Τετάρτη 25 Οκτωβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΡΙΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΛΟΓΩ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΦΥΛΟΥ




Από Proud Seniors Greece


Στην Ελλάδα τα περισσότερα λοατκι άτομα τρίτης ηλικίας είναι συχνά ένας «αόρατος» πληθυσμός.Εξαιρετικά λίγα από αυτά είναι «ανοιχτά», αναφορικά με το σεξουαλικό τους προσανατολισμό, παρόλαυτα όμως μιλάμε για ένα σεβαστό νούμερο ατόμων όπου μαζί με την υπόλοιπη κοινότητα, συνθέτουν ένα σημαντικό αριθμό του γενικού πληθυσμού.
Μια πολύ σημαντική δυσκολία που αντιμετωπίζει η συγκεκριμένη κατηγορία ηλικιωμένων είναι το κοινωνικό στίγμα.
Και ενώ για τους ετερόφυλους ηλικιωμένους, η αποδοχή και η υποστήριξη από την βιολογική οικογένεια είναι αυτονόητη και απολαμβάνουν τα προνόμια που ορίζονται από το νόμο και τις υπηρεσίες φροντίδας, τα λοατκι ηλικιωμένα άτομα δεν έχουν την ίδια αντιμετώπιση, αποδοχή και προστασία τόσο απο την βιολογική τους οικογένεια όσο και απο το κοινωνικό σύνολο γενικότερα.

