Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2019

Βαγγέλης Γιακουμάκης: Το κατηγορητήριο αποκαλύπτει μαρτύρια




Η δίκη για το θάνατο του Βαγγέλη Γιακουμάκη θα γίνει στις 8 Φεβρουαρίου. Το κατηγορητήριο δημοσιεύει το Έθνος.
Η σεξιστική, ομοφοβική βια στον τόπο μας πρέπει να στιγματίζεται και να τιμωρείται ώστε να απαλλαγούμε από τη μάστιγα. Γι αυτό δημοσιεύω. 
Αλλά προειδοποιώ πριν συνεχίσετε.
Μόνο αν αντέχετε:


Ξυλοδαρµοί, χτυπήµατα και εξευτελισµοί η καθηµερινότητα του Βαγγέλη Γιακουµάκη στη Γαλακτοκοµική Σχολή Ιωαννίνων
Τα φρικτά βασανιστήρια που υπέστη ο Βαγγέλης Γιακουµάκης από συµµαθητές του και τον οδήγησαν στον θάνατο, πριν από τέσσερα χρόνια, φέρνει στο φως το κατηγορητήριο που σχηµατίστηκε για την πολύκροτη υπόθεση.
Η δίκη προσδιορίστηκε να διεξαχθεί στις 8 Φεβρουαρίου, µε κατηγορούµενους 9 νεαρούς, ηλικίας από 21 έως 25 χρόνων σήµερα, οι οποίοι παραπέµφθηκαν να δικαστούν στο Μονοµελές Π ληµµελειοδικείο Ιωαννίνων, δι’ απευθείας κλήσεως, για το αδίκηµα της «επικίνδυνης σωµατικής βλάβης από κοινού και κατά µόνας, κατ’ εξακολούθηση».

Στο κατηγορητήριο που παρουσιάζει σήµερα το «Εθνος»καταγράφονται συνολικά 23 περιστατικά κακοποίησης του 20χρονου Βαγγέλη Γιακουµάκη που σηµειώθηκαν εντός και εκτός της Γαλακτοκοµικής Σχολής Ιωαννίνων, από τον Ιανουάριο του 2014 έως τον Ιανουάριο του 2015. Σε αλλεπάλληλα, αναίτια, αιφνιδιαστικά και επικίνδυνα χτυπήµατα, σε καψώνια και προσβολές, εντός και εκτός της Σχολής, φέρεται ότι υπέβαλε το θύµα µια παρέα συµµαθητών του, κάνοντάς του τον βίο αβίωτο.
Χαρακτηριστικά είναι κάποια από τα περιστατικά που περιγράφονται παρακάτω: Μετά τα µεσάνυχτα της 25ης Ιανουαρίου 2015, σε διάδροµο της εστίας της Σχολής, ένας από τους κατηγορούµενους φέρεται ότι κυνήγησε τον Γιακουµάκη κρατώντας ένα χοντρό κόκκινο ύφασµα το οποίο πέρασε στον λαιµό του σαν θηλιά και τραβώντας τον βίαια προς τα πίσω τον µετέφερε σε δωµάτιο και µαζί µε άλλους πέντε συγκατηγορουµένους του άρχισαν να τον χτυπούν, πετώντας τον µε δύναµη ο ένας πάνω στον άλλον και πάνω στην ντουλάπα του δωµατίου.








