Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Troy. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Troy. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2020

Ο Τρόυ μου στην Αθήνα- παρηγοριά μου




    Έκπληξη❗️Ο Troy στην Αθήνα. 
       Ξεκλειδωσε την εξώπορτα ο Κύριος Kastell κι ο Τρόυ, πρώτη φορά στη ζωή του στην πολυκατοικία, ανέβηκε τρέχοντας τα σκαλιά ως την πόρτα μας. Αλάνθαστη όσφρηση κυνηγόσκυλου τον έφερε κατ’ ευθείαν σ’ εμένα. 
Η χαρά μου ανείπωτη, ειδικά τώρα που στην Αθήνα με κρατά νοσοκομείο και δύσκολες στιγμές προσώπου αγαπημένου από την πρώτη ανάσα μου. Και το σκυλί,ως γνωστόν, είναι του ανθρώπου και παρηγοριά.
       Τόσο μεγάλη,και τόσο μεγάλη η χαρά μου, που το  ιερό καθήκον κατεβάσματός του στο παρκάκι για να μην ζορίζεται τη νύχτα, το εξετέλεσα χθες βράδυ γελαστή κι ας είχα επιστρέψει από πολύωρη ορθοστασία στους πνιγηρούς διαδρόμους εφημερεύοντος Ευαγγελισμού.

Τεράστιος  ο πόνος, ήρωες οι γιατροί, οι νοσηλευτές, οι τραυματιοφορείς που πραγματικά μεγαλουργούν. Η υποστελέχωση εγκληματική όπως κι η κρατική αδιαφορία. Οι συνοδοί (όλοι εμείς) στριμωγμένοι σε διαδρόμους 6, 8 ώρες, με τα χαρτιά παλιών εξετάσεων στα χέρια να λιώνουν απ τον ιδρώτα. Όρθιοι, δίχως μια καρέκλα.
—Τα παράπονά σας στον Υπουργό, απάντησε (δικαίως) ένας νοσοκόμος όταν άκουσε (για πολλοστή φορά υποθέτω) παράπονα πως δεν έχει ούτε μιά καρέκλα.
Και τριγύρω; Μπαράκια Κολωνακιώτικα, με τραπεζάκια στα πεζοδρόμια, γέλια, φλερτ, τραγούδια. Η Ζωή κι ο Θάνατος περπατούν αδελφωμένα κι ας παριστάνουν πως  δε μιλιούνται, τάχα μαλωμένοι.

———————————————————————
εικόνα
Ο Τρόυ μου διάλεξε την πολυθρόνα του από  έπιπλα της γιαγιάς μου του 1910 (ύφασμα αλλαγμένο από εμέ, εννοείται).
Στο τραπέζι βάθος τρυφερή προσφορά φιλίας το πορτραίτο μου από τον θρυλικό Alekos Amfilochios. 
Κουτιά με χαρτιά μου και μια αγελάς από τις πολλές σκόρπιες στα δυο μου σπίτια, ανάμνηση ενός καλοκαιριού που η Αθήνα είχε γίνει χλοερό λιβάδι κι έβοσκαν κάθε λογής εικαστικών ονείρων Ευρώπες.

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2019

Επιστροφή



Στο λυκαυγές με σκέψεις πολλές επιστρέφω. Κλείνει ένας κύκλος δουλειάς με έγνοιες κι αμφιβολίες.

Αξίζει άραγε αυτό που κάνω; Φέρνει αποτέλεσμα; Ή τζάμπα με παίρνει από την άλλη τη δουλειά μου, από την Τέχνη μου στην οποία έχω ταχθεί;
Ή, από την άλλη πάλι, αξίζει η Τέχνη μου, η αληθινή δουλειά μου ή σιγά τ' αυγά και η παροιμιώδης φοράδα στ' αλώνι;
Μετά από μακρύ μήνα αγρίου ακτιβισμού- με ταξίδια κι αγώνα και ομιλίες και μια εκδήλωση οργανωμένη απ' το μηδέν, μόνο ανυπομονώ να κλειστώ στο δικό μου κάστρο με τα αγόρια μου: Mon Chou Sue, Troy και με τον Kύριο Kastell, my moody big dark man που περιμένει την επιστροφή της Ασώτου.





Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2019

Αγαπάτε αλλήλους― κυρίως τους σκύλους






Όταν ο Ιησούς μετέφερε στον κόσμο τη θεϊκή εντολή "Αγαπάτε αλλήλους"* μόνο ο σκύλος τον άκουσε.  Ο άνθρωπος κοιμόταν.

Το σκυλί είναι ο δάσκαλος της καρδιάς.
Εμείς που έχουμε ζήσει την αγάπη του σκύλου ξέρουμε τι σημαίνει αγάπη αληθινή, ανιδιοτελής κι απόλυτη. Σκύλος με σκύλο, σκύλος με άνθρωπο. Συχνά και με τη γάτα του σπιτιού, που εκεί να δεις,  έχουμε στο μάθημα σύγκριση καθημερινή.
Μάθημα αγάπης, μάθημα Φιλίας.