Η μη ίση αντιμετώπιση των λοατκι ηλικιωμένων συχνά προκαλεί εμπόδια στη διαδικασία του «επιτυχούς γήρατος». Το επιτυχές γήρας ορίζεται από τη γεροντολογία (την επιστήμη που ασχολείται με άτομα τρίτης ηλικίας) ως η ικανοποίηση και η αίσθηση ευημερίας κατά τη διαδικασία του γήρατος. Τα λοατκι τρίτης ηλικίας άτομα δυστυχώς συχνά υποφέρουν από χρόνιο στρες που συνδέεται με το στιγματισμό και τις εμπειρίες διάκρισης αλλά και βίας που τυχόν έχουν υποστεί.
Το χρόνιο στρες που βιώνουν, συχνά τα οδηγεί σε περαιτέρω απομόνωση και στην επιλογή να συνεχίζουν να παραμείνουν «αόρατα», αναφορικά με το σεξουαλικό τους προσανατολισμό, ακόμα και σε αυτή την προχωρημένη φάση της ζωής τους.
Σε επίπεδο βασικών αναγκών όλοι οι ηλικιωμένοι είτε ανήκουν στην λοατκι κοινότητα είτε όχι, έχουν τις ίδιες ανάγκες. Παρομοίως, είτε βρίσκονται σε κάποιο χώρο φιλοξενίας, είτε σε κάποια μονάδα νοσηλείας, είτε σε σπίτι με κάποιο κοινωνικό φροντιστή. Όλοι έχουν ανάγκη ανάπτυξης σχέσεων, συντροφικότητας και αγάπης. Στα λοακτι άτομα όμως, υπάρχει μια πιο έντονη ανησυχία σε περίπτωση ασθένειας ή απώλειας της λειτουργικότητας τους. Η ανησυχία αυτή, πηγάζει από το γεγονός ότι υπάρχουν διαφορές ως προς την ικανοποίηση των πιο πάνω αναγκών τους, καθώς σε αντίθεση με τους ετερόφυλους για τους λοατκι ηλικιωμένους, η μεγαλύτερη πρόκληση και ανασφάλεια έχει να κάνει με την διασφάλιση της καλής υγείας, των ικανοποιητικών οικονομικών και των καλών παροχών υγείας.
Μια βασική διαφορά ανάμεσα στους ετερόφυλους και τους λοατκι ηλικιωμένους είναι, η μη ύπαρξη υποστηρικτικού δικτύου που θα φροντίσει για τις βασικές τους ανάγκες. Λόγω της απόρριψης ή του φόβου απόρριψης από τη βιολογική οικογένεια, πολλά ηλικιωμένα άτομα της κοινότητας μας, μπορεί να αναγκαστούν να επιλέξουν να ζήσουν σε μια βιολογική οικογένεια που τους δημιουργεί άγχος και τους κακοποιεί λεκτικά ή και συναισθηματικά, λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού ή της ταυτότητας φύλου τους.
Σε αντίθεση με τους λοατκι ηλικιωμένους, οι ετερόφυλοι ηλικιωμένοι συνηθίζουν πιο συχνά να μένουν με κάποιο σύντροφο ή παιδί, επίσης πιο συχνά έχουν παιδιά, ενώ τα λοατκι ηλικιωμένα άτομα, έχουν 4 φορές λιγότερες πιθανότητες να μην απέκτησαν ποτέ παιδιά, ή εάν απέκτησαν κάποτε να μην τους δώσουν την απαραίτητη προσοχή λόγω της μη αποδοχής του σεξουαλικού τους προσανατολισμού ή της ταυτότητας φύλου τους.
Επιπλέον τα 2/3 των λοατκι τρίτης ηλικίας, αναγκασμένα να ζουν μόνα τους έχουν πιο συχνά την ανάγκη λήψης φροντίδας σε θέματα που αφορούν προβλήματα υγείας και αυτοεξυπηρέτησης από άτομα ξένα προς αυτά, κάτι που δεν συμβαίνει με τους ετερόφυλους ηλικιωμένους. Μια άλλη βασική παράμετρος είναι η φροντίδα των βασικών αναγκών που προκύπτουν για τα άτομα της λοατκι κοινότητας, τα οποία δεν έχουν υποστηρικτικό δίκτυο, αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα και εργασιακές διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, μερικά από αυτά έχουν έρθει σε ρήξη με τη βιολογική τους οικογένεια και τους συγγενείς και είναι μη αυτόνομα. Επομένως, από τα πιο πάνω είναι αυτονόητο ότι τα ηλικιωμένα άτομα της λοατκι κοινότητας, έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από πλαίσια φροντίδας υποστηρικτικά προς αυτά, φροντίδα, η οποία θα τους παρέχεται δωρεάν, μιας και τα περισσότερα από αυτά βάση ερευνών στην Ελλάδα, δεν έχουν οικονομική δυνατότητα να έχουν ικανοποιητική στήριξη. Επίσης, η υποστήριξή τους θα πρέπει να γίνεται από φροντιστές με τους οποίους θα αισθάνονται αποδεκτοί και ασφαλείς.
Ένα άλλο εξίσου σημαντικό θέμα, είναι η πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και η ίση αντιμετώπιση από τους επαγγελματίες υγείας. Συχνά, τα λοατκι άτομα, έχοντας ανατραφεί σε μια κοινωνία στην οποία η ομοφυλοφιλία θεωρείτο μέχρι τουλάχιστον τη δεκαετία του 70 ψυχιατρική διαταραχή, και μη νόμιμη από ηθικής και κοινωνικής πλευράς, έχουν ζήσει μια ζωή αντιμετωπίζοντας τον σεξισμό, την τρανσφοβία την ομοφοβία, καθώς και έντονο στιγματισμό στην εργασία τους, στο στρατό, στις υπηρεσίες υγείας και σε άλλα πλαίσια της καθημερινής τους ζωής, με συνέπεια την ανάπτυξη ενός μόνιμου φόβου διακρίσεων. Η ομοφοβία και το στίγμα που έχουν δεχθεί από το κοινωνικό σύνολο, συχνά τα δυσκολεύει στην αποκάλυψη του σεξουαλικού τους προσανατολισμού και της ταυτότητας φύλου τους, στο ιατρικό, νοσηλευτικό προσωπικό αλλά και στους κοινωνικούς φροντιστές τους. Ο παράγοντας αυτός προκαλεί έντονο άγχος και καθιστά δύσκολη την ειλικρινή επικοινωνία και τη δημιουργία σχέσης εμπιστοσύνης, που είναι πολύ σημαντική στο επίπεδο της θεραπείας και αποκατάστασης.
Επίσης στην περίπτωση της μη σύναψης συμφώνου συμβίωσης, τα άτομα αυτόματα αποκλείονται από την επαφή με σημαντικές για αυτούς σχέσεις όπως η παρουσία του συντρόφου στο νοσοκομείο ή στον οίκο ευγηρίας.
