Σάββατο 19 Μαΐου 2012

Niko Ago: 29 ημέρες για ένα φιλέλληνα #ΚeepΝikoΑgo






Τον διαβάζω χρόνια και μου έμαθε πολλά με την αφοσίωσή του και την καθαρή κρίση του στα θέματα της μετανάστευσης στην Ελλάδα. Έγκριτος δημοσιογράφος, συγγραφέας και blogger αναντικατάστατος.
Μέσα στο χάος των ημερών μας και την ανόητή μας ψευδαίσθηση πως λόγω πολιτικής τίποτε δε λειτουργεί βλέπω με λύπη πως κι αν, π.χ.,τα αυθαίρετα δεν κατεδαφίζονται κάποιοι μηχανισμοί μια χαρά λειτουργούν για να κατεδαφίσουν ζωές.
Παραθέτω την επιστολή του Niko Ago μα αφού τη διαβάσετε σάς παρακαλώ να βοηθήσετε να διορθωθεί μια αδικία που μάς φτωχαίνει όλους.

Η επιστολή του Niko Ago

"Σ'ευχαριστώ Ελλάδα"

Συμπλήρωσα 20 χρόνια στην Ελλάδα και μπήκα αισίως στο εικοστό πρώτο. Εργάστηκα σε διάφορες δουλειές και μετά από πολύ κόπο και πολύ διάβασμα, έκανα το όνειρό μου πραγματικότητα, έμαθα την ελληνική γλώσσα, κυρίως να γράφω, και σήμερα είμαι δημοσιογράφος στα ελληνικά ΜΜΕ. Σε πιο βαθμό καταφέρνω να κάνω καλή δημοσιογραφία, το κρίνετε εσείς και αυτοί που διαβάζουν αυτά που γράφει η ταπεινότητά μου. Μεγαλώνω δυο κόρες που σήμερα είναι 18,5 και 17,5 ετών. Η μεγάλη ήρθε 5 μηνών, η μικρή γεννήθηκε στην Ελλάδα και δεν γνώρισε άλλη χώρα.  Προσέφερα λίγα η πολλά αλλά πάντως, δούλεψα και δουλεύω τίμια. Ποτέ και για κανένα λόγο, δεν απασχόλησα τις Αρχές της χώρας. Αφοσιώθηκα στο επάγγελμά μου αλλά και στην προσφορά υπέρ των δικαιωμάτων του Ανθρώπου.  Αυτά με εκφράζουν, αυτά κάνω. Η άνοδος της Χρ. Αυγής και οι απειλές που λαμβάνω για τη ζωή μου, συνέπεσαν με κάτι άλλο άσχημο. Δεν ξέρω αν αυτό το δεύτερο είναι το ίδιο με το πρώτο αλλά σίγουρα με πονά περισσότερο. Σήμερα, το ελληνικό κράτος, με ειδοποίησε ότι εντός 30 ημερών, πρέπει να εγκαταλείψω την Ελληνική Επικράτεια, επειδή το έτος 2007-2008, περίοδο την οποία είχα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας, δεν μπόρεσα να συγκεντρώσω τον απαιτούμενο αριθμό ενσήμων για να ανανεώσω την άδεια παραμονής. Είχα γράψει κάποτε ένα άρθρο με θέμα "Σου χρωστάω ένα ευχαριστώ, Ελλάδα", το ίδιο μπορώ να επαναλάβω και σήμερα αλλά γεμάτος πίκρα: Σ'ευχαριστώ Ελλάδα!» Ν.Ago 
___________


Εξηγεί το radiobubble :
Μετά από είκοσι χρόνια διαμονής στην Ελλάδα, και με το αιτιολογικό της απόκλισης από το "απαιτούμενο όριο ενσήμων" κατά την περίοδο 2007-08, ο αλβανικής καταγωγής δημοσιογράφος, αλλά και μέλος του ΔΣ της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Νίκο Άγκο, απελαύνεται από τη χώρα. Ο δημοσιογράφος είχε την τελευταία περίοδο βρεθεί στο επίκεντρο λόγω της αρθρογραφίας του σχετικά με την άνοδο της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής, ενώ είχε καταγγείλει ότι δεχόταν απειλές γι' αυτήν του τη δράση.

__________________________ 

 Παρακαλώ μην αμελήσετε. Ας κοινοποιήσουμε, ας σχολιάσουμε στα κοινωνικά δίκτυα και το ιστολόγιό του. Μάς αφορά όλους αυτή η αδικία. 
 _________________________

Στο Twitter: το hashtag #keepnikoago (και #KeepNikoAgo) για κάποιες στιγμές μπήκε στα πιο δημοφιλή (δείτε το εικονίδιο δεξιά)
Το θρυλλικό πια blog του κ. Ago: Correspondent 
το  Twitter του: https://twitter.com/#!/NikoAgo * [αυτό, θα δείτε και κάτω στα σχόλια  με πληροφορεί αναγνώστης πως δεν είναι ενεργό. Το ενεργό είναι  http://twitter.com/NikoAgo ]

Και στο Facebook, με 'like' στη σελίδα : Στηρίζω το Νiko Ago  είναι σα να συνυπογράφετε την κάτωθι επιστολή
που έχει σταλεί με mail στον Υπουργό Εσωτερικών κ. Μανιτάκη. Ως τώρα που γράφω η σελίδα έχει 6.833 μέλη.

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ, ο συμπολίτης μας κ. Niko Ago καλείται από τις ελληνικές δημόσιες αρχές να εγκαταλείψει άμεσα τη χώρα, μετά από είκοσι χρόνια παραμονής και εργασίας σε αυτήν. Επειδή οι λόγοι που οδήγησαν την ελληνική διοίκηση να λάβει την απόφαση αυτή είναι άδικοι και θα ανατρέψουν τους όρους ζωής και εργασίαςτου ίδιου και της οικογένειάς του, επειδή ο Niko Ago είναι ένας συμπολίτης μας που η παρουσία και εργασία εδώ στη χώρα μας τιμά αυτήν και εμάς, σας παρακαλούμε πολύ να επιληφθείτε προσωπικά του θέματα, άμεσα σας παρακαλούμε, ώστε να ανατραπεί η άδικη και τυπολατρική αυτή απόφαση. Όντας σίγουροι για την ευαισθησία σας και τη σωστή ερμηνεία των καννόων του δικαίου...
Την επιστολή αυτή υπογράφουμε 3.739 πολίτες που συμμετέχουμε στη σελίδα «Στηρίζω τον Νικο Ago» στο Facebook


Στηρίζω το Νiko Ago 
____________
                                         #KeepNikoAgo
Συμπληρώνω 22 Μαΐου:

Για τη συμπαράσταση στο ΝΙκο Αgo από την ΕΣΗΕΑ καθώς και για νέα σχετικά με την υπόθεση δείτε το ιστολόγιό του: http://odromos.wordpress.com/.


Στο Facebook άνοιξε κι άλλος χώρος υποστήριξης: Απαιτούμε την παραμονή του Niko Ago στην Ελλάδα. Εκεί ο ίδιος έστειλε το κάτωθι μήνυμα πριν λίγα λεπτά:


απο τον Νικο Αγκο
Φίλες και φίλοι μου, είναι πραγματικά συγκινητικό το "κύμα" αλληλεγγύης και συμπαράστασης εκ μέρους σας. Νιώθω ευλογημένος και σας είμαι ευγνώμων. Μέχρι την ώρα που γράφω, δεν υπάρχει, πρακτικά, καμία θετική εξέλιξη στο θέμα. Μένουν 25 ημέρες να εκτελεστεί η διαταγή αναχώρησή μου από την Ελλάδα.

