Δημόσια ποστ κι εύθραυστοι εγωισμοί #netiquette #κοινωνικά_δίκτυα

 

       Κάτω από ποστ φίλου είδα την κάτωθι επίθεση ενός σχολιαστή

 προς άλλον: 

«..επειδει δεν ξέρεις την σχέση μου μαζί του και κατά δεύτερον επειδειδεν νομίζω να έχω κάνει κριτική σε κάποιο σχόλιο σου σε οποιαδήποτε ποστδεν εχεις το δικαίωμα και προφανώς δεν στο δίνω ούτε και εγω να σχολιάζειςδικά μου!!!!

 Ελπίζω την επόμενη φορά που θα θέλεις να σχολιάσεις κάτι οπουδήποτε, φυσικά εκτός κάποιου δικού μου σχολιου να φιλτράρεις πιο σχολαστικα αυτά που βλέπεις και να μην βγάζεις αυθερετα συμπεράσματα.... »

 

Η αντίδραση  ―αν παραβλέψουμε ορθογραφία και συντακτικό― είναι κάτι που συναντάμε συχνά στα κοινωνικά δίκτυα.

 

Πάμε λοιπόν να επαναλάβουμε τα αυτονόητα:

 

Άπαντες έχουμε το δικαίωμα να σχολιάζουμε δημόσια σχόλια.

Όποιος φοβάται την κριτική ας παίρνει τον κολλητό στο τηλέφωνο.  

Όποιος μιλά δημόσια όμως οφείλει να αφήνει χώρο για απαντήσεις με αντίθετη άποψη ή παρεξήγηση των προθέσεών του (ιδίως αν υστερεί και στο συντακτικό).  Επίσης, αν νοιάζεται τόσο πολύ, ας επιστρέφει όχι για να επιτεθεί αλλά για να εξηγήσει.

Σχολιασμός της γνώμης μας για τα διάφορα θέματα που συζητάμε εδώ, εκτός κι αν έχουμε ψυχισμό πεντάχρονου, δεν διέπονται από το νόμο τού μία σου και μία μου, δηλαδή δε στέκει το «δεν έχω κάνει κριτική σε κάποιο σχόλιο σου» άρα εσύ δε θα κάνεις στο δικό μου, ούτε βεβαίως έχει καμιά λογική, ή πραγματική δύναμη, το να «σου δίνω το δικαίωμα» να σχολιάσεις.

Το δικαίωμα Ελευθερίας Λόγου, ευτυχώς το έχουμε ακόμα όλοι και δε χρειαζόμαστε άδεια κανενός για να το χρησιμοποιήσουμε. 

 

Τα κοινωνικά δίκτυα είναι η πλατεία του χωριού.

Είναι θετικότατο και εξαιρετικά ενδιαφέρον το ότι ζούμε σε μια εποχή στην οποία για πρώτη φορά έχουν δημόσιο λόγο τόσο πολλοί άνθρωποι, κάθε τάξης και μόρφωσης, αντίθετα από παλιότερα που ο δημόσιος λόγος ήταν προνόμιο των λίγων. Ίσως γι αυτό συναντάμε και την απειρία που δείχνουν αυτά τα κωμικά κι ανυπόστατα «δε σου επιτρέπω» και «δεν έχεις το δικαίωμα» που πετάνε σα μεθυσμένοι στην ταβέρνα κάτι υπερευαίσθητοι στην κριτική οι οποίοι κάνοντας απλώς το σχoλιάκι τους ιδιωτικό  ή στέλνοντάς το σε μήνυμα θα περιέσωζαν τον εγωισμό του άμαθου να συναντά αντιρρήσεις εαυτούλη τους.

_______________________________________

#netiquette #κοινωνικά_δίκτυα

Εικόνα 

ΣΥΡΟΣ 1970.ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΣΤΕΛΛΑΣ

ΙΣΡΑΗΛ: ΓΚΡΕΜΙΣΤΕ ΤΟ ΑΠΑΡΤΧΑΙΝΤ, ΟΧΙ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ!

Νέα εκστρατεία της Διεθνούς Αμνηστίας

ΙΣΡΑΗΛ: ΓΚΡΕΜΙΣΤΕ ΤΟ ΑΠΑΡΤΧΑΙΝΤ, ΟΧΙ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ

Νέα έρευνα της Διεθνούς Αμνηστίας τεκμηριώνει λεπτομερώς πώς η τρομακτική αντιμετώπιση των Παλαιστινίων από το Ισραήλ συνιστά απαρτχάιντ, και αποκαλύπτει την πραγματική έκταση του συστήματος καταπίεσης και κυριαρχίας που ασκεί το Ισραήλ εις βάρος των Παλαιστινίων.