Επιπλέον, υπάρχουν μαρτυρίες ότι κάποιες φορές τόσο το ιατρικό όσο και το νοσηλευτικό προσωπικό, διατηρεί μια ομοφοβική στάση απέναντι στα λοακτι άτομα, μετατρέποντας με αυτό τον τρόπο το πλαίσιο νοσηλείας σε ένα μη φιλόξενο χώρο και οδηγώντας στην απώλεια της εμπιστοσύνης με το ηλικιωμένο άτομο.
Πολύ συχνά οι προκαταλήψεις του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού σε σχέση με τα συγκεκριμένα άτομα, εμποδίζουν τους φροντιστές υγείας ακόμα και το να αγγίξουν τα άτομα αυτά.Σε ορισμένες περιπτώσεις παρατηρείται λεκτική και σωματική κακοποίηση, η ακόμα και περιέργεια που παραβιάζει την προσωπική ζωή των ηλικιωμένων.
Τέλος, σύμφωνα πάλι με αναφορές ηλικιωμένων ατόμων στην ομάδα μας, έχει παρατηρηθεί ακόμα και άρνηση περιποίησης των βασικών τους αναγκών. Από έρευνες που έγιναν το 2003 στην Αμερική, τόσο οι λοακτι ηλικιωμένοι που χρήζουν βοήθειας όσο και οι λοατκι φροντιστές υφίστανται συχνά διακρίσεις, που τους αποθαρρύνουν και δημιουργούν εμπόδια στην χρήση των υπηρεσιών φροντίδας.
Η κατάσταση είναι ακόμα πιο πολύπλοκη για τα Transgender άτομα, λόγω της δυσκολίας εύρεσης θεραπευτικού προσωπικού, το οποίο θα τα αντιμετωπίσει με σεβασμό λόγω της ταυτότητας φύλου τους. Μια ακόμα βασική και σημαντική διαφορά σε επίπεδο ικανοποίησης των αναγκών ανάμεσα σε ετερόφυλους και λοατκι ηλικιωμένους, είναι ο προγραμματισμός για το τέλος της ζωής, που αφορά την παροχή φροντίδας στον άνθρωπο που πρόκειται να φύγει από την ζωή. Πρόκειται για τη λεγόμενη παρηγορητική φροντίδα *hospice* η οποία αφορά την ικανοποίηση των σωματικών και ψυχικών αναγκών του ατόμου, που πρόκειται να φύγει από την ζωή. Κάτι πολύ σημαντικό επίσης, είναι η τελετή που θα του γίνει, σύμφωνα με την επιθυμία του και αφού συμβεί αυτό. Ακόμα και σε αυτό το επίπεδο τίθεται σοβαρό ζήτημα σε σχέση με τα βασικά πρόσωπα που θα αναλάβουν να είναι δίπλα στο άτομο όσο ζει, στη συνέχεια στην μετέπειτα συνοδεία του έως το θάνατο και τέλος στο τρόπο διάθεσης του σώματος του μετά από αυτόν.
Συχνά διαπιστώνονται νομικά ζητήματα που αφορούν τον αποκλεισμό του συντρόφου από το χώρο νοσηλείας, ειδικά όταν δεν υπάρχει σύμφωνο συμβίωσης. Σε επίπεδο φροντίδας των βασικών αναγκών των ηλικιωμένων λοατκι ατόμων, ο τομέας της γεροντολογίας μέχρι πρόσφατα αγνοούσε τη διαφορετικότητα με βάση το σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου. Τα περισσότερα προγράμματα που απευθύνονταν σε ηλικιωμένους είτε πρόκειται για προγράμματα οίκων ευγηρίας, είτε μονάδων μακροχρόνιας νοσηλείας, είτε κοινωνικών φροντιστών, θεωρούσαν αυτονόητο ότι όλοι οι ηλικιωμένοι έχουν ετερόφυλο σεξουαλικό προσανατολισμό, άρα όλοι έχουν τις ίδιες ανάγκες.
Το αποτέλεσμα ήταν αυτή η προσέγγιση να έχει ως συνέπεια να αποκλείονται συζητήσεις γύρω από σημαντικές παραμέτρους της ζωής των λοατκι ηλικιωμένων ατόμων, όπως η σχέση με το/τη σύντροφο τους, η ακόμα και επιθυμίες και οι ανάγκες που έχουν, στην καθημερινότητα τους.
Απέκλειε, αποξένωνε και περιθωριοποιούσε τα ηλικιωμένα άτομα της κοινότητας μας, καθώς δεν λάμβανε υπόψη καμία από τις ιδιαίτερες ανάγκες τους.
Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και τώρα η κοινωνία που θεωρείται λιγότερο ομοφοβική και προσκείμενη φιλικά στην λοατκι κοινότητα, δεν λαμβάνει υπόψη της την διαφορετικότητα μιας μεγάλης μερίδας ηλικιωμένου πληθυσμού, αν και τα τελευταία χρόνια, τα δικαιώματα των λοατκι ατόμων αρχίζουν να γίνονται ορατά για το κοινωνικό σύνολο, γεγονός που έχει κατακτηθεί με πολλούς αγώνες. Στην Αμερική, σύμφωνα με δημογραφικές μελέτες (το 2011) ο πληθυσμός των λοατκι ατόμων τρίτης ηλικίας ανερχόταν στα 2.000.000, με αναμονή διπλασιασμού έως το 2030.
Το αποτέλεσμα των μελετών στην Αμερική, ήταν η αφορμή, να αρχίσουν να διαμορφώνονται εξίσου προγράμματα προσαρμοσμένα στις ανάγκες των λοατκι ηλικιωμένων, πράγμα το οποίο στην Ελλάδα είναι ένα όνειρο, μιας και μόλις πρίν λίγο χρονικό διάστημα ξεκίνησε σαν αίτημα η δημιουργία της ομάδας μας.
Όπως όλα τα ηλικιωμένα άτομα, έτσι και τα λοατκι άτομα αντίστοιχα, τους αρμόζει να γερνούν με ασφάλεια διατηρώντας ελεύθερη και χωρίς διακρίσεις την έκφραση του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας φύλου τους, με τη δυνατότητα άσκησης των δικαιωμάτων τους και την υποστήριξή τους σε αυτό τόσο από τις λοατκι οργανώσεις, όσο και από το Δημόσιο και Ιδιωτικό Σύστημα Υγείας, Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας. Ολοκληρώνοντας το κείμενο μας, πρέπει να αναφέρουμε και το πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η παιδεία και η ενημέρωση του συνόλου των πολιτών και ειδικότερα των νέων ανθρώπων, η οποία οφείλει και έχει καθήκον να μεριμνήσει, ώστε να ενισχυθούν και να προωθηθούν ανάλογες πρωτοβουλίες σαν την σημερινή, που θα εμπλέξουν και θα εντάξουν σε αντίστοιχα προγράμματα ακόμα και κρατικούς φορείς, έτσι ώστε, σαν λοατκι κοινότητα να μπορέσουμε επιτέλους να αρχίσουμε να βλέπουμε ουσιαστικά και ολοκληρωμένα την δόμηση του ατόμου από την γέννηση του , έως και την τρίτη ηλικία.