_________________
 Συνέντευξή του για το θέμα:  Mega

Για bloggers και χρήστες Facebook παραθέτω το διακριτικό (δεξιά) που χρησιμοποιεί κι ο ίδιος στη σελίδα του.




_______Συμπληρώνω Σεπτέμβριο 2012 πως νομίζαμε πως δεν τα καταφέραμε. 
  Σας συστήνω το Niko Ago “In love with Greece” (αγγλικά) για μια εικόνα του άξιου αυτού ανθρώπου που δεν είναι ο πρώτος που χάνει η χώρα μας έτσι τζάμπα κι άδοξα και, τολμώ να πω, με αγνωμοσύνη που με θλίβει.

Ευτυχώς 4 Σεπτ. έχουμε ένα καλό νέο από τον ίδιο το Niko Ago:


«Ανάσα! Η πρώτη κανονική ανάσα μετά από τις 17 Μαΐου. Μετά "κόπων και βασάνων", ήρθε στα χέρια μου η ειδική βεβαίωση νόμιμης άδειας παραμονής. Η άδεια αυτή, θα ανανεώνεται κάθε χρόνο, μέχρι το δικαστήριο να αποφασίσει για την υπόθεσή μου. Αυτή είναι η δεύτερη νίκη, μετά την απόφαση αναστολής της απόφασης για οικειοθελή αναχώρηση. Πλέον, "έπεσαν τα σύνορα". Ούφφφφφφφφφφφφ! :)»
_________________

Ο Επίλογος  19 Δεκ.2016
Daphne Chronopoulou Θυμάμαι εκείνο το άρθρο μου συμπαράστασης, τότε που κάποιοι είχαμε εξοργιστεί με την αδικία που σου γινόταν.
Παίρνω αυτή σου τη δήλωση (και την επόμενη την πιο λεπτομερή περί συκοφαντιών) και τις προσθέτω κάτω από εκείνο.

Με πίκρα για τη χώρα αυτή
αλλά με χαρά για εσένα.

Niko Ago
Παραιτήθηκα σήμερα, και επίσημα, από τη συνέχεια της διαδικασίας άδειας παραμονής στην Ελλάδα. Ένας απαραίτητος χωρισμός.
Αντίο λοιπόν διοικητική, εκδικητική και ανεκδιήγητη γραφειοκρατικά Ελλάδα.

Niko Ago
3 ώρες
Νταξ. Δεν μπορώ να μην το γράψω αυτό, τώρα που έχω και μπόλικο χρόνο. 😂
Φεύγωντας από την Ελλάδα, και με κάποια απόσταση μεταξύ τους, η ομάδα λάσπης του Μουρουτη ( πρώην διευθυντής του γρ. Τύπου του Αντώνη Σαμαρα, όταν ήταν πρωθυπουργός), έσπειρε για μένα δυο φήμες.
1- Ο Niko Ago, πήρε χαριστικά την ελληνική υπηκοότητα και αμέσως μετά, έφυγε στη Σουηδία.
2- O Niko Ago, έγινε ανταποκριτής της ΕΡΤ στη Σουηδία, και τον πληρώνουν οι Έλληνες πολίτες.
Τους πίστεψαν αρκετοί (δικοί τους) αφού στα social media και στα άκρο- δεξιά μπλογκ γράφτηκε αρκετές φορές το ίδιο πράγμα.
Και φτάνουμε στο σήμερα:
- Δεν έχω, όχι "ελληνικό διαβατήριο" αλλά ούτε κάποιο άλλο χαρτί που να με συνδέει γραφειοκρατικά με την Ελλάδα. Έφυγα σχεδόν κυνηγημένος, μου προσφέρθηκε μια υποτροφία για σπουδές και ήρθα με το αλβανικό μου διαβατήριο. Από σήμερα, 19 Δεκεμβρίου, παραιτήθηκα και επίσημα απο κάθε διεκδικήση άδειας παραμονής στην Ελλάδα. Θα έρθω, όταν βρω χρόνο, με τα σουηδικά μου χαρτιά, πια.
- Ποτέ, ούτε τώρα ούτε στο παρελθόν, δεν είχα σχέση με την ΕΡΤ- αν εξαιρέσουμε την σφοδρή μου συμπαράσταση στους συναδέλφους και τεχνικούς, όταν την έκλεισε φασιστικά ο Σαμαράς- και, εννοείται, κανένας... ελληνικός λαός δεν με πλήρωσε η δεν με πληρώνει. Συνεργάστηκα με το Protagon και το altsantiri, ξεκίνησα και κάτι με την ΕφΣυν αλλά στην Ελλάδα, τουλάχιστον στη δικη μου περίπτωση, ανταποκριτής σημαίνει: "στείλε κανα θέμα αλλά λεφτά δεν έχουμε". Αρρώστια.
Αντιθέτως, ταπεινά καμαρώνω για το γεγονός πως κέρδισα τη θέση του ρεπόρτερ στην Σουηδική Τηλεόραση (SVT), μόνο και αποκλειστικά, με την όποια αξία μου.
Τα γράφω αυτά, τώρα που και τα δυο είναι τελεσίδικα και επειδή, μπορεί ακόμα να γράφει κάποις όσα γράφτηκαν χρόνια. Οι ενδιαφερόμενοι ας απαντήσουν με αυτή την παραπομπή.
______________________


Παρασκευή 18 Μαΐου 2012

Με τη βροχή, με Θάνατο κι ένα μάθημα γοητείας





 Πέθανε ένας φίλος χθες το πρωί. Το έμαθα πίνοντας το κρασί μου στο Γιαλό καθώς μαζεύονταν τα σύννεφα. Ευτυχισμένος θάνατος, στον καναπέ του ώσπου να φέρει ένα νερό κάποιος απ' την κουζίνα.
Κι ύστερα σπίτι με την καταιγίδα διάβαζα τον Προυστ μου ως αργά που γύρισε ο Κύριος Kastell τόσο μεθυσμένος που το πρωί βρήκε τα κλειδιά του αυτοκινήτου στα χωράφια και μια σακούλα με ψωμί που δε θυμόταν πώς ή με ποια λογική την απέκτησε.
Σήμερα βρέχει· μοιάζει χειμωνιάτικο το σπίτι, το πάτωμα έχει μικρές πατημασιές σκυλιού κι ο θάνατος είναι ξανά μαζί μας.
Θα σας κουράσω με τον Προυστ, το ξέρω, μα είναι συναρπαστικό να ξαναβρίσκεις ό,τι σε σχημάτισε και να ανακαλύπτεις πως ήταν ακόμα πιο δυνατό και μαγικό από ό,τι το θυμόσουν. Ακούστε αυτό:
Με αφορμή την ποίηση του Ουγκώ συζητούν οι καλεσμένοι τού salon ότι στα πρώτα τα άγουρα η ποίησή του σκέπτεται ενώ τα ώριμα όπως η Φύση προκαλούν τη σκέψη. Έτσι να γίνουμε θέλω, σαν Φύση να υπάρχουμε κι η ύπαρξή μας να κάνει τους άλλους  να σκεφτούν. 
Και με αυτή την άχρηστη σοφία γυρνώ στην πένθιμή μου περισυλλογή για το 'Χαμένο Χρόνο'.
____________________

Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

Ροζ Συμμορία― Τρέμετε καταπιεστές!



