. Έρχεται ως συνέχεια των οδηγιών που πρώτοι ετοιμάσαμε και μοιράσαμε ήδη από τις 5 Μαρτίου.

ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΓΙΑ ΜΑΣ.

Εμείς είμαστε μια από τις ευπαθείς ομάδες, ευάλωτοι σε μολύνσεις και με αδύναμο ανοσοποιητικό, γι αυτό πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί.
Ας ακολουθούμε σχολαστικά τις οδηγίες,
ας ακούμε τους γιατρούς,
και ας κοινοποιούμε τις συμβουλές και τις οδηγίες.
Για να είμαστε ζωντανοί, για να είμαστε γεροί εμείς κι οι αγαπημένοι μας 
για πολλά πολλά χρόνια.

Παρακαλώ κοινοποιήστε, είναι για καλό σκοπό.
Και είστε εθελοντές ή βγαίνετε στο δρόμο και θέλετε να το προσφέρετε
επικοινωνήστε μαζί μας.





Παρακαλώ κοινοποιήστε, είναι για καλό σκοπό.
Και είστε εθελοντές ή βγαίνετε στο δρόμο και θέλετε να το προσφέρετε
επικοινωνήστε μαζί μας 
________________________________________________________

στο Facebook: drug.peers.net
EuroNPUD European Network of People who Use Drugs:




Παρασκευή 27 Μαρτίου 2020

Στο Λονδίνο με τον Jean Michel Basquiat





Past perfect?
O κύριος Kastell στην πρώτη έκθεση του πολυαγαπημένου μας Jean Michel Basquiat στο Λονδίνο.

Τα πρώτα του έργα μετά τη Νέα Υόρκη (1980) είχαν εκτεθεί 1984 στο Εδιμβούργο κι η έκθεση ταξίδεψε στο ICA του Λονδίνου από όπου και η φωτογραφίου του εκθάμβου και αγάλλοντος κυρίου Kastell μπροστά στο έργο.

Από πρέζα χάσαμε και το Basquiat ― εκτός κι αν η πρέζα ίσως μας τον χάρισε για λίγο και τον πήρε πίσω στην ανυπαρξία.
Αναμνήσεις του τότε, όταν πρέζα σήμαινε ολονυχτίες και 48ωρα άκρας δημιουργικότητας και όχι καθήλωση στο κρεβάτι του πόνου.
Ό,τι κι αν πείτε όμως μένουν τα έργα κι οι αναμνήσεις μας. Κι αυτά τίποτε δεν τα σβήνει.
___________________________
Jean Michel Basquiat 
22 Δεκεμβρίου 1960-12 Αυγούστου 1988. 
Πέθανε 27 ετών στη Νέα Υοόρκη όπου είχε γεννηθεί.
Λίγα έργα ακολουθούν











Πέμπτη 26 Μαρτίου 2020

Του εγκλεισμού βυζαντινές παρέες






Κλείνουν τα μάτια οι μικροσκοπικές μου παπαρούνες. 
Αλλά περιμένουν. 
Θα έρθει πάλι Άνοιξη.

Περίπατος (με μπότες και κλαδευτήρι στην τσέπη) 
στην ψιλή ανοιξιάτικη βροχή. 
Σήμερα πήζω. 
Αργούν πολύ τα βιβλία που παρήγγειλα.
Αργούν κι οι παπαρούνες.
Έχω δουλειές (μετάφραση) που δε θέλω να κάνω
και τεμπελιάζω αφήνοντας το νου να ταξιδεύει. Και ύστερα, αντί να κάτσω να δουλέψω, όπως θα έπρεπε, αφήνω να ξημερωθώ παρέα με τον φίλο μου το Μιχαήλ Ψελλό που κατεβαίνει από το ράφι να με διασκεδάσει με βυζαντινά κουσκούς για τον πανούργο Ιωάννη τον Ορφανοτρόφο, για το Σκληρό, τις μαλωμένες αδελφές Ζωή και Θεοδώρα κι όλες τις ίντριγκες της Μακεδονικής Δυναστείας στην Πόλη πριν από 1000 χρόνια με ευνουχισμούς, τυφλώσεις, με επαναστάσεις και εκστρατείες.

Δε με πειράζει ο εγκλεισμός αλλά είναι φορές που, σαν τις μικρές μου παπαρούνες, κλείνω σφιχτά τα μάτια στο παρόν, και στρέφομαι στο αλλού και το άλλοτε.