Μια χαριτωμένη 'εκτέλεση' από την Εθνική Ορχήστρα της Δανίας του πασίγνωστου θέματος του Ενρίκο Μορρικόνε. για τους τίτλους της ταινίας 'Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος'
Κι από κάτω, στα σχόλια συγχαρητηρίων, να 'τος ο ένας ο 'spoil sport' (σπαζαρχίδης νομίζω ελληνικά η έκφραση)
«Μα πώς μου ξέφυγε!» λέει ένας, και από κάτω άλλος
«Είστε ο εξπερ, είμεθα οι πληβοίοι»
και «Ευχαριστώ που μου το χάλασες».
Ακολουθεί και το αστείο
―Και τον κρέμασε ο σερίφης;
Αλλά δεν καταφέρνει να διαλύσει το σύννεφο.
Κι αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που κάνει κάποιους να θέλουν πάντα να πετάξουν την εξυπνάδα τους εκεί που δεν τους τη ζητούν;
Έχοντας από πολύ μικρή αυτή την ιδιαίτερη ικανότητα του λεπτολόγου να διακρίνω αμέσως το «λάθος», το παράταιρο, το γελοίο ήμουν κι εγώ απ' αυτούς. Παιδί, όχι από κακή πρόθεση― εκτός αν κακή πρόθεση δείχνει το να θες να ξεχωρίζεις, που ομολογώ πρέπει να ήταν ένα από τα κίνητρα της συμπεριφοράς μου.
Μεγαλώνοντας ανακάλυψα ότι κι άλλοι βλέπουν, κι άλλου ακούνε και διακρίνουν. Αλλά δεν το λένε. Γιατί δεν έχει σημασία.
Γιατί συχνά το ήθος κι η ποιότητά μας μετριούνται από όσα δεν κάναμε, από τα όχι μας.
Ασυνόδευτοι ανηλικοι, ορφανά, πρόσφυγες πολέμου σε ξένο τόπο. Κι άλλη μια καταδίκη της Ελλάδας από το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου.
Μια είδηση, μια καταδίκη. Αμέτρητα όμως τα άλλα παιδιά που δε δικαιώνονται αλλά χάνονται, ευάλωτα θύματα κακομεταχείρησης κι εκμετάλλευσης.
Φέρνω την είδηση και λίγα σχόλια/εικόνες και εκπληκτικές φωτογραφίες του Μωχάμεντ Χουσέιν από τη σειρά #everydayrefugees
Για απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, εννέα ασυνόδευτων ανηλίκων μεταναστών αλλά και για άλλες παραβιάσεις της Σύμβασης, το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου, καταδίκασε σήμερα την Ελλάδα, υποχρεώνοντας την να καταβάλλει και από 4.000 ευρώ στον καθένα από τους δικαιωθέντες, για ηθική βλάβη.
Νίκος Ρούσσης – Στρασβούργο
Εκδικάζοντας την υπόθεση H.A. και άλλοι κατά Ελλάδας (αίτηση αριθ. 19951/16), που αφορούσε τις συνθήκες μεταχείρισης εννέα ασυνόδευτων ανηλίκων μεταναστών, από τις αστυνομικές αρχές, σε διάφορους σταθμούς και στις φυλακές των Διαβατών, το Δικαστήριο έκρινε την Ελλάδα ένοχη για:
*Παραβίαση του άρθρου 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, λόγω των συνθηκών κράτησης των αιτούντων στα αστυνομικά τμήματα.
*Παραβίαση του άρθρου 13 (δικαίωμα αποτελεσματικής προσφυγής) σε συνδυασμό με το άρθρο 3 ·
*Παραβίαση του Άρθρου 5 §§ 1 και 4 (δικαίωμα στην ελευθερία και ασφάλεια / δικαίωμα γρήγορης απόφασης επί του νομιμότητα μέτρου κράτησης).
Πιο συγκεκριμένα, στην καταδικαστική του απόφαση το ΕΔΑΔ διαπιστώνει ότι οι συνθήκες κράτησης, που αντιμετώπισαν οι ασυνόδευτοι ανήλικοι μετανάστες, συνιστούσαν απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, με δυνητικά αρνητικές συνέπειες για τη σωματική και ηθική τους υπόσταση.