Ανατριχιαστικές λεπτοµέρες περιγράγφονται στο κατηγορητήριο από τα βασανιστήρια στα οποία υπέβαλλαν τον συµφοιτητή τους οι κατηγορούµενοι
Σε άλλο σκηνικό, ο ίδιος κατηγορούµενος, µε τη συνδροµή άλλων τριών συγκατηγορουµένων του, αφού έπιασε µε τη βία τον 20χρονο, «βάζοντάς τον έτσι στο δωµάτιό του, τον έδεσε στο πάτωµα µε ένα µακρύ χοντρό σχοινί και τον χτύπησε επανειληµµένα στο πρόσωπο, τόσο µε τα χέρια του όσο και µε µια βούρτσα που γυαλίζουν τα στιβάνια (µπότες), προξενώντας έτσι σ’ αυτόν µώλωπες και εκδορές».
Τον Νοέµβριο του 2014, δύο από τους κατηγορουµένους φέρονται ότι τύλιξαν πολλές φορές µε κολλητική ταινία το κεφάλι του Βαγγέλη Γιακουµάκη και τον χτύπησαν στην περιοχή των γεννητικών του οργάνων, ενώ τον µήνα Ιανουάριο του ίδιου έτους, τέσσερις συγκατηγορούµενοι φέρονται ότι έριξαν τον 20χρονο στο κρεβάτι του και έπεσαν πάνω του χτυπώντας τον παράλληλα σε όλο το σώµα, προξενώντας έτσι σε αυτόν µώλωπες και παροδική ασφυξία. Εξι από τους κατηγορουµένους, ενώ βρίσκονταν στη Γαλακτοκοµική Σχολή Ιωαννίνων, τον ωθούσαν βίαια και «τον χτυπούσαν αιφνιδιαστικά και µε σφοδρότητα στον αυχένα, τον τράχηλο και το πρόσωπό του».
Στο σκαµνί 9 νεαροί για το αδίκηµα της «επικίνδυνης σωµατικής βλάβης από κοινού και κατά µόνας, κατ’ εξακολούθηση»
Μέσα στο πρώτο τρίµηνο του 2014, έξι κατηγορούµενοι φέρονται ότι κλείδωσαν µε τη βία και για πολλή ώρα τον Γιακουµάκη σε µια ντουλάπα που βρισκόταν σε δωµάτιο της εστίας της Σχολής και τον εξανάγκασαν να τραγουδά διάφορα τραγούδια κάθε φορά που του πετούσαν κέρµατα, µέχρι να τον απελευθερώσουν. Στο τέλος της ίδιας χρονιάς, σε µη εξακριβωµένη ηµεροµηνία, ένας κατηγορούµενος φέρεται πως εκσφενδόνισε από µικρή απόσταση τρία µήλα στο πρόσωπο του θύµατος και ένα από αυτά τον πέτυχε στο κεφάλι προξενώντας του µώλωπες, ενώ τον Ιανουάριο του 2015 τρεις κατηγορούµενοι φέρονται ότι επανειληµµένα έσπρωχναν από το κάθισµά του και χτυπούσαν στο πρόσωπο τον Γιακουµάκη µέσα σε λεωφορείο, κατά τη διάρκεια επιστροφής από τη Θεσσαλονίκη όπου είχε µεταβεί µε συµφοιτητές του στο πλαίσιο εκδροµής της Γαλακτοκοµικής Σχολής Ιωαννίνων.
Το χρονικό διάστηµα 2014-2015, σε διαφορετικά περιστατικά, ένας από τους κατηγορουµένους φέρεται ότι έριξε καυτό νερό από σκεύος στον λαιµό του 20χρονου κατά τη διάρκεια διαλείµµατος, ότι τον πάτησε µε πρόθεση µε το τακούνι από τις µπότες που φορούσε, στα δάχτυλα του ποδιού, και µια άλλη φορά ότι τον χτύπησε επανειληµµένα µε τις µπότες στην κνήµη του ποδιού. Ο συγκεκριµένος, µαζί µε άλλους τρεις συγκατηγορουµένους του, σύµφωνα µε τη δικογραφία, «κρέµασε µε τη βία (τον Βαγγέλη Γιακουµάκη) και για αρκετή ώρα από το παράθυρο του διαδρόµου, στον δεύτερο όροφο της Γαλακτοκοµικής Σχολής Ιωαννίνων».
Η εξαφάνιση
Ο άτυχος νέος, αδυνατώντας να αντέξει τα περιστατικά εκφοβισµού και βίας που δεχόταν, εξαφανίστηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2015 και σχεδόν έναν µήνα αργότερα (15 Μαρτίου) βρέθηκε νεκρός, σε απόµερο σηµείο, 800 µετρά µακριά από τη Γαλακτοκοµική Σχολή Ιωαννίνων, ενώ στη συνέχεια αποκαλύφθηκε ότι έπεσε θύµα κακοποίησης από µια παρέα συνοµηλίκων του εντός και εκτός της Σχολής. Ανάµεσα στους κατηγορουµένους που θα καθίσουν στο εδώλιο του δικαστηρίου βρίσκονται και πέντε άτοµα που ήταν ανήλικα όταν τελέστηκε το παραπάνω αδίκηµα.
Εκτός από το κοµµάτι του bullying µε τους 9 συµφοιτητές του Γιακουµάκη (οι 8 είναι κάτοικοι Κρήτης) οι οποίοι θα δικαστούν τον ερχόµενο Φεβρουάριο, για την υπόθεση έχουν σχηµατιστεί άλλες δύο δικογραφίες: Η µία αφορά την ποινική δίωξη για «παράβαση καθήκοντος» που ασκήθηκε κατά του προσωπικού της Σχολής και του πρώην υπουργού και βουλευτή της Ν∆ Χρήστου Μαρκογιαννάκη.
Τελικά, τον Ιανουάριο του 2018, το Τριµελές Εφετείο Πληµµεληµάτων Ιωαννίνων καταδίκασε τον πρώην διευθυντή της Γαλακτοκοµικής Σχολής σε ποινή φυλάκισης 6 µηνών µε τριετή αναστολή, ενώ απάλλαξε από τις κατηγορίες την υπεύθυνη των εστιών της Σχολής και τον κ. Μαρκογιαννάκη, ο οποίος ήταν κατηγορούµενος για «ηθική αυτουργία στην παράβαση καθήκοντος». Η άλλη δικογραφία αφορά την ποινική δίωξη που ασκήθηκε για «ανθρωποκτονία εκ προθέσεως» σε βάρος άγνωστου δράστη που µέχρι στιγµής δεν έχει αποκαλυφθεί, παρά τις έρευνες του ανακριτή Ιωαννίνων Μιχάλη Σαµαρά.
_________




 


Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2019

Ο σωματικός έλεγχος, ο Γιάννης Μακριδάκης και η Αστυνομία


Η περιπέτεια του Γιάννη Μακριδάκη με το σωματικό έλεγχο στο Λιμάνι του Πειραιά την οποία ακολούθησαν αρνήσεις να γίνει δεκτή η μήνυσή του στο Αστυνομικό Τμήμα Χίου, νομίζω λέει πολλά για το κράτος στο οποίο ζούμε.
Έχω γράψει για τις 'Επιχειρήσεις-Σκούπα' στις οποίες Αστυνομικοί με βιονικούς οφθαλμούς ορμάνε στην πόλη για να 'καθαρίσουν΄περιοχές από χρήστες ουσιών, μετανάστες ή ό,τι άλλο εκείνη τη δεδομένη στιγμή αποφασίστηκε να μεταχειριστούν ως σκουπίδι. Παλιότερα είχα δημοσιεύσει και φωτογραφίες ανθρώπων με κατεβασμένα παντελόνια στη μέση του δρόμου- έτσι επειδή ο Αστυνομικός συμπέρανε- εξ όψεως- πως ήταν 'χρήστες' δηλαδή απροστάτευτοι.

Αυτή τη φορά η έρευνα δεν έγινε στη μάζα την καταδικασμένη να σιωπά αλλά σε ένα συγγραφέα που ξέρει τα δικαιώματά του και μπορεί να μας περιγράψει τι συνέβη. 
Φέρνω τα λόγια του.