Οι Παλαιστίνιες/-οι στο Ισραήλ και στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη, καθώς και οι Παλαιστίνιες/-οι πρόσφυγες, αντιμετωπίζονται ως κατώτερη φυλετική ομάδα, από την οποία στερούν τα δικαιώματα με σκοπό τη διατήρηση μιας εβραϊκής δημογραφικής πλειονότητας.

Εδώ και δεκαετίες, οι Παλαιστίνιες/-οι βλέπουν τα σπίτια τους να γκρεμίζονται, το δικαίωμά τους στη μετακίνηση να περιορίζεται βάναυσα, τις οικογένειές τους να χωρίζονται, τη γη και τους πόρους τους να απαλλοτριώνονται, ενώ υφίστανται συστηματικά φόνους, βασανιστήρια, κρατήσεις, στερήσεις πολιτικών δικαιωμάτων.

Το απαρτχάιντ είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
Αναλάβετεδράση :

https://www.amnesty.gr/action/petitions/24936/israil-gkremiste-aparthaint-ohi-ta-spitia-ton-palaistinion

Troy & Maiko σαν το σκύλο με τη γάτα

 Σαν το σκύλο με τη γάτα; 

Τα στερεότυπα τα προαποφασισμένα ωραία που διαψεύδονται.

https://youtu.be/cZSNo2ec6KQ

https://youtu.be/cZSNo2ec6KQ

Με το νοικοκυριό die Freude

 

Εσείς που με ξέρετε το ξέρετε, ποτέ δεν τραγουδάω. Για το καλό της ανθρωπότητας. Μετά από χρόνια με μαθήματα πιάνου (στα οποία είχα εφεύρει μέθοδο με αριθμούς, τάχα να βοηθούν τα δάχτυλα, ώστε να μη μάθω τις νότες τις οποίες ψιλοέμαθα όμως, παρά την αντίστασή μου), πολύ νωρίς εγκατέλειψα διότι δεν είμαστε όλοι για όλα.

Όμως συμβαίνει κάτι πολύ περίεργο.

Εδώ και χρόνια παρατήρησα ότι όποτε (ό μη γένοιτο) χρειαστεί να κάνω δουλειές του σπιτιού και αν είμαι μόνη, εντελώς ασυνείδητα και αφηρημένα τραγουδώ μια μελωδία. Μία μόνο, πάντα την ίδια. Την Ωδή στη Χαρά από την 9^η, του Μπετόβεν.

Δεν είναι ότι την ακούμε στο σπίτι ή ότι είμαι μπετοβενική. Μάλιστα το μυστηριώδες είναι ότι αν θελήσω να σάς την τραγουδήσω τώρα,  εύκολα δε θα τη θυμηθώ ― κι ούτε βεβαίως και θα την αναγνωρίζατε, διότι είπαμε, δεν το ‘χω. Ωστόσο αν με αφήσετε μόνη να σάς πλύνω πιάτα, να στρώσω κρεβάτια, να βάλω πλυντήρια ή (μακριά από μάς) να σφουγγαρίσω, μπαινοβγαίνοντας με κουβάδες και παπλώματα θα αρχίσω να υμνώ τη Χαρά.

Άραγε θέλει κάτι να μου πει η ψυχή μου; Ό,τι κι αν είναι, πάντως μου δίνει χαρά. Κρυφή, μοναχική αλλά μεγάλη.

Και ιδού σας τη θυμίζω για να τη μοιραστώ (όχι με τη φωνή μου).

Η πασίγνωστη μουσική και, στα γερμανικά, οι στίχοι του Σίλλερ  ακολουθούν:

 

https://www.youtube.com/watch?v=-kcOpyM9cBg&t=23s

Ludwig van Beethoven: Ode an die Freude/Ode to Joy Der bekannte Ausschnitt aus Beethovens 9. Symphonie O Freunde, nicht diese Töne! Sondern lasst uns angenehmere anstimmen und freudenvollere! Freude, schöner Götterfunken, Tochter aus Elysium, Wir betreten feuertrunken. Himmlische, dein Heiligtum! Deine Zauber binden wieder Was die Mode streng geteilt; Alle Menschen werden Brüder Wo dein sanfter Flügel weilt. Wem der grosse Wurf gelungen Eines Freundes Freund zu sein, Wer ein holdes Weib errungen, Mische seinen Jubel ein! Ja, wer auch nur eine Seele Sein nennt auf dem Erdenrund! Und wer's nie gekonnt, der stehle Weinend sich aus diesem Bund. Freude trinken alle Wesen An den Brüsten der Natur; Alle Guten, alle Bösen, Folgen ihrer Rosenspur. Küsse gab sie uns und Reben, Einen Freund, geprüft im Tod; Wollust ward dem Wurm gegeben, Und der Cherub steht vor Gott! Froh, wie seine Sonnen fliegen Durch des Himmels prächt'gen Plan, Laufet, Brüder, eure Bahn, Freudig, wie ein Held zum Siegen. Seid umschlungen, Millionen. Dieser Kuss der ganzen Welt! Brüder! Über'm Sternenzelt Muss ein lieber Vater wohnen. Ihr stürzt nieder, Millionen? Ahnest du den Schöpfer, Welt? Such ihn über'm Sternenzelt! Über Sternen muss er wohnen.