Μάθημα πως δεν χρειάζεται  να είμαστε ίδιοι για να είμαστε φίλοι.
Κι αυτό το τελευταίο δείχνει το video που ανεβάζω σήμερα.  Αν αγαπάτε τα σκυλιά μην το χάσετε.
Αλλά, μην είμαστε άδικοι όμως,  η Φιλία θέλει δύο, θέλει αμοιβαιότητα, αλλιώς είναι σαν την καψούρα, φαντασίωση στο κεφάλι ενός. Για να τιμήσουμε και την αγελάδα φίλη μια εικόνα που δείχνει ότι ακόμα και σκλαβωμένα  ακόμα κι όταν αρμέγονται σα μπαταρίες στη σειρά, και τα βοοειδή έχουν αισθήματα. 
Μαζί μ αυτάκι άλλες εικόνες- άνθρωπος, κλώσσα, σκύλος, γάτα + τα δικά μου βέβαια, o  Troy μου που κάθε μέρα μου ξαναμαθαίνει  να αγαπώ.



______________________________________________
Αν έχετε διαβάσει το Ευαγγέλιο άλμα σας ζητώ για το μικρό μου παραμύθι για την κοιμισμένη ανθρωπότητα.
Διότι όσοι έχουμε διαβάσει το Ευαγγέλιο γνωρίζουμε ότι ο Ιησούς εννοούσε 'μεταξύ σας, εσείς οι μαθητές μου' και είναι διότι το προσθέτει αμέσως μετά. Είναι η στιγμή του αποχαιρετισμού όταν τους ζητά να πλησιάσουν και σαν ετοιμοθάνατος πατέρας αφήνει κληρονομιά του την τελευταία του συμβουλή, να μείνουν ενωμένοι.  
Φέρνω το απόσπασμα τηαλλά, εννοείται: το όλον συστήνω.

Κατά Ιωάννην, ΙΓ'(13) 31-38
῞Οτε οὖν ἐξῆλθε, λέγει ὁ ᾿Ιησοῦς· νῦν ἐδοξάσθη ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ὁ Θεὸς ἐδοξάσθη ἐν αὐτῷ.
εἰ ὁ Θεὸς ἐδοξάσθη ἐν αὐτῷ, καὶ ὁ Θεὸς δοξάσει αὐτὸν ἐν ἑαυτῷ, καὶ εὐθὺς δοξάσει αὐτόν.

τεκνία, ἔτι μικρὸν μεθ’ ὑμῶν εἰμι. ζητήσετέ με, καὶ καθὼς εἶπον τοῖς ᾿Ιουδαίοις ὅτι ὅπου ὑπάγω ἐγώ, ὑμεῖς οὐ δύνασθε ἐλθεῖν, καὶ ὑμῖν λέγω ἄρτι.
ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους, καθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς ἵνα καὶ ὑμεῖς ἀγαπᾶτε ἀλλήλους.
ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις.
Μεταγραμένο στα νεότατα:
Όταν λοιπόν εξήλθε, λέει ο Ιησούς: «Τώρα δοξάστηκε ο Υιός του ανθρώπου, και ο Θεός δοξάστηκε μέσω αυτού.
Αν ο Θεός δοξάστηκε μέσω αυτού, και ο Θεός θα τον δοξάσει μέσω του εαυτού του, και μάλιστα ευθύς θα τον δοξάσει.

Παιδάκια μου, ακόμα για λίγο είμαι μαζί σας. Θα με ζητήσετε και, καθώς είπα στους Ιουδαίους, όπου εγώ πηγαίνω εσείς δε δύναστε να έρθετε, και σ’ εσάς το λέω τώρα.
Εντολή καινούργια σας δίνω: Να αγαπάτε ο ένας τον άλλο. Καθώς αγάπησα εσάς, έτσι κι εσείς να αγαπάτε ο ένας τον άλλο.
Με αυτό θα γνωρίσουν όλοι ότι είστε δικοί μου μαθητές, αν αγάπη έχετε ο ένας για τον άλλο».

Το αρχέτυπο του Αλήτη έχει πάντα σκυλί.

Ο Troy με τον Mon Chou Sue έφηβο τον οποίο αγκάλιασε από μωράκι, μεταφορικά και κυριοκεκτικά.