Δεν τους δόθηκε πρόσβαση σε δικηγόρο ενώ, οι συνθήκες κράτησης τους σε συνοριακούς και αστυνομικούς σταθμούς θα μπορούσε να θεωρηθεί ως παράνομη στέρηση της ελευθερίας τους, σημειώνεται στην απόφαση.
«Δεν θα επιτρέψω σε κανένα προσφυγόπουλο να καθίσει στην καρέκλα που ακουμπάει το φουστάνι της κόρης μου» Αυτό το είπε Ελληναρας πατέρας στην Σάμο, και επιτέθηκε στον δάσκαλο που δεν πρόλαβε καν να αρχίσει να μιλά. Μόνο λύπη για τα παιδιά που μεγαλώνουν κοντά σε τέτοιους γονείς
Le Monde: Οι διακινητές μεταναστών είναι συνήθως δημόσιοι υπάλληλοιΟ Jean-Hervé Bradol, των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, εξηγεί
―Το ΚΕΘΕΑ μάς κλέβει ιδέες, γελούσε ένας φίλος χθες.
Αμήν και πότε, απάντησα. Έχουμε πολλές, ας πάρει όσες θέλει. Μήπως και δούμε φως.
Ήταν ένας κύριος που ανήκε στο λόμπι της 'σκληρής αγάπης', αυτό που έπειθε οικογένειες να διώχνουν από το σπίτι κάθε δύσκολο μέλος βάσει τρελής θεωρίας πως το να μείνει στο δρόμο το βοηθά. Οι θάνατοι, οι μολύνσεις η ζημιά στην ατομική αλλά και τη δημόσια υγεία έπεφταν στις παράπλευρες απώλειες.
Οι Χώροι Ελεγχόμενης Χρήσης, που αποδεδειγμένα έχουν λύσει προβλήματα σε πολλές πόλεις και συνετέλεσαν στη μείωση μολύνσεων και θανάτων και στην αναβάθμιση, ήταν για εκείνον κατάρα και καταστροφή. «Αν κάποιοι θέλουν να προχωρήσουν στη δημιουργία ενός χώρου όπου θα γίνεται και χρήση, ας προχωρήσουν μόνοι τους και ας αναλάβουν την ευθύνη..." κινδυνολογούσαν.
Ήταν ένας τέτοιος κύριος που μάλιστα μια στιγμή μας τον παρουσίασαν σαν τη μόνη λύση της χώρας για Εθνικό Συντονιστή για τα Ναρκωτικά. Κι ευτυχώς τότε αποφύγαμε. Ευτυχώς επιμείναμε
Τώρα τον βλέπουμε σε ενημερωτική εκπομπή να υποστηρίζει τα αντίθετα.
Άραγε τι άλλαξε; Με ρωτούν στο Δίκτυο Ομοτίμων Χρηστών.
Άλλαξαν πολλά, απαντώ και χαιρόμαστε.
Αλλά δεν ξεχνάμε.
Δεν ξεχνάμε τα θύματα της σκληρής αγάπης, τις μάνες που αυτοκτόνησαν επειδή δεν τις άφηνε η οικογένεια να δουν το παιδί τους , δεν ξεχνάμε όσους βρέθηκαν άστεγοι και πεινασμένοι και δαρμένοι ή κλεισμένοι σε απίθανες κλινικές, δεν ξεχνάμε τους νεκρούς και τους στιγματισμένους που μας αφήνουν κληρονομιά οι ειδικοί που, όταν πρωτομιλήσαμε για Χώρους Ελεγχόμενης Χρήσης έβγαζαν λόγους κι όταν γράφαμε για υποκατάστατα και αξιοπρέπεια και δικαιώματα των χρηστών δεχόμασταν συντονισμένες επιθέσεις ενός συνδυασμού μελό διηγήσεων και απειλών.
Τι άλλαξε;
Άλλαξε ο κόσμος, επιβλήθηκε μια πιο ανθρώπινη ανθρωπιστική πολιτική στηριγμένη στην επιστημονική γνώση που (όπως λέω χρόνια τώρα) έχει καταστήσει παρωχημένη την ιδεοληπτική προσέγγιση της εξάρτησης με όρους 'καθαρού' και 'βρώμικου' και τις μεταφυσικές θεωρίες περί μάστιγας για ένα προκατασκευασμένο πρόβλημα που ωφέλησε κι ωφελεί πολλούς.