Μόλις έπεσα θύμα αστυνομικής βίας στο λιμάνι του Πειραιά. Είχε πολλά χρόνια να μου τύχει σωματική έρευνα κ έρευνα του σακιδίου μου σε ταξίδι.
Ασφαλίτης με πολιτική περιβολή, κ ύφος που μαρτυρούσε ότι έχει πάρει τον εαυτό του πολύ σοβαρά, μου έδειξε στα πεταχτά μια υπηρεσιακή ταυτότητα την ώρα που έμπαινα στο πλοίο για Χίο, με πήρε στην άκρη του γκαράζ κ άνοιξε το σακίδιό μου, έβαλε τα χέρια του δίχως γάντια μέσα στα πράγματά μου, τα έκανε όλα άνω κάτω, μέχρι και ένα γιαούρτι
 κατσικίσιο άνοιξε, κ αφού φυσικά μετά από αρκετή ώρα τσαλαβούτας μες στην τσάντα μου, δεν βρήκε κάτι που ήθελε, μου είπε καλό ταξίδι κ μου επέστρεψε την ταυτότητά μου την οποίαν είχε βρει κι αυτήν εντός του σακιδίου.
Γιάκας Γιάννης, μου δήλωσε με τσαμπουκά άνευ λόγου πολύ εκνευρισμένος, όταν του ζήτησα κατόπιν του τέλους της εργασίας του, να μου συντάξει κ να μου παραδώσει μία έκθεση έρευνας. Άρχισε να με απειλεί καλώντας με με ύφος εξουσιαστή αν Θέλω έκθεση να τον ακολουθήσω στο Τμήμα, κ να μου κουνάει το δάχτυλο φωνασκώντας ότι δεν προβλέπεται τέτοια έκθεση και λοιπά τραγικά, που προκάλεσαν την αντίδραση των αξιωματικών του πλοίου οι οποίοι παρακάλεσαν τον κύριο να μην δημιουργεί πανικό στον κόσμο.
Έχω υποστεί κατά καιρούς πολλές φορές αυτήν την ύπουλη κ χυδαία αστυνομική βία από τέτοια τυπάκια, που δίχως καμία απολύτως νομιμοποίηση κάνουν σωματικό έλεγχο κ έλεγχο πραγμάτων μες στη μέση του δρόμου, εκμεταλλευόμενοι φυσικά το ότι ο κάθε πολίτης δεν μπορεί να αντιδράσει κ να αντισταθεί επειδή ξέρει πως μπορούν να του φορτώσουν οτιδήποτε κ να τρέχει μετά να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας.
Κάποτε ίσως γράψω αναλυτικά τις περιπτώσεις που έπεσα θύμα αστυνομικής βίας σε διάφορες πόλεις της χώρας κ που μόνο μια φορά μου έδωσαν έκθεση έρευνας, στο αεροδρόμιο Μακεδονία.
Στο ευνομούμενο κράτος που δήθεν έχουμε, μόνον σε περιπτώσεις εξατομικευμένης υποψίας για συγκεκριμένο αδίκημα μπορεί να δικαιολογηθεί από τον Νόμο αυτή η εν μέση οδό αστυνομική έρευνα, όταν σου απαγγελθεί δλδ το συγκεκριμένο αδίκημα για το οποίο είσαι ύποπτος, αλλά κ πάλι πρέπει να μεταφερθείς στο αστυνομικο τμήμα κ να εχεις δικηγορο, έτσι τουλάχιστον μου είχε πει ο Καμίνης όταν ήταν Συνήγορος του Πολίτη κ είχα τότε προσφύγει σε αυτόν, τελών υπό το κράτος της απόγνωσης επειδή δεν μπορούσα να πάω πουθενά δίχως να με κάνουν κόσκινο κάθε φορά οι ασφαλίτες.
Είχε πράγματι πολύ καιρό να μου τύχει, τόσο που νόμιζα ότι έχω αποκτήσει πλέον φάτσα καθώς πρέπει ευυπόληπτου πολίτη ή ότι έχω γίνει διάσημος, χαχα, τώρα που το γράφω αυτό, θυμάμαι ότι μπαινοντας στην μπουκαπορτα του πλοιου κ πριν με πλησιάσει ο κατά δήλωσή του κύριος Γιάκας Γιάννης, της Ασφαλείας, άκουσα από μια άγνωστή μου φωνή, απο εκεί που ήταν μαζεμένοι όλοι αυτοί, το επίθετό μου κ γύρισα, αλλά θεώρησα ότι άκουσα λάθος. Πάντως τελικά, ευτυχώς, ακόμη η φάτσα κ η παρουσία μου θεωρείται εκτός συστήματος .

Έχετε πάει ποτέ στην αστυνομία να κάνετε μήνυση σε αστυνομικό;;
Σήμερα έζησα κάτι τραγικό για ευνομούμενη ευρωπαική χώρα, που μαρτυρά το μέγεθος και την ποιότητα του παρακράτους στην Ελλάδα.
Δεν θα σας τα πω λεπτομερώς τώρα, διότι είναι απίστευτα και θα τα εκθέσω αναλυτικά σε κάποιον Εισαγγελέα ίσως, αν ενδιαφερθεί.
Το γεγονός είναι ότι πήγα στην Αστυνομική Διεύθυνση Χίου να καταθέσω μήνυση στον ασφαλίτη που μου έκανε έρευνα δημοσίως χθες βράδυ και να τον εγκαλέσω για πρόκλησ
η αστυνομικής βίας και κατάχρηση εξουσίας, όπως έχω δικαίωμα να κάνω ως πολίτης, αλλά η αστυνομική διεύθυνση Χίου, λόγω συναδελφικής αλληλεγγύης προς τον μηνυόμενο και παρόλη την αντίθετη άποψη του αστυνομικού διευθυντή, ο οποίος δεν μπόρεσε να πείσει τους υφισταμένους του να με εξυπηρετήσουν, δεν δέχτηκε με αστείες δικαιολογίες να παραλάβει την μήνυσή μου, ούτε να ερευνήσει την καταγγελία μου, ούτε να ταυτοποιήσει τα στοιχεία του δράστη που κατήγγειλα. Όλα αυτά επειδή ήταν συνάδελφός τους.
Δεν έχω να πω τίποτε παραπάνω προς το παρόν, μόνον ότι είναι τρομακτικό το παρακράτος που ορίζει τις ζωές μας.
Την μήνυση πήγα και την κατέθεσα τελικά στο Λιμεναρχείο Χίου, από τους ανακριτικούς υπαλλήλους του οποίου ενημερώθηκε η Εισαγγελία και διέταξε να κατατεθεί η ένορκη καταγγελία και μήνυσή μου και, προφανώς λόγω της φύσης της υπόθεσης, να απαλλαγώ από το παράβολο των 70 ευρώ, που ορίζει ο Νόμος.
Αναμένεται η συνέχεια επί όλων αυτών. 
Έχω απομείνει ενεός, εννοείται