Σε ένα κακοτράχαλο χωριό της Ινδίας ένα τσούρμο γυναικών που ντύνονται στα ροζ κι ανεμίζουν μακριά μπαστούνια ανάγκασε τον υπεύθυνο κρατικό εκπρόσωπο να περπατήσει ένα μεσημέρι επτά χιλιόμετρα στα κατσάβραχα για να καταλάβει πόσο απαραίτητος είναι ο δρόμος που υποσχόταν και δεν έφτιαχνε. Η ίδια συμμορία σώζει γυναίκες από την οικογενειακή βία και το συνηθισμένο συζυγικό βιασμό σε μια χώρα που οι αυτοκτονίες γυναικών είναι καθημερινές και δεν είναι σπάνιο ο γαμπρός να πυρπολεί τη νύφη αφού ξοδέψει την προίκα της. 
Δύο είναι οι κατατρεγμένες κάστες στην Ινδία. Οι dalit ('Άθικτοι') και οι γυναίκες. Υπάρχουν νόμοι για τα δικαιώματα και των δύο αλλά η άγνοια κι η προκατάληψη τις κρατούν  στην παραδοσιακή σκλαβιά. Κι η Σαμπάτ Παλ αγωνίζεται να τις ξυπνήσει.

Η Σαμπάτ Παλ είναι γυναίκα.
'Δεν πήγα σχολείο', λέει, 'oι γονείς μου ήταν αγρότες.'
'Πού έμαθα; Πήγαινα στο σχολείο του χωριού, έβρισκα ένα αγοράκι και του ζητούσα 'αδελφέ πες μου τι λέει εδώ'. Έμαθα να γράφω λίγο. Μ' έπιασε ο θείος μου και με έστειλε ως την Τετάρτη τάξη .
Δεν έχουμε σχολεία για κορίτσια του χωριού. Αν πάει ένα κοριτσάκι στο σχολείο τα αγόρια το κοροϊδεύουν. Έτσι μένουμε αγράμματες και αδύναμες.
Χάνουμε επειδή είμαστε γυναίκες κι οι άνδρες δεν αφήνουν να ζήσουμε καλή ζωή.'
Αυτά τα λίγα γράμματα κι ο δυναμικός χαρακτήρας της την έκαναν διαφορετική κι ας την πάντρεψαν 11 ετών κι ας απέκτησε το πρώτο παιδί στα 15. 
Οι άνδρες κι οι γυναίκες, λέει, είμαστε δυό τροχοί της ίδιας άμαξας. Οι γυναίκες είναι σκλάβες όμως γιατί δεν ξέρουν τα δικαιώματά τους. Όπως οι Άθικτοι που, λέει, οι άλλες κάστες τούς σιχαίνονται επειδή τις κρατούν καθαρές, επειδή πλένουν, κουρεύουν, καθαρίζουν.
Επτά δολάρια το μήνα είναι η σύνταξη. Επειδή στα χωριά δεν έχουν δημοτολόγια πολλές γυναίκες δεν μπορούν να αποδείξουν τη ηλικία τους και χάνουν το δικαίωμα. Η Παλ τα βάζει με τη γραφειοκρατία στα χωριά των dalit, τις πηγαίνει στο γιατρό που βεβαιώνει την ηλικία τους κι αυτή η μικρή σύνταξη τους δίνει τη δύναμη να αντισταθούν στην οικογενειακή δουλεία.
Το 2006 'πρωτοβγήκε' όπως λέει, στα χωριά και σήμερα η Ροζ Συμμορία της κατακλύζει την ύπαιθρο κι η επιρροή της είναι τόσο μεγάλη που το κόμμα της Σόνια Γκάντι ζητά τη συμπαράστασή της.

Κάθε γυναίκα που μπαίνει στη συμμορία μαζί με το ροζ σάρι και το λάτι της παίρνει και μαθήματα αυτοάμυνας. 'Ξυπνήσε γυναίκες της Ινδίας' τραγουδούν.
'Διάλεξα στολή για να ξέρει ο κόσμος ποιες είμαστε. Διάλεξα ροζ γιατί δεν το έχει διαλέξει κανένα κόμμα.  Κρατάμε το λάτι,  το παραδοσιακό μπαστούνι αυτοάμυνας, για να δείξουμε πως δε θα ανεχθούμε άλλη βία. Και δε φοβόμαστε να το χρησιμοποιήσουμε.'

'Κάθε γυναίκα που υποφέρει είναι μαζί μου' τραγουδούν..

__________________________
Για τη Gulabi Gang (τη Ροζ Συμμορία) μετά τα άρθρα, το βιβλίο και τα ντοκιμαντέρ φέτος έχουμε και ταινία. Πάνω αριστερά η αφίσα.

Κυριακή 13 Μαΐου 2012

Χωρίς βιβλιοπωλείο με τον Προυστ και το βοριά





Ένα νησάκι είχε ένα βιβλιοπωλείο. Παλιό, φιλικό, που το επισκέπτονταν παιδάκια ή τουρίστες και επηρέαζαν τις επιλογές του με τα γούστα και τις ανάγκες τους.
Ο τόπος αναπτύσσεται όμως και όταν ανοίγουν μεγάλοι δρόμοι  μια μεγάλη αλυσίδα ανοίγει κι άλλο βιβλιοπωλείο πλάι σε φημισμένο διεθνές καφετζίδικο και καλό κομμωτήριο. Παρκάρουν τα θηρία τους οι κυράδες και μεταξύ latte και ανταύγειας αγοράζουν κι ένα γυαλιστερό επιτραπέζιο τόμο για το σαλονάκι. Διότι το υποκατάστημα της αλυσίδας έχει στα ράφια του βιβλία άσχετα με τον τόπο, τα 'ευπώλητα' που σπρώχνει η εταιρία με συμφωνίες, ξενόγλωσσα που συμφέρουν και παιδικά για δωράκια.
Εν τω μεταξύ τα χρόνια περνούν, το μικρό βιβλιοπωλείο της πόλης  χάνει τους πελάτες του κι ο βιβλιοπώλης όταν συνταξιοδοτείται αναγκάζεται να το κλείσει αφού ο ανταγωνισμός δεν κάνει εφικτή την πώληση τής επιχείρησης.
Όμως η οικονομική κατάσταση αλλάζει. Η μεγάλη εταιρία διαπιστώνει πως η ιδέα δεν ήταν συμφέρουσα και ελαφρά τη καρδία κλείνει το υποκατάστημα στο νησάκι.
Αποτέλεσμα; Το νησάκι μένει δίχως βιβλιοπωλείο.

