Επιστολή μας στον ΟΗΕ- κι απάντηση δεν πήραμε #IDPC [International Drug Policy Consortium]

 

 Και περιμένουμε…

Mε ευκαιρία την Παγκόσμια Ημέρα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα 100+ οργανώσεις από όλο τον κόσμο [μεταξύ αυτών ΕuroNPUD και Δίκτυο Ομότιμων Χρηστών Ψυχοδ/κων Ουσιών] υπογράψαμε μια επιστολή της κοινοπραξίας IDPC[International Drug Policy Consortium] προς την Ms Ghada Waly,  του UNDOC των Ηνωμένων Εθνών.

Είναι ήδη μια εβδομάδα

Κι απάντηση δεν έχουμε πάρει, ούτε τυπικά ούτε ουσιαστικά.

 

Γι’ αυτό κοινοποιούμε και σας ζητάμε να βοηθήσετε να πάρουμε κάποια απάντηση.

 

Ζητάμε από τον ΟΗΕ να πάρει θέση κατά των ναρκοαπαγορευτικών νόμων και της καταστολής που μετά από πόλεμο δεκαετιών πλέον έχει αποδειχθεί ότι δεν έφεραν θετικό αποτέλεσμα ενώ κατάφεραν να γίνονται ανεκτές ως αναγκαίες οι παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων. 

Η καταστολή και η αστυνομική βία δεν έφεραν κανένα θετικό αποτέλεσμα τόσα χρόνια. 

Σήμερα, που η δημόσια υγεία και η οικονομία πλήττονται από την πανδημία, οι κοινωνίες μας οφείλουν να μεριμνήσουν για τους πιο ευάλωτους και να αντιδράσουν με ανθρωπιστική νομοθεσία και μη τιμωρητικές πρακτικές.

 

Η επιστολή μας με τις υπογραφές ακολουθεί (αγγλικά) και δίνω συνδέσμους (για γαλλικά -ισπανικά) καθώς και το τουιτάρισμα που, αν δε γράψετε δικό σας, μπορείτε να αντιγράψετε και να μοιραστείτε.

 

Ο σεβασμός των ανθρώπινων δικαιωμάτων είναι η ένδειξη πολιτισμού της Κοινωνίας. Μας αφορά όλους.

__________________________________________________

τουϊτάρισμα: https://twitter.com/IDPCnet/status/1336993942294945793

Ανοιχτή Επιστολή

αγγλικά-γαλλικά-ισπανικά στο:

https://idpc.net/alerts/2020/12/100-NGOs-sign-open-letter-to-Ms-Ghada-Waly-calling-for-strong-UNODC-statement-on-International-Human-Rights-Day

 4 December 2020

By International Drug Policy Consortium (IDPC)

To: Ms Ghada Waly, Executive Director, United Nations Office on Drugs and Crime

3 December 2020,

Dear Ms. Waly,

Subject: Open letter on UNODC statement on International Human Rights Day

On 10 December 2020, we urge you to mark International Human Rights Day by calling on Member States to change drug policies and practices that violate human rights, and entrench exclusion and discrimination.

We are writing to you concerning the forthcoming International Human Rights Day, which will take place on 10 December 2020 amidst the devastating global COVID-19 pandemic that has compounded the exclusion and discrimination faced by people and communities affected by drug policies worldwide. As your first International Human Rights Day as Executive Director of UNODC, this occasion is an important opportunity to issue a strong statement that underlines UNODC’s commitment to rights-based drug policies, and calls for change in the laws and practices that threaten health and human rights.

For decades, punitive drug policies have driven widespread human rights violations, as has been amply documented by the UN.1 These include: the death penalty for drug offences; extrajudicial killings; arbitrary detention, often masquerading as ‘rehabilitation’; the denial of access to life-saving harm reduction services; widespread barriers to accessing controlled medicines for pain relief; the criminalisation of people who use drugs, subsistence farmers and others groups in situations of vulnerability; corporal punishment; and mass incarceration. Furthermore, draconian drug policies have disproportionately affected people who live in situations of exclusion on the basis gender, race, ethnicity, and economic status, amongst others.

In the past years, an increasing number of UN bodies have called on Member States to align their drug policies with human rights standards. The 2018 Chief Executives Board’s UN System Common Position on drug-related matters makes clear that ‘National drug control programmes (…) should be designed and implemented by States in accordance with their human rights obligations’, and commits all UN agencies, including UNODC, to support drug policies ‘that put people, health, and human rights at the centre’.2 In 2019, a number of UN agencies, including UNDP, OHCHR and WHO, published the ‘International Guidelines on Human Rights and Drug Policy’,3 which provide the first comprehensive international human rights standards on drug-related matters. IDPC called on UNODC to follow this trend in our Advocacy Note ‘Recommendations for the new UNODC Executive Director’,4 which is attached to IDPC’s correspondence to you dated 24 February 2020.

The 2020 International Human Rights Day, which will be held under the title ‘Recover better: Stand Up for Human Rights’, includes a thematic focus on the need ‘to apply human rights standards to tackle entrenched, systematic, and intergenerational inequalities, exclusion and discrimination’. As such, it presents a key opportunity for UNODC to highlight its commitment to the promotion of drug policies that respect, protect, and fulfil human rights, in line with the UN System Common Position.