Από κάτι τέτοια περιστατικά, όπως αυτό που ανέφερα στο προηγούμενο ποστ, έφτιαξα τον ήρωά μου στον Ανάμιση ντενεκέ, τον Γιώργη Πέτικα να ξεφτιλίζει το αστυνομικό κράτος.
Πήρα την εκδίκησή μου μέσω της λογοτεχνίας για την επανειλημμένη αστυνομική βία που έχω υποστεί από τότε που άρχισα να εκδίδω το Πελινναίο.
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο πήρα την εκδίκησή μου κ απόψε, αφού επιβάτης του πλοίου, εκ Λέσβου, με τον οποίον στο παρελθόν έχουμε γνωριστεί σε εκδηλώσεις, διάβασε το ποστ κ
 με βρήκε στο πλοίο, άνοιξε το σακίδιό του κ μου έδειξε ότι είχε μαζί του για ταξιδιωτικό ανάγνωσμα τον Ανάμιση ντενεκέ.
Αν του έκανε κι αυτού έρευνα ο ίδιος ασφαλίτης μπαίνοντας στο βαπόρι, πάλι θα έπεφτε πάνω μου, κ θα πιάνε με τα χέρια του το βιβλίο μου δίχως γάντια. Πού να ξερε ότι αυτό που κυνηγάει ως παράνομο είναι η ελευθερία του νου κ της ψυχης τελικά, κ βρίσκεται στις σελίδες των βιβλίων γραμμένο κ όχι χωμένο, κ ίσως ο ίδιος δεν θα το νιώσει ποτέ.
___________________________________
εικόνα: 
ο Άη Γιώργης καβαλάρης στο όπλο του κι εμείς οι πολίτες δηλαδή είμαστε ο Δράκος;



Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2019

17 μέρες στη θάλασσα, νεκροί στους καταυλισμούς #SeaWatch3 #moria #diavata



Νεκρός ένας νέος 24 ετών στη Μόρια. «Μυστήριο με νεκρό μετανάστη» διαβάζω ανόητο τίτλο  ενώ καθόλου μυστήριος ή πρωτοφανής δεν είναι ο θάνατος σε καταυλισμούς προσφύγων. Με κάθε καιρό αλλά πιο πολύ σε καύσωνα ή χιόνι. Μυστήριο;
Ούτε μήνας δεν έκλεισε από το θάνατο άλλου νέου, 22 ετών ο οποίος βρέθηκε μαχαιρωμένος σε ελαιώνα πάνω στο δρόμο. 
Το χιόνι σκεπάζει τη χώρα. Στη Σάμο 1850 άνθρωποι, ανάμεσά τους και παιδιά, προσπαθούν να επιβιώσουν σε σκηνές. Το ίδιο στα Διαβατά όπου με λαμαρίνες και πλαστικά παλεύουν να προστατευτούν από το κρύο.
Ταυτόχρονα ακόμα στη θάλασσα είναι, επί 17 ημέρες και με 7 μποφόρ οι 32 άνθρωποι που διασώθηκαν στις 22 Δεκεμβρίου από το πλοίο Sea Watch3 αλλά κανένα κράτος δεν τους δέχεται.

Και η Ευρώπη διαβουλεύεται.
Μετανάστες ή πρόσφυγες ή αιτούντες άσυλο, άνθρωποι που συνθλίβονται από γαιοπολιτικά παιχνίδια στο χορό εκατομμυρίων. Μ' εμάς θεατές.


Σας φέρνω τις ειδήσεις, άρθρα, video από τη διάσωση. Και πολλές εικόνες: ένα χάρτη του παραλογισμού: στην οθόνη σα μουντζούρα οι διαδρομές του #SeaWatch3  + φωτογραφίες του 2015 του Muhammed Muheisen από τη σειρά @everydayrefugees ,ανθρώπων που καθώς κοιτάζω αναρωτιέμαι πού είναι τώρα.


8 Ιαν 2019
Νεκρός εντοπίστηκε στον καταυλισμό της Μόριας ένας 24χρονος από το Καμερούν, ο οποίος είχε καταθέσει αίτημα για άσυλο στη χώρα μας.
Ο 24χρονος εντοπίστηκε νεκρός από τους φίλους του, με τους οποίους έμενε, γύρω στις 2:00 τα ξημερώματα και μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
Τα αίτια του θανάτου διερευνώνται από τον ιατροδικαστή.

