Σε βρίσκει η Ποίηση. Στον κήπο.

‘                           Here we go round the prickly pear

                        prickly pear prickly pear... *

Δειλινό για μένα. Ησυχία αναπάντεχη κι η Ποίηση με βρίσκει καθώς διαλέγω φραγκόσυκα. Στο χρώμα του ροδιού. 

'Έτσι τελειώνει ο κόσμος

Όχι με έναν βρόντο

μα μ’ ένα λυγμό'  είπε ο T.S. Eliot για τον αιώνα που έφυγε. Μείναμε εμείς. Με το λυγμό, 

‘Χείλια που θα φιλούσαν

Λεν προσευχές στη σπασμένη πέτρα.’

 

Έρχεται η Ποίηση. Μια προσευχή και συντροφιά κι ανάμνηση,  έρχεται να μας βρει όποτε εκείνη θέλει και μάς μιλά και μας γεμίζει  αντιστρόφως, εκ των έσω, από τα βάθη της ψυχής και των κροτάφων.

'Τούτη είναι η πεθαμένη χώρα

Τούτη είναι του κάκτου η χώρα

Εδώ τα πέτρινα ομοιώματα..’

 

Δεν είναι μόδα πλέον στα σχολεία η αποστήθιση κι ας είναι ευκολότατη στα νέα μυαλιά κι επένδυση μεγάλη. Και αυτή όπως, τόσοι κόποι, θεωρήθηκε καταπίεση στο νέα αιώνα. Αλλά αν δεν αποστηθίσουμε, αν δεν κάνουμε τόπο να φωλιάσει ο στίχος στην καμπύλη του ιππόκαμπου πώς θα ανοίξει η πύλη για την προσευχή, πώς θα ‘ρθει η Ποίηση όταν εκείνη θέλει;

Διότι μόνο έτσι λειτουργεί, Μας βρίσκει η Ποίηση όταν εκείνη θέλει και τότε μόνο θα συντελεστεί το θαύμα. 

«Σε βρίσκει η Ποίηση» έλεγε ο Τίτις Πατρίκιος, «σε βρίσκει» δεν τη βρίσκεις. Μιλούσε για τον ποιητή, για τη δημιουργία αλλά το ίδια είναι και για την απόλαυση στίχων που κάποτε διαβάσαμε πριν έρθει η στιγμή να τους αισθανθούμε για να συντελεστεί το θαύμα της Τέχνης. 

Όπως σ' εμένα απόψε που αμέριμνη μάζευα τα ρόδια και ήρθε ο Τίτος  αναπάντεχα και μ' έσπρωξε να ψέλνω  στίχους του-  πιστή ενώ δεν πιστεύω- επειδή «εκεί απάνω» με βρήκε η Ποίηση,  εκεί που ρόδιζε το δειλινό κι εγώ διάλεγα τα ροδί φραγκόσυκα κι ήρθαν παρέα μου ο Έλιοτ (από τη χώρα των βιβλίων) κι ο Τίτος Πατρίκιος (από νύχτες Αθηναϊκές) κι έσερναν μαζί τους το Σεφέρη (έγνοιες μεταφραστή με τη βαθιά φωνή) και τον πατέρα μου (χαμόγελο κρυμμένο πίσω απ’ το μουστάκι). Και πήρα ανάσα πάλι, αυτή που παίρνουν οι πιστοί απ’ την προσευχή τους, εγώ από τη μεγάλη αγάπη μου, την Ποίηση.

'Τούτη είναι η πεθαμένη χώρα

Τούτη είναι του κάκτου η χώρα

Εδώ τα πέτρινα ομοιώματα

Υψώνονται, εδώ είναι που δέχουνται

Την ικεσία του χεριού ενός πεθαμένου

Κάτω από το παίξιμο του άστρου που σβήνει.

 

Έτσι είναι τα πράγματα

Στου θανάτου την άλλη βασιλεία

Ξυπνάς μοναχός..'

__________________________________

*Γύρω γύρω όλοι- στη μέση το φραγγόσυκο' 

Ο T S Eliot διαβάζει Hollow Men [Οι Κούφιοι Άνθρωποι- ελλην. υπότιτλοι]:

https://www.youtube.com/watch?v=4-6jqTD6CNE&t=87s

Τίτος Πατρίκιος "Σε βρίσκει η ποίηση" https://www.youtube.com/watch?v=KuDpHzs-0FQ

Ο Τίτος Πατρίκιος διαβάζει το ποίημα του «Σε βρίσκει η ποίηση» στο Nosotros 13 /11/ 2012 σε συνάντηση με θέμα «γιατί η ποίηση»  που διοργάνωσε το περιοδικό Μανδραγόρας 

Στο Λίβανο ένα τσιγαράκι

 

Τασάκι πλάι στην ειδοποίηση ότι απαγορεύεται το κάπνισμα. Στο δωμάτιό μου στο ξενοδοχείο στη Βηρυτό.

