Ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή, ή Τα κόκκινα μαλλιά του κ. Κον Μπεντίτ

 Λίλιθ του Ντάντε Γκάμπρελ Ροσσέττι

Το 2010 που παρουσίαζε νέο βιβλίο του και τον είχαμε στο Μέγαρο, μιλούσε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπέρ των Ελλήνων και κατά της ευρωπαϊκής υποκρισίας. 

Το 2011 που έδωσε τη συνέντευξη στο ΒΉΜΑ (και σχολίαζα προχθές) έπαιξε το γνωστό μας πια παιχνίδι της επίρριψης ευθυνών στους ανεύθυνους και με πρόσβαλε με εκείνο το "είστε ο καθένας για την πάρτη του" [Που αλήθεια, μιά τόσο ιδιωματική έκφραση θα ήθελα να ήξερα πώς ακριβώς την είπε στα γαλλικά και ποιός ακριβώς έκανε τη μετάφραση ή διερμηνεία τής συνέντευξης].

Το 2011, λίγες μέρες μετά από τη συνέντευξη που με έθιξε (όπως τόσα τελευταία), μετακινείται πάλι 180 μοίρες το εκκρεμές του θυμικού του και στο αυτοκριτικό ύφος το προσφιλές στους αριστερούς αναφωνεί "είμαστε φαύλοι όσο οι Έλληνες". Που εντάξει.. όχι ακριβώς 180 μοίρες, αλλά αν είμαστε όλοι φαύλοι ελπίζω η δασκάλα να επιτρέψει σ' εμένα να γυρίσω στη θέση μου από τη γωνία που στεκόμουν τιμωρημένη.

Ουφ πια Κύριε Κον Μπεντίτ " κι εσείς και το καλό σας" (όπως λένε στο νησάκι μου). Όμως δε φταίτε εσείς γιατί δεν είναι τα μυαλά σας που μιλούν μα τα μαλλιά σας.

Η σχέση χρωματοσωμάτων και χαρακτήρα έχει μελετηθεί πολύ. Κυρίως από τους εκτροφείς αλόγων που επενδύουν εκατομμύρια λιρών σε πουλάρια που θα ήταν μεγάλο ρίσκο να τους βγουν απείθαρχα ή δίχως φιλοδοξία για νίκη παρότι έχει εξασφαλιστεί η ράτσα και η μυϊκή δύναμη.

Έχουν παρατηρήσει λοιπόν πως το κόκκινο μαλλί δίνει αλλοπρόσαλλη τρελή συμπεριφορά. Πράγμα που προ επιστημόνων ήταν γνωστό σε Ιρλανδία και Σκωτία, τόπους στους οποίους εμφανίζεται το γονίδιο που δίνει κόκκινο χρώμα μαλλιών στο 4% της ανθρωπότητας κι από τους οποίους πια έχει μεταφερθεί και στο Νέο Κόσμο.

"Γιά μιά φορά στη ζωή του κάθε άνδρας πρέπει να ερωτευτεί τρελά μιά κοκκινομάλλα" έλεγε η Λουσίλ Μπόλ εκφράζοντας ευγενικά αυτό που διαιωνίζουν τα αρχαία ανέκδοτα που ακούγονται στα παμπ γιά τις γυναίκες που είναι "κόκκινες παντού", θερμές σα φωτιά, ασταθείς κι ανισόρροπες σαν τη Φέργκι (που με τα δάχτυλα του ποδιού της στο στόμα ενός χρηματιστή κι αργότερα με το χέρι της στην τσέπη ενός ρεπόρτερ, έριξε τη βρετανική μοναρχία σε μεγαλύτερο κίνδυνο από όλους τους αντιμοναρχικούς μαζί), αλλοπρόσαλλες, παλαβές και ασυνάρτητες μα γοητευτικές και απολύτως ανεξάρτητες δηλαδή ασυνεπείς και άπιστες σε ανθρώπους, δεσμούς και ιδέες.

Κι αυτά όταν μιλάει το ποτό κι οι άνδρες κομπάζουν και θαυμάζουν.