12 Δεκ 2018
Σε 22χρονο Αφγανό αιτούντα άσυλο ανήκει η σορός του άγρια δολοφονημένου με μαχαίρι άνδρα, που βρέθηκε σήμερα στις 9 το πρωί σε ελαιόκτημα δίπλα στον παλιό δρόμο που οδηγεί από τη Μυτιλήνη στο χωριό Μόρια της Λέσβου.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, ο θάνατος του άνδρα επήλθε στη διάρκεια της νύχτας και έχουν βρεθεί στοιχεία που μπορούν να οδηγήσουν στην πιστοποίηση του δράστη.
Όπως από νωρίς μετέδωσε το ΑΠΕ - ΜΠΕ ισχυρές δυνάμεις της αστυνομίας έχουν τεθεί σε επιφυλακή στον καταυλισμό της Μόριας, ενώ ο χώρος όπου βρέθηκε ο νεκρός έχει αποκλειστεί και ομάδες ειδικά εκπαιδευμένων αστυνομικών συλλέγουν στοιχεία.





kar.org.gr
Επί 14 ημέρες βρίσκονται εν πλω 32 πρόσφυγες που διασώθηκαν στις 22 Δεκεμβρίου, στη Μεσόγειο από το πλοίο Sea Watch3. Και επί 14 ημέρες περιμένουν μια απόφαση από τους Ευρωπαίους στην αναζήτηση ασφαλούς λιμανιού για την αποβίβαση τους, μαζί με άλλους 17 που βρίσκονται στο σκάφος Sea Eye – δύο πλοία που έχουν αγκυροβολήσει ανοικτά της Μάλτας.
Το πρωί, το παρατεταμένο αδιέξοδο οδήγησε στην απόγνωση και ορισμένοι από αυτούς βούτηξαν στη θάλασσα με πρόθεση να φτάσουν κολυμπώντας στη Μάλτα. «Βρίσκονται στη θάλασσα για 14 ημέρες και ήταν υπό κράτηση επί μήνες στη Λιβύη. Είναι απελπισμένοι» έγραψε στο πλήρωμα του Sea Watch στο Twitter.








A constant reminder of absurdity on the bridge of #SeaWatch3: Since 18 days we're stuck in an ongoing rescue mission which will only be concluded once the rescuees are disembarked in a #PortofSafety. Since 15 days we sail back and forth off the shores of Malta. #OpenThePorts




Με λαµαρίνες και νάιλον προσπαθούν να προστατευτούν οι πρόσφυγες στα ∆ιαβατά. Χίλια οκτακόσια πενήντα άτοµα, ανάµεσά τους γυναίκες και παιδιά, ζουν σε σκηνές χωρίς κανένα µέσο θέρµανσης στη Σάµο
Χρησιµοποιώντας παλέτες, λαµαρίνες, νάιλον, κουβέρτες και ό,τι άλλο έβρισκαν πρόσφορο, πρόσφυγες και µετανάστες που διαµένουν σε αντίσκηνα στο camp του πρώην στρατοπέδου Αναγνωστοπούλου στα Διαβατά Θεσσαλονίκης τα «οχύρωσαν» περιµετρικά, µετατρέποντάς τα σε µικρά «φρούρια» προκειµένου να προστατευτούν από την επέλαση της «Σοφίας».
Χιλιάδες άνθρωποι δίνουν αυτές τις µέρες µάχη επιβίωσης στα νησιά και στην ενδοχώρα, ζώντας µέσα σε θερινές σκηνές σε συνθήκες χιονόπτωσης και πολικού ψύχους. Ο χιονιάς που χτύπησε τη χώρα επαναφέρει εφιαλτικές µνήµες του Ιανουαρίου του 2017, όταν οι εικόνες µε τις θαµµένες στο χιόνι σκηνές στο hotspot της Μόριας έκαναν τον γύρο του κόσµου εκθέτοντας τη χώρα, ενώ οι συνολικά πέντε θάνατοι µεταναστών τον ίδιο βαρύ χειµώνα στην προσπάθειά τους να ζεσταθούν έχουν στοιχειώσει τη µνήµη.

Παρά τις µαζικές µεταφορές άνω των 11.000 ανθρώπων που έγιναν τους τελευταίους µήνες από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου προς τις δοµές φιλοξενίας στην ηπειρωτική Ελλάδα, περισσότεροι από 2.000 εξακολουθούν να ζουν σε άθλιες συνθήκες, σε πρόχειρους καταυλισµούς που έχουν στηθεί έξω από τα hotspots σε Σάµο και Λέσβο. Στα camps της ενδοχώρας, η Υπατη Αρµοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες συνέδραµε µε µέσα επείγουσας βοήθειας, στήνοντας επιπλέον κοντέιντερ στο ΚΥΤ Φυλακίου στον Βόρειο Εβρο και 20 µεγάλες χειµερινές σκηνές στα ∆ιαβατά. Ωστόσο, εκατοντάδες άνθρωποι και εδώ παραµένουν «άστεγοι», εκτεθειµένοι σε πολικές συνθήκες.
«Οχύρωσαν» τις σκηνές
Ο 38χρονος Ναντί από το Ιράκ και ο συµπατριώτης του Ρένος, που βρίσκονται στο camp των ∆ιαβατών τους τελευταίους τρεις µήνες, δούλευαν πυρετωδώς υπό σφοδρή χιονόπτωση και µε το θερµόµετρο στους -2, προσπαθώντας να εξασφαλίσουν κατά το δυνατό καλύτερες συνθήκες για τα µέλη των οικογενειών τους. Τους βρήκαµε να παλεύουν να στερεώσουν ένα σανίδι ως αυτοσχέδια πόρτα στο άνοιγµα της κατασκευής. «Μένουµε εδώ πέντε άτοµα, µεταξύ αυτών και ένα µωρό 18 µηνών. Πρέπει να επιβιώσουµε» µας είπε ο Ναντί και πρόσθεσε πως η κατάσταση ιδιαίτερα τα βράδια είναι αφόρητη.

Παραδίπλα, ο 33χρονος Σοµάν και η 32χρονη Μπογιάκ, επίσης από το Ιράκ, που βρίσκονται στην Ελλάδα µόλις µία εβδοµάδα, έκαιγαν ό,τι έβρισκαν µέσα σε ένα βαρέλι που τοποθέτησαν δίπλα στη σκηνή. «Μέσα κοιµούνται τα τέσσερα παιδιά µας. Δεν έχουµε άλλο τρόπο να ζεσταθούµε» ανέφερε.

Στην «αυτοψία» του «Εθνους» στην παγωµένη δοµή είδαµε πρόσφυγες να ανάβουν φωτιές ακόµα και µέσα σε σκηνές προκειµένου να µην παγώσουν, µε άµεσο κίνδυνο για τη ζωή των ίδιων και των οικογενειών τους. Στο camp των ∆ιαβατών που «ντύθηκε» στα λευκά αυτές τις µέρες έµεναν µέχρι πρότινος σε θερινές σκηνές περισσότεροι από 640 άνθρωποι, που είχαν µεταφερθεί από τον Εβρο.