Ναι, πια δεν έχουμε βιβλιοπωλείο στη Μύκονο. Ντροπή μας; Οι τιμές των ακινήτων δε νομίζω πως θα επιτρέψουν σε νέο βιβλιοπώλη να τολμήσει το εγχείρημα, παρότι φέτος άνοιξαν αμέτρητα φαρμακεία― που ειλικρινά τους εύχομαι να πάνε καλά αν και φοβάμαι πως αυτό θα συμβεί μόνο σε περίπτωση επιδημίας.
Είδος πρώτης ανάγκης το φάρμακο μα για μένα είδος πρώτης ανάγκης είναι και το βιβλίο. Τώρα ψωνίζω μόνο από το Διαδίκτυο. Που είναι θαυμάσιο μα δεν είναι το ίδιο. Μου λείπει η κουβέντα ανάμεσα σε βιβλία, η ανταλλαγή εντυπώσεων και πληροφοριών.
Στην απόγνωσή μου κατέφυγα στα αγαπημένα μου κι όλη την εβδομάδα ξαναδιάβασα τον πολυδιαβασμένο μου Προυστ. Ο αέρας και η συννεφιά με κράτησαν μέσα και, ξαπλωμένη στα πολλά μου μαξιλάρια κρατώντας τους κιτρινισμένους τόμους του Ηριδανού κι ύστερα (διότι εν τω μεταξύ πέθανε ο μεταφραστής και δεν άντεξα να περιμένω να λύσει το πρόβλημα ο εκδότης) των Penguin, ξαναγύρισα, σαν η γεύση της μικρής μαντλέν να με ταξίδεψε στο δικό μου παρελθόν, σ' εκείνη που ήμουν κάποτε.

Ο Προυστ μιλά για το Βάγκνερ και την Ιφιγένεια του Gluck αλλά κυρίως για τη φράση από τη σονάτα του φανταστικού συνθέτη Vinteuil, ύμνο του έρωτα του Σουάν για την Οντέτ, που παίζεται σε κάθε τους συνάντηση.
Πολλές οι εικασίες κι οι προσπάθειες να βρεθεί η μουσική που ενέπνευσε στον Προυστ τόσες σελίδες. Ξέρουμε ότι θαύμαζε τον Gabriel Fauré, τον César Franck και τον Claude Debussy.
Και τον Wagner βέβαια.
Όμως εγώ σήμερα δεν είμαι στο Παρίσι και δε διακόπτω την ανάγνωση για να επισκεφθώ τα σαλόνια των Γκερμάντ. Ζω στην Ελλάδα και με διακόπτουν άλλες έννοιες (κι ας είναι ο ρατσισμός κι ο παρανοϊκός αντισιωνισμός παρόντες μέχρι εδώ και ως τώρα). Γι αυτό δεν είναι ο Βάγκνερ το αντίδοτό μου όταν εισβάλει το παρόν και με διακόπτει.  Μια ανάγκη αρμονίας άλλης με έστειλε στο Μπαχ.
Τούτη είναι η δημοφιλέστερη από τις φούγκες του μα παραμένει σα μπαρόκ ναός ένα μεγάλο δημιούργημα του ανθρώπου και μια απόδειξη ότι η λογική μας έχει τη δύναμη να τιθασεύει το χάος. Κι αυτό είναι παρηγοριά εδώ που βρέθηκα να ζω δίχως μυαλά, δίχως βιβλιοπωλεία.
Χαρείτε τη:

Bach, Toccata and Fugue in D minor, organ




Εικόνα
Η στέρηση με ρίχνει στην πορνογραφία: 
Το θρυλλικό βιβλιοπωλείο Shakespeare & Company, Παρίσι. 
Ο βιβλιοπώλης G.Whitman εργάστηκε σ' αυτό για 60 χρόνια· πελάτες του ο Hemingway, ο J. Joyce, ο Henry Miller, ο Allen Ginsberg, ο Samuel Beckett, ο William S. Burroughs κι άλλοι πολλοί. Τις νύχτες έχουν κοιμηθεί στο χώρο αυτό περισσότεροι από 40.000 αγγλόφωνοι καλλιτέχνες περαστικοί από το Παρίσι.
_________________________________________________

Σάββατο 12 Μαΐου 2012

ΟΧΙ ―Oι Bloggers λέμε ΟΧΙ στην κατάργηση της παλιάς διεπαφής.



Μου το ζήτησε η Blues κι αν υπάρχει ελπίδα να αποφύγουμε την ενόχληση σάς παρακαλώ να το πείτε κι εσείς αυτό το ΟΧΙ στον τίτλο μιας ανάρτησης σας.
Κάποιους δε μας βολεύει η νέα μορφή του Βlogger και εξακολουθούμε να ετοιμάζουμε τις αναρτήσεις μας χρησιμοποιώντας την παλιά.
Παρακαλώ πείτε ΟΧΙ μαζί μας.




Προσωπικά προτιμώ όντως την παλιά μα κι αν δεν την προτιμούσα θα έλεγα το ΟΧΙ διότι με έχει κουράσει η γιάπικη εφευρετικότητα υπαλλήλων που δικαιολογούν την παρουσία τους στα γραφεία αλλάζοντας ό,τι συνηθίσαμε.
'Φεύγοντας από εδώ δε θα βρεις θέση -θα φτιάξεις θέση' λένε στο Χάρβαρντ. Διαφωνώ. Προτιμώ το 'If it aint broken don't fix it'. Κι η παλιά μορφή μια χαρά δουλεύει Κύριοι Μαστροχαλαστές του Blogger.
_____________________

Παρασκευή 11 Μαΐου 2012

8ο ΑΝΤΙΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΑΣ―11 και 12 Μαΐου στο Ελληνικό






8ο ΑΝΤΙΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΑΣ
ATHENS LEGALIZE PROTESTIVAL 2012

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 11 & ΣΑΒΒΑΤΟ 12 ΜΑΙΟΥ
ΧΩΡΟΣ ΠΡΩΗΝ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ
(είσοδος από Λεωφόρο Ποσειδώνος, στάση τραμ 2η Αγίου Κοσμά)

ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΤΕ ΤΙΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ
για την μείωση της βλάβης από τις εξαρτήσεις
για πιο δίκαιες και αποτελεσματικές πολιτικές περί “ναρκωτικών” ουσιών

Το 8ο Αντιαπαγορευτικό Φεστιβάλ της Αθήνας θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 11 και το Σάββατο 12 Μάη, στο χώρο του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού (είσοδος από Λεωφόρο Ποσειδώνος, στάση τραμ 2η Αγίου Κοσμά), σε μια συμβολική επανάκτηση του δημόσιου χώρου.

και τις δύο ημέρες από τις 19.00:
Έκθεση κανναβικών σκίτσων canamo/ sin papeles, chai shop, food & flea market, ενημερωτικά περίπτερα, βιβλιοπωλείο, προβολές, θεατρικά δρώμενα, κρουστά από τους BATALA, και 3 μουσικές σκηνές με τους:

live:
NIGHTSTALKER, KOZA MOSTRA, BAILDSA, ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ, FUNDRACAR, ATIKO MINUS with I-MITRI COUNTERACTION, VLASTUR, AERA PATERA & ANNA GOULA, PROFESSOR SKANK, SISTA JAMMAROOTS & OSCILATORS, INSPIRATION PROJECT, ΠΕΡΣΙΝΑ ΞΙΝΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ, REBET AGAINST THE MACHINE, BAD BID.