Όταν μιλά η θρησκεία έχουμε τις μάγισσες (παραδοσιακά κοκκινομάλλες) και τον Ιούδα, τον άπιστο αρχετυπικό προδότη.

Διότι δυό πλευρές έχει το νόμισμα κι αν στους αιώνες οι άνδρες είχαν το προνόμιο της δημόσιας έκφρασης, πάντοτε ξέραμε πως όσα λένε γιά τις "Red Allover" ισχύουν και γιά την άλλη πλευρά και πως, σαν τα γοητευτικά άπιστα ροζ γατάκια, κάθε κοκκινομάλλης έχει ένα Ιούδα μέσα του που πάντα θα τον σπρώχνει να πάει αντίθετα στο ρεύμα και να μη σεβαστεί τις αλυσίδες που δεσμεύουν εμάς τους υπόλοιπους με μιά υποχρέωση συνέπειας σ' εκείνα που πρεσβεύαμε προχθές.

Zyklone Beta

Άχρηστη Πληροφορία της Ημέρας: Τα κόκκινα μαλλιά στον άνθρωπο είναι αποτέλεσμα μεταλλάξεων υπολειπόμενου χαρακτήρα (πρέπει να έχεις δύο απο αυτά για να την εκδηλώσεις) στο γονίδιο MC1R. Αυτό το γονίδιο κωδικοποιεί μια πρωτεΐνη, τον υποδοχέα mμελανοκορτίνης 1 . Το αποτέλεσμα αυτής της μετάλλαξης είναι , όταν ενεργοποιηθεί ο υποδοχέας από την ορμόνη διέγερσης μελανοκυττάρων, να μην παραχθεί η μαύρη χρωστική ευμελανίνη αλλά η φαιομελανίνη η οποία είναι κιτρινοκοκκινωπή.

Το ενδιαφέρον αυτού του υποδοχέα δεν περιορίζεται μόνο στον χρώμα του μαλλιού και της επιδερμίδας. Τα άτομα με κόκκινο χρώμα μαλλιών παρουσιάζουν κάποιες ιδιαιτερότητες - συγκεκριμένα στην αντίληψη του πόνο και στο αποτέλεσμα που έχουν πάνω τους διάφορα φάρμακα. Τείνουν να είναι λιγότερο ευαίσθητα στην επίδραση της λιδοκαΐνης, του κύριου τοπικού αναισθητικού στην οδοντιατρική, με αποτέλεσμα οι επισκέψεις στον οδοντίατρο να μην τους είναι τόσο ευχάριστες (μάλιστα "κυκλοφορεί" πως έχουν μεγαλύτερα ποσοστά αποχής απο οδοντιατρικές επισκέψεις σε σχέση με άλλα άτομα διαφορετικού χρώματος μαλλιών). Τείνουν επίσης να χρειάζονται μεγαλύτερες δόσεις γενικών εισπνεόμενων αναισθητικών (μέχρι και 20%) όπως το δεσφλουράνιο, κατά την διάρκεια ενός χειρουργείου. Φαίνεται επίσης να έχουν μεγαλύτερη αντοχή στον πόνο και...αντίθετα με το τι θα περίμενες απο τα παραπάνω με την λιδοκαΐνη και το δεσφλουράνιο, μεγαλύτερη ευαισθησία σε αναλγητικά της κλάσης των οπιοειδών. Less is more για τα κοκκινοτρίχικα ανάμεσά μας!

Fun fact: Η φαιομελανίνη είναι η χρωστική που δίνει το χρώμα στην θηλαία άλω.