 

 

Διότι εμείς του παλιού κόσμου είμεθα ρεαλιστές, γνωρίζουμε ότι ο εθισμός υπερνικά τις καλές προθέσεις. Κι ακόμα βέβαια, είμεθα κι ανατολίτες και ο πελάτης έχει πάντα δίκιο.

 

Διαβάζω για το βομβιστικό χτύπημα του Ισραήλ στην αγαπημένη πόλη και θυμάμαι. Πόσο άλλες οι δικές μου εντυπώσεις από την εικόνα άνδρου τρομοκρατίας που συναντώ σε ειδήσεις και πολιτικές συζητήσεις.

 

Έχω τις ωραιότερες αναμνήσεις από το Λίβανο του χειμώνα 2020. Η ομορφιά του τόπου, η ευγένεια, τα ηλιοβασιλέματα πίσω από τις ξύλινες λάντζες και τα καΐκια, ένα jazz club κι ένας ‘τεκές’ μικρή παράγκα στημένη ψηλά στο πλάι του δρόμου πάνω από το νερό σχηματισμένη από διάφανα πλαστικά κρεμασμένα σε υποτυπώδη σκελετό. ‘Τούρκικος’ καφές στη χόβολη, μακάριοι ώριμοι άνδρες που έπιναν τον αργιλέ τους κι εγώ με την αγαπημένη μου φίλη συντρόφισσα ναρκοφεμινίστρια που ούτε σκεφτήκαμε αραβικά ήθη και κοράνια μόνο στο ‘πού να καθίσουμε να τα πούμε’ δίχως δεύτερη σκέψη μπήκαμε και πιάσαμε ένα τραπεζάκι. Καμμιά άλλη γυναίκα εκεί βέβαια μα η αναθρεμμένη στην άλλη πλευρά της γης φίλη μου ούτε που το παρατήρησε.

Προκαταλήψεις. Στη ρεσεψιόν του εν λόγω ξενοδοχείου πίσω από τον υπεύθυνο εικόνες ντυμένες στο ασήμι και μεγάλοι σταυροί. Καθόλου ταιριαστό με τη γνωστή προπαγάνδα κινδύνων για τους Χριστιανούς στη Μικρά Ασία, και ρώτησα. ‘Είμαι Χριστιανός’ μου απάντησε ο Λιβανέζος ρεσεψιονίστας και δε ρώτησα πιο πολλά.

Λίβανος, τόπος γλυκός ήπιος, πολύ άλλος από την παλιά μα μόνιμη εικόνα άνδρου της τρομοκρατίας. Άλλος από την Αίγυπτο που- πληροφορία από πρώτο τη χέρι, από τον ίδιο- συμμαθητές έσπασαν το χέρι μικρού Κόπτη στρίβοντάς το για να βρουν το σταυρό μικρό τατουάζ, ανάμνηση της σταύρωσης.  Η Αίγυπτος πάει βούλιαξε και παίρνει δεκαετίες να αποτιναχθεί αυτό το σκοτάδι μα στο Λίβανο εγώ συνάντησα να ζει ακόμα η παλιά πολυπολιτισμικότητα των αρχαίων μας τόπων. Η ανεκτικότητα που συντηρείται από τη σοφία που φέρνει η γνώση κι η πείρα.

Στα επαγγελματικά ταξίδια οργανώνεται συχνά ένα δείπνο ή μια εκδρομή σε κάτι αξιοσημείωτο- στην περίπτωση αυτή δείπνο στη μαγευτικής ιστορίας και ομορφιάς πόλη Byblos (Μπύμπλος) *20 μίλα από τη Βηρυτό- μα δεν υπάρχει χρόνος ή διάθεση των συνεργατών για επισκέψεις σε μουσεία.

Εδώ στιγμές κλεμμένες από τη δουλειά μου.

 

Η Βύβλος ή Τζουμπάιλ [Jabail-Byblos] είναι πόλη του Λιβάνου στις ακτές της Μεσογείου, 30χλμ από τη Βηρυτό. 