Οι διακινητές τούς αποβίβαζαν έξω από τη δοµή και εκείνοι εισέρχονταν κατά οµάδες, στήνοντας σκηνές σε ελεύθερους χώρους του πρώην στρατοπέδου, διεκδικώντας να µεταφερθούν σε στεγασµένους χώρους (κοντέινερ), οι οποίοι ωστόσο είναι υπερπλήρεις.
Ως προσωρινή λύση ανάγκης, εν όψει της επέλασης του χιονιά, «επιστρατεύτηκε» εκ νέου το κτίριο του εντευκτηρίου στην είσοδο της δοµής που είχε ανοίξει εκτάκτως και πριν από µήνες για την προσωρινή φιλοξενία όσων είχαν βρει καταφύγιο στην πλατεία Αριστοτέλους. Εκεί µεταφέρθηκαν περίπου 70 άτοµα. Μερικές εκατοντάδες ακόµη βρήκαν προσωρινά κατάλυµα στις 20 µεγάλες χειµερινές σκηνές που διέθεσε η Υπατη Αρµοστεία και έστησε η οργάνωση ASB.

Χιλιάδες «άστεγοι» στα νησιά

«Οι µαζικές µεταφορές στην ενδοχώρα το προηγούµενο διάστηµα βοήθησαν πολύ στη βελτίωση της κατάστασης, όπως και η στέγαση πολλών οικογενειών σε διαµερίσµατα. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να βρίσκονται σε σκηνές και το πρόβληµα γίνεται εντονότερο µε την επιδείνωση των καιρικών συνθηκών» ανέφερε στο «Εθνος» η υπεύθυνη επικοινωνίας της Υπατης Αρµοστείας, Στέλλα Νάνου.
Το µεγαλύτερο πρόβληµα εντοπίζεται στη Σάµο, όπου λειτουργεί ένα δεύτερο άτυπο hotspot έξω από το Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης του Βαθέος. Σε επικλινές έδαφος, γύρω από την περίφραξη, ανάµεσα σε θάµνους και ελαιόδεντρα, έχουν στηθεί εκατοντάδες σκηνές, όπου διαµένουν σήµερα συνολικά 1.850 άτοµα. Σχεδόν οι µισοί είναι γυναίκες και ανήλικα παιδιά.
«Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν απολύτως καµία πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύµα, τουαλέτα και λουτρό, και δεν διαθέτουν κανένα µέσο θέρµανσης. Ως τώρα δεν τους έχουν δοθεί ούτε κουβέρτες» είπε στο «Εθνος της Κυριακής» µέλος της οργάνωσης «Εθελοντές Σάµου», που παρέχει υπηρεσίες αρωγής στους πρόσφυγες στο ΚΥΤ της Σάµου






2015, η ηλικιωμένη κυρία έφτασε στη Λέσβο από τη Συρία. 
Πού να είναι τώρα; Φωτογραφία του #muhammedmuheisen



2015 Αρίν από τη Συρία σε καταυλισμό στην Αττική.
Φωτογραφία του #muhammedmuheisen

Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2019

Σουφι-στικέ στροβιλισμοί στο μυστικό μου κήπο



Στο μυστικό μου κήπο.
Νύχτα με τον Troy μου που, σα σκύλος που είναι, κοιμάται τον γαλήνιο ύπνο του δικαίου ενώ εγώ ταξιδεύω σε άλλα όνειρα, της ανάγνωσης.
Η αϋπνία είναι για ξαναδιάβασμα. Για επιστροφές σε παλιές αγάπες ή μισοξεχασμένους ήρωες που περίμεναν υπομονετικά στο ράφι να ξανάρθει η ώρα τους.

Δερβίσηδες ξεπήδησαν από τις σελίδες να με συντροφέψουν απόψε με τις σούφικες ιστορίες τους. Έστησαν χορό με τον Οιδίποδα τον Τύραννο, τον Rex, τον απότομο και κακομαθημένο και γκαντέμη και μεμψίμοιρο βασιλιά που βγάζει πρώτα τα ματάκια του με τα ίδια του τα χέρια κι ύστερα λέει «δεν το έκανα, το έπαθα» .
Μονολογεί η Ιοκάστη για την τραγωδία της να γίνει πράξη και αποτέλειωμά της εκείνο που πολλοί άνδρες βλέπουν μόνο στα όνειρά τους. Ανοίγουν σα λουλούδια ανάποδα οι φούστες των δερβίσηδων, σηκώνει μια αύρα  το στροβίλισμά τους και ο αέρας φέρνει τις παραβολές, τις διδακτικές και μυστηριακές και σούφικες του Νασραντίν Χότζα με το γαϊδουράκι του που φεύγει πάντα βιαστικός επειδή έχει χρόνο ο σοφός να τον γεμίζει.


Προσκάλεσαν κάποτε το Νασραντίν Χότζα να δώσει μια διάλεξη και μαζεύτηκε κόσμος στο χωριό να ακούσει το σοφό μουλά. 
Απλώθηκε ο σεβάσμιος Νασραντίν άνετα στα μαξιλάρια πάνω εξέδρα και όταν όλοι σώπασαν, ρώτησε:
―Ξέρετε τι πρόκειται να πω;
Γέλασε ο κόσμος. 
―ΌΧΙ, του φώναξαν γελώντας κάποιοι ζωηροί φοιτητές.
―Αφού είναι έτσι, δε χρειάζεται να σας πω τίποτε, απάντησε ο Νασραντίν και σηκώθηκε κι έφυγε.