Άλλαξαν όμως κι αυτοί οι ίδιοι, παρατηρώ με χαρά.
Και, επιτρέψτε μου να το πω. Δε μου αρέσει να θριαμβολογώ και δεν το κάνω συχνά, αλλά τώρα επιτρέψτε μου να σας το πω ότι είμαι υπερήφανη που λέγε-λέγε τα καταφέραμε.
Καμαρώνω.
Διότι τώρα που ακούμε να μεταχειρίζονται τα επιχειρήματά μας, βλέπουμε πόσο συνετέλεσε ο δικός μας λόγος, το λιθαράκι μας που με τόσο κόπο και υπό πετροβολισμό των δυνατότερων επιμείναμε να βάζουμε για να θεμελιωθεί μια ανθρώπινη πολιτική.
Είμαι μεγάλη η χαρά μας.
Χαιρετίζουμε το ΚΕΘΕΑ που επιτέλους δείχνει να είδε τα λάθη του και να μας ακολουθεί.
Mε αφορμή τη δημόσια συζήτηση για την αντιμετώπιση του προβλήματος της χρήσης σε δρόμους και δημόσιους χώρους της Αθήνας, μέσα από τη δημιουργία χώρων εποπτευόμενης χρήσης, επισημαίνονται τα εξής:
Το ΚΕΘΕΑ συμβάλλει στην αντιμετώπιση του προβλήματος εδώ και πολλά χρόνια -και ιδιαίτερα από το ξεκίνημα της κρίσης- μέσα από προγράμματα φροντίδας της σωματικής και ψυχικής υγείας των εξαρτημένων στον δρόμο, τη λειτουργία χώρων διημέρευσης και υποστήριξής τους, τη διασύνδεσή τους με υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας, υγείας και απεξάρτησης. Ωστόσο, σε σχέση με τη λειτουργία χώρων εποπτευόμενης χρήσης διατηρεί πολύ σοβαρές επιφυλάξεις.
Η λειτουργία τέτοιων χώρων εγείρει σημαντικά ζητήματα, γιατί μπορεί να ενθαρρύνει τη χρήση, να ενισχύσει τοπικά τις «πιάτσες» και να μειώσει το κίνητρο για θεραπεία. Παρόλα αυτά η δημιουργία χώρων εποπτευόμενης χρήσης προβάλλεται από πολλές πλευρές ως καινοτόμος και «σωτήρια, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα επιστημονικά δεδομένα που ενισχύουν την αντίθετη άποψη.
Η Αθήνα δεν χρειάζεται αποσπασματικά και αμφιλεγόμενα μέτρα. Χρειάζεται έναν μακροπρόθεσμο, ολοκληρωμένο σχεδιασμό που θα αξιολογεί τις ανάγκες και θα προσφέρει όλο το εύρος των υπηρεσιών, ώστε να ανταποκρίνεται στους διαφορετικούς βαθμούς εξάρτησης και κοινωνικού αποκλεισμού του πληθυσμού των χρηστών αλλά και στις πολλαπλές ανάγκες κάθε ατόμου ξεχωριστά. Διαφορετικά το πρόβλημα θα συνεχίσει να ανακυκλώνεται.
ΣΧΟΛΙΑ
__________________________________________
Αν δείτε στα κοινωνικά δίκτυα παλιά μου άρθρα περί σκληρής αγάπης κ.λ. θα δείτε από κάτω τις επιθέσεις και τα μελό με ιστορίες γονιών.
Για να καταλάβετε τον ενθουσιασμό και την υπερηφάνεια μου.
Θυμίζω και τα της Κάνναβης που τώρα μοιαζουν ανέκδοτο:
9 Μαΐου 2015:
9 Mαΐου στο Σύνταγμα― το Αντιαπαγορευτικό (και η ιδεοληψία του ΚΕΘΕΑ)http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2015/05/blog-post_9.html#axzz5gelLSICN _________ ΣΗΜΕΙΩΣΗ-Διόρθωση Αφού δημοσίευσα μαθαίνω ότι ο κύριος δεν εργάζεται πλέον στο ΚΕΘΕΑ. Άρα μάταια η χαρά μου, ο οργανισμός ακόμα δεν έχει εκφραστεί υπέρ (Βάζω τοίχημα όμως πως τώρα πια δε θα αντιδράσει .)