In that regard, we urge you to issue a strong statement on International Human Rights Day, calling on states to change the drug laws, policies and practices that violate health and human rights. To be credible, such a statement should explicitly name the major human rights violations committed in the name of drug control, and urge member states to:

1. Abolish the death penalty in all circumstances. Imposing capital punishment for drug offences has been found to be contrary to international human rights law by the Human Rights Committee6, and the Human Rights Council.

2. Put an immediate end to extrajudicial killings committed in the name of drug control, as has been repeatedly called for by the Human Rights Council8 and UN human rights experts.

3. Permanently close compulsory drug detention centres, including those that masquerade as ‘rehabilitation’, and implement voluntary, evidence-informed, and rights-based health and social services, as recently called for by sixteen UN agencies, including UNODC.

4. Stress the urgent need to provide accessible, affordable, and adequately funded harm reduction services in community and closed settings, to fulfil the right to health and the right to life of people who use drugs, as demanded by several UN human rights bodies and experts. This is also central to UNODC’s core, funded role as lead UNAIDS co-sponsor regarding prisons and HIV amongst people who use drugs.

5. Take immediate measures to address prison overcrowding, as already recommended by UNODC and the UN High Commissioner for Human Rights in the wake of the COVID-19 pandemic, by promoting alternatives to incarceration, and ensuring proportionate sentencing for all drug offences, including by taking into account mitigating factors – in line with the basic principle that prisons should only be used as a last resort in all circumstances.

6. Ensure that people who use drugs are not subject to arbitrary detention, torture, or ill-treatment – whether in state custody or public or private drug services. While under detention, people with a drug dependence or other problems associated with their drug use must be offered evidence-based treatment, harm reduction and other drug services on a strictly voluntary basis.

7. Promote the end of all punishment for drug use, and drug possession and cultivation for personal use, as permitted within the three drug control conventions. Such policy shifts will help to end the stigma, criminalisation, and exclusion faced by people who use drugs, and to facilitate access to health and social services, as called for by the UN System Common Position, UNAIDS, and UN human rights bodies.

8. Make sure that drug policies incorporate a gender-sensitive perspective. This should be done by tailoring drug services to the specific needs of women, and by ensuring that criminal laws take into account the circumstances of women involved in drug offences, as most of them come from backgrounds of poverty, marginalisation, and oppression.

9. Clearly outline the ways in which UNODC will work to achieve these changes, and the measures being taken to ensure that human rights are effectively embedded as a core strand for all of the Office’s work.

As the lead UN agency in drug-related matters, UNODC has the responsibility to promote drug policies that respect, protect, and fulfil human rights, in a way that is consistent with the standards developed by the UN system, and in line with the commitments set in the UN System Common Position. A strong statement for your first International Human Rights Day as Executive Director would be an important and welcome step that signals UNODC’s unequivocal commitment to human rights.

We look forward to discussing these concerns and recommendations with you.

Yours Sincerely,

Ann Fordham
Executive Director
International Drug Policy Consortium

Co-signatory organisations:

1. AFEW International, Eastern Europe and Central-Asia

2. AIDES, France

3. AIDS and Rights Alliance for Southern Africa-

   ARASA, Uganda

4. Akzept, Germany

5. Alliance Nationale des Communautés pour la Sante (ANCS), Senegal

6. Amnesty International, Global

7. ARAS - Romanian Association Against AIDS,

   Romania

8. Asia Catalyst, United States and Thailand

9. Asociación Costarricense para el Estudio e

   intervención en Drogas (ACEID), Costa Rica

10. Association de lutte contre le sida, Morocco

11. Association des intervenants en dépends du

    Québec, Canada

12. Association for Safer Drug Policies, Norway

13. Association Nationale de Soutien aux

    Séropositifs et Malades du Sida, Burundi

14. BC Yukon Association of Drug War Survivors,

    Canada

15. Beckley Foundation, United Kingdom

16. Blood Ties Four Directions Centre, Canada

17. British Columbia Civil Liberties Association,

    Canada

18. Canadian Drug Policy Coalition, Canada

19. Canadian Students for Sensible Drug Policy,

    Canada

20. CASO-Portugal, Portugal

21. Center for humane policy, Bulgaria

22. Central Asian HIV Foundation, Kyrgyzstan

23. Centre on Drug Policy Evaluation, Canada

24. Centro de Convivencia E de Lei, Brazil

25. Coalition des Organismes Communautaires

    Quebecois de Lutte contre le Sida (COCQ-

    SIDA), Canada

26. Coalition Internationale Sida, Senegal

27. Coalition of Peers Dismantling the Drug War,

    Canada

28. Coalition PLUS, Senegal

29. Coalition PLUS / CEEISCAT, Spain

30. Coalition Plus International, France

31. Conectas Direitos Humanos, Brazil

32. Correlation-European Harm Reduction

    Network, Netherlands

33. Cultura Joven A.C., Mexico

34. drustvo AREAL, Slovenia

35. Drug policy Network Ghana, Ghana

36. Drug Policy Network South East Europe,

    Serbia

37. East Kootenay Network of People Who Use

    Drugs (EKNPUD), Canada

38. EATG, Germany

39. Eurasian Harm Reduction Association (EHRA), EECA

40. Eurasian Network of People who use drugs, EECA

41. Eurasian Women's Network on AIDS, Georgia

42. European Network of People Who Use Drugs,

    Europe

43. Evelyn Sharon Mashamba, Zimbabwe

44. Fedito Bxl, Belgium

45. Frontline AIDS, United Kingdom

46. Fundación Huesped, Argentina

47. Fundación Latinoamerica Reforma, Chile

48. GIV (Group for Life Incentive), Brazil

49. Groupe sida Geneve, Switzerland

50. Groupement Romand d'Etudes des

    Addictions, Switzerland

51. Grupo de Ativistas em Tratamentos, Portugal

52. Hacia una vida digna para todas las personas,

    ReverdeSer Colectivo A.C., Mexico

53. Harm Reduction Action Center, United States

54. Harm Reduction Australia, Australia

55. Harm Reduction International, United

    Kingdom / Global

56. Health Poverty Action, United Kingdom

57. HIV & AIDS Legal Clinic Ontario, Canada

58. HIV Justice Network, Netherlands

59. HIV Legal Network, Canada

60. Inclusive and Affirming Ministries, South

    Africa

61. Institute for Drug Control and Human

    Security, Sierra Leone

3

62. Instituto para el Desarrollo Humano - Bolivia, Bolivia

63. Instituto RIA AC, Mexico

64. Instituto Terra, Trabalho e Cidadania - ITTC,

    Brazil

65. Intercambios Asociacion Civil, Argentina

66. International Center for Ethnobotanical

    Education, Research and Service (ICEERS),

    Spain

67. International Community of Women Living

    with HIV, Global

68. Japan Advocacy Network for Drug Policy,

    Japan

69. John Mordaunt Trust, England, UK

70. Kimirina, Ecuador

71. La Societa Della Ragione, Italy

72. Law Enforcement Action Partnership, United

    Kingdom

73. Law Enforcement Action Partnership, United

    States

74. Lawyers Collective, India

75. Mainline Foundation, Netherlands

76. M-Coalition, Lebanon

77. MENANPUD, MENA

78. Metzineres. Environments of Shelter for

    Women who Use Drugs Surviving Violences

    (ICEERS), Spain

79. Moms Stop The Harm, Canada

80. NC Survivors Union, United States

81. Nigeria Network of People Who Use Drugs,

    Nigeria

82. Nova+, Serbia

83. Paroles Autour de la Sante, Ivory Coast, Mali, Guadeloupe

84. Peer Network of Users of Psychoactive Substances (PeerNUPS), Greece

85. Penal Reform International, UK

    86. Penington Institute, Australia
    87. Polish Drug Policy Network, Poland
    88. Prevention Information et Lutte contre le Sida

    (PILS), Mauritius
    89. RESET - Política de Drogas y Derechos

    Humanos, Argentina
    90. Responsabilité Espoir Vie Solidarité (REVS

    PLUS), Burkina Faso
    91. Safe Injections Facility Massachusetts Now

    (SIFMA NOW!), United States
    92. Sankalp Rehabilitation Trust, India
    93. Savoir Plus Risquer Moins (FRPA), France 94. Scarlet Alliance, Australian Sex Workers

    Association, Australia
    95. Science for Democracy, Belgium
    96. Society for Women and Aids in Africa (SWAA),

    Senegal
    97. Stop Overdose Now Foundation, The

    Netherlands
    98. Students for Sensible Drug Policy,International

    99. TB/HIV Care, South Africa
    100. TNI – Drugs and Democracy Programme, TheNetherlands

    101. Transform Drug Policy Foundation, UnitedKingdom

    102. UNIDOS Rede Nacional Sobre Droga & HIV,Mozambique

    103. Washington Office on Latin America, USA 104. West Africa Drug Policy Network, Ghana 105. World Coalition against the Death Penalty,France

    106. Youth RISE, International
    107. Youth RISE Nigeria, Nigeria
    108. Zimbabwe Civil Liberties and Drug Network,Zimbabwe

Endnotes

86. Penington Institute, Australia
87. Polish Drug Policy Network, Poland
88. Prevention Information et Lutte contre le Sida

(PILS), Mauritius
89. RESET - Política de Drogas y Derechos

Humanos, Argentina
90. Responsabilité Espoir Vie Solidarité (REVS

PLUS), Burkina Faso
91. Safe Injections Facility Massachusetts Now

(SIFMA NOW!), United States
92. Sankalp Rehabilitation Trust, India
93. Savoir Plus Risquer Moins (FRPA), France 94. Scarlet Alliance, Australian Sex Workers

Association, Australia
95. Science for Democracy, Belgium
96. Society for Women and Aids in Africa (SWAA),

Senegal
97. Stop Overdose Now Foundation, The

Netherlands
98. Students for Sensible Drug Policy,

International
99. TB/HIV Care, South Africa
100. TNI – Drugs and Democracy Programme, The

Netherlands
101. Transform Drug Policy Foundation, United

Kingdom
102. UNIDOS Rede Nacional Sobre Droga & HIV,

Mozambique
103. Washington Office on Latin America, USA 104. West Africa Drug Policy Network, Ghana 105. World Coalition against the Death Penalty,

France
106. Youth RISE, International
107. Youth RISE Nigeria, Nigeria
108. Zimbabwe Civil Liberties and Drug Network,