Ο Troy φιλοξενεί την Eliza 
τη φίλη του για την οποία ξεθάβει τα πιο καλά του κόκκαλα. 




https://www.facebook.com/marialaura.principessa/videos/2946067848740232/

Σάββατο 6 Απριλίου 2019

#Eurovision2019 boycott -in english, hebrew, arabic #BoycottEurovision2019





We, the undersigned residents of Europe and beyond, call on members of the European Broadcasting Union -- our public broadcasters -- to withdraw from the 2019 Eurovision Song Contest hosted by Israel, to avoid being complicit in Israel's ongoing violations of Palestinian human rights. 
We support the many prominent artists, including former contestants, who have endorsed the appeal of Palestinian artists and journalists to turn their backs on Eurovision 2019.
We urge songwriters and performers to boycott the 2019 contest hosted by Israel just as they once boycotted the apartheid regime in South Africa.
Background
Just days after Israel's Eurovision win, Israeli forces massacred 62 Palestinians in Gaza, including six children, as they demonstrated for freedom and refugee rights. Since the Great Return March protests began on March 30th 2018, at least 205 Palestinians have been killed by Israeli forces in the besieged Gaza Strip. More than 18,000 others have been injured, including thousands shot with live fire.
Israeli lawmakers recently formalised apartheid in Israel's basic laws, with the “Jewish nation state law” giving the system of racial discrimination against Palestinians a constitutional mandate. Meanwhile, Israel's apartheid regime works to present Israel's “prettier face” by art-washing its decades-old oppression and dispossession of Palestinians.







"You are due to perform at the Tel Aviv Expo center, on the ruins of the Palestinian village of al-Shaykh Muwannis, whose residents were forcibly displaced and never allowed to return." Israeli artists join in the call to boycott #Eurovision2019https://bit.ly/2FTJtZp 

170 Sweden artists boycott#Eurovision2019Song Contest. #BDShttp://bit.ly/2OO2a4V 


Call by Palestinian artists for boycottfor #eurovision

Call for boycott of Eurovision
Sir, – We Palestinian singers, songwriters, dancers, musicians and other artists urge all Eurovision 2019 finalists to withdraw from the contest, to avoid participating in Israel’s explicit agenda of using international artists’ appearances to whitewash its crimes against humanity. 
The Tel Aviv convention centre hosting Eurovision is built atop the ethnically cleansed Palestinian village of al-Shaykh Muwannis. “Eurovision Village”, where fans will celebrate, is located in a park built on top of Manshiya, another of the more than 500 Palestinian localities destroyed and emptied of Palestinians to make way for apartheid Israel. 
Just along the coast from Tel Aviv is the besieged Gaza Strip, where Israel has caged two million of us. Most in Gaza are refugees from previous Israeli aggression, and most are children. 
Almost no-one and nothing can enter or leave. Israeli snipers, tanks and aircraft killed more than 200 Palestinians here last year, including children, and maimed thousands more. 
As Palestinian artists – brutalised, besieged, occupied and exiled – we cannot offer the glitz and glamour of Eurovision. We can offer something much bigger: a place in the history books.
We will never forget Irish store worker Mary Manning and her colleagues, who in 1984 refused to handle apartheid South African produce. Their selfless actions led directly to Ireland banning South African goods.
Shortly after Nelson Mandela was freed, he met those brave workers, saying their stand had inspired him. When years later he died, they were invited to his funeral. 
The contestants’ history is not yet written. We encourage them to write it. – Yours, etc,
TAREQ ABBOUSHI, 
(musician, composer),
DYALA ABDALLAH, 
(dancer), 
FATHI ABDELRAHMAN, 
(theatre director),
SAMA ABDULHADI,
(DJ, producer),
WALEED ABDULSALAM, 
(musician, singer, actor),
KHALID ABU AL SABER, dancer, actor
RAYAN ABU DAYEH, dancer
KHALID ABU ERAM, dancer
TAMER ABU GHAZALEH, singer, composer 
MIRA ABU HILAL, singer


in greek

Συλλογή υπογραφών από καλλιτέχνες για μποϊκοτάζ της Eurovision 2019

Οι µεγάλες ψυχαγωγικές και καλλιτεχνικές διοργανώσεις δεν είναι δυνατόν να αποστρέφουν την προσοχή µας από τις συνεχείς, συστηµατικές και ατιµώρητες παραβιάσεις της διεθνούς νοµιµότητας και των ανθρώπινων δικαιωµάτων που συντελούνται στη σκιά τους. Πολύ περισσότερο, είναι ανεπίτρεπτο να αξιοποιούνται επικοινωνιακά για τον εξωραϊσµό τους.

Ο Διαγωνισµός Τραγουδιού Eurovision 2019 έχει προγραµµατισθεί να πραγµατοποιηθεί τον ερχόµενο Μάιο στο Ισραήλ, µε οικοδεσπότη τον εθνικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα της χώρας. Αναµφίβολα, η περίσταση πρόκειται να χρησιµοποιηθεί για να προβληθεί ενώπιον εκατοµµυρίων τηλεθεατών η πλαστή εικόνα ενός Ισραήλ «ανεκτικού», «πολύχρωµου», «φιλότεχνου», «LGBTfriendly» και ανεπιφύλακτα αποδεκτού από τη διεθνή κοινωνία των πολιτών.