Το 2017 ο Δήμος Αθηναίων ενέκρινε την ανέγερση 10-11ώροφου ξενοδοχείου απέναντι από το Μουσείο της Ακρόπολης. Τον Οκτώβριο 2018 δόθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και ακολούθως από το Δήμο Αθηναίων το πράσινο φως για την ανέγερση νέου 9-10ώροφου ξενοδοχείου μαμούθ, 5.300 μ2, στην καρδιά του Μακρυγιάννη, σε μία περιοχή με 6-7ώροφα κτίρια, ύψους 21 μέτρων.
Δεν είναι πρώτη φορά που γίνονται αγώνες να σωθεί από τερατουργήματα ο αθηναϊκός ορίζοντας. Φέρνω το ψήφισμα (προς υπογραφήν),
άρθρα ενημερωτικά για τώρα και παλιότερα,
για την περιπέτεια του γιγαντιαίου τρούλου (που δε χτίστηκε το 1930) και της τερατοπολυκατοικίας (που χτίστηκε μα δεν τέλειωσε το 1955).
Οι κάτοικοι της περιοχής μαζεύουν υπογραφές αλλά δεν είναι ζήτημα γειτονιάς. Η Ακρόπολη ανήκει σε όλους μας κι ο αθηναϊκός ορίζοντας, η χαρά να πέφτει το μάτι στον Παρθενώνα από δρόμους και παράθυρα είναι μια από τις γοητείες της πολύπαθης και πρόωρα γερασμένης πόλης μας.
ΑΚΡΟΠΟΛΗ-ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ S.O.S ΕΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΑΡΧΗ!!! Τα τελευταία χρόνια ο μαζικός τουρισμός και η απουσία νομικού πλαισίου προστασίας έχουν μετατρέψει την περιοχή του Μακρυγιάννη σε ένα απέραντο ξενοδοχείο.Οι ισχύοντες όροι δόμησης είναι απαράδεκτοι για μία περιοχή που βρίσκεται σε άμεση γειτνίαση με τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Η αδιαφορία του Υπουργείου Πολιτισμού, η αφωνία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και του Δήμου Αθηναίων και οι εξωφρενικοί ισχύοντες όροι δόμησης, έχουν δώσει το πράσινο φως για την ανέγερση νέων 10-11ώροφων ξενοδοχείων μαμούθ κάτω από τον βράχο της Ακρόπολης. Η υποβάθμιση ενός μνημείου παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, η οπτική, ηχητική και περιβαλλοντική ρύπανση,η υπέρμετρη επιβάρυνση των δικτύων κυκλοφορίας και υποδομών, η εκδίωξη της κατοικίας, η δραματική αύξηση των τιμών των ενοικίων, είναι μόνο κάποιες από τις συνέπειες.Το 2017 ο Δήμος Αθηναίων ενέκρινε την ανέγερση 10-11ώροφου ξενοδοχείου απέναντι από το Μουσείο της Ακρόπολης. Τον Οκτώβριο 2018 δόθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και ακολούθως από το Δήμο Αθηναίων το πράσινο φως για την ανέγερση νέου 9-10 ώροφου ξενοδοχείου μαμούθ, 5.300 μ2, στην καρδιά του Μακρυγιάννη, σε μία περιοχή με 6-7ώροφα κτίρια, ύψους 21 μέτρων.
Ζητάμε τώρα από την Υπουργό Πολιτισμού κ. Μυρσίνη Ζορμπά , τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κύριο Γιώργο Σταθάκη και το Δήμαρχο Αθηναίων κύριο Γιώργο Καμίνη :
- Την αποτελεσματική προστασία, σύμφωνα με το άρθρο 24 του Συντάγματος, του παγκόσμιου πολιτιστικού αγαθού του Μνημείου της Ακρόπολης - Την ΑΜΕΣΗ θέσπιση ηπιότερων όρων δόμησης και χρήσεων γης στην περιοχή Μακρυγιάννη - Την επανεξέταση όλων των διοικητικών πράξεων που αφορούν στις εγκρίσεις ανέγερσης κτιρίων-ξενοδοχείων μαμούθ στην περιοχή Μακρυγιάννη.