_______________________________________________________
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ



Δευτέρα 23 Οκτωβρίου 2017

«Τοξικομανής» ο δολοφόνος του νεκροταφείου, Πρώτο Θέμα;



Μεγάλη εφημερίδα μάς ενημερώνει ότι από τα «σενάρια της στυγερής δολοφονίας» της κοπέλας στο νεκροταφείο «πρώτο» είναι να δολοφονήθηκε «από κάποιον τοξικομανή». 

Θυμάμαι όταν μπήκαν από το παραθυράκι του μπάνιου στο σπίτι μου στη Μύκονο κι έκλεψαν τον υπολογιστή μου αφήνοντας ανάκατα ντουλάπια και συρτάρια.
Ο αξιωματικός της Αστυνομίας που ήρθε, είδε το χνάρι παιδικού αθλητικού παπουτσιού στα νερά του μπάνιου, είδε και το μικροσκοπικό παραθυράκι. Αργότερα, μετά από άλλα κρούσματα έπιασα στο γκαράζ μου επ' αυτοφόρω, τρία αδελφάκια που μέσα στην εγκατάλειψη και τη βαρεμάρα τους έκαναν τραμπουκισμούς στη γειτονιά. Το τι έγινε με τα παιδιά δεν είναι του παρόντος. Όμως αλησμόνητο μου έμεινε αυτό που μου είπε ο αστυνομικός αφού, βεβαίως, δεν έδωσα πληροφορίες για κανένα φίλο μου όταν με ρώτησε ποιους δικούς μου «υποψιαζόμουν». Είπε: «δεν πειράζει, θα γράψουμε πως ήταν κανένας Αλβανός».
Ήταν 1995. Εποχή που οργίαζαν τα κανάλια, που το «ένας Αλβανός» το χρησιμοποιούσαν σα να έλεγαν ένας εξωγήινος, άντε ψάχνε τώρα.