_____________________________

Διαβάστε:

τα προ-χθεσινά του Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: Ανταποκριτής

τα προ-προ-χθεσινά του Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: δικό μου

      Red Hair Facts

⎈

Ένα καλοκαιρινό απόγευμα με το "είστε ο καθένας γιά την πάρτη του" του κ. Κον Μπεντίτ

Σήμερα, αγαπητοί μου αναγνώστες θα μεταχειριστώ το ιστολόγιό μου παραδοσιακά, όπως οι περισσότεροι bloggers της γης (δηλαδή αυτοθεραπευτικά). Αντί μιάς κλασικής σατιρικής  Ωδής όλο χολή και μίσος, αντί  να καταπιώ την οργή και να πάθω καρκίνο σαν ευγενής πολιτισμένος άνθρωπος, αντί να καταφύγω στα lexotanil (άγια η ώρα που εφευρέθηκαν), θα επιδοθώ σε ιερεμιάδα επί του γνωστού πιά θέματος.

Τι μου χάλασε το ωραίο απόγευμα; Πρώτα- πρώτα βέβαια είχα την αφροσύνη να αφήσω το Σαιν Σιμόν γιά να έρθω στον αιώνα μας, στο εντελώς 'εδώ και τώρα' (κατά το ταιριαστό cliché των ερυθροπρασίνων).

Και ιδού τα αποτελέσματα:

Έκανα κλικ σε μιά ανούσια εξοργιστική συνέντευξη του Κον Μπεντίτ η οποία κάνει γύρους από ΤΟ ΒΉΜΑ έως π.χ. En Arxikos Politis).

Ιδού αποσπάσματα:

.."ΕΝΑ ΕΧΩ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ: σταματήστε να ονειρεύεστε τον Μάη του ΄68, ονειρευτείτε το μέλλον" ".....Αρκετά! Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι παρόμοιο κάπου στον κόσμο μου τηλεφωνούν για να κάνουν συγκρίσεις με τον Μάη του ΄68...."

..... "στην Ελλάδα είστε ο καθένας για την πάρτη του" λέει.... Και δεν καταλαβαίνει γιατί ενώ το ελληνικό κράτος επιθυμεί να εξοικονομήσει χρήματα,συνεχίζει να πληρώνει τους μισθούς των παπάδων και να πληρώνει για πανάκριβους εξοπλισμούς. 

"...Ο ελληνικός εθνικισμός είναι εκείνος που συντηρεί σήμερα έναν εντελώς άχρηστο στρατό" λέει.

"Είστε ο καθένας για πάρτη του. Βλέπουμε τι συνέβη τα τελευταία 10-15 χρόνια στην Ελλάδα. Κανείς δεν ήθελε να πληρώνει φόρους, δεν υπήρχε μια κοινωνία που ταυτιζόταν με το συλλογικό καλό..."

Πριν από λίγες ημέρες κάλεσε την ΕΕ να απαιτήσει από τις τράπεζες της Ελβετίας, του Λουξεμβούργου και της Αυστρίας να παγώσουν τους λογαριασμούς των Ελλήνων προκειμένου να διαπιστώσει η ελληνική κυβέρνηση αν έχουν και αν είναι προϊόν φοροδιαφυγής. 
"Και της Κύπρου", προσθέτει. 

"Την τελευταία διετία 45 δις. ευρώ βγήκαν από την Ελλάδα και κατατέθηκαν σε λογαριασμούς στην Ελβετία, στο Λουξεμβούργο, στην Κύπρο- αναφέρομαι στις ευρωπαϊκές χώρες γιατί υπάρχει και το Μπαρμπάντος κ.ά. Να επιβάλουμε στις τράπεζες να δηλώσουν στο ελληνικό κράτος ποιοι Ελληνες διατηρούν λογαριασμούς σε αυτές προκειμένου να βρεθεί αν οι κάτοχοί τους φοροδιαφεύγουν."

Ο πρόεδρος της Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο έχει απαντήσει ότι αν η Ελλάδα ζητήσει τις πληροφορίες αυτές, θα της δοθούν. Όμως ο κ. Κον Μπεντίτ του ανταπαντά μέσω του «Βήματος»: "Το πρόβλημα είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν γνωρίζει τα ονόματα. Πρέπει να αναγκαστούν οι τράπεζες να δηλώσουν στην Ελλάδα ότι οι τάδε κύριοι διατηρούν λογαριασμούς σε αυτές ώστε μετά να ανοίξουν οι λογαριασμοί τους".