Όλα αυτά, όταν σε απόσταση µερικών χιλιοµέτρων από τον χώρο του Διαγωνισµού Τραγουδιού θα βρίσκονται τα στρατεύµατα κατοχής των παλαιστινιακών εδαφών, οι διαρκώς επεκτεινόµενοι παράνοµοι οικισµοί εποίκων, οι φυλακές των κρατούµενων χωρίς δίκη, το Τείχος του αίσχους, τα checkpoints της καθηµερινής ταπείνωσης ενός ολόκληρου λαού. Όταν η Λωρίδα της Γάζας ασφυκτιά υπό αποκλεισµό και υφίσταται αλλεπάλληλες αεροπορικές επιδροµές (όπως άλλωστε και η Συρία και ο Λίβανος),  οι Παλαιστίνιοι διαδηλωτές πυροβολούνται στο ψαχνό (µετρώντας τουλάχιστον 190 νεκρούς και 25.000 τραυµατίες µόνο από πέρσι τον Μάρτιο µέχρι τον Δεκέµβριο), ενώ δεκάδες ψηφίσµατα των Ηνωµένων Εθνών για το ζήτηµα παραµένουν ανεκτέλεστα.

Πιστεύουµε ότι για αυτούς τους λόγους η Eurovision 2019 πρέπει να αποτελέσει αντικείµενο καταγγελίας και µποϊκοτάζ.

Καλούµε όλους τους συντελεστές της ελληνικής συµµετοχής να ταχθούν µε την πλευρά της δικαιοσύνης, να επανεξετάσουν τη στάση τους και να αποσυρθούν, η δε ΕΡΤ να ακυρώσει τη µετάδοση του διαγωνισµού.

Καλούµε τον καλλιτεχνικό κόσµο της Ελλάδας, ανεξαρτήτως των απόψεών του για τη συγκεκριµένη διοργάνωση, να τοποθετηθεί – οµοίως και κάθε δηµοκρατικό συλλογικό φορέα ή πολίτη.

Η θέση µας τις µέρες του διαγωνισµού δεν είναι µπροστά στις τηλεοπτικές οθόνες, αλλά σε εκδηλώσεις αλληλεγγύης προς τους Παλαιστινίους και καταγγελίας του «ξεπλύµατος» του κράτους-απαρτχάιντ. Ας δώσουµε την δική µας µουσική απάντηση µε συναυλίες και πάρτυ σε όλη τη χώρα.

Ενώνουµε τη φωνή µας µε το Παλαιστινιακό Δίκτυο Παραστατικών Τεχνών, το Σωµατείο Παλαιστινίων Δηµοσιογράφων και την Παλαιστιακή Καµπάνια για το Ακαδηµαϊκό και Πολιτιστικό Μποϊκοτάζ του Ισραήλ.

Ενώνουµε τη φωνή µας µε τους καλλιτέχνες από όλο τον κόσµο (λ.χ. Brian Eno, Roger Waters, Peter Gabriel, Ken Loach), που αναδεικνύουν την καταπίεση και τις διακρίσεις εις βάρος των Παλαιστινίων δηµιουργών και καλούν σε µποϊκοτάζ της Eurovision 2019.

Ενώνουµε τη φωνή µας µε τους χιλιάδες ανθρώπους σε όλη την Ευρώπη που έχουν ζητήσει οι χώρες τους να µην συµµετέχουν στον φετινό διαγωνισµό.

Ενώνουµε τη φωνή µας µε το διεθνές κίνηµα BDS, θεωρώντας ότι το ζήτηµα είναι εξαιρετικά κρίσιµο για την ίδια την Ελλάδα, ως χώρα η οποία έχει βρεθεί το τελευταίο διάστηµα προσδεδεµένη στο άρµα του Ισραήλ, συνεργάζεται µαζί του πολιτικά, οικονοµικά και στρατιωτικά στο όνοµα µιας ψευδούς επίκλησης του “εθνικού καλού” και υφίσταται ποικιλόµορφη διείσδυση ισραηλινών συµφερόντων.

Ήδη η αρχή έχει γίνει. Η πρωτοβουλία δεκάδων Ελλήνων πανεπιστηµιακών και ερευνητών που καλούν µε κοινό κείµενό τους, κατά το πνεύµα του BDS, σε ακαδηµαϊκό µποϊκοτάζ του Ισραήλ (βλ. https://acadbdsgreece.org), οι κινητοποιήσεις ενάντια στην ανάληψη από τη ΣΤΑΣΥ έργων στην κατεχόµενη Ανατολική Ιερουσαλήµ, οι κινήσεις αλληλεγγύης στα δίκαια των Παλαιστινίων, οι διαδηλώσεις και εκδηλώσεις που διοργανώνονται δείχνουν τον δρόµο. Αυτόν τον δρόµο δεν µπορεί να τον κλείσει, ούτε στην Ελλάδα ούτε διεθνώς η καταστολή, η συκοφαντία, η σύγχυση εννοιών και κριτηρίων ή η καταχρηστική και προσχηµατική εργαλειοποίηση της (κατά τα άλλα αναγκαίας) καταγγελίας του αντισηµιτισµού.