DJs:
ANNA MYSTIC, BLEND MISHKIN, SQUARE [Fr], DISPHONIA, Dj EHUTY [Br], IRAKLIS MINDPHASER, FleCK, DJ BOOKER, KERNELCOREMODE, HARRIS, A.H2O, THC SOUNDSYSTEM, KILLEMIL, CONFO, UNDERVERSE, FISHIMSELF & CHARALAMPOS SYMIANAKIS, MAX MILLION, INSOM, OZE, ABEND, NUMARK, MAN, THE MIRROR, ARGY ECHOSENSE, POSITRONIK, JUNIOR X, ANDREAS OPTIMUS, ODIOLAB live, SYGNALS, Djane PSYCHO QUEEN, EUNOIA, JAH BETA, RAGGAPRINCESS, POPPA STEVE, MONKEYMAN CDJREEKO, SELAH, SKITLAB, MASHDOWN45, MISTAOPERATOR, RADICAL GEE, SOUNDHOLIC, selector NESTA, MRS HCN, JEFF, SRJ, BILLY WIDZ, JEPH1, YAZ, POSTRIPER.

Φιλοξενούμενο ηχοσύστημα Dubwise HiFi.

visual art: VOID OPTICAL ART LABORATORY and M4N4R4V3R

(αναλυτικό μουσικό πρόγραμμα στο τέλος)

Τη Παρασκευή 11 Μάη στις 17.00 το απόγευμα και το Σάββατο 12 Μάη στις 12.00 το πρωί, το φεστιβάλ θα φιλοξενήσει το March to Athens (http://www.scoop.it/t/march-to-athenswww.march2athens.tk) και στα πλαίσια του Αγορά (http://www.agoraathens.net/el/http://titanpad.com/thematikesagoras) θα πραγματοποιηθεί παρουσίαση του οδοιπορικού καθώς και συζήτηση- ανοιχτή συνέλευση για τα κινήματα από τα κάτω, τις φυσικές καλλιέργειες, τη διατήρηση σπόρων, τις οικοκοινότητες, κα. Ανοιχτό κάλεσμα σε συλλογικότητες και κάθε ενδιαφερόμενο.

Υποστηρίζεται από:
Ηλιόσποροι, Κενό Δίκτυο, Ελευθεριακός Σύνδεσμος Απεξάρτησης (ΕΛΕΥΣΥΝΑ), Σύλλογος Θεραπευομένων ΟΚΑΝΑ, Φίλοι του Ανθρώπου, ENCOD, Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων keli.gr, Act Up Drase Hellas, Οικολόγοι Πράσινοι, Νέοι Πράσινοι, Νεολαία Δημοκρατικής Αριστεράς, Επιτροπή δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ, ΑΚΟΑ, ΡΟΖΑ, Φιλελεύθερη Συμμαχία, Εφημερίδα Εποχή, Περιοδικό Ζενίθ, Rastavibe, 1step Forward, Dubwise HiFi, Natural High Family, Sub & Dub, Funxion, Creative Space, Urban Danja, One Love Reggae Ideas, Reggae.Gr, Freeze Mag/ It Shop, Akida promo, STFU, Mutant Conspiracy, Trifilo.Gr Web Radio, Greek Cannabis Society, Cannabishellas.Com, Tzivana.Gr, 420.Gr, Seeders

Με τη συνεργασία και σε υποστήριξη της Επιτροπής Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού.

Παρακαλούμε θερμά όλο το κόσμο να συμβάλλει στη καθαριότητα και τη περιφρούρηση του χώρου.

www.legaliseprotestival.blogspot.com
http://parkoellinikou.blogspot.com/

η αλήθεια είναι η καλύτερη πρόληψη...

Βρισκόμαστε ένα βήμα πριν από μια ιστορική εξέλιξη. Μετά από 30 χρόνια αντιαπαγορευτικού αγώνα και 7 χρόνια αντιαπαγορευτικών φεστιβάλ, καταφέραμε φέτος να κατατεθεί ένα νέο νομοσχέδιο στη Βουλή για να αλλάξει επιτέλους η εγκληματική πολιτική περί “ναρκωτικών”, που στιγματίζει ως εγκληματίες τους εκατοντάδες χιλιάδες χρήστες ουσιών στην Ελλάδα.

Ένα νομοσχέδιο που δεν υπόσχεται οριστικές λύσεις, αλλά τουλάχιστον είναι ένα θετικό πρώτο βήμα που εστιάζει στην αποποινικοποίηση τη χρήσης, προμήθειας και κατοχής για ιδία χρήση, κατοχυρώνει το δικαίωμα στην θεραπεία, μετατρέπει σε πταίσμα την αυτοκαλλιέργεια κάνναβης, εξαιρεί την κλωστική κάνναβη από την λίστα των ναρκωτικών ουσιών, ενώ μεριμνά για την αποσυμφόρηση των φυλακών.

Το νομοσχέδιο ενώ ψηφίστηκε την αρμόδια επιτροπή της Βουλής, παραμένει στο συρτάρι του Υπουργού Δικαιοσύνης πριν πάει στην ολομέλεια προς επικύρωση, καθώς υπάρχουν έντονες αντιδράσεις από το συντηρητικό πολιτικό φάσμα (ΝΔ, ΚΚΕ, ΛΑΟΣ), το οποίο δεν μπορεί να αποδεχθεί το δικαίωμα του ανθρώπου στην αυτοδιάθεση και το ότι η χρήση δεν είναι αδίκημα, αλλά στην χειρότερη περίπτωση θεωρείται αυτοπροσβολή. Δυστυχώς κάποιοι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τον στρουθοκαμηλισμό και την ξεδιάντροπη πολιτική εκμετάλλευση στο θέμα αυτό, ενεργοποιώντας τα συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας παραβλέποντας τόσο την αληθινή και ανθρώπινη διάσταση, όσο και τα αδιάψευστα στοιχεία ερευνών και εφαρμοσμένων πολιτικών.

Σε μια περίοδο σκληρής λιτότητας, που το κράτος συνθλίβει εργασιακά και κοινωνικά κεκτημένα πολλών ετών, μαζί με μισθούς, συντάξεις και κοινωνική πρόνοια, ενώ καταπατά με τον πιο βάναυσο τρόπο δικαιώματα και ελευθερίες, η Πολιτεία εμμένει σε μια αναποτελεσματική και αντικοινωνικά δαπανηρή πολιτική σε ότι αφορά τη χρήση και την εξάρτηση από ουσίες, παραβλέποντας τη διεθνή εμπειρία και τα επιστημονικά δεδομένα. Εμμένει σε μια εγκληματική πολιτική που είχε σαν αποτέλεσμα να αυξηθούν ραγδαία οι προβληματικοί χρήστες ουσιών, τα νοσήματα και οι θάνατοι, να ενταθεί η πολυτοξικομανία και η αλόγιστη χρήση ουσιών από τη νεολαία, καθώς και να πλουτίσει το οργανωμένο έγκλημα, μαζί με τα παράνομα πολιτειακά κυκλώματα που το συντηρούν. Οι λίστες των χρηστών που ζητούν βοήθεια συνεχώς αυξάνονται μαζί με τις ανθρώπινες ζωές που χάνονται, αλλά και τις χιλιάδες ανθρώπινες ιστορίες που κρύβουν τα απρόσωπα νούμερα.