Ιδού κι η ιερεμιάς,

διότι έχω μεγάλη εκτίμηση για τον κ Κον Μπεντίτ (απόδειξη που από καιρό έχω δώσει  εδώ link ομιλιών του γιά τη Ελλάδα).

Όμως αυτή τη φορά είναι και άδικος και αγενής. Κουράστηκα να μου μιλούν σα να είμαι παιδί και κράτος ταυτόχρονα. Κουράστηκα με το παιχνίδι της ενοχής και της σπατάλης και της φοροδιαφυγής. 

Το κράτος γνωρίζει τους απατεώνες διότι είναι οι ίδιοι οι πολιτικοί που το εκπροσωπούν (και που φρόντισαν να φτιάξουν τους νόμους που τους προστατεύουν) όπως κι ο κ Κον Μπεντίτ γνωρίζει πως η Ελλάδα υποχρεώνεται να εξοπλίζεται πληρώνοντας αμύθητα ποσά σε Γαλλία και Γερμανία εν μέσω κρίσης. ΄Οχι επειδή είμαστε εσείς κι εγώ  παρανοϊκοί αλλά επειδή μας φορτώνουν τη φύλαξη των συνόρων της Ευρώπης.

ΑΥΤΑ περίμενα να ρωτηθεί ο κ Κον Μπεντίτ κι όχι αν του θυμίσαμε το '68 (που τι θα έλεγε;).

Μα σταματώ. Υπερασπιστές εγκρίτων δημοσιογράφων πάλι θα τα βάλουν μαζί μου και θα βομβαρδιστώ με  εκείνο το ομαδικό "είμαστε" της ενοχής που με εξοργίζει. Κι αν παρασύρθηκα είναι μόνο που, ειλικρινά, με θλίβει που οφείλω να απολογηθώ ξανά

στα ελληνικά: ΑΠΟΛΟΓIΑ: Γιά σένα Φίλε Ελβετέ Χρηματιστή

             ή
        

στα αγγλικά:  Apologia: This goes to you my Swiss Stockbroker Friend

και

να το ξαναπώ (σε όποια γλώσσα θέλουν) πως

―Φίλε τουρίστα ή πολιτικέ ή χρηματιστή δέξου με ή μη με δεχθείς, αλλά παρακαλώ, άσε το κήρυγμα.

♠

         _______________________________________________Σημείωση:

Ο κ Daniel Cohn-Bendit ήταν και πέρσι, 2010, στην Ελλάδα για να προωθήσει το βιβλίο του "Τι να κάνουμε" (τίτλο που θυμάμαι από το Λένιν).

Το δώρο μου

Σας παραδίδω το παλιό του 2010, το «είμαστε τρελοί να ζητάμε από την Ελλάδα να κάνει σε τρεις μήνες..» και «βγάζουμε χρήματα στην πλάτη της Ελλάδας» και τα περί εξοπλισμών που αναφέρω πιο πάνω αλλά με δικά του λόγια κ.λ. κ.λ, περσινά ξινά σταφύλια. 

Enjoy ―όπως λένε στις αμερικάνικες ταβέρνες 

                                      (και με ελληνικούς υποτίτλους)

Το δώρο μου: Ο οδηγός Καλής Συμπεριφοράς (για επιχειρηματίες) από την αξεπέραστη Έμιλυ Ποστ

________________________________✪

'Τούτοι οι Μπάτσοι πού 'ρθαν τώρα' από το Δημήτρη Πουλικάκο, την ιστορική Τετάρτη στο Σύνταγμα

youtube

και: "μην απαξιώνετε τη γλώσσα σας" 

και: "κάτι να βγεί από όλο αυτό ειδεμή να πάμε να γαμηθούμε' 

(―που δεν είναι και κακή ιδέα βγει δε βγει)

από την ιστορική Τετάρτη 15 Ιουνίου

✪

Και το άλλο, που λέγαμε από καιρό πως θα είχε σκεφτεί και κάνει ένας ευσυνείδητος πολιτικός: 

«Κι αν οι Έλληνες αποφασίσουν ότι δε θέλουν να σωθούν;»
Και απαντά ο ίδιος ο αρθρογράφος, Allen Mattich.
«Τότε ο κεντρικός πυρήνας της Ευρώπης, η Γερμανία, θα υποστεί τέτοια ζημιά που θα αναγκαστεί να διαγράψει μονομιάς ολόκληρο το ελληνικό χρέος.»