Και έτσι βεβαίως καλλιεργείται η προκατάληψη. Αυτά πια αραίωσαν. Λίγο η αντιρατσιστική συνείδηση που αργά-αργά καλλιεργείται και στη χώρα μας, λίγο οι ίδιοι οι Αλβανοί που όχι μόνο ενσωματώθηκαν μα αποδείχθηκαν και καλύτεροι νοικάρηδες και γείτονες, πιο καλοπληρωτές από  τους λιγότερο σκληραγωγημένους γηγενείς τούς χτυπημένους από την Κρίση. Σε ακραίες ομάδες πια αντικαταστάθηκαν από το «ένας Πακιστανός» κι αμέσως αντιλαμβανόμαστε ποιος μιλάει.

Οι χρήστες ναρκωτικών όμως εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται εκφοβιστικά με ολέθριες συνέπειες για τις ζωές και τις οικογένειές τους.

Δε γνωρίζω τι είπε η Αστυνομία για το φόνο της κοπέλας στο νεκροταφείο. Μια μεγάλη εφημερίδα του 21ου αιώνα όμως όφειλε να μη μεταφέρει στιγματιστικά ασάφειες.

Να σας ξαναπώ ότι ο δολοφόνος μπορεί να είναι «τοξικομανής» αλλά οι «τοξικομανείς» δεν είμαστε δολοφόνοι;
Να υπενθυμίσω το παλιό-καλό τεστ του να αντικαθιστάτε τη γενίκευσή σας με «μαύρος» ή «Εβραίος» για να βλέπετε κι οι πιο αδαείς αν ο λόγος σας ακούγεται ρατσιστικός;

Αν οι Χρήστες είχαμε δύναμη θα μηνύαμε και θα ζητούσαμε από το Πρώτο Θέμα να ανακαλέσει και να ζητήσει συγγνώμη από την κοινότητά μας και τις οικογένειές μας που παλεύουν και με την ασθένεια του εθισμού και με το στιγματισμό.

Δεν έχουμε (ακόμα) τέτοια δύναμη γι' αυτό καλώ εσάς τους αναγνώστες να διπλοτσεκάρετε στοιχεία κάθε φορά που το επίθετο «τοξικομανής» ουσιαστικοποιείται.
___________________________________________________

Να πώς γίνεται. Οι φωστήρες στα σχόλια του άρθρου
 νομίζουν πως μόνοι του το σκέφτηκαν 
(με κλικ πάνω της εικόνα μεγαλώνει)








____________________________________________________
Το άρθρο (αν και δε χαίρομαι που δίνω κλικ):
http://www.protothema.gr/greece/article/724665/to-taxi-tou-patera-tis-doras-sto-mikroskopio-tis-ereunas-gia-ton-dolofono-tis/
Σχολίασα μα βλέπω ότι το δικό μου σχόλιο δεν ενεκρίθη.

Δίκτυο Ομοτίμων Χρηστών: @drug.peers.net

Επίσκεψη στη Ράκκα #Raqqa #syria #ISIS



Έπεσε κι η Ράκκα. Παρακολούθησα κάποιες τελευταίες επιχειρήσεις όταν οι απελευθερωτές ξετρύπωναν τους τελευταίους τζιχαντιστές, κάτι κουρελήδες με πατερίτσες. Εικόνες χαράς γυναικών που σκίζουν τα μαύρα πανιά που τις σκέπαζαν, μαχήτριες Πεσμεργκά με πλατιά χαμόγελα αλλά και καταγγελίες ότι η πόλη βομβαρδίστηκε τόσο άγρια, με τεράστιες απώλειες αμάχων και σαν τη Δρέσδη του 1945 δεν έμεινε να 'απελευθερωθεί' παρά σκόνη και χαλασμός.