Για προσθήκη υπογραφής παρακαλούµε στείλτε όνοµα, επώνυµο, καλλιτεχνική ιδιότητα/οργανισµό στο petition@bdsgreece.net

ΟΧΙ ΣΤΗ EUROVISION-ΞΕΠΛΥΜΑ  ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ-ΑΠΑΡΤΧΑΙΝΤ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ


Για υπογραφή μη καλλιτεχνών, πατήστε πάνω στο https://secure.everyaction.com/p/N3q5tyBFYEqYpvJgTyR8wQ2 που οδηγεί στο διεθνές κάλεσμα συλλογής υπογραφών





_____________________
also remember the sponsors


·      carloslatuff


·      Companies like @puma who seek to support “universal equality” should not be sponsoring and financing the ISRAELFA who have teams based on stolen Palestinian land. Until PUMA drop @israel_football_association
I support the call to #BoycottPUMA #DropPUMA


Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2019

Κτίρια-μαμούθ δίπλα στην Ακρόπολη ― ιστορία και ψήφισμα






Το 2017 ο Δήμος Αθηναίων ενέκρινε την ανέγερση 10-11ώροφου ξενοδοχείου απέναντι από το Μουσείο της Ακρόπολης. Τον Οκτώβριο 2018 δόθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και ακολούθως από το Δήμο Αθηναίων το πράσινο φως για την ανέγερση νέου 9-10ώροφου ξενοδοχείου μαμούθ, 5.300 μ2, στην καρδιά του Μακρυγιάννη, σε μία περιοχή με 6-7ώροφα κτίρια, ύψους 21 μέτρων.

Δεν είναι πρώτη φορά που γίνονται αγώνες να σωθεί από τερατουργήματα ο αθηναϊκός ορίζοντας. Φέρνω το ψήφισμα (προς υπογραφήν),
άρθρα  ενημερωτικά για τώρα και παλιότερα,
για την περιπέτεια του γιγαντιαίου τρούλου (που δε χτίστηκε το 1930) και της τερατοπολυκατοικίας (που χτίστηκε μα δεν τέλειωσε το 1955).

Οι κάτοικοι της περιοχής μαζεύουν υπογραφές αλλά δεν είναι ζήτημα γειτονιάς. Η Ακρόπολη ανήκει σε όλους μας κι ο αθηναϊκός ορίζοντας, η χαρά να πέφτει το μάτι στον Παρθενώνα από δρόμους και παράθυρα είναι μια από τις γοητείες της πολύπαθης και πρόωρα γερασμένης πόλης μας. 
Παρακαλώ υπογράψτε και κοινοποιήστε.







Δημιουργός ψηφίσματος: 
Kάτοικοι Μακρυγιάννη .

Παραλήπτες: 
Υπουργός Περιβάλλοντος & Ενέργειας, Υπουργός Πολιτισμού, Δήμαρχος Αθηναίων
ΑΚΡΟΠΟΛΗ-ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ S.O.S
ΕΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΑΡΧΗ!!!
Τα τελευταία χρόνια ο μαζικός τουρισμός και η απουσία νομικού πλαισίου προστασίας έχουν μετατρέψει την περιοχή του Μακρυγιάννη σε ένα απέραντο ξενοδοχείο.Οι ισχύοντες όροι δόμησης είναι απαράδεκτοι για μία περιοχή που βρίσκεται σε άμεση γειτνίαση με τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης.
Η αδιαφορία του Υπουργείου Πολιτισμού, η αφωνία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και του Δήμου Αθηναίων και οι εξωφρενικοί ισχύοντες όροι δόμησης, έχουν δώσει το πράσινο φως για την ανέγερση νέων 10-11ώροφων ξενοδοχείων μαμούθ κάτω από τον βράχο της Ακρόπολης.
Η υποβάθμιση ενός μνημείου παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, η οπτική, ηχητική και περιβαλλοντική ρύπανση,η υπέρμετρη επιβάρυνση των δικτύων κυκλοφορίας και υποδομών, η εκδίωξη της κατοικίας, η δραματική αύξηση των τιμών των ενοικίων, είναι μόνο κάποιες από τις συνέπειες.Το 2017 ο Δήμος Αθηναίων ενέκρινε την ανέγερση 10-11ώροφου ξενοδοχείου απέναντι από το Μουσείο της Ακρόπολης. Τον Οκτώβριο 2018 δόθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και ακολούθως από το Δήμο Αθηναίων το πράσινο φως για την ανέγερση νέου 9-10 ώροφου ξενοδοχείου μαμούθ, 5.300 μ2, στην καρδιά του Μακρυγιάννη, σε μία περιοχή με 6-7ώροφα κτίρια, ύψους 21 μέτρων.

http://www.kathimerini.gr/1003790/article/epikairothta/ellada/teixos-dekawrofwn-ktiriwn-katw-apo-ton-vraxo-ths-akropolhs 

https://thecaller.gr/stigma/lori-keza-chtizontas-stin-akropoli
Ο δρόμος έχει ανοίξει και για τα επόμενα που ήδη δρομολογούνται!!