_______________________

Εικόνα:

πάνω: Όταν λείπει ο Κύριος Kastell κοιμάμαι στο γραφείο του 

(εξ ου Suki, λίγος Troy κι άστρωτο κρεβάτι χθες το βράδυ).

Κάτω: Mike Lemanski - κάπως έτσι, αλλά στο ατάλαντο,έκανα τις παρτιτούρες μου

Νερό Μυκόνου ―Mykonos tap water, Sunday morning

 

Mykonos tap water, Sunday morning after a rainy night.

Οπως από το 2018 μένω δίχως νερό όλο το καλοκαίρι κι η Εταιρία με βγάζει τρελή με ευγενικές δικαιολογίες περί χαμηλής πίεσης λόγω τουρισμού, έτσι και σήμερα, δίχως ειδοποίηση, δίχως ένα σημείωμα ή sms, στο δρόμο του Πλατή Γιαλού οι βρύσες μας βγάζουν καφέ νερό.

'Βλάβη, αλλαγή σωλήνων; 

Ναι, αλλά γιατί κανείς ποτέ δε μας προειδοποιεί;

https://youtu.be/Y8reGRSDrd0

3η δόση μετά μουσικής και νοσταλγίας

 

‘Και γέλασαν τα χείλη μου

που μ' έβλεπαν οι φίλοι μου’

 

3^η δόση εμβολίου σήμερα και παραξένεψα τη γιατρό που της ζήτησα να με φωτογραφίσει καθώς μου έκανε την  ένεση η νοσοκόμα.

―Ίσως κάποιοι πειστούν, δικαιολογήθηκα.

Μα δεν είναι μόνο αυτό. Σκέπτομαι τους αγαπημένους μου στίχους του τυφλού Μπαγιαντέρα που περιγράφει το όνειρό του που ήτανε, λέει στον Άδη «κι άναψαν φώτα λαμπερά κι έσβησε το σκοτάδι». Κι ωστόσο, ενώ τους βλέπει όλους και μας τους απαριθμεί έναν-έναν, γέλασαν, λέει,  τα χείλη του όταν τον έβλεπαν οι φίλοι του.

 

Αν δεν το θυμάστε, σας το αφιερώνω σήμερα, ένα ακόμα βροχερό απόγευμα στο έρημο νησί μου, που το περνώ με ό,τι αγαπώ , τα βιβλία μου το σκύλο, τα γατιά μου κι ωστόσο η καρδιά άλλα ποθεί και νοσταλγεί, φιλιά χορούς μεθύσια και μαστούρες αξημέρωτες· με αγαπημένους ―κι ας ήμασταν και στον Άδη.

__________________

Δημήτρης Γκόγκος (Μπαγιαντέρας)

TO ONEIΡΟ

Χθές είδα ένα όνειρο πως είμουνα στον Άδη κι άναψαν φώτα λαμπερά κι έσβησε το σκοτάδι. Και γέλασαν τα χείλη μου που μ`έβλεπαν οι φίλοι μου. Που παίζαν και γλενούσανε και γλυκοτραγουδούσανε. Είδα τον Μάρκο, βρε παιδιά, τον Στράτο και τον Μπάτη. Τον Χατζηχρήστο τον Σμυρνιό μαζί και τ' Ανεστάκι. Και γέλασαν τα χείλη μου που μ`έβλεπαν οι φίλοι μου. Που παίζαν και γλενούσανε κοντά τους με καλούσανε.

#covid19

#vaccine

Ο κόσμος ανάποδα: "6 Women, 1 Seed" by Larissa Lewandovski

«Ο κόσμος ανάποδα.

Η κλέφτρα δεν έχει πού να κλέψει,

η πρεζού δε βρίσκει ντρόγκα,

η πουτάνα έχασε τις επαφές της....»

Εξαίσια underground Ποίηση (και αφήγηση) της φίλης και συνεργάτριάς μου Magda Mg, σε μια ταινία για τη βία προς τις γυναίκες που παίρνουν ναρκωτικά και δουλεύουν στο sex.

 

6 Γυναίκες ένας σπόρος- με αγγλικούς υποτίτλους και αφήγηση της  ποιήτριας, φίλης και συνεργάτιδας μου  Magda Mg, σε παραγωγή της υπερδραστήριας άλλης μου συνεργάτιδάς μου Joana Canedo.