Θα ακολουθήσει το δράμα των Κούρδων που ήδη εξελίξεις μαγειρεύονται, ενώ παράλληλα διαδραματίζεται η τραγωδία της Υεμένης στη σιωπή δίχως ρεπορτάζ κι εράνους για τα σκελετωμένα παιδάκια και τη χολέρα.

Οργανώθηκε μιας μέρας επίσκεψη στη Ράκκα και φέρνω video μ' αυτό που άφησε πίσω του ο πόλεμος και αντιδράσεις Σύρων που επισκέφθηκαν τον τόπο τους μετά από χρόνια να δουν τα σπίτια και τις γειτονιές τους.

Καθώς και δική μας ηρωική επέτειος πλησιάζει καλό είναι να τα βλέπουμε για να θυμόμαστε ότι ο πόλεμος δεν είναι μόνο λόγια πατριωτικά αλλά αίμα και καταστροφή.
Κι ακόμα, ας μην ξεχνάμε τους πρόσφυγες που ακόμα ένα χειμώνα θα περάσουν στη Μόρια κι ας κοιτάξουμε προσεκτικά πού κάποιοι άφρονες τους ζητάνε να «γυρίσουν».

Φέρνω πληροφορίες για τη Ράκκα, τη νίκη, τα χημικά όπλα, εικόνες πολλές, κουρελήδς τζιχαντιστές κι ερείπια, γυναίκες που σκίζουν τα μαύρα πανιά που τις σκέπαζαν, γυναίκες που απελευθερώνουν γυναίκες, στρατιώτες,
 και τα videos  (με αγγλικούς υποτίτλους μα μιλούν και δίχως λόγια).



Οι ηττημένοι. 
6000 τζιχαντιστές υπολογίζεται ότι σκοτώθηκαν στη Ράκα.


 tvxs: 
Συγκλονιστικές» χαρακτηρίζει ο ΟΗΕ τις απώλειες αμάχων στην Ράκα από τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς των συμμαχικών δυνάμεων των οποίων ηγούνται οι ΗΠΑ, ενώ υπάρχουν καταγγελίες, πως σε αυτούς τους βομβαρδισμούς οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν βόμβες λευκού φωσφόρου.
Σε εικόνες που ανάρτησαν στο διαδίκτυο ακτιβιστές της οργάνωσης «ΗΡάκα Σφαγιάζεται Σιωπηρά» ( Raqqa Is Being Slaughtered Silentl) δείχνουν τα χρωματικά «αποτυπώματα» αυτών των βομβών καθώς πέφτουν στην πόλη, κυριολεκτικά στα κεφάλια αμάχων.
Λόγω ακριβώς της εξαιρετικά μεγάλης θανατηφόρας κλίμακας αυτών των βομβών, έχουν απαγορευθεί από τις διεθνείς συμβάσεις.
Η οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων Human Rights Watch εξέφρασε έντονη ανησυχία για την χρήση των εμπρηστικών βομβών λευκού φωσφόρου από τα μαχητικά του διεθνούς συνασπισμού στη Ράκα, επισημαίνοντας τους κινδύνους για τον άμαχο πληθυσμό.
«Ο λευκός φώσφορος αποτελεί μεγάλο κίνδυνο για τρομακτικές βλάβες μακράς διαρκείας σε πυκνοκατοικημένες πόλεις όπως η Ράκα και η Μοσούλη και οποιεσδήποτε άλλες πυκνοκατοικημένες περιοχές με πολλούς αμάχους. Οι υπό τις ΗΠΑ δυνάμεις θα πρέπει να λάβουν όλα τα αναγκαία προληπτικά μέτρα για να ελαχιστοποιήσουν τα τραύματα στον άμαχο πληθυσμό...», είπε ο Στιβ Γκους, εκπρόσωπος της HRW. «Τα θραύσματα λευκού φωσφόρου μπορούν να επιδεινώσουν τα τραύματα ακόμη και μετά τη θεραπεία και να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος και να προκαλέσουν πολλαπλή ανεπάρκεια οργάνων», πρόσθεσε.
Οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) - ένα σύνολο από κουρδικές και αραβικές πολιτοφυλακές που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ - ξεκίνησαν την επιχείρηση στη Ράκα πριν από μια εβδομάδα με στόχο να πάρουν τον έλεγχό της από τους τζιχαντιστές.
Οι SDF, υποστηριζόμενες από συμμαχικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς, έχουν καταλάβει εδάφη στα δυτικά, τα ανατολικά και τα βόρεια τμήματα της πόλης.