Zimbabwe

1 For an overview, see: Office of the High Commissioner for Human Rights (2015), Study on the impact of the world drug problem on the enjoyment of human rights, UN Doc A/HRC/30/65, https://undocs.org/A/HRC/30/65; International Drug Policy Consortium (2019), Taking stock: A decade of drug policy, https://idpc.net/publications/2018/10/taking-stock-a-decade-of-drug-policy-a-civil- society-shadow-report

2 UN Chief Executives Board (2018), UN system Common Position on drug related matters, UN Doc. CEB/2012/2, https://undocs.org/en/CEB/2018/2

3 International Centre on Human Rights and Drug Policy, UNAIDS, World Health Organization, United Nations Development Programme (2019), International Guidelines on Human Rights and Drug Policy, https://www.undp.org/content/undp/en/home/librarypage/hiv-aids/international-guidelines-on-human-rights-and-drug- policy.html

4 International Drug Policy Consortium (February 2020), Recommendations for the new UNODC Executive Director: Opportunities and challenges in global drug policy, https://idpc.net/publications/2020/02/recommendations-for-the-new-unodc-executive- director-opportunities-and-challenges-in-global-drug-policy

5 United Nations (2020), Human Rights Day 10 December, https://www.un.org/en/observances/human-rights-day

      

4

6 Human Rights Committee (30 October 2018), General comment No. 36 (2018) on article 6 of the International Covenant on Civil and Political Rights, on the right to life*, UN Doc. CCPR/C/GC/36, para. 35, https://tbinternet.ohchr.org/Treaties/CCPR/Shared%20Documents/1_Global/CCPR_C_GC_36_8785_E.pdf

7 United Nations Human Rights Council (27 September 2019), The question of the death penalty, UN Doc A/HRC/RES/42/24, para. 4,https://www.ohchr.org/EN/HRBodies/HRC/RegularSessions/Session42/Pages/ResDecStat.aspx

8 United Nations Human Rights Council (11 July 2019),, Promotion and protection of human rights in the Philippines, UN Doc A/HRC/RES/41/2, para.1, https://digitallibrary.un.org/record/3830985

9 United Nations Human Rights Office of the High Commissioner (18 August 2016), UN experts urge the Philippines to stop unlawful killings of people suspected of drug-related offences, https://www.ohchr.org/EN/NewsEvents/Pages/DisplayNews.aspx?NewsID=20388

10 International Labour Organization, United Nations Development Programme, UNFPA, United Nations Human Rights Office of the High Commissioner, UNAIDS, United Nations High Commissioner for Refugees, UNICEF, United Nations Office on Drugs and Crime, UN Women, World Food Programme, World Health Organization, UNESCO, International Office on Migration (1 June 2020), Joint statement: Compulsory drug detention and rehabilitation centres in Asia and the Pacific in the context of COVID-19, https://unaidsapnew.files.wordpress.com/2020/05/unjointstatement1june2020.pdf. See also: World Health Organization & United Nations Office on Drugs and Crime (April 2020), International standards for the treatment of drug use disorders: Revied edition incorporating results of field-testing, https://www.unodc.org/documents/drug-prevention-and-treatment/UNODC- WHO_International_Standards_Treatment_Drug_Use_Disorders_April_2020.pdf

11 See: Committee on Economic, Social and Cultural Rights (8 March 2019), Concluding observations on the fifth periodic report of Mauritius*, E/C.12/MUS/CO/5, https://undocs.org/en/E/C.12/MUS/CO/5; Committee on Economic, Social and Cultural Rights (29 March 2019), Concluding observations in the second periodic report of Kazakhstan*, E/C.12/KAZ/CO/2, https://undocs.org/en/E/C.12/KAZ/CO/2; Human Rights Committee (19 August 2014), Concluding observations on the fourth periodic report of Georgia*, CCPR/C/GEO/CO/4, https://undocs.org/en/CCPR/C/GEO/CO/4; Committee on the Elimination of Discrimination against Women (25 November 2016), Concluding observations on the combined eighth and ninth periodic reports of Canada*, CEDAW/C/CAN/CO/8-9, https://undocs.org/en/CEDAW/C/CAN/CO/8-9; United Nations Human Rights Office of the High Commissioner (16 April 2020), Statement by the UN expert on the right to health* on the protection of people who use drugs during the COVID-19 pandemic, https://www.ohchr.org/EN/NewsEvents/Pages/DisplayNews.aspx?NewsID=25797; UNAIDS (March 2019), Health, rights and drugs – Harm reduction, decriminalization and zero discrimination for people who use drugs,https://www.unaids.org/en/resources/documents/2019/JC2954_UNAIDS_drugs_report_2019

12 United Nations Office on Drugs and Crime (31 March 2020), Position paper: COVID-19 preparedness and responses in prison,https://www.unodc.org/documents/justice-and-prison-reform/UNODC_Position_paper_COVID-19_in_prisons.pdf
13 United Nations Human Rights Office of the High Commissioner (25 March 2020), Urgent action needed to prevent COVID-19 “rampaging through places of detention” – Bachelet, https://www.ohchr.org/EN/NewsEvents/Pages/DisplayNews.aspx?NewsID=25745&LangID=E

14 The UN Working Group on Arbitrary Detention is currently preparing a report on drug policies and arbitrary detention, that will be presented to the Human Rights Council in its 47th session