Ψήφισε κι εσύ τώρα και διάδωσέ το !!! -Οι κάτοικοι του Μακρυγιάννη – Μακρυγιάννη S.O.S.!!! Με την υποστήριξη της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) και
του Δικτύου Οργανώσεων και Πολιτών για το Ιστορικό Κέντρο της Αθήνας -Εξωραϊστικός, Πολιτιστικός και Αθλητικός Σύλλογος < Ο Αρδηττός> -Γειτονιά, Νεάπολη Εξαρχείων -Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κατοίκων Πλάκας -Κίνηση Πολιτών Κολωνακίου -Κίνηση Πεζή -Μέγας Αλέξανδρος(Γκάζι, Κεραμεικός, Ρουφ) -Σύλλογος των Αθηναίων -Σύλλογος Κατοίκων Θησείου - Πολιτιστικός Σύλλογος <ο Μακρυγιάννης -Σύλλογος Κατοίκων και Επαγγελματιών < Τα Εξάρχεια
Εκτός από ψηλές μεσοτοιχίες, τυφλούς τοίχους και ταράτσες, η Αθήνα θα μπορούσε να έχει κληρονομήσει και έναν τεράστιο τρούλο ανταγωνιστικό προς την Ακρόπολη. Ηταν η πρόταση, αλλά με πιθανότητες υλοποίησης και με την επιπλέον πολιτική προστασία του Ελευθερίου Βενιζέλου, για το Δικαστικό Μέγαρο Αθηνών, μια μεγάλη εκκρεμότητα της Αθήνας για παραπάνω από έναν αιώνα.
Εκτός από ψηλές μεσοτοιχίες, τυφλούς τοίχους και ταράτσες, η Αθήνα θα μπορούσε να έχει κληρονομήσει και έναν τεράστιο τρούλο ανταγωνιστικό προς την Ακρόπολη. Ηταν η πρόταση, αλλά με πιθανότητες υλοποίησης και με την επιπλέον πολιτική προστασία του Ελευθερίου Βενιζέλου, για το Δικαστικό Μέγαρο Αθηνών, μια μεγάλη εκκρεμότητα της Αθήνας για παραπάνω από έναν αιώνα. Η πρόταση είχε κατατεθεί το 1930 και σφράγιζε το τοπίο με ένα κτίριο μεγαλόπρεπο αλλά εξαιρετικά ογκώδες (ύψους 66,35 μ.) και επιπλέον με αναφορές στον παρωχημένο, τότε, ιστορικισμό και με ύφος «ξενικό» προς την ελληνική παράδοση.
Η μελέτη είχε την υπογραφή του Αλέξανδρου Νικολούδη (1874-1944), του διάσημου στην εποχή του κοσμοπολίτη αρχιτέκτονα και πολιτικού φίλου του Ελευθερίου Βενιζέλου. Εργο του Νικολούδη ήταν και η περίφημη οικία Λιβιεράτου (νυν «Υπατία), στη γωνία Πατησίων και Ηπείρου (1908). Δικό του έργο της δεκαετίας του ’20 ήταν και η Λέσχη Αξιωματικών (Σαρόγλειο) όπως και η Στοά Νικολούδη (Πανεπιστημίου 44, όπου και η οικία του στο κέντρο).
Προοπτικό του 1930 που δείχνει τη σχέση του προτεινόμενου, τότε, Δικαστικού Μεγάρου στην περιοχή Μακρυγιάννη. Το κτίριο (κάτω), με χαρακτηριστικό τον πανύψηλο τρούλο, ήταν μελέτη του ονομαστού αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Νικολούδη, συνεργάτη του Ελευθερίου Βενιζέλου. Ηταν μία πρόταση που αναζητούσε λύση στο χρόνιο ζήτημα της ανέγερσης Δικαστικού Μεγάρου.