Εμείς λέμε φτάνει πια με την υποκρισία, φτάνει πια με την ποινικοποίηση και το στιγματισμό των χρηστών, φτάνει πια με το μαύρο χρήμα, τη διαφθορά και τη γιγάντωση του παράνομου εμπορίου. Πρέπει να υπάρξει άμεσα μια νομοθετική ρύθμιση του παράνομου εμπορίου, κατά τα πρότυπα του αλκοόλ, των φαρμάκων και του καπνού. Μέσα από την παρανομία δεν μπορείς να ελέγξεις ούτε τη ζήτηση, ούτε τη προσφορά- διάθεση ουσιών, ενώ είναι αδύνατο να διασφαλίσεις την μείωση της ατομικής και κοινωνικής βλάβης, καθώς και τη προστασία της δημόσιας υγείας.

Η κοινωνία είναι έτοιμη για την αλλαγή και οι πολιτικοί πρέπει να σταθούν προ των ευθυνών τους και να πάρουν μια ιστορική απόφαση ακολουθώντας το καλό παράδειγμα πολλών Ευρωπαϊκών χωρών.

Μέχρι να λάμψει η αλήθεια και να μπει το δημόσιο συμφέρον μπροστά από το ιδιωτικό κέρδος, εμείς θα καλλιεργούμε τα δικαιώματα μας και θα διεκδικούμε τα αυτονόητα:
- Αποποινικοποίηση της χρήσης, προμήθειας, κατοχής ουσιών για προσωπική χρήση και απεξάρτηση του χρήστη από τον έμπορο
- Πλουραλισμό στις θεραπευτικές μεθόδους
- Μείωση της βλάβης, περίθαλψη, πρόληψη και επανένταξη, αντί για καταστολή, διαπόμπευση και φυλάκιση
- Νομιμοποίηση της (αυτο)καλλιέργειας κάνναβης για προσωπική χρήση (ευφορική, θεραπευτική), καθώς και της κλωστικής κάνναβης για βιομηχανική χρήση
- Ενημέρωση βασισμένη στα επιστημονικά δεδομένα και τις διεθνείς καλές πρακτικές, όχι σε αντιλήψεις ηθικού πανικού και δαιμονοποίηση.
- Δίκαιες και αποτελεσματικές πολιτικές που θα ελαττώσουν τις δημόσιες δαπάνες για την καταστολή, θα ανακατευθύνουν πολύτιμους οικονομικούς πόρους στη πρόληψη και την περίθαλψη, και θα εξασφαλίσουν δημόσια έσοδα από τη νόμιμη ρύθμιση της προσφοράς.

Οι χρήστες ουσιών δεν είναι εγκληματίες, είναι συνάνθρωποι μας από όλα τα κοινωνικά στρώματα. Είναι εκατοντάδες χιλιάδες στην Ελλάδα και εκατομμύρια παγκοσμίως, δεν χωράνε καν στις φυλακές. Οι πολιτικές που ακολουθούνται δεν είναι δίκαιες και αποτελεσματικές, αντίθετα είναι δαπανηρές και έχουν φέρει το αντίθετο από το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, την αύξηση δηλαδή της προσφοράς και της ζήτησης ουσιών καθώς και της βλάβης για τους χρήστες και την κοινωνία.

Η Αθήνα συμμετέχει και φέτος στην Ημέρα Παγκόσμιας Δράσης για την αποποινικοποίηση της Κάνναβης ως μια συμβολική διεκδίκηση για πιο δίκαιες και αποτελεσματικές πολιτικές περί «ναρκωτικών» ουσιών.

Τις δύο πρώτες βδομάδες του Μάη κάθε χρόνο, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι βγαίνουν στους δρόμους σε περισσότερες από 300 πόλεις από όλο τον κόσμο (http://cannabis.wikia.com/wiki/Portal:Global_Marijuana_March) για να διεκδικήσουν πιο ανθρώπινες, «αντιαπαγορευτικές» πολιτικές που δεν αντιμετωπίζουν την χρήση ή την εξάρτηση από ουσίες ως ποινικό αδίκημα, αλλά περιορίζουν τις βλάβες στον άνθρωπο και την κοινωνία και οδηγούν στην απεξάρτηση του χρήστη από το παράνομο εμπόριο, αποδυναμώνοντας ταυτόχρονα το τελευταίο.

Η πραγματοποίηση του φεστιβάλ στο πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού είναι μια συμβολική δράση επανάκτησης του δημόσιου χώρου, μέσα από τη δημιουργία μιας προσωρινά αυτόνομης ζώνης, ενός φεστιβάλ για την αξιοπρέπεια, την ελευθερία, την αγάπη και την ειρήνη. Στηρίζουμε με αυτό τον τρόπο έμπρακτα το αίτημα χιλιάδων πολιτών και της Επιτροπής Αγώνα να παραμείνει το Ελληνικό, δημόσιος, ελεύθερος χώρος και να διαμορφωθεί ο χώρος του πρώην αεροδρομίου και της παραλίας του Άγιου Κοσμά σε Μητροπολιτικό Πάρκο με υψηλή βλάστηση, αθλητικές και ψυχαγωγικές χρήσεις.

Καλούμε τον κόσμο που θα συμμετέχει στο Αντιαπαγορευτικό Φεστιβάλ, να σεβαστεί το χώρο που θα μας φιλοξενήσει, συμβάλλοντας υπεύθυνα στην καθαριότητα και την περιφρούρηση του χώρου.
Δεν υπάρχει κανένας διαχωρισμός ανάμεσα στους διοργανωτές, τους καλλιτέχνες και όλους τους παρευρισκόμενους, όλοι συμμετέχουν αφιλοκερδώς, δεν υπάρχει αντίτιμο ή κερδοσκοπικά οφέλη…

Η αυτοργάνωση, η εθελούσια υπεύθυνη συμμετοχή, η απελευθέρωση του Δημόσιου Χώρου και η αντι-εμπορευματική λογική διαπνέουν την λειτουργία του Αντιαπαγορευτικού Φεστιβάλ. Αυτό το φεστιβάλ γίνεται ενάντια σε όλες τις απαγορεύσεις και ενάντια σε όλους τους εθισμούς. Τάσσεται ενάντια σε κάθε ναρκο-κουλτούρα, ενάντια στο εμπόριο ναρκωτικών, ενάντια στην καταστολή των ελευθεριών και τη βία από όπου και αν προέρχεται, ενάντια στην ηρωίνη, τις χημείες, την ύπνωση, την πολυτοξικομανία την αλόγιστη, εγωπαθή και υπερβολική χρήση ουσιών κάθε λογής…

Είναι ενάντια σε κάθε κουλτούρα νάρκωσης, αποβλάκωσης, φρικαρίσματος, και στρουθοκαμηλισμού.
Σε καμία περίπτωση δεν διαφημίζει τη χρήση καμίας νόμιμης ή παράνομης ουσίας. Αντίθετα γίνεται για να διεκδικήσουμε πιο δίκαιες και αποτελεσματικές πολιτικές για την μείωση της βλάβης από τις εξαρτήσεις αντί για την ποινικοποίηση των χρηστών. Για να πληροφορήσουμε τον νέο κόσμο αδογμάτιστα για την επικινδυνότητα των ουσιών που καταναλώνουν και να αντιμετωπίσουμε την εξάρτηση από αυτές με βάση την τοξικότητά τους.