15 See: United Nations General Assembly (6 August 2010), Right of everyone to the enjoyment of the highest attainable standard of physical and mental health, A/65/255, https://undocs.org/en/A/65/255; Committee against Torture (26 January 2017), Concluding observations on Cabo Verde in the absence of a report*, CAT/C/CPV/CO/1, https://undocs.org/en/CAT/C/CPV/CO/1; Committee against Torture (12 December 2008), Consideration of reports submitted by states parties under article 19 of the Convention: Concluding observations of the Committee against Torture: China, CAT/C/CHN/CO/4, https://undocs.org/en/CAT/C/CHN/CO/4

16 See: Committee on Economic, Social and Cultural Rights (2 April 2020), Concluding observations on the sixth periodic report of Norway*, E/C.12/NOR/CO/6, para. 42, https://undocs.org/en/E/C.12/NOR/CO/6; UNAIDS (March 2019), Health, rights and drugs – Harm reduction, decriminalization and zero discrimination for people who use drugs, https://www.unaids.org/en/resources/documents/2019/JC2954_UNAIDS_drugs_report_2019

17 United Nations Human Rights Office of the High Commissioner (13 March 2019), Women’s rights must be central in drug policies, say UN experts at the Commission on Narcotics in Drugs, https://www.ohchr.org/EN/NewsEvents/Pages/DisplayNews.aspx?NewsID=24330&LangID=Eñ; Committee on the Elimination of Discrimination against Women (23 March 2012), Concluding observations of the Committee on the Elimination of Discrimination against Women: Brazil, CEDAW/C/BRA/CO/7, https://undocs.org/CEDAW/C/BRA/CO/7; Committee on the Elimination of Discrimination against Women (14 March 2018), Concluding observations on the seventh periodic report of Chile*, CEDAW/C/CHL/CO/7, https://undocs.org/CEDAW/C/CHL/CO/7

http://fileserver.idpc.net/library/2020-11-Letter-to-Ghada-Waly-IHRD2020_FINAL.pdf

@UNODC @GhadaFathiWaly 

@IDPCnet

#HumanRightsDay2020 #StandUp4HumanRights

Αστυνομική βία στην Ελλάδα- επιστολές, εκκλήσεις και υπογραφές

 

Όταν η Αστυνομία χτυπάει παιδιά, φοράει ναζιστικά σύμβολα και παίζει σκετσάκια μπροστά σε μνημεία στα οποία οι πολίτες κατέθεσαν λουλούδια, όταν η Διεθνής Αμνηστία με δημοσιεύματά της «ζητά τον τερματισμό της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας στην Ελλάδα», όταν βλέπεις πάνοπλους αστυνομικούς να τρομοκρατούν γειτονιές, τότε είναι προφανές ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει επικίνδυνα.

 

10 Δεκεμβρίου,  παγκόσμια Ημέρα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ημέρα σημαντική για όλους μας αφότου στις 10/12/  1948 υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση  του ΟΗΕη Οικουμενική Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου η οποία καθορίζει τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις ελευθερίες, για όλες τις γυναίκες και όλους τους άντρες. Μεταξύ αυτών, είναι το δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία και την ιθαγένεια, στην ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας, στην εργασία, στην εκπαίδευση, το δικαίωμα στην τροφή και την κατοικία και το δικαίωμα συμμετοχής στη διακυβέρνηση. Η Διακήρυξη έθεσε τις βάσεις για περισσότερες από 80 συνθήκες και διακηρύξεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

 

Φέρνω με συνδέσμους:

―Το άρθρο και την επιστολή της Διεθνούς Αμνηστίας για υπογραφή.

―Την Οικουμενική Διακήρυξη για τα ανθρώπινα δικαιώματα (για να μην ξεχνάμε)

 

 ―2 επιστολές κοινοποιήθηκαν στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, κ. Χρυσοχοΐδη,  και στον Πρόεδρο της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, κ. Μενουδάκο στις οποίες πολίτες απευθύνονται στον Αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. για την χρήση drones και φορητών καμερών στον εξοπλισμό αστυνομικών

και, όπως πάντα 

―εικόνες  κι αποδείξεις και σχόλια για ό,τι αναφέρω.

Διεθνής Αμνηστία

Τα συνεχιζόμενα περιστατικά αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας, η ατιμωρησία και η καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν μπορούν να γίνονται άλλο ανεκτά", τονίζει η Διεθνής Αμνηστία ξεκινώντας συλλογή υπογραφών.Η νέα αυτή εκστρατεία συλλογής υπογραφών, την οποία εξέδωσε σήμερα η Διεθνής Αμνηστία, απευθύνεται στους αρμόδιους υπουργούς για την αστυνομική βία και την ατιμωρησία τους στην Ελλάδα, με αφορμή τα έντονα φαινόμενα αστυνομικής βίας της 6ης Δεκεμβρίου, 12ης επετείου της δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.

Μεταξύ άλλων, η Διεθνής Αμνηστία αναφέρει:

"Υψώστε τη φωνή σας και ζητήστε τον τερματισμό της αστυνομικής βίας και ατιμωρησίας. Εδώ και καιρό έχουμε γίνει μάρτυρες μιας κλιμακούμενης αύξησης της αστυνομικής βίας και ατιμωρησίας στην Ελλάδα.