Η υπόθεση του Δικαστικού Μεγάρου είχε ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών και η αρθρογραφία στον Τύπο της εποχής υπήρξε εκτενής. Στις διαμαρτυρίες είχε πρωτοστατήσει ο Ερνέστ Εμπράρ, παρά τη φιλική του σχέση με τον Βενιζέλο και τον Νικολούδη. Η υπόθεση μας υπενθυμίζει ότι το τοπίο των Αθηνών και η κορυφογραμμή της πόλης είναι ζητήματα διαχρονικά ανοικτά όπως και η αντιπαράθεση συγκρουόμενων προσεγγίσεων για το μέλλον της πρωτεύουσας.
Η πρόσφατη δημοσιότητα που έλαβε η νόμιμη ανέγερση δεκαώροφου κτιρίου στου Μακρυγιάννη και η άδεια για ένα ακόμη στην ίδια περιοχή, μας δείχνει ότι στην εποχή των κοινωνικών δικτύων, ο πολίτης μπορεί να έχει τη δύναμη που δεν είχε στο παρελθόν. Αλλά και τις περασμένες δεκαετίες, μια μερίδα πνευματικών ανθρώπων εναντιώνονταν συχνά σε αυθαιρεσίες ή στις δυνατότητες που έδιναν νομίμως οι οικοδομικοί κανονισμοί όταν συντελούσαν στην «παραμόρφωση» της πόλης. Στην ιστορία της Αθήνας πολλές είναι οι περιπτώσεις, ήδη από τον 19ο αιώνα, που απέσπασαν μεγάλη δημοσιότητα γιατί «οχλούσαν» με τη θέση τους την απροσπέλαστη θέα προς την Ακρόπολη. Λέγεται ότι ο διόλου αρμονικός ημιώροφος στο Μέγαρο Κορομηλά, στην πλατεία Συντάγματος, προέκυψε ώστε να χαμηλώσει το κτίριο και να μην παρεμβαίνει στο οπτικό πεδίο από τα Ανάκτορα. Κορυφαία, βεβαίως, υπήρξε η περίπτωση του Δικαστικού Μεγάρου στου Μακρυγιάννη, ζήτημα που έχει εξαντλήσει ερευνητικά η αρχιτέκτων Αμαλία Κωτσάκη, τόσον ως βιογράφος του Αλέξανδρου Νικολούδη (εκδ. Ποταμός) όσο και ως μελετήτρια της μακράς περιπέτειας ανέγερσης δικαστικού μεγάρου στην Αθήνα («Η στέγαση της Δικαιοσύνης. Αθήνα 1834-2014», εκδ. Ανοικτή Βιβλιοθήκη). Τα προβλήματα πύκνωσαν στον Μεσοπόλεμο (το 1929 θεσπίστηκε ο νόμος περί οριζόντιας ιδιοκτησίας που είναι η γενέθλιος πράξη της πολυκατοικίας με σύγχρονους όρους). Στη δεκαετία του 1930, νέα κτίρια στην Αμαλίας και στη Συγγρού είχαν προκαλέσει αντιδράσεις. Στη «Μενεξεδένια Πολιτεία» (1937), ο Αγγελος Τερζάκης γράφει: «Πίσω από τους στύλους του Ολυμπίου Διός κι ακριβώς μπροστά στην Ακρόπολη, χτίζονται πολυκατοικίες...».
Το 1955, μια πολυκατοικία προκάλεσε σάλο στη σκιά της Ακρόπολης.
Μέγα σκάνδαλο είχε προκαλέσει το 1955 ανεγειρόμενη πολυκατοικία στη γωνία της οδού Θρασύλλου με τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Η οικοδομή εξακολουθούσε να χτίζεται όσο ακόμη η περίπτωσή της κινητοποιούσε τους πάντες. Εντέλει απαλλοτριώθηκε και ο δρόμος διαπλατύνθηκε υπέρ του δημοσίου χώρου. Ο Κώστας Μπίρης, γνωστός για τους αγώνες του υπέρ της Αθήνας, έγραφε τότε κάτι εξαιρετικά επίκαιρο: «Το ζήτημα δεν λήγει με το σταμάτημα ή και την κατεδάφισιν της οικοδομής. Διότι μένει ανοικτόν το κεφάλαιον των ευθυνών δι’ όσα έγιναν. Προβάλλεται π.χ., ο ισχυρισμός ότι η άδεια εδόθη “νομοτύπως”, –όντως δε, προηγήθη της οικοδομής ένας αισχρός νόμος (σ.σ. Διάταγμα του 1951), του οποίου πολλοί γνωρίζουν τα κίνητρα– ουδεμία όμως δικαιολογία απετολμήθη διά την περιφρόνησιν της διαμαρτυρίας του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, η οποία και θα έπρεπε να έχη σταματήσει εν τη γενέσει του το σκάνδαλον».