(από το ksipnistere.blogspot.com)

______________________✪✪✪

Στα γενέθλιά του, του Αγίου Μνημονίου―σαν ποίημα του Καβάφη

Περίεργη που είναι η Μοίρα ή οι συμπτώσεις (ανάλογα τι πιστεύετε). Επέμενε στα λάθη του με αντουανετική απάθεια ο Πρωθυπουργός, κλεισμένος σε καμπίνες ιδιωτικών αεροπλάνων και στο μικρό (μεγαλούτσικο, μου λένε) κύκλο καλοπληρωμένων συμβούλων, ανθρώπων που οι πιο πολλοί αμείβονται για να μη διαμαρτύρεται έντονα η ομάδα στην οποία επιδρούν. 

Ξαφνιάστηκε από τη λαϊκή οργή χθες. Και είδε την πραγματικότητα στα γενέθλιά του. Του Οσίου Μνημονίου. (Όχι δεν είναι αστείο μου, είναι αστείο από μόνο του.) Σα μυθιστορηματικός ήρωας συνάντησε τη Μοίρα του κι η Μοίρα του του γνέφει.

Διότι, ο υιός Ανδρέα (που βαρεθήκαμε να μάς το λέει), στην Ιστορία θα μείνει για το Μνημόνιο. Που, αν ήταν πολιτικός άλλων μεγεθών, τούτη η Κρίση θα τον έκανε ήρωα ενώ τώρα ως λυδία λίθος απέδειξε και στους πιο αφελείς ή συμφεροντολόγους, το μέγεθος του Ανδρός.

 Γι αυτό σήμερα

16 Ιουνίου, του Αγίου Μνημονίου (και Έκλειψη σελήνης ολική, του 2011) βλέπουμε:

Τα ΜΑΤ εν δράσει

Είναι επικίνδυνη η φοβισμένη αστυνομία που δρα ομαδικά και με κουκούλες. Είναι επικίνδυνοι κι οι ηγέτες που δίνουν εντολές να χτυπηθούν πολίτες ( à  la Καντάφι) και να ξηλωθούν πλατείες.

'Όχι, αυτό δε χρειάζεται (όπως λέει ο παρουσιαστής). Καθόλου όμως. Τόσο που αν δεν ήταν φρικιαστικό θα ήταν ανέκδοτο.

―Πόσοι άνδρες των ΜΑΤ χρειάζονται για να σκιστεί ένα μπλουζάκι;

―Πόσοι άνδρες των ΜΑΤ χρειάζονται για να συλληφθεί ένας (1) καθηγητής; ―4;

Ούτε το ξήλωμα των μαρμάρων της πλατείας χρειάζεται. Που τώρα που είδαμε πως γίνεται με εντολές ξέρουμε πως οι εντολές μάλλον δίνονται από κάποιον που πιστεύει πως λεφτά υπάρχουν. Διότι εμάς ματώνει η καρδιά μας για τη φθορά, για τη σπατάλη αλλά και για τον πόνο του ανθρώπου που χτυπούν άνανδρα όλοι μαζί. 

Άραγε σ΄ένα δωμάτιο στα βόρεια της Πόλης τα βλέπει μόνος ο Πρωθυπουργός; Άραγε ανάβει ένα κερί στον Άγιο Μνημόνιο κοιτάζοντας την ολική έκλειψη σελήνης; Ή αμετανόητος σχεδιάζει πάλι εκείνα που τον έφεραν εδώ; Κι άραγε, διάβασε ποτέ του Σαίξπηρ και Καβάφη ή τους αρχαίους τραγικούς; Πολύ αμφιβάλλω.