Απογοητεύτηκαν στο χωριό, επέπληξαν οι δάσκαλοι  τους φοιτητές, κι ύστερα έστειλαν oi προύχοντας του χωριού πάλι πρόσκληση στον Νασραντίν κι αυτή τη φορά, τον διαβεβαίωσαν, κανένα παλιόπαιδο δεν θα τολμούσε να μη δείξει τον πρέποντα σεβασμό στο Σοφό Μουλά.
Και ξαναπήγε ο Νασραντίν και απλώθηκε στα μαξιλάρια  στην εξέδρα που του είχαν στήσει κι όταν όλοι σώπασαν, ρώτησε:
―Ξέρετε τι πρόκειται να πω;
―ΝΑΙ, φώναξαν με ενθουσιασμό όλοι μαζί από κάτω.
―Αφού είναι έτσι, δε χρειάζεται να σας πω τίποτε, απάντησε ο Νασραντίν και σηκώθηκε κι έφυγε.

Πολύ στενοχωρήθηκαν οι προύχοντες του χωριού που πάλι δεν άκουσαν το σοφό και του ξαναμήνυσαν να τους κάνει την τιμή να ξανάρθει.
Και πήγε πάλι ο Νασραντίν και απλώθηκε στα μαξιλάρια πάνω στην εξέδρα κι από κάτω μαζεύτηκε όλο το  χωριό και περίμενε. Κι ίδια όπως τις άλλες δυό φορές, άνοιξε το στόμα του ο Νασραντίν και ρώτησε:
―Ξέρετε τι πρόκειται να πω;
―Άλλοι ΝΑΙ, άλλοι ΌΧΙ, ακούστηκαν από κάτω πολλές φωνές.
―Αφού είναι έτσι, πείτε τα εσείς που ξέρετε σ΄εσάς που δεν ξέρετε,  εγώ δε χρειάζεται να σας πω τίποτε, απάντησε ο Νασραντίν και σηκώθηκε κι έφυγε.

Διότι το ξέρουν οι στροβιλιζόμενοι δερβίσηδες πως δε θα καταλάβει τι λες όποιος δεν ξέρει μα αν όμως ξέρει τότε δεν έχει ανάγκη να του πεις.
Κι αυτό είναι η ακρογωνιαία λίθος, βάση και ουσία του Μυστικισμού και πυλών σημαντικός της σούφικης σοφίας που με τις ιστορίες του Νασραντίν, ευτράπελες και ταυτόχρονα απλές και δυσνόητες, που μας διδάσκουν, σαν αυτή που μόλις σας διηγήθηκα, ότι ο δάσκαλος αναζητά το μαθητή που καταλαβαίνει αυτό που πρόκειται να διδαχθεί ενώ ο μαθητής ψάχνει το δάσκαλο για να καταλάβει.

________________________________

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2019

Τεταρτίδες- οι διάτοντες αστέρες ως 5 Ιανουαρίου #Quadrantids







από comentaristas
Βροχή διαττόντων αστέρων (Quadrantids στα Αγγλικά), που διαρκεί από τη 1 έως τις 5 Ιανουαρίου κάθε χρόνο και κορυφώνεται το διήμερο 3 και 4 του μηνός. Απαντώνται και με την ονομασία Βοωτίδες (Bootids στα Αγγλικά).


Οι Τεταρτίδες, εφόσον οι κατά τόπους καιρικές συνθήκες επιτρέπουν την παρατήρησή τους, εμφανίζουν συνήθως στο αποκορύφωμά τους έως 40 μετέωρα ανά ώρα, που διαπερνούν την ατμόσφαιρα της Γης με μεγάλη ταχύτητα, αν και έχουν αναφερθεί έως και 120 μετέωρα κάποιες φορές. Είναι καλύτερα ορατές στα βόρεια γεωγραφικά πλάτη, ιδίως σε κατεύθυνση βορειανατολική στον ουρανό.

Όπως συμβαίνει με όλες τις βροχές διαττόντων, τα μετέωρα κινούνται πολύ γρήγορα, καθώς εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα και πυρακτώνονται. Στην περίπτωση των Τεταρτίδων, έχουν σύντομη διάρκεια στη φάση της αποκορύφωσής τους (περίπου δύο ώρες) και γενικά διακρίνονται από μη προβλεψιμότητα και από ευμεταβλητότητα στην έντασή τους.

Η συγκεκριμένη βροχή από «πεφταστέρια» έχει πάρει το όνομά της από τη λατινική ονομασία του αστερισμού Quadrans Muralis («Επιτοίχιος Τετράς» στα ελληνικά, που ήταν ένα αρχαίο αστρονομικό όργανο), που δεν υπάρχει πια. Τον αστερισμό είχε ανακαλύψει το 1795 ο Γάλλος αστρονόμος Ζερόμ Λαλάντ. Σήμερα, η πηγή προέλευσης των μετεώρων φαίνεται να είναι ο αστερισμός του Βοώτη, γι’ αυτό καλούνται και Βοωτίδες.

Οι αστρονόμοι δεν είναι σίγουροι ποιος διερχόμενος κομήτης άφησε πίσω του την ουρά σκόνης και σωματιδίων, που μετατρέπονται σε μετέωρα κάθε φορά που η Γη διασταυρώνεται με την τροχιά τους. Είναι πιθανό να πρόκειται για τον κομήτη «2003 ΕΗ1», που παρατήρησαν πρώτοι οι Κινέζοι, Ιάπωνες και Κορεάτες αστρονόμοι το 1490.
__________