Αρχαία φοινικική πόλη, πιστεύεται ότι πρωτοκατοικήθηκε μεταξύ 8800 και 7000 π.Χ. και σύμφωνα με αποσπάσματα αποδιδώμενα στον ημιθρυλικό φοίνικα ιστορικό Σαγχουνιάθωνα, χτίστηκε από τον Κρόνο ως η πρώτη πόλη στην Φοινίκη. Από τις παλαιότερες μόνιμα κατοικημένες πόλεις στον κόσμο. Το όνομά της, Βύβλος, σημαίνει πάπυρος στα ελληνικά του οποίου γινόταν εξαγωγή στο Αιγαίο και από τη λέξη αυτή πήρε το όνομά της και η Βίβλος.

Σήμερα η εξέχουσας ομορφιάς αυτή πόλη έχει 100.000 κατοίκους.

Και...

πολύ θα ήθελα να είχα μάθει πιο πολλά στο ταξίδι μου.

______________________________________

 

Ασταμάτητοι βομβαρδισμοί απ' το Ισραήλ στον Λίβανο 

Την ώρα που ο μουσουλμανικός κόσμος θρηνεί τον θάνατο του ηγέτη της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, κατά την επιδρομή της Παρασκευής στη Βηρυτό από το Ισραήλ, αυτό συνεχίζει να βομβαρδίζει με ένταση τον Λίβανο. Οι ισραηλινές δυνάμεις ανακοίνωσαν σήμερα ότι τα αεροσκάφη τους επιτέθηκαν «σε δεκάδες στόχους τρομοκρατών στο έδαφος του Λιβάνου στη διάρκεια των τελευταίων ωρών. https://www.efsyn.gr/kosmos/mesi-anatoli/448063_astamatitoi-bombardismoi-ap-israil-ston-libano-ekdikisi-orkizetai-iran   

Υπογράφουμε Δίκτυο για Βιώσιμες Κυκλάδες / Network for Sustainable Cyclades

 Μόνο 1300 υπογραφές; 

Μόνο γκρίνια δηλαδή; Μια υπογραφή δεν παίρνει ούτε 5 λεπτά. Ας υπογράψουμε.

https://rb.gy/c9m8me 

 

Έχοντας υπόψη το πρόσφατο Δελτίο Τύπου Περιβαλλοντικών Οργανώσεων σχετικά με τα προβλήματα που δημιουργεί η εκτός οικισμού δόμηση, το Δίκτυο για Βιώσιμες Κυκλάδες σε συνεργασία με την Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, επισημαίνουν ότι τυχόν χαλάρωση της κατάστασης και μη λήψη άμεσων μέτρων για την αντιστροφή της, θα οδηγήσουν στην οριστική απώλεια της ταυτότητας των νησιών (μορφολογία, κλίμακα, τοπίο) και υποβάθμιση της κοινής τους περιουσίας, θέτοντας σε κίνδυνο τη μέχρι τώρα ανάπτυξη τους.

Ι- Ζητούν από τη Κυβέρνηση, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες του κάθε τόπου:

֎ Άμεση εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας, της νομολογίας του Σ.τ.Ε. καθώς και των διατάξεων των υφιστάμενων ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος και του τοπίου. Ειδικά σε ότι αφορά:

·  στη δόμηση με έλεγχο των αδειών που εκδίδονται, αλλά και επανέλεγχο όσων έχουν εκδοθεί

·  στη διάνοιξη νέων δρόμων, ως «ιδιωτικών», χωρίς άδειες και προδιαγραφές

·  στη καταστροφή των μονοπατιών

 
֎  Άμεσο περιορισμό της νέας τουριστικής δόμησης με:

·  Κατάργηση των ειδικών πολεοδομικών σχεδίων, των ΕΣΧΑΣΕ και των ΕΣΧΑΔΑ στις Κυκλάδες και γενικότερα στα νησιά

·  Εξαίρεση των τουριστικών καταλυμάτων από τις στρατηγικές επενδύσεις

·  Εστίαση των επιδοτήσεων στην αναβάθμιση των υπαρχουσών επιχειρήσεων και στον εμπλουτισμό του τουριστικού προϊόντος με ανάδειξη των περιβαλλοντικών, πολιτιστικών και παραγωγικών πόρων 

 
֎ Διατήρηση της δυνατότητας κατασκευής μόνο μονόροφων κατοικιών εκτός οικισμού (από 80 τμ έως και 150 τ.μ. ανάλογα με τη νησιωτική περιοχή), που θα είναι ενεργειακά & υδατικά αυτόνομες (με ανακύκλωση του χρησιμοποιημένου νερού) 

μέσα από πρότυπα που θα προτείνουν ειδικοί επιστήμονες και με βάση τη διεθνή εμπειρία. Κατάργηση των υπόσκαφων.
 