Το ντοκιμαντέρ έγινε στα πλαίσια της καμπάνιας μας  EVAWUD #16μέρες κατά της βίας προς τις γυναίκες που παίρνουν ναρκωτικά. Η ομάδα 'Manas' (Αδελφές) είναι μια από τις Ομάδες του EuroNPUD SisterWUD της αδελφότητάς μας του Ευρωπαϊκού Δικτύου ατόμων που παίρνουν ναρκωτικά [EuroNPUD SisterWUD]

I am so proud of you my Manas, 

Ναρκομάνες,  Ναρκοαδελφές μου!

Υπερσυστήνω:

“6 Women, 1 Seed” is a documentary directed by Larissa Lewandoski and produced by Joana Canedo, against violence on women who use drugs & do sex work. The documentary was born inside the campaign 16 days against violence on women using drugs (WUD) launched by WHRIN and EuroNPUD - SisterWUD. Since then, GAMEM (Peer support group among women exepriencing violence) started meeting and has become a group of WUD, migrants, sex workers, homeless women and non-binary people, who meet weekly in a cultural association - Sirigaita , scenario of coexistence among drugs, sex work and tourism in Lisbon. These are the stories and wishes of different women that are at the heart of this journey. First meeting happened in the street for discussing the documentary title among all the participants. In almost one year now, GAMEM has become MANAS (Sisters), a bigger group with different activities. MANAS has consolidated the construction of its identity, contributed to a diagnosis of aspirations, and extended its activities to artistic practices including video and dancing, promoting manifestations that permeate the right to live with freedom and to question power relations. In terms of advocacy, the group is grounded on common agendas: safer spaces for women and non-binary people, regulation of drugs & sex work, access to harm reduction services for women and non-binary people, access to health and social rights, particularly in the sexual and reproductive sphere - namely the right to maternity, always fighting back structural violence."

https://youtu.be/VN9NvPYuFa8

Χιόνι στη Μύκονο

https://mykonoslive.tv/xionia-mykonos/

Κοπή πίτας του Δκτύου Ομοτίμων Χρηστών Ψυχοδ/κών Ουσιών PeerNUPS

 

Όπως όλα τα σωματεία κόψαμε κι εμείς την πίτα μας για τη νέα χρονιά. Με ψηφιακή συμμετοχή λόγω covid, οπότε μπόρεσε να κοπεί στην παγωμένη Μύκονο.

Κομμάτια είχαν με τη σειρά: το Δίκτυο, τα Μέλη μας, ο Χρήστος Αναστασίου, η υποφαινόμενη, ο Γιάννης Κίσσας, o Μάριος Ατζέμης, οι συνεργάτες μας στην  Πλατφόρμα Οργανώσεων για τις Ψυχοδραστικές Ουσίες στην Ελλάδα, οι συνεργάτες μας στο εξωτερικό EuroNPUD και Whrin και, τιμητικά ως οικοδεσπότης που ανέλαβε την παραγγελία, το μέλος μας Athanasios Demopoulos.

 

Το φλουρί μας το κέρδισε ο Γιάννης Κίσσας και του ευχόμαστε μια ευτυχισμένη τυχερή χρονιά.

 

Και του χρόνου από κοντά

 με νίκες και αλληλεγγύη!

     

 Δίκτυο Ομότιμων Χρηστών Ψυχοδ/κων Ουσιών_ PeerNUPS

_____________________________________________

https://www.facebook.com/drug.peers.net

 Πλατφόρμα Οργανώσεων για τις Ψυχοδραστικές Ουσίες

 

EuroNPUD 

https://www.euronpud.net/who-we-are/

https://www.facebook.com/groups/789165761180678

 

Whrin 

https://whrin.site

 

Whrin  https://whrin.site/campaign/16-days-of-action-to-eliminate-violence-against-women-who-use-drugs-2019/ 

I fear, my Master dear

 

Late yestreen I saw the new Moon

With the old Moon in her arms;

And I fear, I fear, my Master dear

We shall have a deadly storm.”.

Απόψε 'silver lining' στα σύννεφα που κρύβουν την Πανσέληνο. Η παλιά σελήνη ακόμα δεν κρατά τη νέα στην αγκαλιά της όπως λέει o Coleridge σ' εκείνο το αγαπημένο μου ποίημα που ξεκινά με αναφορά στον παλιό μύθο του Sir Patrick Spence (σε άπταιστα σκωτσέζικα).

Δηλαδή, για να το πω απλά:

Έρχεται η καταιγίδα.

_______________________________

Και να, λίγα λεπτά μετά η Πανσέληνος.

Χαϊδεύει τη αυλή μου.