Η Ράκκα (αραβικά:الرقة αρ-Ράκκα) είναι πόλη στα βόρεια της κεντρικής Συρίας, χτισμένη στη βόρεια όχθη του ποταμού Ευφράτη, περίπου 160 χλμ. ανατολικά του Χαλεπίου. Είναι η πρωτεύουσα του κυβερνείου Αρ-Ράκκα, και μία από τις κύριες πόλεις στο δυτικό τμήμα της Τζαζίρα (βόρεια Μεσοποταμία). Σύμφωνα με την επίσημη απογραφή του 2004, ο πληθυσμός της πόλης ήταν 220.488 κάτοικοι. 
Ήταν η πόλη είναι η πρωτεύουσα του αυτοαποκαλούμενου "Ισλαμικού Κράτους"[1].





Γυναίκες απελευθερώνουν γυναίκες    




Ο Γενικός Γραμματέας του NATO Γενς Στόλτενμπεργκ χαιρέτισε την Πέμπτη την ήττα του Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ) στη Ράκα, την από το 2014 de facto πρωτεύουσα του «χαλιφάτου» της οργάνωσης στη Συρία, δύο εικοσιτετράωρα αφού η πόλη καταλήφθηκε από μια αραβοκουρδική συμμαχία που υποστηρίζει η Ουάσινγκτον, κάνοντας λόγο για ένα «σημαντικό βήμα» στον αγώνα εναντίον των τζιχαντιστών. Έπειτα από μια επιχείρηση ευρείας κλίμακας που κράτησε πάνω από τέσσερις μήνες και χάρη στην αεροπορική υποστήριξη και την εκστρατεία αεροπορικών πληγμάτων του διεθνούς συνασπισμού υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (ΣΔΔ) έθεσαν υπό τον έλεγχό τους την πόλη την Τρίτη. «Συγχαίρω τον διεθνή συνασπισμό (…) για την απελευθέρωση της Ράκας, ένα σημαντικό βήμα στον αγώνα μας εναντίον του ΙΚ», ανέφερε ο Στόλτενμπεργκ σε μια ανακοίνωση που δόθηκε στη δημοσιότητα μετά τη συνάντηση που είχε με τον Μπρετ Μακγκέρκ, τον αμερικανό ειδικό απεσταλμένο στον διεθνή συνασπισμό, στην έδρα του Συμφώνου στις Βρυξέλλες. «Το ΙΚ έχει απολέσει πάνω από το 85% του εδάφους που είχε υπό τον έλεγχό του (σ.σ. στη Συρία και στο Ιράκ) κι έχει τραπεί σε φυγή. Αλλά πρέπει να συνεχίσουμε τις κοινές προσπάθειές μας για να νικηθεί η τρομοκρατία», πρόσθεσε ο ΓΓ του NATO. Το NATO εντάχθηκε στον διεθνή συνασπισμό τον Μάιο. Η συμμαχία ανέπτυξε αεροσκάφη επιτήρησης, συλλογής πληροφοριών και επιχειρησιακού συντονισμού AWACS για να υποστηρίξει τις επιχειρήσεις. Τα ιπτάμενα ραντάρ αυτά πάντως πέταγαν στον εναέριο χώρο της Τουρκίας και ορισμένες περιοχές της Μεσογείου. Μολονότι όλα τα κράτη μέλη του Συμφώνου είχαν ήδη ενταχθεί στον συνασπισμό, το NATO ως συμμαχία δεν ενεπλάκη σε μάχες ή σε αεροπορικές επιδρομές. 20/10/2017 06:53 ΑΠΕ-ΜΠΕ-AFP Βρυξέλλες, Belgium

Πηγή: Το ΝΑΤΟ χαιρετίζει τη νίκη των Κούρδων-Αράβων στη Ράκα: Ηττήθηκε το ΙΚ λέει ο Γενς Στόλτενμπεργκ 