Η Ελευθερία, ο Έρωτας, η Φιλία, η μουσική, τα ταξίδια, οι γιορτές, το βίωμα της συλλογικής χαράς, το όνειρο, η δημιουργικότητα, το άνοιγμα της συνείδησης δεν μπορούν να παραδοθούν ούτε στους δεσμοφύλακες, ούτε στους ψυχίατρους, ούτε στα χέρια της αστυνομίας, ούτε στα χέρια των πρεζέμπορων…

Είναι χρέος όλων μας η συνάντηση αυτή να είναι ένα μάθημα από όλους εμάς για όλους εμάς, μια εμπειρία που μας κάνει καλύτερους, μια συνάντηση ενδυνάμωσης και συνειδητοποίησης.

Το Αντιαπαγορευτικό Φεστιβάλ γίνεται στο πλαίσιο της εκστρατείας "Συμμαχία Αλλάξτε πολιτική για τα Ναρκωτικά" την οποία στηρίζουν πλήθος πολιτών και φορέων. Η Συμμαχία έχει αποστείλει μία επιστολή- έκκληση στον πρωθυπουργό,http://iliosporoi.net/index.php?option=com_content&view=article&id=264%3A2009-11-07-17-25-12&catid=52%3A2008-07-31-20-38-41&Itemid=71 στη βάση της οποίας συλλέγονται υπογραφές.

Ενημέρωση για flea & food market Αντιαπαγορευτικού φεστιβάλ

Βασική προϋπόθεση για συμμετοχή: Όχι ποτά, νερά και σουβλάκια! εντός του χώρου του φεστιβάλ η διοργάνωση διατηρεί το δικαίωμα της αποκλειστικής διάθεσης ποτών, νερών και αναψυκτικών από τα μπαρ, καθώς από εκεί καλύπτονται τα πάρα πολλά έξοδά της. Επίσης θα διαθέτει και πάγκο με σουβλάκια. Για να καταφέρνουμε να κάνουμε το μεγαλύτερο -ελεύθερο και αυτοχρηματοδοτούμενο- φεστιβάλ της πόλης, χωρίς χορηγούς και σπόνσορες, για όσο είναι απαραίτητο. Οποιοσδήποτε ανοίξει πάγκο με ποτά και νερά θα οδηγείτε εκτός του χώρου του φεστιβάλ.

Οποιαδήποτε τοποθέτηση πάγκου θα γίνει μόνο μετά από συνεννόηση με τη διοργάνωση και μόνο στους προσδιορισμένους χώρους του μάρκετ. Ιδιαίτερα όποιοι θέλουν να ανοίξουν πάγκο με φαγώσιμα πρέπει να συνεννοηθούν πρώτα με την διοργάνωση (iliosporoi[at]yahoo.gr) για να μην υπάρχουν πολλές αλληλεπικαλύψεις.

ΜΟΥΣΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 11 ΜΑΗ

live stage
20.00 – 20.45: AERA PATERA & ANNA GOULA
21.00 – 21.45: SISTA JAMMAROOTS & OSCILATORS
22.00 – 23.00: PERSINA KSINA STAFYLIA
23.30 – 00.30: BAILDSA
00.45 – 01.45: VLASTUR
02.00 – 03.00: INSPIRATION PROJECT

μετά τις 21.00 κρουστά από τους BATALA

Dance floor
20.00 – 21.00: THE MIRROR
21.00 - 22.00: ARGY ECHOSENSE
22.00 - 23.00: MAX MILLION
23.00 – 00.00: FISHIMSELF & CHARALAMPOS SYMIANAKIS (Deep In Mind) on santouri
00.00 – 01.00: OZE (Urban Danja. Vim Breaks)
01.00 – 02.00: ABEND b2b NUMARK (Funxion)
02.00 – 03.00: INSOM (Urban Danja, Melting Pot, Trust in Music)
03.00 – 04.00: SQUARE [Fr] (Mindtech)
04.00 – 05.00: DISPHONIA (Funxion, Trust in Music, Mindtech)
05.00 – 06.00: MAN b2b POSITRONIK (Mutant Conspiracy)

Dubwise soundsystem
19.00 – 19.45: JAH BETA
19.45 – 20.30: RAGGAPRINCESS
20.30 – 21.15: POPPA STEVE
21.15 – 22.00: MONKEYMAN CDJREEKO
22.00 – 22.45: SELAH
22.45 – 23.30: SKITLAB
23.30 – 00.15: MASHDOWN45
00.15 – 01.00: MISTAOPERATOR
01.00 – 02.30: ATIKO MINUS & I-MITRI COUNTERACTION live
02.30 – 03.30: RADICAL GEE
03.30 – 04.15: ANNA MYSTIC
04.15 – 05.00: SOUNDHOLIC
05.00 – 06.00: A.H2O


ΣΑΒΒΑΤΟ 12 ΜΑΗ

live stage
20.00 – 20.45: REBET AGAINST THE MACHINE
21.00 – 21.30: ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ
21.45 – 22.45: BAD BID
23.15 – 00.15: NIGHTSTALKER
00.45 – 01.45: KOZA MOSTRA
02.00 – 03.00: FUNDRACAR
03.00 – 04.00: PROFESSOR SKANK

Dance floor
20:00 - 21:00: JUNIOR X
21:00 - 22:00: ANDREAS OPTIMUS
22:00 - 23:00: ODIOLAB live
23:00 - 00:00: SYGNALS
00.00 - 01.00: Djane PSYCHO QUEEN (Natural High)
01.00 – 02.00: EUNOIA (Harmonia Records)
02.00 – 03.00: Dj EHUTY [Br] (Pixel Freaks)
03.00 – 04.00: UNDERVERSE (Natural High)
04.00 – 05.00: CONFO (DiscoValley Records)
05.00 – 06.00: IRAKLIS MINDPHASER (Natural High)

Dubwise soundsystem
19.00 – 19.45: NESTA
19.45 – 20.30: mrs HNC
20.30 – 21.15: THC SOUNDSYSTEM
21.15 – 22.00: KILLEMIL
22.00 – 22.45: JEFF
22.45 – 23.30: BLEND MISHKIN
12.00 - 12.45: SRJ
12.45 - 01.45: BILLY WIDZ B2B JEPH1
01.45 - 03.00: FLeCK vs DJ BOOKER (Breathe records)
03.00 - 04.00: KERNELCOREMODE (Creative Space)
04.00 - 05.00: HARRIS (Funxion)
05.00 - 06.00: YAZ B2B POSTRIPER (Stfu)
____________________________________ Facebook


Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Αρτεμισία, η Ιουδήθ με τα πινέλα―η γυναικεία φωνή στο φως