Ζητάμε τώρα από την Υπουργό Πολιτισμού κ. Μυρσίνη Ζορμπά , τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κύριο Γιώργο Σταθάκη και το Δήμαρχο Αθηναίων κύριο Γιώργο Καμίνη :

Την αποτελεσματική προστασία, σύμφωνα με το άρθρο 24 του Συντάγματος, του παγκόσμιου πολιτιστικού αγαθού του Μνημείου της Ακρόπολης
- Την ΑΜΕΣΗ θέσπιση ηπιότερων όρων δόμησης και χρήσεων γης στην περιοχή Μακρυγιάννη
- Την επανεξέταση όλων των διοικητικών πράξεων που αφορούν στις εγκρίσεις ανέγερσης κτιρίων-ξενοδοχείων μαμούθ στην περιοχή Μακρυγιάννη.

Ψήφισε κι εσύ τώρα και διάδωσέ το !!!

-Οι κάτοικοι του Μακρυγιάννη – Μακρυγιάννη S.O.S.!!!
Με την υποστήριξη
της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) και

του Δικτύου Οργανώσεων και Πολιτών για το Ιστορικό Κέντρο της Αθήνας 
-Εξωραϊστικός, Πολιτιστικός και Αθλητικός Σύλλογος < Ο Αρδηττός>
-Γειτονιά, Νεάπολη Εξαρχείων
-Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κατοίκων Πλάκας
-Κίνηση Πολιτών Κολωνακίου
-Κίνηση Πεζή
-Μέγας Αλέξανδρος(Γκάζι, Κεραμεικός, Ρουφ)
-Σύλλογος των Αθηναίων
-Σύλλογος Κατοίκων Θησείου
- Πολιτιστικός Σύλλογος <ο Μακρυγιάννης
-Σύλλογος Κατοίκων και Επαγγελματιών < Τα Εξάρχεια





dreamstime

Εκτός από ψηλές μεσοτοιχίες, τυφλούς τοίχους και ταράτσες, η Αθήνα θα μπορούσε να έχει κληρονομήσει και έναν τεράστιο τρούλο ανταγωνιστικό προς την Ακρόπολη. Ηταν η πρόταση, αλλά με πιθανότητες υλοποίησης και με την επιπλέον πολιτική προστασία του Ελευθερίου Βενιζέλου, για το Δικαστικό Μέγαρο Αθηνών, μια μεγάλη εκκρεμότητα της Αθήνας για παραπάνω από έναν αιώνα.

Ακρόπολη: Οταν απειλήθηκε από έναν τεράστιο τρούλο

Εκτός από ψηλές μεσοτοιχίες, τυφλούς τοίχους και ταράτσες, η Αθήνα θα μπορούσε να έχει κληρονομήσει και έναν τεράστιο τρούλο ανταγωνιστικό προς την Ακρόπολη. Ηταν η πρόταση, αλλά με πιθανότητες υλοποίησης και με την επιπλέον πολιτική προστασία του Ελευθερίου Βενιζέλου, για το Δικαστικό Μέγαρο Αθηνών, μια μεγάλη εκκρεμότητα της Αθήνας για παραπάνω από έναν αιώνα. Η πρόταση είχε κατατεθεί το 1930 και σφράγιζε το τοπίο με ένα κτίριο μεγαλόπρεπο αλλά εξαιρετικά ογκώδες (ύψους 66,35 μ.) και επιπλέον με αναφορές στον παρωχημένο, τότε, ιστορικισμό και με ύφος «ξενικό» προς την ελληνική παράδοση.
Η μελέτη είχε την υπογραφή του Αλέξανδρου Νικολούδη (1874-1944), του διάσημου στην εποχή του κοσμοπολίτη αρχιτέκτονα και πολιτικού φίλου του Ελευθερίου Βενιζέλου. Εργο του Νικολούδη ήταν και η περίφημη οικία Λιβιεράτου (νυν «Υπατία), στη γωνία Πατησίων και Ηπείρου (1908). Δικό του έργο της δεκαετίας του ’20 ήταν και η Λέσχη Αξιωματικών (Σαρόγλειο) όπως και η Στοά Νικολούδη (Πανεπιστημίου 44, όπου και η οικία του στο κέντρο).