֎ Δραστικό περιορισμό της δυνατότητας κατασκευής πισίνας στα μαστιζόμενα από ανομβρία και λειψυδρία νησιά λόγω της υπερκατανάλωσης και της κλιματικής κρίσης, με την απαγόρευση τους στις κατοικίες και στα δωμάτια των ξενοδοχείων, παράλληλα με ουσιαστικό έλεγχο των γεωτρήσεων.
 
֎ Περιορισμό και όχι ενθάρρυνση της δημιουργίας νέων τουριστικών κλινών επισημαίνοντας την επιδείνωση του προβλήματος που θα δημιουργήσει η συνεχιζόμενη αύξηση της προσφοράς τουριστικών κλινών κάθε κατηγορίας στη πρόσθετη αύξηση των τουριστικών συγκεντρώσεων την υψηλή τουριστική περίοδο και στη περαιτέρω υπερφόρτιση των ήδη ελλειμματικών υποδομών για μεγάλο αριθμό νησιών, γεγονός που απαιτεί τουλάχιστον αλλαγή προτεραιοτήτων (πρώτα οι υποδομές).
 
֎ Μεταφορά των πόρων του τέλους ανθεκτικότητας στην τοπική αυτοδιοίκηση για υλοποίηση πράσινων υποδομών ενίσχυσης της ανθεκτικότητας των νησιών.
 
֎ Ενίσχυση μέσω προγραμμάτων χρηματοδότησης έργων που θα αφορούν στην επισκευή και αναβάθμιση υφιστάμενων κτηρίων όπως και δράσεων εξοικονόμησης ενέργειας και βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης τους. Σκοπός της δράσης αυτής είναι, πέρα από τη πράσινη μετάβαση, στο να εξασφαλίσει και απασχόληση στο κλάδο των κατασκευών. Παράλληλα προτείνεται η ενίσχυση των ενεργειακών κοινοτήτων για να αποφευχθούν έργα μεγάλης κλίμακας ΑΠΕ.
 
֎ Άμεση χρηματοδότηση μελέτης για την εκτίμηση της Φέρουσας Ικανότητας των νησιών, ώστε να εξεταστεί αν αντέχουν άλλη τουριστική μεγέθυνση και την εκπόνηση της οδικής χάρτας για τη μετάβαση τους σε κατάσταση βιώσιμης ανάπτυξης πριν την ολοκλήρωση των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων.

ΙΙ- Ζητάμε από τα Δημοτικά Συμβούλια των Κυκλάδων:

Το Δίκτυο για Βιώσιμες Κυκλάδες ζητά από τα Δημοτικά Συμβούλια των Κυκλάδων να τοποθετηθούν στα θέματα αυτά και να στείλουν επιστολή στη Κυβέρνηση ζητώντας την άμεση εφαρμογή τους.

Κατεβάστε το κείμενο μας με 23 αναλυτικές τεχνικές προτάσεις 

Αιτιολόγηση

Σας καλούμε να στηρίξετε τις δράσεις μας για την προστασία της μοναδικής ταυτότητας και κληρονομιάς των Κυκλάδων.

Η άναρχη δόμηση θέτει σε σοβαρό κίνδυνο τη φυσική ομορφιά, το πολιτιστικό τοπίο και τη αειφόρα ανάπτυξη των νησιών. Το αίτημά μας, σε συνεργασία με την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ, επιδιώκει την εφαρμογή κανονισμών για την προστασία αυτής της πολύτιμης περιουσίας για τις μελλοντικές γενιές.

Υπογράφοντας το αίτημά μας, κάνετε ένα κρίσιμο βήμα για τη διατήρηση του εμβληματικού τοπίου των Κυκλάδων, καθώς η υποστήριξή σας είναι απαραίτητη για να ακουστεί η φωνή μας και να επιτευχθεί ουσιαστική αλλαγή.
Μαζί μπορούμε να προστατεύσουμε τις Κυκλάδες και να διατηρήσουμε την ομορφιά τους, καθώς και την πολιτιστική και φυσική κληρονομιά τους.

Σας ευχαριστούμε για τη δέσμευσή σας σε αυτό το σημαντικό σκοπό.

Δίκτυο για Βιώσιμες Κυκλάδες / Network for Sustainable Cyclades

Απόφαση ΟΗΕ να αποχωρήσει το Ισραήλ από τα Παλαιστινιακά εδάφη

H σημερινή απόφαση του ΟΗΕ που καλεί το Ισραήλ να αποχωρήσει από τα Παλαιστινιακά εδάφη σε 12 μήνες.

Πρώτος στην ΕΕ ο βασιλιάς της Ισπανίας παραλαμβάνει επίσημα τα διαπιστευτήρια του πρώτου Παλαιστίνιου πρέσβη στη χώρα.

