από comentaristas
Βροχή διαττόντων αστέρων (Quadrantids στα Αγγλικά), που διαρκεί από τη 1 έως τις 5 Ιανουαρίου κάθε χρόνο και κορυφώνεται το διήμερο 3 και 4 του μηνός. Απαντώνται και με την ονομασία Βοωτίδες (Bootids στα Αγγλικά).
Οι Τεταρτίδες, εφόσον οι κατά τόπους καιρικές συνθήκες επιτρέπουν την παρατήρησή τους, εμφανίζουν συνήθως στο αποκορύφωμά τους έως 40 μετέωρα ανά ώρα, που διαπερνούν την ατμόσφαιρα της Γης με μεγάλη ταχύτητα, αν και έχουν αναφερθεί έως και 120 μετέωρα κάποιες φορές. Είναι καλύτερα ορατές στα βόρεια γεωγραφικά πλάτη, ιδίως σε κατεύθυνση βορειανατολική στον ουρανό.
Όπως συμβαίνει με όλες τις βροχές διαττόντων, τα μετέωρα κινούνται πολύ γρήγορα, καθώς εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα και πυρακτώνονται. Στην περίπτωση των Τεταρτίδων, έχουν σύντομη διάρκεια στη φάση της αποκορύφωσής τους (περίπου δύο ώρες) και γενικά διακρίνονται από μη προβλεψιμότητα και από ευμεταβλητότητα στην έντασή τους.
Η συγκεκριμένη βροχή από «πεφταστέρια» έχει πάρει το όνομά της από τη λατινική ονομασία του αστερισμού Quadrans Muralis («Επιτοίχιος Τετράς» στα ελληνικά, που ήταν ένα αρχαίο αστρονομικό όργανο), που δεν υπάρχει πια. Τον αστερισμό είχε ανακαλύψει το 1795 ο Γάλλος αστρονόμος Ζερόμ Λαλάντ. Σήμερα, η πηγή προέλευσης των μετεώρων φαίνεται να είναι ο αστερισμός του Βοώτη, γι’ αυτό καλούνται και Βοωτίδες.
Οι αστρονόμοι δεν είναι σίγουροι ποιος διερχόμενος κομήτης άφησε πίσω του την ουρά σκόνης και σωματιδίων, που μετατρέπονται σε μετέωρα κάθε φορά που η Γη διασταυρώνεται με την τροχιά τους. Είναι πιθανό να πρόκειται για τον κομήτη «2003 ΕΗ1», που παρατήρησαν πρώτοι οι Κινέζοι, Ιάπωνες και Κορεάτες αστρονόμοι το 1490.
__________
Οι Τεταρτίδες ή Quadrantids είναι μία βροχή διαττόντων. Ακτινοβόλο σημείο της βροχής, είναι ο αστερισμός του Quadrans Muralis ή Επιτοίχιος Τετράς στα ελληνικά, ο οποίος δεν χρησιμοποιείται πλέον. Το μέγιστο της βροχής παρακολουθείται στις 17 Ιανουαρίου κάθε χρόνου, ενώ Τεταρτίδες παρατηρούνται γενικά μεταξύ των 1 έως 6 Ιανουαρίου. Οι αναμενόμενοι ρυθμοί είμαι 10-60 μετέωρα την ώρα, με προσωρινές εξάρσεις που μπορεί να φτάνουν τα 100 ή και περισσότερα.
Διάττοντες αστέρες μπορούμε να παρατηρήσουμε τυχαία σχεδόν οποιαδήποτε νύχτα του χρόνου. Ωστόσο, καμιά φορά μια ομάδα μετεώρων (γενικός όρος που περιγράφει και τους διάττοντες αστέρες και τις βολίδες) συναντούν τη γη μαζικά από την ίδια διεύθυνση. Τότε έχουμε τη λεγόμενη βροχή διαττόντων ή βροχή μετεώρων.
Κάθε βροχή διαττόντων φαίνεται ότι ξεκινά από ένα συγκεκριμένο σημείο στον ουρανό που ονομάζεται ακτινοβόλο σημείο (radiant) και παίρνει το όνομά της από τον αστερισμό στον οποίο ανήκει το ακτινοβόλο σημείο. Για παράδειγμα, μια βροχή διαττόντων, που έχει το ακτινοβόλο σημείο στον αστερισμό του Λέοντα ονομάζεται βροχή των Λεοντιδών αστέρων.
Οι περισσότερες βροχές διαττόντων είναι περιοδικές (άρα προβλέψιμες) και συμβαίνουν την ίδια περίπου ημερομηνία κάθε χρόνο. Ωστόσο, ενώ κάποιες από αυτές έχουν την ίδια ένταση την κάθε φορά, κάποιες άλλες μπορεί να παρουσιάζονται με μεγάλες διαφορές στην έντασή τους από χρόνο σε χρόνο, δίνοντας κάποτε λίγους διάττοντες αστέρες και άλλες φορές εντυπωσιακές βολίδες. Το πιο σπουδαίο χαρακτηριστικό που περιγράφει την ένταση μιας βροχής διαττόντων είναι ο μέγιστος αριθμός των διαττόντων που είναι ορατοί μέσα σε μία ώρα από έναν παρατηρητή που κοιτάζει στο ζενίθ υπό ιδανικές συνθήκες. Ο αριθμός αυτός είναι γνωστός και ως ZHR (Zenithal Hourly Rate) και είναι ο αριθμός που χρησιμοποιούμε για να περιγράφουμε την ένταση μιας βροχής διαττόντων.
καλή χρονιά Δάφνη μου. Εις αύριον τα σπουδαία λοιπόν. ΘΑ ΤΟΥΣ ΔΩ
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια Κούμη ξεκινάς φίλε Αkrat;
ΔιαγραφήΚαλή Χρονιά να έχουμε με εμπνεύσεις και αγάπη!