Το τραγούδι της Zaz που σε ένα παριζιάνικο δρόμο τραγουδά δε θέλω τα λεφτά σας/ ξεχάστε τα clichés/ θέλω τη δική μου πραγματικότητα/ θέλω ελευθερία, έγινε ο Ύμνος της Ευρωπαϊκής Επανάστασης, μιά κραυγή αγανάκτησης εναντίον της αμερικανιάς των καταναλωτικών ιδανικών και της θεοποίησης του χρήματος.
Δε θέλω κοσμήματα από της Chanel, ούτε προσωπικό και λιμουζίνες, τραγουδά μιά νέα Ευρωπαία κι ανακαλύπτουμε ότι το φυσιολογικό έγινε επαναστατικό έτσι που ο πολιτιστικός ιμπεριαλισμός της Αμερικής διέστρεψε τη ματιά μας. Διότι είχαμε αποδεχτεί ως θεμιτή φιλοδοξία την πουτανιά και το τα θέλω όλα μιάς καταναλωτικής κοινωνίας που έφτασε σε κορεσμό κι αυτοακυρώνεται.
Η φρέσκια Zaz εκφράζει αυτή μας την αντίδραση και την οργή, τη διεκδίκηση να είμαστε ο εαυτός μας δίχως φτιασίδια και κοσμήματα κι εκφράζει τέλεια την παραδοσιακή καινούργια Ευρώπη.
Απολαύστε τη (με ελληνικούς υποτίτλους)
Je veux της ZAZ :http://youtu.be/tIUtcaUjTgA
Βιογραφικά και συνέντευξη: roadartist.blogspot.com
_______________________________________________________________________ ✪
Αγαπητή Δάφνη,το κείμενο σου είναι εύστοχο και αληθινό.Με εκφράζει απόλυτα.Ας ελπίσουμε,ότι αυτή η υπέροχη φωνή ,αυτό το υπέροχο τραγούδι που ήδη έγινε σημαία,θα γίνει σύμβολο της παραδοσιακής καινούργιας Ευρώπης.Να είσαι πάντοτε καλά.ΜΕΡΜΕΛΕΧΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα. Τι συμπαθητικό άσμα! Κάλλιο αργά παρά ποτέ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριμένω ακόμη, μα που θα πάει θα φτάσει το πολυπόθητο (βιβλίο σου κάποια στιγμή και στο κατώφλι μου - γράφω τι είναι προς αποφυγή παρεξηγήσεων!)
Από αργία σε απεργία! Από θρησκευτικό σε πολιτικό μένος. Να δούμε που θ αγιάσουμε'
δω ή στους ουρανούς... Φοίβη
Dear P. θυμώνω με το ταχυδρομείο διότι στάλθηκαν την ίδια μέρα express (κι είπαν σε 2 μέρες). Εκμεταλλεύονται το Νησί μάλλον μα με ενοχλεί που παραγγέλνω στην Αμερική & έρχονται σε 1 εβδομάδα κι εδώ γίνεται έτσι.. Αν αργήσουν κι άλλο μετά την αυριανή απεργία σε παρακαλώ πες μου. Από αργία σε απεργία, ναι, αλλά υπάρχουν & όσρια... Τι να πω, ευχαριστώ γιά την υπομονή,
ΑπάντησηΔιαγραφή