 

Η Διεθνής Αμνηστία έχει συλλέξει πλήθος βιντεοληπτικού υλικού και μαρτυρίες θυμάτων που έχουν υποστεί τέτοιες πρακτικές από την πλευρά της Ελληνικής Αστυνομίας, και έχει τεκμηριώσει σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στα ίδια συμπεράσματα έχουν καταλήξει άλλωστε κι άλλες ελληνικές και διεθνείς οργανώσεις, επιβεβαιώνοντας αυτή την επικίνδυνη πρακτική.

Το φαινόμενο αυτό δυστυχώς δεν είναι περιστασιακό, δεν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά, όπως συνήθως λέγεται. Πρόκειται για ένα ενδημικό και συστημικό φαινόμενο, το οποίο δεν έχει αντιμετωπιστεί από διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις. Σε έρευνες της Διεθνούς Αμνηστίας, το 2012 και 2014, έχει τεκμηριωθεί ότι παράλληλα με τις πρακτικές κακομεταχείρισης και παράνομης βίας από την πλευρά των αξιωματούχων επιβολής του νόμου στην Ελλάδα, έχει καλλιεργηθεί μία κουλτούρα ατιμωρησίας, η οποία ενθαρρύνει και υποθάλπει αυτές τις σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Τα συνεχιζόμενα περιστατικά αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας, η ατιμωρησία και η καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν μπορούν να γίνονται άλλο ανεκτά. Ζητάμε από τους πολίτες να ενώσουν τις φωνές τους και να απαιτήσουν τις απαιτούμενες τομές από του αρμόδιους Υπουργούς".

Δείτε και υπογράψτε την έκκληση της εκστρατείας πατώντας εδώ

https://www.amnesty.gr/action/petitions/23927/ellada-ypsoste-ti-foni-sas-kai-zitiste-ton-termatismo-tis-astynomikis-vias

 

Τον τελευταίο καιρό, έχουμε γίνει μάρτυρες μιας αύξησης των καταγγελιών για υπερβολική χρήση βίας ή/και άσκηση παράνομης βίας από αξιωματούχους επιβολής του νόμου στην Ελλάδα.

Η Διεθνής Αμνηστία έχει τεκμηριώσει πολλά τέτοια περιστατικά, συμπεριλαμβανομένων κακομεταχειρίσεων κατά ατόμων κατά τη σύλληψη ή/και την κράτηση, αλλά και υπερβολικής χρήσης βίας, κατάχρησης χημικών ερεθιστικών/δακρυγόνων και κακομεταχείρισης διαδηλωτών/ριών και ανθρώπων που συγκεντρώνονταν σε πλατείες σε μια περίοδο που χαλάρωναν οι περιορισμοί λόγω του κορονοϊού. Σε αυτά τα περιστατικά, περιλαμβάνεται επιπλέον η κακομεταχείριση προσφύγων και μεταναστών/ριών, κατά τη διάρκεια επιχειρήσεων επαναπροώθησης, σε περιπτώσεις κράτησης ή όταν απλά περπατούσαν στον δρόμο.

Κάποιοι από τους ανθρώπους με τους οποίους μίλησε η Διεθνής Αμνηστία μας δήλωσαν ότι είχαν στοχοποιηθεί λόγω φυλής, αναπηρίας ή του σεξουαλικού τους προσανατολισμού. Κάποιοι/ες υπέστησαν ταπεινωτική συμπεριφορά, αφού τους αφαίρεσαν τα ρούχα και υπέστησαν σωματικό έλεγχο.

Αυτά τα περιστατικά δεν είναι «μεμονωμένα», όπως ισχυρίζονται οι ελληνικές αρχές, αλλά μάλλον συστηματικά, και αντανακλούν μια συνεχιζόμενη κουλτούρα ατιμωρησίας. Στο μεταξύ, τα θύματα αστυνομικής κακομεταχείρισης ή/και οι οικογένειές τους καταγγέλλουν παρατεταμένες ποινικές διαδικασίες και αναποτελεσματικές ποινικές και πειθαρχικές έρευνες για τις υποθέσεις τους.

Εδώ και χρόνια, η Διεθνής Αμνηστία και άλλοι διεθνείς και ελληνικοί οργανισμοί έχουν τεκμηριώσει και καταγγείλει κακομεταχείριση και παράνομη χρήση βίας από αξιωματούχους επιβολής του νόμου.

Παρά τις σοβαρές ανησυχίες που εγείρουν η κοινωνία των πολιτών, τα μέσα ενημέρωσης και τα θύματα που αναζητούν δικαιοσύνη, οι διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις απέτυχαν να αναγνωρίσουν την κλίμακα και την επίμονη φύση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράχθηκαν από αξιωματούχους επιβολής του νόμου, όπως και το φερόμενο κλίμα ατιμωρησίας.

Αρκετά! Ο φαύλος κύκλος των κακομεταχειρίσεων πρέπει να σπάσει και η ώρα είναι τώρα. Συμμετέχετε μαζί μας, υψώστε τη φωνή σας, να στείλουμε ένα ισχυρό μήνυμα στις ελληνικές αρχές απαιτώντας δράση και δικαιοσύνη τώρα. Αυτή η συνεχιζόμενη κουλτούρα βίας και ατιμωρησίας πρέπει να τελειώσει για πάντα.