Προοπτικό του 1930 που δείχνει τη σχέση του προτεινόμενου, τότε, Δικαστικού Μεγάρου στην περιοχή Μακρυγιάννη. Το κτίριο (κάτω), με χαρακτηριστικό τον πανύψηλο τρούλο, ήταν μελέτη του ονομαστού αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Νικολούδη, συνεργάτη του Ελευθερίου Βενιζέλου. Ηταν μία πρόταση που αναζητούσε λύση στο χρόνιο ζήτημα της ανέγερσης Δικαστικού Μεγάρου.
Η υπόθεση του Δικαστικού Μεγάρου είχε ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών και η αρθρογραφία στον Τύπο της εποχής υπήρξε εκτενής. Στις διαμαρτυρίες είχε πρωτοστατήσει ο Ερνέστ Εμπράρ, παρά τη φιλική του σχέση με τον Βενιζέλο και τον Νικολούδη. Η υπόθεση μας υπενθυμίζει ότι το τοπίο των Αθηνών και η κορυφογραμμή της πόλης είναι ζητήματα διαχρονικά ανοικτά όπως και η αντιπαράθεση συγκρουόμενων προσεγγίσεων για το μέλλον της πρωτεύουσας.
Η πρόσφατη δημοσιότητα που έλαβε η νόμιμη ανέγερση δεκαώροφου κτιρίου στου Μακρυγιάννη και η άδεια για ένα ακόμη στην ίδια περιοχή, μας δείχνει ότι στην εποχή των κοινωνικών δικτύων, ο πολίτης μπορεί να έχει τη δύναμη που δεν είχε στο παρελθόν. Αλλά και τις περασμένες δεκαετίες, μια μερίδα πνευματικών ανθρώπων εναντιώνονταν συχνά σε αυθαιρεσίες ή στις δυνατότητες που έδιναν νομίμως οι οικοδομικοί κανονισμοί όταν συντελούσαν στην «παραμόρφωση» της πόλης. Στην ιστορία της Αθήνας πολλές είναι οι περιπτώσεις, ήδη από τον 19ο αιώνα, που απέσπασαν μεγάλη δημοσιότητα γιατί «οχλούσαν» με τη θέση τους την απροσπέλαστη θέα προς την Ακρόπολη. Λέγεται ότι ο διόλου αρμονικός ημιώροφος στο Μέγαρο Κορομηλά, στην πλατεία Συντάγματος, προέκυψε ώστε να χαμηλώσει το κτίριο και να μην παρεμβαίνει στο οπτικό πεδίο από τα Ανάκτορα. Κορυφαία, βεβαίως, υπήρξε η περίπτωση του Δικαστικού Μεγάρου στου Μακρυγιάννη, ζήτημα που έχει εξαντλήσει ερευνητικά η αρχιτέκτων Αμαλία Κωτσάκη, τόσον ως βιογράφος του Αλέξανδρου Νικολούδη (εκδ. Ποταμός) όσο και ως μελετήτρια της μακράς περιπέτειας ανέγερσης δικαστικού μεγάρου στην Αθήνα («Η στέγαση της Δικαιοσύνης. Αθήνα 1834-2014», εκδ. Ανοικτή Βιβλιοθήκη). Τα προβλήματα πύκνωσαν στον Μεσοπόλεμο (το 1929 θεσπίστηκε ο νόμος περί οριζόντιας ιδιοκτησίας που είναι η γενέθλιος πράξη της πολυκατοικίας με σύγχρονους όρους). Στη δεκαετία του 1930, νέα κτίρια στην Αμαλίας και στη Συγγρού είχαν προκαλέσει αντιδράσεις. Στη «Μενεξεδένια Πολιτεία» (1937), ο Αγγελος Τερζάκης γράφει: «Πίσω από τους στύλους του Ολυμπίου Διός κι ακριβώς μπροστά στην Ακρόπολη, χτίζονται πολυκατοικίες...».

Το 1955, μια πολυκατοικία προκάλεσε σάλο στη σκιά της Ακρόπολης.
Μέγα σκάνδαλο είχε προκαλέσει το 1955 ανεγειρόμενη πολυκατοικία στη γωνία της οδού Θρασύλλου με τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Η οικοδομή εξακολουθούσε να χτίζεται όσο ακόμη η περίπτωσή της κινητοποιούσε τους πάντες. Εντέλει απαλλοτριώθηκε και ο δρόμος διαπλατύνθηκε υπέρ του δημοσίου χώρου. Ο Κώστας Μπίρης, γνωστός για τους αγώνες του υπέρ της Αθήνας, έγραφε τότε κάτι εξαιρετικά επίκαιρο: «Το ζήτημα δεν λήγει με το σταμάτημα ή και την κατεδάφισιν της οικοδομής. Διότι μένει ανοικτόν το κεφάλαιον των ευθυνών δι’ όσα έγιναν. Προβάλλεται π.χ., ο ισχυρισμός ότι η άδεια εδόθη “νομοτύπως”, –όντως δε, προηγήθη της οικοδομής ένας αισχρός νόμος (σ.σ. Διάταγμα του 1951), του οποίου πολλοί γνωρίζουν τα κίνητρα– ουδεμία όμως δικαιολογία απετολμήθη διά την περιφρόνησιν της διαμαρτυρίας του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, η οποία και θα έπρεπε να έχη σταματήσει εν τη γενέσει του το σκάνδαλον».
_________________________________---

Παρακαλώ υπογράψτε και κοινοποιήστε.

Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2019

Σουφι-στικέ στροβιλισμοί στο μυστικό μου κήπο



Στο μυστικό μου κήπο.
Νύχτα με τον Troy μου που, σα σκύλος που είναι, κοιμάται τον γαλήνιο ύπνο του δικαίου ενώ εγώ ταξιδεύω σε άλλα όνειρα, της ανάγνωσης.
Η αϋπνία είναι για ξαναδιάβασμα. Για επιστροφές σε παλιές αγάπες ή μισοξεχασμένους ήρωες που περίμεναν υπομονετικά στο ράφι να ξανάρθει η ώρα τους.

Δερβίσηδες ξεπήδησαν από τις σελίδες να με συντροφέψουν απόψε με τις σούφικες ιστορίες τους. Έστησαν χορό με τον Οιδίποδα τον Τύραννο, τον Rex, τον απότομο και κακομαθημένο και γκαντέμη και μεμψίμοιρο βασιλιά που βγάζει πρώτα τα ματάκια του με τα ίδια του τα χέρια κι ύστερα λέει «δεν το έκανα, το έπαθα» .
Μονολογεί η Ιοκάστη για την τραγωδία της να γίνει πράξη και αποτέλειωμά της εκείνο που πολλοί άνδρες βλέπουν μόνο στα όνειρά τους. Ανοίγουν σα λουλούδια ανάποδα οι φούστες των δερβίσηδων, σηκώνει μια αύρα  το στροβίλισμά τους και ο αέρας φέρνει τις παραβολές, τις διδακτικές και μυστηριακές και σούφικες του Νασραντίν Χότζα με το γαϊδουράκι του που φεύγει πάντα βιαστικός επειδή έχει χρόνο ο σοφός να τον γεμίζει.


Προσκάλεσαν κάποτε το Νασραντίν Χότζα να δώσει μια διάλεξη και μαζεύτηκε κόσμος στο χωριό να ακούσει το σοφό μουλά. 
Απλώθηκε ο σεβάσμιος Νασραντίν άνετα στα μαξιλάρια πάνω εξέδρα και όταν όλοι σώπασαν, ρώτησε:
―Ξέρετε τι πρόκειται να πω;
Γέλασε ο κόσμος. 
―ΌΧΙ, του φώναξαν γελώντας κάποιοι ζωηροί φοιτητές.
―Αφού είναι έτσι, δε χρειάζεται να σας πω τίποτε, απάντησε ο Νασραντίν και σηκώθηκε κι έφυγε.

Απογοητεύτηκαν στο χωριό, επέπληξαν οι δάσκαλοι  τους φοιτητές, κι ύστερα έστειλαν oi προύχοντας του χωριού πάλι πρόσκληση στον Νασραντίν κι αυτή τη φορά, τον διαβεβαίωσαν, κανένα παλιόπαιδο δεν θα τολμούσε να μη δείξει τον πρέποντα σεβασμό στο Σοφό Μουλά.
Και ξαναπήγε ο Νασραντίν και απλώθηκε στα μαξιλάρια  στην εξέδρα που του είχαν στήσει κι όταν όλοι σώπασαν, ρώτησε:
―Ξέρετε τι πρόκειται να πω;
―ΝΑΙ, φώναξαν με ενθουσιασμό όλοι μαζί από κάτω.
―Αφού είναι έτσι, δε χρειάζεται να σας πω τίποτε, απάντησε ο Νασραντίν και σηκώθηκε κι έφυγε.

Πολύ στενοχωρήθηκαν οι προύχοντες του χωριού που πάλι δεν άκουσαν το σοφό και του ξαναμήνυσαν να τους κάνει την τιμή να ξανάρθει.
Και πήγε πάλι ο Νασραντίν και απλώθηκε στα μαξιλάρια πάνω στην εξέδρα κι από κάτω μαζεύτηκε όλο το  χωριό και περίμενε. Κι ίδια όπως τις άλλες δυό φορές, άνοιξε το στόμα του ο Νασραντίν και ρώτησε:
―Ξέρετε τι πρόκειται να πω;
―Άλλοι ΝΑΙ, άλλοι ΌΧΙ, ακούστηκαν από κάτω πολλές φωνές.
―Αφού είναι έτσι, πείτε τα εσείς που ξέρετε σ΄εσάς που δεν ξέρετε,  εγώ δε χρειάζεται να σας πω τίποτε, απάντησε ο Νασραντίν και σηκώθηκε κι έφυγε.

Διότι το ξέρουν οι στροβιλιζόμενοι δερβίσηδες πως δε θα καταλάβει τι λες όποιος δεν ξέρει μα αν όμως ξέρει τότε δεν έχει ανάγκη να του πεις.
Κι αυτό είναι η ακρογωνιαία λίθος, βάση και ουσία του Μυστικισμού και πυλών σημαντικός της σούφικης σοφίας που με τις ιστορίες του Νασραντίν, ευτράπελες και ταυτόχρονα απλές και δυσνόητες, που μας διδάσκουν, σαν αυτή που μόλις σας διηγήθηκα, ότι ο δάσκαλος αναζητά το μαθητή που καταλαβαίνει αυτό που πρόκειται να διδαχθεί ενώ ο μαθητής ψάχνει το δάσκαλο για να καταλάβει.

________________________________