 

«Με μια ιστορική απόφαση που ελήφθη με συντριπτική πλειοψηφία, την ώρα που η ένταση στην Μέση Ανατολή ανεβαίνει κατακόρυφα μετά τις επιθέσεις με τους παγιδευμένους βομβητές και ασυρμάτους, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, απαιτεί με ψήφισμα της από το Ισραήλ να «τερματίσει εντός 12 μηνών την παράνομη παρουσία του στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη».Documento --> https://www.documentonews.gr/article/o-ohe-enekrine-me-syntriptiki-pleiopsifia-psifisma-gia-tin-epivoli-kyroseon-kai-empargko-oplon-sto-israil/

Δεν είναι πόλεμος αν μόνο η μια πλευρά έχει στρατό.

Μύκονος κι αν το πονάω εγώ, η ξένη, εσείς πώς το αντέχετε;

                      

                   Σακούλα σκουπίδια πεταμένη στους αγρούς. Πρώτη εικόνα μόλις επέστρεψα.

 

Αν κάτι δε σας συγχωρώ αγαπητοί συντοπίτες είναι που φέρατε στο νησί ανθρώπους που μάς μισούν. 

Η γοητεία, η ομορφιά της Μυκόνου ήταν η ιδιαιτερότητα των ηθών. Δεν είναι λίγες οι Κυκλάδες. Λέτε ήρθαμε μόνο για τα «απέραντα γαλάζια» και τις κλισεδιές τουριστικών γραφείων;

Ήρθαμε για τη ζωή. Για σας κι αυτό που προσφέρατε. Την ανοχή του πειρατή, την ευγένεια.

Ήρθαμε γιατί έτρωγε δίπλα σου στο ταβερνάκι ο Νομπελίστας, περπατούσε ξυπόλυτος ο Rockstar, σε σέρβιρε σερβιτόρα που τον επόμενο χειμώνα ήταν πρώτο όνομα σε σίριαλ (Άγκυρα, θυμίζω). 

Τώρα φέρατε επιχειρηματίες κι εργαζόμενους που έρχονται σαν αρπακτικά να κλέψουν αυτό που έφτιαξαν οι παππούδες σας. Τα βράχια που ήταν η κληρονομιά τα αρχαία του τόπου, η φύση που την ποδοπατά ο κοκοφοίνικας και η εκτός τόπου πρασινάδα με το αυτόματο πότισμα κι η συμπεριφορά. Γιατί δε θα φερθεί ίδια εκείνος που δουλεύει δεκάωρα για να μείνει παραπάνω στο νησί με εκείνον που τον εκμεταλλεύονται δωδεκάωρα, τον κοιμίζουν σε κουκέτες κι ούτε ξέρει πού ήρθε ούτε νοιάζεται.

 

Τα ζω όλο το καλοκαίρι. Όταν φτιάχνεις παράνομους δρόμους δίχως μελέτη (που κατεβάζουν λάσπη και πέτρα στην πρώτη βροχή, όταν αυτούς τους δρόμους τους χρησιμοποιούν οδηγοί transfer για να δροσίζονται στο κλιματιστικό του αυτοκινήτου με μουσικούλα τις άπειρες ώρες αναδουλειάς. Όταν για το φιλοδώρημα προσφέρονται να πετάξουν τα σκουπίδια, και αντί να σταματήσουν σε κάδο εκπαραθυρώνουν, αυτά ζούμε.

Γιατί;  Αν το πονάω εγώ, η ξένη, εσείς πώς το αντέχετε;

_________________________________________________________

Στις εικόνες βλέπετε την αθλιότητα. Τα σκουπίδια, πεταμένα με δύναμη από τον αυθαίρετο δρόμο (η καταπάτηση Καφέ Ζώνης που σταματήσαμε μεν, (διότι ναι, είμαστε απ' αυτούς) αλλά γνωρίζουν οι εργολάβοι ότι κανείς δε σταματά την παρανομία την ώρα που γίνεται οπότε ο «δρόμος» έμεινε, ο γείτων έστησε και κάτι τσιμεντένια μπλοκ μην πέσει κανένας και τον πληρώνει και τώρα η επικίνδυνη αυθαιρεσία έγινε πάρκινγκ πονηρό.

Επίσης βλέπετε τα καλώδια της ΔΕΗ- όπου και όπως να 'ναι, δουλίτσα να γίνεται, με αυθαίρετο εκτός οικοπέδου του ιδιοκτήτη πυργάκι για ρολόι ηλεκτρικού (ουδείς ελέγχει) και .. άλλα πολλά, όρεξη να είχα να τα περιγράφω, μα δεν έχω, πονάει η ψυχή μου.