Μέχρι κι ως πριν εκατό χρόνια υπήρχαν σοφοί που υποστήριζαν πως οι γυναίκες είναι κουτές αφού έχουν μικρότερο εγκέφαλο από των ανδρών. Γελάμε σήμερα αλλά ένα άλλο επιχείρημα ακόμα πλανάται σα μομφή. Γιατί, μάς ρωτούν ρητορικά κι ειρωνικά, γιατί οι γυναίκες δε μεγαλουργούν; Γιατί όλοι οι Μότσαρντ, οι Βάγκνερ, οι Πικάσσο, οι Παστέρ κι οι Ναπολέοντες είναι άνδρες από καταβολής πολιτισμού ως σήμερα;
Την απάντηση την έδωσε η Βιρτζίνια Γουλφ περιγράφοντας τη ζωή της αδελφής του Σαίξπηρ. Που κι αν υπήρξε δεν έχουμε λόγο να τη θυμόμαστε παρά υποθετικά για να εξετάσουμε από πόσο νωρίς στη ζωή της γυναίκας μπαίνουν εμπόδια που ανακόπτουν την πνευματική εξέλιξη και φυλακίζουν τη δημιουργικότητά της στην εσωστρέφεια οικιακών μικρών στόχων.
Πιο πρόσφατα και πιο κοντά μας ως μαθήτρια είχα την πεποίθηση πως οι γυναίκες είμαστε λίγες και σπάνιες διότι στην τάξη μου τα κορίτσια ήταν ελάχιστα. Βλέπετε οι γονείς  έκαναν θυσίες για να καλοσπουδάσουν το γιο μα όχι την αδελφή του που γι αυτήν τα ακριβά ιδιωτικά έμοιαζαν σπατάλη.
Χωρίς σπουδές, χωρίς σεβασμό για την ώρα της μελέτης μας, κι οι πιο πολλές χωρίς (όπως σοφά απαίτησε η Βιρτζίνια Γουλφ) ένα δικό μας δωμάτιο και τις 'Τρείς Γκινέες' που θα μάς έκαναν ανεξάρτητες, οι περισσότερες καταφεύγαμε στη σκλαβιά του γάμου για να αποκτήσουμε μια όποια ελευθερία και το σεβασμό που επιβάλλει το 'Κυρία' έναντι του υποτιμητικού 'δεσποινίς'.
Έτσι τα λίγα σημαντικά γυναικεία έργα των αιώνων γράφτηκαν στο τραπέζι της κουζίνας, κρυφά και ένοχα ανάμεσα σε οικιακά καθήκοντα, φροντίδα άρρωστων γονιών και άδοξες απόπειρες να 'ζητηθεί το χέρι' μας για να δουλέψει κάτω από άλλη στέγη.
Πείτε μου, αμφιβάλλετε; Λέτε πως πέρασαν εκείνοι οι καιροί, πως τα λόγια μου περιγράφουν τις Μπροντέ του παρελθόντος; Λέτε; Για πείτε μου λοιπόν, για θυμηθείτε πού γράφτηκε ο Χάρυ Πότερ από μια άνεργη μάνα μονογονεϊκής οικογένειας που πάλευε με τη φτώχεια και τις έγνοιες του νοικοκυριού κι έβρισκε χρόνο δικό της μόνο στις ώρες που περίμενε στο παμπ μεταξύ των απογευματινών μαθημάτων του παιδιού της.
Ναι είναι δύσκολο, υπεράνθρωπο να γίνεις Σαίξπηρ κάτω από τέτοιες συνθήκες. Γι αυτό και (θα το έχετε προσέξει) τούτο το blog έχει μια αγάπη για τις γυναίκες που κατάφεραν να υπερβούν τα εμπόδια και να δημιουργήσουν ισάξια κι αλλιώτικα δικά τους έργα, να δείξουν τον κόσμο από τη δική μας οπτική φωτίζοντας τα σκοτάδια στα οποία την έθαψε η ανδρική ορμή.
αυτοπροσωπογραφία


Κι ιδού μια από αυτές, η άξια Αrtemisia Gentileschi.

H Αρτεμισία γεννήθηκε το 1593 στη Ρώμη κι έμαθε να σχεδιάζει από τον πατέρα της που ήταν επιτυχημένος ζωγράφος. Σχολές δεν τη δέχτηκαν μα εκείνη επέμεινε με δάσκαλο τον Agostino Tassi.
Κι εκεί, όπως γίνεται με όποια ξεφύγει από το κοπάδι, τα πράγματα στράβωσαν. Γνωρίζουμε πως το 1612 ο πατέρας της μήνυσε τον Τάσσι για βιασμό και πως η δίκη του κράτησε μήνες. Τις συνέπειες του σκανδάλου μόνο τις φανταζόμαστε αλλά οι συνέπειες του βιασμού είναι ορατές στο έργο της. Με δραματικό ρεαλισμό και βίαιο chiaroscuro (την αντίθεση φωτεινού και σκοτεινού) μας διηγείται τις γνωστές ιστορίες με ηρωίδες δυναμικές που ζητούν εκδίκηση από τους κακοποιούς άνδρες όπως η Ιουδήθ της από τον Ολοφέρνη.
Σε μια εποχή που οι γυναίκες ζωγράφιζαν άνθη και πορτραίτα για ενδοοικογενειακή χρήση, η Αρτεμισία ασχολήθηκε με θέματα μεγάλα, θρησκευτικά και ιστορικά και κατάφερε να αναγνωριστεί στον ανδροκρατούμενο κόσμο της μετα-αναγεννησιακής ζωγραφικής. Όμως μετά το θάνατό της (1652 ή 1653) ξεχάστηκε κι οι κριτικοί προτίμησαν να αποδίδουν στον πατέρα της ή άλλους τα έργα της.
'Παραμελήθηκε από την Ιστορία όπως κανένας καλλιτέχνης του επιπέδου της' έγραψε η ιστορικός Τέχνης Mary D. Garrard που έγραψε τη βιογραφία της το 1989.
Η πρώτη της έκθεση έγινε το 1991 στη Φλωρεντία κι ακολούθησε ταινία και κάποια ντοκιμαντέρ που την κάνουν σιγά-σιγά γνωστή στο πλατύτερο κοινό.
Χαρείτε τη!







Έργα και πληροφορίες στο artemisia-gentileschi


Εικόνες
η αυτοπροσωπογραφία της
η αγαπημένη της Ιουδήθ που τη ζωγράφισε περισσότερες από δώδεκα φορές. Εδώ με τη θεραπενίδα της και καθώς σφάζει τον Ολοφέρνη.
Πάνω: η Ιαήλ που (σε παρόμοιο θέμα) σκοτώνει τον Σισσάρα με 'πάσσαλον'  όπως μεταφράζουν ελληνικά οι Ο'. Η Αρτεμισία διάλεξε καρφί σε μια παρομοίωση που οι σύγχρονοί της Ιταλοί θα καταλάβαιναν διότι έτσι, με ένα μεγάλο καρφί, συνηθιζόταν να σκοτώνουν τα γουρούνια. Για την Ιαήλ δείτε, Κριταί Ε':
 24 εὐλογηθείη ἐν γυναιξὶν Ἰαὴλ γυνὴ Χαβὲρ τοῦ Κιναίου, ἀπὸ γυναικῶν ἐν σκηναῖς εὐλογηθείη. 25 ὕδωρ ᾔτησε, γάλα ἔδωκεν, ἐν λεκάνῃ ὑπερεχόντων προσήνεγκε βούτυρον. 26 χεῖρα αὐτῆς ἀριστερὰν εἰς πάσσαλον ἐξέτεινε καὶ δεξιὰν αὐτῆς εἰς σφῦραν κοπιώντων καὶ ἐσφυροκόπησε Σισάρα, διήλωσε κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ ἐπάταξε, διήλωσε κρόταφον αὐτοῦ.
_______________________________________