Σουνίτες νεκροί

**Επίθεση με βόμβες φωσφόρου στη Μοσούλη(ΙΡΑΚ) και Ρακκα(ΣΥΡΙΑ)
*Νεοζηλανδός στρατηγός παραδέχτηκε χτες ότι βομβαρδίστηκε απο την διεθνη συμμαχία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, με βόμβες λευκού φωσφόρου η Μοσούλη(στο Ιρακ)αλλα και η Ρακκα (στην Συρια)
14/06/2017
https://www.nytimes.com/…/raqqa-syria-white-phosphorus.html…
U.S.-Led Forces Said to Have Used White Phosphorus in Syria

**Λευκός φωσφόρος: Ένα πολύ επικίνδυνο υλικό που προκαλεί οδυνηρά τραύματα επάνω στο ανθρώπινο σώμα, αλλά και σε κάθε άλλο ζώντα οργανισμό.. μόλις έλθει σε επαφή με τον αέρα, καίγεται ασταμάτητα..Η επαφή του λευκού φωσφόρου με το ανθρώπινο σώμα, προκαλεί επώδυνα χημικά εγκαύματα. Το έγκαυμα εμφανίζεται σαν μια νεκρωμένη περιοχή με κιτρινωπό χρώμα και έχει την χαρακτηριστική οσμή του σκόρδου.
Επειδή είναι εξαιρετικά διαλυτός στο λίπος, έχει ταχεία διείσδυση μέσα στο δέρμα και προχωρεί σε βάθος στους ιστούς, φτάνοντας ακόμη να καίει και τα οστά.
Εξ αιτίας της διαλυτότητας αυτής, τα εγκαύματα που προκαλεί είναι δευτέρου και τρίτου βαθμού και επουλώνονται δύσκολα. Αν κομμάτια λευκού φωσφόρου πέσουν σε μάτια, τα καταστρέφουν.

**Χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα ΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ..
έγινε από τους Ισραηλινούς στη Γάζα το 2014 όπως είχε συμβεί και το 2009.
Στις επιχειρήσεις που έλαβαν χώρα στο Ιράκ και ειδικότερα κατά την μάχη της Φαλούτζα, τα βλήματα (συνδυασμός καπνογόνων λευκού φωσφόρου και εκρηκτικών) έπεφταν στις οχυρωμένες θέσεις των αντιπάλων σε κτίρια, για να προκαλέσουν αρχικά καπνό και φωτιά και στη συνέχεια, πλήρη εξουδετέρωση. Η μέθοδος αυτή ονομάστηκε "Shake and Bake"(τραντάζεις και ψήνεις) για τα έντονα αρνητικά ψυχολογικά αποτελέσματα που προκαλούν στον αντίπαλο, μαζί με την τρομακτική δράση τους επάνω στο ανθρώπινο σώμα)
*το χρησιμοποιει και η Σαουδικη Αραβια εναντιον των αμαχων στην Υεμενη (μα αφου η Δυση της (μοσχο)πουλαει τα οπλικα συστηματα θανατου)
ΜΑ ...μα που ειναι τα κειμενα διαμαρτυριες? οι καταγγελιες για τα χημικα που καινε ζωντανους τους ανθρωπους? οι οργισμενες φωνες ? στο Ιντυ?στις αριστερες εφημεριδες? τιποτα?



Ράκα 13 Οκτ. 17, μέσα στον πόλεμο κάποιος Έλληνας θυμάται το ποδόσφαιρο;



Είναι τα πρώτα λεπτά της ανακατάληψης της Ράκα από τα χέρια των τζιχαντιστών του ISIS.
Το κλίμα, στο βίντεο που δόθηκε στη δημοσιότητα από το γραφείο Τύπου της πολιτοφυλακής των Κούρδων της Συρίας, είναι συγκινητικό.
Αρκετές γυναίκες πανηγυρίζουν για την ελευθερία τους, ενώ μία από αυτές πέφτει στο έδαφος, φιλάει κατόπιν με ευγνωμοσύνη τους στρατιωτικούς, και στη συνέχεια σκίζει και πετάει μακριά τη μαύρη αμπάγια..







 Η καταστροφή. Η Ράκα είναι σε χειρότερη κατάσταση κι από τη Μοσούλη.