Υπογράψτε την έκκληση προς τον Έλληνα Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, και τον Έλληνα Υπουργό Δικαιοσύνης, Κώστα Τσιάρα, καλώντας τους να διασφαλίσουν ότι:

•  Θα τερματιστούν όλες οι κακομεταχειρίσεις, συμπεριλαμβανομένης της παράνομης χρήσης βίας, από τους αξιωματούχους επιβολής του νόμου, και τα ανθρώπινα δικαιώματα θα τεθούν στον πυρήνα αυτών που εκτελούν τα καθήκοντά τους.

•  Θα διερευνηθούν άμεσα και κατάλληλα όλες οι καταγγελίες για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από αξιωματούχους επιβολής του νόμου.

•  Όλοι οι αξιωματούχοι επιβολής του νόμου με στολή θα φέρουν μια εύκολα αναγνωρίσιμη και καθαρά ορατή μορφή ατομικής/προσωπικής ταυτοποίησης διαρκώς, και ότι θα ληφθούν όλα τα άλλα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλιστεί η πλήρης λογοδοσία των μελών των υπηρεσιών επιβολής του νόμου και των διοικητών τους για όλες τις ενέργειές τους.

•  Το δικαίωμα στην ελευθερία της ειρηνικής συνάθροισης των ανθρώπων στην Ελλάδα θα είναι πλήρως σεβαστό, ακόμα και κατά τη διάρκεια πανδημίας, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις υγειονομικές παραμέτρους και σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα. Σε αυτό το πλαίσιο, ζητάμε την τροποποίηση του νόμου 4703/2020 για τις δημόσιες συναθροίσεις και την ευθυγράμμισή του με τις υποχρεώσεις της Ελλάδας βάσει του διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

" Homo Digitalis @Homo_Digitalis_

Σήμερα κατατέθηκαν ενώπιον του Αρχηγού της 

‪@hellenicpolice  2 επιστολές με τις οποίες υποβάλλονται ερωτήματα & αιτήματα πρόσβασης σε έγγραφα αναφορικά με τη χρήση ‪#drones και ‪#φορητών ‪#καμερών στην επέτειο του ‪#Πολυτεχνείουκαι στην επέτειο από τον θάνατο του ‪#Γρηγορόπουλου.

ι επιστολές συνυπογράφονται από Ελληνίδες και Έλληνες πολίτες που ζουν και εργάζονται στο κέντρο της Αθήνας, μεταξύ άλλων ‪#δημοσιογράφοι και ‪#δικηγόροι,  που συμμετέχουν σε οργανισμούς όπως η 

‪@Homo_Digitalis_ το ‪@reporters_gr και @ThePressProject

 Μπορείτε να διαβάσετε τις επιστολές - αιτήματα εδώ :

/homo digitalis

Σήμερα, 9.12.2020, κατατέθηκαν ενώπιον του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας, κ.  Καραμαλάκη, δύο επιστολές με τις οποίες υποβάλλονται καίρια ερωτήματα και αιτήματα πρόσβασης σε έγγραφα αναφορικά με τη χρήση drones και φορητών καμερών κατά τις αστυνομικές επιχειρήσεις που έλαβαν χώρα στην Αθήνα τόσο στην επέτειο του Πολυτεχνείου (15-18 Νοεμβρίου 2020) όσο και στην επέτειο από τον θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου (6-7 Δεκεμβρίου 2020). Και οι δύο επιστολές κοινοποιήθηκαν στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, κ. Χρυσοχοΐδη,  και στον Πρόεδρο της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, κ. Μενουδάκο.

Οι επιστολές συνυπογράφονται από Ελληνίδες και Έλληνες πολίτες που ζουν και εργάζονται στο κέντρο της Αθήνας, μεταξύ άλλων δημοσιογράφοι και δικηγόροι, οι οποίοι είναι ενεργοί στον χώρο της προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου και συμμετέχουν σε οργανισμούς όπως η Homo Digitalis, το Reporters United και το Τhe Press Project.

Πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι η λειτουργία φορητών συστημάτων επιτήρησης, όπως drones και φορητές κάμερες, μπορεί να λάβει χώρα μόνο όταν υπάρχει άμεσος σοβαρός κίνδυνος τέλεσης συγκεκριμένων αξιόποινων πράξεων, ενώ πρέπει πάντα να προηγείται η έκδοση από την ΕΛ.ΑΣ. ειδικής απόφασης με την οποία αιτιολογείται ειδικώς – κάθε φορά – η συνδρομή των αναγκαίων προϋποθέσεων για τη λειτουργία των φορητών συστημάτων επιτήρησης, επεξηγούνται τα συγκεκριμένα πραγματικών στοιχεία που στοιχειοθετούνται, και περιγράφονται λεπτομερώς οι όροι λειτουργίας των φορητών συστημάτων.

Η πρώτη επιστολή εστιάζει τη προσοχή της στην απαγόρευση όλων των δημόσιων υπαίθριων συναθροίσεων που έλαβε χώρα στις 15-18 Νοεμβρίου, κατά την οποία μέσα μαζικής ενημέρωσης και πολίτες ανέφεραν ότι η ΕΛ.ΑΣ. έκανε χρήση drones που φέρουν κάμερες στην Αθήνα, προκειμένου να σχηματιστεί ακριβή εικόνα για την κατάσταση που επικρατεί στους δρόμους της πόλης.