The Athens municipal authority on Tuesday called on the government to amend new zoning regulations that threaten to inundate the Greek capital's skyline with tall buildings that obstruct views of its most important monument.
The law “does not adequately protect landmarks and parts of Athens with great historic and symbolic value,” the City of Athens said in a petition that comes in the wake of a growing public protest campaign against the construction of a 10-story building in the area of Makriyianni at the foot of the Acropolis, which is obstructing views of the Parthenon on top.
According to the municipal authority, the construction of the hotel and a second similar building in the area, “underscores the need to change the present legislative code.”
“Until then, the Culture Ministry must take back its decision for the construction of the building between Misarliotou and Tsami Karatasou streets,” the municipality said in its announcement, referring to the second of the two disputed buildings, which is still the early phases of construction, unlike the first at Falirou Street, which is almost complete.
Referring to that project, the City of Athens said that it was granted a building license in 2017 following five separate approvals from the Ministry of Culture and two from the Council of Architecture. The question of its height, the municipality added, was determined by a ruling of the Athens Administrative Appeals Court, which overruled a complaint from an Environment Ministry council for zoning issues and disputes. ekathimerini
avaaz In 2016 the neighborhood of Koukaki - Makriyanni, southbound of Acropolis was claimed to be one of the top 16 tourist destinations worldwide. The international and local real estate invests on the massive construction of new hotel buildings. The absence of protective building regulations and appropriate urban planning measures in the area, allowed the recent construction of 10-11 story hotel buildings, offending the world heritage monument of Parthenon and Acropolis. kathimerini
The residents of Makriyanni, with the support of the Hellenic Society for the Environment and Cultural Heritage,addressed a Call to the Competent Authorities, the Ministry of Environment, the Ministry of Culture and the Municipality of Athens for the IMMEDIATE suspension of all building permits and the IMMEDIATE legislation and implementation of NEW Building and Urban Planning Rules, in order to protect the world Heritage Monument of Acropolis, the urban environment and residential use, to decrease the negative impacts of massive tourism and achieve sustainable urban development in the immediate environment of Acropolis Please sign and spread it -The residents of Makriyanni -Hellenic Society for the Environment and Cultural Heritage -Network of Organizations and Citizens for the Historic Centre of Athens and the AVAAZ team https://secure.avaaz.org/el/community_petitions/_AKROPOLIMAKRYGIANNI_SOS/?wGacqbb&utm_source=sharetools&utm_medium=twitter&utm_campaign=petition-688284-AKROPOLIMAKRYGIANNI_SOS&utm_term=Gacqbb%2Bel
Ο Μπίλυ Πόρτερ μπήκε στην Ιστορία της Μόδας απόψε στην τελετή απονομής των Βραβείων Όσκαρ, με το εκπληκτικό 'tuxedo dress' του Christian Siriano.
Μόλις το είδα και το λάτρεψα και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας, αν δεν το έχετε δει ακόμα.
Πολλά θα ειπωθούν, πολλά λέγονται ήδη για τη νέα εκδοχή μιας ιδέας που ανεβάζει την ιδέα του 'androgynous' ('ανδρόγυνου' μα ουδεμία σχέση με τη έννοια 'ζευγαράκι' με την οποία χρησιμοποιούσαν παλιά τη λέξη).
Αύριο περισσότερα
Μα ως τότε θυμίζω το 'You 've got to have balls to wear a skirt' που είχα γράψει παλιότερα όταν είχε σχολιαστεί βλακωδώς η φούστα του Τζιμπρίλ Σισέ (αλλά και του Σάκη Ρουβά).