Οι Τεταρτίδες ή Quadrantids είναι μία βροχή διαττόντων. Ακτινοβόλο σημείο της βροχής, είναι ο αστερισμός του Quadrans Muralis ή Επιτοίχιος Τετράς στα ελληνικά, ο οποίος δεν χρησιμοποιείται πλέον. Το μέγιστο της βροχής παρακολουθείται στις 17 Ιανουαρίου κάθε χρόνου, ενώ Τεταρτίδες παρατηρούνται γενικά μεταξύ των 1 έως 6 Ιανουαρίου. Οι αναμενόμενοι ρυθμοί είμαι 10-60 μετέωρα την ώρα, με προσωρινές εξάρσεις που μπορεί να φτάνουν τα 100 ή και περισσότερα.
Διάττοντες αστέρες μπορούμε να παρατηρήσουμε τυχαία σχεδόν οποιαδήποτε νύχτα του χρόνου. Ωστόσο, καμιά φορά μια ομάδα μετεώρων (γενικός όρος που περιγράφει και τους διάττοντες αστέρες και τις βολίδες) συναντούν τη γη μαζικά από την ίδια διεύθυνση. Τότε έχουμε τη λεγόμενη βροχή διαττόντων ή βροχή μετεώρων.
Κάθε βροχή διαττόντων φαίνεται ότι ξεκινά από ένα συγκεκριμένο σημείο στον ουρανό που ονομάζεται ακτινοβόλο σημείο (radiant) και παίρνει το όνομά της από τον αστερισμό στον οποίο ανήκει το ακτινοβόλο σημείο. Για παράδειγμα, μια βροχή διαττόντων, που έχει το ακτινοβόλο σημείο στον αστερισμό του Λέοντα ονομάζεται βροχή των Λεοντιδών αστέρων.
Οι περισσότερες βροχές διαττόντων είναι περιοδικές (άρα προβλέψιμες) και συμβαίνουν την ίδια περίπου ημερομηνία κάθε χρόνο. Ωστόσο, ενώ κάποιες από αυτές έχουν την ίδια ένταση την κάθε φορά, κάποιες άλλες μπορεί να παρουσιάζονται με μεγάλες διαφορές στην έντασή τους από χρόνο σε χρόνο, δίνοντας κάποτε λίγους διάττοντες αστέρες και άλλες φορές εντυπωσιακές βολίδες. Το πιο σπουδαίο χαρακτηριστικό που περιγράφει την ένταση μιας βροχής διαττόντων είναι ο μέγιστος αριθμός των διαττόντων που είναι ορατοί μέσα σε μία ώρα από έναν παρατηρητή που κοιτάζει στο ζενίθ υπό ιδανικές συνθήκες. Ο αριθμός αυτός είναι γνωστός και ως ZHR (Zenithal Hourly Rate) και είναι ο αριθμός που χρησιμοποιούμε για να περιγράφουμε την ένταση μιας βροχής διαττόντων.


Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2019

Με συκοφάντες και ληστές ο χρόνος φεύγει





Λίγες ώρες πριν φύγει το 2018 ήρθε το τελευταίο (ελπίζω) χτύπημα της χρονιάς.
Μπήκαν κλέφτες στο σπίτι μου στην Αθήνα.
Ακόμα δεν ξέρω παρά τις ζημιές σε πόρτες και παντζούρια και  πως  όλα τα πράγματα είναι πεταμένα στο κρεβάτι και τα πατώματα, ο καθρέφτης μου σπασμένος κ.λ.

Η  ειρωνεία, ή ματαιότητης, της επιχείρησης είναι ότι αφού δεν πήραν ούτε το cd player μάλλον έψαχναν για χρήματα και χρήματα το σπίτι δεν έχει, ούτε αυτά που οι κλέφτες ψάχνουν ως «χρυσαφικά». Πήραν όμως νομίζω κλειδιά της πόρτας ασφαλείας (από την οποία μάλλον έφυγαν) οπότε, σε στιγμή που έχουμε μεγάλο πρόβλημα μετρητών λόγω Εφορίας, πρέπει να αλλάξουμε κλειδαριές και να ασφαλίσουμε την πίσω πόρτα που παλιά ονόμαζαν 'υπηρεσίας'. 

Η ανόητη αυτή ληστεία ήρθε μετά από μέρες επιθέσεων και αισχρών συκοφαντιών από πρώην τάχα συμπορευόμενους, θεραπευόμενους χρήστες ουσιών που έχοντας διαφωνήσει για μια απόφασή μου στο Δίκτυο Χρηστών βρήκαν, φαινεται, ευκαιρία να ανοίξουν οχετούς βρωμιάς και ψευτιάς.

Δεν είμαι των μονολόγων. Ακούω προσεκτικά. Και απαντώ. Ακόμα και την επίθεση πρώην δικών μου την είδα σα μια ευκαιρία να εκφραστούν τα παράπονά τους και να οργανωθούμε καλύτερα.  Φρούδες ελπίδες βεβαίως. Ζούμε στην Ελλάδα τη «χώρα παράλληλων μονολόγων» όπως έγραφε πικραμένος ο Σεφέρης, ζούμε στην εποχή του «μπλοκ», τάχα «για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο» μα πραγματικά επειδή συνήθισα να σε κατηγορώ δίχως αντίλογο.
Ταυτόχρονα, και πιο προσωπικά, ο Kύριος Kastell καλός και άγιος στα καλά μα δεν το 'χει στην κρίση, δυσκολεύεται οπότε δυσκολεύει. 
Ένιωσα να με πνίγει η ζωή μου, ξανά ήρθαν ανάγλυφες και ζωντανές όλες οι αποτυχίες κι οι απογοητεύσεις μου και θα επιδιδόμουν στο γνωστό αυτομαστίγωμα αφού, πιο φρικτός εχθρός από τον εαυτό μας δεν υπάρχει αν το θελήσει γιατί γνωρίζει πιο καλά απ' όλους πού πονάμε.

Κι εκεί που είχα καταφύγει σε σονέτα και άλλα προσφιλή παρήγορα αλλά ηρεμία δεν έβρισκα ήρθαν πολλά γκλιν γκλιν ευχών που άνοιξα και σας ευχαριστώ από την καρδιά μου. Μα πιο πολύ, αυτό που με συνέφερε σαν τα χαστούκια στους υστεριάζοντες ήταν η εικόνα από την Παλαιστίνη την πολύπαθη.
Και τη μοιράζομαι μαζί σας σαν ευχή.
____________
εικόνα από  Mohammed Matter