Οι πολίτες ζητούν να μάθουν εάν τηρήθηκαν οι απαραίτητες διασφαλίσεις και υποχρεώσεις που προβλέπονται από την εθνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία, και συγκεκριμένα ερωτούν:

-Εάν εξέδωσε η ΕΛ.ΑΣ. την απαραίτητη απόφαση λειτουργίας φορητών συστημάτων επιτήρησης πριν την χρήση των drones,

-Εάν έχει καταρτίσει η ΕΛ.ΑΣ. εκτίμηση επιπτώσεων των προβλεπόμενων πράξεων επεξεργασίας στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα πριν από την χρήση των drones,

-Εάν έχει διαβουλευθεί προηγουμένως με την Αρχή Προστασίας Προσωπικών δεδομένων, καθώς και

-Εάν διαθέτει η ΕΛ.ΑΣ. drones – πολυκόπτερα, τα οποία είναι ιδιαίτερα ευέλικτα και παρεμβατικά σε αστικά περιβάλλοντα, και πώς τα προμηθεύτηκε.

Επίσης, οι πολίτες ζητούν πρόσβαση στα ως άνω έγγραφα, όπως επίσης και στο αρχείο πτήσεων των drones της ΕΛ.ΑΣ. για την περίοδο αυτή, προκειμένου να εξακριβωθεί εάν τηρήθηκαν οι απαραίτητες προϋποθέσεις που ορίζει ο νόμος.

Η δεύτερη επιστολή είναι σχετική με την υπ’ αριθ. 7001/2/92/1-α απόφαση της ΕΛ.ΑΣ. να λειτουργήσει συστήματα επιτήρησης στις 6-7 Δεκεμβρίου στο κέντρο (Εξάρχεια – Προπύλαια Πανεπιστημίου Αθηνών – Πλατεία Συντάγματος) και σε λοιπές περιοχές της Αθήνας. Η εν λόγω απόφαση δεν είναι δημόσια διαθέσιμη, ενώ η σχετική ανακοίνωση επί αυτής στην ιστοσελίδα της ΕΛ.ΑΣ. είναι γενική και αόριστη χωρίς να κάνει την παραμικρή αναφορά στα ειδικότερα χαρακτηριστικά των φορητών συστημάτων που τέθηκαν σε λειτουργία. Επομένως, προκαλείται ανασφάλεια για το είδος των φορητών συστημάτων που χρησιμοποιήθηκαν κατά τις επιχειρήσεις της ΕΛ.ΑΣ. τη δεδομένη χρονική στιγμή (π.χ. drones, φορητές κάμερες σε μπαστούνι κ.α.) και οι πολίτες που υπογράφουν την επιστολή ζητούν να πληροφορηθούν ποια τελικά είδη φορητών συστημάτων επιτήρησης χρησιμοποιήθηκαν από την ΕΛ.ΑΣ., ενώ επίσης ερωτούν εάν η ΕΛ.ΑΣ. ήρθε σε προηγούμενη διαβούλευση με την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων καθώς και εάν κατήρτισε εκτίμηση επιπτώσεων των προβλεπόμενων πράξεων επεξεργασίας στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα πριν από την χρήση των συστημάτων επιτήρησης.  Τέλος, οι πολίτες αιτούνται πρόσβαση στην συγκεκριμένη απόφαση προκειμένου να την εξετάσουν για να εξακριβωθεί ότι πληρούνται οι απαραίτητες διασφαλίσεις και, εάν κριθεί απαραίτητο, να προχωρήσουν στην άσκηση των δικαιωμάτων έννομης προστασίας που προβλέπονται από την σχετική νομοθεσία.

Εάν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τις δράσεις της Homo Digitalis αναφορικά με τη χρήση παρεμβατικών τεχνολογιών όπως drones, κάμερες και τεχνολογίες αναγνώρισης προσώπου σε δημόσιους χώρους μπορείτε να επισκεφτείτε την καμπάνια μας ReclaimYourFace.

Άρης Π. 

Μπάτσοι παίρνουν τα λουλούδια απο το μνημείο του Αλέξη και τα πατάνε κάτω. Το κράτος σήμερα οργάνωσε συνειδητά μια εκδήλωση τιμής στον Επαμεινώνδα Κορκονέα.

koniordos @leonidas_tup

Τα βίντεο που αποδεικνύουν την προβοκάτσια της ΕΛ.ΑΣ. στον Κολωνό

https://zougla.gr/parapolitiki/article/ta-vinteo-pou-apodiknioun-tin-provokatsia-tis-elas-ston-kolono

Caracol @g_letos

Πόσα ακόμα ?

#Βασιλης_Μαγγος  #Χρυσοχοιδη_παραιτησου

6 December 2008, Athens, Greece 

A 15-year-old boy was murdered in cold blood by a special officer of the Greek police.

12 years later, this is how Greek police treats his memory.#Γρηγοροπουλος pic.twitter.com/GgFmuyATRv

— Panos Iordanidis (@PanosIordan) December 6, 2020

______________________________________

Διεθνής Αμνηστία Δείτε και υπογράψτε την έκκληση της εκστρατείας πατώντας στο:

https://www.amnesty.gr/action/petitions/23927/ellada-ypsoste-ti-foni-sas-kai-zitiste-ton-termatismo-tis-astynomikis-vias

2 επιστολές:

https://homodigitalis.gr/posts/8101

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

https://unric.org/el/wp-content/uploads/sites/5/2019/05/grk.pdf

#ReclaimYourFace @ReclaimYourFace