Διότι, όπως είπε ο Τσώρτσιλ, αν διάβαζαν οι πολιτικοί όσα απαιτούνται να έχεις διαβάσει για να κυβερνήσεις, δε θα είχαν χρόνο να  μάς κυβερνήσουν.

________________________________
εικόνες
 πάνω ikariamag


Ο καθηγητής του Πολυτεχνείου, Νίκος Μπελαβίλας, συνοδεύεται από τα ένδοξα  ΜΑΤ στο κέντρο της Αθήνας. Από Ανταποκριτής | Correspondent
κέντρο: Αθήνα  16.6.201

Κάτω: ΜΑΤ και Κουκουλοφόροι μαζί κρύβονται πριν τη δράση. 

Από ορθόδοξος συναξαριστής:

Ο Άγιος Μνημόνιος χειροτόνησε διάκονο τον Άγιο Τύχωνα (τιμάται 16 Ιουνίου). Άλλες πληροφορίες για τη ζωή του δεν έχουμε, εκτός του ότι γίνεται αναφορά σ' αυτόν στη βιογραφία του Αγίου Τύχωνα. 

______________________________

Σύνταγμα: Κουκουλοφόροι με αστυνομικές ταυτότητες

Όποιος έβλεπε τηλεόραση ή Twitter εκείνη τη στιγμή το είδε. Ντυμένοι ίδια με μαύρα, κουκούλες και σακίδια με τις μολότωφ, κουβαλούσαν μπαστούνια σε καροτσάκια  super market  πλάι στους αστυνομικούς. Ντροπή στην κυβέρνηση.

Πιό γρήγορα νέα στο Twitter: #greekrevolution

Οι πάνω δύο εικόνες είναι από το ταινιάκι του  RealDemocracyGr: http://youtu.be/1UNanrFWQ8s

Το έστειλαν στο SKAI  

όπου η παρουσιάστρια λέει πως δεν παίζει κι ο κόσμος την κατηγορεί πως δε θέλει να το παίξει. Στο  http://youtu.be/1UNanrFWQ8s θα διαβάσετε το λόγο:

 "Δεν έχει καλή ανάλυση ρε βλαμμένη".

_______________________________________________________________✪

Zaz: Το 'δε θέλω τα λεφτά σας' Ύμνος της Αγανάκτησης

        Το τραγούδι της Zaz που σε ένα παριζιάνικο δρόμο τραγουδά δε θέλω τα λεφτά σας/ ξεχάστε τα   clichés/  θέλω τη δική μου πραγματικότητα/ θέλω ελευθερία, έγινε ο Ύμνος της Ευρωπαϊκής Επανάστασης, μιά κραυγή αγανάκτησης εναντίον της αμερικανιάς των καταναλωτικών ιδανικών και της θεοποίησης του χρήματος. 

        Δε θέλω κοσμήματα από της Chanel, ούτε προσωπικό και λιμουζίνες, τραγουδά μιά νέα Ευρωπαία κι ανακαλύπτουμε ότι το φυσιολογικό έγινε επαναστατικό έτσι που ο πολιτιστικός ιμπεριαλισμός της Αμερικής διέστρεψε τη ματιά μας. Διότι είχαμε αποδεχτεί ως θεμιτή φιλοδοξία την πουτανιά και το τα θέλω όλα μιάς καταναλωτικής κοινωνίας που έφτασε σε κορεσμό κι αυτοακυρώνεται.

 Η φρέσκια Zaz εκφράζει αυτή μας την αντίδραση και την οργή, τη διεκδίκηση να είμαστε ο εαυτός μας δίχως φτιασίδια και κοσμήματα κι εκφράζει τέλεια την παραδοσιακή καινούργια Ευρώπη.

Απολαύστε τη (με ελληνικούς υποτίτλους) 

Je veux της ZAZ :http://youtu.be/tIUtcaUjTgA

Βιογραφικά και συνέντευξη: roadartist.blogspot.com

_______________________________________________________________________ ✪

Χαιρετισμός στον Πάτρικ Λη Φέρμορ

           

Πέθανε σήμερα, 10 Ιουνίου 2011. 

Και θέλησα να γράψω εδώ για σας που δεν έτυχε να τον διαβάσετε για να σας τον συστήσω. Και όπως κάνω θα σας τα έλεγα από τη δική μου την πλευρά, θα μιλούσα για το Λη Φέρμορ, τον Πάντυ, που γνώρισα.

 Θυμήθηκα τη ζωή του από τις δυσκολίες στο σχολείο μέχρι το γύρο της Ευρώπης με τα πόδια στα 18 του σαν τον Σέλλεϋ, την αγάπη του για την Ελλάδα, τη ζωή του με τη Ρουμάνα αριστοκράτισσα Καντακουζηνού κι από το 1968 με τη γυναίκα του που πέθανε στην Καρδαμύλη της Μάνης στα 91 της μετά από πάνω από σαράντα χρόνια κοινής ζωής.

Ο σπουδαιότερος (''εν ζωή" έλεγαν ως σήμερα) Βρετανός συγγραφέας ταξιδιωτικών βιβλίων, ο Σερ Πάτρικ που, γράφει ο Ντάρρελ, τον καιρό των αντιβρετανικών ταραχών στην Κύπρο τραγούδησε ένα βράδυ ελληνικά αγωνιστικά τραγούδια και μαζεύτηκε απ' έξω όλο το χωριό κι άκουγε με σεβασμό επειδή, εξήγησαν, μόνο Έλληνας θα τραγουδούσε έτσι. Ο αντάρτης του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου που έπεσε στην Κρήτη με αλεξίπτωτο κι έζησε ως Μιχάλης" στα βουνά (κι η απαγωγή του Γερμανού στρατηγού που οργάνωσε έγινε αργότερα ταινία). Ο επίτιμος δημότης του Ηρακλείου, της Καρδαμύλης Μάνης και του Γύθειου, ο παρασημοφορημένος εκκεντρικός που πρωτοχρησιμοποίησε γραφομηχανή στα γεράματα, ο πολυγραφότατος και πολυβραβευμένος, πέθανε πλήρης ημερών, όπως λένε, και πλήρης, υπερπλήρης τιμών κι εμπειριών.

Άλλα  τη σπουδαία ζωή του Sir Patrick "Paddy" Michael Leigh Fermor, DSO, OBE, Ιππότη Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλίας και Ανώτερου Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος της Ελλάδας, δε θα σας πω λοιπόν. 

        Μόνο θα σας συστήσω το A Time Of Gifts (1977)  που μιλά για το πρώτο του ταξίδι (το με τα πόδια) στη Ευρώπη πριν το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και θεωρείται το αριστούργημά του, όπως και το Between The Woods And The Water(1986). Τη 'Ρούμελη' βεβαίως, και το μόνο του μυθιστόρημα 'Τα βιολιά του Αγίου Ιακώβου' που το έκανε όπερα ο συνθέτης Μάλκολμ Γουΐλλιαμσον. Πιο πολλά δε χρειάζεται να πω, υπάρχει ολόκληρο ιστολόγιο δικό του κι εκεί θα βρείτε τα πάντα, μέχρι και τη σημερινή νεκρολογία του BBC.   Κι  αυτό, μαζί με τα ανωτέρω έργα του σας συστήνω αποχαιρετώντας τον.   ❦

__________________________________________________

Με γερμανική στολή

                                                 

                                                     

 

Φωτογραφίες από το σπίτι του (που σχεδίασε ο ίδιος) στην Καρδαμύλη Μάνης.

 'Πατρίδα μας είναι εκεί που έχουμε τα βιβλία μας' έλεγε.

❦

     

    Περισσότερα στο ιστολόγιο http://patrickleighfermor.wordpress.com



_____________________________________________ ❦❦❦